taver
Member
- Μηνύματα
- 12.691
- Likes
- 30.254
- Ταξίδι-Όνειρο
- Iles Kerguelen
Επιστρέφουμε στο μετρό, με μια ενδιάμεση στάση για ένα ακόμη καφέ στο χέρι. Επόμενη στάση…. Ε, τόσες μέρες σε πόλη δίπλα σε ποτάμι είμαστε, και ποτάμι δεν έχουμε δει! Βουρ! Μετρό, και μετά επίγειο τρένο, και σταθμός Saobingo, λίγο νότια από την Αμερικάνικη βάση και την περιοχή Itaewoon που ήμασταν το πρώτο βράδυ. Από κει, ανεβήκαμε στη γέφυρα Banpo, με την ελπίδα να δούμε ένα πάρκο δίπλα στο ποτάμι, κόσμο να περπατάει στις γέφυρες κι ένα σόου συντριβανιών που διαβάσαμε ότι υπάρχει τα Σαββατοκύριακα… Τζίφος απόλυτος. Τίποτα. Σα να περπατάμε στο πλάι του Κηφισού, και να βλέπουμε ένα rest area της Εθνικής. Μαύρο χάλι. Μέχρι και πασσάλους στο ποτάμι που στηρίζουν ένα υπερυψωμένο αυτοκινητόδρομο κατά μήκος του είδαμε. Μην πάτε…
Πίσω στο σταθμό, τρένα και μετρό, και επόμενη στάση, Noryangjin. Εδώ βρίσκεται η ψαραγορά της πόλης, που όπως παντού στην ανατολική Ασία είναι θέαμα από μόνη της. Ένα σωρό στάντ, πουλάνε μια τεράστια ποικιλία από ψάρια, ψαρικά κλπ. Κάποια από αυτά, είναι ακόμα ζωντανά, μέσα σε νερό. Όσο βλέπει το μάτι σου, υπάρχουν ψαροκασέλες. Και, στον επάνω όροφο, 2-3 εστιατόρια που φαίνονται καλά, Ιαπωνικής κουζίνας κατά κύριο λόγο. Πίσω από τα ψάρια, ένα αυτοσχέδιο food court με πλαστικά τραπεζάκια και καρέκλες, και σταντ που πουλάνε φαγώσιμα. Πιο δίπλα, μια σκηνή φιλοξενεί μικρούς χορευτές και κόσμο να τους παρακολουθεί.
Ήρθε η ώρα να δοκιμάσουμε ολόφρεσκο σούσι… Πάμε σε ένα σταντ, παίρνω ένα "πιάτο" με εξαιρετικό σούσι, ίσως το καλύτερο που έχω φάει ποτέ. Ο Samion όμως ήταν άτυχος, πήρε κάτι απαράδεκτα καβουροειδή, άθλια μαγειρεμένα. και 2 γιαπωνέζικες μπύρες, και ψάχνουμε τραπέζι… Αλλά δεν υπάρχει τίποτα. Μα τίποτα. Λέμε να τα φάμε στα όρθια… ώσπου ένα ζευγάρι Κορεάτες μας βλέπουν και μας προσκαλούν στο τραπέζι τους. Δε μιλάγανε όμως πάρα μόνο ελάχιστα Αγγλικά, πιο πολύ με νοήματα συνεννοηθήκαμε. Τα κλασσικά δηλαδή, από πού είστε, από την Ελλάδα κλπ. "Το μόνο που ξέρω για την Ελλάδα είναι ότι μπαίνει πρώτη στο στάδιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες" μου είπε ο Κορεάτης, και πραγματικά μου φάνηκε περίεργο… Αλλά η φτωχή συνεννόηση πλέον δε μας επέτρεπε και πολλές αναλύσεις.
Όταν τελειώνουμε με την ψαροφαγία, έχει πλέον νυχτώσει. Ήρθε η ώρα για μια βόλτα στην Insadong, μια γειτονιά του κέντρου της πόλης, με ένα ομώνυμο δρόμο στο κέντρο της που σήμερα Σάββατο είναι πεζοδρομημένος. Εδώ, μια σειρά από μαγαζάκια πωλούν είδη χειροτεχνίας. Τα μαγαζιά είναι σε πλήρη λειτουργία, αλλά είναι εντυπωσιακό πως, ενώ΄ο κόσμος μπαινοβγαίνει, οι μαγαζάτορες τηρούν κανονικά την ώρα του απογευματινού τους γεύματος, μέσα στο κατάστημά τους. Το είδα αυτό από πολλούς Κορεάτες – τρώνε στο πόστο της δουλειάς τους χωρίς κανένα ενδοιασμό. Αποκορύφωμα, την επόμενη μέρα, ο τύπος στο check-in της Lufthansa. Είχε τo μπώλ με τα νούντλ πάνω στο γκιστέ του τσεκ-ίν…
Μετά από μια βόλτα σε όλο τον πεζόδρομο και μερικούς ατμοσφαιρικούς κάθετους, καθόμαστε σε ένα πάρα πολύ όμορφο καφέ/τσαγερί στον πρώτο όροφο, σε ένα πάρα πολύ όμορφα διαμορφωμένο χώρο. Το ποτό κατεβαίνει αργά, πιο πολύ για να ξεκουραστούν τα πόδια από το περπάτημα. Μετά κάνουμε μια ακόμα βόλτα και καθόμαστε σε ένα ακόμη εστιατόριο, με έντονο τοπικό χρώμα για φαί. Για μια ακόμη φορά, ένα σκασμό πιάτα, εγώ ζητάω πιρούνι γιατί με τα chopsticks… τα γνωστά.
Last edited:
