Βολιβία Περού Από το Περού μέχρι τη Βολιβία...

[gmavro75]

2η μέρα: Λίμα-Κούζκο

Νωρίς το πρωί άφησα το δωμάτιο και πήρα το ταξί που με συνέπεια περίμενε στη πόρτα του ξενοδοχείου την ώρα που είχαμε κανονίσει. Ο οδηγός ενθουσιάστηκε όταν του είπα πως είμαι Έλληνας. Ήξερε τον Ωνάση, τον Παρθενώνα και τον Μέγα Αλέξανδρο... Από οδήγηση βέβαια... τα είπαμε, να μην τα ξαναλέμε. Είχα ήδη εντυπωσιαστεί με την ευκολία με την οποία κανόνισα αεροπορικά εισιτήρια στις 02:00 το βράδυ από το ξενοδοχείο και εντυπωσιάστηκα πολύ περισσότερο όταν στο αεροδρόμιο με υποδέχθηκε ταξιδιωτικός πράκτορας, μου παρέδωσε το εισιτήριο με φρόντισε για όλες τις συνεννοήσεις στο αεροδρόμιο και μου κράτησε παρέα. Επίσης, μου πρότεινε να κανονίσει και το υπόλοιπο ταξίδι εφ΄ όσον ήθελα και όταν του εξήγησα πως θέλω να κανονίζω μέρα με τη μέρα τι θα κάνω μου πρότεινε ένα ζευγάρι οδηγών στο Κούζκο τον Μαρτίν και την Μαρία οι οποίοι θα με περίμεναν στο αεροδρόμιο και θα φρόντιζαν για τυπικά ζητήματα διαμονής εισιτηρίων κλπ. Δε μου φάνηκε καθόλου κακή ιδέα και συμφώνησα. Περιμένοντας το αεροπλάνο ήπιαμε ένα καφεδάκι και μου μίλησε για την οικογένειά του μου έδειξε φωτογραφίες από τα παιδιά του και με μύησε στη ζωή και στη νοοτροπία του λαού του. Η ώρα της αναμονής πέρασε έτσι γρήγορα και ευχάριστα και σε λίγο πετούσα προς την πρωτεύουσα των Άνδεων, το κέντρο του πολιτισμού των Ίνκας, το Μυστηριώδες Κούζκο.
Το πρώτο πράγμα που προσέχεις όταν ανοίγει η πόρτα του αεροπλάνου είναι η έλλειψη οξυγόνου. Με αργά βήματα και παίρνοντας βαθιές ανάσες προχώρησα προς την αίθουσα υποδοχής. Ο Μαρτίν και η Μαρία ήταν δυο νέα παιδιά πολύ φιλικοί, αισιόδοξοι και γελαστοί άνθρωποι. Προσφέρθηκαν μέχρι και να μου κουβαλήσουν τα πράγματα (φυσικά αρνήθηκα ευγενικά). Μου εξήγησαν πως υπάρχουν αρκετά ξενοδοχεία στα οποία θα μπορούσα να μείνω με 30 δολάρια το δίκλινο, αλλά όταν φτάσαμε στο πρώτο δεν υπήρχε λόγος να συνεχίσω την αναζήτηση. Το Colonial Palace (www.colonialpalace.info) είναι ένα όμορφο κτήριο αποικιακού ρυθμού με μια μεγάλη εσωτερική αυλή και καθαρά, άνετα δωμάτια. Αρχικά ήταν μοναστήρι θηλαίων. Με υποδέχτηκαν με ένα matedecoca (τσάι από φύλλα κόκας), το οποίο εκτός του ότι είναι παραδοσιακό ρόφημα, βοηθάει πολύ και στην προσαρμογή στο μεγάλο υψόμετρο. Ταχτοποιήθηκα στο δωμάτιο και όπως μου πρότειναν πέρασα ένα δίωρο χαλαρώνοντας και δίνοντας χρόνο στον οργανισμό μου να προσαρμοστεί στο υψόμετρο. Το μεσημεράκι συναντήθηκα πάλι με τον Μάρτιν και συζητήσαμε για το πρόγραμμα της επόμενης μέρας. Καταλήξαμε στο να κάνω μια μονοήμερη εκδρομή στο Μάτσου Πίτσου, και την επόμενη να επισκεφτώ την Ιερή Κοιλάδα των Ίνκας. Την Τρίτη μέρα θα έφευγα αεροπορικός για Αμαζόνιο όπου θα έμενα για δύο βράδια. Για πιο μετά δεν ήθελα να κανονίσω από τώρα. Ο Μαρτίν στη συνέχεια μου είπε πως έπρεπε να φύγει για να ετοιμάσει την απογευματινή εκπομπή του στο ραδιόφωνο! Μάλιστα με προσκάλεσε στο στούντιο για να κάνουμε μαζί την εκπομπή. Μια Ροκ εκπομπή στο Ράδιο Κούζκο! Δεν ήθελα και πολύ για να δεχτώ...
Το Κούζκο είχε αποτελέσει την Πρωτεύουσα της αυτοκρατορίας των Ίνκας πριν το καταλάβουν οι Ισπανοί κατακτητές. Η πόλη διαγράφει ανάγλυφα την ιστορία της με εκκλησίες χτισμένες πάνω σε ερείπια ναών των Ίνκας, και έχοντας διατηρήσει στο έπακρο την αποικιακή ατμόσφαιρα. Γραφική, απόμακρη και φιλική ταυτόχρονα σε καλεί να περπατήσεις τη κάθε γωνιά της, να χαθείς στα πολύχρωμα παζάρια, στα πλακόστρωτα στενά της και να αράξεις παρατηρώντας απλά τη ζωή να κυλάει στους δικούς της ρυθμούς... και όλα αυτά με τους ήχους από μουσικούς του δρόμου που παίζουν τις παραδοσιακές μελωδίες των Άνδεων. Άλλος κόσμος, άλλος χρόνος. Για φαγητό διάλεξα ένα εστιατόριο στη plaza des Armas όπου γεύτηκα Μανιταρόσουπα και φιλέτο Λάμα. Οι βόλτες όμως με είχαν φέρει στο απόγευμα οπότε και ξεκίνησα για το στούντιο του Ράδιο Κούζκο. Και εκεί ήταν ο Μαρτίν έτοιμος με το βαλιτσάκι του γεμάτο cd. Rolling Stones, Deep Purple, Rainbow και τοπικά Ροκ συγκροτήματα μεταξύ άλλων αποτελούσαν το πρόγραμμα. Και το κορυφαίο σημείο ήταν όταν είπε πως μαζί του είναι και ένας φίλος από Ελλάδα και μου έδωσε το μικρόφωνο. Χαιρέτησα το Κούζκο και αφιέρωσα το «Όλα είναι δρόμος» από Τρύπες! Μεγάλες στιγμές... Ανταλλαγή πολιτισμών, όχι αστεία. Ο ανεξάντλητος αυτός τύπος μετά μου αποκάλυψε πως ήταν και manager σε ένα club το Disco Boom και φυσικά με κάλεσε για ένα ποτό. Το κανονίσαμε για την επόμενη μέρα μετά την επιστροφή μου από το Μάτσου Πίτσου. Με λίγες ακόμη βόλτες στο κέντρο της πόλης ήρθε η νύχτα και μαζί μια γλυκιά κούραση. Επέστρεψα στο ξενοδοχείο... Και ήταν ακόμα η δεύτερη μόλις μέρα!

Συμβουλές: Το Κούζκο είναι χτισμένο στο υψόμετρο των 3.000 μέτρων. Η νόσος του υψομέτρου μπορεί να προκαλέσει πονοκέφαλο, στομαχικές διαταραχές και σπάνια πιο έντονα συμπτώματα. Με την άφιξη σας εκεί περάστε 2-3 ώρες στο κρεβάτι, αποφύγετε την έντονη κόπωση πιείτε αρκετό νερό και κάποιο παυσίπονο και μην πιείτε αλκοόλ για μια μέρα τουλάχιστον. Άτομα με χαμηλό αιματοκρίτη είναι πιο επιρρεπή στη νόσο. Αν έχετε χαμηλό αιματοκρίτη ίσως θα έπρεπε να συμβουλευτείτε το γιατρό σας πριν το ταξίδι, και να έχετε μαζί σας μια μικρή μπουκάλα οξυγόνου.


Συνεχίζεται...

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• 2
• 3
• 4
• …

  Go to chapter

  Go
• 9

Επόμενο Κεφάλαιο

First Προηγούμενη 2 of 9

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[vagantos]

Ξαναζώ το πιο 'ομορφο ταξίδι
Δώσε πολύ Περού στο λαό.
Ωραία η περιγραφή, ανυπομονουμε για τη συνέχεια.

 

[renata]

περιμένω με κομμένη την ανάσα ! mauro 75!
και μόνο ο σχεδιασμός ενός τέτοιου ταξιδιού μόνος σου,με ελκύει πραγματικά και το κανει ακόμα πιο όμορφο!!

 

[go2dbeach]

Πολυ ομορφη ιστορια!Συμφωνω οτι το ανεξαρτητο στυλ του ειναι που το κανει ακομα πιο γοητευτικο! Περιμενουμε τη συνεχεια

 

[gmavro75]

Σας παραθέτω λοιπόν ολόκληρη την αφήγηση και συγχωρήστε μου λάθη ορθογραφικά, επαναλήψεις λέξεων και άλλα τέτοια. Οφείλονται στο ότι μόλις τέλειωσα την ιστορία μου και με τις τεχνικές λεπτομέρειες θα ασχοληθώ αργότερα...
Τώρα είμαι αλλού, είμαι εκεί...

 

[KIKI]

Πολυ ομορφο ταξιδι και πολυ ομορφη αφηγηση ..
Σε ευχαριστουμε που το μοιραστηκες μαζι μας ...

 

[Yorgos]

Πολύ περιεκτικός, μπράβο, ευχαριστούμε πολύ.

 

[xenos]

Eιναι απο τις ιστοριες που τις ξαναδιαβαζεις ανετα ειδικα αμα θες να οργανωσεις το ταξιδι σου σ`αυτα τα μερη.
Μπραβο gmavro παντα τετοια ταξιδια ευχομαι,και παντα περιεκτικες και χρησιμες ιστοριες να μας δινεις,οπως αυτη εδω.

 

[spor_os]

Μεταφέρθηκε στις Ταξιδιωτικές Ιστορίες της Κεντρικής & Νότιας Αμερικής.

 

[getxowoman]

Eιναι απο τις ιστοριες που τις ξαναδιαβαζεις ανετα ειδικα αμα θες να οργανωσεις το ταξιδι σου σ`αυτα τα μερη.
Μπραβο gmavro παντα τετοια ταξιδια ευχομαι,και παντα περιεκτικες και χρησιμες ιστοριες να μας δινεις,οπως αυτη εδω.

Συμφωνω απολυτα.Σε ευχαριστουμε για την ιστορια.

 

[vagantos]

Επίλογος

Αεροδρόμια, Λίμα ώρα 17:00.
Έχω μείνει με το μολύβι μετέωρο πάνω από μια λευκή σελίδα, την τελευταία αυτού του ημερολογίου... Πως να χωρέσεις σε λίγες φράσεις όλη αυτή τη μαγεία που η μεριά αυτή της γης μου πρόσφερε τόσο απλόχερα όλες αυτές τις μέρες... Ποιες λέξεις θα χωρέσουν τα τοπία όταν αυτά είναι βουνά, ζούγκλες έρημος και ωκεανός μαζί. Πώς να μιλήσεις για τον πολιτισμό όταν η αλήθεια του είναι απόσταγμα αρχαιολογίας, μύθων, εικασίας και μυστηρίου. Για τους ανθρώπους όταν ο αγώνας τους για επιβίωση συνυπάρχει με τα πιο γλυκά χαμόγελα.

Να ΄σαι καλά gmavro.
Σε ευχαριστώ από καρδιάς.
Γράψε αν θέλεις και τα οικονομικά μεγέθη πιο αναλυτικά.
Και επίτρεψέ μου μια απορία:
Πως κατάφερες και ξεμπέρδεψες με το Ματσου Πιτσου σε τοσες λίγες αράδες;

 

[gmavro75]

Να ΄σαι καλά gmavro.
Σε ευχαριστώ από καρδιάς.
Γράψε αν θέλεις και τα οικονομικά μεγέθη πιο αναλυτικά.
Και επίτρεψέ μου μια απορία:
Πως κατάφερες και ξεμπέρδεψες με το Ματσου Πιτσου σε τοσες λίγες αράδες;

Vagatos και όλοι οι «συνταξιδιώτες» να 'σαστε καλά... Πάντως το ΣΚ που έγραφα για το ταξίδι το ξανάζησα, οπότε η ευχαρίστηση είναι όλη δική μου!
Υπάρχουν μέρη που δεν μπορείς να περιγράψεις με λόγια και αράδες. Είχα διαβάσει για το Μάτσου Πίτσου και για τον Αμαζόνιο και για τη Λίμνη Τιτικάκα και τις Άνδεις και τη Λα Παζ. Είχα διαβάσει περιγραφές από καταξιωμένους ποιητές, συγγραφείς και ταξιδιωτικά site και ταξιδιωτικούς οδηγούς... Τίποτα όμως δε σε προετοιμάζει για αυτά τα μέρη. Όπως θα ξέρεις και εσύ, απλά πρέπει να το ζήσεις. Δεν είναι μόνο εικόνα για να την περιγράψεις. Είναι και το άρωμα, η αφή και οι ήχοι... Οπότε το νόημα στη περιγραφή του Μ.Π. είναι στις τρεις τελείες που κλείνουν την παράγραφο. Τα προηγούμενα είναι μια απλή ημερολογιακή καταγραφή.
Το ταξίδι έγινε το Μάρτιο του 2004 (1η μέρα: Πε 18/3/2004, 16η μέρα Πα 2/4/2004).Κόστισε συνολικά κάτι λιγότερο από 2.500 ευρώ.Τα αεροπορικά Αθήνα-Λίμα-Αθήνα με IBERIA ήταν 900 ευρώ (από όσο ξέρω τώρα έχουν σχεδόν διπλασιαστεί). Σχετικά ακριβή είναι η επίσκεψη στον Αμαζόνιο, αν θυμάμαι καλά 180 δολάρια το βράδυ το δίκλινο, αλλά περιλαμβάνονται φαγητό, περίπατοι, σεμινάρια, μεταφορές από-προς αεροδρόμιο. Έξτρα είναι τα ποτά.Ακόμα τοΜάτσου Πίτσου κόστισε περίπου100+ δολάρια. Από αυτά τα 80 ήταν το τρένο για τουριστικό βαγόνι.Υπάρχει και η επιλογή του κανονικού βαγονιού (το οποίο είναι στον ίδιο συρμό,το τελευταίο βαγόνι) και είναι πολύ φθηνότερο (20 δολάρια). Τέλος ή εκδρομή, Ica-Nazca-Paracas ήταν στα 150 ευρώ με τις μεταφορές, ξεναγήσεις, την είσοδο στο Πάρκο και τη διαμονή στο El Mirador. Έξτρα 50 δολάρια /άτομοη η πτήση στη Nazca. Τέλος σε ένα καλό εστιατόριο στο Περού τρως με 8-10 δολάρια, ενώ η Βολιβία είναι αρκετά πιο φθηνή. Άλλες λεπτομέρειες ίσως να μην έχουν νόημα γιατί έχουν περάσει χρόνια.