Nedelja
Moderator
- Μηνύματα
- 1.773
- Likes
- 3.136
- Ταξίδι-Όνειρο
- Whole Africa,Cuba
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Κεφάλαιο 2ο][B][U]Εσσαουίρα[/U][/B
- Κεφάλαιο 3ο
- Κεφάλαιο 4ο
- Κεφάλαιο 5ο][B][U]Marrakech[/U][/B
- Κεφάλαιο 6ο
- Κεφάλαιο 7ο
- Κεφάλαιο 8ο
- Κεφάλαιο 9ο][B][U]Ouarzazate – Kelaat M ‘Gouna[/U][/B
- Κεφάλαιο 10ο
- Κεφάλαιο 11ο][U][B]Dades Gorge -Todra Gorge[/B][/U
- Κεφάλαιο 12ο
- Κεφάλαιο 13ο][U][B]Hassi Labiad (Merzouga) – Erg Chebbi[/B][/U
- Κεφάλαιο 14ο
- Κεφάλαιο 15ο
- Κεφάλαιο 16ο][B][U]Middle Atlas – Meknes[/U][/B
- Κεφάλαιο 17ο][B][U]Volubilis – Moulay Idriss- Casablanca[/U][/B
- Κεφάλαιο 18ο][B][U]Fes[/U][/B
- Κεφάλαιο 19ο
- Κεφάλαιο 20ο
- Κεφάλαιο 21ο
- Κεφάλαιο 22ο][B][U]Chefchaouen[/U][/B
- Κεφάλαιο 23ο][B][U
- Κεφάλαιο 24ο][B][U]Tangier[/U][/B
Στις 5 το απόγευμα μας ενημέρωσαν ότι ο οδηγός μας είχε έρθει και μας περίμενε έξω μαζί με τις καμήλες. Για να είμαι ειλικρινής είχα και μια φοβία για το πώς θα ανέβω που τελικά αποδείχτηκε ότι είχε κάποιες βάσεις. Εμένα μου έδωσαν την πιο μικρή γιατί στην άλλη έπρεπε να ανέβει ο Γ. λόγω σωματικής διάπλασης και ήταν και ήδη φορτωμένη με τρόφιμα γιατί σε αντίθεση με άλλες εκδρομές εμάς το δείπνο μας θα μας το μαγείρευε ο οδηγός όταν θα φτάναμε (και καμηλιέρης και σεφ και όχι μόνο…). Έγιναν οι απαραίτητες συστάσεις μεταξύ καμήλων και ανθρώπων κυριολεκτικά , μας ενημέρωσαν ότι ο οδηγός μας μιλάει Αγγλικά και ξεκινήσαμε.
Εμένα τελικά όπως αποδείχτηκε η καμήλα μου είχε πιεί τις μπύρες που δεν μπόρεσα να πιω εγώ την προηγούμενη αλλιώς δεν εξηγείται που μια φορά ευθεία δεν πήγε! Ένοιωθα ότι περνάω τον Κάβο-Μαλιά με καρυδότσουφλο και σαν να μην έφτανε αυτό μετά από καμιά ώρα ο κ… μου ήταν σα να καθόταν σε κρεβάτι φακίρη. Βέβαια οι εικόνες ήταν τόσο μοναδικές και τόσο διαφορετικές στα μάτια μου που ξεχνιόμουν ειδικά όταν άρχιζε να δύει ο ήλιος και τα πάντα είχαν χρώμα χρυσοκόκκινο.
Σε κάποια στιγμή φτάσαμε και στο σημείο όπου θα διανυκτερεύαμε, το ριαντ είχε στήσει 2-3 σκηνές γύρω από τεράστιους αμμόλοφους και όσο για τουαλέτα υπαίθρια και φυσιολογικά. Ο Μπάρακ (όχι ο Ομπάμα καλέ, ο οδηγός μας), μας έβγαλε στρώματα και ένα σοφρά να αράξουμε, μας είπε ότι μιλάει 8 γλώσσες!!! κι ότι θα πήγαινε να μας φτιάξει τσάι και μετά να μαγειρέψει κοτόπουλο ταζιν με λαχανικά. Να δεις λέω του Γ. που αυτός στον ΟΗΕ δουλεύει και τα καλοκαίρια κάνει από χόμπι τον καμηλιέρη. Εν τω μεταξύ να διψάμε και να περιμένουμε τη λήξη του ραμαζανιού ώστε να μην πίνουμε νερό μπροστά στον Μπάρακ ,αυτός βέβαια το κατάλαβε και αρχίζει κάτι να μας λέει , εμείς να μην καταλαβαίνουμε τίποτα , τι Αγγλικά να του μιλάμε , τι Γαλλικά αυτός να λέει τα δικά του επιμένοντας ότι μας μιλάει και Αγγλικά και Γαλλικά. Εκεί που ήμουν έτοιμη να πάρω το πρώτο αεροπλάνο και να γυρίσω να σκίσω τα διπλώματα μου μας γράφει στην άμμο με ένα ξύλο της εξής φράση : Ramadan >18 Me=16, πράγμα που σήμαινε είμαι νέος 16 ετών , μορφωμένος ( 8 γλώσσες και γραφή της άμμου παρακαλώ) και μπορώ και εγώ να πιω μαζί σας νερό οπότε ξεδιψάστε άνετα. Έχοντας αρχίσει να αντιλαμβάνομαι ότι η επικοινωνία μετά τη δύση του ήλιου θα χανόταν, άντε να διαβάσεις σύμβολα στην άμμο μες στη μαύρη νύχτα, έκανα μια βόλτα να χαζέψω το ηλιοβασίλεμα και έπινα το τσάι μου απολαμβάνοντας την απόλυτη ησυχία. Ο πολυτάλαντος μας Μπάρακ, μας είχε ετοιμάσει η αλήθεια είναι ένα πολύ νόστιμο και χορταστικό ταζίν χαλαρά για 4 άτομα, όταν όμως μας το έφερε έκανε να φύγει και εκεί συνειδητοποιήσαμε ότι το φαγητό ήταν μόνο για εμάς και από τη στιγμή που δεν υπήρχε κάτι άλλο αυτός θα έτρωγε ψωμί και φρούτα και ότι πάντα έτσι γίνεται. Εμείς να του λέμε ότι αν δεν κάτσει να φάμε όλοι μαζί ότι δεν πρόκειται να φάμε ούτε εμείς κι αυτός να μας λέει ότι δεν είναι σωστό. Αφού είδε λοιπόν ότι δεν αγγίζαμε το φαγητό κάθισε μαζί μας λέγοντας μας χίλια ευχαριστώ.
Το δείπνο ήταν σουρεαλιστικό με τρεις πολυλογάδες να προσπαθούν να συνεννοηθούν στη νοηματική. Ο Μπάρακ δεν ήξερε καν που είναι η Ελλάδα αλλά μας είπε ότι γνωρίζοντας εμάς καταλαβαίνει ότι οι Έλληνες πρέπει να είναι τέλειοι και πραγματικά είναι η μοναδική φορά στη ζωή μου που αισθάνθηκα περήφανη που κάποιος με αποκαλεί Ελληνίδα. Η χαρά του παιδιού αυτού που το αντιμετωπίσαμε σαν μέλος της παρέας μας κι όχι σαν υπηρέτη (όπως μας είπε ότι κάνουν πολλοί Ευρωπαίοι) και το βλέμμα του ήταν η πιο συγκινητική εικόνα που πήρα μαζί μου από το ταξίδι αυτό. Εξάλλου έφαγε τόσο λίγο που και πάλι το φαγητό ήταν αρκετό. Όταν ειδικά είδε το Γ. να μη σταματάει με τίποτα να αρχίσει πάλι τα νοηματικά για να του πει ότι πρέπει να είναι πολύ δυνατός και πρέπει να βάζει κάτω τουλάχιστον 3 άντρες. Εγώ δεν ήθελα να του το χαλάσω και να του στερήσω την ευκαιρία να λέει στους φίλους του ότι γνώρισε τον Έλληνα Μάικ Τάισον και δεν του αποκάλυψα ότι το μόνο 3 που μπορεί ο συγκεκριμένος να βάλει άνετα κάτω είναι 3 καφάσια μπύρες. Η ώρα περνούσε και ήρθε η ώρα να θυμηθούμε μια φράση που έλεγαν οι ρωμαίοι: άρτος και θεάματα, ο άρτος είχε σερβιριστεί οπότε είχε φτάσει η ώρα για το θέαμα. Ο Γ. είχε τη φαεινή ιδέα να μοιραστεί τις ανησυχίες του περί ασφάλειας στην έρημο (φίδια, σκορπίδια) με το Μπάρακ που πολύ τον είχε συμπαθήσει μιας και εγώ του έλεγα ότι δεν υπάρχει τίποτα να φοβάται και ότι το έχω ψάξει πάρα πολύ καλά, καλοκαίρι στην έρημο δεν κυκλοφορεί ψυχή τέλος (εννοείται έλεγα ψέματα). Σε κάποια ανύποπτη στιγμή – δε το πρόλαβα το κακό- ρωτάει λοιπόν ο Γ. το Μπάρακ αν υπάρχουν φίδια εδώ, η απάντηση: Yes, but IIIt’s a problem. Εδώ ελπίζω να έχει γίνει κατανοητό ότι όταν ο Αλλάχ έβρεχε ξένες γλώσσες ο Μπάρακ ήταν κάτω από αντίσκηνο οπότε νόμιζε ότι αυτό που έλεγε μεταφραζόταν ακριβώς αντίθετα. Έντρομος κι ο Γ. (πολύ που ήθελε) να συνεχίζει , σκορπίδια υπάρχουν? Yes, but IIIt’s a problem, να λέει ο Μπάρακ την κατείχε ένοιωθε τη φράση και την επαναλάμβανε. Αφού παρέλασε όλο το ζωικό βασίλειο και ακούστηκαν εκατοντάδες Yes, but IIIt’s a problem ο Γ. αποφάσισε να ρωτήσει και για πιο πρακτικά θέματα όπως αν τελικά σε τσιμπήσει κάτι τι γίνεται, τότε ο Μπάρακ δόκτορας της νοηματικής μπορώ να πω του εξηγεί ότι τηλεφωνάμε στο χωριό έρχεται μια γουρούνα και σε παίρνει, σε πάει στο νοσοκομείο και σου κάνουν ένεση. Κι εκεί που πάει ο Γ. να ηρεμήσει και να ηρεμήσω κι εγώ του έρχεται η αναλαμπή: ο Μπάρακ έχει τηλέφωνο? Το δικό μας έχει σήμα? Το χωριό είχε νοσοκομείο και δε το είδα?
Η απάντηση γνωστή : Νο, but IIIt’s a problem….
Ηρέμησε του λέω τόσοι τουρίστες έρχονται κανείς δεν έπαθε τίποτα. Από τα πολλά στρώνουμε να ξαπλώσουμε έξω και να θαυμάσουμε τον υπέροχο αυτό ουρανό, στην έρημο επειδή δεν υπάρχουν φώτα βλέπεις τα αστέρια πολύ κοντά σου και σου φαίνονται αμέτρητα. Εγώ να έχω φορέσει τα ακουστικά και να απολαμβάνω τη μουσικούλα μου κι αυτός δίπλα μου να προσπαθεί να χαλαρώσει και να πειστεί ότι τίποτα δεν θα του στερήσει τη δυνατότητα να ξαναδεί τη Μαύρη Θύελλα. Κι εκεί που έχω χαλαρώσει και έψαχνα να βρω το Βέγα, τον Ντενέμπ και τον Αλτάιρ (άκουγα Θανάση-ομολογώ) νοιώθω δίπλα μου το Γ. να πετάγεται λες και τον χτύπησε ηλεκτρικό ρεύμα και να πηδάει με μια λάμπα led και να ψάχνει κάτι στην άμμο, ο Μπάρακ που είχε πάει να αράξει σε κάτι λόφους να τους κατεβαίνει τρέχοντας σαν άλλος Οδυσσέας Ανδρούτσος έτοιμος για γιουρούσι κι εγώ να έχω μείνει. Οι καμήλες να έχουν αναστατωθεί και ο Γ. να ωρύεται ότι κάτι τεράστιο του είχε επιτεθεί. Από τα πολλά μας είπε ότι μια γιγάντια αράχνη (που την είδε μόνο αυτός) έκοβε βόλτα στο χέρι του και ο Μπάρακ του απάντησε: IIIt’s a problem. Εγώ να προσπαθώ να τον ηρεμήσω και αυτός να λέει ότι το αντικουνουπικό που είχα βάλει τραβάει τα φίδια και μετά την αράχνη θα έρθουν κι αυτά (προφανώς πίστευε ότι υπάρχει πρωτόκολλο στη σειρά εμφάνισης). Τελικά υπήρξε προσωρινός καθησυχασμός οτι θα ζήσει τόσο να δει και τη Μαύρη Θύελλα Champions League και προσπαθούμε πάλι να χαλαρώσουμε και εκεί που πάει να με πάρει κι ο ύπνος να 'σου πάλι η ηλεκτροπληξία δίπλα μου. Άντε πάλι να εξηγώ ότι αράχνη είναι…θα περάσει, στην τελική σκεπάσου κάπου είδα ένα σεντόνι κι εκεί κατάλαβα ότι το σύμπαν απόψε θα μου έκανε πλάκα, το σεντόνι του είχε πάνω το Spiderman…Το θέατρο αυτό του παραλόγου κι η επίθεση της αράχνης τέρας επαναλήφθηκε κάμποσες φορές, υπήρξε και μια καταδίωξη τσακαλιού που αποδείχθηκε σε καμήλα που είχε λυθεί και μια αποστολή εξολόθρευσης σκαραβαίου που το είχε σκάσει από το The Mummy. Τελικά η αυλαία έπεσε με την απόφαση να μεταφερθούμε να κοιμηθούμε μέσα στη σκηνή, που είχε 60 βαθμούς κελσίου, όπου ο ατρόμητος Γ. κοιμήθηκε αμέσως με το ένα πόδι πάνω ώστε να μειώσει τις πιθανότητες να τον δαγκώσει κάτι κι εγώ ξαγρύπνησα σκεπτόμενη τρόπους να τον αφήσω εδώ για πάντα.
Εμένα τελικά όπως αποδείχτηκε η καμήλα μου είχε πιεί τις μπύρες που δεν μπόρεσα να πιω εγώ την προηγούμενη αλλιώς δεν εξηγείται που μια φορά ευθεία δεν πήγε! Ένοιωθα ότι περνάω τον Κάβο-Μαλιά με καρυδότσουφλο και σαν να μην έφτανε αυτό μετά από καμιά ώρα ο κ… μου ήταν σα να καθόταν σε κρεβάτι φακίρη. Βέβαια οι εικόνες ήταν τόσο μοναδικές και τόσο διαφορετικές στα μάτια μου που ξεχνιόμουν ειδικά όταν άρχιζε να δύει ο ήλιος και τα πάντα είχαν χρώμα χρυσοκόκκινο.
Σε κάποια στιγμή φτάσαμε και στο σημείο όπου θα διανυκτερεύαμε, το ριαντ είχε στήσει 2-3 σκηνές γύρω από τεράστιους αμμόλοφους και όσο για τουαλέτα υπαίθρια και φυσιολογικά. Ο Μπάρακ (όχι ο Ομπάμα καλέ, ο οδηγός μας), μας έβγαλε στρώματα και ένα σοφρά να αράξουμε, μας είπε ότι μιλάει 8 γλώσσες!!! κι ότι θα πήγαινε να μας φτιάξει τσάι και μετά να μαγειρέψει κοτόπουλο ταζιν με λαχανικά. Να δεις λέω του Γ. που αυτός στον ΟΗΕ δουλεύει και τα καλοκαίρια κάνει από χόμπι τον καμηλιέρη. Εν τω μεταξύ να διψάμε και να περιμένουμε τη λήξη του ραμαζανιού ώστε να μην πίνουμε νερό μπροστά στον Μπάρακ ,αυτός βέβαια το κατάλαβε και αρχίζει κάτι να μας λέει , εμείς να μην καταλαβαίνουμε τίποτα , τι Αγγλικά να του μιλάμε , τι Γαλλικά αυτός να λέει τα δικά του επιμένοντας ότι μας μιλάει και Αγγλικά και Γαλλικά. Εκεί που ήμουν έτοιμη να πάρω το πρώτο αεροπλάνο και να γυρίσω να σκίσω τα διπλώματα μου μας γράφει στην άμμο με ένα ξύλο της εξής φράση : Ramadan >18 Me=16, πράγμα που σήμαινε είμαι νέος 16 ετών , μορφωμένος ( 8 γλώσσες και γραφή της άμμου παρακαλώ) και μπορώ και εγώ να πιω μαζί σας νερό οπότε ξεδιψάστε άνετα. Έχοντας αρχίσει να αντιλαμβάνομαι ότι η επικοινωνία μετά τη δύση του ήλιου θα χανόταν, άντε να διαβάσεις σύμβολα στην άμμο μες στη μαύρη νύχτα, έκανα μια βόλτα να χαζέψω το ηλιοβασίλεμα και έπινα το τσάι μου απολαμβάνοντας την απόλυτη ησυχία. Ο πολυτάλαντος μας Μπάρακ, μας είχε ετοιμάσει η αλήθεια είναι ένα πολύ νόστιμο και χορταστικό ταζίν χαλαρά για 4 άτομα, όταν όμως μας το έφερε έκανε να φύγει και εκεί συνειδητοποιήσαμε ότι το φαγητό ήταν μόνο για εμάς και από τη στιγμή που δεν υπήρχε κάτι άλλο αυτός θα έτρωγε ψωμί και φρούτα και ότι πάντα έτσι γίνεται. Εμείς να του λέμε ότι αν δεν κάτσει να φάμε όλοι μαζί ότι δεν πρόκειται να φάμε ούτε εμείς κι αυτός να μας λέει ότι δεν είναι σωστό. Αφού είδε λοιπόν ότι δεν αγγίζαμε το φαγητό κάθισε μαζί μας λέγοντας μας χίλια ευχαριστώ.
Το δείπνο ήταν σουρεαλιστικό με τρεις πολυλογάδες να προσπαθούν να συνεννοηθούν στη νοηματική. Ο Μπάρακ δεν ήξερε καν που είναι η Ελλάδα αλλά μας είπε ότι γνωρίζοντας εμάς καταλαβαίνει ότι οι Έλληνες πρέπει να είναι τέλειοι και πραγματικά είναι η μοναδική φορά στη ζωή μου που αισθάνθηκα περήφανη που κάποιος με αποκαλεί Ελληνίδα. Η χαρά του παιδιού αυτού που το αντιμετωπίσαμε σαν μέλος της παρέας μας κι όχι σαν υπηρέτη (όπως μας είπε ότι κάνουν πολλοί Ευρωπαίοι) και το βλέμμα του ήταν η πιο συγκινητική εικόνα που πήρα μαζί μου από το ταξίδι αυτό. Εξάλλου έφαγε τόσο λίγο που και πάλι το φαγητό ήταν αρκετό. Όταν ειδικά είδε το Γ. να μη σταματάει με τίποτα να αρχίσει πάλι τα νοηματικά για να του πει ότι πρέπει να είναι πολύ δυνατός και πρέπει να βάζει κάτω τουλάχιστον 3 άντρες. Εγώ δεν ήθελα να του το χαλάσω και να του στερήσω την ευκαιρία να λέει στους φίλους του ότι γνώρισε τον Έλληνα Μάικ Τάισον και δεν του αποκάλυψα ότι το μόνο 3 που μπορεί ο συγκεκριμένος να βάλει άνετα κάτω είναι 3 καφάσια μπύρες. Η ώρα περνούσε και ήρθε η ώρα να θυμηθούμε μια φράση που έλεγαν οι ρωμαίοι: άρτος και θεάματα, ο άρτος είχε σερβιριστεί οπότε είχε φτάσει η ώρα για το θέαμα. Ο Γ. είχε τη φαεινή ιδέα να μοιραστεί τις ανησυχίες του περί ασφάλειας στην έρημο (φίδια, σκορπίδια) με το Μπάρακ που πολύ τον είχε συμπαθήσει μιας και εγώ του έλεγα ότι δεν υπάρχει τίποτα να φοβάται και ότι το έχω ψάξει πάρα πολύ καλά, καλοκαίρι στην έρημο δεν κυκλοφορεί ψυχή τέλος (εννοείται έλεγα ψέματα). Σε κάποια ανύποπτη στιγμή – δε το πρόλαβα το κακό- ρωτάει λοιπόν ο Γ. το Μπάρακ αν υπάρχουν φίδια εδώ, η απάντηση: Yes, but IIIt’s a problem. Εδώ ελπίζω να έχει γίνει κατανοητό ότι όταν ο Αλλάχ έβρεχε ξένες γλώσσες ο Μπάρακ ήταν κάτω από αντίσκηνο οπότε νόμιζε ότι αυτό που έλεγε μεταφραζόταν ακριβώς αντίθετα. Έντρομος κι ο Γ. (πολύ που ήθελε) να συνεχίζει , σκορπίδια υπάρχουν? Yes, but IIIt’s a problem, να λέει ο Μπάρακ την κατείχε ένοιωθε τη φράση και την επαναλάμβανε. Αφού παρέλασε όλο το ζωικό βασίλειο και ακούστηκαν εκατοντάδες Yes, but IIIt’s a problem ο Γ. αποφάσισε να ρωτήσει και για πιο πρακτικά θέματα όπως αν τελικά σε τσιμπήσει κάτι τι γίνεται, τότε ο Μπάρακ δόκτορας της νοηματικής μπορώ να πω του εξηγεί ότι τηλεφωνάμε στο χωριό έρχεται μια γουρούνα και σε παίρνει, σε πάει στο νοσοκομείο και σου κάνουν ένεση. Κι εκεί που πάει ο Γ. να ηρεμήσει και να ηρεμήσω κι εγώ του έρχεται η αναλαμπή: ο Μπάρακ έχει τηλέφωνο? Το δικό μας έχει σήμα? Το χωριό είχε νοσοκομείο και δε το είδα?
Η απάντηση γνωστή : Νο, but IIIt’s a problem….
Ηρέμησε του λέω τόσοι τουρίστες έρχονται κανείς δεν έπαθε τίποτα. Από τα πολλά στρώνουμε να ξαπλώσουμε έξω και να θαυμάσουμε τον υπέροχο αυτό ουρανό, στην έρημο επειδή δεν υπάρχουν φώτα βλέπεις τα αστέρια πολύ κοντά σου και σου φαίνονται αμέτρητα. Εγώ να έχω φορέσει τα ακουστικά και να απολαμβάνω τη μουσικούλα μου κι αυτός δίπλα μου να προσπαθεί να χαλαρώσει και να πειστεί ότι τίποτα δεν θα του στερήσει τη δυνατότητα να ξαναδεί τη Μαύρη Θύελλα. Κι εκεί που έχω χαλαρώσει και έψαχνα να βρω το Βέγα, τον Ντενέμπ και τον Αλτάιρ (άκουγα Θανάση-ομολογώ) νοιώθω δίπλα μου το Γ. να πετάγεται λες και τον χτύπησε ηλεκτρικό ρεύμα και να πηδάει με μια λάμπα led και να ψάχνει κάτι στην άμμο, ο Μπάρακ που είχε πάει να αράξει σε κάτι λόφους να τους κατεβαίνει τρέχοντας σαν άλλος Οδυσσέας Ανδρούτσος έτοιμος για γιουρούσι κι εγώ να έχω μείνει. Οι καμήλες να έχουν αναστατωθεί και ο Γ. να ωρύεται ότι κάτι τεράστιο του είχε επιτεθεί. Από τα πολλά μας είπε ότι μια γιγάντια αράχνη (που την είδε μόνο αυτός) έκοβε βόλτα στο χέρι του και ο Μπάρακ του απάντησε: IIIt’s a problem. Εγώ να προσπαθώ να τον ηρεμήσω και αυτός να λέει ότι το αντικουνουπικό που είχα βάλει τραβάει τα φίδια και μετά την αράχνη θα έρθουν κι αυτά (προφανώς πίστευε ότι υπάρχει πρωτόκολλο στη σειρά εμφάνισης). Τελικά υπήρξε προσωρινός καθησυχασμός οτι θα ζήσει τόσο να δει και τη Μαύρη Θύελλα Champions League και προσπαθούμε πάλι να χαλαρώσουμε και εκεί που πάει να με πάρει κι ο ύπνος να 'σου πάλι η ηλεκτροπληξία δίπλα μου. Άντε πάλι να εξηγώ ότι αράχνη είναι…θα περάσει, στην τελική σκεπάσου κάπου είδα ένα σεντόνι κι εκεί κατάλαβα ότι το σύμπαν απόψε θα μου έκανε πλάκα, το σεντόνι του είχε πάνω το Spiderman…Το θέατρο αυτό του παραλόγου κι η επίθεση της αράχνης τέρας επαναλήφθηκε κάμποσες φορές, υπήρξε και μια καταδίωξη τσακαλιού που αποδείχθηκε σε καμήλα που είχε λυθεί και μια αποστολή εξολόθρευσης σκαραβαίου που το είχε σκάσει από το The Mummy. Τελικά η αυλαία έπεσε με την απόφαση να μεταφερθούμε να κοιμηθούμε μέσα στη σκηνή, που είχε 60 βαθμούς κελσίου, όπου ο ατρόμητος Γ. κοιμήθηκε αμέσως με το ένα πόδι πάνω ώστε να μειώσει τις πιθανότητες να τον δαγκώσει κάτι κι εγώ ξαγρύπνησα σκεπτόμενη τρόπους να τον αφήσω εδώ για πάντα.
Attachments
Last edited by a moderator:
