Βολιβία Περού Από το Περού μέχρι τη Βολιβία...

[gmavro75]

3η και 4η μέρα: Κούζκο - Μάτσου Πίτσου & Ιερή Κοιλάδα

Η μετάβαση από το Κούζκο στο Μάτσου Πίτσου ήταν προγραμματισμένη με το πρωινό τρένο. Σηκώθηκα ξημερώματα, πήρα πρωινό και σύντομα με ειδοποίησαν πως η Μαρία ήταν στη reception και με περίμενε. Με καλωσόρισε εγκάρδια και με οδήγησε στο ταξί που περίμενε στην πόρτα του ξενοδοχείου. Στη διαδρομή προς το σταθμό μου αποκαλύφθηκε μια άλλη όψη της πραγματικότητας αυτού του λαού, σκληρή αλλά εξίσου αληθινή. Η φτώχεια. Σε μια πλατεία την προηγούμενη είχε γίνει παζάρι με τρόφιμα και τώρα είχαν απομείνει μόνο σωροί με σκουπίδια και χαλασμένα φαγητά. Πάνω στα σκουπίδια μια αγέλη από σκελετωμένα σκυλιά και μια αγέλη από σκελετωμένους ανθρώπους έδιναν μάχη μεταξύ τους για τα λιγοστά βρώσιμα απομεινάρια... Άρχισε να στοιχειοθετείται μέσα μου γιατί θεωρείτε ο τόπος των αντιθέσεων. Το καλοδιατηρημένο κέντρο, οι γραφικοί πεζόδρομοι και τα εστιατόρια όπου με λίγα δολάρια μπορείς να απολαύσεις τοπικές λιχουδιές, ήταν φτιαγμένα στις πλάτες ανθρώπων που αυτή τη στιγμή πεσμένοι στα τέσσερα έσπρωχναν τα σκυλιά για να διεκδικήσουν την επιβίωση... από τα απομεινάρια της Δύσης, από τα δικά μας απόβλητα. Δε είπα τίποτα στη Μαρία, σκέφτηκα ότι ένα σχόλιο από έναν τουρίστα που έκανε το κέφι του με ένα μάτσο δολάρια στο πορτοφόλι του θα μπορούσε να προσβάλει. Εξ΄ άλλου δεν είχα να ρωτήσω κάτι. Το Περού είναι ανοιχτό και σου αποκαλύπτει την αλήθεια του σε κάθε σου βλέμμα σε όλο της το βάθος. Αρκεί να ξέρεις να κοιτάς. Το τρένο που ξεκίνησε από το σταθμό για το τρίωρο ταξίδι ως το Aqua Callientes διέσχισε τις φαβέλες του Κούζκο. Πλίνθινα σπίτια, λιωμένα και λασπωμένες γειτονιές γεμάτες ξυπόλυτα παιδιά που χαιρετούσαν το τρένο που πέρναγε ολοκλήρωσαν την εικόνα. Και που και που σε μικρομάγαζα έβλεπες και μια διαφήμιση Coca Cola… Ένοιωσα ενοχές και ανήμπορος να βοηθήσω όσο και αν το ήθελα. Υποσχέθηκα στον εαυτό μου να μην ξεχάσω ποτέ αυτούς τους ανθρώπους. Μόνο αυτό μπορώ να κάνω. Να ξέρω κάθε στιγμή ότι στην άλλη άκρη της γης υπάρχουν και αυτές οι γειτονιές.
Και βέβαια η χώρα των αντιθέσεων δεν άργησε να αλλάξει πρόσωπο. Η διαδρομή Κούζκο-Aqua Callintes είναι μια από τις πιο γραφικές του πλανήτη. Ακολουθώντας τις όχθες του μυθικού και ιερού ποταμού Urumbaba το τρένο μπήκε στην ζούγκλα της ανατολικής πλευράς των Άνδεων στις παρυφές του δάσους του Αμαζονίου. Ή πόλη των Θερμών Νερών (AquaCalliente) μοιάζει να έχει ξεπηδήσει μέσα από ταινία του Indiana Jones. Σα να μην πέρασε από δω ο χρόνος ποτέ. Και από πάνω η «Παλιά Κορυφή» (MatsuPiktsu) έστεκε αγέρωχη και επιβλητική. Επιβιβάστηκα στο λεωφορείο που θα μας ανέβαζε στην κορυφή και μετά από ένα ημίωρο ταξίδι σε ένα φιδίσιο χωματόδρομο μέσα σε πυκνή βλάστηση φτάσαμε στην Μυστηριώδη Αρχαία Πόλη του Machu Pitsu. Η χαμηλή νέφωση, η ομίχλη και η υγρασία έκρυβαν και αποκάλυπταν το τοπίο κάνοντάς το να μοιάζει ακόμα πιο μυστηριώδες, ακόμα πιο επιβλητικό. Ο ξεναγός μοιράστηκε μαζί μας ιστορικές αλήθειες, μύθους και εικασίες δεμένες με τον τόπο αυτό. Στις πλαγιές ένα λάμα έβοσκε αμέριμνο... ήταν αργά μεσημέρι όταν επέστρεψα στο Aqua Callientes. Έφαγα και πήρα το τρένο της επιστροφής. Το βαγόνι ήταν γεμάτο ταξιδιώτες και η επιστροφή πέρασε ευχάριστα με συζητήσεις και πλακίτσα.
Ήταν όμως ώρα να δω το βραδινό Κούζκο. Είπα να ξεκινήσω με ένα καλό φαγητό. Στο μυαλό μου είχα μια χοιρινή μπριζόλα, οπότε διάλεξα από το κατάλογο κάτι που είχε τις λέξεις Roast (ψητό) και Pig (γουρούνι). Αν είχα προσέξει και τη λέξη «Guinea» θα είχα αποφύγει ένα ψητό ποντίκι στο τραπέζι μου. Το Roast Guinea Pig (ψητό ινδικό χοιρίδιο) είναι παραδοσιακό φαγητό των Ίνκας. Όσο άσχημο και αν ακούγεται (και φαίνεται) δεν είναι κακό σε γεύση. Η βραδιά έκλεισε στη Disco Boom. Και όταν λέμε Disco εννοούμε πίστα για χορό, Disco Ball και όλο το σκηνικό Στάθης Ψάλτης & Σια... Η κουβεντούλα με τον Μαρτίν και τη Μαρία και μερικές μπύρες ολοκλήρωσαν άλλη μια μέρα γεμάτη εικόνες και συναισθήματα. Την επόμενη είχε σειρά η Ιερή Κοιλάδα των Ίνκας.
Η συγκεκριμένη εκδρομή γίνεται με λεωφορείο και διασχίζει την κοιλάδα του ποταμού Urubamba. Παρουσιάζει πραγματικά μεγάλο αρχαιολογικό ενδιαφέρον, αφού είναι η διαδρομή που έκαναν οι Ίνκας στις τελετές και τις μεγάλες τους γιορτές, από την πρωτεύουσά τους προς το θρησκευτικό τους κέντρο, το Μάτσου Πίτσου. Επίσης συναντάς χωριά όπου οι κάτοικοι μιλούν αποκλειστικά Quechua (τη γλώσσα των Ίνκας) και καθόλου Ισπανικά. Αγορές και παζάρια, δελεάζουν να αγοράσεις κάποιο μάλλινο από τρίχωμα λάμα ή φτηνά χειροποίητα κοσμήματα. Η διαδρομή περνάει από το Pisac όπου κανείς μπορεί να επισκεφθεί το Ναό του Ηλίου αλλά και την αγορά, στη συνέχεια την Calca και μετά το Ollantayatambo, όλες σημαντικές πόλεις της αυτοκρατορίας με μνημεία εντυπωσιακής αρχιτεκτονικής. Τέλος στην επιστροφή μια στάση στο Chincero ένα γραφικό μικρό χωριό στα 3.300 είναι καλή ευκαιρία για να συμπληρώσεις τα ψώνια σε παραδοσιακά προϊόντα, φυλαχτά και μάλλινα πριν την επιστροφή στο Κούζκο. Για άλλη μια φορά δε παρέλειψα να κάνω μια βόλτα και να επισκεφτώ μερικά πολύ ωραία μπαράκια της πόλης από τα οποία μου έχει μείνει πιο έντονα το «Bar Nelson Mandela».
Η επόμενη μέρα θα με έφερνε στο τροπικό δάσος του Αμαζονίου. Κοιμήθηκα ανυπομονώντας να ξημερώσει...

Συμβουλές: Τα μάλλινα γενικά έχουν διαφορετικές ποιότητες αναλόγως αν προέρχονται από λάμα, αλπάκα, μωρό αλπάκα, μπιγκούνια ή μωρό μπιγκούνια με χαμηλότερη την πρώτη και υψηλότερη την τελευταία.
Παζαρέψτε την τιμή παντού και για τα πάντα. Είναι αναμενόμενο και συνήθως θα κλείσετε στο 1/3 της τιμής που αρχικά σας ζήτησαν.
Μην αγοράσετε ακριβά ή πολύτιμα πράγματα από παζάρια. Για κάτι ακριβό ή πολύτιμο προτιμήστε τα μαγαζιά στο κέντρο του Κούζκο. Αν και καλύτερα (κυρίως όσον αφορά κοσμήματα και χρυσό) αν δεν είστε γνώστης μην κάνετε κάτι που εκείνη τη στιγμή θα σας μοιάζει «καλή επένδυση».

Συνεχίζεται...

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5
• …

  Go to chapter

  Go
• 9

Επόμενο Κεφάλαιο

First Προηγούμενη 3 of 9

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[vagantos]

Ξαναζώ το πιο 'ομορφο ταξίδι
Δώσε πολύ Περού στο λαό.
Ωραία η περιγραφή, ανυπομονουμε για τη συνέχεια.

 

[renata]

περιμένω με κομμένη την ανάσα ! mauro 75!
και μόνο ο σχεδιασμός ενός τέτοιου ταξιδιού μόνος σου,με ελκύει πραγματικά και το κανει ακόμα πιο όμορφο!!

 

[go2dbeach]

Πολυ ομορφη ιστορια!Συμφωνω οτι το ανεξαρτητο στυλ του ειναι που το κανει ακομα πιο γοητευτικο! Περιμενουμε τη συνεχεια

 

[gmavro75]

Σας παραθέτω λοιπόν ολόκληρη την αφήγηση και συγχωρήστε μου λάθη ορθογραφικά, επαναλήψεις λέξεων και άλλα τέτοια. Οφείλονται στο ότι μόλις τέλειωσα την ιστορία μου και με τις τεχνικές λεπτομέρειες θα ασχοληθώ αργότερα...
Τώρα είμαι αλλού, είμαι εκεί...

 

[KIKI]

Πολυ ομορφο ταξιδι και πολυ ομορφη αφηγηση ..
Σε ευχαριστουμε που το μοιραστηκες μαζι μας ...

 

[Yorgos]

Πολύ περιεκτικός, μπράβο, ευχαριστούμε πολύ.

 

[xenos]

Eιναι απο τις ιστοριες που τις ξαναδιαβαζεις ανετα ειδικα αμα θες να οργανωσεις το ταξιδι σου σ`αυτα τα μερη.
Μπραβο gmavro παντα τετοια ταξιδια ευχομαι,και παντα περιεκτικες και χρησιμες ιστοριες να μας δινεις,οπως αυτη εδω.

 

[spor_os]

Μεταφέρθηκε στις Ταξιδιωτικές Ιστορίες της Κεντρικής & Νότιας Αμερικής.

 

[getxowoman]

Eιναι απο τις ιστοριες που τις ξαναδιαβαζεις ανετα ειδικα αμα θες να οργανωσεις το ταξιδι σου σ`αυτα τα μερη.
Μπραβο gmavro παντα τετοια ταξιδια ευχομαι,και παντα περιεκτικες και χρησιμες ιστοριες να μας δινεις,οπως αυτη εδω.

Συμφωνω απολυτα.Σε ευχαριστουμε για την ιστορια.

 

[vagantos]

Επίλογος

Αεροδρόμια, Λίμα ώρα 17:00.
Έχω μείνει με το μολύβι μετέωρο πάνω από μια λευκή σελίδα, την τελευταία αυτού του ημερολογίου... Πως να χωρέσεις σε λίγες φράσεις όλη αυτή τη μαγεία που η μεριά αυτή της γης μου πρόσφερε τόσο απλόχερα όλες αυτές τις μέρες... Ποιες λέξεις θα χωρέσουν τα τοπία όταν αυτά είναι βουνά, ζούγκλες έρημος και ωκεανός μαζί. Πώς να μιλήσεις για τον πολιτισμό όταν η αλήθεια του είναι απόσταγμα αρχαιολογίας, μύθων, εικασίας και μυστηρίου. Για τους ανθρώπους όταν ο αγώνας τους για επιβίωση συνυπάρχει με τα πιο γλυκά χαμόγελα.

Να ΄σαι καλά gmavro.
Σε ευχαριστώ από καρδιάς.
Γράψε αν θέλεις και τα οικονομικά μεγέθη πιο αναλυτικά.
Και επίτρεψέ μου μια απορία:
Πως κατάφερες και ξεμπέρδεψες με το Ματσου Πιτσου σε τοσες λίγες αράδες;

 

[gmavro75]

Να ΄σαι καλά gmavro.
Σε ευχαριστώ από καρδιάς.
Γράψε αν θέλεις και τα οικονομικά μεγέθη πιο αναλυτικά.
Και επίτρεψέ μου μια απορία:
Πως κατάφερες και ξεμπέρδεψες με το Ματσου Πιτσου σε τοσες λίγες αράδες;

Vagatos και όλοι οι «συνταξιδιώτες» να 'σαστε καλά... Πάντως το ΣΚ που έγραφα για το ταξίδι το ξανάζησα, οπότε η ευχαρίστηση είναι όλη δική μου!
Υπάρχουν μέρη που δεν μπορείς να περιγράψεις με λόγια και αράδες. Είχα διαβάσει για το Μάτσου Πίτσου και για τον Αμαζόνιο και για τη Λίμνη Τιτικάκα και τις Άνδεις και τη Λα Παζ. Είχα διαβάσει περιγραφές από καταξιωμένους ποιητές, συγγραφείς και ταξιδιωτικά site και ταξιδιωτικούς οδηγούς... Τίποτα όμως δε σε προετοιμάζει για αυτά τα μέρη. Όπως θα ξέρεις και εσύ, απλά πρέπει να το ζήσεις. Δεν είναι μόνο εικόνα για να την περιγράψεις. Είναι και το άρωμα, η αφή και οι ήχοι... Οπότε το νόημα στη περιγραφή του Μ.Π. είναι στις τρεις τελείες που κλείνουν την παράγραφο. Τα προηγούμενα είναι μια απλή ημερολογιακή καταγραφή.
Το ταξίδι έγινε το Μάρτιο του 2004 (1η μέρα: Πε 18/3/2004, 16η μέρα Πα 2/4/2004).Κόστισε συνολικά κάτι λιγότερο από 2.500 ευρώ.Τα αεροπορικά Αθήνα-Λίμα-Αθήνα με IBERIA ήταν 900 ευρώ (από όσο ξέρω τώρα έχουν σχεδόν διπλασιαστεί). Σχετικά ακριβή είναι η επίσκεψη στον Αμαζόνιο, αν θυμάμαι καλά 180 δολάρια το βράδυ το δίκλινο, αλλά περιλαμβάνονται φαγητό, περίπατοι, σεμινάρια, μεταφορές από-προς αεροδρόμιο. Έξτρα είναι τα ποτά.Ακόμα τοΜάτσου Πίτσου κόστισε περίπου100+ δολάρια. Από αυτά τα 80 ήταν το τρένο για τουριστικό βαγόνι.Υπάρχει και η επιλογή του κανονικού βαγονιού (το οποίο είναι στον ίδιο συρμό,το τελευταίο βαγόνι) και είναι πολύ φθηνότερο (20 δολάρια). Τέλος ή εκδρομή, Ica-Nazca-Paracas ήταν στα 150 ευρώ με τις μεταφορές, ξεναγήσεις, την είσοδο στο Πάρκο και τη διαμονή στο El Mirador. Έξτρα 50 δολάρια /άτομοη η πτήση στη Nazca. Τέλος σε ένα καλό εστιατόριο στο Περού τρως με 8-10 δολάρια, ενώ η Βολιβία είναι αρκετά πιο φθηνή. Άλλες λεπτομέρειες ίσως να μην έχουν νόημα γιατί έχουν περάσει χρόνια.