travelbreak
Member
- Μηνύματα
- 1.762
- Likes
- 14.566
- Επόμενο Ταξίδι
- ???
- Ταξίδι-Όνειρο
- Υπερσιβηρικός
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Ταξίδι
- Auckland
- Νότιο Νησί
- Διαδρομές στη φύση
- Προς διανυκτέρευση
- Διαδρομή προς Νότο
- Queenstown
- Te Anau - ακόμα νοτιότερα
- Doubtful Sound
- Κρουαζιέρα
- Ακόμα πιο νότια
- Milford Sound
- Η κρουαζιέρα στο Milford Sound
- Πάλι στο δρόμο
- Επιστροφή στο Βορρά
- Mount Aspiring NP & Franz Josef
- Παραμονή Πρωτοχρονιάς
- Η μέρα δεν πήγε χαμένη!
- Arthur’s Pass & Christchurch
- Christchurch
- Βόρειο Νησί, Rotorua
- Εντυπώσεις απο Rotorua
- Rotorua - σούπερ γεωθερμικά
- Ροτορούα, Whakarewarewa
- Waimangu Volcanic Valley
- Wairakei Terraces
- Forgotten World Road, New Plymouth
- Γεωθερμία ξανά
- Forgotten World Road
- Mt. Taranaki
- Waitomo Caves
- Τελευταία μέρα
- Κρατήρες και τέλος
Ένατη μέρα στη ΝΖ. Βόρειο Νησί, Rotorua
Η πρωινή πτήση ήταν εξαιρετική. Είδαμε ακτές και βουνά με πιο ενδιαφέρον το Taranaki στο νότιο-μέσον του Βόρειου Νησιού. Είναι ένας σχεδόν τέλειος ηφαιστειακός κώνος με ένα κάτασπρο καπέλο από χιόνια, που λίγες μέρες αργότερα επισκεφτήκαμε και από πιο κοντά.
Ακόμα είναι το Νότιο Νησί:
Τα βουνά που τριγυρίζαμε λίγες μέρες:
Νότιο Νησί. Μην ξεγελιέστε, δεν είναι ατόλη αλλά το όρος Taranaki:
Πάντα απολαμβάνω τα αεροπορικά ταξίδια!
Το νησί αυτό δεν έχει την ομορφιά της φύσης του Νότιου. Έχει όμως πολλά γεωθερμικά φαινόμενα και τους Μαορί ή Μαόρι, τους ιθαγενείς του νησιού. Δεν τίθεται θέμα σύγκρισης των νησιών, αφού άλλο το ένα και τελείως διαφορετικό το άλλο νησί. Πρέπει να πάς στο ένα για να δεις όλα εκείνα που περιέγραψα στα προηγούμενα κείμενα και να πας και στο άλλο να δεις αυτά που θα ακολουθήσουν.
Οι Μαορί θεωρούνται απόγονοι των πρώτων Πολυνήσιων που ήρθαν στην περιοχή το 1250 με 1300. Επειδή τα νησιά δεν είχαν σαρκοβόρα ζώα εκείνη την εποχή, οι πρώτοι άποικοι βρήκαν εύκολα θηράματα στα άκακα ζώα και έκαναν μια από τις μεγαλύτερες οικολογικές καταστροφές στη Γη. Το μεγαλύτερο ποσοστό από τα ζώα που μπορούσαν να φαγωθούν, εξαφανίστηκαν. Οι πρώτοι Ευρωπαίοι που έφτασαν, μη χάσουνε κι αυτοί, ήταν οι Ολλανδοί στα μέσα του 17ου αιώνα. Μάλλον όμως δεν εγκαταστάθηκαν και το 1769 πήγε ο Άγγλος James Cook, ο οποίος και χαρτογράφησε τα νησιά και έτσι καταχωρήθηκαν στους Άγγλους. Μετά άρχισαν τα γνωστά: εξολόθρευση των ιθαγενών και εκμετάλλευση του πλούτου της χώρας.
Οι ιθαγενείς πλέον είναι ελάχιστοι, όπως και στη Αυστραλία οι Αβορίγινες, και αποτελούν το 15% του πληθυσμού. Δεν είναι εύκολο να τους δεις, παρά μόνο σκόρπιους εδώ κι εκεί. Φαντάζομαι θα ζούμε σε συγκεκριμένα χωριά στα οποία όμως δεν πήγαμε. Για να πω την αλήθεια είδαμε αρκετούς στην Ροτορούα. Εκείνο με τους ιθαγενείς που δε μου άρεσε είναι ότι οι περισσότεροι που είδαμε ήταν αρκετά παχείς. Τώρα δεν ξέρω αν είναι στα γονίδιά τους, ή εκείνοι που είδαμε καλοπερνούν, εκμεταλλευόμενοι τη μοναδικότητά τους και αμειβόμενοι πάνω σε ανάλογη εργασία.
Με την πτήση μας φτάσαμε το πρωί στο Auckland, όπου νοικιάσαμε ένα αυτοκίνητο 4χ4 Honda CRV. Είχα πει στην αρχήτ ης αφήγησης ότι το πήραμε αρκετά φτηνότερα από την τιμή που είχαμε το άλλο στο Νότιο Νησί. Ένας από τους λόγους ήταν ότι δεν το πήραμε μέσα από το αεροδρόμιο αλλά έξω από αυτό. Ήρθαν όμως και μας πήραν με ένα μεγάλο αυτοκίνητο και μας μετέφεραν στα γραφεία τους όπου διεκπεραιώσαμε τις γραφειοκρατικές διαδικασίες για το αυτοκίνητο.
Ο προορισμός μας ήταν η Ροτορούα (Rotorua, εύκολη γραφή και στα Αγγλικά, στα Μαορίστικα είναι λίγο πιο δύσκολο: Te Rotorua-nui-a-Kahumatamomoe), που βρίσκεται 230 χλμ νότια του Auckland. Έχει κοντά στις 100.000 κόσμο και βρίσκεται στις όχθες της ομώνυμης στρογγυλού σχήματος λίμνης. Νομίζω είναι η πιο διάσημη πόλη για πολιτιστική επίσκεψη στο Βόρειο Νησί, στου οποίου βρίσκεται στο μέσον.
Πάλι στο δρόμο:
Και στη θάλασσα:
Στο δρόμο σταματήσαμε να δούμε ένα φαράγγι, το Karangahake Gorge, που είχε τεράστια πλήθη να κάνουν διάφορες δραστηριότητες, κυρίως περπάτημα. Εμείς έχοντας μάθει στις ερημιές του Νότιου Νησιού, δεν καθίσαμε πολύ, αφού άλλωστε δε μας τραβούσε το μέρος. Πλέον είχαμε φτάσει σε καλοκαιρινό καιρό, αφού το Βόρειο Νησί είναι σε γεωγραφικό πλάτος αντίστοιχο της Ελλάδας. Ο κόσμος κολυμπούσε στα ποτάμια και στις θάλασσες. Οι παραλίες εδώ ήταν όμορφες και θύμιζαν ελληνικές.
Να και μια χρήσιμη πληροφορία (αχρείαστη να είναι):
Η πρωινή πτήση ήταν εξαιρετική. Είδαμε ακτές και βουνά με πιο ενδιαφέρον το Taranaki στο νότιο-μέσον του Βόρειου Νησιού. Είναι ένας σχεδόν τέλειος ηφαιστειακός κώνος με ένα κάτασπρο καπέλο από χιόνια, που λίγες μέρες αργότερα επισκεφτήκαμε και από πιο κοντά.
Ακόμα είναι το Νότιο Νησί:
Τα βουνά που τριγυρίζαμε λίγες μέρες:
Νότιο Νησί. Μην ξεγελιέστε, δεν είναι ατόλη αλλά το όρος Taranaki:
Πάντα απολαμβάνω τα αεροπορικά ταξίδια!
Το νησί αυτό δεν έχει την ομορφιά της φύσης του Νότιου. Έχει όμως πολλά γεωθερμικά φαινόμενα και τους Μαορί ή Μαόρι, τους ιθαγενείς του νησιού. Δεν τίθεται θέμα σύγκρισης των νησιών, αφού άλλο το ένα και τελείως διαφορετικό το άλλο νησί. Πρέπει να πάς στο ένα για να δεις όλα εκείνα που περιέγραψα στα προηγούμενα κείμενα και να πας και στο άλλο να δεις αυτά που θα ακολουθήσουν.
Οι Μαορί θεωρούνται απόγονοι των πρώτων Πολυνήσιων που ήρθαν στην περιοχή το 1250 με 1300. Επειδή τα νησιά δεν είχαν σαρκοβόρα ζώα εκείνη την εποχή, οι πρώτοι άποικοι βρήκαν εύκολα θηράματα στα άκακα ζώα και έκαναν μια από τις μεγαλύτερες οικολογικές καταστροφές στη Γη. Το μεγαλύτερο ποσοστό από τα ζώα που μπορούσαν να φαγωθούν, εξαφανίστηκαν. Οι πρώτοι Ευρωπαίοι που έφτασαν, μη χάσουνε κι αυτοί, ήταν οι Ολλανδοί στα μέσα του 17ου αιώνα. Μάλλον όμως δεν εγκαταστάθηκαν και το 1769 πήγε ο Άγγλος James Cook, ο οποίος και χαρτογράφησε τα νησιά και έτσι καταχωρήθηκαν στους Άγγλους. Μετά άρχισαν τα γνωστά: εξολόθρευση των ιθαγενών και εκμετάλλευση του πλούτου της χώρας.
Οι ιθαγενείς πλέον είναι ελάχιστοι, όπως και στη Αυστραλία οι Αβορίγινες, και αποτελούν το 15% του πληθυσμού. Δεν είναι εύκολο να τους δεις, παρά μόνο σκόρπιους εδώ κι εκεί. Φαντάζομαι θα ζούμε σε συγκεκριμένα χωριά στα οποία όμως δεν πήγαμε. Για να πω την αλήθεια είδαμε αρκετούς στην Ροτορούα. Εκείνο με τους ιθαγενείς που δε μου άρεσε είναι ότι οι περισσότεροι που είδαμε ήταν αρκετά παχείς. Τώρα δεν ξέρω αν είναι στα γονίδιά τους, ή εκείνοι που είδαμε καλοπερνούν, εκμεταλλευόμενοι τη μοναδικότητά τους και αμειβόμενοι πάνω σε ανάλογη εργασία.
Με την πτήση μας φτάσαμε το πρωί στο Auckland, όπου νοικιάσαμε ένα αυτοκίνητο 4χ4 Honda CRV. Είχα πει στην αρχήτ ης αφήγησης ότι το πήραμε αρκετά φτηνότερα από την τιμή που είχαμε το άλλο στο Νότιο Νησί. Ένας από τους λόγους ήταν ότι δεν το πήραμε μέσα από το αεροδρόμιο αλλά έξω από αυτό. Ήρθαν όμως και μας πήραν με ένα μεγάλο αυτοκίνητο και μας μετέφεραν στα γραφεία τους όπου διεκπεραιώσαμε τις γραφειοκρατικές διαδικασίες για το αυτοκίνητο.
Ο προορισμός μας ήταν η Ροτορούα (Rotorua, εύκολη γραφή και στα Αγγλικά, στα Μαορίστικα είναι λίγο πιο δύσκολο: Te Rotorua-nui-a-Kahumatamomoe), που βρίσκεται 230 χλμ νότια του Auckland. Έχει κοντά στις 100.000 κόσμο και βρίσκεται στις όχθες της ομώνυμης στρογγυλού σχήματος λίμνης. Νομίζω είναι η πιο διάσημη πόλη για πολιτιστική επίσκεψη στο Βόρειο Νησί, στου οποίου βρίσκεται στο μέσον.
Πάλι στο δρόμο:
Και στη θάλασσα:
Στο δρόμο σταματήσαμε να δούμε ένα φαράγγι, το Karangahake Gorge, που είχε τεράστια πλήθη να κάνουν διάφορες δραστηριότητες, κυρίως περπάτημα. Εμείς έχοντας μάθει στις ερημιές του Νότιου Νησιού, δεν καθίσαμε πολύ, αφού άλλωστε δε μας τραβούσε το μέρος. Πλέον είχαμε φτάσει σε καλοκαιρινό καιρό, αφού το Βόρειο Νησί είναι σε γεωγραφικό πλάτος αντίστοιχο της Ελλάδας. Ο κόσμος κολυμπούσε στα ποτάμια και στις θάλασσες. Οι παραλίες εδώ ήταν όμορφες και θύμιζαν ελληνικές.
Να και μια χρήσιμη πληροφορία (αχρείαστη να είναι):