LULLU
Member
- Μηνύματα
- 3.521
- Likes
- 7.773
- Επόμενο Ταξίδι
- το ψαχνω....
- Ταξίδι-Όνειρο
- Νιγηρας-Μαλι
Η φύση αλλάζει ρούχα και αυτή τη φορά ντύνεται με δάφνες, θάμνους, αλλά κυρίως με ροδόδενδρα που δυστυχώς δεν είναι ανθισμένα , σκέφτομαι το πόσο έντονη θα είναι το άρωμα αλλά και το χρώμα που θα απλώνεται παντού την εποχή της ανθοφορίας..
-Να μια καλή δικαιολογία για να ξανάρθουμε λέει η Μαρια.. όταν θα ανθίσουν τα ρόδα…
Ο θόρυβος της μηχανής του αυτοκινήτου ενοχλεί μάλλον παρά τρομάζει τους πίθηκους που κάνουν άλματα από κλαδί σε κλαδί στα δένδρα που βρίσκονται στο πλάι του δρόμου.. Εκτός από πιθήκους εδώ ζουν και τίγρεις , αρκούδες, κόμπρες και πολλά άλλα δηλητηριώδη φίδια..
Αρχίζουμε να μπαίνουμε στη Punaka Valley και ο ομώνυμος ποταμός κάνει την εμφάνιση του με αρκετό θόρυβο.. Εδώ αλλάζει το τοπίο, τα δένδρα έδωσαν τη θέση τους στα καλοκαλλιεργημένα ριζοχώραφα που βρίσκονται τοποθετημένα αμφιθεατρικά σε πολλά διαφορετικά επίπεδα..
Ξεδιψάσαμε και ξεπεινασαμε στο Danche Lodge που μπροστά στα οσο έχουμε δει ως τώρα , μας προξένησε απλά μόνο αδιαφορία…
Πράγμα που δεν έγινε με το που αντικρίσαμε τηνPunakha Dzong ( φωτο στο αβαταρ μου)….πάνω σε μια μικρή νησίδα γης που βρίσκεται στη συμβολή των 2 παραπόταμων που για τους ντόπιους δεν έχουν όνομα αλλά γένος, δηλαδή θηλυκό και αρσενικό με μια εξήγηση κατά Κάρμα και φαντάζομαι και κάθε κάτοικου καταπληχτική , που στη κυριολεξία αυτό το ζευγάρι νερού, γεννούν τον chhus (ποτάμι) της κοιλάδας…
Πάνω λοιπόν στη νησίδα κείτεται ενας γίγαντας μνημείο 180 μέτρων μακρύς και 72 μέτρα πλατύς από το μακρινό 1637!!!!!!!!!!! .με αρχική ονομασία , το παλάτι της ευτυχίας, όπου αργότερα κτίστηκε ένα μνημείο προς τιμή των ηρώων της νίκης επι των Θιβετιανων το 1639, που αν και καταστράφηκε σε δυο μεγάλες πυρκαγιές, ξαναζωντάνεψε.., ειναι το νούμερο 2 Dzong(φρούριο) της χώρας, με πρώτο εκείνο της Paro το οποίο δεν το έχουμε δει ακόμη γιατι ήταν κλειστό την ημέρα που φτάσαμε και έτσι τοποθετήσαμε την επίσκεψη μας στο τέλος του ταξιδιού αυτού…Αρχικά όλα αυτά τα φρούρια αποτελούσαν κυβερνητικά κτήρια εκτός από τόπους θρησκευτικής λατρείας , ακόμη και σήμερα το πρώτο κεντρικό κτήριο ανήκει στη τοπική αυτοδιοίκηση ,ενώ τα άλλα δύο στο μοναστήρι. Κατασκευή με εξωτερικούς άσπρους τοίχους με μπορντό κεραμιδί τελείωμα και σκεπή και με πολύ ξύλο στο εσωτερικό του.., από τα πατώματα, τα σκαλιά , τα χωρίσματα , οι κολώνες, τα τέμπλα όλα ξύλινα , ξύλινα αλλά στολισμένα σε κάθε εκατοστό της επιφάνειας τους με ζωγραφική πολύχρωμη, δυνατή τέχνη με παράξενη αλλόκοτη ομορφιά, που αναπαριστά, τη ζωή του Βούδα από τη γέννηση ως το θάνατο του . Κάπου πιο δίπλα κάνει υπάρχει και η μορφή του Shabdrung ιδρυτή της χώρας σε αγαλματίδιο μικρότερου μεγέθους αναμεσα στα χιλιάδες μικρομέγαλα, χρυσομαρμαρινα αγάλματα του Βούδα, πραγματικά χιλιάδες…
Χορτασμένες από τη βουτιά στη ιστορία και τη τέχνη ανηφορήσαμε στο ΥΤ Hotel να ξεκουράσουμε τα κορμιά μας να πάρουμε δυνάμεις γιατι αύριο αρχίζει το trekking ….ναι ακριβώς….πεζοπορία 4 ημερών στα γύρω βουνά.. Εδω σήμερα, θα έλθει να μας συναντήσει για πρώτη φορά και η Σοναμ να διαπιστώσει σε τι κατάσταση βρίσκονται οι τρεις μοναχικές πελάτισσες της η σε τι κατάσταση βρίσκεται οδηγός και ξεναγός. Εγώ ήμουν σίγουρη, όλο το προηγούμενο χρόνο που σχεδίαζα το ταξίδι και αντάλλασα μηνύματα με το πρακτορείο ότι Σοναμ ήταν ανδρικό όνομα, άσε που και η φωτο στο σαιτ με κοντά ίσια μαλια την ίδια εντύπωση έδινε, όταν μου είπε ο Κάρμα ότι she will came..παραξενεύτηκα. .αλλά δεν το σχολίασα με τις άλλες όχι γιατι μπορεί να άλλαζε φύλλο ξαφνικα αλλά μπορεί να μην ήταν η Σοναμ αυτή που μίλαγα η είδα στο σαιτ…
Πάντως αυτό που είδα με το που κατέβηκα από το αυτοκίνητο, ήταν μια αδύνατη φιγούρα με KIRA ( γυναικεία τοπική ενδυμασία) και γύρω στους ώμους τυλιγμένο ένα μάλλινο σάλι , την ίδια γλυκιά φιγούρα της φωτο αλλά …γυναίκα!!!
Αναγνώρισα το φιλικό πρόσωπο αν και της φάνηκε παράξενο που θυμόμουν τη φωτογραφία και μετά τις συστάσεις βρεθήκαμε να τα πίνουμε ,( είχαμε φέρει και ρακί ευτυχώς η Μαρια δεν πρόλαβε να την δηλώσει στο τελωνείο!)σχεδόν όλοι στο εστιατόριο του αυτοαποκαλουμένου ,, τίγρη ,,ξενοδόχου…
-Να μια καλή δικαιολογία για να ξανάρθουμε λέει η Μαρια.. όταν θα ανθίσουν τα ρόδα…
Ο θόρυβος της μηχανής του αυτοκινήτου ενοχλεί μάλλον παρά τρομάζει τους πίθηκους που κάνουν άλματα από κλαδί σε κλαδί στα δένδρα που βρίσκονται στο πλάι του δρόμου.. Εκτός από πιθήκους εδώ ζουν και τίγρεις , αρκούδες, κόμπρες και πολλά άλλα δηλητηριώδη φίδια..
Αρχίζουμε να μπαίνουμε στη Punaka Valley και ο ομώνυμος ποταμός κάνει την εμφάνιση του με αρκετό θόρυβο.. Εδώ αλλάζει το τοπίο, τα δένδρα έδωσαν τη θέση τους στα καλοκαλλιεργημένα ριζοχώραφα που βρίσκονται τοποθετημένα αμφιθεατρικά σε πολλά διαφορετικά επίπεδα..
Ξεδιψάσαμε και ξεπεινασαμε στο Danche Lodge που μπροστά στα οσο έχουμε δει ως τώρα , μας προξένησε απλά μόνο αδιαφορία…
Πράγμα που δεν έγινε με το που αντικρίσαμε τηνPunakha Dzong ( φωτο στο αβαταρ μου)….πάνω σε μια μικρή νησίδα γης που βρίσκεται στη συμβολή των 2 παραπόταμων που για τους ντόπιους δεν έχουν όνομα αλλά γένος, δηλαδή θηλυκό και αρσενικό με μια εξήγηση κατά Κάρμα και φαντάζομαι και κάθε κάτοικου καταπληχτική , που στη κυριολεξία αυτό το ζευγάρι νερού, γεννούν τον chhus (ποτάμι) της κοιλάδας…
Πάνω λοιπόν στη νησίδα κείτεται ενας γίγαντας μνημείο 180 μέτρων μακρύς και 72 μέτρα πλατύς από το μακρινό 1637!!!!!!!!!!! .με αρχική ονομασία , το παλάτι της ευτυχίας, όπου αργότερα κτίστηκε ένα μνημείο προς τιμή των ηρώων της νίκης επι των Θιβετιανων το 1639, που αν και καταστράφηκε σε δυο μεγάλες πυρκαγιές, ξαναζωντάνεψε.., ειναι το νούμερο 2 Dzong(φρούριο) της χώρας, με πρώτο εκείνο της Paro το οποίο δεν το έχουμε δει ακόμη γιατι ήταν κλειστό την ημέρα που φτάσαμε και έτσι τοποθετήσαμε την επίσκεψη μας στο τέλος του ταξιδιού αυτού…Αρχικά όλα αυτά τα φρούρια αποτελούσαν κυβερνητικά κτήρια εκτός από τόπους θρησκευτικής λατρείας , ακόμη και σήμερα το πρώτο κεντρικό κτήριο ανήκει στη τοπική αυτοδιοίκηση ,ενώ τα άλλα δύο στο μοναστήρι. Κατασκευή με εξωτερικούς άσπρους τοίχους με μπορντό κεραμιδί τελείωμα και σκεπή και με πολύ ξύλο στο εσωτερικό του.., από τα πατώματα, τα σκαλιά , τα χωρίσματα , οι κολώνες, τα τέμπλα όλα ξύλινα , ξύλινα αλλά στολισμένα σε κάθε εκατοστό της επιφάνειας τους με ζωγραφική πολύχρωμη, δυνατή τέχνη με παράξενη αλλόκοτη ομορφιά, που αναπαριστά, τη ζωή του Βούδα από τη γέννηση ως το θάνατο του . Κάπου πιο δίπλα κάνει υπάρχει και η μορφή του Shabdrung ιδρυτή της χώρας σε αγαλματίδιο μικρότερου μεγέθους αναμεσα στα χιλιάδες μικρομέγαλα, χρυσομαρμαρινα αγάλματα του Βούδα, πραγματικά χιλιάδες…
Χορτασμένες από τη βουτιά στη ιστορία και τη τέχνη ανηφορήσαμε στο ΥΤ Hotel να ξεκουράσουμε τα κορμιά μας να πάρουμε δυνάμεις γιατι αύριο αρχίζει το trekking ….ναι ακριβώς….πεζοπορία 4 ημερών στα γύρω βουνά.. Εδω σήμερα, θα έλθει να μας συναντήσει για πρώτη φορά και η Σοναμ να διαπιστώσει σε τι κατάσταση βρίσκονται οι τρεις μοναχικές πελάτισσες της η σε τι κατάσταση βρίσκεται οδηγός και ξεναγός. Εγώ ήμουν σίγουρη, όλο το προηγούμενο χρόνο που σχεδίαζα το ταξίδι και αντάλλασα μηνύματα με το πρακτορείο ότι Σοναμ ήταν ανδρικό όνομα, άσε που και η φωτο στο σαιτ με κοντά ίσια μαλια την ίδια εντύπωση έδινε, όταν μου είπε ο Κάρμα ότι she will came..παραξενεύτηκα. .αλλά δεν το σχολίασα με τις άλλες όχι γιατι μπορεί να άλλαζε φύλλο ξαφνικα αλλά μπορεί να μην ήταν η Σοναμ αυτή που μίλαγα η είδα στο σαιτ…
Πάντως αυτό που είδα με το που κατέβηκα από το αυτοκίνητο, ήταν μια αδύνατη φιγούρα με KIRA ( γυναικεία τοπική ενδυμασία) και γύρω στους ώμους τυλιγμένο ένα μάλλινο σάλι , την ίδια γλυκιά φιγούρα της φωτο αλλά …γυναίκα!!!
Αναγνώρισα το φιλικό πρόσωπο αν και της φάνηκε παράξενο που θυμόμουν τη φωτογραφία και μετά τις συστάσεις βρεθήκαμε να τα πίνουμε ,( είχαμε φέρει και ρακί ευτυχώς η Μαρια δεν πρόλαβε να την δηλώσει στο τελωνείο!)σχεδόν όλοι στο εστιατόριο του αυτοαποκαλουμένου ,, τίγρη ,,ξενοδόχου…
Attachments
Last edited by a moderator:
Ευχαριστω πολυ παιδια..ειπα να αφησω λιγο την Αιθιοπια γιατι ειναι λιγο πικρα και μου ηλθε στο νου το Μπουταν που ετσι και αλλιως ηταν μια εκδρομη χαρουμενη και απολαυστικη και κυριως αξεχαστη....
