Ισπανία Ισπανία βήμα πρώτο: Toledo y Madrid.

[psilos3]

Ώρα επιστροφής


Ο καφές του hostal ήταν τελικά καλός και τον είχα παρεξηγήσει, συνοδεία του εξαιρετικού πρωινού με αρκετά τοπικά υλικά. Έφαγα, ετοιμάστηκα και γύρω στις δέκα άφησα το δωμάτιο μου με το κρεβάτι για τύπους αυστηρά κάτω του 1,90 και την αόρατη πόρτα του μπάνιου και κατέβηκα για checkout:



Κατέβηκα με τα πόδια ως τον κεντρικό σταθμό Atocha, όπου απ’ τον εξωτερικό του χώρο ξεκινάει το λεωφορείο «Autobús Express Aeropuerto», αποτελώντας μια ακόμα επιλογή πρόσβασης προς το αεροδρόμιο:

Έβγαλα στον οδηγό εισιτήριο κόστους 5€ κι έπιασα μια θέση στο τζάμι για μερικές τελευταίες φωτογραφίες της πόλης από την ωραία διαδρομή, όπως η εκκλησία San Manuel y San Benito και το μνημείο Espartero στην οδό O'Donnell, παράλληλα με το μεγάλο πάρκο της πόλης:

Σ’ ένα μισάωρο ήμασταν κιόλας στο Terminal 4 του αεροδρομίου Barajas, έχοντας αρκετό χρόνο για να πιώ και καφέ. Πέρασα τους εκνευριστικούς ελέγχους που παραλίγο να κοστίσουν ένα Laptop (έλεος με τον ηλίθιο αυτόν κανονισμό, δε κουβαλάμε μπαζούκας) κι έκανα την έρευνα μου προκειμένου να εμπλουτίσω την κάβα μου με ισπανικό κρασί:

Το αεροσκάφος της Aegean περίμενε στη θέση του με την πτήση για Ατέ
νας να αναχωρεί στην ώρα της

Η κρασοκατάνυξη συνεχίστηκε εντός αεροσκάφους συνοδείας φαγητού, που με χαρά είδα ότι επανήλθε στις πτήσεις, αλλά και στο αεροδρόμιο, μέχρι να έρθει η ώρα για την τελική πτήση της επιστροφής:

Όλα καλά, ακόμα μια επιτυχημένη εκδρομή είχε ολοκληρωθεί όπως έπρεπε.

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• …

  Go to chapter

  Go
• 9
• 10
• 11
• 12

Επόμενο Κεφάλαιο

First Προηγούμενη 11 of 12

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[vangelis69]

Ισπανία βήμα πρώτο. Toledo y Madrid

​

Το ταξίδι κι η εξομολόγηση (κι η δημιουργία είναι η ανώτερη και πιστότερη μορφή της εξομολόγησης) στάθηκαν οι δύο μεγαλύτερες χαρές της ζωής μου.

Να γυρίζεις τη γης, να βλέπεις –να βλέπεις και να μη χορταίνεις– καινούρια χώματα και θάλασσες κι ανθρώπους κι ιδέες, και να τα βλέπεις όλα σα για πρώτη φορά, να τα βλέπεις όλα σα για τελευταία φορά, με μακρόσερτη ματιά, κι έπειτα να σφαλνάς τα βλέφαρα και να νιώθεις τα πλούτη να κατασταλάζουν μέσα σου ήσυχα, τρικυμιστά, όπως θέλουν, ωσότου να τα περάσει από την ψιλή κρισάρα του ο καιρός, να κατασταλάξει το ξαθέρι απ΄ όλες τις χαρές και τις πίκρες σου – τούτη η αλχημεία της καρδιάς, είναι, θαρρώ, μια μεγάλη, αντάξια του ανθρώπου ηδονή.

Γιατί έτσι μπορείς όχι μονάχα να γνωρίσεις τον εαυτό σου, παρά, πολύ σπουδαιότερο : να ξεπεράσεις το ζουρλοπερήφανο το εγώ σου, βυθίζοντας το, αρμονίζοντας το μέσα στο αγωνιζόμενο και περιπλανώμενο στράτεμα του ανθρώπου.

(Νίκου Καζαντζάκη, Ταξιδεύοντας – Ισπανία)

Δε ξέρω κατά πόσο τα παραπάνω λόγια του Καζαντζάκη αντικατοπτρίζουν τη δική μου πραγματικότητα, γεγονός είναι όμως πως στάθηκα και ξαναδιάβασα αυτό το κομμάτι της εισαγωγής του πολλές φορές. Έτυχε βλέπετε να κρατάω στα χέρια μου το βιβλίο του «Ισπανία» που ανακάλυψα μόλις λίγες ώρες πιο πριν σε μία από τις βιβλιοθήκες του σπιτιού (να ναι καλά οι γονείς μου) κι έριξα στον σάκο με συνοπτικές διαδικασίες. Και να που τώρα βρισκόμουν στον αέρα διαβάζοντας το, περιμένοντας καρτερικά την προσγείωση για πρώτη φορά σε Ισπανικό έδαφος.

View attachment 424886

Ας το πιάσω όμως λίγο από την αρχή. Το «γιατί στην Ισπανία» δεν είναι η κατάλληλη ερώτηση, σε μια απεριόριστη χώρα που έχει κυριολεκτικά τόσα πράγματα να δει κανείς. To «πότε επιτέλους Ισπανία» θα μπορούσε να είναι, λαμβάνοντας υπόψιν όμως τις συνθήκες και τις δυσκολίες πρόσβασης από το αεροδρόμιο Μακεδονία σε σχέση με άλλους εφικτότερους απευθείας προορισμούς. Γεγονός είναι πάντως πως δεν υπάρχει η ευελιξία και η επιλογή του τριημέρου για την συγκεκριμένη χώρα.

Οι ευκαιρίες όμως είναι για να τις αρπάζουμε και οι γενναίες εκπτώσεις -όπως θα εξηγήσω παρακάτω- για να κλείνουμε κατευθείαν χωρίς δεύτερες σκέψεις το ταξίδι, εφόσον φυσικά υπάρχουν οι προϋποθέσεις. Και τις προϋποθέσεις τις φτιάχνει πάνω απ’ όλα η διάθεση αλλά χρειάζεται κι αυτό το …άτιμο το timing όπου θα μπορείς να συνδυάσεις την πρώτη με τον απαραίτητο χρόνο και το χρήμα.

Εν αντιθέσει βέβαια με την κοινή συνισταμένη που ακούει στο όνομα Βαρκελώνη, έκανα μια άλλη επιλογή, στοχεύοντας αρχικά μια μικρή πόλη της Ισπανίας και στη συνέχεια ένα πέρασμα, μια μικρή γεύση από την πρωτεύουσα της, στην οποία αρκετοί αρκούνται για μερικές ώρες κατευθυνόμενοι ή προερχόμενοι από υπερατλαντικό ταξίδι.

View attachment 424887

Ο στόχος ήταν βέβαια διαφορετικός. Αρχικά να κάνω την «εισαγωγή» μου στη χώρα ανοίγοντας νέους ταξιδιωτικούς ορίζοντες κι αφετέρου να δω όσα περισσότερα προλαβαίνω σε νορμάλ χρονικά πλαίσια.

Τι κατάφερα και τι όχι θα το δούμε μαζί όπως κάθε φορά.
Vamos!

Τι μου θύμησες! Το πρώτο μου ταξίδι στο εξωτερικό τέλη Φεβρουαρίου-αρχές Μαρτίου 1993 σε Βαρκελώνη Μαδρίτη και Τολέδο!!!

 

[tripakias]

La Piel de Toro, la tierra de las fiestas, las siestas y todo lo demás; donde el vino fluye libremente y la música nunca se detiene!

Το Δέρμα του Ταύρου (= Η Ισπανία), η γη της φιέστας, της σιέστας και οτιδήποτε μεταξύ αυτών: όπου το κρασί ρέει άφθονο και η μουσική ποτέ δεν σταματά!

Ωραία εισαγωγή και καλή συνέχεια εύχομαι στην πιο ζωντανή χώρα της Ευρώπης!

 

[evaT]

Υπέροχη η εισαγωγή Γιάννη.
Σιγά σιγά γίνεσαι κι ο ίδιος λογοτεχνικός

 

[psilos3]

Τι μου θύμησες! Το πρώτο μου ταξίδι στο εξωτερικό τέλη Φεβρουαρίου-αρχές Μαρτίου 1993 σε Βαρκελώνη Μαδρίτη και Τολέδο!!!

Μα δεν είναι υπέροχο μέρος;

Ωραία εισαγωγή και καλή συνέχεια εύχομαι στην πιο ζωντανή χώρα της Ευρώπης!

Σ' ευχαριστώ πολύ, άνοιξα λογαριασμό επιτέλους με τη χώρα κι ελπίζω να μη τον κλείσω σύντομα!

Υπέροχη η εισαγωγή Γιάννη.
Σιγά σιγά γίνεσαι κι ο ίδιος λογοτεχνικός

Χαχα, δύσκολα, θέλει και ταλέντο το γράψιμο, όχι μόνο φαντασία! Σ' ευχαριστώ!

 

[gkalla]

Χαχα, δύσκολα, θέλει και ταλέντο το γράψιμο, όχι μόνο φαντασία! Σ' ευχαριστώ!

Μια χαρά γράφεις και βελτιώνεσαι διαρκώς. Μπορείς και καλύτερα αν κάτσεις στ’ αυγά σου κανένα Σαββατοκύριακο…

 

[psilos3]

Μια χαρά γράφεις και βελτιώνεσαι διαρκώς.

Ναι γιατί έχω γίνει σχολαστικός και της επανάληψης, ότι δεν έκανα δηλαδή μια ολόκληρη ζωή.

Μπορείς και καλύτερα αν κάτσεις στ’ αυγά σου κανένα Σαββατοκύριακο…

Είμαι ήδη ένα Σαββατοκύριακο στο σπίτι, γι' αυτό ξεκίνησε η ιστορία, τι άλλο να κάνω;

 

[Iris_90]

Καλή αρχή Γιάννη ! Θα χω μια εισαγωγή για μια πρώτη ''γνωριμία'' με τη Μαδρίτη , το Τολέδο και τη Σεγκόβια . Αναμένουμε !

Έβαλες και στην εισαγωγή μια Καζαντζάκειο Ρήση !

 

[psilos3]

Καλή αρχή Γιάννη ! Θα χω μια εισαγωγή για μια πρώτη ''γνωριμία'' με τη Μαδρίτη , το Τολέδο και τη Σεγκόβια . Αναμένουμε !

Έβαλες και στην εισαγωγή μια Καζαντζάκειο Ρήση !

Σ' ευχαριστώ πολύ, τις δύο πρώτες πόλεις θα τις δεις, στη Σεγκόβια όμως δεν έφτασα τελικά, είχα αλλαγή πλάνων, θα δεις.

 

[Billouk]

Ψηλέ, νομίζω ότι κάποιοι εδώ σε χαιρόμαστε και μας δίνεις κίνητρα, κυρίως όταν είμαστε διστακτικοί στο να πάρουμε την απόφαση. Όπως το γράφεις... Είναι και θέμα timing, το χρήμα δεν αρκεί!

 

[MVSylvia]

Ε ναι! Αυτη την ιστορια την περιμενα πώς και πώς, καθώς ως τώρα πέρα απο Χιχόν (1 μερα) δεν έχω αγγίξει Ισπανία και η ματιά σου οταν εχεις δεις πολλη Ευρωπη και πας Ισπανια μεταγενεστερα κουβαλωντας πολλες εικονες και εμπειριες ηδη, με ενδιαφερει παρα πολυ. Τι εικονες και σκεψεις μπορει να μεταφερει καποιος απο εναν προορισμο κεφαλαιο οταν παει για πρωτη φορα μετα απο βαρυ ευρωπαικο βιογραφικο;; Γραφεεεε

 

[Smaragda53]

Μόνο Βαρκελώνη ως τώρα και το πάλαι ποτέ 1984. Για να δούμε!
Διαβάζοντας τις πρώτες λέξεις της εισαγωγής σου, λεω: κοίτα να δεις πόσο έχει επιρρεασει στο γραψιμο ο Καζαντζάκης τον Ψηλό!!!!
Χαίρομαι τόσο για αυτό σου το ταξίδι!