Nedelja
Moderator
- Μηνύματα
- 1.773
- Likes
- 3.136
- Ταξίδι-Όνειρο
- Whole Africa,Cuba
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Κεφάλαιο 2ο][B][U]Εσσαουίρα[/U][/B
- Κεφάλαιο 3ο
- Κεφάλαιο 4ο
- Κεφάλαιο 5ο][B][U]Marrakech[/U][/B
- Κεφάλαιο 6ο
- Κεφάλαιο 7ο
- Κεφάλαιο 8ο
- Κεφάλαιο 9ο][B][U]Ouarzazate – Kelaat M ‘Gouna[/U][/B
- Κεφάλαιο 10ο
- Κεφάλαιο 11ο][U][B]Dades Gorge -Todra Gorge[/B][/U
- Κεφάλαιο 12ο
- Κεφάλαιο 13ο][U][B]Hassi Labiad (Merzouga) – Erg Chebbi[/B][/U
- Κεφάλαιο 14ο
- Κεφάλαιο 15ο
- Κεφάλαιο 16ο][B][U]Middle Atlas – Meknes[/U][/B
- Κεφάλαιο 17ο][B][U]Volubilis – Moulay Idriss- Casablanca[/U][/B
- Κεφάλαιο 18ο][B][U]Fes[/U][/B
- Κεφάλαιο 19ο
- Κεφάλαιο 20ο
- Κεφάλαιο 21ο
- Κεφάλαιο 22ο][B][U]Chefchaouen[/U][/B
- Κεφάλαιο 23ο][B][U
- Κεφάλαιο 24ο][B][U]Tangier[/U][/B
Μετά από 2,5 ώρες διαδρομή, με πολύ καλό λεωφορείο οφείλω να ομολογήσω, φτάσαμε στο Μαρακές. Κατά καιρούς είχα διαβάσει άρθρα για την πόλη με τίτλους όπως : Νύχτες στην κόκκινη πόλη, Χίλιες και μια νύχτες, η Αυτοκρατορία των αισθήσεων κι άλλα εξωτικά που δημιουργούσαν προσδοκίες και κάνανε τη φαντασία μας να οργιάζει. Δεν είχα διαβάσει κανένα άρθρο: Χίλιοι και ένας κράχτης ούτε καν Νύχτες και μέρες με παζάρια (και δεν εννοώ τις αγορές). Με το που πατήσαμε λοιπόν το ποδαράκι μας στην τόσα υποσχόμενα πόλη αντί να πάμε να αφήσουμε τα πράγματα μας σε ένα ριάντ που είχαμε τσεκάρει αποφασίσαμε να το παίξουμε σαλιγκάρια και κουβαλώντας τα υπάρχοντα μας να πάμε στο Gueliz, που είναι η νέα πόλη του Μαρακές να κάνουμε μια πρώτη έρευνα για ενοικίαση αυτοκινήτου το οποίο θέλαμε για την μεθεπόμενη που θα φεύγαμε για να ανεβούμε το Μεγάλο Άτλαντα. Για να μην τα πολυλογώ εκεί που ήταν μαζεμένες οι εταιρείες ενοικίασης άλλος κράχτης μας τράβαγε το χέρι, άλλος το καβούκι, συγνώμη τα σακίδιο ήθελα να πω, άλλοι να τσακώνονται μεταξύ τους για το ποιος θα αρπάξει τα πελατάκια. Για να μην πολυλογώ οι γνωστές εταιρείες ήταν ακριβές για την τσέπη μας (άτιμη κρίση) γύρω στα 400 ευρώ για 5 μέρες και στις τοπικές επειδή μας είχαν ζαλίσει αποφασίσαμε να πάμε στη Μεδίνα να βρούμε το ριαντ και βλέπουμε. Εδώ αρχίζει το σόου Νο 2 πόσο θες ρωτάμε ένα ταξί να μας πας στην τάδε πύλη? 50 Dhr μας λέει, ξέχνα το λέμε 20 και εκεί ξεκινάν οι διαπραγματεύσεις τρόικας (δηλ. εμείς) και Μπένυ (δηλ. ταρίφας) , 50-20, 40-20, 30-20 , άντε τελειώνετε παλιοκαβούρια θα σας πάω με 20.
Τρόικα – Μπένυ 1-0. (Να σημειωθεί ότι αναγκαστικά παίρνουμε το ρόλο της τρόικας λόγω αποτελέσματος.) Στο Μαρακές οι ταρίφες τη βρίσκουν με το να σου λένε τα τριπλάσια και στο τέλος όμως να υποχωρούν. Αφού επιτέλους φτάνουμε στην πύλη για την είσοδο στη μεντίνα έγινε και η έναρξη του 3ου σόου του μεγαλοπρεπούς. Φορτωμένοι με τα μπαγκάζια και με μηχανάκια και γαϊδούρια να περνούν ξυστά δίπλα μας προσπαθούσαμε να βρούμε το ριαντ που το είχε αναλάβει ο Γ. χαλάρωσε, ξέρω μου έκανε έχω και χάρτη ,….πάμε μια βόλτα? Βέβαια αυτό που δεν ήξερε και δεν τον ενδιέφερε να το μάθει από μένα είναι ότι εκεί δεν υπήρχε ούτε για δείγμα σήμανση στις οδούς , πάρε ρε άνθρωπε ένα τηλέφωνο να ρθούνε να παραλάβουν τα πακέτα, όχι αυτός εκεί την είχε δει Κολόμβος με 36 βαθμούς κελσίου.
Εγώ να αρχίζω να φορτώνω σα Nokia στην πρίζα αλλά αυτός εκεί έψαχνε τις Ινδίες του κι έτσι δόθηκε το σύνθημα για το γλέντι…Σταματάει ένα πιτσιρίκι να το ρωτήσει που είναι το ριαντ, αυτό αρχίζει να τρέχει λες και του βάλαμε νέφτι, πίσω να ακολουθεί ο Χριστόφορος, συγνώμη ο Γ. ήθελα να πω, και πιο πίσω εγώ να ψέλνω τα 12 ευαγγέλια (όχι που θα αλλαξοπιστήσουμε στα μέρη αυτά). Εγώ να λέω ότι το μικρό έχει καταλάβει λάθος, ο Γ. να του μιλάει γαλλικά λέγοντας του μόνο την λέξη ami 1324 φορές ανά δευτερόλεπτο (ami ami και τρις ami) ήξερε και τη λέξη croissant αλλά δεν αποδείχτηκε χρήσιμη. Στο τρελό παρεάκι προστίθεται κι άλλο πιτσιρίκι απρόσκλητο μετά ποδηλάτου που μπαίνει πρώτο και κάνει και σούζες λέγοντας μας πως αυτό ξέρει καλύτερα. Περνάγαμε στενά , περνάγαμε σοκάκια αλλά πουθενά το ριαντ, κάτι να λένε τα μικρά να ρωτάνε δεξιά να ρωτάνε αριστερά και η πομπή να μεγαλώνει με την προσθήκη ενός ενήλικα αυτή τη φορά. Μετά από αρκετή ώρα κι αφού το περιπλανώμενο τσίρκο ( δωρεάν τώρα και στην πόλη σας) είχε ψυχαγωγήσει τη μισή Μεδίνα φτάσαμε. Εκεί δίνει ο Γ. 20 Dhr , τα μόνα ψιλά που είχαμε, στο 1ο πιτσιρίκι γιατί οι άλλοι είπαμε ήρθανε απρόσκλητοι κι εκεί έγινε ο μεγάλος χαμός να έχουν στηθεί σαν άλλο τρίο στούτζες και να μας μπινελικώνουν ζητώντας κι άλλα, τελικά ήρθε μια κοπέλα από το ριαντ μας έβαλε μέσα και τους άφησε απέξω να μας στολίζουν κανονικότατα. Συμβουλή: αν μένετε μέσα σε μεδίνα σε μεγάλες πόλεις στο Μαρόκο καλό θα ήταν να κανονίσετε από πριν να έρθει κάποιος να σας παραλάβει από καμία κεντρική πύλη εκτός και έχετε απωθημένο να βιώσετε το La Strada του Φελίνι. Ευτυχώς τα πράγματα στο ριαντ ήταν πολύ διαφορετικά , τα παιδιά που το είχαν ήταν απίστευτοι και μας βοήθησαν σε ότι χρειαστήκαμε κατά τη διήμερη διαμονή μας.
Τρόικα – Μπένυ 1-0. (Να σημειωθεί ότι αναγκαστικά παίρνουμε το ρόλο της τρόικας λόγω αποτελέσματος.) Στο Μαρακές οι ταρίφες τη βρίσκουν με το να σου λένε τα τριπλάσια και στο τέλος όμως να υποχωρούν. Αφού επιτέλους φτάνουμε στην πύλη για την είσοδο στη μεντίνα έγινε και η έναρξη του 3ου σόου του μεγαλοπρεπούς. Φορτωμένοι με τα μπαγκάζια και με μηχανάκια και γαϊδούρια να περνούν ξυστά δίπλα μας προσπαθούσαμε να βρούμε το ριαντ που το είχε αναλάβει ο Γ. χαλάρωσε, ξέρω μου έκανε έχω και χάρτη ,….πάμε μια βόλτα? Βέβαια αυτό που δεν ήξερε και δεν τον ενδιέφερε να το μάθει από μένα είναι ότι εκεί δεν υπήρχε ούτε για δείγμα σήμανση στις οδούς , πάρε ρε άνθρωπε ένα τηλέφωνο να ρθούνε να παραλάβουν τα πακέτα, όχι αυτός εκεί την είχε δει Κολόμβος με 36 βαθμούς κελσίου.
Εγώ να αρχίζω να φορτώνω σα Nokia στην πρίζα αλλά αυτός εκεί έψαχνε τις Ινδίες του κι έτσι δόθηκε το σύνθημα για το γλέντι…Σταματάει ένα πιτσιρίκι να το ρωτήσει που είναι το ριαντ, αυτό αρχίζει να τρέχει λες και του βάλαμε νέφτι, πίσω να ακολουθεί ο Χριστόφορος, συγνώμη ο Γ. ήθελα να πω, και πιο πίσω εγώ να ψέλνω τα 12 ευαγγέλια (όχι που θα αλλαξοπιστήσουμε στα μέρη αυτά). Εγώ να λέω ότι το μικρό έχει καταλάβει λάθος, ο Γ. να του μιλάει γαλλικά λέγοντας του μόνο την λέξη ami 1324 φορές ανά δευτερόλεπτο (ami ami και τρις ami) ήξερε και τη λέξη croissant αλλά δεν αποδείχτηκε χρήσιμη. Στο τρελό παρεάκι προστίθεται κι άλλο πιτσιρίκι απρόσκλητο μετά ποδηλάτου που μπαίνει πρώτο και κάνει και σούζες λέγοντας μας πως αυτό ξέρει καλύτερα. Περνάγαμε στενά , περνάγαμε σοκάκια αλλά πουθενά το ριαντ, κάτι να λένε τα μικρά να ρωτάνε δεξιά να ρωτάνε αριστερά και η πομπή να μεγαλώνει με την προσθήκη ενός ενήλικα αυτή τη φορά. Μετά από αρκετή ώρα κι αφού το περιπλανώμενο τσίρκο ( δωρεάν τώρα και στην πόλη σας) είχε ψυχαγωγήσει τη μισή Μεδίνα φτάσαμε. Εκεί δίνει ο Γ. 20 Dhr , τα μόνα ψιλά που είχαμε, στο 1ο πιτσιρίκι γιατί οι άλλοι είπαμε ήρθανε απρόσκλητοι κι εκεί έγινε ο μεγάλος χαμός να έχουν στηθεί σαν άλλο τρίο στούτζες και να μας μπινελικώνουν ζητώντας κι άλλα, τελικά ήρθε μια κοπέλα από το ριαντ μας έβαλε μέσα και τους άφησε απέξω να μας στολίζουν κανονικότατα. Συμβουλή: αν μένετε μέσα σε μεδίνα σε μεγάλες πόλεις στο Μαρόκο καλό θα ήταν να κανονίσετε από πριν να έρθει κάποιος να σας παραλάβει από καμία κεντρική πύλη εκτός και έχετε απωθημένο να βιώσετε το La Strada του Φελίνι. Ευτυχώς τα πράγματα στο ριαντ ήταν πολύ διαφορετικά , τα παιδιά που το είχαν ήταν απίστευτοι και μας βοήθησαν σε ότι χρειαστήκαμε κατά τη διήμερη διαμονή μας.
Attachments
Last edited by a moderator:
