8avos
Member
- Μηνύματα
- 824
- Likes
- 7.513
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Κεφάλαιο 2
- Κεφάλαιο 3
- Κεφάλαιο 4
- Κεφάλαιο 5
- Κεφάλαιο 6
- Κεφάλαιο 7
- Κεφάλαιο 8
- Κεφάλαιο 9
- Κεφάλαιο 10
- Κεφάλαιο 11
- Κεφάλαιο 12
- Κεφάλαιο 13
- Κεφάλαιο 14
- Κεφάλαιο 15
- Κεφάλαιο 16
- Κεφάλαιο 17
- Κεφάλαιο 18
- Κεφάλαιο 19
- Κεφάλαιο 20
- Κεφάλαιο 21
- Κεφάλαιο 22
- Κεφάλαιο 23
- Κεφάλαιο 24
- Κεφάλαιο 25
- Κεφάλαιο 26
- Κεφάλαιο 27
- Κεφάλαιο 28
- Κεφάλαιο 29
Τα χιλιόμετρα που είχαμε να βγάλουμε κόντευαν τα 300 και ήταν τα δεύτερα περισσότερα που καλούμασταν να βγάλουμε,με τη διαδρομή Μερζούγκα-Ουαρζαζάτ να έρχεται πρώτη με τα 360 χιλιόμετρά της.Είχαμε ετοιμάσει το κατιτίς μας για το δρόμο,φουλάρισμα στο Τιζ Νιτ και δρόμο.
Η διαδρομή προμήνυε για κάτι εντελώς διαφορετικό αυτή τη φορά.Καθόλου πράσσινο,πολύ χώμα,χαιρόμασταν για τη λιγοστή άσφαλτο και σχετικά καλής ποιότητας και πολύ πέτρωμα.Στην αρχή χαρήκαμε που θα ταξιδεύαμε δίπλα στη θάλασσα αλλά λογαριάσαμε λάθος.Είχαμε "ψωμί" ακόμα να τη συναντήσουμε.Απλά στο gps τη βλέπαμε δίπλα,όχι και στο οπτικό μας πεδίο.
Κάποια στιγμή που οδηγούσαμε και ενώ "έβαζα" πάντα μπροστά το Στέργιο,μιας που η δική μου βέσπα έχει περισσότερη δύναμη ώστε να μπορώ να τον προλάβω αν χρειαστεί,βλέπω τον Σ. να βγαίνει απ' το δρόμο νομίζοντας ότι θέλει να σταματήσουμε.Παρακολουθώ τις όχι και τόσο ελεγχόμενες κινήσεις του μέχρι που βάζει τα πόδια λίγο πρίν πέσει!!!Σταματάμε,του λέω τι ήταν αυτό που έγινε και μου λέει ότι δεν το πίστευε ποτε ότι θα του συνέβαινε,εξάντληση απ τη ζέστη και αδυναμία να χειριστεί το όλο "σκηνικό".Ευτυχώς δεν είχαμε έκτροπα.
Η φώτο μετά τα έκτροπα.
Η διαδρομή,μας μπέρδευε,ατέλειωτες ερημικές ευθείες και βουνά στη μέση του πουθενά και όλα αυτά λίγο "μέσα" απ τη θάλασσα.Κοντεύαμε στο Ταν Ταν όταν εκεί στο πουθενά βλέπουμε αστυνομικό μπλόκο.Σε όλο το Μαρόκο βλέπαμε βασικά αλλά εμάς με τα μηχανάκια δεν μας σταματάγανε,τα δε αυτοκίνητα ήταν ο κύριος στόχος.Έτσι και γω πάω να φύγω,μιας που στα μπλόκα εγώ "έδινα το ρυθμό" μιας που ο τυπικός Σ. αν σταμάταγε είχε μέχρι και ληξιαρχική πράξη γάμου των γονιών του αν χρειαζόταν να δείξει
.Εκείνο το μπλόκο όμως ήταν αλλιώτικο και μας σταμάτησε για έλεγχο των στοιχείων μας,πότε ελιμενιστήκαμε στο Μαρόκο,που πάμε,ποιοί είμαστε και από που θα φύγουμε για την επόμενη χώρα,κοινώς fische.Ο Σ. ήταν προετοιμασμένος και τα είχε εύκαιρα τα χαρτιά,εγώ έπρεπε να ψάξω λίγο.Ευγενικά μας χαιρέτησαν και μας ευχήθηκαν για το ταξίδι μας.Το ίδιο συνέβη κάπου πέντε φορές από κείνη την ώρα και μέχρι τον προορισμό μας.
Ώσπου μπήκαμε στο Ταν Ταν.Εκεί που κατευθυνόμασταν είκοσι χιλιόμετρα δυτικότερα,στα παράλια της πόλης,βλέπω στην πλατεία να ετοιμάζουν τη διαδρομή για ένα αγώνα δέκα χιλιομέτρων την επομένη.Τρεξιματάκι χαλαρό σε Μαροκινή εκδήλωση;Πολύ χάρηκα και αμέσως το ΄πα στον Σ. Μου λέει ξύπνα με και μένα να ρθω.Φτάνουμε στο κάμπιγκ,το οποίο είχε μια Γαλλίδα με το γιό της.Αμέσσως μετά το ντούζ της δίνω παραγγελία berber pizza.Κάπως έτσι και χαχανίζοντας ήρθε η ώρα για ύπνο σκεφτόμενος τον αγώνα και ανυπομονώντας.
Κυριακή και βγαίνοντας απ τη σκηνή δεν το πίστευα.Υγρασία και ομίχλη.Ανεβαίνω στην ταράτσα του κτηρίου όπου ούτε τα σκαλιά δεν έβλεπα καλά καλά.Έτσι το πλάνο ακυρώθηκε μιας που έπρεπε να οδηγήσω είκοσι χιλιόμετρα μέχρι την πόλη με μηδενική ορατότητα.Έτσι και δεν έγινε
.Πρωινό,ξύπνησε και ο Σ. , ίντερνετ και το απόγευμα έφτιαξε ο καιρός και βγήκαμε στο μέρος όπου έκπληκτοι είδαμε ωραίες εικόνες της περιοχής.
Οι καμήλες,στοιχείο που αποτελούν τον "θυρεό" της νεόδμητης αυτής περιοχής.
Στις περιοχές αυτές,κοντά στην ερημική Δ.Σαχάρα,προσπαθούν να δώσουν "κίνητρα" σε μελοντικούς κατοίκους,πηγαίνοντας την σχολή Ναυσιπλοίας στα παράλια του ταν Ταν.
Καινούρια κτήρια είναι επίσης ένα άλλο είδος υποσχόμενης "ανάπτυξης" προς μελλοντικούς επίδοξους κατοίκους.
Παραπάνω από χαλαρά,καθώς και με τρεξιματάκι στα παράλια του Ατλαντικού περάσαμε δύο υπέροχες βραδιές.τη δευτέρα ξεκινάγαμε για την επόμενη πόλη.
Η διαδρομή προμήνυε για κάτι εντελώς διαφορετικό αυτή τη φορά.Καθόλου πράσσινο,πολύ χώμα,χαιρόμασταν για τη λιγοστή άσφαλτο και σχετικά καλής ποιότητας και πολύ πέτρωμα.Στην αρχή χαρήκαμε που θα ταξιδεύαμε δίπλα στη θάλασσα αλλά λογαριάσαμε λάθος.Είχαμε "ψωμί" ακόμα να τη συναντήσουμε.Απλά στο gps τη βλέπαμε δίπλα,όχι και στο οπτικό μας πεδίο.
Κάποια στιγμή που οδηγούσαμε και ενώ "έβαζα" πάντα μπροστά το Στέργιο,μιας που η δική μου βέσπα έχει περισσότερη δύναμη ώστε να μπορώ να τον προλάβω αν χρειαστεί,βλέπω τον Σ. να βγαίνει απ' το δρόμο νομίζοντας ότι θέλει να σταματήσουμε.Παρακολουθώ τις όχι και τόσο ελεγχόμενες κινήσεις του μέχρι που βάζει τα πόδια λίγο πρίν πέσει!!!Σταματάμε,του λέω τι ήταν αυτό που έγινε και μου λέει ότι δεν το πίστευε ποτε ότι θα του συνέβαινε,εξάντληση απ τη ζέστη και αδυναμία να χειριστεί το όλο "σκηνικό".Ευτυχώς δεν είχαμε έκτροπα.

Η διαδρομή,μας μπέρδευε,ατέλειωτες ερημικές ευθείες και βουνά στη μέση του πουθενά και όλα αυτά λίγο "μέσα" απ τη θάλασσα.Κοντεύαμε στο Ταν Ταν όταν εκεί στο πουθενά βλέπουμε αστυνομικό μπλόκο.Σε όλο το Μαρόκο βλέπαμε βασικά αλλά εμάς με τα μηχανάκια δεν μας σταματάγανε,τα δε αυτοκίνητα ήταν ο κύριος στόχος.Έτσι και γω πάω να φύγω,μιας που στα μπλόκα εγώ "έδινα το ρυθμό" μιας που ο τυπικός Σ. αν σταμάταγε είχε μέχρι και ληξιαρχική πράξη γάμου των γονιών του αν χρειαζόταν να δείξει

Ώσπου μπήκαμε στο Ταν Ταν.Εκεί που κατευθυνόμασταν είκοσι χιλιόμετρα δυτικότερα,στα παράλια της πόλης,βλέπω στην πλατεία να ετοιμάζουν τη διαδρομή για ένα αγώνα δέκα χιλιομέτρων την επομένη.Τρεξιματάκι χαλαρό σε Μαροκινή εκδήλωση;Πολύ χάρηκα και αμέσως το ΄πα στον Σ. Μου λέει ξύπνα με και μένα να ρθω.Φτάνουμε στο κάμπιγκ,το οποίο είχε μια Γαλλίδα με το γιό της.Αμέσσως μετά το ντούζ της δίνω παραγγελία berber pizza.Κάπως έτσι και χαχανίζοντας ήρθε η ώρα για ύπνο σκεφτόμενος τον αγώνα και ανυπομονώντας.
Κυριακή και βγαίνοντας απ τη σκηνή δεν το πίστευα.Υγρασία και ομίχλη.Ανεβαίνω στην ταράτσα του κτηρίου όπου ούτε τα σκαλιά δεν έβλεπα καλά καλά.Έτσι το πλάνο ακυρώθηκε μιας που έπρεπε να οδηγήσω είκοσι χιλιόμετρα μέχρι την πόλη με μηδενική ορατότητα.Έτσι και δεν έγινε
Καινούρια κτήρια είναι επίσης ένα άλλο είδος υποσχόμενης "ανάπτυξης" προς μελλοντικούς επίδοξους κατοίκους.
Παραπάνω από χαλαρά,καθώς και με τρεξιματάκι στα παράλια του Ατλαντικού περάσαμε δύο υπέροχες βραδιές.τη δευτέρα ξεκινάγαμε για την επόμενη πόλη.