Νεπάλ Το Νεπάλ, εγώ και ο Γκιούλιβερ!!

[dim kyr]

Οταν φθάσαμε στο Κατμαντού, πήγαμε κατευθείαν στο ψηλοτάβανο. Εκεί διαπιστώσαμε ότι κάτι είχε αλλάξει και αυτό δεν ήταν σίγουρα το ύψος του ταβανιού. Ολοι ήταν κατηφείς, στεναχωρημένοι , κόσμος έμπαινε, κόσμος έβγαινε, κάτι γυναίκες έκλαιγαν στην γωνία... Περίεργα πράγματα. Μας πλησιάζει ο ιδιοκτήτης κος Ντιβέντρα και μας λέει ότι προέκυψε κάτι, αλλά εμείς δεν έχουμε κανένα πρόβλημα, θα συνεχίσουμε τις διακοπές μας.
Αυτό που είχε συμβεί ήταν ότι η γυναίκα του 52 χρονών είχε πάθει εγκεφαλικό, όπως μας είπε ο ίδιος και ήταν εγκεφαλικά νεκρή. Την ίδια νύχτα πέθανε και την επομένη την κάψανε. Την είχα δει τελευταία φορά πριν φύγουμε για Ποκάρα που την είχα πληρώσει και ήταν μια χαρά. Αλλά....όταν ο άνθρωπος κάνει όνειρα ο Θεός γελάει.....

Την επομένη πήγαμε στον πασουπατιναθ, γνωστό ποτάμι στο οποίο καίνε τους νεκρούς. Η όλη ατμόσφαιρα από την τσίκνα και τους καπνούς θύμιζε χασαποταβέρνα στη εθνική οδό Αθηνών-Λαμίας. Αν διέθεταν και μπύρες σε βαρέλια θα ήταν το τέλειο πανυγύρι του Προφήτη Ηλία στην άνω Ραχούλα και μην βιαστείτε να με κατηγορήσετε για ασέβεια προς τους νεκρούς, διότι η κουλτούρα των ανθρώπων εκεί είναι τελείως διαφορετική λόγω θρησκείας. Οταν κάποιος πεθαίνει δεν θλίβονται , αλλά χαίρονται, γιατί πιστεύουν στην μετενσάρκωση και το γνωστό σε όλους μας κάρμα. Φυσικά η πικρία δεν λείπει. Οι νεκροί καίγονταν μακάρια , και όταν πια είχε καεί ότι ήταν να καεί ρίχνονταν στο ποτάμι στο οποίο κολύμπαγαν παιδιά που γελούσαν και παίζαν χαρούμενα. Αλλοι τόποι, άλλα έθιμα. Γυρίσαμε λίγο πάνω-κάτω και αποφασίσαμε να πάμε με τα πόδια στο περίφημο Μποντναθ, ναό των βουδιστών αυτήν την φορά και γνωστό προσκυνηματικό τόπο των θιβετιανών. Πιστεύαμε ότι ήταν κοντα. Δεν ήταν, αλλά η διαδρομή πάντως άξιζε. Ο ναός περιστοιχίζεται από κτίρια και για να μπείς πληρώνεις ένα συμβολικό τίμημα. Οταν πας εκεί νομίζεις ότι ένα κομμάτι του Θιβέτ αποσπάστηκε και "ακούμπησε" προσεκτικά στον εν λόγω χώρο.Πράγμα που έχει την εξήγησή του, καθώς εδώ ήταν το σημείο τερματισμού των ταξιδιωτών εμπόρων από το Θιβέτ, και ως εκ τούτου και η ύπαρξη της στούπας, καθώς χτίστηκε ως ευχαριστία προς τον Βούδα για το ασφαλές ταξίδι που τους πρόσφερε. Βουδιστές μοναχοί με κοκινοπορτοκαλί ράσα περιφέρονταν, ιερές αγελάδες ξάπλωναν στην βάση της στούπας, ψαλμωδίες ακούγονταν από τους ιερείς, καμπανάκια προσευχών γέμιζαν με τους ήχους τους τον αέρα, σημαιάκια ανέμιζαν στον ουρανό και όλα αυτά κάτω από την ματιά του βούδα. Οποιος βρεθεί Κατμαντού είναι κάτι που δεν πρέπει να χάσει κατά την γνώμη μου. Οπως μας λέγανε ότι πρέπει να πάμε στον ναό των πιθήκων. Ειναι και αυτό από τα must της πόλης. Τι να σας πω? Δεν ξέρω τι γνώμη έχετε για αυτά τα αντιπαθητικα, ζηλιάρικά, και στρίγκλικα πρωτόζωα που μόνη τους ενασχόληση είναι να γατζώνονται στα μαλλιά σου όλα μαζί, να σε μετατρέπουν σαν τραγουδιστή της ρέγγε με την ανάλογη κόμμωση και να σε γκρατζουνάν όπου βρουν, αλλά εμένα δεν μου αρέσουν. Δεν τα χωνεύω βρε αδελφέ!! Αν θέλω να μετατραπώ σε ρέγγε τραγουδιστή με τα ανάλογα ράστα, θα πάω σε κανένα κομμωτήριο,ή άντε το πολύ πολύ να φορέσω ένα σφουγγραρόπανο ανάποδα στο κεφάλι και να βγώ έξω!!! Πιο ωραία θα νοιώσω. Α πα πα πα ...... Με τίποτα, και ας μου κάνουν φάλαγγα οι φιλοζωικές οργανώσεις, εγώ στις μαιμούδες δεν πάω. Τελεία και παύλα. Αλλα μπορεί οι μαιμούδες να μην μου αρέσουν και να μην θέλω να τις βλέπω (τις φοβάμαι και λίγο για να πούμε την αλήθεια), αλλά έτσι δεν θα σας αφήσω. Κανονίσαμε σέικερ για το απόλυτο θέαμα. Θυσίες στο ναό της Κάλι, με μπόλικο αίμα, κραυγές (ζώων), πούπουλα και στο τέλος σισίτιο για τους πεινασμένους. Τι δεν με πιστεύετε? Κι΄όμως. πήγαμε την επομένη σε μια τελετουργία που γίνεται μόνο κάθε Τρίτη σε ένα ναό της Κάλι μέσα στην ζούγκλα, η οποία περιλαμβάνει σφαγή (κότες, κατσίκες, πεθερές ίσως?) ως προσφορά για την κακιά θεά της καταστροφής για να ευξεμενισθεί και λίγο και να μην είναι τόσο στρίγγλα. Ο βρεγμένος ως γνωστόν την βροχή δεν την φοβάται και πήγαμε σαν βλάχοι με άδεια τα χέρια. Ούτε μία κατσίκα, ούτε μία κότα βρε αδελφέ δεν πήραμε παραμάσχαλα ως προσφορά. Αν μας τιμώρησε η θεά? δεν ξέρω. Μπορεί και ναι, μπορεί και όχι................Για αυτήν μου την επίσκεψη δεν έχω να αναφέρω και πολλά για να αφήσω την φαντασία σας να οργιάσει και να θέλετε να πάτε στο αγαπημένο μου Νεπάλ. Απλά ότι είναι ένα ναός μέσα σε άγριο δάσος, με ένα ρυάκι που τρέχει ματωμένο, πρωτόγονα μαγειρία σε μια ακρούλα για να μαγειρευτούν οι "θυσίες" και να μοιραστούν μετά στους φτωχούς, κοράκια που εφορμούν όταν ο μάγειρας τυχαίνει να μην σκύβει πάνω από τις κατσαρόλες του, αίματα παντού από τα γυμνά πέλματα των πιστών, σχεδόν ανύπαρκτοι τουρίστες , (είναι ζήτημα άμα είδαμε 5-6) και μερικούς ιερείς να ευλογούν τους υπερβολικά πολλούς πιστούς... Αν βρεθείτε ποτέ σε αυτό το μέρος δεν θα το ξεχάσετε....... και αν έχετε και γερά στομάχια μπορείται να συνεστιαστείται με τον υπερήφανο λαό του Νεπάλ..... συνεχίζεται.....

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• …

  Go to chapter

  Go
• 7
• 8
• 9

First Προηγούμενη 9 of 9

Go to chapter

Go

[Soctama]

καινουρια ιστορία.....Αυτά είναι...

Περιμένουμε αγωνιωδως την συνέχεια... Κάτι μου λέει ότι εμείς σαν αναγνώστες θα γελάσουμε πολύ σε αυτήν την ιστορία.. Τώρα εσύ που τα έζησες δεν ξέρω...χαχαχαχα

 

[ioanna karagianni]

εκτός από τον Γκιούλιβερ είμαι και εγώ μαζί σας, βρέθηκα στην χώρα έναν χρόνο μετά, οφείλω να ομολογήσω ότι την δική σας γκαντεμιά δεν την έχω. Πάρτε με μαζί σας παρακαλώ, θέλω αντάρτες, θέλω βασιλιάδες, θέλω περιπέτεια.
Αλλά αυτό που ποθώ περισσότερο από όλα είναι να ξαναβουτήξω στα καθάρια νερά του Νεπάλ, με τους φοίνικες και την λεπτή άμμο.:snorkel:

 

[meli]

Ωραια!!!
Ποιος ειναι ο επομενος προορισμος σου ειπες??? Ετσι για να ξερουμε που να μην παμε...

 

[meli]

Βρε Ιωαννα κι εγω 1 χρονο μετα!! Πως δεν σε ειδα??

 

[Loca Corazon]

Ανυπομονώ να δω τι σχέση έχει ο Γκιούλιβερ ....

 

[dim kyr]

Ax βρε ioanna!! Τι τέλεια περιγραφή!! Ειδικά αυτό με τους φοίνικες.. Σ' όλα μέσα έπεσες. Μήπως τελικά να παραδώσουμε τίποτα μαθήματα Γεωγραφίας, έτσι για να μαθαίνουν κάποιοι που αγνοούν? Θα τους κάνουμε και οι δύο ξεφτέρια και θα πηγαίνουν για χειμερινό σκι στην Αλγερία.

 

[ioanna karagianni]

Βρε Ιωαννα κι εγω 1 χρονο μετα!! Πως δεν σε ειδα??

Είμαι σ ί γ ο υ ρ η ότι κάπου θα συναντηθήκαμε αλλά δεν γνωριζόμασταν τότε, για αυτό δεν το θυμόμαστε

Θα τους κάνουμε και οι δύο ξεφτέρια και θα πηγαίνουν για χειμερινό σκι στην Αλγερία.

Γιατί;;; εδώ υπάρχουν άλλοι που πάνε για χειμερινό σκι στο Ντουμπάι, τι μας εμποδίζει εμείς να πάμε για σκι στην Αλγερία, και για καταδύσεις στο Νεπάλ;

 

[dim kyr]

Θυμήθηκα, θυμήθηκα!!! Ησουν αυτή που έκανε μπάνιο στο Πασουπατιναθ, δίπλα από τους νεκρούς που καίγαν οι πιστοί!!!! Καλά σε κατάλαβα εγώ!!!!!! Ατιμούτσικο!!!!!

 

[ioanna karagianni]

Θυμήθηκα, θυμήθηκα!!! Ησουν αυτή που έκανε μπάνιο στο Πασουπατιναθ, δίπλα από τους νεκρούς που καίγαν οι πιστοί!!!! Καλά σε κατάλαβα εγώ!!!!!! Ατιμούτσικο!!!!!

Μπρρρρρ με ανατρίχιασες

 

[mariath]

Εκεί λοχίες έχει; Ε Ιωάννα;

 

[dmdoc]

εκτός από τον Γκιούλιβερ είμαι και εγώ μαζί σας, βρέθηκα στην χώρα έναν χρόνο μετά, οφείλω να ομολογήσω ότι την δική σας γκαντεμιά δεν την έχω.


Η dim kyr είχε την γκαντεμιά αλλά εσύ είχες Βούλα...μην ξεχνιέσαι!!!