vasiliss
Member
- Μηνύματα
- 984
- Likes
- 9.107
- Επόμενο Ταξίδι
- ;;;
- Ταξίδι-Όνειρο
- Ρωσία -Ισλανδία - Περού
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Ημέρα 2η : Μονή Ρίλας – Σόφια – Φιλιππούπολη
- Ημέρα 3η : Φιλιππούπολη
- Ημέρα 4η: Εθνογραφικό Κουγιουμτζόγλου – Θρακικός τύμβος Καζανλακ – Εθνογραφικό Ετάρ – Βέλικο Τάρνοβο
- Ημέρα 5η: Φρούριο Τσάρεβετς – Μονολιθικές εκκλησίες Ιβάνοβο – μοναστήρι Curtea de Argeş – Corbeni
- Ημέρα 6η: Τρανσφαγκαρασάν - Σιμπίου
- Ημέρα 7η: Biertan – Sighisoara ...
- Ημέρα 7η (συνέχεια): ... – Medias – Μεσαιωνικό φεστιβάλ Σιμπίου
- Ημέρα 8η: Alba Iulia – …
- Ημέρα 8η συνέχεια: …. – Corvin Castle - Timisoara
- Ημέρα 9η :Τιμισοάρα – Βελιγράδι
- Ημέρα 10η : Βελιγράδι.
- Ημέρα 11η : Βελιγράδι – επιστροφή
- Επίλογος
Ημέρα 8η συνέχεια: …. – Corvin Castle - Timisoara
Το επόμενο μέρος που επισκεφτήκαμε, ήταν η έκπληξη όλων των άλλων πλην εμού.
Το αρχικό πλάνο μου έλεγε διανυκτέρευση κάπου κοντά στην Χουνεντοάρα, αλλά έπειτα μπήκε σφήνα η Τιμισοάρα, οπότε κάπου εκεί μπλέχτηκε το πράγμα και εγώ θεωρούσα δεδομένο ότι είχα αναφέρει ότι θα επισκεφτούμε το κάστρο Corvinilor. Έλα όμως που δεν το είχα αναφέρει και όταν τελειώσαμε την Άλμπα με ρώτησαν, «τώρα που πάμε;» εγώ τους είπα πολύ φυσικά, μα στο κάστρο Corvinilor όπως λέει το πρόγραμμα. Και άρχισαν οι ερωτήσεις, «Τι κάστρο είναι αυτό;» και «γιατί δεν ξέρουμε κάτι», «μα εγώ δεν έχω βρει πληροφορίες» (ο ανιψιός μου) κτλ. κτλ
Μέχρι να φτάσεις εκεί τίποτα δεν σε προϊδεάζει γι’ αυτό που θα δεις, καθώς το κάστρο δεν είναι ορατό παρά μόνο αφού το πλησιάσεις αρκετά. Και αυτό που αντικρίζεις, είναι το κάτι άλλο. Ιδίως αν δεν το έχεις δεις ξανά σε φωτογραφία, όπως οι περισσότεροι από την παρέα μας δηλ. μένεις με το στόμα ανοιχτό.
Νομίζω ότι είναι ένα από τα πιο φωτογραφημένα (μαζί με το Peles και το Bran) κάστρο της Ρουμανίας.
Οι λίγες κριτικές που είχα διαβάσει, έλεγαν ότι όσο όμορφο είναι εξωτερικά, τόσο αδιάφορο είναι εσωτερικά. Εγώ δεν συμφωνώ με αυτή την άποψη. Αν το συγκρίνεις με το Peles, τότε ναι είναι αδιάφορο. Νομίζω όμως ότι συγκρίνεις δύο ανόμοια κτίρια, καθώς το ένα είναι παλάτι, που χτίστηκε το 1866 ως εξοχική κατοικία, ενώ το άλλο τον 15ο αιώνα ως αμυντικό κτίσμα και κατοικία μαζί.
Το κάστρο Corvinilor λοιπόν, έχει να επιδείξει ενδιαφέρουσα κινηματογραφική... καριέρα, καθώς στους χώρους του έχουν γυριστεί αρκετές κινηματογραφικές παραγωγές. Επίσης ήταν μία από τις στάσεις της «διαδρομής» του μυθιστορήματος του Ιουλίου Βερν «Ο γύρος του κόσμου σε 80 ημέρες» (λέει ο οδηγός, εγώ δεν το θυμάμαι).
Κοντά στο παρεκκλήσι του κάστρου υπάρχει ένα πηγάδι βάθους 30 μέτρων, που ο θρύλος λέει ότι το έσκαψαν σε διάστημα 15 ετών 3 Τούρκοι φυλακισμένοι με αντάλλαγμα την ελευθερία τους, η οποία ποτέ δεν τους δόθηκε και έτσι σκάλισαν την επιγραφή που έλεγε (στο περίπου) «νερό έχετε αλλά καρδιά δεν έχετε».
Πάρκινγκ έχει και επί πληρωμή, αλλά εύκολα και χωρίς να μας πουν κάτι οι αστυνομικοί που βρίσκονταν εκεί, παρκάραμε στους γύρω χωμάτινους δρόμους.
Η είσοδος (τον Αύγουστο) ήταν στα 30lei οι ενήλικες και στα 5 lei τα παιδιά. Φωτογραφίες επιτρεπόταν να βγάλεις με το κινητό, αλλά έπρεπε να πληρώσεις για να βγάλεις με την φωτογραφική
– δεν είδα και καμία αυστηρότητα.
Το περιτριγυρίσαμε και φωτογραφίσαμε σχεδόν όλο, και έπειτα αναχωρήσαμε για τον τελικό μας προορισμό την Τιμισοάρα.
Ένα μεγάλο κομμάτι του δρόμου δυστυχώς δεν ήταν αυτοκινητόδρομος και είχε μεγάλη κίνηση. Κάπου εκεί περάσαμε και από το πρώτο πυρηνικό εργοστάσιο παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος που έχω δει στη ζωή μου.
Όταν επιτέλους μπήκαμε στον αυτοκινητόδρομο λίγο πριν φτάσουμε στην πόλη, ο καιρός έγινε απειλητικός. Αστραπές, βροντές, μια δυνατή βροχή και γενικά φαινόταν ότι ο καιρός δεν θα ευνοούσε μια βραδινή εξόρμηση στην πόλη.
Εμείς και άλλη μία οικογένεια, είχαμε κλείσει δωμάτια στο κέντρο της πόλης, ενώ οι υπόλοιποι πολύ περιφερειακά.
Γενικά η Τιμισοάρα δεν πρέπει να είναι τουριστικός προορισμός και το είχαμε καταλάβει από όταν ψάχναμε για διαμονή, καθώς δεν βρίσκαμε και πληθώρα καταλυμάτων όπως σε άλλες περιοχές της χώρας.
Το μόνο που ήξερα λοιπόν γι’ αυτήν, ήταν ότι είναι η πόλη από την οποία ξεκίνησε η Ρουμανική επανάσταση, η οποία οδήγησε τελικά στην πτώση του Νικολάε Τσαουσέσκου από την εξουσία.
Στο διαμέρισμα, μας περίμενε η Georgeta, η οποία ήταν χείμαρρος πληροφοριών για την πόλη και τα αξιοθέατά της.
Σύμφωνα με αυτά που μας είπε η πόλη έχει κτίρια από πολλά αρχιτεκτονικά στυλ, με κυρίαρχα αυτά της εποχής της Αυστριακής αυτοκρατορίας. Μας είπε ακόμη ότι στην πόλη ζούσαν και ζουν ακόμη αρμονικά Ρουμάνοι, Ούγγροι, Σέρβοι, Γερμανοί, γι’ αυτό και υπάρχουν εκκλησίες πολλών διαφορετικών δογμάτων. Μας πρότεινε ακόμη να πάρουμε το τραμ νο 2 το οποίο περνά μπροστά από όλα τα σημαντικά κτίρια της πόλης.
Με τόσα που ακούσαμε από την Georgeta, αποφασίσαμε να πάρουμε τις ομπρέλες μας και να βγούμε μια βραδινή βόλτα, παρ’ όλο που ο καιρός ήταν πολύ απειλητικός. Δεν ακολούθησαν όλοι, αλλά αυτοί έχασαν.
Η βροχή ευτυχώς δεν ήρθε, εμείς νιώσαμε ότι περπατούσαμε σε μία πόλη της κεντρικής Ευρώπης (όπως μας είχε πει και η Georgeta) αλλά χωρίς καθόλου κόσμο – ίσως φοβήθηκαν την βροχή;;
Δυστυχώς φωτογραφική δεν είχαμε πάρει μαζί μας οπότε οι φωτογραφίες είναι από το κινητό.
Piaţa Victoriei - Liberty's Square - Piața Unirii
Τρεις πλατείες στη σειρά, η μία πιο όμορφη από την άλλη, στολισμένες με όμορφα κτίρια, εκκλησίες, σιντριβάνια, αγάλματα.
Η Τιμισοάρα ήταν για εμένα το χάι λάιτ του ταξιδιού.
Αυτό που λέμε έρωτας με την πρώτη ματιά. Οπότε αποφάσισα ότι ήταν επιβεβλημένη μία μεγάλη πρωινή βόλτα στην πόλη πριν αναχωρήσουμε για το Βελιγράδι.
Το επόμενο μέρος που επισκεφτήκαμε, ήταν η έκπληξη όλων των άλλων πλην εμού.
Το αρχικό πλάνο μου έλεγε διανυκτέρευση κάπου κοντά στην Χουνεντοάρα, αλλά έπειτα μπήκε σφήνα η Τιμισοάρα, οπότε κάπου εκεί μπλέχτηκε το πράγμα και εγώ θεωρούσα δεδομένο ότι είχα αναφέρει ότι θα επισκεφτούμε το κάστρο Corvinilor. Έλα όμως που δεν το είχα αναφέρει και όταν τελειώσαμε την Άλμπα με ρώτησαν, «τώρα που πάμε;» εγώ τους είπα πολύ φυσικά, μα στο κάστρο Corvinilor όπως λέει το πρόγραμμα. Και άρχισαν οι ερωτήσεις, «Τι κάστρο είναι αυτό;» και «γιατί δεν ξέρουμε κάτι», «μα εγώ δεν έχω βρει πληροφορίες» (ο ανιψιός μου) κτλ. κτλ
Μέχρι να φτάσεις εκεί τίποτα δεν σε προϊδεάζει γι’ αυτό που θα δεις, καθώς το κάστρο δεν είναι ορατό παρά μόνο αφού το πλησιάσεις αρκετά. Και αυτό που αντικρίζεις, είναι το κάτι άλλο. Ιδίως αν δεν το έχεις δεις ξανά σε φωτογραφία, όπως οι περισσότεροι από την παρέα μας δηλ. μένεις με το στόμα ανοιχτό.
Νομίζω ότι είναι ένα από τα πιο φωτογραφημένα (μαζί με το Peles και το Bran) κάστρο της Ρουμανίας.
Οι λίγες κριτικές που είχα διαβάσει, έλεγαν ότι όσο όμορφο είναι εξωτερικά, τόσο αδιάφορο είναι εσωτερικά. Εγώ δεν συμφωνώ με αυτή την άποψη. Αν το συγκρίνεις με το Peles, τότε ναι είναι αδιάφορο. Νομίζω όμως ότι συγκρίνεις δύο ανόμοια κτίρια, καθώς το ένα είναι παλάτι, που χτίστηκε το 1866 ως εξοχική κατοικία, ενώ το άλλο τον 15ο αιώνα ως αμυντικό κτίσμα και κατοικία μαζί.
Το κάστρο Corvinilor λοιπόν, έχει να επιδείξει ενδιαφέρουσα κινηματογραφική... καριέρα, καθώς στους χώρους του έχουν γυριστεί αρκετές κινηματογραφικές παραγωγές. Επίσης ήταν μία από τις στάσεις της «διαδρομής» του μυθιστορήματος του Ιουλίου Βερν «Ο γύρος του κόσμου σε 80 ημέρες» (λέει ο οδηγός, εγώ δεν το θυμάμαι).
Κοντά στο παρεκκλήσι του κάστρου υπάρχει ένα πηγάδι βάθους 30 μέτρων, που ο θρύλος λέει ότι το έσκαψαν σε διάστημα 15 ετών 3 Τούρκοι φυλακισμένοι με αντάλλαγμα την ελευθερία τους, η οποία ποτέ δεν τους δόθηκε και έτσι σκάλισαν την επιγραφή που έλεγε (στο περίπου) «νερό έχετε αλλά καρδιά δεν έχετε».
Πάρκινγκ έχει και επί πληρωμή, αλλά εύκολα και χωρίς να μας πουν κάτι οι αστυνομικοί που βρίσκονταν εκεί, παρκάραμε στους γύρω χωμάτινους δρόμους.
Η είσοδος (τον Αύγουστο) ήταν στα 30lei οι ενήλικες και στα 5 lei τα παιδιά. Φωτογραφίες επιτρεπόταν να βγάλεις με το κινητό, αλλά έπρεπε να πληρώσεις για να βγάλεις με την φωτογραφική
– δεν είδα και καμία αυστηρότητα.
Το περιτριγυρίσαμε και φωτογραφίσαμε σχεδόν όλο, και έπειτα αναχωρήσαμε για τον τελικό μας προορισμό την Τιμισοάρα.
Ένα μεγάλο κομμάτι του δρόμου δυστυχώς δεν ήταν αυτοκινητόδρομος και είχε μεγάλη κίνηση. Κάπου εκεί περάσαμε και από το πρώτο πυρηνικό εργοστάσιο παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος που έχω δει στη ζωή μου.
Όταν επιτέλους μπήκαμε στον αυτοκινητόδρομο λίγο πριν φτάσουμε στην πόλη, ο καιρός έγινε απειλητικός. Αστραπές, βροντές, μια δυνατή βροχή και γενικά φαινόταν ότι ο καιρός δεν θα ευνοούσε μια βραδινή εξόρμηση στην πόλη.
Εμείς και άλλη μία οικογένεια, είχαμε κλείσει δωμάτια στο κέντρο της πόλης, ενώ οι υπόλοιποι πολύ περιφερειακά.
Γενικά η Τιμισοάρα δεν πρέπει να είναι τουριστικός προορισμός και το είχαμε καταλάβει από όταν ψάχναμε για διαμονή, καθώς δεν βρίσκαμε και πληθώρα καταλυμάτων όπως σε άλλες περιοχές της χώρας.
Το μόνο που ήξερα λοιπόν γι’ αυτήν, ήταν ότι είναι η πόλη από την οποία ξεκίνησε η Ρουμανική επανάσταση, η οποία οδήγησε τελικά στην πτώση του Νικολάε Τσαουσέσκου από την εξουσία.
Στο διαμέρισμα, μας περίμενε η Georgeta, η οποία ήταν χείμαρρος πληροφοριών για την πόλη και τα αξιοθέατά της.
Σύμφωνα με αυτά που μας είπε η πόλη έχει κτίρια από πολλά αρχιτεκτονικά στυλ, με κυρίαρχα αυτά της εποχής της Αυστριακής αυτοκρατορίας. Μας είπε ακόμη ότι στην πόλη ζούσαν και ζουν ακόμη αρμονικά Ρουμάνοι, Ούγγροι, Σέρβοι, Γερμανοί, γι’ αυτό και υπάρχουν εκκλησίες πολλών διαφορετικών δογμάτων. Μας πρότεινε ακόμη να πάρουμε το τραμ νο 2 το οποίο περνά μπροστά από όλα τα σημαντικά κτίρια της πόλης.
Με τόσα που ακούσαμε από την Georgeta, αποφασίσαμε να πάρουμε τις ομπρέλες μας και να βγούμε μια βραδινή βόλτα, παρ’ όλο που ο καιρός ήταν πολύ απειλητικός. Δεν ακολούθησαν όλοι, αλλά αυτοί έχασαν.
Η βροχή ευτυχώς δεν ήρθε, εμείς νιώσαμε ότι περπατούσαμε σε μία πόλη της κεντρικής Ευρώπης (όπως μας είχε πει και η Georgeta) αλλά χωρίς καθόλου κόσμο – ίσως φοβήθηκαν την βροχή;;
Δυστυχώς φωτογραφική δεν είχαμε πάρει μαζί μας οπότε οι φωτογραφίες είναι από το κινητό.
Piaţa Victoriei - Liberty's Square - Piața Unirii
Τρεις πλατείες στη σειρά, η μία πιο όμορφη από την άλλη, στολισμένες με όμορφα κτίρια, εκκλησίες, σιντριβάνια, αγάλματα.
Η Τιμισοάρα ήταν για εμένα το χάι λάιτ του ταξιδιού.
Αυτό που λέμε έρωτας με την πρώτη ματιά. Οπότε αποφάσισα ότι ήταν επιβεβλημένη μία μεγάλη πρωινή βόλτα στην πόλη πριν αναχωρήσουμε για το Βελιγράδι.Attachments
Last edited by a moderator:
... η δική σου ιστορία θα με παρηγορήσει και φυσικά θα με "ταξιδέψει".
είτε επειδή θέλουν να μην έχουν δει σε φωτογραφίες ότι θα δουν live.
