ioanna karagianni
Member
- Μηνύματα
- 1.666
- Likes
- 1.328
- Επόμενο Ταξίδι
- Κρακοβία-Βαρσοβία
- Ταξίδι-Όνειρο
- ...Ιθάκη...
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Κεφάλαιο 2ο
- Κεφάλαιο 3ο
- Κεφάλαιο 4ο by STAV
- Κεφάλαιο 5ο by STAV
- Κεφάλαιο 6ο
- Κεφάλαιο 7ο
- Κεφάλαιο 8ο by STAV][quote="ioanna karagianni, post: 0"]Η επόμενη στάση μας ήταν το Serramonastery. Από αυτό το μοναστήρι θυμάμαι ελάχιστα πράγματα. Υποψιάζομαι ότι και οι άλλοι στην ίδια κατάσταση θα είναι. Νομίζω ότι η αιτία της ομαδικής μας αμνησίας κρύβεται στα συμπτώματα του υψομέτρου που άρχισαν πλέον να γίνονται αισθητά, από το πρωί είχαμε πονοκέφαλο και τώρα αν και ήταν ακόμα πρωί αισθανόμασταν ήδη κουρασμένοι. Αν σε αυτό προσθέσουμε και τον άπειρο κόσμο που έπρεπε να σπρώξουμε και να στριμώξουμε για να περιηγηθούμε στον χώρο θεωρώ ότι το αλτσχάιμερ είναι κατανοητό. Αν ο STAV θυμάται κάτι παραπάνω καλώς αλλιώς ανοίχτε καμιά εγκυκλοπαίδεια. [/quote
- Κεφάλαιο 9ο by STAV
- Κεφάλαιο 10ο
- Κεφάλαιο 11ο
- Κεφάλαιο 12ο
- Κεφάλαιο 13ο by STAV
- Κεφάλαιο 14ο][quote="NTINA, post: 0"
- Κεφάλαιο 15ο
- Κεφάλαιο 16ο
- Κεφάλαιο 17ο by STAV
- Κεφάλαιο 18ο
- Κεφάλαιο 19ο by STAV
- Κεφάλαιο 20ο
- Κεφάλαιο 21ο by STAV]Να κοιμηθούμε μια κουβέντα είναι. Η Ιωάννα τράβηξε τις σατέν κουρτίνες του παραθύρου διότι ως γνωστόν διαλέγει πάντα κρεβάτι με θέα, η Ισαβέλλα άλλαξε θέση γιατί η υδρορροή ήταν προς τα μέσα και όχι προς τα έξω τοποθετημένη, η Ίριδα μέτρησε όλες τις ρωγμές που υπήρχαν πάνω από το κρεβάτι της, ο Δημήτρης είπε κάτι ελληνικότατο για τον Αυστριακό που δεν ήθελε να ταξιδέψει με τους Έλληνες μαζί-είπε κάτι και για Greekstatistics επίσης και δεν ήταν ο μόνος, αυτό μας κυνηγούσε σε όλο το ταξίδι- και η Φούλα τοποθέτησε τη νταμιτζάνα με το οξυγόνο πάνω στη στόφα. Ναι υπήρχε και στόφα που χρησίμευε για αποθήκευση αραχνών, φωλιά ποντικιών, πεδίο δράσης και εκπαίδευσης γατών κλπ. Τα δύο αγοράκια του διπλανού δωματίου ούτε που ακούγονταν, τα κακόμοιρα. Αυτά τα 17χρονα έκαναν το lifetrip, τ’ ακούτε εσείς ελληνίδες μανάδες; Σε αυτή την ηλικία τα στέλνουν μόνα τους στην άκρη του κόσμου για να μπορέσουν να σταθούν στα πόδια τους και να μάθουν να παίρνουν αποφάσεις για τη ζωή τους. Τέλος πάντων στα δικά μας, στο δωμάτιο όπου νερό δεν υπήρχε, καρέκλα δεν υπήρχε, τραπέζι δεν υπήρχε, τουαλέτα δεν υπήρχε, η πόρτα έκλεινε με ένα ξύλινο παλούκι εσωτερικά, διακόπτης της μοναδικής λάμπας στη μέση του δωματίου δεν υπήρχε. Το έλεγε η άλλη , τι τα θέλετε τόσα πράγματα. Άντε να κοιμηθείς. Αρχίσαμε να συζητάμε για το Reting και την επίσκεψή μας εκεί. Όλοι;;; όχι, ο Δημήτρης άρχισε να ροχαλίζει αμέσως, η Φούλα πήρε τη νταμιτζάνα παραμάσχαλα και η άλλη μη χάσει ευκαιρία -Α, ωραία θα διαβάσω χωρίς φακό. Οι υπόλοιποι λοιπόν αρχίσαμε κάτι να ψιλολέμε για το [B]Reting[/B][B]Monastery[/B]γιατί είναι ίσως το πιο σημαντικό βουδιστικό μοναστήρι του κεντρικού Θιβέτ. Οι ντόπιοι το ονομάζουν και "Radreng." To μοναστήρι Reting ιδρύθηκε από τον [URL="http://www.worldlingo.com/ma/enwiki/el/Atisha"]Atisha[/URL] το 1056 ως έδρα της συνιστώσας [URL="http://www.worldlingo.com/ma/enwiki/el/Kadam_%28Tibetan_Buddhism%29"]Kadampa[/URL]. O[URL="http://www.worldlingo.com/ma/enwiki/el/Je_Tsongkhapa"]Tsongkapa[/URL] το 1400 μετασχημάτισε τη σχολή Kadampa η οποία έπειτα έγινε γνωστή ως νέα συνιστώσα Kadampa ή Gelug και το Reting έγινε το σημαντικότερο [URL="http://www.worldlingo.com/ma/enwiki/el/Gelug"]Gelugpa[/URL] μοναστήρι, η έδρα του [URL="http://www.worldlingo.com/ma/enwiki/el/Reting_Rinpoche"]Reting Rinpoche[/URL
- Κεφάλαιο 22ο
- Κεφάλαιο 23ο
- Κεφάλαιο 24ο][I]GANDEN MONASTERY[/I
- Κεφάλαιο 25ο
- Κεφάλαιο 26ο by STAV
- Κεφάλαιο 27ο
- Κεφάλαιο 28ο by STAV
- Κεφάλαιο 29ο
- Κεφάλαιο 30ο
- Κεφάλαιο 31ο
- Κεφάλαιο 32ο
- Κεφάλαιο 33ο by STAV
- Κεφάλαιο 34ο by STAV
- Κεφάλαιο 35ο
- Κεφάλαιο 36ο
- Κεφάλαιο 37ο
- Κεφάλαιο 38ο][B]ΞΕΚΑΤΙΝΙΑΣΜΑ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ 1[/B
- Κεφάλαιο 39ο by STAV][B]Ο Master Chef στο Θιβέτ;;;[/B
- Κεφάλαιο 40ο
- Κεφάλαιο 41ο
- Κεφάλαιο 42ο
- Κεφάλαιο 43ο
- Κεφάλαιο 44ο
- Κεφάλαιο 45ο
- Κεφάλαιο 46ο
- Κεφάλαιο 47ο
- Κεφάλαιο 48ο
- Κεφάλαιο 49ο
- Κεφάλαιο 50ο by STAV
- Κεφάλαιο 51ο by STAV
- Κεφάλαιο 52ο][attach=full]47120[/attach
- Κεφάλαιο 53ο by STAV][attach=full]47121[/attach
- Κεφάλαιο 54ο
- Κεφάλαιο 55ο by STAV][quote="KLEOPATRA, post: 0"
- Κεφάλαιο 56ο][attach=full]47134[/attach
- Κεφάλαιο 57ο
- Κεφάλαιο 58ο
- Κεφάλαιο 59ο
- Κεφάλαιο 60ο by STAV
- Φωτογραφίες
Στην Λάσα αφιερώσαμε μόνο μια μέρα ολόκληρη. Άρα το πρόγραμμα μας ήταν αρκετά βαρύ. Η πρώτη μας στάση θα ήταν το Nunnery, μοναστήρι γυναικών, θα έπρεπε να ξεκινήσουμε νωρίς για να τις προλάβουμε την ώρα της προσευχής. Πήγαμε με τα πόδια, περπατήσαμε μέσα στην παλιά πόλη, πίσω από την πλατεία.
Αν είχαμε ακόμα μια μέρα στη Λάσα θα ήθελα απλώς να περιφέρομαι σε αυτούς τους δρόμους και στην πλατεία, τίποτε άλλο. Μικρά μαγαζάκια, πάγκοι με λαχανικά, μανάδες με παιδάκια, τετράγωνα χαμηλά σπίτια γκρίζα και μουντά με εκρήξεις χρωμάτων και σχεδίων στις πόρτες και στα παράθυρα. Μια πολύ ευχάριστη διαδρομή μέχρι τον προορισμό μας.
Σας έχω ξαναπεί πόσο μου αρέσουν τα βουδιστικά μοναστήρια. Μου αρέσει η πολυχρωμία τους, οι πορτοκαλί μοναχοί, οι ξύλινες ποικιλόχρωμες προσθήκες τους και τα περίεργα βιβλία τους. Από αυτό το μοναστήρι δεν έλειπε τίποτε από αυτά που περιγράφω. Οι μοναχές ήταν μαζεμένες στο ναό και έψελναν με αυτήν την καθησυχαστική μονότονη φωνή, χτυπούσαν το τύμπανο, φυσούσαν τα πνευστά τους και γύριζαν τις σελίδες των γραφών τους.
Απολαύσαμε τα επαναλαμβανόμενα μοτίβα στα υφάσματα που έντυναν τις κολώνες, τις προσφορές των πιστών, τους μεγάλους χρυσούς Βούδες και όταν χορτάσαμε τα μάτια μας, καθίσαμε διακριτικά στα πίσω καθίσματα απολαμβάνοντας τις προσευχές. Κατά καιρούς η ματιά κάποιας μοναχής συναντούσε τη δικιά μου και ανταλλάσαμε ζεστά χαμόγελα.
Στον γυρισμό ξαναχωθήκαμε μέσα στα στενά της παλιάς πόλης. Αν μπορούσα να προβλέψω το μέλλον θα έμενα εκεί όλη την ημέρα. Θα περιφερόμουν άσκοπα στους δρόμους, θα χάζευα στους πάγκους με τα χαϊμαλιά, θα τσιμπούσα πιτούλες από τα μαγαζάκια του δρόμου, θα ξαπόσταινα στα πεζούλια, και θα άφηνα τις ντόπιες να τσιμπάνε γελώντας τις τρίχες των χεριών μου και να μου δείχνουν τα δικά τους ολωσδιόλου άτριχα χέρια. Αλλά μέσα στα άπειρα και σπάνια χαρίσματα μου δεν συμπεριλαμβάνεται η μαντεία.
Αν είχαμε ακόμα μια μέρα στη Λάσα θα ήθελα απλώς να περιφέρομαι σε αυτούς τους δρόμους και στην πλατεία, τίποτε άλλο. Μικρά μαγαζάκια, πάγκοι με λαχανικά, μανάδες με παιδάκια, τετράγωνα χαμηλά σπίτια γκρίζα και μουντά με εκρήξεις χρωμάτων και σχεδίων στις πόρτες και στα παράθυρα. Μια πολύ ευχάριστη διαδρομή μέχρι τον προορισμό μας.
Σας έχω ξαναπεί πόσο μου αρέσουν τα βουδιστικά μοναστήρια. Μου αρέσει η πολυχρωμία τους, οι πορτοκαλί μοναχοί, οι ξύλινες ποικιλόχρωμες προσθήκες τους και τα περίεργα βιβλία τους. Από αυτό το μοναστήρι δεν έλειπε τίποτε από αυτά που περιγράφω. Οι μοναχές ήταν μαζεμένες στο ναό και έψελναν με αυτήν την καθησυχαστική μονότονη φωνή, χτυπούσαν το τύμπανο, φυσούσαν τα πνευστά τους και γύριζαν τις σελίδες των γραφών τους.
Απολαύσαμε τα επαναλαμβανόμενα μοτίβα στα υφάσματα που έντυναν τις κολώνες, τις προσφορές των πιστών, τους μεγάλους χρυσούς Βούδες και όταν χορτάσαμε τα μάτια μας, καθίσαμε διακριτικά στα πίσω καθίσματα απολαμβάνοντας τις προσευχές. Κατά καιρούς η ματιά κάποιας μοναχής συναντούσε τη δικιά μου και ανταλλάσαμε ζεστά χαμόγελα.
Στον γυρισμό ξαναχωθήκαμε μέσα στα στενά της παλιάς πόλης. Αν μπορούσα να προβλέψω το μέλλον θα έμενα εκεί όλη την ημέρα. Θα περιφερόμουν άσκοπα στους δρόμους, θα χάζευα στους πάγκους με τα χαϊμαλιά, θα τσιμπούσα πιτούλες από τα μαγαζάκια του δρόμου, θα ξαπόσταινα στα πεζούλια, και θα άφηνα τις ντόπιες να τσιμπάνε γελώντας τις τρίχες των χεριών μου και να μου δείχνουν τα δικά τους ολωσδιόλου άτριχα χέρια. Αλλά μέσα στα άπειρα και σπάνια χαρίσματα μου δεν συμπεριλαμβάνεται η μαντεία.
Attachments
Last edited by a moderator:
Ότι πρέπει είμαι για το υψόμετρο, ε ? 
Δεν μπορώ παρά ν ακολουθήσω στην αναρρίχηση
