8avos
Member
- Μηνύματα
- 824
- Likes
- 7.514
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Κεφάλαιο 2
- Κεφάλαιο 3
- Κεφάλαιο 4
- Κεφάλαιο 5
- Κεφάλαιο 6
- Κεφάλαιο 7
- Κεφάλαιο 8
- Κεφάλαιο 9
- Κεφάλαιο 10
- Κεφάλαιο 11
- Κεφάλαιο 12
- Κεφάλαιο 13
- Κεφάλαιο 14
- Κεφάλαιο 15
- Κεφάλαιο 16
- Κεφάλαιο 17
- Κεφάλαιο 18
- Κεφάλαιο 19
- Κεφάλαιο 20
- Κεφάλαιο 21
- Κεφάλαιο 22
- Κεφάλαιο 23
- Κεφάλαιο 24
- Κεφάλαιο 25
- Κεφάλαιο 26
- Κεφάλαιο 27
- Κεφάλαιο 28
- Κεφάλαιο 29
Fes: Είχαμε βάλει πλώρη για την επόμενη στάση των διακοπών μας.Μια βδομάδα πια στο Μαρόκο και είμασταν μες την τρέλα.Η Κενίτρα με το πολυκατάστημά της μας φάνηκε χρήσιμη ώστε να λύσουμε το θέμα του νυχτερινού ύπνου,φόρμες χοντρές βαμβακερές για τον Σ. και μια φλις κουβερτούλα των 3 ευρώ για μένα.Η 200% υγρασία της Κενίτρα ήταν παρελθόν για τα κορμιά μας,τα οποία μπουκώναμε με φαγητό για να μην πάθουμε καμμιά ασιτία στην Αφρική και έχουμε και άλλα.
Τρίτη πρωί λοιπόν,βενζινάδικο δυτικών προδιαγραφών εταιρείας Afriquia,κατεύθυνση ανατολικά μέσω επαρχιακού,ταχύτητα κοντά στα 80 και απόλαυση του road trip.Απλά,εικόνες τόσο ποικίλες που σίγουρα δεν το αλλάζαμε με τίποτα.Αν δεν διασχίσεις το ενδιάμεσο της απόστασης δυο πόλεων,σίγουρα θα βγούν λάθος συμπεράσματα.






Τόσος χρόνος κατά την οδήγηση,μόνος με διάφορες σκέψεις κάτω απ το κράνος,συνηθίζοντας την απείθαρχη οδήγηση των Μαροκινών αλλά κορνάροντάς μας πάντα για να μας σκάσουν ένα χαμόγελο όπου μπορούμε εύκολα να διακρίνουμε τα αποτελέσματα της εύπορης γης των φυτείων.Ανύπαρκτα δόντια.
Απόγευμα φτάσαμε στο πλούσιο συγκρότημα ενοικιαζόμενων Diamand Vert,ένα κάμπιγκ υψηλών standarts πανάκριβο μέχρι εκείνη τη στιγμή για μας,6 ευρώ η βραδιά αλλά μας παρείχε πέραν των λουσάτων ντουζ ακόμη και πλυντήριο το οποίο αφού έμαθα πως λειτουργεί,να ναι καλά η μαμά μέχρι εκείνη τη στιγμή για την ασχετοσύνη μου,κάθε μέρα έπαιρνε φωτιά και για τις υπόλοιπες τρείς μέρες μας.Μόνο εμείς δεν μπήκαμε μέσα.Η επομένη αφιερώθηκε στην ξεκούρασή μας.Το χρειαζόμασταν!
Την μεθεπόμενη,μετά το πρωινό μου τρέξιμο,στο πάρκο δίπλα απ το κάμπιγκ με ανθρώπους κάθε λογής βγήκαμε πρωινή εξόρμηση για καφεδάκι.Η Φές,σίγουρα αν προσγειωθείς σ αυτή με το αεροπλάνο,θα σε παραπλανήσει.Νεον φώτα στα μαγαζιά,πολυκαταστήματα,απίστευτη καθαριότητα στο κέντρο της,σηματοδότες ακόμη και για τους ποδηλάτες και ανάπηρους,σίγουρα δεν είναι αυτό το Μαρόκο.Η Φες υπήρξε πρωτεύουσα του Μαρόκο μέχρι και το 1912.Η Μεδίνα της Φες γράφεται ότι αποτελεί το μεγαλύτερο αστικό κέντρο χωρίς αυτοκίνητα στον κόσμο.Περίπου το 80 τοις εκατό του πληθυσμού (1 εκ. συνολικά) κατοικεί εντός της Μεδίνας. Σήμα κατατεθέν της πόλης τα βυρσοδεψεία. Η εικόνα των χρωματιστών χτιστών στέρνων όπου μέσα βάφονται τα δέρματα από κατσίκα,πρόβατο,μοσχάρι και καμήλα είναι χαρακτηριστική όπως και η έντονη δυσοσμία.
Δεν σκαλίσαμε πολύ τη Μεδίνα,μιας που θορυβηθήκαμε μην τυχόν και χανόμασταν σ αυτή την αχανή έκταση.Επιστρέφοντας στο κάμπιγκ,βρήκαμε ένα γκρούπ Άγγλων κυρίως,οι οποίοι ταξίδευαν με μια εταιρεία όπου τους παρείχε σκηνές,φαγητό σε ένα road trip με ένα Renault φορτηγό από Λονδίνο-Κειπ Τάουν-Κάιρο σε 42 βδομάδες.Το γκρούπ αποτελούταν κυρίως από γυναίκες και προς έκπληξή μας ο μέσος όρος όλων εκεί ήταν ίσως τα 30.Τις γυναίκες οι Μαροκινοί φροντίζουν να τις κρύβουν τόσο καλά που νομίζαμε ότι είμασταν νεοσύλλεκτοι στο στρατό ξανά.Ο οδηγός τους είχε ως υποχρέωσή του να ταίζει τα μέλη του γκρούπ,έτσι έβγαλε ένα καζάνι απ το φορτηγό,άναψε φωτιά,μαζευτήκανε γύρω της,μας καλέσανε αλλά συνεχίσαμε το πρόγραμμά μας.Συζητήσεις με τον συνταξιδιώτη μου για την κουλτούρα των ευρωπαίων όσον αφορά τα ταξίδια δεν οδήγησε πουθενά φυσικά,μιας που εκείνη την περίοδο είμασταν ήδη τέσσερις Έλληνες στην Αφρική με μοτό,τα ποσοστά ήταν υπέρ μας .Έτσι η άποψή μου βάση μίνι στατιστικών ήταν αισιόδοξη για τους Έλληνες ταξιδευτές
...Την επόμενη μέρα αφού ψωνίσαμε ξανά στην αγαπημένη αλυσίδα Marjan σαν γνήσια δυτικά καταναλωτικά όντα που συρρέουν σαν τα ποντίκια στη φάκα,είχαμε και μίνι night life άποψη.
Επιδερμικά πάντα μην πάθει και τίποτα ο προυπολογισμός μας
.








Τρίτη πρωί λοιπόν,βενζινάδικο δυτικών προδιαγραφών εταιρείας Afriquia,κατεύθυνση ανατολικά μέσω επαρχιακού,ταχύτητα κοντά στα 80 και απόλαυση του road trip.Απλά,εικόνες τόσο ποικίλες που σίγουρα δεν το αλλάζαμε με τίποτα.Αν δεν διασχίσεις το ενδιάμεσο της απόστασης δυο πόλεων,σίγουρα θα βγούν λάθος συμπεράσματα.






Τόσος χρόνος κατά την οδήγηση,μόνος με διάφορες σκέψεις κάτω απ το κράνος,συνηθίζοντας την απείθαρχη οδήγηση των Μαροκινών αλλά κορνάροντάς μας πάντα για να μας σκάσουν ένα χαμόγελο όπου μπορούμε εύκολα να διακρίνουμε τα αποτελέσματα της εύπορης γης των φυτείων.Ανύπαρκτα δόντια.
Απόγευμα φτάσαμε στο πλούσιο συγκρότημα ενοικιαζόμενων Diamand Vert,ένα κάμπιγκ υψηλών standarts πανάκριβο μέχρι εκείνη τη στιγμή για μας,6 ευρώ η βραδιά αλλά μας παρείχε πέραν των λουσάτων ντουζ ακόμη και πλυντήριο το οποίο αφού έμαθα πως λειτουργεί,να ναι καλά η μαμά μέχρι εκείνη τη στιγμή για την ασχετοσύνη μου,κάθε μέρα έπαιρνε φωτιά και για τις υπόλοιπες τρείς μέρες μας.Μόνο εμείς δεν μπήκαμε μέσα.Η επομένη αφιερώθηκε στην ξεκούρασή μας.Το χρειαζόμασταν!
Την μεθεπόμενη,μετά το πρωινό μου τρέξιμο,στο πάρκο δίπλα απ το κάμπιγκ με ανθρώπους κάθε λογής βγήκαμε πρωινή εξόρμηση για καφεδάκι.Η Φές,σίγουρα αν προσγειωθείς σ αυτή με το αεροπλάνο,θα σε παραπλανήσει.Νεον φώτα στα μαγαζιά,πολυκαταστήματα,απίστευτη καθαριότητα στο κέντρο της,σηματοδότες ακόμη και για τους ποδηλάτες και ανάπηρους,σίγουρα δεν είναι αυτό το Μαρόκο.Η Φες υπήρξε πρωτεύουσα του Μαρόκο μέχρι και το 1912.Η Μεδίνα της Φες γράφεται ότι αποτελεί το μεγαλύτερο αστικό κέντρο χωρίς αυτοκίνητα στον κόσμο.Περίπου το 80 τοις εκατό του πληθυσμού (1 εκ. συνολικά) κατοικεί εντός της Μεδίνας. Σήμα κατατεθέν της πόλης τα βυρσοδεψεία. Η εικόνα των χρωματιστών χτιστών στέρνων όπου μέσα βάφονται τα δέρματα από κατσίκα,πρόβατο,μοσχάρι και καμήλα είναι χαρακτηριστική όπως και η έντονη δυσοσμία.
Δεν σκαλίσαμε πολύ τη Μεδίνα,μιας που θορυβηθήκαμε μην τυχόν και χανόμασταν σ αυτή την αχανή έκταση.Επιστρέφοντας στο κάμπιγκ,βρήκαμε ένα γκρούπ Άγγλων κυρίως,οι οποίοι ταξίδευαν με μια εταιρεία όπου τους παρείχε σκηνές,φαγητό σε ένα road trip με ένα Renault φορτηγό από Λονδίνο-Κειπ Τάουν-Κάιρο σε 42 βδομάδες.Το γκρούπ αποτελούταν κυρίως από γυναίκες και προς έκπληξή μας ο μέσος όρος όλων εκεί ήταν ίσως τα 30.Τις γυναίκες οι Μαροκινοί φροντίζουν να τις κρύβουν τόσο καλά που νομίζαμε ότι είμασταν νεοσύλλεκτοι στο στρατό ξανά.Ο οδηγός τους είχε ως υποχρέωσή του να ταίζει τα μέλη του γκρούπ,έτσι έβγαλε ένα καζάνι απ το φορτηγό,άναψε φωτιά,μαζευτήκανε γύρω της,μας καλέσανε αλλά συνεχίσαμε το πρόγραμμά μας.Συζητήσεις με τον συνταξιδιώτη μου για την κουλτούρα των ευρωπαίων όσον αφορά τα ταξίδια δεν οδήγησε πουθενά φυσικά,μιας που εκείνη την περίοδο είμασταν ήδη τέσσερις Έλληνες στην Αφρική με μοτό,τα ποσοστά ήταν υπέρ μας .Έτσι η άποψή μου βάση μίνι στατιστικών ήταν αισιόδοξη για τους Έλληνες ταξιδευτές

Επιδερμικά πάντα μην πάθει και τίποτα ο προυπολογισμός μας








