echo2011
Member
- Μηνύματα
- 2.399
- Likes
- 3.592
Περιεχόμενα
Niagara Falls
Για την Τετάρτη του Πάσχα είχαμε κλείσει αεροπορικά εισιτήρια και μια διανυκτέρευση σε ξενοδοχείο απ'την πλευρά του Καναδά, για να δούμε τους υπέροχους καταρράκτες του Νιαγάρα! Η πτήση μας με την delta για το Bufallo ήταν πρωινή και φτάνοντας αλλάξαμε δύο λεωφορεία από το αεροδρόμιο για να πάμε στο ξενοδοχείο οπότε πήγε μεσημέρι.
Το λεωφορείο μας άφησε στην αμερικάνικη πλευρά, κοντά στην Rainbow bridge. Περάσαμε την γέφυρα με τα πόδια και στην μέση της είναι το σύνορο με Καναδά.
Η θέα πάνω απ'τη γέφυρα
Είμασταν σχεδόν μόνοι μας στην γέφυρα και στο τέλος της υπήρχε ένα δωματιάκι με έναν συνοριοφύλακα που δεν μας ρώτησε απολύτως τίποτα, απλά κοίταξε τα διαβατήριά μας και μας άφησε να περάσουμε.
Πήγαμε με τα πόδια ως το ξενοδοχείο μας. Ο καιρός ήταν πολύ ζεστός για απρίλη αλλά όσο πλησιάζαμε στην περιοχή κοντά στους καταρράκτες ένιωθες μια ψυχρούλα.. Το ξενοδοχείο (the Oakes hotel) ήταν σε καταπληκτικό σημείο, πιο κοντά στους καταρράκτες από όλα τα άλλα και με ανεπόδιστη θέα στο horseshoe. Είμασταν τυχεροί που βρήκα το king δωμάτιο με μόλις 75 ευρώ την βραδιά ενώ 2-3 μέρες μετά που το ξανακοίταξα ειχε 240.. Το κακό όμως ήταν ότι ξέχασα να πάρω μαζί την πιστωτική μου κάρτα και την ήθελαν υποχρεωτικά ως εγγύηση για να μας δώσουν δωμάτιο. Η άλλη εναλλακτική ήταν 200$ σε μετρητά τα οποία έβαλαν σε φάκελο και μας επέστρεψαν στο check out. Mας έδωσαν δωμάτιο στον 19 όροφο (όσο πιο ψηλά τόσο πιο καλά) και ήταν τέλειο! Είχε ένα μικρό σαλονάκι μόλις έμπαινες και ένα παραθυρο που έβλεπε στην πόλη, ενώ στο υπνοδωμάτιο είχε ένα μεγάλο παράθυρο όπου είχες τον καταρράκτη "πιάτο".. Η πιο ωραία θέα που είχαμε ποτέ σε ξενοδοχείο. Το κρεβάτι μεγάλο και άνετο και στο μπάνιο τζακούζι για δύο άτομα. Δε θα μπορούσα να είχα κάνει καλύτερη επιλογή.
Εντωμεταξύ είμασταν τόσο κοντά στους καταρράκτες που με κλειστά παράθυρα ακουγόταν ελαφρώς ο θόρυβος απ΄τα νερά.
Και το καλύτερο; Υπήρχε μόνιμα ένα πανέμορφο ουράνιο τόξο πάνω απτ'τον καταρράκτη! Τι άλλο να ζητούσαμε;
Το δωμάτιο
Η θέα απ'το παράθυρο..
Βγήκαμε έξω και πήραμε το τελεφερίκ που σε κατεβάζει στο επίπεδο του καταρράκτη για να τον δούμε από κοντά. Δυστυχώς το καραβάκι "lady in the mist" δεν λειτουργούσε μέσα απριλίου, θα ξεκινούσε τον μάη και αυτό εξαρτάται απ'τον καιρό.
Η αίσθηση του να βρίσκεσαι τόσο κοντά σε αυτό το θαύμα της φύσης ήταν μοναδική!
Αφού θαυμάσαμε αρκετά τους καταρράκτες, πήραμε το λεωφορείο που είχε αφετηρία εκεί κοντά για μια βόλτα στην πόλη. Είχε αρχίσει να νυχτώνει και πήγαμε σε ένα ωραίο εμπορικό κέντρο που είχε πολλά καταστήματα (με πολύ καλές τιμές) και κάποιες επιλογές για φαγητό. Ο άντρας μου είχε αρχίσει όμως να αισθάνεται άσχημα.. Φάγαμε σε ένα ντόπιο φαστ φουντ αλλά σύντομα ζαλιζόταν και είχε τάση για εμετό οπότε πήραμε ένα ταξί και επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο.. Λέγαμε πως μας μάτιασαν που πήγαμε κάπου τόσο ωραία!
(εγώ): -Βρε σου έχω πει μη κάνεις check in στο facebook! Όταν γυρνάμε ανέβασε ότι θέλεις!
Όταν επιστρέψαμε στο δωμάτιο και ξάπλωσε άρχισε να συνέρχεται.. Δε μας πείραξε που μείναμε μέσα, ήταν τόσο ωραία η θέα και το βράδυ. Στις φωτογραφίες δε φαίνεται πολύ καλά.. Κάθε βράδυ φωτίζουν τους καταρράκτες (και κάποιες μέρες, το καλοκαίρι συνήθως, ρίχνουν και πυροτεχνήματα).
Το καζίνο δίπλα στο ξενοδοχείο
Η θέα απ'το πίσω παράθυρο
Κοιμηθήκαμε νωρίς και το πρωί ξυπνήσαμε πριν ανατείλει ο ήλιος.. Αυτό έπρεπε να το δούμε!
Η πτήση επιστροφής στην ΝΥ ήταν μεσημέρι και αποφασίσαμε να μη πάμε στο αεροδρόμιο με τα δημόσια λεωφορεία, ούτε με ταξί (ήταν μακριά και ήταν πανάκριβο), αλλά με το megabus που είχε μόνο ένα πρωινό δρομολόγιο και έφευγε απ'τον κεντρικό σταθμό λεωφορείων. Το καλό ήταν πως δε θα είχαμε ποδαρόδρομο για να περάσουμε τα σύνορα απ'την γέφυρα, ούτε αλλαγές. Το λεωφορείο αυτό περνάει τα σύνορα και κατεβάζει όλους τους επιβάτες σε κάποιο άλλο σημείο για έλεγχο. Πήραμε λοιπόν ταξί ως τον σταθμό και βγάλαμε εισιτήρια επιτόπου. Σε περίοδο αιχμής δεν ξέρω αν αυτο ειναι εφικτό. Όταν σταματήσαμε για τον έλεγχο ψαρώσαμε αρκετά! Μας έβαλαν όλους σε μια αίθουσα όπου είχε γραφεία στην σειρά και καθόταν οι αστυνομικοί. Μόλις μπήκαμε σηκώθηκαν όλοι και κάθε επιβάτης πήγαινε μπροστά από ένα γραφειο. Ο αστυνομικός με πολύ δυνατή φωνή ρωτούσε σαν ρομποτάκι διάφορα πράγματα, και ενώ απαντούσες μετά από λίγο ξαναρωτούσε πάλι το ίδιο προφανώς για να δει αν διστάζεις ή αν θα απαντησεις διαφορετικά. Με ρώτησε μέχρι και τι δουλειά κάνω. Επίσης μου ζήτησε εκτυπωμένο και το εισιτήριο επιστροφής στην Ελλάδα αλλά δεν το είχα μαζί.. Kαμιά σχέση με τον χαλαρό έλεγχο όταν μπαίνεις Καναδά. Μετά την ανάκριση πέρασαν τα πράγματα μας από μηχάνημα ελέγχου και μας άφησαν να επιβιβαστούμε στο λεωφορείο.
Φτάσαμε αρκετά νωρίς στο αεροδρόμιο του Bufallo και έτσι είχαμε χρόνο για μεσημεριανό γεύμα. Δοκιμάσαμε και τις αυθεντικές Bufallo wings..
H πτήση μας ακυρώθηκε και δεν υπήρχε καμία ενημέρωση. Όταν ρωτήσαμε εμείς προσπάθησαν να μας βάλουν στην επόμενη, που θα ήταν ώρες μετά, αλλά τελικά ευτυχώς μας έβαλαν στην προηγούμενη από την δική μας που ολοκλήρωνε την επιβίβαση εκείνη την ώρα.. Μετά από πτήση μιας ώρας και κάτι επιστρέψαμε στο JFK...
Για την Τετάρτη του Πάσχα είχαμε κλείσει αεροπορικά εισιτήρια και μια διανυκτέρευση σε ξενοδοχείο απ'την πλευρά του Καναδά, για να δούμε τους υπέροχους καταρράκτες του Νιαγάρα! Η πτήση μας με την delta για το Bufallo ήταν πρωινή και φτάνοντας αλλάξαμε δύο λεωφορεία από το αεροδρόμιο για να πάμε στο ξενοδοχείο οπότε πήγε μεσημέρι.
Το λεωφορείο μας άφησε στην αμερικάνικη πλευρά, κοντά στην Rainbow bridge. Περάσαμε την γέφυρα με τα πόδια και στην μέση της είναι το σύνορο με Καναδά.

Η θέα πάνω απ'τη γέφυρα


Είμασταν σχεδόν μόνοι μας στην γέφυρα και στο τέλος της υπήρχε ένα δωματιάκι με έναν συνοριοφύλακα που δεν μας ρώτησε απολύτως τίποτα, απλά κοίταξε τα διαβατήριά μας και μας άφησε να περάσουμε.
Πήγαμε με τα πόδια ως το ξενοδοχείο μας. Ο καιρός ήταν πολύ ζεστός για απρίλη αλλά όσο πλησιάζαμε στην περιοχή κοντά στους καταρράκτες ένιωθες μια ψυχρούλα.. Το ξενοδοχείο (the Oakes hotel) ήταν σε καταπληκτικό σημείο, πιο κοντά στους καταρράκτες από όλα τα άλλα και με ανεπόδιστη θέα στο horseshoe. Είμασταν τυχεροί που βρήκα το king δωμάτιο με μόλις 75 ευρώ την βραδιά ενώ 2-3 μέρες μετά που το ξανακοίταξα ειχε 240.. Το κακό όμως ήταν ότι ξέχασα να πάρω μαζί την πιστωτική μου κάρτα και την ήθελαν υποχρεωτικά ως εγγύηση για να μας δώσουν δωμάτιο. Η άλλη εναλλακτική ήταν 200$ σε μετρητά τα οποία έβαλαν σε φάκελο και μας επέστρεψαν στο check out. Mας έδωσαν δωμάτιο στον 19 όροφο (όσο πιο ψηλά τόσο πιο καλά) και ήταν τέλειο! Είχε ένα μικρό σαλονάκι μόλις έμπαινες και ένα παραθυρο που έβλεπε στην πόλη, ενώ στο υπνοδωμάτιο είχε ένα μεγάλο παράθυρο όπου είχες τον καταρράκτη "πιάτο".. Η πιο ωραία θέα που είχαμε ποτέ σε ξενοδοχείο. Το κρεβάτι μεγάλο και άνετο και στο μπάνιο τζακούζι για δύο άτομα. Δε θα μπορούσα να είχα κάνει καλύτερη επιλογή.
Εντωμεταξύ είμασταν τόσο κοντά στους καταρράκτες που με κλειστά παράθυρα ακουγόταν ελαφρώς ο θόρυβος απ΄τα νερά.
Και το καλύτερο; Υπήρχε μόνιμα ένα πανέμορφο ουράνιο τόξο πάνω απτ'τον καταρράκτη! Τι άλλο να ζητούσαμε;
Το δωμάτιο


Η θέα απ'το παράθυρο..





Βγήκαμε έξω και πήραμε το τελεφερίκ που σε κατεβάζει στο επίπεδο του καταρράκτη για να τον δούμε από κοντά. Δυστυχώς το καραβάκι "lady in the mist" δεν λειτουργούσε μέσα απριλίου, θα ξεκινούσε τον μάη και αυτό εξαρτάται απ'τον καιρό.




Η αίσθηση του να βρίσκεσαι τόσο κοντά σε αυτό το θαύμα της φύσης ήταν μοναδική!






Αφού θαυμάσαμε αρκετά τους καταρράκτες, πήραμε το λεωφορείο που είχε αφετηρία εκεί κοντά για μια βόλτα στην πόλη. Είχε αρχίσει να νυχτώνει και πήγαμε σε ένα ωραίο εμπορικό κέντρο που είχε πολλά καταστήματα (με πολύ καλές τιμές) και κάποιες επιλογές για φαγητό. Ο άντρας μου είχε αρχίσει όμως να αισθάνεται άσχημα.. Φάγαμε σε ένα ντόπιο φαστ φουντ αλλά σύντομα ζαλιζόταν και είχε τάση για εμετό οπότε πήραμε ένα ταξί και επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο.. Λέγαμε πως μας μάτιασαν που πήγαμε κάπου τόσο ωραία!
(εγώ): -Βρε σου έχω πει μη κάνεις check in στο facebook! Όταν γυρνάμε ανέβασε ότι θέλεις!
Όταν επιστρέψαμε στο δωμάτιο και ξάπλωσε άρχισε να συνέρχεται.. Δε μας πείραξε που μείναμε μέσα, ήταν τόσο ωραία η θέα και το βράδυ. Στις φωτογραφίες δε φαίνεται πολύ καλά.. Κάθε βράδυ φωτίζουν τους καταρράκτες (και κάποιες μέρες, το καλοκαίρι συνήθως, ρίχνουν και πυροτεχνήματα).


Το καζίνο δίπλα στο ξενοδοχείο

Η θέα απ'το πίσω παράθυρο


Κοιμηθήκαμε νωρίς και το πρωί ξυπνήσαμε πριν ανατείλει ο ήλιος.. Αυτό έπρεπε να το δούμε!









Η πτήση επιστροφής στην ΝΥ ήταν μεσημέρι και αποφασίσαμε να μη πάμε στο αεροδρόμιο με τα δημόσια λεωφορεία, ούτε με ταξί (ήταν μακριά και ήταν πανάκριβο), αλλά με το megabus που είχε μόνο ένα πρωινό δρομολόγιο και έφευγε απ'τον κεντρικό σταθμό λεωφορείων. Το καλό ήταν πως δε θα είχαμε ποδαρόδρομο για να περάσουμε τα σύνορα απ'την γέφυρα, ούτε αλλαγές. Το λεωφορείο αυτό περνάει τα σύνορα και κατεβάζει όλους τους επιβάτες σε κάποιο άλλο σημείο για έλεγχο. Πήραμε λοιπόν ταξί ως τον σταθμό και βγάλαμε εισιτήρια επιτόπου. Σε περίοδο αιχμής δεν ξέρω αν αυτο ειναι εφικτό. Όταν σταματήσαμε για τον έλεγχο ψαρώσαμε αρκετά! Μας έβαλαν όλους σε μια αίθουσα όπου είχε γραφεία στην σειρά και καθόταν οι αστυνομικοί. Μόλις μπήκαμε σηκώθηκαν όλοι και κάθε επιβάτης πήγαινε μπροστά από ένα γραφειο. Ο αστυνομικός με πολύ δυνατή φωνή ρωτούσε σαν ρομποτάκι διάφορα πράγματα, και ενώ απαντούσες μετά από λίγο ξαναρωτούσε πάλι το ίδιο προφανώς για να δει αν διστάζεις ή αν θα απαντησεις διαφορετικά. Με ρώτησε μέχρι και τι δουλειά κάνω. Επίσης μου ζήτησε εκτυπωμένο και το εισιτήριο επιστροφής στην Ελλάδα αλλά δεν το είχα μαζί.. Kαμιά σχέση με τον χαλαρό έλεγχο όταν μπαίνεις Καναδά. Μετά την ανάκριση πέρασαν τα πράγματα μας από μηχάνημα ελέγχου και μας άφησαν να επιβιβαστούμε στο λεωφορείο.
Φτάσαμε αρκετά νωρίς στο αεροδρόμιο του Bufallo και έτσι είχαμε χρόνο για μεσημεριανό γεύμα. Δοκιμάσαμε και τις αυθεντικές Bufallo wings..

H πτήση μας ακυρώθηκε και δεν υπήρχε καμία ενημέρωση. Όταν ρωτήσαμε εμείς προσπάθησαν να μας βάλουν στην επόμενη, που θα ήταν ώρες μετά, αλλά τελικά ευτυχώς μας έβαλαν στην προηγούμενη από την δική μας που ολοκλήρωνε την επιβίβαση εκείνη την ώρα.. Μετά από πτήση μιας ώρας και κάτι επιστρέψαμε στο JFK...
Last edited: