hydronetta
Member
- Μηνύματα
- 4.152
- Likes
- 14.443
- Επόμενο Ταξίδι
- ???
- Ταξίδι-Όνειρο
- όπου δεν έχω πάει
Περιεχόμενα
Κεφ.10: Φτάνοντας στο βροχερό Bergen
«Μην τύχει φύγετε και δεν κάνετε μια βόλτα στο Nordfjord” ήταν η συμβουλή του ιδιοκτήτη του μικρού σπιτιού στο λιβαδ.... εεεε στις παρυφές του φιορδ.
Και όντως μια ακόμη μέρα με σύμμαχο ένα λαμπρό ήλιο ήταν πρόκληση για μια μικρή οδική παράκαμψη για ν’αγναντέψουμε το μαγευτικό φιορδ, όπου στις πλαγιές του φώλιαζαν μικρά χωριουδάκια και το νερό ασάλευτο σαν καθρέπτης αντικατόπτριζε τα λιγοστά σύννεφα τ’ουρανού!
Ακολουθώντας τις σχετικές οδηγίες κάναμε μια σύντομη πεζοπορία για ν’ ανακαλύψουμε ένα μικρό καταρράκτη, να απαθανατήσουμε τη θέα του φιορδ «πίσω» από τα νερά του που πέφταν ορμητικά αναζητώντας διέξοδο στη θάλασσα και ταυτοχρόνως να γίνουμε και ολίγον λούτσα από τη ψεκάδα. Ευτυχώς που ήταν από τις λίγες μέρες που ο ήλιος συνοδευόταν κι από ζέστη κι έτσι ένα μικρό μπουγέλωμα ήταν καλοδεχούμενο.
Η διαδρομή που επιλέχθηκε προς το Bergen δεν ήταν η συντομότερη καθώς δεν είναι δυνατόν όντας άπληστος να μη βάλω και δυο τρία πράγματα να δούμε καθ’οδόν.
Στη διαδρομή αναγκαστήκαμε να πάρουμε αναπόφευκτα και δύο φέρρυ μπωτ είτε γιατί δεν υπήρχαν δρόμοι περιμετρικά των φιορδ ή για να γλιτώσουμε χιλιόμετρα. Κατα πως φαίνεται όσο χρήμα, τεχνογνωσία και διάθεση να έχουν οι νορβηγοί δεν μπορούν να μετατρέψουν όλους τους δρόμους σε υποθαλάσσιους. Άλλωστε λίγα εκατομμύρια κόσμος είναι, η έκταση της χώρας μεγάλη και η κίνηση στους δρόμους αναιμική για να δικαιολογήσει τέτοιο κόστος (εδώ τρομάξαμε εμείς να κάνουμε 3 τρύπες στα βουνά στην Εθνική Αθηνών Κορίνθου).
Ήταν σφάλμα…Δεν έπρεπε να ακολουθήσουμε την ταμπέλα που σε μια σύντομη παράκαμψη από τον κεντρικό δρόμο μας οδηγούσε σε μια άλλη εκδοχή του παγετώνα Jostedalsbreen. Μας έπιασαν τα νεύρα μας διότι σκεφτήκαμε πόσο ξεποδάριασμα και χρόνο χάσαμε για να δούμε κάτι που δεν απείχε και πολύ απ’αυτό που είχαμε τώρα μπροστά στα μάτια μας ...κι ακούραστα. Το είδαμε, το φωτογραφήσαμε, είπαμε το κλασσικό « Καλά στην Ισλανδία πολύ ανώτεροι οι παγετώνες» και συνεχίσαμε τη πορεία μας.
200 χλμ πριν το Bergen to φέρρυ μας αποβίβασε στην πολίχνη Lærdalsøyri, η οποία αποδείχθηκε πραγματικό μπιζουδάκι, με τα όμορφα σπιτάκια της και το περίβλεπτο ξενοδοχείο a la far west, τόσο που να κάνουμε μια στάση και να περιδιαβούμε τα στενά της.
Κατ’απαίτηση του γράφοντος το πρόγραμμα προέβλεπε παράκαμψη 20 χλμ και πορεία αντιδιαμετρικά από τον τελικό μας προορισμό. Δεν θα μπορούσα να συγχωρήσω στον εαυτό μου να μην επισκεφθώ την ξύλινη εκκλησία στο Borgund (Borgund Stavkirke), την καλύτερα διασωζώμενη του είδους που περιλαμβάνεται στην λίστα της UNESCO.
Η τρίκλιτη ξύλινη εκκλησία χτίστηκε μεταξύ 1180 και 1250 μ.Χ. με μεταγενέστερες προσθήκες και αποκαταστάσεις. Από τα αετώματα της στέγης , υπάρχουν τέσσερα σκαλιστά κεφάλια δράκου, παραπέμποντας σ' εκείνα στις πλώρες των πλοίων των παγανιστών Βίκινγκς. Το εσωτερικό γοητευτικά λιτό, μόνο ένας βωμός, αναλόγιο, με το ξύλο να επικρατεί παντού.
Η επίσκεψη συνδυάζεται και με το μικρό αλλά περιποιημένο μουσείο πλησίον της εκκλησίας. Τώρα αν δεν είστε φανατικοί του είδους, μπορείτε κι ανέξοδα να φωτογραφήσετε ωραιότατα την εκκλησία από το δρόμο που περνά από μπροστά της. Πάντως οφείλω να πω ότι για όσους βρεθούν στην ευρύτερη περιοχή (Flåm) είναι εγκληματική αμέλεια να μην την επισκεφθούν.
Eπιστρέψαμε στο γραφικό Lærdalsøyri ακολουθώντας την πυξίδα που αμετάκλητα έδειχνε κατά Bergen μεριά.
Όμως η διαδρομή μας επιφύλλασε κι άλλη έκπληξη. Το Lærdalstunnelen, ένα τουνελάκι τοσοδούλι…μόλις 24.51 χλμ.. Το μακρύτερο στον κόσμο!! (κινέζοι κι ελβετοί έπονται). Με κόστος 133 εκατ. Ευρώ, 5 ετή διάρκεια κατασκευής, 2.500.000 κυβικά μέτρα βράχου που απομακρύνθηκε, αυτό που το κάνει να εντυπωσιάζει πέραν του μεγέθους, είναι ότι ανά τακτά διαστήματα έχουν δημιουργηθεί σπήλαια σε ποικίλους φωτισμούς ώστε αν θέλει ένας οδηγός να σταματήσει για να...χαλαρώσει. Υπάρχουν κάμερες ταχύτητας, καταμετρούνται όλα τα οχήματα που εισέρχονται κι εξέρχονται από τη σήραγγα, υπάρχουν τηλέφωνα έκτακτης ανάγκης κάθε 250 μέτρα (απαραίτητα γιατί δεν υπάρχουν έξοδοι κινδύνου) κι ο μολυσμένος αέρας αποβάλλεται μέσα από σήραγγα εξαερισμού που είναι εφοδιασμένη με μία μονάδα επεξεργασίας αέρα. Όλα αυτά τα εντυπωσιακά για το τούνελ, για τα οποία δεν είδα τους νορβηγούς να επαίρονται, αντίθετα με κάτι δικούς μας που μας παραμυθιάζουν συνεχώς για την Ελλάδα της ανάπτυξης.
Ήταν πια φτάσει βράδυ (τρόπος του λέγειν) σαν προσπεράσαμε το γραφικό Flåm
Κάναμε μια στάση στο γειτονικό φιορδ Nærøyfjorden, που μαζί με το Geirangerfjorden αποτελούν το ντουέτο των φιορδ που ανήκουν στην λίστα μνημείων φυσικού κάλους της UNESCO. Ατυχώς ήταν η ώρα προχωρημένη και πλοιάριο δεν υπήρχε να το διαπλεύσουμε. Οδηγήσαμε παράλληλα μ΄αυτό όσο μας επέτρεπε ο δρόμος κι οφείλω να ομολογήσω ότι αν μου ζητούσε κανείς να επιλέξω θα το πρόκρινα ως σαφώς εντυπωσιακότερο σε σχέση με το διασημότερο Geirangerfjorden.
[/IMG]
Κάπου εκεί χτύπησε και το κινητό. Ο ιδιοκτήτης του δωματίου στο Bergen ανησύχησε για το πού βρισκόμασταν. Έχοντας παρασυρθεί από το ατέρμονο φως του ευρωπαϊκού βορρά, ξεχάσαμε ότι είχαμε να καλύψουμε ακόμα 150 χλμ για να φτάσουμε στον ξενώνα σε μια λογική ώρα. Απνευστί καλύψαμε την υπόλοιπη απόσταση προς μεγάλη μου απογοήτευση καθώς το τοπίο ήταν πανέμορφο και θα άξιζε να κάνουμε πολλές στάσεις για φωτογράφηση. Αρκεστήκαμε σε όσα μπορούσαν να καταγράψουν τα μάτια μας και να αποτυπωθούν στη μνήμη μας...
Και φτάσαμε λοιπόν στο Bergen….
Στο Bergen αναλωθήκαμε σχεδόν 1,5 μέρα, με την προοπτική ότι ο χρόνος αυτός στην περιώνυμο πόλη της Νορβηγίας, άκρως δημοφιλή και τουριστική, θα ήταν ίσα ίσα αρκετός για να πάρουμε μια γεύση.
Εμείς καλά το σκεφτήκαμε, αλλά λογαριάζαμε χωρίς το ξενοδόχο...
Διότι αμφιθεατρικό, γραφικό, καταπράσινο, ιστορικό το Bergen, αλλά για να το φχαριστηθείς πρέπει να έχεις σύμμαχο και το καιρό! Οι δυό μέρες κύλησαν μέσα σ'ένα μίζερο συνονθύλευμα από κρύο, χαμηλή νέφωση κι ένα εκνευριστικό ψιλόβροχο. Ως αποτέλεσμα περιορίσαμε αρκετά απ'όσα σκοπεύαμε να κάνουμε. Ποιός ο λόγος να πάρεις το τελεφερικ Fløibanen, για να ρομαντζάρεις αγναντεύοντας τη πόλη; Μέσα στη μαύρη καταχνιά θα ήσουνα. Με το ζόρι από το δωμάτιο του ξενοδοχείου βλέπαμε το λιμάνι.
Αναλωθήκαμε σε βόλτες εντός του κέντρου της πόλης, με αμφίεση καταχείμωνου:
- στην ψαραγορά όπου φάγαμε τα απαραίτητα σάντουιτς με σολωμό (όλοι οι εργαζόμενοι ήταν ισπανοί μετανάστες!)
- στο κεντρικό πεζόδρομο με τα πολυκαταστήματα όπου χτυπά η εμπορική καρδιά της πόλης
- στη λιμνούλα με το συντριβάνι, στα σοκάκια με τα παραδοσιακά ξύλινα σπίτια γύρω από το λιμάνι
- στο Πανεπιστήμιο και την εκκλησία Johannes
- και βέβαια ξανά και ξανά στην τοπ ατραξιόν, το Bryggen (άλλο ένα μνημείο UNESCO). Μεταξύ 1350 και 1750 , αυτή η περιοχή με σειρές από ξύλινα σπιτάκια, ήταν η έδρα των Γερμανών εμπόρων της Χανσεατικής Ένωσης και δίνει μια ιδέα πώς ήταν το Bergen κατά το μεσαίωνα. Φωτογενής περιοχή, όμορφη ημέρα και νύχτα, αλλά με το ανάλογο τίμημα: τουριστική!
Το δράμα μας στο Bergen ήταν ότι ο καιρός έκανε και όλους τους υπόλοιπους επισκέπτες και κατοίκους να κλειστούν σαν τις χελώνες στο καβούκι τους. Η νυχτερινή βόλτα στο Bryggen αλλά και το κέντρο της πόλης ήταν σαν τριγυρνάγαμε παρέα με φαντάσματα…
Τόσο, που όλη αυτή η μίζερη κατάσταση μας προκάλεσε νευρικό γέλιο, κάνοντας λογοπαίγνια: «Κάτσε καλά, γιατί θα σε στείλω να μείνεις στο Bergen!”
Η Νορβηγία ως προορισμός διαθέτει κατά την ταπεινή μου άποψη ό,τι πιο ενδιαφέρον σαν φυσική ομορφιά μεταξύ των σκανδιναβικών χωρών. Δεν λέω βορειοευρωπαϊκών γιατί στο παιχνίδι μπαίνει κι η Ισλανδία, γιατί την οποία είμαι εντελώς προκατειλημμένος και την θεωρώ αξεπέραστη.
Φιορδ, λίμνες, δάση, ποτάμια, καταρράκτες, γραφικά χωριά όλα συνθέτουν ένα παζλ αναμφίβολα γοητευτικό για έναν φυσιολάτρη (ίσως λίγο επαναλαμβανόμενο από ένα σημείο και πέρα).
Η ομορφιά όμως αυτή έχει και το ανάλογο τίμημα. Είναι μια από τις ακριβότερες χώρες του πλανήτη κι οι αποστάσεις που καλείται κανείς να καλύψει αν αποφασίσει να φτάσει μέχρι την εσχατιά του Βορείου ακρωτηρίου μεγάλες (από το Bergen μέχρι το Hammerfest στον βορρά όπου βρεθήκαμε τα χωρίζει οδικώς μια απόσταση όση σχεδόν Αθήνα-Βερολίνο)
Αλλά θα μου πει κανείς: Άμα την επισκεφθείς καλοκαίρι, έχεις λόγο να αγχώνεσαι για την οδήγηση; Σάμπως και σκοτεινιάζει ποτέ;;;;;
«Μην τύχει φύγετε και δεν κάνετε μια βόλτα στο Nordfjord” ήταν η συμβουλή του ιδιοκτήτη του μικρού σπιτιού στο λιβαδ.... εεεε στις παρυφές του φιορδ.
Και όντως μια ακόμη μέρα με σύμμαχο ένα λαμπρό ήλιο ήταν πρόκληση για μια μικρή οδική παράκαμψη για ν’αγναντέψουμε το μαγευτικό φιορδ, όπου στις πλαγιές του φώλιαζαν μικρά χωριουδάκια και το νερό ασάλευτο σαν καθρέπτης αντικατόπτριζε τα λιγοστά σύννεφα τ’ουρανού!
Ακολουθώντας τις σχετικές οδηγίες κάναμε μια σύντομη πεζοπορία για ν’ ανακαλύψουμε ένα μικρό καταρράκτη, να απαθανατήσουμε τη θέα του φιορδ «πίσω» από τα νερά του που πέφταν ορμητικά αναζητώντας διέξοδο στη θάλασσα και ταυτοχρόνως να γίνουμε και ολίγον λούτσα από τη ψεκάδα. Ευτυχώς που ήταν από τις λίγες μέρες που ο ήλιος συνοδευόταν κι από ζέστη κι έτσι ένα μικρό μπουγέλωμα ήταν καλοδεχούμενο.
Η διαδρομή που επιλέχθηκε προς το Bergen δεν ήταν η συντομότερη καθώς δεν είναι δυνατόν όντας άπληστος να μη βάλω και δυο τρία πράγματα να δούμε καθ’οδόν.
Στη διαδρομή αναγκαστήκαμε να πάρουμε αναπόφευκτα και δύο φέρρυ μπωτ είτε γιατί δεν υπήρχαν δρόμοι περιμετρικά των φιορδ ή για να γλιτώσουμε χιλιόμετρα. Κατα πως φαίνεται όσο χρήμα, τεχνογνωσία και διάθεση να έχουν οι νορβηγοί δεν μπορούν να μετατρέψουν όλους τους δρόμους σε υποθαλάσσιους. Άλλωστε λίγα εκατομμύρια κόσμος είναι, η έκταση της χώρας μεγάλη και η κίνηση στους δρόμους αναιμική για να δικαιολογήσει τέτοιο κόστος (εδώ τρομάξαμε εμείς να κάνουμε 3 τρύπες στα βουνά στην Εθνική Αθηνών Κορίνθου).
Ήταν σφάλμα…Δεν έπρεπε να ακολουθήσουμε την ταμπέλα που σε μια σύντομη παράκαμψη από τον κεντρικό δρόμο μας οδηγούσε σε μια άλλη εκδοχή του παγετώνα Jostedalsbreen. Μας έπιασαν τα νεύρα μας διότι σκεφτήκαμε πόσο ξεποδάριασμα και χρόνο χάσαμε για να δούμε κάτι που δεν απείχε και πολύ απ’αυτό που είχαμε τώρα μπροστά στα μάτια μας ...κι ακούραστα. Το είδαμε, το φωτογραφήσαμε, είπαμε το κλασσικό « Καλά στην Ισλανδία πολύ ανώτεροι οι παγετώνες» και συνεχίσαμε τη πορεία μας.
200 χλμ πριν το Bergen to φέρρυ μας αποβίβασε στην πολίχνη Lærdalsøyri, η οποία αποδείχθηκε πραγματικό μπιζουδάκι, με τα όμορφα σπιτάκια της και το περίβλεπτο ξενοδοχείο a la far west, τόσο που να κάνουμε μια στάση και να περιδιαβούμε τα στενά της.
Κατ’απαίτηση του γράφοντος το πρόγραμμα προέβλεπε παράκαμψη 20 χλμ και πορεία αντιδιαμετρικά από τον τελικό μας προορισμό. Δεν θα μπορούσα να συγχωρήσω στον εαυτό μου να μην επισκεφθώ την ξύλινη εκκλησία στο Borgund (Borgund Stavkirke), την καλύτερα διασωζώμενη του είδους που περιλαμβάνεται στην λίστα της UNESCO.
Η τρίκλιτη ξύλινη εκκλησία χτίστηκε μεταξύ 1180 και 1250 μ.Χ. με μεταγενέστερες προσθήκες και αποκαταστάσεις. Από τα αετώματα της στέγης , υπάρχουν τέσσερα σκαλιστά κεφάλια δράκου, παραπέμποντας σ' εκείνα στις πλώρες των πλοίων των παγανιστών Βίκινγκς. Το εσωτερικό γοητευτικά λιτό, μόνο ένας βωμός, αναλόγιο, με το ξύλο να επικρατεί παντού.
Η επίσκεψη συνδυάζεται και με το μικρό αλλά περιποιημένο μουσείο πλησίον της εκκλησίας. Τώρα αν δεν είστε φανατικοί του είδους, μπορείτε κι ανέξοδα να φωτογραφήσετε ωραιότατα την εκκλησία από το δρόμο που περνά από μπροστά της. Πάντως οφείλω να πω ότι για όσους βρεθούν στην ευρύτερη περιοχή (Flåm) είναι εγκληματική αμέλεια να μην την επισκεφθούν.
Eπιστρέψαμε στο γραφικό Lærdalsøyri ακολουθώντας την πυξίδα που αμετάκλητα έδειχνε κατά Bergen μεριά.
Όμως η διαδρομή μας επιφύλλασε κι άλλη έκπληξη. Το Lærdalstunnelen, ένα τουνελάκι τοσοδούλι…μόλις 24.51 χλμ.. Το μακρύτερο στον κόσμο!! (κινέζοι κι ελβετοί έπονται). Με κόστος 133 εκατ. Ευρώ, 5 ετή διάρκεια κατασκευής, 2.500.000 κυβικά μέτρα βράχου που απομακρύνθηκε, αυτό που το κάνει να εντυπωσιάζει πέραν του μεγέθους, είναι ότι ανά τακτά διαστήματα έχουν δημιουργηθεί σπήλαια σε ποικίλους φωτισμούς ώστε αν θέλει ένας οδηγός να σταματήσει για να...χαλαρώσει. Υπάρχουν κάμερες ταχύτητας, καταμετρούνται όλα τα οχήματα που εισέρχονται κι εξέρχονται από τη σήραγγα, υπάρχουν τηλέφωνα έκτακτης ανάγκης κάθε 250 μέτρα (απαραίτητα γιατί δεν υπάρχουν έξοδοι κινδύνου) κι ο μολυσμένος αέρας αποβάλλεται μέσα από σήραγγα εξαερισμού που είναι εφοδιασμένη με μία μονάδα επεξεργασίας αέρα. Όλα αυτά τα εντυπωσιακά για το τούνελ, για τα οποία δεν είδα τους νορβηγούς να επαίρονται, αντίθετα με κάτι δικούς μας που μας παραμυθιάζουν συνεχώς για την Ελλάδα της ανάπτυξης.
Ήταν πια φτάσει βράδυ (τρόπος του λέγειν) σαν προσπεράσαμε το γραφικό Flåm
Κάναμε μια στάση στο γειτονικό φιορδ Nærøyfjorden, που μαζί με το Geirangerfjorden αποτελούν το ντουέτο των φιορδ που ανήκουν στην λίστα μνημείων φυσικού κάλους της UNESCO. Ατυχώς ήταν η ώρα προχωρημένη και πλοιάριο δεν υπήρχε να το διαπλεύσουμε. Οδηγήσαμε παράλληλα μ΄αυτό όσο μας επέτρεπε ο δρόμος κι οφείλω να ομολογήσω ότι αν μου ζητούσε κανείς να επιλέξω θα το πρόκρινα ως σαφώς εντυπωσιακότερο σε σχέση με το διασημότερο Geirangerfjorden.
Κάπου εκεί χτύπησε και το κινητό. Ο ιδιοκτήτης του δωματίου στο Bergen ανησύχησε για το πού βρισκόμασταν. Έχοντας παρασυρθεί από το ατέρμονο φως του ευρωπαϊκού βορρά, ξεχάσαμε ότι είχαμε να καλύψουμε ακόμα 150 χλμ για να φτάσουμε στον ξενώνα σε μια λογική ώρα. Απνευστί καλύψαμε την υπόλοιπη απόσταση προς μεγάλη μου απογοήτευση καθώς το τοπίο ήταν πανέμορφο και θα άξιζε να κάνουμε πολλές στάσεις για φωτογράφηση. Αρκεστήκαμε σε όσα μπορούσαν να καταγράψουν τα μάτια μας και να αποτυπωθούν στη μνήμη μας...
Και φτάσαμε λοιπόν στο Bergen….
Στο Bergen αναλωθήκαμε σχεδόν 1,5 μέρα, με την προοπτική ότι ο χρόνος αυτός στην περιώνυμο πόλη της Νορβηγίας, άκρως δημοφιλή και τουριστική, θα ήταν ίσα ίσα αρκετός για να πάρουμε μια γεύση.
Εμείς καλά το σκεφτήκαμε, αλλά λογαριάζαμε χωρίς το ξενοδόχο...
Διότι αμφιθεατρικό, γραφικό, καταπράσινο, ιστορικό το Bergen, αλλά για να το φχαριστηθείς πρέπει να έχεις σύμμαχο και το καιρό! Οι δυό μέρες κύλησαν μέσα σ'ένα μίζερο συνονθύλευμα από κρύο, χαμηλή νέφωση κι ένα εκνευριστικό ψιλόβροχο. Ως αποτέλεσμα περιορίσαμε αρκετά απ'όσα σκοπεύαμε να κάνουμε. Ποιός ο λόγος να πάρεις το τελεφερικ Fløibanen, για να ρομαντζάρεις αγναντεύοντας τη πόλη; Μέσα στη μαύρη καταχνιά θα ήσουνα. Με το ζόρι από το δωμάτιο του ξενοδοχείου βλέπαμε το λιμάνι.
Αναλωθήκαμε σε βόλτες εντός του κέντρου της πόλης, με αμφίεση καταχείμωνου:
- στην ψαραγορά όπου φάγαμε τα απαραίτητα σάντουιτς με σολωμό (όλοι οι εργαζόμενοι ήταν ισπανοί μετανάστες!)
- στο κεντρικό πεζόδρομο με τα πολυκαταστήματα όπου χτυπά η εμπορική καρδιά της πόλης
- στη λιμνούλα με το συντριβάνι, στα σοκάκια με τα παραδοσιακά ξύλινα σπίτια γύρω από το λιμάνι
- στο Πανεπιστήμιο και την εκκλησία Johannes
- και βέβαια ξανά και ξανά στην τοπ ατραξιόν, το Bryggen (άλλο ένα μνημείο UNESCO). Μεταξύ 1350 και 1750 , αυτή η περιοχή με σειρές από ξύλινα σπιτάκια, ήταν η έδρα των Γερμανών εμπόρων της Χανσεατικής Ένωσης και δίνει μια ιδέα πώς ήταν το Bergen κατά το μεσαίωνα. Φωτογενής περιοχή, όμορφη ημέρα και νύχτα, αλλά με το ανάλογο τίμημα: τουριστική!
Το δράμα μας στο Bergen ήταν ότι ο καιρός έκανε και όλους τους υπόλοιπους επισκέπτες και κατοίκους να κλειστούν σαν τις χελώνες στο καβούκι τους. Η νυχτερινή βόλτα στο Bryggen αλλά και το κέντρο της πόλης ήταν σαν τριγυρνάγαμε παρέα με φαντάσματα…
Τόσο, που όλη αυτή η μίζερη κατάσταση μας προκάλεσε νευρικό γέλιο, κάνοντας λογοπαίγνια: «Κάτσε καλά, γιατί θα σε στείλω να μείνεις στο Bergen!”
Eπίλογος
Η Νορβηγία ως προορισμός διαθέτει κατά την ταπεινή μου άποψη ό,τι πιο ενδιαφέρον σαν φυσική ομορφιά μεταξύ των σκανδιναβικών χωρών. Δεν λέω βορειοευρωπαϊκών γιατί στο παιχνίδι μπαίνει κι η Ισλανδία, γιατί την οποία είμαι εντελώς προκατειλημμένος και την θεωρώ αξεπέραστη.
Φιορδ, λίμνες, δάση, ποτάμια, καταρράκτες, γραφικά χωριά όλα συνθέτουν ένα παζλ αναμφίβολα γοητευτικό για έναν φυσιολάτρη (ίσως λίγο επαναλαμβανόμενο από ένα σημείο και πέρα).
Η ομορφιά όμως αυτή έχει και το ανάλογο τίμημα. Είναι μια από τις ακριβότερες χώρες του πλανήτη κι οι αποστάσεις που καλείται κανείς να καλύψει αν αποφασίσει να φτάσει μέχρι την εσχατιά του Βορείου ακρωτηρίου μεγάλες (από το Bergen μέχρι το Hammerfest στον βορρά όπου βρεθήκαμε τα χωρίζει οδικώς μια απόσταση όση σχεδόν Αθήνα-Βερολίνο)
Αλλά θα μου πει κανείς: Άμα την επισκεφθείς καλοκαίρι, έχεις λόγο να αγχώνεσαι για την οδήγηση; Σάμπως και σκοτεινιάζει ποτέ;;;;;
- ΤΕΛΟΣ -
Bίντεο του ταξιδιού επενδυμένο μουσικά
Bίντεο του ταξιδιού επενδυμένο μουσικά
Attachments
Last edited by a moderator:
