ioanna karagianni
Member
- Μηνύματα
- 1.666
- Likes
- 1.328
- Επόμενο Ταξίδι
- Κρακοβία-Βαρσοβία
- Ταξίδι-Όνειρο
- ...Ιθάκη...
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Κεφάλαιο 2ο
- Κεφάλαιο 3ο
- Κεφάλαιο 4ο by STAV
- Κεφάλαιο 5ο by STAV
- Κεφάλαιο 6ο
- Κεφάλαιο 7ο
- Κεφάλαιο 8ο by STAV][quote="ioanna karagianni, post: 0"]Η επόμενη στάση μας ήταν το Serramonastery. Από αυτό το μοναστήρι θυμάμαι ελάχιστα πράγματα. Υποψιάζομαι ότι και οι άλλοι στην ίδια κατάσταση θα είναι. Νομίζω ότι η αιτία της ομαδικής μας αμνησίας κρύβεται στα συμπτώματα του υψομέτρου που άρχισαν πλέον να γίνονται αισθητά, από το πρωί είχαμε πονοκέφαλο και τώρα αν και ήταν ακόμα πρωί αισθανόμασταν ήδη κουρασμένοι. Αν σε αυτό προσθέσουμε και τον άπειρο κόσμο που έπρεπε να σπρώξουμε και να στριμώξουμε για να περιηγηθούμε στον χώρο θεωρώ ότι το αλτσχάιμερ είναι κατανοητό. Αν ο STAV θυμάται κάτι παραπάνω καλώς αλλιώς ανοίχτε καμιά εγκυκλοπαίδεια. [/quote
- Κεφάλαιο 9ο by STAV
- Κεφάλαιο 10ο
- Κεφάλαιο 11ο
- Κεφάλαιο 12ο
- Κεφάλαιο 13ο by STAV
- Κεφάλαιο 14ο][quote="NTINA, post: 0"
- Κεφάλαιο 15ο
- Κεφάλαιο 16ο
- Κεφάλαιο 17ο by STAV
- Κεφάλαιο 18ο
- Κεφάλαιο 19ο by STAV
- Κεφάλαιο 20ο
- Κεφάλαιο 21ο by STAV]Να κοιμηθούμε μια κουβέντα είναι. Η Ιωάννα τράβηξε τις σατέν κουρτίνες του παραθύρου διότι ως γνωστόν διαλέγει πάντα κρεβάτι με θέα, η Ισαβέλλα άλλαξε θέση γιατί η υδρορροή ήταν προς τα μέσα και όχι προς τα έξω τοποθετημένη, η Ίριδα μέτρησε όλες τις ρωγμές που υπήρχαν πάνω από το κρεβάτι της, ο Δημήτρης είπε κάτι ελληνικότατο για τον Αυστριακό που δεν ήθελε να ταξιδέψει με τους Έλληνες μαζί-είπε κάτι και για Greekstatistics επίσης και δεν ήταν ο μόνος, αυτό μας κυνηγούσε σε όλο το ταξίδι- και η Φούλα τοποθέτησε τη νταμιτζάνα με το οξυγόνο πάνω στη στόφα. Ναι υπήρχε και στόφα που χρησίμευε για αποθήκευση αραχνών, φωλιά ποντικιών, πεδίο δράσης και εκπαίδευσης γατών κλπ. Τα δύο αγοράκια του διπλανού δωματίου ούτε που ακούγονταν, τα κακόμοιρα. Αυτά τα 17χρονα έκαναν το lifetrip, τ’ ακούτε εσείς ελληνίδες μανάδες; Σε αυτή την ηλικία τα στέλνουν μόνα τους στην άκρη του κόσμου για να μπορέσουν να σταθούν στα πόδια τους και να μάθουν να παίρνουν αποφάσεις για τη ζωή τους. Τέλος πάντων στα δικά μας, στο δωμάτιο όπου νερό δεν υπήρχε, καρέκλα δεν υπήρχε, τραπέζι δεν υπήρχε, τουαλέτα δεν υπήρχε, η πόρτα έκλεινε με ένα ξύλινο παλούκι εσωτερικά, διακόπτης της μοναδικής λάμπας στη μέση του δωματίου δεν υπήρχε. Το έλεγε η άλλη , τι τα θέλετε τόσα πράγματα. Άντε να κοιμηθείς. Αρχίσαμε να συζητάμε για το Reting και την επίσκεψή μας εκεί. Όλοι;;; όχι, ο Δημήτρης άρχισε να ροχαλίζει αμέσως, η Φούλα πήρε τη νταμιτζάνα παραμάσχαλα και η άλλη μη χάσει ευκαιρία -Α, ωραία θα διαβάσω χωρίς φακό. Οι υπόλοιποι λοιπόν αρχίσαμε κάτι να ψιλολέμε για το [B]Reting[/B][B]Monastery[/B]γιατί είναι ίσως το πιο σημαντικό βουδιστικό μοναστήρι του κεντρικού Θιβέτ. Οι ντόπιοι το ονομάζουν και "Radreng." To μοναστήρι Reting ιδρύθηκε από τον [URL="http://www.worldlingo.com/ma/enwiki/el/Atisha"]Atisha[/URL] το 1056 ως έδρα της συνιστώσας [URL="http://www.worldlingo.com/ma/enwiki/el/Kadam_%28Tibetan_Buddhism%29"]Kadampa[/URL]. O[URL="http://www.worldlingo.com/ma/enwiki/el/Je_Tsongkhapa"]Tsongkapa[/URL] το 1400 μετασχημάτισε τη σχολή Kadampa η οποία έπειτα έγινε γνωστή ως νέα συνιστώσα Kadampa ή Gelug και το Reting έγινε το σημαντικότερο [URL="http://www.worldlingo.com/ma/enwiki/el/Gelug"]Gelugpa[/URL] μοναστήρι, η έδρα του [URL="http://www.worldlingo.com/ma/enwiki/el/Reting_Rinpoche"]Reting Rinpoche[/URL
- Κεφάλαιο 22ο
- Κεφάλαιο 23ο
- Κεφάλαιο 24ο][I]GANDEN MONASTERY[/I
- Κεφάλαιο 25ο
- Κεφάλαιο 26ο by STAV
- Κεφάλαιο 27ο
- Κεφάλαιο 28ο by STAV
- Κεφάλαιο 29ο
- Κεφάλαιο 30ο
- Κεφάλαιο 31ο
- Κεφάλαιο 32ο
- Κεφάλαιο 33ο by STAV
- Κεφάλαιο 34ο by STAV
- Κεφάλαιο 35ο
- Κεφάλαιο 36ο
- Κεφάλαιο 37ο
- Κεφάλαιο 38ο][B]ΞΕΚΑΤΙΝΙΑΣΜΑ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ 1[/B
- Κεφάλαιο 39ο by STAV][B]Ο Master Chef στο Θιβέτ;;;[/B
- Κεφάλαιο 40ο
- Κεφάλαιο 41ο
- Κεφάλαιο 42ο
- Κεφάλαιο 43ο
- Κεφάλαιο 44ο
- Κεφάλαιο 45ο
- Κεφάλαιο 46ο
- Κεφάλαιο 47ο
- Κεφάλαιο 48ο
- Κεφάλαιο 49ο
- Κεφάλαιο 50ο by STAV
- Κεφάλαιο 51ο by STAV
- Κεφάλαιο 52ο][attach=full]47120[/attach
- Κεφάλαιο 53ο by STAV][attach=full]47121[/attach
- Κεφάλαιο 54ο
- Κεφάλαιο 55ο by STAV][quote="KLEOPATRA, post: 0"
- Κεφάλαιο 56ο][attach=full]47134[/attach
- Κεφάλαιο 57ο
- Κεφάλαιο 58ο
- Κεφάλαιο 59ο
- Κεφάλαιο 60ο by STAV
- Φωτογραφίες
Ντυθήκαμε στολιστήκαμε και ξανασυναντηθήκαμε στην είσοδο. Για αυτήν την πόλη ήμασταν πιο καταρτισμένοι. Ήταν μια ακόμα από τις αστικές πόλεις που έχτισαν οι Κινέζοι για να ζήσουν στο Θιβέτ. Λασπωμένοι άσφαλτοι, σκονισμένα ανύπαρκτα πεζοδρόμια, μικρά μαγαζάκια, πλανόδιοι, γάτες, σκύλοι. Με τον χάρτη στο χέρι, κατευθυνόμασταν πηδώντας πάνω από λακκούβες και σκουπίδια προς τον τουριστικό δρόμο με τα εστιατόρια, όταν ο Σταύρος είχε πάλι μια από τις καταπληκτικές του ιδέες,
«κομμωτήριο!!!» ανακοίνωσε.
Η Φούλα τέθηκε σε θέση μάχης,
«τι; τι; Είναι αξιοθέατο να το φωτογραφίσω;».
«Όχι είναι κουρείο θα κόψω τα μαλλιά μου».
«Κλείσανε τα κουρεία στην Πάτρα; Πότε και έμενα δεν μου το είπανε;» ανησύχησε η Ίριδα.
«Δεν θα έχω χρόνο στην Πάτρα, θα κόψω εδώ τα μαλλιά μου να είμαι έτοιμος για την Πολωνία».
Αγνοώντας τα έντονα γουργουρητά της πείνας οι υπόλοιποι τον κοιτάξαμε αποσβολωμένοι. Μας έπιασε απροετοίμαστους, μετά από την επιτυχία των προβλέψεων του στις κατολισθήσεις νομίζαμε ότι τον είχαμε σε καταστολή, δεν περιμέναμε να χτυπήσει πάλι τόσο γρήγορα.
Είναι πολύ κρίμα που δεν έχω εδώ τον κομμωτή να σας περιγράψει ο ίδιος τι επακολούθησε. Εκεί που αυτός και η βοηθός του ήταν έτοιμοι να κλείσουν εισβάλουν μέσα έξι τουρίστες οπλισμένοι με φωτογραφικές μηχανές. Ο πιο ψηλός από αυτούς του δείχνει με νοήματα ότι θέλει να κόψει τα μαλλιά του. Δέχεται με ένα νόημα κοιτώντας ύποπτα τους υπόλοιπους, και δείχνει έναν λουτήρα στον ψηλό. Ο λουτήρας είναι χαμηλά και συνοδεύεται από ανάκλιντρο και όχι από πολυθρόνα. Ο ψηλός ξαπλώνει κάτω από τις ιαχές και τα γέλια των υπολοίπων. Με το πρώτο νερό που βρέχει το κεφάλι του οι μηχανές παίρνουν φωτιά, τα φλας αναβοσβήνουν και η σκηνή αποθανατίζεται από όλες τις πλευρές. Είναι τρελοί αυτοί οι Ρωμαίοι. Μετά από συζητήσεις σε μια ακατανόητη γλώσσα οι τέσσερεις φορτώνουν τις μηχανές τους στην γκάγκανη κοντή και φεύγουν. Αυτή πάλι συνεχίζει να τραβάει φωτογραφίες διαδοχικά με κάθε μηχανή ξεχωριστά. Ο Κινέζος πλην τίμιος κομμωτής τρίβει το κεφάλι, το ξανατρίβει και το ξαναματαξανατρίβει. Μετά από 20 λεπτά το δέρμα του τριχωτού της κεφαλής έχει κατακοκκινήσει αλλά κανείς δεν του λέει να σταματήσει. Μα τι περιμένουν να σταματήσει από μόνος του; Όχι δεν αναλαμβάνει αυτός τέτοιες πρωτοβουλίες, θα τρίβει. Κάποια στιγμή η άχαρη με τις μηχανές του φωνάζει απελπισμένα stop stop, χα είχε κερδίσει, λύγισαν πρώτοι. Δείχνει μια καρέκλα μπροστά στον καθρέφτη και ο ψηλός με το φλογισμένο σκαλπ ενώ η άλλη συνεχίζει να φωτογραφίζει.
Αστεία αστεία ο Κινέζος με τα οξυζενέ μαλλιά ήξερε καλά την δουλειά του. Φεύγουμε από το κομμωτήριο και συναντούμε τους άλλους σε ένα δρόμο πιο πολιτισμένο με εμπορικά και εστιατόρια, ακόμα και τύπο φαστ φουντ. Το εστιατόριο που τελικά διαλέξαμε είχε ένα όνομα τύπου «το γελαστό γιακ». Οι μικρές του μερίδες δεν ήταν καθόλου για γέλια, αλλά χορτάσαμε.
Ήμαστε ανακουφισμένοι από πονοκεφάλους και ανακατωσούρες λόγω υψομέτρου που μας έκοβαν την όρεξη για κάθε δραστηριότητα, χορτασμένοι και καθαροί άρα και απαλλαγμένοι από την υποχρέωση να γίνουμε σύγχρονοι τροφοσυλλέκτες αναζητώντας τροφή και τουαλέτα. Ερχόμαστε πλέον αντιμέτωποι με την σκληρή- και τώρα τι κάνουμε- πραγματικότητα. Η πόλη είναι άτονη και αδιάφορη, δεν μας δημιουργεί καμιά όρεξη να την περπατήσουμε, είναι νωρίς όμως ακόμα για ύπνο. Η Ισαβέλλα έχει έτοιμη την λύση.
«Ωραία, τώρα να γυρίσουμε στο ξενοδοχείο να παίξουμε μπιρίμπα και να μου μάθετε μπιλιάρδο.»
Τρελό κέφι.
«κομμωτήριο!!!» ανακοίνωσε.
Η Φούλα τέθηκε σε θέση μάχης,
«τι; τι; Είναι αξιοθέατο να το φωτογραφίσω;».
«Όχι είναι κουρείο θα κόψω τα μαλλιά μου».
«Κλείσανε τα κουρεία στην Πάτρα; Πότε και έμενα δεν μου το είπανε;» ανησύχησε η Ίριδα.
«Δεν θα έχω χρόνο στην Πάτρα, θα κόψω εδώ τα μαλλιά μου να είμαι έτοιμος για την Πολωνία».
Αγνοώντας τα έντονα γουργουρητά της πείνας οι υπόλοιποι τον κοιτάξαμε αποσβολωμένοι. Μας έπιασε απροετοίμαστους, μετά από την επιτυχία των προβλέψεων του στις κατολισθήσεις νομίζαμε ότι τον είχαμε σε καταστολή, δεν περιμέναμε να χτυπήσει πάλι τόσο γρήγορα.
Είναι πολύ κρίμα που δεν έχω εδώ τον κομμωτή να σας περιγράψει ο ίδιος τι επακολούθησε. Εκεί που αυτός και η βοηθός του ήταν έτοιμοι να κλείσουν εισβάλουν μέσα έξι τουρίστες οπλισμένοι με φωτογραφικές μηχανές. Ο πιο ψηλός από αυτούς του δείχνει με νοήματα ότι θέλει να κόψει τα μαλλιά του. Δέχεται με ένα νόημα κοιτώντας ύποπτα τους υπόλοιπους, και δείχνει έναν λουτήρα στον ψηλό. Ο λουτήρας είναι χαμηλά και συνοδεύεται από ανάκλιντρο και όχι από πολυθρόνα. Ο ψηλός ξαπλώνει κάτω από τις ιαχές και τα γέλια των υπολοίπων. Με το πρώτο νερό που βρέχει το κεφάλι του οι μηχανές παίρνουν φωτιά, τα φλας αναβοσβήνουν και η σκηνή αποθανατίζεται από όλες τις πλευρές. Είναι τρελοί αυτοί οι Ρωμαίοι. Μετά από συζητήσεις σε μια ακατανόητη γλώσσα οι τέσσερεις φορτώνουν τις μηχανές τους στην γκάγκανη κοντή και φεύγουν. Αυτή πάλι συνεχίζει να τραβάει φωτογραφίες διαδοχικά με κάθε μηχανή ξεχωριστά. Ο Κινέζος πλην τίμιος κομμωτής τρίβει το κεφάλι, το ξανατρίβει και το ξαναματαξανατρίβει. Μετά από 20 λεπτά το δέρμα του τριχωτού της κεφαλής έχει κατακοκκινήσει αλλά κανείς δεν του λέει να σταματήσει. Μα τι περιμένουν να σταματήσει από μόνος του; Όχι δεν αναλαμβάνει αυτός τέτοιες πρωτοβουλίες, θα τρίβει. Κάποια στιγμή η άχαρη με τις μηχανές του φωνάζει απελπισμένα stop stop, χα είχε κερδίσει, λύγισαν πρώτοι. Δείχνει μια καρέκλα μπροστά στον καθρέφτη και ο ψηλός με το φλογισμένο σκαλπ ενώ η άλλη συνεχίζει να φωτογραφίζει.
Αστεία αστεία ο Κινέζος με τα οξυζενέ μαλλιά ήξερε καλά την δουλειά του. Φεύγουμε από το κομμωτήριο και συναντούμε τους άλλους σε ένα δρόμο πιο πολιτισμένο με εμπορικά και εστιατόρια, ακόμα και τύπο φαστ φουντ. Το εστιατόριο που τελικά διαλέξαμε είχε ένα όνομα τύπου «το γελαστό γιακ». Οι μικρές του μερίδες δεν ήταν καθόλου για γέλια, αλλά χορτάσαμε.
Ήμαστε ανακουφισμένοι από πονοκεφάλους και ανακατωσούρες λόγω υψομέτρου που μας έκοβαν την όρεξη για κάθε δραστηριότητα, χορτασμένοι και καθαροί άρα και απαλλαγμένοι από την υποχρέωση να γίνουμε σύγχρονοι τροφοσυλλέκτες αναζητώντας τροφή και τουαλέτα. Ερχόμαστε πλέον αντιμέτωποι με την σκληρή- και τώρα τι κάνουμε- πραγματικότητα. Η πόλη είναι άτονη και αδιάφορη, δεν μας δημιουργεί καμιά όρεξη να την περπατήσουμε, είναι νωρίς όμως ακόμα για ύπνο. Η Ισαβέλλα έχει έτοιμη την λύση.
«Ωραία, τώρα να γυρίσουμε στο ξενοδοχείο να παίξουμε μπιρίμπα και να μου μάθετε μπιλιάρδο.»
Τρελό κέφι.
Attachments
Last edited by a moderator:
Ότι πρέπει είμαι για το υψόμετρο, ε ? 
Δεν μπορώ παρά ν ακολουθήσω στην αναρρίχηση
