LULLU
Member
- Μηνύματα
- 3.683
- Likes
- 9.016
- Επόμενο Ταξίδι
- το ψαχνω....
- Ταξίδι-Όνειρο
- Νιγηρας-Μαλι
Μπήκαμε στη κοιλάδα με το τόσο διαφορετικό πράσινο από την παραγωγή πατάτας που εξάγουν στην Ινδία αλλά και με το καθόλου ηλεκτρικό!!!!!!!!!!! Κορίτσια για αύριο η μόνη ψηφιακή θα είναι η ίριδα …..γμτ..
Εδώ ζει και βασιλεύει και το πουλί σύμβολο του κράτους , ο γερανός με το μαύρο τσουλούφι που για χάρη του απαγορεύεται η ηλεκτροδότηση γιατι λέει πάει και πέφτει πάνω στα καλώδια και αυτοκτονεί.. Το ξενοδοχείο μας kakinlingi πάνω σε ένα λόφο με απεριόριστη θέα στη κοιλάδα και στους γερανούς σε αυστηρό τοπικό αρχιτεκτονικό στυλ, σαλέ όλο ξύλο με σόμπες σκορπισμένες παντού, , ένα εξώστη ανοιχτό χωρίς τζάμι για να βλέπουμε , για φως ρεύμα από ηλιακό συσσωρευτή αλλά χωρίς πρίζα για να φορτίσουμε και για ντουζ τσίγκινοι κουβάδες και κανατάκια… , που αλήθεια το χαρήκαμε πάρα πολύ..
Κάθομαι στον εξώστη δίπλα στη σόμπα, γράφω όπως συνηθίζω κάθε βράδυ, και απολαμβάνω ένα φραπέ … Το βραδινό αν και εύγεστο ουδεμία σχέση έχει με αυτά που τρώγαμε στη πεζοπορία. Οι μπύρες έδωσαν τη σκυτάλη στο τοπικό chhang kuy φτιαγμένο από αλεσμένο ρύζι βρασμένο με λεμόνι που θυμίζει το δικό μας χόντρο η τραχανά και μάλιστα θεωρείται γυναικείο ποτό που το εκτιμήσαμε δεόντως..
Στις 5,30 ξύπνημα.. πρέπει να δούμε από κοντά τους εναπομείναντες 300 γερανούς με το κάτασπρο κορμί και το μαύρο μακρύ λαιμό που ζουν στη κοιλάδα . Υπάρχει ένα όμορφα φτιαγμένο παρατηρητήριο που μπορείς να περάσεις ώρες ακούραστος μελετώντας αυτά τα πουλιά.. Φάνηκαν να μην ενοχλούνται και πολύ από τη παρουσία μας αλλά με το που πλησιάσαμε κοντά ,εκείνα έκραξαν με τη χαρακτηριστική φωνη τους , πέταξαν χαρίζοντας μας το ωραιότατο άνοιγμα των φτερών τους…
Η Σονάμ μας αποχαιρετά, , πρέπει να γυρίσει στο γραφείο, άσε που δεν ήταν στο πρόγραμμα να μας ακολουθήσει, αλλά όπως μας εξομολογήθηκε μας συμπάθησε ,άσε που της κινήσαμε το ενδιαφέρον έτσι 3 γυναίκες μοναχές στα όρη και στα βουνά και αποφάσισε να μας συντροφέψει.. Ειναι μια χαρισματική πέρα από πανέξυπνη ανεξάρτητη γυναίκα που αυτό μπορεί να είναι συνηθισμένο φαινόμενο στη δύση αλλά εδώ είναι μειονότητα κυρίως ότι αφορά την ανεξαρτησία τόσο προσωπική όσο και επαγγελματική. Υπήρξε υπεύθυνος τουρισμού και όταν μετά την απόφαση της ελεύθερης εισόδου ξένων στη χώρα, αποφάσισε να ανοίξει το πρώτο καλοδιοργανομενο τουριστικό γραφείο της χώρας. Παντρεμένη με ένα Ελβετό μεγάλο στέλεχος των Ηνωμένων Εθνών έχει όλη τη γνώση, πείρα τα μέσα για το πώς μπορεί να πετύχει σε αυτό που κάνει .., είναι η γυναίκα που κάνει περήφανες τις άλλες γυναίκες και εμείς απλά μπροστά της , βγάζουμε το καπέλο!!!!! Θα την συναντήσουμε πάλι στο Thimpu…
Από το πέρασμα Pele La και λίγο παραπάνω στα 3400 ο δρόμος μας οδηγεί στη Trognsa περνώντας ανάμεσα από πυκνά δάση ποτάμια και μικρά αγροκτήματα σπαρμένα εδώ και εκεί. Για καφέ και ξεκούραση σταματήσαμε στο tsering bar δίπλα στο ποτάμι nikka chhu με δυνατό καφέ αλλά κυρίως καθαρές τουαλέτες.., οσο για το μαγαζάκι ,, άστα φωτιά στις τιμές..
Η επιβλητική αλλά υπό επισκευή στούπα Gante Goemba χτισμένη το 1613 από τον Gyalse Pema Thhinley εγγονό αλλά και μετενσάρκωση του Pema Lingpa , πως γίνεται αυτό τώρα μόνο η βουδιστική θεωρεία δίνει εξηγήσεις και λύσεις.., συνεχίστηκε από τον Tenzing Legpai Dhendup που είναι η δεύτερη μετενσάρκωση και φαντάζομαι πόσοι άλλοι θα αναστήλωσαν η θα πρόσθεταν χτίσματα , ιερά μέχρι σήμερα που μια μη μετενσάρκωση, δηλαδή εμένα αποπειραθεί να μπει αλλά έφαγε πόρτα λογω επισκευών..
Ας είναι κατάπια το πικρό ποτήριο τούτο και ξαναπήρα το δρόμο για trongsa.. όπου φτάσαμε στις μία η ώρα μεσημεριάτικα . Η πόλη είναι γεμάτη από Θιβετιανούς μετανάστες με τα ανάλογα εμπορικά και ακριβή πραμάτεια τους. Εδώ βρίσκεται και δεσπόζει η πιο εντυπωσιακή, σπουδαία και σε στρατηγική θέση Dzong ψηλά πάνω από το ποταμι Mangde chhu που έχει το ίδιο όνομα με τη πόλη και ο επισκέπτης από μακριά έχει την δυνατότητα να θαυμάσει αυτό το οικοδόμημα που αποτελείται από πολλά πέτρινα κτίσματα , μοναστήρια με τοίχους ζωγραφισμένους, βιβλιοθήκες , ναούς με εκατοντάδες βούδες αργυρούς, μαλαματένιους, χρυσούς και πήλινους., γραφεία, κελιά μοναχών, αίθουσες ανάγνωσης που για θρανία ένα τεράστιο χαλί και οι μαθητές σε βαθύ κάθισμα η σταυροπόδι και ένα αχνό φως από το αναμμένο κεράκι μπροστά από το βιβλίο , και προσευχής, ζωγραφικής, μαγειρεία και τραπεζαρίες…, εσωτερικές αυλές με ξύλινες κολώνες και διαζώματα, και δρόμοι που οδηγούν από το ένα κτήριο στο άλλο, και όλα αυτά περιβάλλονται από ένα δυνατό υψηλό τοίχος με τη μια πλευρά του στο χείλος του γκρεμού που οδηγεί κάτω στο ποτάμι..
Ωρα που οι μοναχοί στη σειρά πορεύονται προς τη τραπεζαρία, ολο χαμόγελα κρυφά, φευγαλέα χειροπιασιματα, σπρωξίματα, κάτι που δεν διέφυγε του σχολιασμού μου για τον οποίον εισέπραξα από τη Μαρία γερό κράξιμο για τη κακή μου πίστη και πονηρία …
-Καλααα λέω εγώ… δεν ξαναμιλώ …
Ας είναι.., που είμαστε? Α ναι, τούτη η Dzong χτίστηκε το 1644 από τον Chhogyel Mingyur Tenpa απεσταλμένο του Shahdrung για την ενοποίηση του ανατολικού Bhutan με το δυτικό και γιατι αυτό εδώ είναι η μοναδική δίοδος από το ανατολικό στο δυτικό Μπουτάν. Ακόμη και η βασιλική οικογένεια κατοικούσε εδώ και από εδώ οι 2 πρώτοι βασιλείς ασκήσουν την εξουσία τους.. και που σήμερα ο κάθε βασιλιάς πρέπει να ορκιστεί ως διοικητής της Dzong πριν από την ορκωμοσία και ενθρόνιση του ως βασιλιάς του κράτους..
Μας πήρε δυόμιση ώρες η επίσκεψη στη Dzong βαλε άλλη μια στο εστιατόριο για φαί αλλά και για να φορτίσουμε τις μηχανές, όπου για ατυχία μας είχε συνέχεια διακοπή ρεύματος…….
-..Άιντε…όλα του γάμου δύσκολα ………..
Άλλες 3 ώρες για τα 68 χιλιόμετρα που μας χωρίζουν από Jakar τη πιο ιερή πόλη , η καρδιά του Βουδισμου, όπου επί 3ημερο θα λάβει μέρος το μεγαλύτερο φεστιβάλ της χώρας., φεστιβάλ, χορού, μεταμφιέσεων, που ακούει στο όνομα Jambay Lhakhang drup.
Εδώ ζει και βασιλεύει και το πουλί σύμβολο του κράτους , ο γερανός με το μαύρο τσουλούφι που για χάρη του απαγορεύεται η ηλεκτροδότηση γιατι λέει πάει και πέφτει πάνω στα καλώδια και αυτοκτονεί.. Το ξενοδοχείο μας kakinlingi πάνω σε ένα λόφο με απεριόριστη θέα στη κοιλάδα και στους γερανούς σε αυστηρό τοπικό αρχιτεκτονικό στυλ, σαλέ όλο ξύλο με σόμπες σκορπισμένες παντού, , ένα εξώστη ανοιχτό χωρίς τζάμι για να βλέπουμε , για φως ρεύμα από ηλιακό συσσωρευτή αλλά χωρίς πρίζα για να φορτίσουμε και για ντουζ τσίγκινοι κουβάδες και κανατάκια… , που αλήθεια το χαρήκαμε πάρα πολύ..
Κάθομαι στον εξώστη δίπλα στη σόμπα, γράφω όπως συνηθίζω κάθε βράδυ, και απολαμβάνω ένα φραπέ … Το βραδινό αν και εύγεστο ουδεμία σχέση έχει με αυτά που τρώγαμε στη πεζοπορία. Οι μπύρες έδωσαν τη σκυτάλη στο τοπικό chhang kuy φτιαγμένο από αλεσμένο ρύζι βρασμένο με λεμόνι που θυμίζει το δικό μας χόντρο η τραχανά και μάλιστα θεωρείται γυναικείο ποτό που το εκτιμήσαμε δεόντως..
Στις 5,30 ξύπνημα.. πρέπει να δούμε από κοντά τους εναπομείναντες 300 γερανούς με το κάτασπρο κορμί και το μαύρο μακρύ λαιμό που ζουν στη κοιλάδα . Υπάρχει ένα όμορφα φτιαγμένο παρατηρητήριο που μπορείς να περάσεις ώρες ακούραστος μελετώντας αυτά τα πουλιά.. Φάνηκαν να μην ενοχλούνται και πολύ από τη παρουσία μας αλλά με το που πλησιάσαμε κοντά ,εκείνα έκραξαν με τη χαρακτηριστική φωνη τους , πέταξαν χαρίζοντας μας το ωραιότατο άνοιγμα των φτερών τους…
Η Σονάμ μας αποχαιρετά, , πρέπει να γυρίσει στο γραφείο, άσε που δεν ήταν στο πρόγραμμα να μας ακολουθήσει, αλλά όπως μας εξομολογήθηκε μας συμπάθησε ,άσε που της κινήσαμε το ενδιαφέρον έτσι 3 γυναίκες μοναχές στα όρη και στα βουνά και αποφάσισε να μας συντροφέψει.. Ειναι μια χαρισματική πέρα από πανέξυπνη ανεξάρτητη γυναίκα που αυτό μπορεί να είναι συνηθισμένο φαινόμενο στη δύση αλλά εδώ είναι μειονότητα κυρίως ότι αφορά την ανεξαρτησία τόσο προσωπική όσο και επαγγελματική. Υπήρξε υπεύθυνος τουρισμού και όταν μετά την απόφαση της ελεύθερης εισόδου ξένων στη χώρα, αποφάσισε να ανοίξει το πρώτο καλοδιοργανομενο τουριστικό γραφείο της χώρας. Παντρεμένη με ένα Ελβετό μεγάλο στέλεχος των Ηνωμένων Εθνών έχει όλη τη γνώση, πείρα τα μέσα για το πώς μπορεί να πετύχει σε αυτό που κάνει .., είναι η γυναίκα που κάνει περήφανες τις άλλες γυναίκες και εμείς απλά μπροστά της , βγάζουμε το καπέλο!!!!! Θα την συναντήσουμε πάλι στο Thimpu…
Από το πέρασμα Pele La και λίγο παραπάνω στα 3400 ο δρόμος μας οδηγεί στη Trognsa περνώντας ανάμεσα από πυκνά δάση ποτάμια και μικρά αγροκτήματα σπαρμένα εδώ και εκεί. Για καφέ και ξεκούραση σταματήσαμε στο tsering bar δίπλα στο ποτάμι nikka chhu με δυνατό καφέ αλλά κυρίως καθαρές τουαλέτες.., οσο για το μαγαζάκι ,, άστα φωτιά στις τιμές..
Η επιβλητική αλλά υπό επισκευή στούπα Gante Goemba χτισμένη το 1613 από τον Gyalse Pema Thhinley εγγονό αλλά και μετενσάρκωση του Pema Lingpa , πως γίνεται αυτό τώρα μόνο η βουδιστική θεωρεία δίνει εξηγήσεις και λύσεις.., συνεχίστηκε από τον Tenzing Legpai Dhendup που είναι η δεύτερη μετενσάρκωση και φαντάζομαι πόσοι άλλοι θα αναστήλωσαν η θα πρόσθεταν χτίσματα , ιερά μέχρι σήμερα που μια μη μετενσάρκωση, δηλαδή εμένα αποπειραθεί να μπει αλλά έφαγε πόρτα λογω επισκευών..
Ας είναι κατάπια το πικρό ποτήριο τούτο και ξαναπήρα το δρόμο για trongsa.. όπου φτάσαμε στις μία η ώρα μεσημεριάτικα . Η πόλη είναι γεμάτη από Θιβετιανούς μετανάστες με τα ανάλογα εμπορικά και ακριβή πραμάτεια τους. Εδώ βρίσκεται και δεσπόζει η πιο εντυπωσιακή, σπουδαία και σε στρατηγική θέση Dzong ψηλά πάνω από το ποταμι Mangde chhu που έχει το ίδιο όνομα με τη πόλη και ο επισκέπτης από μακριά έχει την δυνατότητα να θαυμάσει αυτό το οικοδόμημα που αποτελείται από πολλά πέτρινα κτίσματα , μοναστήρια με τοίχους ζωγραφισμένους, βιβλιοθήκες , ναούς με εκατοντάδες βούδες αργυρούς, μαλαματένιους, χρυσούς και πήλινους., γραφεία, κελιά μοναχών, αίθουσες ανάγνωσης που για θρανία ένα τεράστιο χαλί και οι μαθητές σε βαθύ κάθισμα η σταυροπόδι και ένα αχνό φως από το αναμμένο κεράκι μπροστά από το βιβλίο , και προσευχής, ζωγραφικής, μαγειρεία και τραπεζαρίες…, εσωτερικές αυλές με ξύλινες κολώνες και διαζώματα, και δρόμοι που οδηγούν από το ένα κτήριο στο άλλο, και όλα αυτά περιβάλλονται από ένα δυνατό υψηλό τοίχος με τη μια πλευρά του στο χείλος του γκρεμού που οδηγεί κάτω στο ποτάμι..
Ωρα που οι μοναχοί στη σειρά πορεύονται προς τη τραπεζαρία, ολο χαμόγελα κρυφά, φευγαλέα χειροπιασιματα, σπρωξίματα, κάτι που δεν διέφυγε του σχολιασμού μου για τον οποίον εισέπραξα από τη Μαρία γερό κράξιμο για τη κακή μου πίστη και πονηρία …
-Καλααα λέω εγώ… δεν ξαναμιλώ …
Ας είναι.., που είμαστε? Α ναι, τούτη η Dzong χτίστηκε το 1644 από τον Chhogyel Mingyur Tenpa απεσταλμένο του Shahdrung για την ενοποίηση του ανατολικού Bhutan με το δυτικό και γιατι αυτό εδώ είναι η μοναδική δίοδος από το ανατολικό στο δυτικό Μπουτάν. Ακόμη και η βασιλική οικογένεια κατοικούσε εδώ και από εδώ οι 2 πρώτοι βασιλείς ασκήσουν την εξουσία τους.. και που σήμερα ο κάθε βασιλιάς πρέπει να ορκιστεί ως διοικητής της Dzong πριν από την ορκωμοσία και ενθρόνιση του ως βασιλιάς του κράτους..
Μας πήρε δυόμιση ώρες η επίσκεψη στη Dzong βαλε άλλη μια στο εστιατόριο για φαί αλλά και για να φορτίσουμε τις μηχανές, όπου για ατυχία μας είχε συνέχεια διακοπή ρεύματος…….
-..Άιντε…όλα του γάμου δύσκολα ………..
Άλλες 3 ώρες για τα 68 χιλιόμετρα που μας χωρίζουν από Jakar τη πιο ιερή πόλη , η καρδιά του Βουδισμου, όπου επί 3ημερο θα λάβει μέρος το μεγαλύτερο φεστιβάλ της χώρας., φεστιβάλ, χορού, μεταμφιέσεων, που ακούει στο όνομα Jambay Lhakhang drup.
Attachments
Last edited by a moderator:
Ευχαριστω πολυ παιδια..ειπα να αφησω λιγο την Αιθιοπια γιατι ειναι λιγο πικρα και μου ηλθε στο νου το Μπουταν που ετσι και αλλιως ηταν μια εκδρομη χαρουμενη και απολαυστικη και κυριως αξεχαστη....
