vasnorth
Member
- Μηνύματα
- 594
- Likes
- 1.814
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Gamla Stan
- στο Djurgården
- στο Drottningholm
- Στο Αρχιπέλαγος - Περίπατοι στην πόλη
- Αναχώρηση για την Κοπεγχάγη
- Γύρω από την Kongens Nytorv
- Διασχίζοντας την Strøget μέχρι την Rådhuspladsen και το Δημαρχείο
- Tivoli - Rosenborg Slot - Nyhavn
- Εκδρομή στο Malmö - Christianshavn
- Στο Roskilde - Amalienborg Slot - Lille Havfrue
- Στο Frederiksberg - τελευταίοι περίπατοι - επίλογος
2. Gamla Stan - σεργιάνι στην ιστορία και στον πολιτισμό.
Ξεκούραστοι πλέον την επόμενη μέρα και μετά από ένα εξαιρετικό πρωινό - δοκιμάσαμε και τα περίφημα σουηδικά κεφτεδάκια, καθημερινή συνήθεια στο πρωινό - ξεκινήσαμε για το κέντρο της πόλης.
Στο σταθμό του τραίνου βγάλαμε την 7ήμερη κάρτα για απεριόριστες διαδρομές με το Tunnelbana (το μετρό) και τα λεωφορεία, η οποία και αποδείχθηκε πολύ βολική με κόστος 300 SEK (περίπου 34€, η ισοτομία Σουηδικής Κορώνας προς το ευρώ είναι 1 SEK = 0,11€ περίπου ).
http://sl.se/en/fares--tickets/
Υπάρχει και η κάρτα Στοκχόλμης , αρκετά ακριβότερη, στην οποία όμως περιλαμβάνεται και η είσοδος σε 70 περίπου μουσεία (Stockholmskortet).
Νομίζω όμως ότι έναι υπερβολικά υψηλό το κόστος αυτής της κάρτας, γιατί κανείς δεν προλαβαίνει σε τόσο μικρό διάστημα να επισκεφθεί έστω και τα μισά από τα μνημεία που περιλαμβάνονται σ' αυτήν γιά να πεί ότι έγινε κάποια απόσβεση. Φυσικά είναι στις επιθυμίες και στις προτεραιότητες του καθενός τι θα επιλέξει.
http://www.visitstockholm.com/en/Stockholmcard/
Το σύστημα συγκοινωνιών γενικά είναι πολύ καλά οργανωμένο και εύκολα βρίσκεσαι σε οποιοδήποτε σημείο της πόλης. Γενικά όμως η Στοκχόλμη είναι μία πολύ φιλική πόλη για τον άνθρωπο και είναι ευχαρίστηση να περπατάς στους ήσυχους, καθαρούς και περιποιημένους δρόμους της.
Το μετρό ξεκίνησε να φτιάχνεται στη δεκαετία του 1940 και σήμερα το δίκτυο απαριθμεί σχεδόν 100 σταθμούς σε τρεις γραμμές, οι οποίες και συνδέονται μεταξύ τους στον κεντρικό σταθμό, στον T-Centralen.
Στη Στοκχόλμη και στη Σουηδία λοιπόν! Στη χώρα του Άλφρεντ Νόμπελ, του Αύγουστου Στρίντμπεργκ αλλά και της Γκρέτα Γκάρμπο, της Ίνγκριντ Μπέργκμαν, του Ούλοφ Πάλμε και του Μπγιόρν Μποργκ και γιατί όχι και των ΑΒΒΑ και πολλών άλλων που μου διαφεύγουν αυτή τη στιγμή, οι οποίοι τίμησαν με την προσωπικότητα και το ταλέντο τους αυτή τη σπουδαία χώρα. Ας ξεκινήσουμε λοιπόν να τη γνωρίσουμε και από κοντά.
Φτάνοντας στο κέντρο της πόλης ξεκινήσαμε ένα μικρό περίπατο γύρω από τις μεγάλες λεωφόρους που περνούν από τον κεντρικό σταθμό για να πάρουμε μία πρώτη ιδέα πως είναι μία καθημερινή μέρα των Σουηδών. Ξεκινήσαμε από την Klarabergsgatan και χαζεύοντας τα κτήρια φτάσαμε ως την προέκταση της, εκεί που αλλάζει όνομα και γίνεται Hamngatan.
Εντύπωση μας έκανε, παρόλο που ήμασταν στο κέντρο της πόλης και υποτίθεται σε ώρα αιχμής και ενώ οι δρόμοι ήταν γεμάτοι με αυτοκίνητα, ότι όλα κυλούσαν σε ήρεμους ρυθμούς.
Ίσως να ήταν ιδέα μου, ίσως να ήμουν επηρεασμένος από τη δική μας καθημερινότητα και άθελα μου να έκανα συγκρίσεις, αλλά γύρω μας νοιώθαμε να περνούν άνθρωποι ευτυχισμένοι, περιποιημένοι, με χαρούμενη έκφραση στα πρόσωπα τους, σαν να είχαν βγεί εκείνη την ηλιόλουστη μέρα του καλοκαιριού για να μαζέψουν ήλιο για να έχουν απόθεμα όταν θα έλθει ο χειμώνας.
Δεν ξέρω, μπορεί και πάλι να ήταν και η καλή ψυχική διάθεση και η ευφορία που νοιώθαμε, λόγω του ότι ήμασταν σε διακοπές και τα βλέπαμε όλα ιδανικά και ωραία.
Σίγουρα μεγάλο ρόλο παίζει και το έντονο στοιχείο της φύσης στην καθημερινότητα των κατοίκων, που ανεβάζει το επίπεδο διαβίωσης σε υψηλούς βαθμούς. Αρκεί μόνο να σκεφθούμε ότι σε κάθε κάτοικο αυτής της πόλης αναλογούν 60 τετραγωνικά μέτρα πρασίνου, ενώ ο κάτοικος του Παρισιού ή και της Ρώμης για παράδειγμα έχει στη διάθεση του μόλις 10 τετραγωνικά. Φυσικά για την Αθήνα δεν γίνεται καν λόγος για σύγκριση!
Κάποιος βέβαια θα μπορούσε να αντιπαραθέσει ότι τα μεγέθη της πόλης αυτής δεν είναι συγκρίσιμα. Πράγματι η Στοκχόλμη είναι μία αρκετά αραιοκατοικημένη πόλη μόλις 1,4 εκατομμυρίων κατοίκων και απλώνεται σε μία τεράστια έκταση αποτελούμενη από 14 νησιά που βρέχονται από τα νερά της λίμνης Μέλαρεν και του Σάλτσεν, ορμίσκου της Βαλτικής.
Η πρώτη μας όμως περιήγηση θα ξεκίναγε από ένα μέρος πολύ δημοφιλές στους επισκέπτες της πόλης, από το νησί της Gamla Stan (Παλαιά Πόλη). Όλο αυτό το νησί είναι μία περιοχή τεράστιας πολιτισμικής κληρονομιάς με πλήθος από αξιοθέατα να βρίσκονται πολύ κοντά το ένα στο άλλο. Είναι ένα από τα καλύτερα διατηρητέα μεσαιωνικά σημεία ιστορικού κέντρου πόλης σε όλη την Ευρώπη και είναι εκεί όπου ξεκίνησε η ίδρυση της πόλης της Στοκχόλμης το 1252.
Βγαίνοντας από τον ομώνυμο σταθμό του μετρό το πρώτο που συναντήσαμε ήταν η Βέστερλονγκαταν / Västerlånggatan, μία τεράστια οδός που καθημερινά σφύζει από πλήθος τουριστών και ντόπιων να κάνουν τις βόλτες τους και να χαζεύουν ή να ψωνίζουν από τα πολυάριθμα μαγαζάκια.
Ένα πανέμορφο κομμάτι της παληάς πόλης γεμάτο ατμόσφαιρα, όπως άλλωστε είναι και όλο το νησί, που αμέσως σε γυρνά πίσω πολλούς αιώνες τότε που οι πλούσιοι έμποροι κέρδιζαν τον επιούσιο από τη βασιλική αυλή, τότε που οι ποιητές, οι οργανοπαίκτες και οι τραγουδιστές εκδήλωναν το ταλέντο τους στο συγκεντρωμένο πλήθος στις πλατείες , τότε που οι ιππότες κουρασμένοι από κάποια μάχη επέστρεφαν στην οικογενειακή γαλήνη ή ακόμα και τότε που οι πλούσιοι άρχοντες έκαναν τις βόλτες τους με την οικογένεια τους πάνω στις πλουμιστές άμαξες.
Συνεχίζοντας τη βόλτα μας συναντήσαμε τον Μόρτεν Τρότσιγκς Γκρεντ / Mårten Trotzigs Gränd, τον στενότερο δρόμο της Στοκχόλμης, πλάτους μόλις 90 εκ., όπου τα 36 σκαλοπάτια του σε ανεβάζουν στο Σλότσμπακεν/ Slottsbacken, στο ψηλότερο σημείο της Γκάμλα Σταν, όπου εκεί είναι συγκεντρωμένα τα σημαντικότερα μνημεία της πόλης. Ο στενός αυτός δρόμος αφού ήταν κλειστός με φράκτη και από τις δύο πλευρές του για 100 χρόνια, άνοιξε ξανά για το κοινό το 1945.
Εδώ θα ήθελα να σημειώσω ότι η ποιότητα πολλών φωτογραφιών δεν είναι και η καλύτερη γιατί για τη λήψη τους χρησιμοποίησα τις περισσότερες φορές την βιντεοκάμερα μου, η οποία αν και ψηφιακή HD και αρκετά καλό μοντέλο εν τούτοις υστερεί μίας κλασσικής φωτογραφικής μηχανής και αυτό επειδή βαριόμουν να κουβαλώ και φωτο και κάμερα μαζί (εντάξει μη βαράτε! Οι ειδήμονες και οι σχολαστικοί της φωτογραφίας ξέρω τι θα σκέπτεστε!).
Ήλπιζα στις φωτογραφίες του κουμπάρου αλλά και αυτός ο ταλαίπωρος όλο φωτογραφίες με εμάς και την οικογένεια του έβγαζε.
Στο Σλότσμπακεν, αυτό που ξεχωρίζει και κλέβει τις εντυπώσεις είναι το τεράστιο και επιβλητικό συγκρότημα των Βασιλικών Ανακτόρων (Kungliga Slottet). Ένα από τα μεγαλύτερα ανάκτορα στον κόσμο με πάνω από 600 δωμάτια. Οι χώροι αυτοί είναι ανοικτοί και επισκέψιμοι για το κοινό αλλά επειδή σίγουρα είναι πολύ κουραστικό και χρονοβόρο το να επισκεφθεί κάποιος διεξοδικά όλο το συγκρότημα, τα σημαντικότερα που αξίζουν είναι η Αίθουσα Τελετών, το Θησαυροφυλάκιο όπου φυλάσσονται τα βασιλικά εμβλήματα της δυναστείας και το νέο μουσείο Τρε Κρόνορ. Φυσικά αυτό που δεν πρέπει να χάσει ο επισκέπτης είναι η καθημερινή αλλαγή της φρουράς που γίνεται το μεσημέρι στην εξωτερική αυλή των ανακτόρων.
έτοιμοι γιά την αλλαγή φρουράς
πρωινό καμάκι (Ναι! Ο φρουρός στα αριστερά είναι κοπέλα)
http://www.kungahuset.se/royalcourt...eroyalpalace.4.396160511584257f218000138.html
Από την ανατολική πλευρά του Παλατιού, που είναι και η κύρια πρόσοψη όπου συγκεντρώνεται η βασιλική οικογένεια για να χαιρετήσει τον συγκεντρωμένο κόσμο όταν υπάρχει κάποια εκδήλωση, έχεις την ευκαιρία να θαυμάσεις την απέναντι όχθη της πόλης με τα υπέροχα κτήρια. Μεταξύ αυτών το Εθνικό Μουσείο και το ιστορικό ξενοδοχείο ''Γκραν Οτέλ'' που μάθαμε ότι είναι και το μοναδικό πεντάστερο ξενοδοχείο της Στοκχόλμης. Πρωτολειτούργησε το 1874, έχει φιλοξενήσει τις σημαντικότερες προσωπικότητες του κόσμου και από το 1901 έως το 1974, με κάποια διαλείμματα, εκεί δινόταν και το επίσημο δείπνο της απονομής των βραβείων Νόμπελ προτού μεταφερθεί στην Γαλάζια Αίθουσα του Δημαρχείου.
το ''Γκραν Οτέλ''
Πολύ κοντά στα ανάκτορα βρίσκεται και ο επιβλητικός Καθεδρικός Ναός της Στοκχόλμης (Storkyrkan / Στούρσιρκαν), ηλικίας 700 ετών με μεγάλη ιστορική και θρησκευτική αξία, όπου επιβάλεται μία επίσκεψη εκεί και είναι ευκαιρία άλλωστε για να ξεκουραστεί κάποιος από το μεγάλο περίπατο στην παλιά πόλη.
Εντύπωση μας κάνει το ύψος του ναού και τα χαρακτηριστικά κόκκινα τούβλα στους κίονες. Όλα αυτά του δίνουν μία λιτή μεγαλοπρέπεια.
Η πρόσοψη του ναού είναι σε ρυθμό μπαρόκ, αλλά ο γοτθικός χαρακτήρας του εσωτερικού αποκαλύφθηκε μόλις το 1908 όταν κατά τη διάρκεια ανακαίνισης αφαιρέθηκε ο σουβάς από τους κίονες και αποκαλύφθηκαν τα κόκκινα τούβλα. Ο καθεδρικός αυτός ναός φιλοξενεί πολλούς ανεκτίμητους θησαυρούς, όπως την ασημένια Αγία Τράπεζα και το γλυπτό ''Ο Άγιος Γεώργιος και ο δράκος'' . Το γλυπτό αυτό βρίσκεται στα αριστερά της Αγίας Τράπεζας και είναι φτιαγμένο από ξύλο βελανιδιάς και κέρατο ελαφιού.
Στον ναό αυτό τελούνται πολλές επίσημες τελετές, όπως οι γάμοι μελών της βασιλικής οικογένειας. Ο τελευταίος όμως γάμος, πριν μερικές εβδομάδες, του μικρότερου πρίγκηπα της οικογένειας έγινε στην εκκλησία των Ανακτόρων.
ο Άγιος Γεώργιος και ο δράκος
Μετά την εκκλησία ο δρόμος μας έφερε στην πολύ όμορφη πλατεία Στούρτοργετ / Stortorget με τα πολυάριθμα κομψά μαγαζάκια, καφέ και εστιατόρια, όπου πολύς κόσμος καθόταν εκεί ή στα παγκάκια της πλατείας για να ξαποστάσει, να πιεί και να φάει κάτι ή απλά να θαυμάσει τα κτήρια που περικυκλώνουν το χώρο. Η αρχιτεκτονική των κτηρίων σε όλη την παληά πόλη είναι ιδιαίτερη, στην πλατεία Στούρτοργετ όμως θυμίζει πάρα πολύ τα στενά πολυόροφα σπιτάκια του Άμστερνταμ και από ότι μάθαμε είναι επηρεασμένη σε μεγάλο βαθμό από αυτό.
Τα σημαντικότερα αξιοθέατα της πλατείας είναι η Κρήνη που χρονολογείται από το 1778 και το ογκώδες και εντυπωσιακό Μέγαρο της Σουηδικής Ακαδημίας το οποίο στεγάζει το Χρηματιστήριο καθώς και το μουσείο Νόμπελ.
η Στούρτοργετ
παλιός τηλεφωνικός θάλαμος
το Μουσείο Νόμπελ
Λίγο πιό κάτω από το συγκρότημα του Παλατιού υπάρχει και μία δεύτερη ξεχωριστή εκκλησία, η Τίσκα Σίρκαν. Η γερμανική αυτή εκκλησία είναι κατάλοιπο της γερμανικής παρουσίας στη Στοκχόλμη κατά τον 15ο αιώνα. Είναι ρυθμού μπαρόκ και αυτό που μας εντυπωσίασε και ξεχωρίζει είναι τα υπέροχα βιτρώ και το παράξενο κλειστό βασιλικό θεωρείο που προστέθηκε αργότερα για τα γερμανικής καταγωγής μέλη του βασιλικού οίκου.
το βασιλικό θεωρείο
Περάσαμε σχεδόν μία ολόκληρη μέρα στην Γκάμλα Σταν, περπατήσαμε πολύ, διανύσαμε αμέτρητα χιλιόμετρα χαζεύοντας τις υπέροχες γωνιές αυτού του τόσο ξεχωριστού μέρους, στριμωχτήκαμε στα μεσαιωνικά στενά της πόλης , γίναμε ένα με τους ντόπιους και τους τουρίστες, ταξιδέψαμε με το νου και τις αισθήσεις, μα πιό πολύ κερδίσαμε την ηρεμία και τη γαλήνη που σου χαρίζει αυτός ο τόπος.
Κάποια στιγμή η πείνα και η κούραση άρχισε να κάνει έντονη την παρουσία της και έτσι σταματήσαμε για φαγητό σε ένα από τα πάμπολα μεσαιωνικά κελλάρια που συναντήσαμε στο δρόμο μας, συγκεκριμένα στο ‘’Grill Ruby’’, όπου λόγω του περασμένου της ώρας βρήκαμε και τραπέζι έξω να καθήσουμε, όχι ότι και μέσα ήταν άσχημα, αλλά έξω είχες την ευκαιρία να χαζέψεις και τον κόσμο που περνούσε.
http://www.grillruby.com/intro
Αργά το απόγευμα, κοντά στη δύση του ηλίου, περάσαμε στην απέναντι πλευρά της Γκάμλα Σταν, όπου καθήσαμε σε μία όμορφη πλατεία μπροστά στην Όπερα και με θέα το απέναντι Παλάτι και το Κοινοβούλιο χαζεύαμε τα μικρά καραβάκια να διασχίζουν τα ήρεμα νερά του μεγάλου καναλιού.
το Κοινοβούλιο
άποψη του Παλατιού και του Καθεδρικού Ναού στο βάθος, από απέναντι
Κουρασμένοι αλλά πολύ εντυπωσιασμένοι από αυτά που είδαμε, αργά το βράδυ πήραμε το δρόμο της επιστροφής για το ξενοδοχείο.
Είμαστε στην πρώτη μέρα του ταξιδιού, σίγουρα έχουμε πολύ δρόμο μπροστά μας και μας περιμένουν ακόμα πολλά εντυπωσιακά μέρη για να τα ανακαλύψουμε.
Ξεκούραστοι πλέον την επόμενη μέρα και μετά από ένα εξαιρετικό πρωινό - δοκιμάσαμε και τα περίφημα σουηδικά κεφτεδάκια, καθημερινή συνήθεια στο πρωινό - ξεκινήσαμε για το κέντρο της πόλης.
Στο σταθμό του τραίνου βγάλαμε την 7ήμερη κάρτα για απεριόριστες διαδρομές με το Tunnelbana (το μετρό) και τα λεωφορεία, η οποία και αποδείχθηκε πολύ βολική με κόστος 300 SEK (περίπου 34€, η ισοτομία Σουηδικής Κορώνας προς το ευρώ είναι 1 SEK = 0,11€ περίπου ).
http://sl.se/en/fares--tickets/
Υπάρχει και η κάρτα Στοκχόλμης , αρκετά ακριβότερη, στην οποία όμως περιλαμβάνεται και η είσοδος σε 70 περίπου μουσεία (Stockholmskortet).
Νομίζω όμως ότι έναι υπερβολικά υψηλό το κόστος αυτής της κάρτας, γιατί κανείς δεν προλαβαίνει σε τόσο μικρό διάστημα να επισκεφθεί έστω και τα μισά από τα μνημεία που περιλαμβάνονται σ' αυτήν γιά να πεί ότι έγινε κάποια απόσβεση. Φυσικά είναι στις επιθυμίες και στις προτεραιότητες του καθενός τι θα επιλέξει.
http://www.visitstockholm.com/en/Stockholmcard/
Το σύστημα συγκοινωνιών γενικά είναι πολύ καλά οργανωμένο και εύκολα βρίσκεσαι σε οποιοδήποτε σημείο της πόλης. Γενικά όμως η Στοκχόλμη είναι μία πολύ φιλική πόλη για τον άνθρωπο και είναι ευχαρίστηση να περπατάς στους ήσυχους, καθαρούς και περιποιημένους δρόμους της.
Το μετρό ξεκίνησε να φτιάχνεται στη δεκαετία του 1940 και σήμερα το δίκτυο απαριθμεί σχεδόν 100 σταθμούς σε τρεις γραμμές, οι οποίες και συνδέονται μεταξύ τους στον κεντρικό σταθμό, στον T-Centralen.
Στη Στοκχόλμη και στη Σουηδία λοιπόν! Στη χώρα του Άλφρεντ Νόμπελ, του Αύγουστου Στρίντμπεργκ αλλά και της Γκρέτα Γκάρμπο, της Ίνγκριντ Μπέργκμαν, του Ούλοφ Πάλμε και του Μπγιόρν Μποργκ και γιατί όχι και των ΑΒΒΑ και πολλών άλλων που μου διαφεύγουν αυτή τη στιγμή, οι οποίοι τίμησαν με την προσωπικότητα και το ταλέντο τους αυτή τη σπουδαία χώρα. Ας ξεκινήσουμε λοιπόν να τη γνωρίσουμε και από κοντά.
Φτάνοντας στο κέντρο της πόλης ξεκινήσαμε ένα μικρό περίπατο γύρω από τις μεγάλες λεωφόρους που περνούν από τον κεντρικό σταθμό για να πάρουμε μία πρώτη ιδέα πως είναι μία καθημερινή μέρα των Σουηδών. Ξεκινήσαμε από την Klarabergsgatan και χαζεύοντας τα κτήρια φτάσαμε ως την προέκταση της, εκεί που αλλάζει όνομα και γίνεται Hamngatan.
Εντύπωση μας έκανε, παρόλο που ήμασταν στο κέντρο της πόλης και υποτίθεται σε ώρα αιχμής και ενώ οι δρόμοι ήταν γεμάτοι με αυτοκίνητα, ότι όλα κυλούσαν σε ήρεμους ρυθμούς.
Ίσως να ήταν ιδέα μου, ίσως να ήμουν επηρεασμένος από τη δική μας καθημερινότητα και άθελα μου να έκανα συγκρίσεις, αλλά γύρω μας νοιώθαμε να περνούν άνθρωποι ευτυχισμένοι, περιποιημένοι, με χαρούμενη έκφραση στα πρόσωπα τους, σαν να είχαν βγεί εκείνη την ηλιόλουστη μέρα του καλοκαιριού για να μαζέψουν ήλιο για να έχουν απόθεμα όταν θα έλθει ο χειμώνας.
Δεν ξέρω, μπορεί και πάλι να ήταν και η καλή ψυχική διάθεση και η ευφορία που νοιώθαμε, λόγω του ότι ήμασταν σε διακοπές και τα βλέπαμε όλα ιδανικά και ωραία.
Σίγουρα μεγάλο ρόλο παίζει και το έντονο στοιχείο της φύσης στην καθημερινότητα των κατοίκων, που ανεβάζει το επίπεδο διαβίωσης σε υψηλούς βαθμούς. Αρκεί μόνο να σκεφθούμε ότι σε κάθε κάτοικο αυτής της πόλης αναλογούν 60 τετραγωνικά μέτρα πρασίνου, ενώ ο κάτοικος του Παρισιού ή και της Ρώμης για παράδειγμα έχει στη διάθεση του μόλις 10 τετραγωνικά. Φυσικά για την Αθήνα δεν γίνεται καν λόγος για σύγκριση!
Κάποιος βέβαια θα μπορούσε να αντιπαραθέσει ότι τα μεγέθη της πόλης αυτής δεν είναι συγκρίσιμα. Πράγματι η Στοκχόλμη είναι μία αρκετά αραιοκατοικημένη πόλη μόλις 1,4 εκατομμυρίων κατοίκων και απλώνεται σε μία τεράστια έκταση αποτελούμενη από 14 νησιά που βρέχονται από τα νερά της λίμνης Μέλαρεν και του Σάλτσεν, ορμίσκου της Βαλτικής.
Η πρώτη μας όμως περιήγηση θα ξεκίναγε από ένα μέρος πολύ δημοφιλές στους επισκέπτες της πόλης, από το νησί της Gamla Stan (Παλαιά Πόλη). Όλο αυτό το νησί είναι μία περιοχή τεράστιας πολιτισμικής κληρονομιάς με πλήθος από αξιοθέατα να βρίσκονται πολύ κοντά το ένα στο άλλο. Είναι ένα από τα καλύτερα διατηρητέα μεσαιωνικά σημεία ιστορικού κέντρου πόλης σε όλη την Ευρώπη και είναι εκεί όπου ξεκίνησε η ίδρυση της πόλης της Στοκχόλμης το 1252.
Βγαίνοντας από τον ομώνυμο σταθμό του μετρό το πρώτο που συναντήσαμε ήταν η Βέστερλονγκαταν / Västerlånggatan, μία τεράστια οδός που καθημερινά σφύζει από πλήθος τουριστών και ντόπιων να κάνουν τις βόλτες τους και να χαζεύουν ή να ψωνίζουν από τα πολυάριθμα μαγαζάκια.
Ένα πανέμορφο κομμάτι της παληάς πόλης γεμάτο ατμόσφαιρα, όπως άλλωστε είναι και όλο το νησί, που αμέσως σε γυρνά πίσω πολλούς αιώνες τότε που οι πλούσιοι έμποροι κέρδιζαν τον επιούσιο από τη βασιλική αυλή, τότε που οι ποιητές, οι οργανοπαίκτες και οι τραγουδιστές εκδήλωναν το ταλέντο τους στο συγκεντρωμένο πλήθος στις πλατείες , τότε που οι ιππότες κουρασμένοι από κάποια μάχη επέστρεφαν στην οικογενειακή γαλήνη ή ακόμα και τότε που οι πλούσιοι άρχοντες έκαναν τις βόλτες τους με την οικογένεια τους πάνω στις πλουμιστές άμαξες.
Συνεχίζοντας τη βόλτα μας συναντήσαμε τον Μόρτεν Τρότσιγκς Γκρεντ / Mårten Trotzigs Gränd, τον στενότερο δρόμο της Στοκχόλμης, πλάτους μόλις 90 εκ., όπου τα 36 σκαλοπάτια του σε ανεβάζουν στο Σλότσμπακεν/ Slottsbacken, στο ψηλότερο σημείο της Γκάμλα Σταν, όπου εκεί είναι συγκεντρωμένα τα σημαντικότερα μνημεία της πόλης. Ο στενός αυτός δρόμος αφού ήταν κλειστός με φράκτη και από τις δύο πλευρές του για 100 χρόνια, άνοιξε ξανά για το κοινό το 1945.
Ήλπιζα στις φωτογραφίες του κουμπάρου αλλά και αυτός ο ταλαίπωρος όλο φωτογραφίες με εμάς και την οικογένεια του έβγαζε.
Στο Σλότσμπακεν, αυτό που ξεχωρίζει και κλέβει τις εντυπώσεις είναι το τεράστιο και επιβλητικό συγκρότημα των Βασιλικών Ανακτόρων (Kungliga Slottet). Ένα από τα μεγαλύτερα ανάκτορα στον κόσμο με πάνω από 600 δωμάτια. Οι χώροι αυτοί είναι ανοικτοί και επισκέψιμοι για το κοινό αλλά επειδή σίγουρα είναι πολύ κουραστικό και χρονοβόρο το να επισκεφθεί κάποιος διεξοδικά όλο το συγκρότημα, τα σημαντικότερα που αξίζουν είναι η Αίθουσα Τελετών, το Θησαυροφυλάκιο όπου φυλάσσονται τα βασιλικά εμβλήματα της δυναστείας και το νέο μουσείο Τρε Κρόνορ. Φυσικά αυτό που δεν πρέπει να χάσει ο επισκέπτης είναι η καθημερινή αλλαγή της φρουράς που γίνεται το μεσημέρι στην εξωτερική αυλή των ανακτόρων.
έτοιμοι γιά την αλλαγή φρουράς
πρωινό καμάκι (Ναι! Ο φρουρός στα αριστερά είναι κοπέλα)
http://www.kungahuset.se/royalcourt...eroyalpalace.4.396160511584257f218000138.html
Από την ανατολική πλευρά του Παλατιού, που είναι και η κύρια πρόσοψη όπου συγκεντρώνεται η βασιλική οικογένεια για να χαιρετήσει τον συγκεντρωμένο κόσμο όταν υπάρχει κάποια εκδήλωση, έχεις την ευκαιρία να θαυμάσεις την απέναντι όχθη της πόλης με τα υπέροχα κτήρια. Μεταξύ αυτών το Εθνικό Μουσείο και το ιστορικό ξενοδοχείο ''Γκραν Οτέλ'' που μάθαμε ότι είναι και το μοναδικό πεντάστερο ξενοδοχείο της Στοκχόλμης. Πρωτολειτούργησε το 1874, έχει φιλοξενήσει τις σημαντικότερες προσωπικότητες του κόσμου και από το 1901 έως το 1974, με κάποια διαλείμματα, εκεί δινόταν και το επίσημο δείπνο της απονομής των βραβείων Νόμπελ προτού μεταφερθεί στην Γαλάζια Αίθουσα του Δημαρχείου.
το ''Γκραν Οτέλ''
Πολύ κοντά στα ανάκτορα βρίσκεται και ο επιβλητικός Καθεδρικός Ναός της Στοκχόλμης (Storkyrkan / Στούρσιρκαν), ηλικίας 700 ετών με μεγάλη ιστορική και θρησκευτική αξία, όπου επιβάλεται μία επίσκεψη εκεί και είναι ευκαιρία άλλωστε για να ξεκουραστεί κάποιος από το μεγάλο περίπατο στην παλιά πόλη.
Εντύπωση μας κάνει το ύψος του ναού και τα χαρακτηριστικά κόκκινα τούβλα στους κίονες. Όλα αυτά του δίνουν μία λιτή μεγαλοπρέπεια.
Η πρόσοψη του ναού είναι σε ρυθμό μπαρόκ, αλλά ο γοτθικός χαρακτήρας του εσωτερικού αποκαλύφθηκε μόλις το 1908 όταν κατά τη διάρκεια ανακαίνισης αφαιρέθηκε ο σουβάς από τους κίονες και αποκαλύφθηκαν τα κόκκινα τούβλα. Ο καθεδρικός αυτός ναός φιλοξενεί πολλούς ανεκτίμητους θησαυρούς, όπως την ασημένια Αγία Τράπεζα και το γλυπτό ''Ο Άγιος Γεώργιος και ο δράκος'' . Το γλυπτό αυτό βρίσκεται στα αριστερά της Αγίας Τράπεζας και είναι φτιαγμένο από ξύλο βελανιδιάς και κέρατο ελαφιού.
Στον ναό αυτό τελούνται πολλές επίσημες τελετές, όπως οι γάμοι μελών της βασιλικής οικογένειας. Ο τελευταίος όμως γάμος, πριν μερικές εβδομάδες, του μικρότερου πρίγκηπα της οικογένειας έγινε στην εκκλησία των Ανακτόρων.
ο Άγιος Γεώργιος και ο δράκος
Μετά την εκκλησία ο δρόμος μας έφερε στην πολύ όμορφη πλατεία Στούρτοργετ / Stortorget με τα πολυάριθμα κομψά μαγαζάκια, καφέ και εστιατόρια, όπου πολύς κόσμος καθόταν εκεί ή στα παγκάκια της πλατείας για να ξαποστάσει, να πιεί και να φάει κάτι ή απλά να θαυμάσει τα κτήρια που περικυκλώνουν το χώρο. Η αρχιτεκτονική των κτηρίων σε όλη την παληά πόλη είναι ιδιαίτερη, στην πλατεία Στούρτοργετ όμως θυμίζει πάρα πολύ τα στενά πολυόροφα σπιτάκια του Άμστερνταμ και από ότι μάθαμε είναι επηρεασμένη σε μεγάλο βαθμό από αυτό.
Τα σημαντικότερα αξιοθέατα της πλατείας είναι η Κρήνη που χρονολογείται από το 1778 και το ογκώδες και εντυπωσιακό Μέγαρο της Σουηδικής Ακαδημίας το οποίο στεγάζει το Χρηματιστήριο καθώς και το μουσείο Νόμπελ.
η Στούρτοργετ
παλιός τηλεφωνικός θάλαμος
το Μουσείο Νόμπελ
Λίγο πιό κάτω από το συγκρότημα του Παλατιού υπάρχει και μία δεύτερη ξεχωριστή εκκλησία, η Τίσκα Σίρκαν. Η γερμανική αυτή εκκλησία είναι κατάλοιπο της γερμανικής παρουσίας στη Στοκχόλμη κατά τον 15ο αιώνα. Είναι ρυθμού μπαρόκ και αυτό που μας εντυπωσίασε και ξεχωρίζει είναι τα υπέροχα βιτρώ και το παράξενο κλειστό βασιλικό θεωρείο που προστέθηκε αργότερα για τα γερμανικής καταγωγής μέλη του βασιλικού οίκου.
το βασιλικό θεωρείο
Περάσαμε σχεδόν μία ολόκληρη μέρα στην Γκάμλα Σταν, περπατήσαμε πολύ, διανύσαμε αμέτρητα χιλιόμετρα χαζεύοντας τις υπέροχες γωνιές αυτού του τόσο ξεχωριστού μέρους, στριμωχτήκαμε στα μεσαιωνικά στενά της πόλης , γίναμε ένα με τους ντόπιους και τους τουρίστες, ταξιδέψαμε με το νου και τις αισθήσεις, μα πιό πολύ κερδίσαμε την ηρεμία και τη γαλήνη που σου χαρίζει αυτός ο τόπος.
Κάποια στιγμή η πείνα και η κούραση άρχισε να κάνει έντονη την παρουσία της και έτσι σταματήσαμε για φαγητό σε ένα από τα πάμπολα μεσαιωνικά κελλάρια που συναντήσαμε στο δρόμο μας, συγκεκριμένα στο ‘’Grill Ruby’’, όπου λόγω του περασμένου της ώρας βρήκαμε και τραπέζι έξω να καθήσουμε, όχι ότι και μέσα ήταν άσχημα, αλλά έξω είχες την ευκαιρία να χαζέψεις και τον κόσμο που περνούσε.
http://www.grillruby.com/intro
Αργά το απόγευμα, κοντά στη δύση του ηλίου, περάσαμε στην απέναντι πλευρά της Γκάμλα Σταν, όπου καθήσαμε σε μία όμορφη πλατεία μπροστά στην Όπερα και με θέα το απέναντι Παλάτι και το Κοινοβούλιο χαζεύαμε τα μικρά καραβάκια να διασχίζουν τα ήρεμα νερά του μεγάλου καναλιού.
το Κοινοβούλιο
άποψη του Παλατιού και του Καθεδρικού Ναού στο βάθος, από απέναντι
Κουρασμένοι αλλά πολύ εντυπωσιασμένοι από αυτά που είδαμε, αργά το βράδυ πήραμε το δρόμο της επιστροφής για το ξενοδοχείο.
Είμαστε στην πρώτη μέρα του ταξιδιού, σίγουρα έχουμε πολύ δρόμο μπροστά μας και μας περιμένουν ακόμα πολλά εντυπωσιακά μέρη για να τα ανακαλύψουμε.
