varioAthens
Member
- Μηνύματα
- 5.501
- Likes
- 8.020
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Κεφάλαιο 2ο
- Κεφάλαιο 3ο
- Κεφάλαιο 4ο
- Κεφάλαιο 5ο]Η επόμενη μέρα στο [B]Μασάϊ Μάρα[/B
- Κεφάλαιο 6ο
- Κεφάλαιο 7ο]Κάπως έτσι καταλήξαμε αρχικά στην πόλη Νακούρου, μία μεγάλη [I](η 3η μεγαλύτερη της Κένυας)[/I
- Κεφάλαιο 8ο
- Κεφάλαιο 9ο
- Κεφάλαιο 10ο
- Κεφάλαιο 11ο
- Κεφάλαιο 12ο
- Κεφάλαιο 13ο
- Κεφάλαιο 14ο
- Κεφάλαιο 15ο][B][1] [/B
Η επόμενη μέρα κύλησε με πρωινό και απογευματινό game drive υπό τη σκιά του επιβλητικού Κιλιμάντζαρο…
Ανάμεσα στα game drives πήγαμε στο σχολείο κάποιων χωριών Μασάϊ.
Πετύχαμε τα παιδάκια του παιδικού σταθμού στο διάλειμμα, έπαιζαν και κυλιόντουσαν στα χώματα με αποτέλεσμα να είναι κάτασπρα… Ήταν πανευτυχή παρά τις σοβαρές ελλείψεις του σχολείου… Μόλις μας είδαν μας υποδέχτηκαν με αγκαλιές και πλατιά χαμόγελα, μετά μας τραγούδησαν παιδικά τραγουδάκια και όταν φεύγαμε μας έστελναν φαφούτικα φιλάκια.
Στο Γυμνάσιο, τα παιδιά ήταν σοβαρά και επιφυλακτικά, μας παρατηρούσαν από απόσταση… Κι εκεί σοβαρές ελλείψεις… έπαιζαν ποδόσφαιρο χωρίς μπάλα!!! Ωστόσο, όλοι φόραγαν στολή! Ο διευθυντής μας έβαλε στο γραφείο του, μας μίλησε λίγο για τη δουλειά που γίνεται και μας είπε ότι τα σχολεία των Μασάϊ δεν χρηματοδοτούνται από το κράτος. Γνωρίσαμε δασκάλες που έχουν αφήσει τα σπίτια τους και μένουν στον καταυλισμό δίπλα από το σχολείο… δεν έχουν κάνει δική τους οικογένεια γιατί έχουν αφιερωθεί στην εκπαίδευση αυτών των παιδιών που όπως χαρακτηριστικά μας είπαν, η κυβέρνηση τα θεωρεί παιδιά ενός κατώτερου Θεού.
Πώς να γυρίσεις μετά στο άνετο και όμορφο lodge σου χωρίς να νιώθεις ευγνωμοσύνη για τα όσα έχεις, ανάμεικτη με ενοχές?
Στη σκιά του Κιλιμάντζαρο...
Ο παιδικός σταθμός των Μασάϊ...
Το Γυμνάσιο των Μασάϊ...
Στο Αμποσέλι έχεις 2 σπάνιες ευκαιρίες (1)να βγεις από το αυτοκίνητο και να περπατήσεις σε ένα συγκεκριμένο σημείο του Πάρκου (δεν επιτρέπεται αλλού αυτό για ευνόητους λόγους) και (2)να πίνεις τον καφέ σου στο lodge ενώ από κάτω κόβουν βόλτες διάφορα ζώα (ελέφαντες, ζέβρες, ύαινες, καμηλοπαρδάλεις)...
Ανάμεσα στα game drives πήγαμε στο σχολείο κάποιων χωριών Μασάϊ.
Πετύχαμε τα παιδάκια του παιδικού σταθμού στο διάλειμμα, έπαιζαν και κυλιόντουσαν στα χώματα με αποτέλεσμα να είναι κάτασπρα… Ήταν πανευτυχή παρά τις σοβαρές ελλείψεις του σχολείου… Μόλις μας είδαν μας υποδέχτηκαν με αγκαλιές και πλατιά χαμόγελα, μετά μας τραγούδησαν παιδικά τραγουδάκια και όταν φεύγαμε μας έστελναν φαφούτικα φιλάκια.
Στο Γυμνάσιο, τα παιδιά ήταν σοβαρά και επιφυλακτικά, μας παρατηρούσαν από απόσταση… Κι εκεί σοβαρές ελλείψεις… έπαιζαν ποδόσφαιρο χωρίς μπάλα!!! Ωστόσο, όλοι φόραγαν στολή! Ο διευθυντής μας έβαλε στο γραφείο του, μας μίλησε λίγο για τη δουλειά που γίνεται και μας είπε ότι τα σχολεία των Μασάϊ δεν χρηματοδοτούνται από το κράτος. Γνωρίσαμε δασκάλες που έχουν αφήσει τα σπίτια τους και μένουν στον καταυλισμό δίπλα από το σχολείο… δεν έχουν κάνει δική τους οικογένεια γιατί έχουν αφιερωθεί στην εκπαίδευση αυτών των παιδιών που όπως χαρακτηριστικά μας είπαν, η κυβέρνηση τα θεωρεί παιδιά ενός κατώτερου Θεού.
Πώς να γυρίσεις μετά στο άνετο και όμορφο lodge σου χωρίς να νιώθεις ευγνωμοσύνη για τα όσα έχεις, ανάμεικτη με ενοχές?
Στη σκιά του Κιλιμάντζαρο...
Ο παιδικός σταθμός των Μασάϊ...
Το Γυμνάσιο των Μασάϊ...
Στο Αμποσέλι έχεις 2 σπάνιες ευκαιρίες (1)να βγεις από το αυτοκίνητο και να περπατήσεις σε ένα συγκεκριμένο σημείο του Πάρκου (δεν επιτρέπεται αλλού αυτό για ευνόητους λόγους) και (2)να πίνεις τον καφέ σου στο lodge ενώ από κάτω κόβουν βόλτες διάφορα ζώα (ελέφαντες, ζέβρες, ύαινες, καμηλοπαρδάλεις)...
Attachments
Last edited:
