psilos3
Member
- Μηνύματα
- 6.094
- Likes
- 45.320
- Επόμενο Ταξίδι
- ?
- Ταξίδι-Όνειρο
- Peru, Japan, Iceland
Προετοιμασία & σχεδιασμός
Σε μια πόλη όπως η Στοκχόλμη πρέπει να υπάρχει καλός σχεδιασμός δίχως αμφιβολία, λόγω αυξημένου γενικά κόστους, αρχής γενομένης από αυτό της διαμονής. Πλέον γνωρίζοντας τις εξαιρετικές συγκοινωνίες της πόλης, δε θεωρώ απαραίτητο, απλά προτιμότερο το να μένει κανείς κοντά στο κέντρο της, ωστόσο πριν την επίσκεψη μου κοιτούσα αποκλειστικά εκεί.
Έτσι λοιπόν γνωρίζοντας ότι είναι πολύ δαπανηρό να βρω διαμονή στη παλιά πόλη (Gamla stan) επέλεξα τη διπλανή ευρύτερη περιοχή του Södermalm, κέντρο εκτός των άλλων της νυχτερινής ζωής της πόλης.
Το Mosebacke Hostel ήταν ένα τυπικό hostel της κατηγορίας 7/10 για όσους δεν έχουν απαιτήσεις, κοστίζοντας 160€ για τρία βράδια, λέγοντας «πάλι καλά» για Στοκχόλμη, προσφέροντας όμως εξαιρετικό πρωινό, κάτι που είναι επιβεβλημένο σε μια πόλη όπως αυτή, αλλά και ιδιαίτερα βολική τοποθεσία.
Αναφορικά με τις μετακινήσεις μου στη πόλη κατέβασα την εφαρμογή SL που καλύπτει όλα τα μέσα της Στοκχόλμης, αγοράζοντας ένα εισιτήριο τριημέρου με κόστος 31€ περίπου, του οποίου η ισχύς ξεκινάει από τη πρώτη ενεργοποίηση.
(Δε χρειάζεται να αναπτύξω πόσο συμφέρει κάτι τέτοιο όποιον έχει σκοπό να κινηθεί με τη δημόσια συγκοινωνία, όταν το μεμονωμένο εισιτήριο κοστίζει κοντά στα 3,40€)
Για το Αεροδρόμιο Arlanda και την επιστροφή μου σε αυτό, μιας και στην άφιξη μας παρέλαβε ο φίλος μας, αγόρασα στη τσουχτερή τιμή των 29€ εισιτήριο για το Arlanda express, το τρένο που συνδέει απευθείας τον κεντρικό σταθμό με όλα τα terminal του αεροδρομίου, κόστος που θα μπορούσα να έχω αποφύγει αν το έψαχνα καλύτερα, αλλάζοντας ένα τρένο και παίρνοντας ένα λεωφορείο. Τι να κάνουμε, μαθαίνουμε απ’ τα λάθη μας…
Είχαν προηγηθεί τα αεροπορικά εισιτήρια όπως ανέφερα και στο πρόλογο μου, με κόστος 62€ μετ’ επιστροφής, που αφορούσαν απευθείας βραδινή πτήση τη Παρασκευή από το αεροδρόμιο Μακεδονία και επιστροφή τη Δευτέρα το μεσημέρι.
Δε κρίθηκε απαραίτητο να κλείσουμε εισιτήριο σε κάποιο μουσείο ή αξιοθέατο, ήταν το μόνο που θα επιλέγαμε με τη λογική «βλέποντας και κάνοντας», αναλόγως και πως θα μας έβγαιναν τα υπόλοιπα.
Επίσης δε θεώρησα αναγκαίο να ασχοληθώ με μετρητά και συνάλλαγμα, μιας και ήξερα ότι η πληρωμή με κάρτα στη Σουηδία περνάει παντού, ακόμα και στις ανοικτές αγορές. Με την επιστροφή μου διαπίστωσα εν τέλει ότι ήταν το πρώτο μου ταξίδι που χρησιμοποίησα εξ ολοκλήρου κάρτα για τις συναλλαγές μου. Να ναι καλά η Revolut λοιπόν!
Την έρευνα μου μια φορά την είχα κάνει, σημειώνοντας όπως πάντα τα σημεία ενδιαφέροντος στο χάρτη:
Έχοντας όλα αυτά τα δεδομένα στο μυαλό μου αναφορικά με τα κόστη, ήμουν ακόμα πιο περίεργος για το τι θα συναντήσω μπροστά μου, υπολογίζοντας μάλιστα ότι ο διαθέσιμος χρόνος δεν ήταν παραπάνω από δύο καθαρά 24ωρα, στα οποία βέβαια έπρεπε να προσμετρήσουμε το γεγονός ότι η διάρκεια της μέρας ήταν περιορισμένη.
Προμηνύονταν μια ιδιαίτερη εκδρομή…
Σε μια πόλη όπως η Στοκχόλμη πρέπει να υπάρχει καλός σχεδιασμός δίχως αμφιβολία, λόγω αυξημένου γενικά κόστους, αρχής γενομένης από αυτό της διαμονής. Πλέον γνωρίζοντας τις εξαιρετικές συγκοινωνίες της πόλης, δε θεωρώ απαραίτητο, απλά προτιμότερο το να μένει κανείς κοντά στο κέντρο της, ωστόσο πριν την επίσκεψη μου κοιτούσα αποκλειστικά εκεί.
Έτσι λοιπόν γνωρίζοντας ότι είναι πολύ δαπανηρό να βρω διαμονή στη παλιά πόλη (Gamla stan) επέλεξα τη διπλανή ευρύτερη περιοχή του Södermalm, κέντρο εκτός των άλλων της νυχτερινής ζωής της πόλης.
Το Mosebacke Hostel ήταν ένα τυπικό hostel της κατηγορίας 7/10 για όσους δεν έχουν απαιτήσεις, κοστίζοντας 160€ για τρία βράδια, λέγοντας «πάλι καλά» για Στοκχόλμη, προσφέροντας όμως εξαιρετικό πρωινό, κάτι που είναι επιβεβλημένο σε μια πόλη όπως αυτή, αλλά και ιδιαίτερα βολική τοποθεσία.
Αναφορικά με τις μετακινήσεις μου στη πόλη κατέβασα την εφαρμογή SL που καλύπτει όλα τα μέσα της Στοκχόλμης, αγοράζοντας ένα εισιτήριο τριημέρου με κόστος 31€ περίπου, του οποίου η ισχύς ξεκινάει από τη πρώτη ενεργοποίηση.
(Δε χρειάζεται να αναπτύξω πόσο συμφέρει κάτι τέτοιο όποιον έχει σκοπό να κινηθεί με τη δημόσια συγκοινωνία, όταν το μεμονωμένο εισιτήριο κοστίζει κοντά στα 3,40€)
Για το Αεροδρόμιο Arlanda και την επιστροφή μου σε αυτό, μιας και στην άφιξη μας παρέλαβε ο φίλος μας, αγόρασα στη τσουχτερή τιμή των 29€ εισιτήριο για το Arlanda express, το τρένο που συνδέει απευθείας τον κεντρικό σταθμό με όλα τα terminal του αεροδρομίου, κόστος που θα μπορούσα να έχω αποφύγει αν το έψαχνα καλύτερα, αλλάζοντας ένα τρένο και παίρνοντας ένα λεωφορείο. Τι να κάνουμε, μαθαίνουμε απ’ τα λάθη μας…
Είχαν προηγηθεί τα αεροπορικά εισιτήρια όπως ανέφερα και στο πρόλογο μου, με κόστος 62€ μετ’ επιστροφής, που αφορούσαν απευθείας βραδινή πτήση τη Παρασκευή από το αεροδρόμιο Μακεδονία και επιστροφή τη Δευτέρα το μεσημέρι.
Δε κρίθηκε απαραίτητο να κλείσουμε εισιτήριο σε κάποιο μουσείο ή αξιοθέατο, ήταν το μόνο που θα επιλέγαμε με τη λογική «βλέποντας και κάνοντας», αναλόγως και πως θα μας έβγαιναν τα υπόλοιπα.
Επίσης δε θεώρησα αναγκαίο να ασχοληθώ με μετρητά και συνάλλαγμα, μιας και ήξερα ότι η πληρωμή με κάρτα στη Σουηδία περνάει παντού, ακόμα και στις ανοικτές αγορές. Με την επιστροφή μου διαπίστωσα εν τέλει ότι ήταν το πρώτο μου ταξίδι που χρησιμοποίησα εξ ολοκλήρου κάρτα για τις συναλλαγές μου. Να ναι καλά η Revolut λοιπόν!
Την έρευνα μου μια φορά την είχα κάνει, σημειώνοντας όπως πάντα τα σημεία ενδιαφέροντος στο χάρτη:
Έχοντας όλα αυτά τα δεδομένα στο μυαλό μου αναφορικά με τα κόστη, ήμουν ακόμα πιο περίεργος για το τι θα συναντήσω μπροστά μου, υπολογίζοντας μάλιστα ότι ο διαθέσιμος χρόνος δεν ήταν παραπάνω από δύο καθαρά 24ωρα, στα οποία βέβαια έπρεπε να προσμετρήσουμε το γεγονός ότι η διάρκεια της μέρας ήταν περιορισμένη.
Προμηνύονταν μια ιδιαίτερη εκδρομή…
