toumpiotis
Member
- Μηνύματα
- 892
- Likes
- 650
- Ταξίδι-Όνειρο
- LENSOIS MARAHENSES
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Λίγα λόγια για το ταξίδι
- Addis Ababa - Sodo
- Sodo-Arba Minch
- Chamo lake – Arbore
- "Μπιρ φωτό" και Φωτογραφίζοντας τις φυλές της κοιλάδας Omo.][B]Μπιρ φωτό[/B
- Κεφάλαιο 7ο][B]Arbore – [/B][B]Turmi , στην περιοχή των [/B][B]Hamer και [/B][B]Evangadi.[/B
- Turmi – Omorate- Jinka]Το επόμενο πρωί μετά το πρωινό πήγαμε στο σχολείο στο [B]Τούρμι[/B] όπου είχαμε την δυνατότητα να επισκεφθούμε μία τάξη του σχολείου. Το συγκεκριμένο σχολείο έχει περίπου 1200 μαθητές (πολλά παιδιά περπατάνε 1-2 ή και περισσότερες ώρες για να πάνε σχολείο). Η τάξη αποτελούνταν από 20 περίπου παιδιά ηλικίας 8 χρονών .Ο λόγος της επίσκεψης ήταν να παραδώσουμε τετράδια και στυλό ( χορηγία της φίλης μου από Θεσσαλονίκη) και νομίζω άξιζε τον κόπο. Είδα στα υπάρχοντα τετράδια τους να έχει χρησιμοποιηθεί μέχρι και το τελευταίο κενό της σελίδας μιας και δεν υπάρχει πολυτέλεια για αγορά τετραδίων. Ο [B]Kabanesa[/B
- MURSI μια πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία]Από όλες τις φυλές της κοιλάδας Όμο αυτή που ξεχωρίζει για πολλούς και διάφορους λόγου είναι η φυλή των [B]Μούρσι[/B]. Οι Μούρσι μαζί με τους [B]Suri[/B] και τους Me’[B]en [/B]ανήκουν στην εθνότητα που ονομάζεται [B]Surma[/B].Οι Surma μετανάστευσαν στην συγκεκριμένη περιοχή από τις όχθες του ποταμού Νείλου πριν από 200 περίπου χρόνια. Οι τρείς αυτές φυλές εγκαταστάθηκαν στην συγκεκριμένη περιοχή με τους Suri και τους Me’en δυτικά του ποταμού Όμο καταλαμβάνοντας την περιοχή του [B]Boma [/B
- Mursiland
- Επιστρέφοντας προς Addis Ababa][B]Επιστροφή [/B][B]Arba[/B][B]Minch[/B
- Κεφάλαιο 12ο
- Η επιστροφή]Η επιστροφή έγινε μέσω Καίρου όπου και είχαμε ένα μεγάλο στοπ-όβερ (8 ώρες).Στο [B]Κάιρο [/B]μας περίμενε ό Αιγύπτιος ξεναγός μας ο [B]Γκαμάλ [/B
- Photo & Tips by ELGEO2
Πριν προλάβει να κτυπήσει το ξυπνητήρι είχαμε σηκωθεί. Το πρωινό του ξενοδοχείου ήταν μετρίου επιπέδου αλλά το μπαλκόνι του εστιατορίου ήταν όλα τα λεφτά. Η θέα από εκεί εκπληκτική. Στο βάθος ένας μικρός λόφος έκρυβε για κανένα δεκάλεπτο τον ήλιο. Πίσω από τον λόφο η λίμνη Abaya εκτεινόταν για λίγο ακόμη δεξιά και αριστερά .
Ο Kabanesa μας περίμενε στην αυλή του ξενοδοχείου μαζί με τον βαρκάρη .Η απόσταση για την λίμνη ήταν περίπου 30 χιλιόμετρα .Η λίμνη είναι μέρος του Nechisar national park το οποίο καλύπτει μία έκταση500 τετραγωνικών χιλιομέτρων όπου βρίσκει κανείς εκτός από ζέβρες, ντικ-ντικ, μεγάλα Κούντου , μπαμπουίνους και διάφορα άλλα ζώα. Από την αρχή είχαμε αποφασίσει ότι δεν θα επισκεφθούμε το πάρκο παρα μόνο την λίμνη για τους κροκόδειλους. Δυστυχώς η μέρα δεν ήταν πολύ καλή με αποτέλεσμα να δούμε πολύ λίγα πράγματα ,μερικοί κροκόδειλοι (3-4) μία ενυδρίδα μία μικρή αποικία πελεκάνων (καμιά 30αριά) και 2-3 ιπποπόταμοι. Πολύ λιγότερα από αυτά που αναμέναμε. Ο μεταφραστής μας μου εξήγησε πως λόγω κύματος δεν βγαίνουν οι κροκόδειλοι και έτσι χάσαμε την ευκαιρία. Δεν πειράζει η ζωή έχει και δοκάρια δεν είναι μόνο γκόλ.
Συνεχίσαμε την πορεία προς νότο μέχρι το Konso όπου είναι φημισμένο για τον τρόπο καλλιέργειας των χωραφιών κάτι σαν τις δικές μας πεζούλες. Σε απόσταση ένα μισάωρο βρίσκεται μια τοποθεσία ονόματι new York new York ,την είχα δει στο διαδίκτυο ,αλλά δεν μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση ώστε να την εντάξω στο πρόγραμμα. Σε όλη την διαδρομή στα άκρα του δρόμου υπήρχαν παιδιά που με το που έβλεπαν να πλησιάζει το τζιπ μας χορεύαν τον χαρακτηριστικό χορό του Κόνσο. Σε κάποιο σημείο δεξιά του δρόμου υπήρχαν στοιβαγμένες εκατοντάδες μπανάνες ,σταματήσαμε και αγοράσαμε μερικές για τον δρόμο.
Σε κάποια στιγμή είδαμε μία φωλιά τερμιτών δίπλα σε έναν μικρό οικισμό, σταματήσαμε και βγάλαμε μερικές φωτογραφίες (μετά το Τούρμι είδαμε δεκάδες τέτοιες σε όλη την διαδρομή μέχρι το Omorate ).
Το μεσημέρι μας βρήκε στην διακλάδωση για Keyafer και Turmi και συγκεκριμένα στο Weyt’o όπου γευματίσαμε στον εξωτερικό χώρο του κάτι σαν εστιατόριο του. Όλοι οι εξωτερικοί χώροι γεμάτοι με πώματα από αναψυκτικά και μπύρες (θα πρέπει να ήταν χιλιάδες). Δίπλα μας μια παρέα με Ιταλούς μερικοί εκ των οποίων δοκίμαζαν τσάι με τον παραδοσιακό τρόπο της Αιθιοπίας. Η τουαλέτα του από τις πιο βρώμικες που έχω συναντήσει . Η μπύρα του πάντως ήταν καλή (πάντα Αγ.Γεωργίου) και το κόστος οικονομικό (γύρω στα 200 μπιρ και για τους τέσσεις μας=8 ευρό).
Η διαδρομή από το Weyt’o προς την φυλή των Άρμπορε όλη χωματόδρομος. Τους πρώτους από αυτούς (μερικά παιδιά) τους είδαμε σε μια μικρή λιμνούλα .Εντύπωση μου έκανε η πολυχρωμία των περιδεραίων που φορούσαν που σε αντίθεση με το δέρμα τους έδινε ωραία εικόνα.
Με το που φθάσαμε στην λίμνη της Πριγκίπισσας Στεφανίας βρεθήκαμε στο χωριό τους. Ο συνολικός πληθυσμός τους είναι περίπου 6000-7000 ο αναλφαβητισμός κυμαίνεται στα 85% και συνορεύουν με τους Chemay οι οποίοι έχουν μειωθεί δραστικά ο αριθμός τους λόγω του ότι επιτρέπονται οι γάμοι με άλλες φυλλές (κυρίως με Hammer και Arbore).
Το χωριό των Άρμπορε βρίσκεται ακριβώς πάνω στον δρόμο και έχουν εξοικειωθεί πλήρως με τους επισκέπτες .Καταβάλεις ένα ποσό που πηγαίνει στην κοινότητα (σου δίνουν μέχρι και χειρόγραφη απόδειξη)και μπορείς να περιηγηθείς στο χωριό τους ....
Ο Kabanesa μας περίμενε στην αυλή του ξενοδοχείου μαζί με τον βαρκάρη .Η απόσταση για την λίμνη ήταν περίπου 30 χιλιόμετρα .Η λίμνη είναι μέρος του Nechisar national park το οποίο καλύπτει μία έκταση500 τετραγωνικών χιλιομέτρων όπου βρίσκει κανείς εκτός από ζέβρες, ντικ-ντικ, μεγάλα Κούντου , μπαμπουίνους και διάφορα άλλα ζώα. Από την αρχή είχαμε αποφασίσει ότι δεν θα επισκεφθούμε το πάρκο παρα μόνο την λίμνη για τους κροκόδειλους. Δυστυχώς η μέρα δεν ήταν πολύ καλή με αποτέλεσμα να δούμε πολύ λίγα πράγματα ,μερικοί κροκόδειλοι (3-4) μία ενυδρίδα μία μικρή αποικία πελεκάνων (καμιά 30αριά) και 2-3 ιπποπόταμοι. Πολύ λιγότερα από αυτά που αναμέναμε. Ο μεταφραστής μας μου εξήγησε πως λόγω κύματος δεν βγαίνουν οι κροκόδειλοι και έτσι χάσαμε την ευκαιρία. Δεν πειράζει η ζωή έχει και δοκάρια δεν είναι μόνο γκόλ.
Συνεχίσαμε την πορεία προς νότο μέχρι το Konso όπου είναι φημισμένο για τον τρόπο καλλιέργειας των χωραφιών κάτι σαν τις δικές μας πεζούλες. Σε απόσταση ένα μισάωρο βρίσκεται μια τοποθεσία ονόματι new York new York ,την είχα δει στο διαδίκτυο ,αλλά δεν μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση ώστε να την εντάξω στο πρόγραμμα. Σε όλη την διαδρομή στα άκρα του δρόμου υπήρχαν παιδιά που με το που έβλεπαν να πλησιάζει το τζιπ μας χορεύαν τον χαρακτηριστικό χορό του Κόνσο. Σε κάποιο σημείο δεξιά του δρόμου υπήρχαν στοιβαγμένες εκατοντάδες μπανάνες ,σταματήσαμε και αγοράσαμε μερικές για τον δρόμο.
Σε κάποια στιγμή είδαμε μία φωλιά τερμιτών δίπλα σε έναν μικρό οικισμό, σταματήσαμε και βγάλαμε μερικές φωτογραφίες (μετά το Τούρμι είδαμε δεκάδες τέτοιες σε όλη την διαδρομή μέχρι το Omorate ).
Το μεσημέρι μας βρήκε στην διακλάδωση για Keyafer και Turmi και συγκεκριμένα στο Weyt’o όπου γευματίσαμε στον εξωτερικό χώρο του κάτι σαν εστιατόριο του. Όλοι οι εξωτερικοί χώροι γεμάτοι με πώματα από αναψυκτικά και μπύρες (θα πρέπει να ήταν χιλιάδες). Δίπλα μας μια παρέα με Ιταλούς μερικοί εκ των οποίων δοκίμαζαν τσάι με τον παραδοσιακό τρόπο της Αιθιοπίας. Η τουαλέτα του από τις πιο βρώμικες που έχω συναντήσει . Η μπύρα του πάντως ήταν καλή (πάντα Αγ.Γεωργίου) και το κόστος οικονομικό (γύρω στα 200 μπιρ και για τους τέσσεις μας=8 ευρό).
Η διαδρομή από το Weyt’o προς την φυλή των Άρμπορε όλη χωματόδρομος. Τους πρώτους από αυτούς (μερικά παιδιά) τους είδαμε σε μια μικρή λιμνούλα .Εντύπωση μου έκανε η πολυχρωμία των περιδεραίων που φορούσαν που σε αντίθεση με το δέρμα τους έδινε ωραία εικόνα.
Με το που φθάσαμε στην λίμνη της Πριγκίπισσας Στεφανίας βρεθήκαμε στο χωριό τους. Ο συνολικός πληθυσμός τους είναι περίπου 6000-7000 ο αναλφαβητισμός κυμαίνεται στα 85% και συνορεύουν με τους Chemay οι οποίοι έχουν μειωθεί δραστικά ο αριθμός τους λόγω του ότι επιτρέπονται οι γάμοι με άλλες φυλλές (κυρίως με Hammer και Arbore).
Το χωριό των Άρμπορε βρίσκεται ακριβώς πάνω στον δρόμο και έχουν εξοικειωθεί πλήρως με τους επισκέπτες .Καταβάλεις ένα ποσό που πηγαίνει στην κοινότητα (σου δίνουν μέχρι και χειρόγραφη απόδειξη)και μπορείς να περιηγηθείς στο χωριό τους ....
Last edited by a moderator:
