giannismits
Member
- Μηνύματα
- 3.494
- Likes
- 11.728
- Επόμενο Ταξίδι
- ?
Κάτω συνοικία Grund και η κοιλάδα Alzette!
Αρκετά όμως με το πάνω μέρος της πόλης. Ήρθε η ώρα, ότι βλέπαμε από ψηλά να το δούμε από κοντά. Η συνοικία Grund είναι πολύ πιο κοντά απ’ ότι μοιάζει από ψηλά. Από την Chemin de la Corniche, βρήκαμε μικρά σκαλιά που μας οδήγησαν στην πλακόστρωτη Montee du Grund που κατηφορίζει στην κάτω παλιά πόλη Grund.
Η μικρή συνοικία Grund ή Gronn όπως λέγεται στα Λουξεμβουργιανά, από κοντά ήταν ακόμα πιο γραφική και όμορφη. Στα υπέροχα κτίρια μπορούσαμε να δούμε από τα παράθυρα χωρίς κουρτίνες, ανθρώπους να δουλεύουν στα τέλεια γραφεία τους. Τι ωραία να δουλεύεις σε ένα τέτοιο περιβάλλον σ’ αυτό το τέλειο μέρος!
Να λοιπόν από κοντά το Grund και ο ποταμός Alzette που κυλούσε με αρκετή ορμή! Ένα πανέμορφο και γαλήνιο μέρος στους πρόποδες της άνω πόλης. Και αυτή εδώ η άποψη από τη γέφυρα της Rue Munster, είναι η πιο χαρακτηριστική και όμορφη στην περιοχή.
Κι αυτό εδώ το σκίτσο του 1834 από τον Nicolas Liez, δείχνει ακριβώς το ίδιο σημείο όπου μπορούμε να διακρίνουμε, πως ήταν η οχύρωση της πόλης πριν την γκρεμίσουν. Πάντως τα κτίρια στις όχθες του ποταμού φαίνονται διαφορετικά με το σήμερα. Να γκρεμίστηκαν, να επεκτάθηκαν ή να χτίστηκαν καινούρια? Ποιος ξέρει!
Το Grund είναι μία από τις 24 περιοχές της Πόλης του Λουξεμβούργου με περίπου 1000 κατοίκους. Ένα χωριό δηλαδή. Το 40,56% των κατοίκων είναι Λουξεμβούργιοι έναντι 59,44% που είναι αλλοδαποί με το μεγαλύτερο ποσοστό να το έχουν οι Πορτογάλοι με 12,69%.
Μετά το 1980 η συνοικία του Grund ανακαινίστηκε και πλέον θεωρείται από τις μοντέρνες περιοχές της πόλης και αρκετά δημοφιλής για τη νυχτερινή της ζωή. Όχι ακριβώς σ’ αυτό το σημείο που είναι υπερβολικά ήσυχη, αλλά αρκετά μέτρα πιο μακριά στην Rue Emile Mousel και Rives de Clausen που είναι συγκεντρωμένα πολλά μπαρ και εστιατόρια.
Περάσαμε τη μικρή γέφυρα και συνεχίσαμε με κατεύθυνση το Αββαείο του Neimenster και την εκκλησία St Jean du Grund , δίπλα στην όχθη του ποταμού Αλζέτ. Στα ενδότερα, η συνοικία Grund ήταν γραφική και ατμοσφαιρική και ιδιαίτερα ήσυχη! Την ησυχία έσπαγε μια ομάδα μικρών παιδιών του δημοτικού που ήταν σε εκδρομή που μας χαιρετούσαν.
Η διαδρομή δίπλα από την καθολική εκκλησία του Αγ. Ιωάννη (St Jean du Grund), μας έφερε σε άμεση επαφή με τον ποταμό. Το τοπίο είναι καταπληκτικό και μας αποκάλυψε τη μαγεία της κοιλάδας. Σαν κρυφός παράδεισος μέσα σε έναν αστικό ιστό! Ολομόναχοι πια απολαμβάναμε αυτό το φανταστικό μέρος.
Από το σημείο αυτό είχαμε μια τελείως διαφορετική οπτική των εντυπωσιακών απότομων βράχων και των οχυρώσεων. Μπορούσαμε να διακρίνουμε καλύτερα από κοντά τις αμυντικές δομές και τις υπόγειες οχυρώσεις στο ακρωτήριο Bock. Κρίμα που το χειμώνα είναι κλειστά και δεν μπορέσαμε να δούμε από μέσα τα περιβόητα Bock Casemates. Το ακρωτήρι Bock είναι το λίκνο της πόλης του Λουξεμβούργου! Είναι ο βράχος στον οποίο ο κόμης Siegfried το 963 έχτισε το πρώτο φρούριο, castellum Lucilinburhuc, γύρω από το οποίο μια πόλη άρχισε να αναπτύσσεται. Το Λουξεμβούργο!
Το μικρό μεσαιωνικό πέτρινο γεφύρι Stierchen, χρονολογείται στο τέλος του 14ου αιώνα και αποτελούσε αναπόσπαστο κομμάτι των οχυρώσεων. Είναι κι αυτό στον κατάλογο παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO ως μέρος των οχυρώσεων όπως και το σύνολο από τα ερείπια του φρουρίου και η παλιά άνω πόλη. Το πέτρινο γεφύρι λέγεται ότι είναι το σπίτι για ένα από τα πιο τρομακτικά και πιο παράξενα φαντάσματα του Λουξεμβούργου το Stierches-geescht! Το φάντασμα στοιχειώνει τα παλιά τμήματα της πόλης τη νύχτα και έχει μανία τους μεθυσμένους τους οποίους τρομάζει ή τους χτυπάει κρατώντας ένα μεγάλο ξύλο! Κάποιοι ισχυρίζονται ότι το έχουν δει και ότι το φάντασμα μπορεί να εμφανιστεί με διάφορες μορφές άλλοτε ως ταύρος, λύκος, σκυλί, γάτα, λαγός ή ακόμα ως ένα γουρουνάκι. Ορισμένοι ισχυρίστηκαν ότι έχουν συναντήσει το Stierches-geescht ως ένα άδειο βαρέλι και μερικοί ως κοπριά αλόγων! Υπάρχουν πολλές ιστορίες για το φάντασμα μέσα στους αιώνες, και ακόμα και σήμερα υπάρχουν άνθρωποι που ισχυρίζονται ότι έχουν συναντήσει το Stierches-geescht. Αυτό που εξακολουθεί να είναι αβέβαιο, είναι αν αυτή η ιστορία ισχύει στην πραγματικότητα ή αν το αλκοόλ δημιούργησε στη φαντασία πολλών ένα μεσαιωνικό φάντασμα. Εγώ θα έλεγα πως ισχύει μάλλον το δεύτερο αλλά πάντα είναι γοητευτικό το να πλανάται ένας μύθος! Εγώ θα είμαι ειλικρινής. Δεν είδαμε κανένα φάντασμα!
Ήμασταν πάνω στο γεφύρι και παρατηρώντας το μέρος δεν είχα ακόμα αποφασίσει προς τα πού θα πάμε για τη συνέχεια και από πού θα πάμε. Που συνεχίζει ο ποταμός και τι βρίσκεται πιο πέρα. Ωραίες οι εκπλήξεις όμως και το να μη ξέρεις τι θα δεις ακριβώς λίγο πιο πέρα. Η πέτρινη γέφυρα είχε και κάτι σκαλιά που οδηγούσαν σε υπόγειο αλλά πιστέψαμε πως θα βρεθούμε σε αδιέξοδο γι’ αυτό και συνεχίσαμε δεξιά της γέφυρας στο σημείο που ο ποταμός Αλζέτ ρέει ορμητικά. Κατεβήκαμε κάτι σιδερένιες σκάλες που βρήκαμε μπροστά μας και βρεθήκαμε ακόμα πιο κοντά στη φύση, ακόμα πιο βαθιά στην κοιλάδα!
Το χειμερινό δασικό τοπίο υπέροχο. Ευτυχώς η βροχή είχε αρκετή ώρα να εμφανιστεί κι έτσι απολαύσαμε αυτή την εξαιρετική δασική διαδρομή. Είδαμε από κοντά τη μεγάλη σιδηροδρομική γέφυρα αφού περάσαμε από κάτω της, περπατήσαμε το μονοπάτι ακριβώς δίπλα στον ποταμό και αφεθήκαμε στη μαγεία της φύσης μέσα στην απόλυτη ησυχία.
Λίγο μετά φτάσαμε στην γέφυρα που αποτελεί το βόρειο άκρο της συνοικίας Grund.
Στρίψαμε αριστερά της γέφυρας στην Rives de Clausen ή Rue Emile Mousel ή Mousel et Clausen (ούτε η google έχει αποφασίσει πως ονομάζεται τελικά η περιοχή). Εδώ χτυπάει η νυχτερινή ζωή της πόλης. Δυστυχώς τα δύο βράδια που ήμασταν στο Λουξεμβούργο δεν βρήκαμε την ευκαιρία να επισκεφτούμε βράδυ το μέρος. Μάλιστα τις μέρες του Δεκεμβρίου εδώ στήνεται η Gourmet Market στη συνοικία Grund με πληθώρα από τοπικά αλλά και διεθνή γκουρμέ τρόφιμα. Κρίμα που το χάσαμε. Η περιοχή αυτή είναι γεμάτη ζυθοποιίες, εστιατόρια και μικρά εμπορικά. Την ώρα που περάσαμε εμείς από κει είδαμε μια κινητικότητα με εφοδιασμό προμηθειών από τα μαγαζιά και γενικά μια ηρεμία.
Έτσι απλά περάσαμε την περιοχή και κάναμε ουσιαστικά έναν κύκλο, και ξαναβρεθήκαμε στην απέναντι όχθη του ποταμού και στο πέτρινο γεφύρι Stierchen. Η θέα ήταν και πάλι εξαιρετική και μεσαιωνική μέσα στη βαριά συννεφιά! Αφού καταφέραμε να περάσουμε ένα σημείο με πολύ νερό από την υπερχείλιση του ποταμού πηδώντας κάτι χαμηλά κάγκελα για να μη βουλιάξουμε στο νερό, ανεβήκαμε τις εσωτερικές σκάλες του πύργου της πέτρινης γέφυρας και βρεθήκαμε και πάλι στην άλλη μεριά στο προαύλιο της εκκλησίας St Jean du Grund.
Διανύσαμε την ίδια διαδρομή επιστρέφοντας από την Rue Munster και την Montee du Grund. Βρήκαμε σκάλες και ανηφορίσαμε ξανά στην Άνω πόλη στο τέλος της Chemin de la Corniche.
Το μοναδικό κομμάτι που δεν είχαμε δει από το κεντρική συνοικία Ville Haute, ήταν το Plateau du Saint-Esprit (οροπέδιο του Αγίου Πνεύματος) στο άκρο της Άνω πόλης . Το Cite Judiciaire δηλαδή η συνοικία των Δικαστηρίων της πόλης, στεγάζει μια σειρά από δικαστήρια και νομικά γραφεία, που συμπεριλαμβάνουν 300 γραφεία και 16 αίθουσες συνεδριάσεων. Ουσιαστικά ενοποιεί όλα δικαστικά κτίρια της πόλης του Λουξεμβούργου, εκτός εκείνων που σχετίζονται με τα θεσμικά όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τα οποία βρίσκονται στην συνοικία του Kirchberg. Τα εντυπωσιακά καλοφτιαγμένα και απαστράπτοντα κτίρια της συνοικίας αυτής, αν και ολοκληρώθηκαν μόλις το 2008 είναι σχεδιασμένα σε μοντέρνο Μπαρόκ ώστε να ταιριάζει με τη γύρω περιοχή του ιστορικού κέντρου της Άνω πόλης.
Από την πλατεία των δικαστηρίων δεν χάσαμε την ευκαιρία φυσικά να απολαύσουμε για ακόμα μια φορά, από άλλη οπτική άποψη την πανέμορφη συνοικία Grund στην κοιλάδα του Alzette. Πάντως όσες φορές και να είδα αυτή τη θέα, από όλες τις οπτικές γωνιές και από διαφορετικά σημεία, δεν την χόρτασα ποτέ και δεν την βαρέθηκα. Μα χορταίνεται αυτή η εξαιρετική πανοραμική θέα?
Εδώ βρίσκεται ο δεύτερος ανελκυστήρας της Άνω πόλης, Ascenseur / Aufzug / Lift Plateau St.Esprit Grund που κατεβαίνει στην συνοικία Grund. Εμείς όμως είχαμε φτάσει στο τέλος της διαδρομής αυτής και βρισκόμασταν κοντά στην μεγάλη γέφυρα Passerelle, που συνδέει την άνω πόλη με την συνοικία του σταθμού πάνω από την κοιλάδα του Petrusse.
Πιο χαμηλά, πίσω από τα Δικαστήρια βρίσκεται το Monument National de la Solidarite Luxembourgeoise! Το Εθνικό Μνημείο Αλληλεγγύης όπου καίει η αιώνια φλόγα, προς τιμήν των Λουξεμβουργιανών που σκοτώθηκαν στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Από την γέφυρα La Passerelle, η κοιλάδα του μικρού ποταμού Petrusse που εκβάλει από τον μεγαλύτερο ποταμό της πόλης Alzette. Νομίζω πως τη γεωγραφία και μορφολογία του Λουξεμβούργου με τις κοιλάδες, τα ποτάμια, τις συνοικίες, τα φυσικά βραχώδη φρούρια, την εμπεδώσαμε αρκετά καλά!
Αρκετά όμως με το πάνω μέρος της πόλης. Ήρθε η ώρα, ότι βλέπαμε από ψηλά να το δούμε από κοντά. Η συνοικία Grund είναι πολύ πιο κοντά απ’ ότι μοιάζει από ψηλά. Από την Chemin de la Corniche, βρήκαμε μικρά σκαλιά που μας οδήγησαν στην πλακόστρωτη Montee du Grund που κατηφορίζει στην κάτω παλιά πόλη Grund.
Η μικρή συνοικία Grund ή Gronn όπως λέγεται στα Λουξεμβουργιανά, από κοντά ήταν ακόμα πιο γραφική και όμορφη. Στα υπέροχα κτίρια μπορούσαμε να δούμε από τα παράθυρα χωρίς κουρτίνες, ανθρώπους να δουλεύουν στα τέλεια γραφεία τους. Τι ωραία να δουλεύεις σε ένα τέτοιο περιβάλλον σ’ αυτό το τέλειο μέρος!
Να λοιπόν από κοντά το Grund και ο ποταμός Alzette που κυλούσε με αρκετή ορμή! Ένα πανέμορφο και γαλήνιο μέρος στους πρόποδες της άνω πόλης. Και αυτή εδώ η άποψη από τη γέφυρα της Rue Munster, είναι η πιο χαρακτηριστική και όμορφη στην περιοχή.
Κι αυτό εδώ το σκίτσο του 1834 από τον Nicolas Liez, δείχνει ακριβώς το ίδιο σημείο όπου μπορούμε να διακρίνουμε, πως ήταν η οχύρωση της πόλης πριν την γκρεμίσουν. Πάντως τα κτίρια στις όχθες του ποταμού φαίνονται διαφορετικά με το σήμερα. Να γκρεμίστηκαν, να επεκτάθηκαν ή να χτίστηκαν καινούρια? Ποιος ξέρει!
Το Grund είναι μία από τις 24 περιοχές της Πόλης του Λουξεμβούργου με περίπου 1000 κατοίκους. Ένα χωριό δηλαδή. Το 40,56% των κατοίκων είναι Λουξεμβούργιοι έναντι 59,44% που είναι αλλοδαποί με το μεγαλύτερο ποσοστό να το έχουν οι Πορτογάλοι με 12,69%.
Μετά το 1980 η συνοικία του Grund ανακαινίστηκε και πλέον θεωρείται από τις μοντέρνες περιοχές της πόλης και αρκετά δημοφιλής για τη νυχτερινή της ζωή. Όχι ακριβώς σ’ αυτό το σημείο που είναι υπερβολικά ήσυχη, αλλά αρκετά μέτρα πιο μακριά στην Rue Emile Mousel και Rives de Clausen που είναι συγκεντρωμένα πολλά μπαρ και εστιατόρια.
Περάσαμε τη μικρή γέφυρα και συνεχίσαμε με κατεύθυνση το Αββαείο του Neimenster και την εκκλησία St Jean du Grund , δίπλα στην όχθη του ποταμού Αλζέτ. Στα ενδότερα, η συνοικία Grund ήταν γραφική και ατμοσφαιρική και ιδιαίτερα ήσυχη! Την ησυχία έσπαγε μια ομάδα μικρών παιδιών του δημοτικού που ήταν σε εκδρομή που μας χαιρετούσαν.
Η διαδρομή δίπλα από την καθολική εκκλησία του Αγ. Ιωάννη (St Jean du Grund), μας έφερε σε άμεση επαφή με τον ποταμό. Το τοπίο είναι καταπληκτικό και μας αποκάλυψε τη μαγεία της κοιλάδας. Σαν κρυφός παράδεισος μέσα σε έναν αστικό ιστό! Ολομόναχοι πια απολαμβάναμε αυτό το φανταστικό μέρος.
Από το σημείο αυτό είχαμε μια τελείως διαφορετική οπτική των εντυπωσιακών απότομων βράχων και των οχυρώσεων. Μπορούσαμε να διακρίνουμε καλύτερα από κοντά τις αμυντικές δομές και τις υπόγειες οχυρώσεις στο ακρωτήριο Bock. Κρίμα που το χειμώνα είναι κλειστά και δεν μπορέσαμε να δούμε από μέσα τα περιβόητα Bock Casemates. Το ακρωτήρι Bock είναι το λίκνο της πόλης του Λουξεμβούργου! Είναι ο βράχος στον οποίο ο κόμης Siegfried το 963 έχτισε το πρώτο φρούριο, castellum Lucilinburhuc, γύρω από το οποίο μια πόλη άρχισε να αναπτύσσεται. Το Λουξεμβούργο!
Το μικρό μεσαιωνικό πέτρινο γεφύρι Stierchen, χρονολογείται στο τέλος του 14ου αιώνα και αποτελούσε αναπόσπαστο κομμάτι των οχυρώσεων. Είναι κι αυτό στον κατάλογο παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO ως μέρος των οχυρώσεων όπως και το σύνολο από τα ερείπια του φρουρίου και η παλιά άνω πόλη. Το πέτρινο γεφύρι λέγεται ότι είναι το σπίτι για ένα από τα πιο τρομακτικά και πιο παράξενα φαντάσματα του Λουξεμβούργου το Stierches-geescht! Το φάντασμα στοιχειώνει τα παλιά τμήματα της πόλης τη νύχτα και έχει μανία τους μεθυσμένους τους οποίους τρομάζει ή τους χτυπάει κρατώντας ένα μεγάλο ξύλο! Κάποιοι ισχυρίζονται ότι το έχουν δει και ότι το φάντασμα μπορεί να εμφανιστεί με διάφορες μορφές άλλοτε ως ταύρος, λύκος, σκυλί, γάτα, λαγός ή ακόμα ως ένα γουρουνάκι. Ορισμένοι ισχυρίστηκαν ότι έχουν συναντήσει το Stierches-geescht ως ένα άδειο βαρέλι και μερικοί ως κοπριά αλόγων! Υπάρχουν πολλές ιστορίες για το φάντασμα μέσα στους αιώνες, και ακόμα και σήμερα υπάρχουν άνθρωποι που ισχυρίζονται ότι έχουν συναντήσει το Stierches-geescht. Αυτό που εξακολουθεί να είναι αβέβαιο, είναι αν αυτή η ιστορία ισχύει στην πραγματικότητα ή αν το αλκοόλ δημιούργησε στη φαντασία πολλών ένα μεσαιωνικό φάντασμα. Εγώ θα έλεγα πως ισχύει μάλλον το δεύτερο αλλά πάντα είναι γοητευτικό το να πλανάται ένας μύθος! Εγώ θα είμαι ειλικρινής. Δεν είδαμε κανένα φάντασμα!
Ήμασταν πάνω στο γεφύρι και παρατηρώντας το μέρος δεν είχα ακόμα αποφασίσει προς τα πού θα πάμε για τη συνέχεια και από πού θα πάμε. Που συνεχίζει ο ποταμός και τι βρίσκεται πιο πέρα. Ωραίες οι εκπλήξεις όμως και το να μη ξέρεις τι θα δεις ακριβώς λίγο πιο πέρα. Η πέτρινη γέφυρα είχε και κάτι σκαλιά που οδηγούσαν σε υπόγειο αλλά πιστέψαμε πως θα βρεθούμε σε αδιέξοδο γι’ αυτό και συνεχίσαμε δεξιά της γέφυρας στο σημείο που ο ποταμός Αλζέτ ρέει ορμητικά. Κατεβήκαμε κάτι σιδερένιες σκάλες που βρήκαμε μπροστά μας και βρεθήκαμε ακόμα πιο κοντά στη φύση, ακόμα πιο βαθιά στην κοιλάδα!
Το χειμερινό δασικό τοπίο υπέροχο. Ευτυχώς η βροχή είχε αρκετή ώρα να εμφανιστεί κι έτσι απολαύσαμε αυτή την εξαιρετική δασική διαδρομή. Είδαμε από κοντά τη μεγάλη σιδηροδρομική γέφυρα αφού περάσαμε από κάτω της, περπατήσαμε το μονοπάτι ακριβώς δίπλα στον ποταμό και αφεθήκαμε στη μαγεία της φύσης μέσα στην απόλυτη ησυχία.
Λίγο μετά φτάσαμε στην γέφυρα που αποτελεί το βόρειο άκρο της συνοικίας Grund.
Στρίψαμε αριστερά της γέφυρας στην Rives de Clausen ή Rue Emile Mousel ή Mousel et Clausen (ούτε η google έχει αποφασίσει πως ονομάζεται τελικά η περιοχή). Εδώ χτυπάει η νυχτερινή ζωή της πόλης. Δυστυχώς τα δύο βράδια που ήμασταν στο Λουξεμβούργο δεν βρήκαμε την ευκαιρία να επισκεφτούμε βράδυ το μέρος. Μάλιστα τις μέρες του Δεκεμβρίου εδώ στήνεται η Gourmet Market στη συνοικία Grund με πληθώρα από τοπικά αλλά και διεθνή γκουρμέ τρόφιμα. Κρίμα που το χάσαμε. Η περιοχή αυτή είναι γεμάτη ζυθοποιίες, εστιατόρια και μικρά εμπορικά. Την ώρα που περάσαμε εμείς από κει είδαμε μια κινητικότητα με εφοδιασμό προμηθειών από τα μαγαζιά και γενικά μια ηρεμία.
Έτσι απλά περάσαμε την περιοχή και κάναμε ουσιαστικά έναν κύκλο, και ξαναβρεθήκαμε στην απέναντι όχθη του ποταμού και στο πέτρινο γεφύρι Stierchen. Η θέα ήταν και πάλι εξαιρετική και μεσαιωνική μέσα στη βαριά συννεφιά! Αφού καταφέραμε να περάσουμε ένα σημείο με πολύ νερό από την υπερχείλιση του ποταμού πηδώντας κάτι χαμηλά κάγκελα για να μη βουλιάξουμε στο νερό, ανεβήκαμε τις εσωτερικές σκάλες του πύργου της πέτρινης γέφυρας και βρεθήκαμε και πάλι στην άλλη μεριά στο προαύλιο της εκκλησίας St Jean du Grund.
Διανύσαμε την ίδια διαδρομή επιστρέφοντας από την Rue Munster και την Montee du Grund. Βρήκαμε σκάλες και ανηφορίσαμε ξανά στην Άνω πόλη στο τέλος της Chemin de la Corniche.
Το μοναδικό κομμάτι που δεν είχαμε δει από το κεντρική συνοικία Ville Haute, ήταν το Plateau du Saint-Esprit (οροπέδιο του Αγίου Πνεύματος) στο άκρο της Άνω πόλης . Το Cite Judiciaire δηλαδή η συνοικία των Δικαστηρίων της πόλης, στεγάζει μια σειρά από δικαστήρια και νομικά γραφεία, που συμπεριλαμβάνουν 300 γραφεία και 16 αίθουσες συνεδριάσεων. Ουσιαστικά ενοποιεί όλα δικαστικά κτίρια της πόλης του Λουξεμβούργου, εκτός εκείνων που σχετίζονται με τα θεσμικά όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τα οποία βρίσκονται στην συνοικία του Kirchberg. Τα εντυπωσιακά καλοφτιαγμένα και απαστράπτοντα κτίρια της συνοικίας αυτής, αν και ολοκληρώθηκαν μόλις το 2008 είναι σχεδιασμένα σε μοντέρνο Μπαρόκ ώστε να ταιριάζει με τη γύρω περιοχή του ιστορικού κέντρου της Άνω πόλης.
Από την πλατεία των δικαστηρίων δεν χάσαμε την ευκαιρία φυσικά να απολαύσουμε για ακόμα μια φορά, από άλλη οπτική άποψη την πανέμορφη συνοικία Grund στην κοιλάδα του Alzette. Πάντως όσες φορές και να είδα αυτή τη θέα, από όλες τις οπτικές γωνιές και από διαφορετικά σημεία, δεν την χόρτασα ποτέ και δεν την βαρέθηκα. Μα χορταίνεται αυτή η εξαιρετική πανοραμική θέα?
Εδώ βρίσκεται ο δεύτερος ανελκυστήρας της Άνω πόλης, Ascenseur / Aufzug / Lift Plateau St.Esprit Grund που κατεβαίνει στην συνοικία Grund. Εμείς όμως είχαμε φτάσει στο τέλος της διαδρομής αυτής και βρισκόμασταν κοντά στην μεγάλη γέφυρα Passerelle, που συνδέει την άνω πόλη με την συνοικία του σταθμού πάνω από την κοιλάδα του Petrusse.
Πιο χαμηλά, πίσω από τα Δικαστήρια βρίσκεται το Monument National de la Solidarite Luxembourgeoise! Το Εθνικό Μνημείο Αλληλεγγύης όπου καίει η αιώνια φλόγα, προς τιμήν των Λουξεμβουργιανών που σκοτώθηκαν στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Από την γέφυρα La Passerelle, η κοιλάδα του μικρού ποταμού Petrusse που εκβάλει από τον μεγαλύτερο ποταμό της πόλης Alzette. Νομίζω πως τη γεωγραφία και μορφολογία του Λουξεμβούργου με τις κοιλάδες, τα ποτάμια, τις συνοικίες, τα φυσικά βραχώδη φρούρια, την εμπεδώσαμε αρκετά καλά!
Last edited:
Το αεροδρόμιο Hahn-Frankfurt και από κει πήγαμε στο Λουξεμβούργο με λεωφορείο της flibco. Η απόσταση περίπου 2 ωρίτσες. Θα τα αναλύσω στο επόμενο κεφάλαιο. Περάσαμε μέσα από την Trier και μου φάνηκε ενδιαφέρουσα πόλη όντως.
