psilos3
Member
- Μηνύματα
- 7.094
- Likes
- 56.051
- Επόμενο Ταξίδι
- ;
- Ταξίδι-Όνειρο
- Αναζητείται!
Ας το πάρουμε από την αρχή
Όπως είναι λογικό φτάνοντας βράδυ σε ένα μέρος δε καταλαβαίνεις πολλά. Με αυτές τις σκέψεις βγήκα στο κάπως πιο ελαττωμένο κρύο της πόλης γύρω στις δέκα το πρωί για να βρεθώ με το Γιώργο, έχοντας κατασπαράξει το μπουφέ του πρωινού λίγο νωρίτερα σα γνήσιος Έλληνας:
Η γειτονιά έμοιαζε τελείως διαφορετική στο φως της ημέρας δίνοντας μου ουσιαστικά τη πρώτη επαφή με τη Σουηδική πραγματικότητα:
Συμφωνήσαμε να ξεκινήσουμε τη βόλτα μας από το Södermalm όπου βρισκόμασταν, μιας και είχα κάποια σημεία ενδιαφέροντος στον ηλεκτρονικό μου χάρτη και εκεί, αρχίζοντας μάλιστα από την εκκλησία Katarina Kyrka που βρισκόταν δίπλα στο κατάλυμα μου:
«Μπαίνεις και μέσα στους ναούς;» ρώτησα το Γιώργο όταν τον είδα με περίσσιο θράσος ν’ ανοίγει τη πόρτα, απαντώντας μου με ευκολία «πάντα, έλα ν’ ανάψεις ένα κεράκι», χωρίς να μου αφήσει το περιθώριο για δεύτερη σκέψη. Να και κάτι καινούριο που κάνω σε μια εκδρομή:
Έβγαλα μερικές φωτογραφίες αφού ρώτησα αν επιτρέπονται και βγήκα λίγο μετά στο προαύλιο χώρο, αφού πρωτίστως είχα θαυμάσει το εκκλησιαστικό όργανο:
Κατευθυνόμασταν λίγο πιο κάτω, στο περίφημο και πολύ όμορφο στενό Stigbergsgatan με τα ξύλινα σπιτάκια που είχα διαβάσει στην ιστορία του @giannismits που θεώρησα καλό να το δούμε και μας άρεσε:
Έχοντας παράλληλα στην απόληξη του τη πρώτη θέα της Στοκχόλμης, του λουνα παρκ, του περίφημου Fotografiska Museum και της Gamla stan:
Κατεβήκαμε το μονοπατάκι χαζεύοντας τη θέα απέναντι μέσα από τα προστατευτικά κιγκλιδώματα:
Και βγήκαμε στη Stadsgårdsleden ανηφορίζοντας προς το επόμενο σημείο ενδιαφέροντος:
Ένα μεγάλο πεζοδρομημένο τμήμα της περιοχής μας βοήθησε να τη δούμε απροβλημάτιστα όσο προχωρούσαμε παράλληλα με το απέναντι νησί:
Περάσαμε και από μία πεζογέφυρα μεταξύ κτηρίων βλέποντας αρκετό κόσμο να περιμένει και υποθέτοντας ότι πρόκειται για μουσείο, με έκπληξη όμως διαπιστώσαμε ότι εκεί βρίσκεται το παλαιότερο ασανσέρ της πόλης και αποτελούσε αξιοθέατο:
Πλησιάζαμε στο περίφημο «μπαλκονάκι» της πόλης που θα το βρείτε στο χάρτη ως Monteliusvägen, το οποίο δε δυσκολευτήκαμε καθόλου να βρούμε και είχα επίσης τσεκαρισμένο από την ιστορία του Γιάννη:
Δίχως αμφιβολία είναι το καλύτερο σημείο για θέα στη Gamla stan. Από κει βγήκαν και κοινοποιήθηκαν εξάλλου οι πρώτες φωτογραφίες:
Κατηφορίσαμε απόλυτα ικανοποιημένοι κι αποφασισμένοι να περάσουμε απέναντι, φτάνοντας στο ύψος τη θάλασσας:
Τα έργα που γίνονται στη περιοχή μας ανάγκασαν να κάνουμε ένα τεράστιο κύκλο, κόβοντας μας τη πρόσβαση στη γέφυρα και αναγκάζοντας μας να βγούμε ως το κεντρικό σταθμό του μετρό. Δε βαριέσαι, την είχαμε που την είχαμε τη κάρτα, ας κάναμε μια διαδρομή:
Το πρώτο πράγμα που αντικρύσαμε κατεβαίνοντας πέρα από τον αισθητά περισσότερο κόσμο, ήταν ο πεζόδρομος Stora Nygatan όπου φιλοξενούνται οι περισσότερες Pub. Θα επιστρέφαμε σίγουρα!
Βολτάραμε χαζεύοντας τα στενάκια, αποφεύγοντας ωστόσο να μπούμε στο κυρίως μέρος της πόλης καθώς είχαμε άλλα σχέδια επί του παρόντος:
Βγήκαμε λοιπόν προς το κεντρικό δρόμο Centralbron, θαυμάζοντας ήδη την αρχιτεκτονική της πόλης και τα περίφημα κτήρια όπως το House of Nobility
Και ανεβήκαμε τη γέφυρα που Riddarholmsbron θα μας οδηγούσε στο διπλανό νησάκι του Riddarholm
Τα ωραία μόλις ξεκινούσαν….
Όπως είναι λογικό φτάνοντας βράδυ σε ένα μέρος δε καταλαβαίνεις πολλά. Με αυτές τις σκέψεις βγήκα στο κάπως πιο ελαττωμένο κρύο της πόλης γύρω στις δέκα το πρωί για να βρεθώ με το Γιώργο, έχοντας κατασπαράξει το μπουφέ του πρωινού λίγο νωρίτερα σα γνήσιος Έλληνας:

Η γειτονιά έμοιαζε τελείως διαφορετική στο φως της ημέρας δίνοντας μου ουσιαστικά τη πρώτη επαφή με τη Σουηδική πραγματικότητα:

Συμφωνήσαμε να ξεκινήσουμε τη βόλτα μας από το Södermalm όπου βρισκόμασταν, μιας και είχα κάποια σημεία ενδιαφέροντος στον ηλεκτρονικό μου χάρτη και εκεί, αρχίζοντας μάλιστα από την εκκλησία Katarina Kyrka που βρισκόταν δίπλα στο κατάλυμα μου:

«Μπαίνεις και μέσα στους ναούς;» ρώτησα το Γιώργο όταν τον είδα με περίσσιο θράσος ν’ ανοίγει τη πόρτα, απαντώντας μου με ευκολία «πάντα, έλα ν’ ανάψεις ένα κεράκι», χωρίς να μου αφήσει το περιθώριο για δεύτερη σκέψη. Να και κάτι καινούριο που κάνω σε μια εκδρομή:

Έβγαλα μερικές φωτογραφίες αφού ρώτησα αν επιτρέπονται και βγήκα λίγο μετά στο προαύλιο χώρο, αφού πρωτίστως είχα θαυμάσει το εκκλησιαστικό όργανο:


Κατευθυνόμασταν λίγο πιο κάτω, στο περίφημο και πολύ όμορφο στενό Stigbergsgatan με τα ξύλινα σπιτάκια που είχα διαβάσει στην ιστορία του @giannismits που θεώρησα καλό να το δούμε και μας άρεσε:


Έχοντας παράλληλα στην απόληξη του τη πρώτη θέα της Στοκχόλμης, του λουνα παρκ, του περίφημου Fotografiska Museum και της Gamla stan:


Κατεβήκαμε το μονοπατάκι χαζεύοντας τη θέα απέναντι μέσα από τα προστατευτικά κιγκλιδώματα:

Και βγήκαμε στη Stadsgårdsleden ανηφορίζοντας προς το επόμενο σημείο ενδιαφέροντος:

Ένα μεγάλο πεζοδρομημένο τμήμα της περιοχής μας βοήθησε να τη δούμε απροβλημάτιστα όσο προχωρούσαμε παράλληλα με το απέναντι νησί:


Περάσαμε και από μία πεζογέφυρα μεταξύ κτηρίων βλέποντας αρκετό κόσμο να περιμένει και υποθέτοντας ότι πρόκειται για μουσείο, με έκπληξη όμως διαπιστώσαμε ότι εκεί βρίσκεται το παλαιότερο ασανσέρ της πόλης και αποτελούσε αξιοθέατο:


Πλησιάζαμε στο περίφημο «μπαλκονάκι» της πόλης που θα το βρείτε στο χάρτη ως Monteliusvägen, το οποίο δε δυσκολευτήκαμε καθόλου να βρούμε και είχα επίσης τσεκαρισμένο από την ιστορία του Γιάννη:

Δίχως αμφιβολία είναι το καλύτερο σημείο για θέα στη Gamla stan. Από κει βγήκαν και κοινοποιήθηκαν εξάλλου οι πρώτες φωτογραφίες:



Κατηφορίσαμε απόλυτα ικανοποιημένοι κι αποφασισμένοι να περάσουμε απέναντι, φτάνοντας στο ύψος τη θάλασσας:


Τα έργα που γίνονται στη περιοχή μας ανάγκασαν να κάνουμε ένα τεράστιο κύκλο, κόβοντας μας τη πρόσβαση στη γέφυρα και αναγκάζοντας μας να βγούμε ως το κεντρικό σταθμό του μετρό. Δε βαριέσαι, την είχαμε που την είχαμε τη κάρτα, ας κάναμε μια διαδρομή:


Το πρώτο πράγμα που αντικρύσαμε κατεβαίνοντας πέρα από τον αισθητά περισσότερο κόσμο, ήταν ο πεζόδρομος Stora Nygatan όπου φιλοξενούνται οι περισσότερες Pub. Θα επιστρέφαμε σίγουρα!


Βολτάραμε χαζεύοντας τα στενάκια, αποφεύγοντας ωστόσο να μπούμε στο κυρίως μέρος της πόλης καθώς είχαμε άλλα σχέδια επί του παρόντος:


Βγήκαμε λοιπόν προς το κεντρικό δρόμο Centralbron, θαυμάζοντας ήδη την αρχιτεκτονική της πόλης και τα περίφημα κτήρια όπως το House of Nobility


Και ανεβήκαμε τη γέφυρα που Riddarholmsbron θα μας οδηγούσε στο διπλανό νησάκι του Riddarholm


Τα ωραία μόλις ξεκινούσαν….

Last edited: