varioAthens
Member
- Μηνύματα
- 5.497
- Likes
- 8.017
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Κεφάλαιο 2ο
- Κεφάλαιο 3ο
- Κεφάλαιο 4ο
- Κεφάλαιο 5ο]Η επόμενη μέρα στο [B]Μασάϊ Μάρα[/B
- Κεφάλαιο 6ο
- Κεφάλαιο 7ο]Κάπως έτσι καταλήξαμε αρχικά στην πόλη Νακούρου, μία μεγάλη [I](η 3η μεγαλύτερη της Κένυας)[/I
- Κεφάλαιο 8ο
- Κεφάλαιο 9ο
- Κεφάλαιο 10ο
- Κεφάλαιο 11ο
- Κεφάλαιο 12ο
- Κεφάλαιο 13ο
- Κεφάλαιο 14ο
- Κεφάλαιο 15ο][B][1] [/B
κύλησε πάλι με game drives -ένα πρωϊνό και ένα απογευματινό-, όμως το καλύτερο κομμάτι ήταν η επίσκεψη που κάναμε σε ένα χωριό Μασάϊ.
Η φυλή των Μασάϊ, αν και συνιστά μόνο το 2% του συνολικού πληθυσμού, ωστόσο αποτελεί τη διασημότερη από τις τουλάχιστον 40 φυλές-εθνικές ομάδες της Κένυας. Έχουν κρατήσει στο ακέραιο την εθνική τους ταυτότητα και συνεχίζουν να ζούν με τον ίδιο τρόπο, συνήθειες, παραδόσεις και έθιμα, εδώ και αιώνες. Ζουν νομαδικά, είναι κτηνοτρόφοι-πολεμιστές και φοράνε αυτά το χαρακτηριστικό κόκκινο ένδυμα (το κόκκινο χρώμα απωθεί τα άγρια ζώα) και εξίσου χαρακτηριστικά κοσμήματα.
Το χωριό που επισκεφθήκαμε είχε περίπου 350 κατοίκους και με τέτοιο πληθυσμό θεωρείται από τα μεγαλύτερα.
Μας υποδέχτηκε ένας τύπου ξεναγός ο οποίος μας εξήγησε πόσο καλοδεχούμενοι είμαστε γι’ αυτούς, μιας και τα χρήματα από την επίσκεψή μας και από τυχόν αγορές σουβενίρ (φτιάχνουν και πουλάνε αυτά τα χαρακτηριστικά κοσμήματα που φοράνε και οι ίδιοι) χρησιμοποιούνται για την ενίσχυση των σχολείων τους, μιας και αυτά δεν χρηματοδοτούνται από το κράτος.
Αμέσως μετά έσπευσε και μία ομάδα νεαρών πολεμιστών να μας καλωσορίσει με έναν χορό. Αν και ήταν χορός καλωσορίσματος σκιάχτηκα λίγο από τις ιαχές. Μας είχαν βάλει (εμένα και τον husband) σε έναν κλοιό περίπου 20 πολεμιστές και δώστου να φωνάζουν και να κραυγάζουν και δώστου να κάνουν βήματα προς τα πάνω μας και να στενεύει ο κλοιός. Κάποια στιγμή τα πρόσωπά τους σχεδόν ακουμπούσαν τα δικά μας και μας είχαν περικυκλώσει τόσο στενά που δεν υπήρχε δρόμος διαφυγής ανάμεσά τους. Μάλλον διασκέδαζαν με την αμηχανία μας. Μετά επιδόθηκαν στον jumping dance… άρχισαν να κάνουν άλματα με ιδιαίτερο ζήλο και να ανταγωνίζονται ποιος θα πηδήξει πιο ψηλά. Κι όσο κάποιος έκανε άλματα, τόσο οι άλλοι κραύγαζαν… κι όσο κατάφερνε να κάνει όλο και ψηλότερα άλματα, τόσο οι ιαχές των άλλων να δυναμώνουν.
Στη συνέχεια ήρθε η σειρά των γυναικών να μας δείξουν τα τραγούδια και τους χορούς που τραγουδάνε και χορεύουν στους γάμους τους. Τώρα που είπα για γάμο… οι Μασάϊ είναι πολυγαμικοί. Κάθε άντρας παντρεύεται όσες γυναίκες μπορεί να αγοράσει… κάθε “σύζυγος” κοστίζει 10 αγελάδες.
Ακολούθησε ξενάγηση στον οικισμό. Τι μάθαμε?
- Ο κάθε οικισμός είναι κυκλικά χτισμένος, δηλαδή ένα κενό στο κέντρο και όλες οι καλύβες κυκλικά με την πόρτα τους να είναι στο εσωτερικό του κύκλου… για λόγους ασφαλείας σαφώς από τα άγρια ζώα.
- Σε κάθε οικισμό μένουν γύρω στα 10 χρόνια μιας και τα υλικά από τα οποία είναι φτιαγμένες οι καλύβες (λέω παρακάτω τι υλικά είναι αυτά) δεν αντέχουν για παραπάνω. Μετά τα 10 χρόνια χτίζουν καινούριο οικισμό λίγο παραδίπλα γιατί δεν μπορούν να απομακρυνθούν πολύ από το σχολείο και κυρίως από το νερό.
- Σε κάθε καλύβα κοιμάται η μητέρα, ο πατέρας (αν εκείνο το βράδυ έχει επιλέξει τη συγκεκριμένη οικογένειά του), τα παιδιά και τα μικρά μοσχαράκια-κατσικάκια, μακρυά από τις μαμάδες τους για να μην πίνουν όλο το γάλα και δεν μένει τίποτα για τους Μασάϊ.
- Οι αγελάδες-κατσίκες διανυκτερεύουν σε ένα μαντρί που εφάπτεται στον οικισμό. Όλη τη νύχτα μένει άγρυπνος φρουρός κάποιος πολεμιστής να προστατεύει από την επίθεση λιονταριών. Αν το λιοντάρι πλησιάσει, την πάτησε! Είναι άριστοι κυνηγοί, ακόμα και οι γυναίκες.
- Η διατροφή τους βασίζεται σε 3 πράγματα: κρέας-γάλα-αίμα αγελάδας. Οι νεότεροι που συχνά μεγαλώνουν σε σχολεία-οικοτροφεία μαθαίνουν να τρώνε και λαχανικά.
- Διδάσκονται 3 γλώσσες: τη δική τους (η οποία είναι μόνο προφορική), σουαχίλι (την εθνική γλώσσα) και αγγλικά (την επίσημη γλώσσα).
- Άντρες και γυναίκες έχουν ξυρισμένα κεφάλια. Η μόνη περίπτωση να δείς άντρα με μακρυά μαλλιά είναι όταν είναι ακόμα ανύπαντρος, ενώ γυναίκα με μακρυά μαλλιά σημαίνει ότι έχει μωρό μέχρι 1-1,5 έτους που δεν του έχουν δώσει ακόμα όνομα.
- Κάποιοι έχουν μεγάλες τρύπες στους λοβούς με αποτέλεσμα τα αυτιά τους να κρέμονται. Το έθιμο αυτό δεν ακολουθείται από όλους γιατί απαιτείται ανάρρωση 1 χρόνου και σε αυτή την περίπτωση δεν τους επιτρέπεται να πηγαίνουν σχολείο.
- Οι πιο σημαντικές στιγμές τους είναι ο γάμος, η ονομασία των παιδιών και η περιτομή. Τότε γιορτάζουν με τραγούδια, χορούς και κατανάλωση παραδοσιακής μπύρας χωρίς αλκοόλ.
Μας έδειξαν πώς ανάβουν φωτιά τρίβοντας ένα λεπτό ξύλο με τα χέρια τους… είδαμε κάτω από μία ακακία να είναι μαζεμένες οι γυναίκες του χωριού μαζί με τα μωρά τους και να φτιάχνουν τα κοσμήματα που φοράνε οι ίδιοι και πουλάνε και στους τουρίστες…
Μπήκαμε σε κάποιες καλύβες… Τι περιγραφή να κάνω? Σκοτάδι, άσχημη μυρωδιά, στρώματα από άχυρο, τοίχοι από λάσπη και κακά αγελάδων.…
Στο τέλος, αποφάσισα να αγοράσω μερικά βραχιόλια… το εντυπωσιακό? Ασχέτως από ποιόν πάγκο θα ψωνίσεις, αποφασίζουν όλοι μαζί (και από τους διπλανούς πάγκους) σε τι τιμή θα πουλήσουν… Και επίσης, τα χρήματα δεν θα τα καρπωθεί μόνος του αυτός που έχει τον πάγκο απ’ όπου ψώνισες, αλλά θα τα μοιραστεί όλο το χωριό. Αυτό θα πεί συλλογικότητα.
Δεν θα ξεχάσω φεύγοντας που όρμηξαν επάνω μου μια χούφτα παιδάκια και με αγκάλιαζαν… κοιτούσαν διερευνητικά την διαφορετική επιδερμίδα μου, ψηλαφούσαν το παντελόνι μου, το τόσο αλλιώτικο αυτό ρούχο σε σχέση με αυτά που έχουν συνηθίσει να βλέπουν και να φοράνε … τραβούσαν με περιέργεια και θαυμασμό κάτι ευτελούς αξίας βραχιολάκια που είχα στο χέρι μου και όταν τους τα έδωσα, χοροπηδούσαν με φοβερό ενθουσιασμό.
Το Μασάϊ Μάρα μας πρόσφερε απλόχερα εικόνες και συγκινήσεις. Ήμαστε πανέτοιμοι για τον επόμενο σταθμό του ταξιδιού…
Το τρυπημένο αυτί (δες καμάρι!!!)
Ο jumping dance
Γυναίκες Μασάϊ
Η φυλή των Μασάϊ, αν και συνιστά μόνο το 2% του συνολικού πληθυσμού, ωστόσο αποτελεί τη διασημότερη από τις τουλάχιστον 40 φυλές-εθνικές ομάδες της Κένυας. Έχουν κρατήσει στο ακέραιο την εθνική τους ταυτότητα και συνεχίζουν να ζούν με τον ίδιο τρόπο, συνήθειες, παραδόσεις και έθιμα, εδώ και αιώνες. Ζουν νομαδικά, είναι κτηνοτρόφοι-πολεμιστές και φοράνε αυτά το χαρακτηριστικό κόκκινο ένδυμα (το κόκκινο χρώμα απωθεί τα άγρια ζώα) και εξίσου χαρακτηριστικά κοσμήματα.
Το χωριό που επισκεφθήκαμε είχε περίπου 350 κατοίκους και με τέτοιο πληθυσμό θεωρείται από τα μεγαλύτερα.
Μας υποδέχτηκε ένας τύπου ξεναγός ο οποίος μας εξήγησε πόσο καλοδεχούμενοι είμαστε γι’ αυτούς, μιας και τα χρήματα από την επίσκεψή μας και από τυχόν αγορές σουβενίρ (φτιάχνουν και πουλάνε αυτά τα χαρακτηριστικά κοσμήματα που φοράνε και οι ίδιοι) χρησιμοποιούνται για την ενίσχυση των σχολείων τους, μιας και αυτά δεν χρηματοδοτούνται από το κράτος.
Αμέσως μετά έσπευσε και μία ομάδα νεαρών πολεμιστών να μας καλωσορίσει με έναν χορό. Αν και ήταν χορός καλωσορίσματος σκιάχτηκα λίγο από τις ιαχές. Μας είχαν βάλει (εμένα και τον husband) σε έναν κλοιό περίπου 20 πολεμιστές και δώστου να φωνάζουν και να κραυγάζουν και δώστου να κάνουν βήματα προς τα πάνω μας και να στενεύει ο κλοιός. Κάποια στιγμή τα πρόσωπά τους σχεδόν ακουμπούσαν τα δικά μας και μας είχαν περικυκλώσει τόσο στενά που δεν υπήρχε δρόμος διαφυγής ανάμεσά τους. Μάλλον διασκέδαζαν με την αμηχανία μας. Μετά επιδόθηκαν στον jumping dance… άρχισαν να κάνουν άλματα με ιδιαίτερο ζήλο και να ανταγωνίζονται ποιος θα πηδήξει πιο ψηλά. Κι όσο κάποιος έκανε άλματα, τόσο οι άλλοι κραύγαζαν… κι όσο κατάφερνε να κάνει όλο και ψηλότερα άλματα, τόσο οι ιαχές των άλλων να δυναμώνουν.
Στη συνέχεια ήρθε η σειρά των γυναικών να μας δείξουν τα τραγούδια και τους χορούς που τραγουδάνε και χορεύουν στους γάμους τους. Τώρα που είπα για γάμο… οι Μασάϊ είναι πολυγαμικοί. Κάθε άντρας παντρεύεται όσες γυναίκες μπορεί να αγοράσει… κάθε “σύζυγος” κοστίζει 10 αγελάδες.
Ακολούθησε ξενάγηση στον οικισμό. Τι μάθαμε?
- Ο κάθε οικισμός είναι κυκλικά χτισμένος, δηλαδή ένα κενό στο κέντρο και όλες οι καλύβες κυκλικά με την πόρτα τους να είναι στο εσωτερικό του κύκλου… για λόγους ασφαλείας σαφώς από τα άγρια ζώα.
- Σε κάθε οικισμό μένουν γύρω στα 10 χρόνια μιας και τα υλικά από τα οποία είναι φτιαγμένες οι καλύβες (λέω παρακάτω τι υλικά είναι αυτά) δεν αντέχουν για παραπάνω. Μετά τα 10 χρόνια χτίζουν καινούριο οικισμό λίγο παραδίπλα γιατί δεν μπορούν να απομακρυνθούν πολύ από το σχολείο και κυρίως από το νερό.
- Σε κάθε καλύβα κοιμάται η μητέρα, ο πατέρας (αν εκείνο το βράδυ έχει επιλέξει τη συγκεκριμένη οικογένειά του), τα παιδιά και τα μικρά μοσχαράκια-κατσικάκια, μακρυά από τις μαμάδες τους για να μην πίνουν όλο το γάλα και δεν μένει τίποτα για τους Μασάϊ.
- Οι αγελάδες-κατσίκες διανυκτερεύουν σε ένα μαντρί που εφάπτεται στον οικισμό. Όλη τη νύχτα μένει άγρυπνος φρουρός κάποιος πολεμιστής να προστατεύει από την επίθεση λιονταριών. Αν το λιοντάρι πλησιάσει, την πάτησε! Είναι άριστοι κυνηγοί, ακόμα και οι γυναίκες.
- Η διατροφή τους βασίζεται σε 3 πράγματα: κρέας-γάλα-αίμα αγελάδας. Οι νεότεροι που συχνά μεγαλώνουν σε σχολεία-οικοτροφεία μαθαίνουν να τρώνε και λαχανικά.
- Διδάσκονται 3 γλώσσες: τη δική τους (η οποία είναι μόνο προφορική), σουαχίλι (την εθνική γλώσσα) και αγγλικά (την επίσημη γλώσσα).
- Άντρες και γυναίκες έχουν ξυρισμένα κεφάλια. Η μόνη περίπτωση να δείς άντρα με μακρυά μαλλιά είναι όταν είναι ακόμα ανύπαντρος, ενώ γυναίκα με μακρυά μαλλιά σημαίνει ότι έχει μωρό μέχρι 1-1,5 έτους που δεν του έχουν δώσει ακόμα όνομα.
- Κάποιοι έχουν μεγάλες τρύπες στους λοβούς με αποτέλεσμα τα αυτιά τους να κρέμονται. Το έθιμο αυτό δεν ακολουθείται από όλους γιατί απαιτείται ανάρρωση 1 χρόνου και σε αυτή την περίπτωση δεν τους επιτρέπεται να πηγαίνουν σχολείο.
- Οι πιο σημαντικές στιγμές τους είναι ο γάμος, η ονομασία των παιδιών και η περιτομή. Τότε γιορτάζουν με τραγούδια, χορούς και κατανάλωση παραδοσιακής μπύρας χωρίς αλκοόλ.
Μας έδειξαν πώς ανάβουν φωτιά τρίβοντας ένα λεπτό ξύλο με τα χέρια τους… είδαμε κάτω από μία ακακία να είναι μαζεμένες οι γυναίκες του χωριού μαζί με τα μωρά τους και να φτιάχνουν τα κοσμήματα που φοράνε οι ίδιοι και πουλάνε και στους τουρίστες…
Μπήκαμε σε κάποιες καλύβες… Τι περιγραφή να κάνω? Σκοτάδι, άσχημη μυρωδιά, στρώματα από άχυρο, τοίχοι από λάσπη και κακά αγελάδων.…
Στο τέλος, αποφάσισα να αγοράσω μερικά βραχιόλια… το εντυπωσιακό? Ασχέτως από ποιόν πάγκο θα ψωνίσεις, αποφασίζουν όλοι μαζί (και από τους διπλανούς πάγκους) σε τι τιμή θα πουλήσουν… Και επίσης, τα χρήματα δεν θα τα καρπωθεί μόνος του αυτός που έχει τον πάγκο απ’ όπου ψώνισες, αλλά θα τα μοιραστεί όλο το χωριό. Αυτό θα πεί συλλογικότητα.
Δεν θα ξεχάσω φεύγοντας που όρμηξαν επάνω μου μια χούφτα παιδάκια και με αγκάλιαζαν… κοιτούσαν διερευνητικά την διαφορετική επιδερμίδα μου, ψηλαφούσαν το παντελόνι μου, το τόσο αλλιώτικο αυτό ρούχο σε σχέση με αυτά που έχουν συνηθίσει να βλέπουν και να φοράνε … τραβούσαν με περιέργεια και θαυμασμό κάτι ευτελούς αξίας βραχιολάκια που είχα στο χέρι μου και όταν τους τα έδωσα, χοροπηδούσαν με φοβερό ενθουσιασμό.
Το Μασάϊ Μάρα μας πρόσφερε απλόχερα εικόνες και συγκινήσεις. Ήμαστε πανέτοιμοι για τον επόμενο σταθμό του ταξιδιού…
Το τρυπημένο αυτί (δες καμάρι!!!)
Ο jumping dance
Γυναίκες Μασάϊ
Attachments
Last edited:
