giannismits
Member
- Μηνύματα
- 3.494
- Likes
- 11.728
- Επόμενο Ταξίδι
- ?
Εξόρμηση στο Vianden!
Ήταν μεσημέρι και η ώρα είχε περάσει χωρίς να το καταλάβουμε. Την πόλη την είχαμε δει όλη και είχε μείνει μόνο η Ευρωπαϊκή συνοικία Kirchberg που θα βλέπαμε όμως την επόμενη μέρα. Αμφιταλαντευόμουν αν θα κάναμε μια εξόρμηση εκτός της πρωτεύουσας γιατί ήταν ήδη μεσημέρι και στις 16:30 βράδιαζε. Ο Rose που τρελαίνεται για τις διαδρομές με το τρένο, με έπεισε να πάμε να δούμε κάτι διαφορετικό. Καλή και χρυσή η πόλη του Λουξεμβούργο αλλά ένιωθε πως την εξαντλήσαμε. Δεν είχε κι άδικο. Ο σταθμός τρένων ήταν μπροστά μας!
Αν και μικρό το Δουκάτο, οι επιλογές για εκδρομές είναι πάρα πολλές. Η μικρή Ελβετία όπως αποκαλούν την περιοχή Mullerthal, η εντυπωσιακή κοιλάδα του Moselle και στα βόρεια οι Αρδέννες, είναι από τις πιο ειδυλλιακές περιοχές του Λουξεμβούργου. Ένας μύθος λέει πως μια φορά που ο διάβολος έτρεχε μέσα στο Λουξεμβούργο, άνοιξε ο σάκος του και ξεχύθηκαν από μέσα φρούρια και κάστρα που φύτρωσαν σε όλη τη χώρα! Το παραμυθένιο Λουξεμβούργο θεωρείται η καστροπρωτεύουσα της Ευρώπης, έχοντας σε κάθε γωνιά του μεσαιωνικούς πύργους και οχυρώσεις που μοιάζουν να ξεφυτρώνουν μέσα στα πυκνά δάση, τους λόφους και τις κοιλάδες. Υπάρχουν διάσπαρτα σε όλη τη χώρα πολλά μεσαιωνικά κάστρα και τα πιο εντυπωσιακά βρίσκονται στις Αρδέννες στη βόρεια περιοχή της χώρας. Τέλεια διατηρημένα ή προσεκτικά ανακαινισμένα ερείπια και οχυρώσεις που αφηγούνται τη μεσαιωνική ιστορία της περιοχής Eislek (των Αρδεννών του Λουξεμβούργου). Τα επιβλητικά κάστρα Vianden, Bourscheid και Esch-sur-Sure ζουν ως μάρτυρες του μεσαιωνικού παρελθόντος της χώρας. Ήθελα πάρα πολύ να δω και τα τρία αλλά κάτι τέτοιο ήταν απίθανο. Στην περίπτωση μας δεν υπήρχε χρόνος ούτε για σκέψεις! Είχαμε μια ευκαιρία να βγούμε εκτός της πόλης και η επιλογή λόγω απόστασης, εύκολης πρόσβασης, καιρού, εποχής και δημοφιλίας ήταν μία. Vianden!
Υπάρχουν ως 130 κάστρα στο Λουξεμβούργο αλλά πιο ρεαλιστικά υπάρχουν πιθανώς λίγο πάνω από εκατό, αν και πολλά από αυτά θα μπορούσαν να θεωρηθούν μεγάλες κατοικίες ή αρχοντικά σπίτια, παρά κάστρα.
https://en.wikipedia.org/wiki/List_of_castles_in_Luxembourg
Μπήκαμε στον σταθμό τρένου και από το εκδοτήριο βγάλαμε εισιτήρια με επιστροφή. Το κόστος είναι 2€ η μονή διαδρομή, όπως ισχύει σε οποιαδήποτε περιοχή του Δουκάτου και με κάθε μέσο μεταφοράς. Δρομολόγια είχε αρκετά συχνά και μετά από 15 λεπτά έφτασε το τρένο. Προορισμός η μικρή πόλη Ettelbruck που αποτελεί συγκοινωνιακό κόμβο για τη χώρα. Το υπερσύγχρονο τρένο ήταν διώροφο, πεντακάθαρο και αθόρυβο! Η διαδρομή ήταν σύντομη και μετά από περίπου 30 λεπτά κατεβήκαμε στον σταθμό Ettelbruck. Χωρίς καθυστέρηση τρέξαμε προς τον σταθμό των λεωφορείων που βρίσκεται λίγα μετρά μακριά και οριακά προλάβαμε να ανέβουμε στο αστικό 570. Εισιτήριο 2€ απευθείας από τον οδηγό και προορισμός το Vianden!
Μετά από άλλα 30 λεπτά κατεβήκαμε στο κέντρο του χωριού Vianden, δίπλα από την μικρή πέτρινη γέφυρα. Με το που κατεβήκαμε από το αστικό, αντικρίσαμε ένα έρημο μέρος άκρως ατμοσφαιρικό. Οι μοναδικές ανθρώπινες παρουσίες ήμασταν εμείς!
Το Vianden είναι ένα χωριό 1800 κατοίκων στα σύνορα του Λουξεμβούργου με τη Γερμανία. Είναι χτισμένο στην κοιλάδα του ποταμού Our σε υπέροχο φυσικό τοπίο και το βλέπει από ψηλά το εντυπωσιακό κάστρο στο βραχώδη λόφο. Το χωριό είναι πανέμορφο με λιθόστρωτα δρομάκια, σπίτια βαμμένα σε παστέλ χρώματα και τον ποταμό να ρέει ήρεμα.
Μιας και ο χρόνος ήταν περιορισμένος, ανηφορίσαμε προς το κάστρο. Ένας είναι ο κεντρικός πλακόστρωτος δρόμος που οδηγεί στο κάστρο η Grand Rue, κι ενώ φαίνεται πολύ ψηλά και μακριά τελικά ήταν εύκολη η διαδρομή με τα πόδια ως εκεί. Απόλυτη η ηρεμία και πολύ το κρύο. Ένα γραφικό χωριό μόνο για μας. Τέλεια! Ανηφορίσαμε σιγά σιγά το δρόμο και κάναμε μόνο μια μικρή στάση στο αρτοποιείο Fischer για τουαλέτα, και για να φάμε κάτι τέλεια γλυκά σνακ με σφολιάτα και κρέμα.
Το Δημαρχείο του Vianden
Η γραφική ατμόσφαιρα του χωριού, η τοποθεσία του, το μεγάλο δίκτυο πεζοπορίας που προσφέρει πρόσβαση στην παρθένα φύση της κοιλάδας και φυσικά το κάστρο έχουν κάνει το Vianden έναν δημοφιλή τουριστικό προορισμό στο Λουξεμβούργο με πολλές δεκάδες χιλιάδες επισκέπτες κάθε χρόνο. Εμείς όμως αντικρίσαμε ένα χωριό χωρίς κανέναν άλλον επισκέπτη εκτός από μας ούτε καν στην περιοχή του κάστρου. Τώρα θα μου πείτε μέσα στο καταχείμωνο στην παγωνιά και στις 3-4 το μεσημέρι τι κόσμος να κυκλοφορεί! Είχαμε σχεδόν φτάσει στο μεσαιωνικό κάστρο, που στέκεται αγέρωχο στο λόφο σαν να μη πέρασε μια μέρα, σαν να ζει ακόμα τις δόξες του!
Το κάστρο του Vianden είναι ένα από τα μεγαλύτερα οχυρωμένα κάστρα δυτικά του Ρήνου. Με ρίζες που χρονολογούνται από το 10ο αιώνα, το κάστρο χτίστηκε μεταξύ του 11ου και του 14ου αιώνα στον βραχώδη λόφο με υψόμετρο 310 μέτρων ενώ το ίδιο το κάστρο έχει συνολικό ύψος 90 μέτρα. Τον 17ο αιώνα έγιναν οι τελευταίες προσθήκες, αλλά στη συνέχεια το κάστρο εγκαταλείφθηκε και το 1820 ο ιδιοκτήτης του, κατεδάφισε μεγάλο μέρος του και ξήλωσε σχεδόν τα πάντα. Σύντομα το κάστρο ήταν ένα ερείπιο. Το 1977 ξεκίνησε η ολική αποκατάσταση του και το έργο αυτό ολοκληρώθηκε το 1990. Το κάστρο είναι πλέον ένα πραγματικό αρχιτεκτονικό στολίδι στις Αρδέννες και εξελίχθηκε σε ένα από τα διασημότερα αξιοθέατα της χώρας.
Το κάστρο είναι ανοιχτό για τους επισκέπτες όλο το χρόνο από τις 10 π.μ. έως 4 μ.μ. κάθε μέρα και το εισιτήριο κοστίζει 7€. http://www.castle-vianden.lu/
Εμείς ήμασταν στην είσοδο του κάστρου 4 παρά και ήμασταν έτοιμοι να πάμε στο εκδοτήριο να κόψουμε εισιτήρια. Περισσότερο με ενδιέφερε η πανοραμική θέα που θα βλέπαμε παρά καθεαυτού το ίδιο το κάστρο. Ο Rose όμως δεν ήταν και πολύ θετικός. Εκτός του ότι δεν είχε καμιά ιδιαίτερη κάψα να δει εσωτερικά το κάστρο, δεν ήθελε να βραδιάσει και προσπαθούσε να με πείσει να μη μπούμε. Δεν ήταν και πολύ δύσκολο να με πείσει. Ίσως γιατί κι εγώ μάλλον προτιμούσα να συνεχίσουμε τη βόλτα μας στο λόφο και στο χωριό όσο ακόμα είχε φως. Έτσι συνεχίσαμε στην τύχη, χωρίς να ξέρουμε που οδηγεί ο λασπωμένος χωματόδρομος στο λόφο έξω από τα τείχη του κάστρου.
Πίσω από τα δέντρα είχαμε πανοραμική θέα τον ποταμό και το χωριό.
Λίγο πιο χαμηλά στο λόφο βρεθήκαμε σε έναν πυργίσκο που ήταν μέρος του πρώην εξωτερικού τείχους που περικύκλωνε την πόλη. Ευτυχώς που είχε μια πινακίδα με βέλος που έγραφε ''Panoramic View'' γιατί το πιο πιθανό είναι πως θα το προσπερνούσαμε. Έτσι προχωρήσαμε λίγα μέτρα από τον πυργίσκο σε ένα πλάτωμα. Μια υπέροχη πανοραμική θέα του κάστρου και του χωριού ήταν μπροστά μας και μάλιστα δωρεάν! Χωρίς οχλαγωγίες, χωρίς άλλον άνθρωπο και μέσα στην ηρεμία απολαύσαμε το πανόραμα!
Κατηφορίσαμε το λόφο, και η περιοχή με τα στενά μονοπάτια και τα σπίτια ήταν υπέροχη.
Από τα σκαλιά βρεθήκαμε και πάλι στην κεντρική Grand-Rue και στο αγαπημένο αρτοποιείο Fischer από το οποίο πήραμε και πάλι τα τέλεια σφολιατίνια με την κρέμα.
Είχαμε φτάσει από εκεί που ξεκινήσαμε, στην μικρή γέφυρα πάνω από τον ποταμό Our. Πλέον είχε σουρουπώσει και το μικρό χωριό ήταν απλά πανέμορφο. Το μοναδικό πράγμα που δεν κάναμε στο Vianden γιατί και να είχαμε χρόνο δεν μπορούσαμε, ήταν να πάρουμε το Chairlift, το τελεφερίκ από την όχθη του ποταμού στο κάτω μέρος του χωριού, που ανεβαίνει σε ύψος 450 μέτρα πιο ψηλά από το κάστρο που εκτός από εξαιρετική πανοραμική θέα δίνει μια καλή ευκαιρία για εκδρομή στη φύση. Όμως λειτουργεί μόνο κατά τους καλοκαιρινούς μήνες και συγκεκριμένα από το Πάσχα μέχρι 19 Οκτωβρίου και μόνο όταν έχει καλό καιρό. Το κόστος με επιστροφή είναι 4,80€. Να το έχετε υπόψιν λοιπόν αν βρεθείτε εκεί εκτός χειμώνα.
Γενικά χαρήκαμε και απολαύσαμε πάρα πολύ αυτή την βόλτα στο Vianden και μου άρεσε ακόμα περισσότερο που το είδαμε έτσι ήρεμο και ατμοσφαιρικό μέσα στην καταχνιά του χειμώνα.
Στη γέφυρα βρίσκεται η προτομή του Βίκτωρ Ουγκώ. Ο διάσημος Γάλλος συγγραφέας έζησε στο Vianden κατά την εξορία το 1871, στην οδό Rue de la Gare 37 δίπλα από τη γέφυρα, και το σπίτι του είναι ένα μουσείο που στεγάζει μια συλλογή από έγγραφα, κείμενα και σχέδια από τις επισκέψεις που έκανε στο Vianden και τη χώρα του Λουξεμβούργου τα προηγούμενα χρόνια. Ο Βίκτωρ Ουγκώ μέσα από τα κείμενα του, ήθελε να γνωστοποιήσει στον υπόλοιπο κόσμο το Vianden και τις ομορφιές του και πάντα ήθελε να το διαφημίζει και να το προβάλει εξυμνώντας το!
Το εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου (Eglise Saint Nicolas) του 13ου αιώνα
Περπατήσαμε την Rue de la Gare μέχρι το σταθμό λεωφορείων
Απέναντι από τη στάση των αστικών
Ευτυχώς όση ώρα ήμασταν στο Vianden δεν χρειάστηκε να ανοίξουμε την ομπρέλα μας. Δεν έριξε ούτε στάλα. Πάλι καλά. Όμως όσο ήμασταν στο αστικό για την πόλη Ettelbruck είχε αρχίσει να βρέχει. Φτάνοντας στο Ettelbruck, τρέξαμε στον σταθμό τρένων και είδαμε πως είχε τρένο για Λουξεμβούργο σε 10 λεπτά. Η όμορφη εξόρμηση στο Vianden είχε τελειώσει και μας άφησε ωραία αίσθηση. Μια γεύση πάντως από την υπέροχη ύπαιθρο του Δουκάτου την πήραμε! Στο βροχερό Λουξεμβούργο ήμασταν λίγο πριν τις 6 το απόγευμα και είχε ήδη βραδιάσει.
Πήγαμε στα γρήγορα στο ξενοδοχείο να φρεσκαριστούμε και ξαναβγήκαμε στους στολισμένους δρόμους του Λουξεμβούργου. Ξανά μανά διασχίζουμε την Avenue de la Liberte της συνοικίας Gare με κατεύθυνση το κέντρο με τις χριστουγεννιάτικες αγορές.
Ομιχλώδες τοπίο
Η συνέχεια είναι γνωστή. Βόλτα στις Χριστουγεννιάτικες αγορές, κόσμος, μουσικές, συναυλίες, λουκάνικα,
σνακ, βάφλες αλλά και βροχή και πολύ κρύο.
Place de la Constitution
Place d'Armes
Μετά το φαγοπότι στην αγορά της Place d'Armes, πήγαμε στο Urban Bar στην οδό 2 Rue de la Boucherie. Μια ωραία ζεστή μπυραρία με αρκετό κόσμο, φιλικό προσωπικό και ωραίες μπύρες. Το μεγάλο ποτήρι μπύρας 6€ και το μικρό 4,50€. Όμορφη και ζεστή ατμόσφαιρα μέσα και η βροχή να μη λέει να σταματήσει έξω!
Όταν φύγαμε οι δρόμοι της πόλης είχαν σχεδόν ερημώσει. Ήταν το τελευταίο μας βράδυ στο Λουξεμβούργο και ήταν ατμοσφαιρικό, βροχερό και παγωμένο! Περάσαμε την πλατεία Place de Clairefontaine, την Rue de la Congregation και τα αστέρια στον Καθεδρικό Notre-Dame! Τα αστέρια σε μια πόλη που η ίδια ήταν σαν αστερόκοσμος!
Πριν φύγουμε για το ξενοδοχείο μας, ακόμα μια στάση στην Χριστουγεννιάτικη αγορά της Place de la Constitution. Είχε και πάλι μια συναυλία από ένα συγκρότημα αλλά ο κόσμος είχε αραιώσει αρκετά. Άλλωστε η αγορά σε λίγη ώρα έκλεινε και είχε παγωνιά. Από ένα ξύλινο περίπτερο αγόρασα και το καθιερωμένο μαγνητάκι για τη συλλογή. Το δεύτερο πιο ακριβό μαγνητάκι που έχω πάρει μετά τη Στοκχόλμη. 6€.
Η επόμενη ημέρα είχε τις συνοικίες Kirchberg και Pafendall και την αναχώρηση μας!
Ήταν μεσημέρι και η ώρα είχε περάσει χωρίς να το καταλάβουμε. Την πόλη την είχαμε δει όλη και είχε μείνει μόνο η Ευρωπαϊκή συνοικία Kirchberg που θα βλέπαμε όμως την επόμενη μέρα. Αμφιταλαντευόμουν αν θα κάναμε μια εξόρμηση εκτός της πρωτεύουσας γιατί ήταν ήδη μεσημέρι και στις 16:30 βράδιαζε. Ο Rose που τρελαίνεται για τις διαδρομές με το τρένο, με έπεισε να πάμε να δούμε κάτι διαφορετικό. Καλή και χρυσή η πόλη του Λουξεμβούργο αλλά ένιωθε πως την εξαντλήσαμε. Δεν είχε κι άδικο. Ο σταθμός τρένων ήταν μπροστά μας!
Αν και μικρό το Δουκάτο, οι επιλογές για εκδρομές είναι πάρα πολλές. Η μικρή Ελβετία όπως αποκαλούν την περιοχή Mullerthal, η εντυπωσιακή κοιλάδα του Moselle και στα βόρεια οι Αρδέννες, είναι από τις πιο ειδυλλιακές περιοχές του Λουξεμβούργου. Ένας μύθος λέει πως μια φορά που ο διάβολος έτρεχε μέσα στο Λουξεμβούργο, άνοιξε ο σάκος του και ξεχύθηκαν από μέσα φρούρια και κάστρα που φύτρωσαν σε όλη τη χώρα! Το παραμυθένιο Λουξεμβούργο θεωρείται η καστροπρωτεύουσα της Ευρώπης, έχοντας σε κάθε γωνιά του μεσαιωνικούς πύργους και οχυρώσεις που μοιάζουν να ξεφυτρώνουν μέσα στα πυκνά δάση, τους λόφους και τις κοιλάδες. Υπάρχουν διάσπαρτα σε όλη τη χώρα πολλά μεσαιωνικά κάστρα και τα πιο εντυπωσιακά βρίσκονται στις Αρδέννες στη βόρεια περιοχή της χώρας. Τέλεια διατηρημένα ή προσεκτικά ανακαινισμένα ερείπια και οχυρώσεις που αφηγούνται τη μεσαιωνική ιστορία της περιοχής Eislek (των Αρδεννών του Λουξεμβούργου). Τα επιβλητικά κάστρα Vianden, Bourscheid και Esch-sur-Sure ζουν ως μάρτυρες του μεσαιωνικού παρελθόντος της χώρας. Ήθελα πάρα πολύ να δω και τα τρία αλλά κάτι τέτοιο ήταν απίθανο. Στην περίπτωση μας δεν υπήρχε χρόνος ούτε για σκέψεις! Είχαμε μια ευκαιρία να βγούμε εκτός της πόλης και η επιλογή λόγω απόστασης, εύκολης πρόσβασης, καιρού, εποχής και δημοφιλίας ήταν μία. Vianden!
Υπάρχουν ως 130 κάστρα στο Λουξεμβούργο αλλά πιο ρεαλιστικά υπάρχουν πιθανώς λίγο πάνω από εκατό, αν και πολλά από αυτά θα μπορούσαν να θεωρηθούν μεγάλες κατοικίες ή αρχοντικά σπίτια, παρά κάστρα.
https://en.wikipedia.org/wiki/List_of_castles_in_Luxembourg
Μπήκαμε στον σταθμό τρένου και από το εκδοτήριο βγάλαμε εισιτήρια με επιστροφή. Το κόστος είναι 2€ η μονή διαδρομή, όπως ισχύει σε οποιαδήποτε περιοχή του Δουκάτου και με κάθε μέσο μεταφοράς. Δρομολόγια είχε αρκετά συχνά και μετά από 15 λεπτά έφτασε το τρένο. Προορισμός η μικρή πόλη Ettelbruck που αποτελεί συγκοινωνιακό κόμβο για τη χώρα. Το υπερσύγχρονο τρένο ήταν διώροφο, πεντακάθαρο και αθόρυβο! Η διαδρομή ήταν σύντομη και μετά από περίπου 30 λεπτά κατεβήκαμε στον σταθμό Ettelbruck. Χωρίς καθυστέρηση τρέξαμε προς τον σταθμό των λεωφορείων που βρίσκεται λίγα μετρά μακριά και οριακά προλάβαμε να ανέβουμε στο αστικό 570. Εισιτήριο 2€ απευθείας από τον οδηγό και προορισμός το Vianden!
Μετά από άλλα 30 λεπτά κατεβήκαμε στο κέντρο του χωριού Vianden, δίπλα από την μικρή πέτρινη γέφυρα. Με το που κατεβήκαμε από το αστικό, αντικρίσαμε ένα έρημο μέρος άκρως ατμοσφαιρικό. Οι μοναδικές ανθρώπινες παρουσίες ήμασταν εμείς!
Το Vianden είναι ένα χωριό 1800 κατοίκων στα σύνορα του Λουξεμβούργου με τη Γερμανία. Είναι χτισμένο στην κοιλάδα του ποταμού Our σε υπέροχο φυσικό τοπίο και το βλέπει από ψηλά το εντυπωσιακό κάστρο στο βραχώδη λόφο. Το χωριό είναι πανέμορφο με λιθόστρωτα δρομάκια, σπίτια βαμμένα σε παστέλ χρώματα και τον ποταμό να ρέει ήρεμα.
Μιας και ο χρόνος ήταν περιορισμένος, ανηφορίσαμε προς το κάστρο. Ένας είναι ο κεντρικός πλακόστρωτος δρόμος που οδηγεί στο κάστρο η Grand Rue, κι ενώ φαίνεται πολύ ψηλά και μακριά τελικά ήταν εύκολη η διαδρομή με τα πόδια ως εκεί. Απόλυτη η ηρεμία και πολύ το κρύο. Ένα γραφικό χωριό μόνο για μας. Τέλεια! Ανηφορίσαμε σιγά σιγά το δρόμο και κάναμε μόνο μια μικρή στάση στο αρτοποιείο Fischer για τουαλέτα, και για να φάμε κάτι τέλεια γλυκά σνακ με σφολιάτα και κρέμα.
Το Δημαρχείο του Vianden
Η γραφική ατμόσφαιρα του χωριού, η τοποθεσία του, το μεγάλο δίκτυο πεζοπορίας που προσφέρει πρόσβαση στην παρθένα φύση της κοιλάδας και φυσικά το κάστρο έχουν κάνει το Vianden έναν δημοφιλή τουριστικό προορισμό στο Λουξεμβούργο με πολλές δεκάδες χιλιάδες επισκέπτες κάθε χρόνο. Εμείς όμως αντικρίσαμε ένα χωριό χωρίς κανέναν άλλον επισκέπτη εκτός από μας ούτε καν στην περιοχή του κάστρου. Τώρα θα μου πείτε μέσα στο καταχείμωνο στην παγωνιά και στις 3-4 το μεσημέρι τι κόσμος να κυκλοφορεί! Είχαμε σχεδόν φτάσει στο μεσαιωνικό κάστρο, που στέκεται αγέρωχο στο λόφο σαν να μη πέρασε μια μέρα, σαν να ζει ακόμα τις δόξες του!
Το κάστρο του Vianden είναι ένα από τα μεγαλύτερα οχυρωμένα κάστρα δυτικά του Ρήνου. Με ρίζες που χρονολογούνται από το 10ο αιώνα, το κάστρο χτίστηκε μεταξύ του 11ου και του 14ου αιώνα στον βραχώδη λόφο με υψόμετρο 310 μέτρων ενώ το ίδιο το κάστρο έχει συνολικό ύψος 90 μέτρα. Τον 17ο αιώνα έγιναν οι τελευταίες προσθήκες, αλλά στη συνέχεια το κάστρο εγκαταλείφθηκε και το 1820 ο ιδιοκτήτης του, κατεδάφισε μεγάλο μέρος του και ξήλωσε σχεδόν τα πάντα. Σύντομα το κάστρο ήταν ένα ερείπιο. Το 1977 ξεκίνησε η ολική αποκατάσταση του και το έργο αυτό ολοκληρώθηκε το 1990. Το κάστρο είναι πλέον ένα πραγματικό αρχιτεκτονικό στολίδι στις Αρδέννες και εξελίχθηκε σε ένα από τα διασημότερα αξιοθέατα της χώρας.
Το κάστρο είναι ανοιχτό για τους επισκέπτες όλο το χρόνο από τις 10 π.μ. έως 4 μ.μ. κάθε μέρα και το εισιτήριο κοστίζει 7€. http://www.castle-vianden.lu/
Εμείς ήμασταν στην είσοδο του κάστρου 4 παρά και ήμασταν έτοιμοι να πάμε στο εκδοτήριο να κόψουμε εισιτήρια. Περισσότερο με ενδιέφερε η πανοραμική θέα που θα βλέπαμε παρά καθεαυτού το ίδιο το κάστρο. Ο Rose όμως δεν ήταν και πολύ θετικός. Εκτός του ότι δεν είχε καμιά ιδιαίτερη κάψα να δει εσωτερικά το κάστρο, δεν ήθελε να βραδιάσει και προσπαθούσε να με πείσει να μη μπούμε. Δεν ήταν και πολύ δύσκολο να με πείσει. Ίσως γιατί κι εγώ μάλλον προτιμούσα να συνεχίσουμε τη βόλτα μας στο λόφο και στο χωριό όσο ακόμα είχε φως. Έτσι συνεχίσαμε στην τύχη, χωρίς να ξέρουμε που οδηγεί ο λασπωμένος χωματόδρομος στο λόφο έξω από τα τείχη του κάστρου.
Πίσω από τα δέντρα είχαμε πανοραμική θέα τον ποταμό και το χωριό.
Λίγο πιο χαμηλά στο λόφο βρεθήκαμε σε έναν πυργίσκο που ήταν μέρος του πρώην εξωτερικού τείχους που περικύκλωνε την πόλη. Ευτυχώς που είχε μια πινακίδα με βέλος που έγραφε ''Panoramic View'' γιατί το πιο πιθανό είναι πως θα το προσπερνούσαμε. Έτσι προχωρήσαμε λίγα μέτρα από τον πυργίσκο σε ένα πλάτωμα. Μια υπέροχη πανοραμική θέα του κάστρου και του χωριού ήταν μπροστά μας και μάλιστα δωρεάν! Χωρίς οχλαγωγίες, χωρίς άλλον άνθρωπο και μέσα στην ηρεμία απολαύσαμε το πανόραμα!
Κατηφορίσαμε το λόφο, και η περιοχή με τα στενά μονοπάτια και τα σπίτια ήταν υπέροχη.
Από τα σκαλιά βρεθήκαμε και πάλι στην κεντρική Grand-Rue και στο αγαπημένο αρτοποιείο Fischer από το οποίο πήραμε και πάλι τα τέλεια σφολιατίνια με την κρέμα.
Είχαμε φτάσει από εκεί που ξεκινήσαμε, στην μικρή γέφυρα πάνω από τον ποταμό Our. Πλέον είχε σουρουπώσει και το μικρό χωριό ήταν απλά πανέμορφο. Το μοναδικό πράγμα που δεν κάναμε στο Vianden γιατί και να είχαμε χρόνο δεν μπορούσαμε, ήταν να πάρουμε το Chairlift, το τελεφερίκ από την όχθη του ποταμού στο κάτω μέρος του χωριού, που ανεβαίνει σε ύψος 450 μέτρα πιο ψηλά από το κάστρο που εκτός από εξαιρετική πανοραμική θέα δίνει μια καλή ευκαιρία για εκδρομή στη φύση. Όμως λειτουργεί μόνο κατά τους καλοκαιρινούς μήνες και συγκεκριμένα από το Πάσχα μέχρι 19 Οκτωβρίου και μόνο όταν έχει καλό καιρό. Το κόστος με επιστροφή είναι 4,80€. Να το έχετε υπόψιν λοιπόν αν βρεθείτε εκεί εκτός χειμώνα.
Γενικά χαρήκαμε και απολαύσαμε πάρα πολύ αυτή την βόλτα στο Vianden και μου άρεσε ακόμα περισσότερο που το είδαμε έτσι ήρεμο και ατμοσφαιρικό μέσα στην καταχνιά του χειμώνα.
Στη γέφυρα βρίσκεται η προτομή του Βίκτωρ Ουγκώ. Ο διάσημος Γάλλος συγγραφέας έζησε στο Vianden κατά την εξορία το 1871, στην οδό Rue de la Gare 37 δίπλα από τη γέφυρα, και το σπίτι του είναι ένα μουσείο που στεγάζει μια συλλογή από έγγραφα, κείμενα και σχέδια από τις επισκέψεις που έκανε στο Vianden και τη χώρα του Λουξεμβούργου τα προηγούμενα χρόνια. Ο Βίκτωρ Ουγκώ μέσα από τα κείμενα του, ήθελε να γνωστοποιήσει στον υπόλοιπο κόσμο το Vianden και τις ομορφιές του και πάντα ήθελε να το διαφημίζει και να το προβάλει εξυμνώντας το!
Το εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου (Eglise Saint Nicolas) του 13ου αιώνα
Περπατήσαμε την Rue de la Gare μέχρι το σταθμό λεωφορείων
Απέναντι από τη στάση των αστικών
Ευτυχώς όση ώρα ήμασταν στο Vianden δεν χρειάστηκε να ανοίξουμε την ομπρέλα μας. Δεν έριξε ούτε στάλα. Πάλι καλά. Όμως όσο ήμασταν στο αστικό για την πόλη Ettelbruck είχε αρχίσει να βρέχει. Φτάνοντας στο Ettelbruck, τρέξαμε στον σταθμό τρένων και είδαμε πως είχε τρένο για Λουξεμβούργο σε 10 λεπτά. Η όμορφη εξόρμηση στο Vianden είχε τελειώσει και μας άφησε ωραία αίσθηση. Μια γεύση πάντως από την υπέροχη ύπαιθρο του Δουκάτου την πήραμε! Στο βροχερό Λουξεμβούργο ήμασταν λίγο πριν τις 6 το απόγευμα και είχε ήδη βραδιάσει.
Πήγαμε στα γρήγορα στο ξενοδοχείο να φρεσκαριστούμε και ξαναβγήκαμε στους στολισμένους δρόμους του Λουξεμβούργου. Ξανά μανά διασχίζουμε την Avenue de la Liberte της συνοικίας Gare με κατεύθυνση το κέντρο με τις χριστουγεννιάτικες αγορές.
Ομιχλώδες τοπίο
Η συνέχεια είναι γνωστή. Βόλτα στις Χριστουγεννιάτικες αγορές, κόσμος, μουσικές, συναυλίες, λουκάνικα,
σνακ, βάφλες αλλά και βροχή και πολύ κρύο.
Place de la Constitution
Place d'Armes
Μετά το φαγοπότι στην αγορά της Place d'Armes, πήγαμε στο Urban Bar στην οδό 2 Rue de la Boucherie. Μια ωραία ζεστή μπυραρία με αρκετό κόσμο, φιλικό προσωπικό και ωραίες μπύρες. Το μεγάλο ποτήρι μπύρας 6€ και το μικρό 4,50€. Όμορφη και ζεστή ατμόσφαιρα μέσα και η βροχή να μη λέει να σταματήσει έξω!
Όταν φύγαμε οι δρόμοι της πόλης είχαν σχεδόν ερημώσει. Ήταν το τελευταίο μας βράδυ στο Λουξεμβούργο και ήταν ατμοσφαιρικό, βροχερό και παγωμένο! Περάσαμε την πλατεία Place de Clairefontaine, την Rue de la Congregation και τα αστέρια στον Καθεδρικό Notre-Dame! Τα αστέρια σε μια πόλη που η ίδια ήταν σαν αστερόκοσμος!
Πριν φύγουμε για το ξενοδοχείο μας, ακόμα μια στάση στην Χριστουγεννιάτικη αγορά της Place de la Constitution. Είχε και πάλι μια συναυλία από ένα συγκρότημα αλλά ο κόσμος είχε αραιώσει αρκετά. Άλλωστε η αγορά σε λίγη ώρα έκλεινε και είχε παγωνιά. Από ένα ξύλινο περίπτερο αγόρασα και το καθιερωμένο μαγνητάκι για τη συλλογή. Το δεύτερο πιο ακριβό μαγνητάκι που έχω πάρει μετά τη Στοκχόλμη. 6€.
Η επόμενη ημέρα είχε τις συνοικίες Kirchberg και Pafendall και την αναχώρηση μας!
Last edited:
Το αεροδρόμιο Hahn-Frankfurt και από κει πήγαμε στο Λουξεμβούργο με λεωφορείο της flibco. Η απόσταση περίπου 2 ωρίτσες. Θα τα αναλύσω στο επόμενο κεφάλαιο. Περάσαμε μέσα από την Trier και μου φάνηκε ενδιαφέρουσα πόλη όντως.
