ioanna karagianni
Member
- Μηνύματα
- 1.666
- Likes
- 1.328
- Επόμενο Ταξίδι
- Κρακοβία-Βαρσοβία
- Ταξίδι-Όνειρο
- ...Ιθάκη...
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Κεφάλαιο 2ο
- Κεφάλαιο 3ο
- Κεφάλαιο 4ο by STAV
- Κεφάλαιο 5ο by STAV
- Κεφάλαιο 6ο
- Κεφάλαιο 7ο
- Κεφάλαιο 8ο by STAV][quote="ioanna karagianni, post: 0"]Η επόμενη στάση μας ήταν το Serramonastery. Από αυτό το μοναστήρι θυμάμαι ελάχιστα πράγματα. Υποψιάζομαι ότι και οι άλλοι στην ίδια κατάσταση θα είναι. Νομίζω ότι η αιτία της ομαδικής μας αμνησίας κρύβεται στα συμπτώματα του υψομέτρου που άρχισαν πλέον να γίνονται αισθητά, από το πρωί είχαμε πονοκέφαλο και τώρα αν και ήταν ακόμα πρωί αισθανόμασταν ήδη κουρασμένοι. Αν σε αυτό προσθέσουμε και τον άπειρο κόσμο που έπρεπε να σπρώξουμε και να στριμώξουμε για να περιηγηθούμε στον χώρο θεωρώ ότι το αλτσχάιμερ είναι κατανοητό. Αν ο STAV θυμάται κάτι παραπάνω καλώς αλλιώς ανοίχτε καμιά εγκυκλοπαίδεια. [/quote
- Κεφάλαιο 9ο by STAV
- Κεφάλαιο 10ο
- Κεφάλαιο 11ο
- Κεφάλαιο 12ο
- Κεφάλαιο 13ο by STAV
- Κεφάλαιο 14ο][quote="NTINA, post: 0"
- Κεφάλαιο 15ο
- Κεφάλαιο 16ο
- Κεφάλαιο 17ο by STAV
- Κεφάλαιο 18ο
- Κεφάλαιο 19ο by STAV
- Κεφάλαιο 20ο
- Κεφάλαιο 21ο by STAV]Να κοιμηθούμε μια κουβέντα είναι. Η Ιωάννα τράβηξε τις σατέν κουρτίνες του παραθύρου διότι ως γνωστόν διαλέγει πάντα κρεβάτι με θέα, η Ισαβέλλα άλλαξε θέση γιατί η υδρορροή ήταν προς τα μέσα και όχι προς τα έξω τοποθετημένη, η Ίριδα μέτρησε όλες τις ρωγμές που υπήρχαν πάνω από το κρεβάτι της, ο Δημήτρης είπε κάτι ελληνικότατο για τον Αυστριακό που δεν ήθελε να ταξιδέψει με τους Έλληνες μαζί-είπε κάτι και για Greekstatistics επίσης και δεν ήταν ο μόνος, αυτό μας κυνηγούσε σε όλο το ταξίδι- και η Φούλα τοποθέτησε τη νταμιτζάνα με το οξυγόνο πάνω στη στόφα. Ναι υπήρχε και στόφα που χρησίμευε για αποθήκευση αραχνών, φωλιά ποντικιών, πεδίο δράσης και εκπαίδευσης γατών κλπ. Τα δύο αγοράκια του διπλανού δωματίου ούτε που ακούγονταν, τα κακόμοιρα. Αυτά τα 17χρονα έκαναν το lifetrip, τ’ ακούτε εσείς ελληνίδες μανάδες; Σε αυτή την ηλικία τα στέλνουν μόνα τους στην άκρη του κόσμου για να μπορέσουν να σταθούν στα πόδια τους και να μάθουν να παίρνουν αποφάσεις για τη ζωή τους. Τέλος πάντων στα δικά μας, στο δωμάτιο όπου νερό δεν υπήρχε, καρέκλα δεν υπήρχε, τραπέζι δεν υπήρχε, τουαλέτα δεν υπήρχε, η πόρτα έκλεινε με ένα ξύλινο παλούκι εσωτερικά, διακόπτης της μοναδικής λάμπας στη μέση του δωματίου δεν υπήρχε. Το έλεγε η άλλη , τι τα θέλετε τόσα πράγματα. Άντε να κοιμηθείς. Αρχίσαμε να συζητάμε για το Reting και την επίσκεψή μας εκεί. Όλοι;;; όχι, ο Δημήτρης άρχισε να ροχαλίζει αμέσως, η Φούλα πήρε τη νταμιτζάνα παραμάσχαλα και η άλλη μη χάσει ευκαιρία -Α, ωραία θα διαβάσω χωρίς φακό. Οι υπόλοιποι λοιπόν αρχίσαμε κάτι να ψιλολέμε για το [B]Reting[/B][B]Monastery[/B]γιατί είναι ίσως το πιο σημαντικό βουδιστικό μοναστήρι του κεντρικού Θιβέτ. Οι ντόπιοι το ονομάζουν και "Radreng." To μοναστήρι Reting ιδρύθηκε από τον [URL="http://www.worldlingo.com/ma/enwiki/el/Atisha"]Atisha[/URL] το 1056 ως έδρα της συνιστώσας [URL="http://www.worldlingo.com/ma/enwiki/el/Kadam_%28Tibetan_Buddhism%29"]Kadampa[/URL]. O[URL="http://www.worldlingo.com/ma/enwiki/el/Je_Tsongkhapa"]Tsongkapa[/URL] το 1400 μετασχημάτισε τη σχολή Kadampa η οποία έπειτα έγινε γνωστή ως νέα συνιστώσα Kadampa ή Gelug και το Reting έγινε το σημαντικότερο [URL="http://www.worldlingo.com/ma/enwiki/el/Gelug"]Gelugpa[/URL] μοναστήρι, η έδρα του [URL="http://www.worldlingo.com/ma/enwiki/el/Reting_Rinpoche"]Reting Rinpoche[/URL
- Κεφάλαιο 22ο
- Κεφάλαιο 23ο
- Κεφάλαιο 24ο][I]GANDEN MONASTERY[/I
- Κεφάλαιο 25ο
- Κεφάλαιο 26ο by STAV
- Κεφάλαιο 27ο
- Κεφάλαιο 28ο by STAV
- Κεφάλαιο 29ο
- Κεφάλαιο 30ο
- Κεφάλαιο 31ο
- Κεφάλαιο 32ο
- Κεφάλαιο 33ο by STAV
- Κεφάλαιο 34ο by STAV
- Κεφάλαιο 35ο
- Κεφάλαιο 36ο
- Κεφάλαιο 37ο
- Κεφάλαιο 38ο][B]ΞΕΚΑΤΙΝΙΑΣΜΑ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ 1[/B
- Κεφάλαιο 39ο by STAV][B]Ο Master Chef στο Θιβέτ;;;[/B
- Κεφάλαιο 40ο
- Κεφάλαιο 41ο
- Κεφάλαιο 42ο
- Κεφάλαιο 43ο
- Κεφάλαιο 44ο
- Κεφάλαιο 45ο
- Κεφάλαιο 46ο
- Κεφάλαιο 47ο
- Κεφάλαιο 48ο
- Κεφάλαιο 49ο
- Κεφάλαιο 50ο by STAV
- Κεφάλαιο 51ο by STAV
- Κεφάλαιο 52ο][attach=full]47120[/attach
- Κεφάλαιο 53ο by STAV][attach=full]47121[/attach
- Κεφάλαιο 54ο
- Κεφάλαιο 55ο by STAV][quote="KLEOPATRA, post: 0"
- Κεφάλαιο 56ο][attach=full]47134[/attach
- Κεφάλαιο 57ο
- Κεφάλαιο 58ο
- Κεφάλαιο 59ο
- Κεφάλαιο 60ο by STAV
- Φωτογραφίες
Ξαπλώσαμε σε λευκά σεντόνια, θαύμα, θαύμα όταν πια η ώρα ήταν πολύ αργά. Μα τι κάναμε όλη την ημέρα σε αυτή την πόλη; Η Shigatse όπου διανυκτερεύσαμε εκείνο το βράδυ, είναι η δεύτερη σε μέγεθος πόλη του Θιβέτ, μια όαση δυτικού πολιτισμού στο πολυήμερο ταξίδι από την Lhasa. Ολίγη από Θιβέτ και πολύ από Κίνα, με το μέγαρο της αστυνομίας να δεσπόζει με τις Κινέζικες σημαίες του και τους Κινέζικους φρουρούς του, την πλατεία με τα χάλκινα αγάλματα και φυσικά με το μοναστήρι Tashilungpu. Επίσημη κατοικία του Panchen Lama, no2 στην ιεραρχία μετά τον Dalai Lama, εκεί όπου είχαμε την ευκαιρία να επαναλάβουμε για άλλη μια φορά ότι τα τρία δηλητήρια της ζωής είναι η απληστία, ο θυμός και η άγνοια, κοινώς ΔΝΤ κλπ. κλπ.
Παραπαπαμ…..παραπαπαμ……… Τι έγινε ρε παιδιά
7.00 η ώρα το πρωί και τα κινέζικα εμβατήρια ακούγονταν στη διαπασών. Σεισμός στην περιοχή. Πόλεμος; Νέα επίθεση των κινέζων, στρατιωτικός νόμος μα τι γίνεται τέλος πάντων. Κοιτάμε από το παράθυρο. Τεράστια ηχεία, όλο το προσωπικό του ξενοδοχείου παρατεταγμένο κάθεται προσοχή κάτω από το άγρυπνο βλέμμα 3 στρατιωτών, ατσαλάκωτων κινέζων φυσικά. Κάθε ημέρα γίνεται έπαρση της κινέζικης σημαίας στην αυλή του ξενοδοχείου. Ταυτόχρονα ακούγεται και ένας ύμνος, σύνολο κραυγών μάλλον προς τιμή του μεγάλου πατερούλη. Για λίγες στιγμές το ξενοδοχείο ShigatseManasarovarHotel*** , ChinaTibetShigatseQingdooroad 14, phonenumber 0892-8839999, fax:0892 8828111, ανήκει στους τουρίστες. Εμ με 400Υ το δίκλινο ήτοι γύρω στα 38 ευρώ με πρωινό για την περιοχή είναι top. Βγαίνουμε στην αυλή με τα σακίδια και ένα νέο σήριαλ μας περιμένει. Η Ντρόγκα η ξεναγός τα χάλασε με τον οδηγό-ιδιοκτήτη του πρώτου τζιπ και κατά τη διάρκεια της νύχτας τα φτιάχνει με τον Λιόσα τον οδηγό μας. Οι δύο οδηγοί, αντίζηλοι πια δεν μιλιούνται, κάθονται σε απόσταση 4 μέτρων ο ένας από τον άλλο και βρίζονται μέσω της Ντρόγκα. Μέχρι το τέλος της διαδρομής θα παιχθεί ένα θιβετιανό ριαλιτι με τίτλο όχι αγρότης ψάχνει…κατά την ελληνική τηλεόραση που μας επιδιορθώνει κατ’ εικόνα και ομοίωσή της, αλλά ένα βουκολικό σήριαλ μίας γυναίκας, δύο άντρες σε Θιβετιανή βερσιόν. Αλλοίμονο μας. Αφήνουμε πια το sigatse και παίρνουμε το δρόμο προς τα βουνά. Το δρόμο για το Gomolangma.
Το 2007 η Κίνα αποφάσισε να φτιάξει έναν αυτοκινητόδρομο που θα έφτανε μέχρι το everestbasecamp. Χρειάστηκαν 3, ναι τρεις μόνο μήνες για να τον τελειώσει, 108 χιλιόμετρα και κόστος 20.000.000 δολάρια. Και όλα αυτά για να φτάσει η ολυμπιακή φλόγα του 2008 στην κορυφή των Ιμαλαίων, την υψηλότερη κορυφή του κόσμου. Οι κινέζοι διαλαλούσαν ότι όλα γίνονται στο όνομα της ανάπτυξης, της προσφοράς προς τους κατοίκους της περιοχής, οι Θιβετιανοί αντίθετα ότι όλα είχαν πολιτικά κίνητρα και κυρίως να ικανοποιήσουν την ματαιοδοξία των κινέζων για την δύναμη του ανθρώπου πάνω στη φύση και στους θεούς των βουνών. Ακόμη και οι Ινδοί φώναζαν για οικολογική καταστροφή των Ιμαλαίων, αλλά ο στόχος των κινέζων ήταν τα 6.000.000 τουριστών που θα έφταναν στο ΕΒC το 2010. Το 90% είναι κινέζοι τουρίστες.
Έτσι ένας καλά ασφαλτοστρωμένος και διαγραμμισμένος δρόμος περνά πια μέσα από τα βουνά, τα χιλιόμετρα τρέχουν, οι ήχοι της μουσικής έχουν αλλάξει Sweetdreams (eurythmics), pleasedon’tstopthemusic (Rihanna), Summerlove με τον JustinTimberlake, λάγνα βλέμματα και ερωτικά σκέρτσα του Λιόσα με τη Ντρόγκα, μας έχουν γειώσει κανονικότατα. Μα έπρεπε να βρει γυναίκα για να αλλάξει ρεπερτόριο; Ο δρόμος συνεχίζει ανηφορικός, σταματάμε σε δύο σημεία ελέγχου στο πουθενά. Έχετε άδεια για να βγείτε από το Shigatse; Έχετε άδεια να προχωρήσετε νότια; Για κάθε περιοχή του Θιβέτ και μια διαφορετική άδεια, μας είχε σώσει το πρακτορεία σε αυτό το θέμα. Μας μένει μόνο αυτή η σουρεαλιστική εικόνα της ερημιάς, της μπάρας και του κυβερνητικού κινέζου να ζητάει έγγραφα και εξηγήσεις. Η ερημιά δε απόλυτη. Έχουμε περάσει πια τα 4000 μέτρα και δεν υπάρχει ούτε ξερό χορτάρι. Το οροπέδιο αχανές, υπάρχει άραγε κάτι πιο κοντά σε σεληνιακό τοπίο στον πλανήτη, και η βαριά αναπνοή μαρτυράει πως είμαστε στα… ύψη. Λαχανιάζουμε ακόμα και όταν πέφτει το αυτοκίνητο σε λακκούβα… Το δεύτερο τζιπ άφαντο, πολύ πίσω, ανησυχούμε εμείς η Ντρόγκα βέβαια όχι. Αποφασίσαμε να πάμε στο Sakya, 25 km. μακριά από τον κεντρικό δρόμο.
Χαρακτηριστικό της περιοχής και του χωριού αποτελεί το χρώμα των κτηρίων. Όλα γκρι με κόκκινες και λευκές οριζόντιες γραμμές γύρω από τα πορτοπαράθυρα.
Ένα ιδιαίτερο χωριό που η όραση και το πνεύμα φτάνουν σε υψηλά επίπεδα ικανοποίησης. Χωριό χωρίς μοναστήρι στο θιβέτ υπάρχει; Όχι βέβαια. Το καστρομονάστηρο Sakya ονομάζεται the «greatwallofTibet».
Παρκάραμε μπροστά από το μοναστήρι και επιτέλους δηλώσαμε στη Ντρόγκα ότι θα περιμένουμε τους άλλους, η Ντρόγκα έφυγε για καφέ με τον Λιόσα και εμείς κάναμε μια μικρή βόλτα στο χωριό. Δυστυχώς το 4ο πλάνο του μεγάλου πατερούλη της κίνας περιλαμβάνει και το Sakya. Ένα εργοτάξιο αλλαγής της μορφής των πάντων. Παντού κινέζοι εργάτες και έποικοι μεταμορφώνουν το χωριό σε μια κινέζικη αστική πόλη. Οι Θιβετιανοί απωθούνται και φτιάχνουν μια μικρή κοινότητα μακριά κοντά στο ποτάμι. Ένας χωμάτινος δρόμος ξεκινάει από το κεντρικό μοναστήρι , περνάει μέσα από τα 5-10 σπίτια των Θιβετιανών και ανηφορίζει προς το
απέναντι βουνό, σεληνιακό τοπίο όπου βρίσκεται το δεύτερο κομμάτι
του μοναστηριού.
Δυστυχώς όλα θα αλλοιωθούν σε μικρό χρονικό διάστημα. Γυρνάμε πίσω να βρούμε τους άλλους και πάμε για μια επίσκεψη στο τελευταίο μοναστήρι. Το Sakya Monastery, ένα από τα πιο σημαντικά μοναστήρια της χώρας και του Βουδισμού, αποτελεί μια από τις τέσσερις σχολές του Βουδισμού, εκεί όπου ο Δαλάι Λάμα ο 5ος επανένωσε το διαιρεμένο σε βασίλεια κράτος και δημιούργησε μια ισχυρή δύναμη αναπτύσσοντας πολύ στενές σχέσεις με τους Μογγόλους. Μάλιστα σε αυτό το μοναστήρι και επηρεασμένοι από την Θιβετιανή γραφή, οι σοφοί των Μογγόλων δημιούργησαν την Μογγολική, αυτή που χρησιμοποιείται μέχρι σήμερα. Επίσης εδώ έγινε μια από τις πιο πλήρεις καταγραφές της γνώσης που υπήρχε μέχρι εκείνη την εποχή για θέματα που εκτός από θρησκεία κάλυπταν ιατρική, αστρολογία, τέχνες… Αν και έχει διασωθεί ένα μόνο μέρος του από την… πολιτιστική επανάσταση δεν παύει να αποτελεί σημαντικό τόπο για την Ιστορία της χώρας.. Η ομορφιά του δεν είναι φανερή στα μάτια του βιαστικού τουρίστα. Δεν βρίσκεται στην οριζόντια προέκταση της οπτικής ακτίνας. Δεν μιλάει, δεν φωνάζει. Η ομορφιά του είναι διακριτική, κρυμμένη στα πιο απίθανα μέρη, πρέπει να λοιπόν να το περπατήσεις όπως έλεγε και ο Καραγάτσης.
Το Sakya είναι ένας τόπος ανάτασης της ψυχής και του πνεύματος Ένα κομμάτι της ψυχής μας έμεινε εκεί. Προλάβετε…..
Ξεκινάμε για Lhatse, 30 km δρόμος. Μια πόλη, ένας δρόμος 3 χιλ με τα σπίτια αριστερά και δεξιά. Μια από τις πιο όμορφες διαδρομές στην επαρχία του Θιβέτ άρχισε να ξετυλίγεται μπροστά στα μάτια μας. Αφού κατεβήκαμε σχετικά σύντομα στα 4.300 μέτρα, ένας φιδίσιος δρόμος μια ατέλειωτη αλληλουχία από ανηφορικές φουρκέτες, μας ανέβασε στην σχεδόν κάθετη πλαγιά στα 5.100 μέτρα. Gyatso –la. Η θέα προς τα Ιμαλάια έκοβε την ανάσα (δεν είχε και πολύ οξυγόνο, μελανιάσαμε!). Χιόνια, κρύο, ένας αέρας δυνατός που χτυπούσε αδυσώπητα το πρόσωπο και το κορμί.
Σταματήσαμε εκεί στην κορυφή να περιμένουμε τους άλλους. Βγήκαμε για λίγο και τρέχοντας μπήκαμε πάλι πίσω στη θαλπωρή του τζιπ. Ξαφνικά ένα Θιβετιανό μικρό μουσούδι κολλάει πάνω στο τζάμι, μες τη βροχή, το κρύο, το χιόνι. Αυτό ελεύθερο και μεις φυλακισμένοι μέσα στο σιδερένιο κλουβί μας. Ένα μουσούδι σαν κι αυτά που μποτιλιαρισμένος στην Πατησίων, την Κατεχάκη , την Κηφισίας τα βλέπεις να κολλάνε πάνω στο τζάμι για να σου καθαρίσουν το παρμπρίζ ή να σου δώσουν ένα πακέτο χαρτομάντιλα για πενήντα λεπτά και συ γυρνάς το βλέμμα αδιάφορα από την άλλη. Ένα Θιβετιανό μουσούδι που σου θυμίζει , πως έκανες τόσα χιλιόμετρα και δεν επιβεβαίωσες τίποτα, δε χόρτασες την περιέργειά σου, αντιθέτως αμφιβάλεις ακόμα πιο πολύ για τα δεδομένα σου.
Γεια σου μικρό θιβετιανάκι, γεια σου και σε σένα μικρό στην Πατησίων, την Κηφισίας και όπου αλλού βρίσκεσαι.
Παραπαπαμ…..παραπαπαμ……… Τι έγινε ρε παιδιά
7.00 η ώρα το πρωί και τα κινέζικα εμβατήρια ακούγονταν στη διαπασών. Σεισμός στην περιοχή. Πόλεμος; Νέα επίθεση των κινέζων, στρατιωτικός νόμος μα τι γίνεται τέλος πάντων. Κοιτάμε από το παράθυρο. Τεράστια ηχεία, όλο το προσωπικό του ξενοδοχείου παρατεταγμένο κάθεται προσοχή κάτω από το άγρυπνο βλέμμα 3 στρατιωτών, ατσαλάκωτων κινέζων φυσικά. Κάθε ημέρα γίνεται έπαρση της κινέζικης σημαίας στην αυλή του ξενοδοχείου. Ταυτόχρονα ακούγεται και ένας ύμνος, σύνολο κραυγών μάλλον προς τιμή του μεγάλου πατερούλη. Για λίγες στιγμές το ξενοδοχείο ShigatseManasarovarHotel*** , ChinaTibetShigatseQingdooroad 14, phonenumber 0892-8839999, fax:0892 8828111, ανήκει στους τουρίστες. Εμ με 400Υ το δίκλινο ήτοι γύρω στα 38 ευρώ με πρωινό για την περιοχή είναι top. Βγαίνουμε στην αυλή με τα σακίδια και ένα νέο σήριαλ μας περιμένει. Η Ντρόγκα η ξεναγός τα χάλασε με τον οδηγό-ιδιοκτήτη του πρώτου τζιπ και κατά τη διάρκεια της νύχτας τα φτιάχνει με τον Λιόσα τον οδηγό μας. Οι δύο οδηγοί, αντίζηλοι πια δεν μιλιούνται, κάθονται σε απόσταση 4 μέτρων ο ένας από τον άλλο και βρίζονται μέσω της Ντρόγκα. Μέχρι το τέλος της διαδρομής θα παιχθεί ένα θιβετιανό ριαλιτι με τίτλο όχι αγρότης ψάχνει…κατά την ελληνική τηλεόραση που μας επιδιορθώνει κατ’ εικόνα και ομοίωσή της, αλλά ένα βουκολικό σήριαλ μίας γυναίκας, δύο άντρες σε Θιβετιανή βερσιόν. Αλλοίμονο μας. Αφήνουμε πια το sigatse και παίρνουμε το δρόμο προς τα βουνά. Το δρόμο για το Gomolangma.
Το 2007 η Κίνα αποφάσισε να φτιάξει έναν αυτοκινητόδρομο που θα έφτανε μέχρι το everestbasecamp. Χρειάστηκαν 3, ναι τρεις μόνο μήνες για να τον τελειώσει, 108 χιλιόμετρα και κόστος 20.000.000 δολάρια. Και όλα αυτά για να φτάσει η ολυμπιακή φλόγα του 2008 στην κορυφή των Ιμαλαίων, την υψηλότερη κορυφή του κόσμου. Οι κινέζοι διαλαλούσαν ότι όλα γίνονται στο όνομα της ανάπτυξης, της προσφοράς προς τους κατοίκους της περιοχής, οι Θιβετιανοί αντίθετα ότι όλα είχαν πολιτικά κίνητρα και κυρίως να ικανοποιήσουν την ματαιοδοξία των κινέζων για την δύναμη του ανθρώπου πάνω στη φύση και στους θεούς των βουνών. Ακόμη και οι Ινδοί φώναζαν για οικολογική καταστροφή των Ιμαλαίων, αλλά ο στόχος των κινέζων ήταν τα 6.000.000 τουριστών που θα έφταναν στο ΕΒC το 2010. Το 90% είναι κινέζοι τουρίστες.
Έτσι ένας καλά ασφαλτοστρωμένος και διαγραμμισμένος δρόμος περνά πια μέσα από τα βουνά, τα χιλιόμετρα τρέχουν, οι ήχοι της μουσικής έχουν αλλάξει Sweetdreams (eurythmics), pleasedon’tstopthemusic (Rihanna), Summerlove με τον JustinTimberlake, λάγνα βλέμματα και ερωτικά σκέρτσα του Λιόσα με τη Ντρόγκα, μας έχουν γειώσει κανονικότατα. Μα έπρεπε να βρει γυναίκα για να αλλάξει ρεπερτόριο; Ο δρόμος συνεχίζει ανηφορικός, σταματάμε σε δύο σημεία ελέγχου στο πουθενά. Έχετε άδεια για να βγείτε από το Shigatse; Έχετε άδεια να προχωρήσετε νότια; Για κάθε περιοχή του Θιβέτ και μια διαφορετική άδεια, μας είχε σώσει το πρακτορεία σε αυτό το θέμα. Μας μένει μόνο αυτή η σουρεαλιστική εικόνα της ερημιάς, της μπάρας και του κυβερνητικού κινέζου να ζητάει έγγραφα και εξηγήσεις. Η ερημιά δε απόλυτη. Έχουμε περάσει πια τα 4000 μέτρα και δεν υπάρχει ούτε ξερό χορτάρι. Το οροπέδιο αχανές, υπάρχει άραγε κάτι πιο κοντά σε σεληνιακό τοπίο στον πλανήτη, και η βαριά αναπνοή μαρτυράει πως είμαστε στα… ύψη. Λαχανιάζουμε ακόμα και όταν πέφτει το αυτοκίνητο σε λακκούβα… Το δεύτερο τζιπ άφαντο, πολύ πίσω, ανησυχούμε εμείς η Ντρόγκα βέβαια όχι. Αποφασίσαμε να πάμε στο Sakya, 25 km. μακριά από τον κεντρικό δρόμο.
Χαρακτηριστικό της περιοχής και του χωριού αποτελεί το χρώμα των κτηρίων. Όλα γκρι με κόκκινες και λευκές οριζόντιες γραμμές γύρω από τα πορτοπαράθυρα.
Ένα ιδιαίτερο χωριό που η όραση και το πνεύμα φτάνουν σε υψηλά επίπεδα ικανοποίησης. Χωριό χωρίς μοναστήρι στο θιβέτ υπάρχει; Όχι βέβαια. Το καστρομονάστηρο Sakya ονομάζεται the «greatwallofTibet».
Παρκάραμε μπροστά από το μοναστήρι και επιτέλους δηλώσαμε στη Ντρόγκα ότι θα περιμένουμε τους άλλους, η Ντρόγκα έφυγε για καφέ με τον Λιόσα και εμείς κάναμε μια μικρή βόλτα στο χωριό. Δυστυχώς το 4ο πλάνο του μεγάλου πατερούλη της κίνας περιλαμβάνει και το Sakya. Ένα εργοτάξιο αλλαγής της μορφής των πάντων. Παντού κινέζοι εργάτες και έποικοι μεταμορφώνουν το χωριό σε μια κινέζικη αστική πόλη. Οι Θιβετιανοί απωθούνται και φτιάχνουν μια μικρή κοινότητα μακριά κοντά στο ποτάμι. Ένας χωμάτινος δρόμος ξεκινάει από το κεντρικό μοναστήρι , περνάει μέσα από τα 5-10 σπίτια των Θιβετιανών και ανηφορίζει προς το
απέναντι βουνό, σεληνιακό τοπίο όπου βρίσκεται το δεύτερο κομμάτι
του μοναστηριού.
Δυστυχώς όλα θα αλλοιωθούν σε μικρό χρονικό διάστημα. Γυρνάμε πίσω να βρούμε τους άλλους και πάμε για μια επίσκεψη στο τελευταίο μοναστήρι. Το Sakya Monastery, ένα από τα πιο σημαντικά μοναστήρια της χώρας και του Βουδισμού, αποτελεί μια από τις τέσσερις σχολές του Βουδισμού, εκεί όπου ο Δαλάι Λάμα ο 5ος επανένωσε το διαιρεμένο σε βασίλεια κράτος και δημιούργησε μια ισχυρή δύναμη αναπτύσσοντας πολύ στενές σχέσεις με τους Μογγόλους. Μάλιστα σε αυτό το μοναστήρι και επηρεασμένοι από την Θιβετιανή γραφή, οι σοφοί των Μογγόλων δημιούργησαν την Μογγολική, αυτή που χρησιμοποιείται μέχρι σήμερα. Επίσης εδώ έγινε μια από τις πιο πλήρεις καταγραφές της γνώσης που υπήρχε μέχρι εκείνη την εποχή για θέματα που εκτός από θρησκεία κάλυπταν ιατρική, αστρολογία, τέχνες… Αν και έχει διασωθεί ένα μόνο μέρος του από την… πολιτιστική επανάσταση δεν παύει να αποτελεί σημαντικό τόπο για την Ιστορία της χώρας.. Η ομορφιά του δεν είναι φανερή στα μάτια του βιαστικού τουρίστα. Δεν βρίσκεται στην οριζόντια προέκταση της οπτικής ακτίνας. Δεν μιλάει, δεν φωνάζει. Η ομορφιά του είναι διακριτική, κρυμμένη στα πιο απίθανα μέρη, πρέπει να λοιπόν να το περπατήσεις όπως έλεγε και ο Καραγάτσης.
Το Sakya είναι ένας τόπος ανάτασης της ψυχής και του πνεύματος Ένα κομμάτι της ψυχής μας έμεινε εκεί. Προλάβετε…..
Ξεκινάμε για Lhatse, 30 km δρόμος. Μια πόλη, ένας δρόμος 3 χιλ με τα σπίτια αριστερά και δεξιά. Μια από τις πιο όμορφες διαδρομές στην επαρχία του Θιβέτ άρχισε να ξετυλίγεται μπροστά στα μάτια μας. Αφού κατεβήκαμε σχετικά σύντομα στα 4.300 μέτρα, ένας φιδίσιος δρόμος μια ατέλειωτη αλληλουχία από ανηφορικές φουρκέτες, μας ανέβασε στην σχεδόν κάθετη πλαγιά στα 5.100 μέτρα. Gyatso –la. Η θέα προς τα Ιμαλάια έκοβε την ανάσα (δεν είχε και πολύ οξυγόνο, μελανιάσαμε!). Χιόνια, κρύο, ένας αέρας δυνατός που χτυπούσε αδυσώπητα το πρόσωπο και το κορμί.
Σταματήσαμε εκεί στην κορυφή να περιμένουμε τους άλλους. Βγήκαμε για λίγο και τρέχοντας μπήκαμε πάλι πίσω στη θαλπωρή του τζιπ. Ξαφνικά ένα Θιβετιανό μικρό μουσούδι κολλάει πάνω στο τζάμι, μες τη βροχή, το κρύο, το χιόνι. Αυτό ελεύθερο και μεις φυλακισμένοι μέσα στο σιδερένιο κλουβί μας. Ένα μουσούδι σαν κι αυτά που μποτιλιαρισμένος στην Πατησίων, την Κατεχάκη , την Κηφισίας τα βλέπεις να κολλάνε πάνω στο τζάμι για να σου καθαρίσουν το παρμπρίζ ή να σου δώσουν ένα πακέτο χαρτομάντιλα για πενήντα λεπτά και συ γυρνάς το βλέμμα αδιάφορα από την άλλη. Ένα Θιβετιανό μουσούδι που σου θυμίζει , πως έκανες τόσα χιλιόμετρα και δεν επιβεβαίωσες τίποτα, δε χόρτασες την περιέργειά σου, αντιθέτως αμφιβάλεις ακόμα πιο πολύ για τα δεδομένα σου.
Γεια σου μικρό θιβετιανάκι, γεια σου και σε σένα μικρό στην Πατησίων, την Κηφισίας και όπου αλλού βρίσκεσαι.
Attachments
Last edited by a moderator:
Ότι πρέπει είμαι για το υψόμετρο, ε ? 
Δεν μπορώ παρά ν ακολουθήσω στην αναρρίχηση
