go2dbeach
Member
- Μηνύματα
- 6.032
- Likes
- 9.900
- Επόμενο Ταξίδι
- Λατινική Αμερική
- Ταξίδι-Όνειρο
- Λατινική Αμερική
Ο Μεξικανος πλησιασε εναν βαρκαρη που ηταν αραγμενος στα ανοιχτα , τον ρωτησε αν ειχε ραδιο και τι γινοταν με το ματς.Δυστυχως η Αργεντινη ειχε σκοραρει και μαλλον θα πηγαιναν για παραταση.Ο Μεξικανος τρελαθηκε!
Πηρε το δρομο προς τα πισω κι εγω του ειπα οτι το Γαραφον ειναι απο την αντιθετη μερια.Μου ειπε οτι το μερος ειχε καταστραφει απο τον τυφωνα , δεν ειχε μεινει κοραλλι αθικτο , ουτε καρχαριες, ουτε ο υποβρυχιος σταυρος και αλλα τετοια.Τον πιστεψα..γιατι οχι?Ειδα και στο Κοζουμελ την καταστροφη..
Εκανε μια σταση σε ενα καναλι και μου εδειξε ενα μερος οπου μαζευονται ολα τα τροπικα ψαρια. Τον ρωτησα: δηλαδη να παμε προς τα εκει εκει να εξερευνησουμε? Μπορει να μη μιλαω απταιστα Ισπανικα , αλλα το ' si ' με το ' no ' τα ξεχωριζω , και μου ειπε si seniorita!
Βουτηξαμε και χαθηκαμε στη μαγεια των χρωματων του βυθου , ακολουθωντας μπλε καβουρια , χελωνες , πορτοκαλοχρυσους ανεμοστροβιλους ψαριων , αγγελοψαρα , ριγε κιτρινομαυρα κοπαδια ψαριων , ασημι μπαρακουντα και πολυχρωμα κοραλια. Οταν ομως προσπαθησαμε να κολυμπησουμε προς τη βαρκα , απλα δε γινοταν! Και ειχαμε ηδη απομακρυνθει αρκετα.Εβαζα ολη μου τη δυναμη , κι ομως εβλεπα το ιδιο κοραλι απο κατω , δεν μετακινουμουν ουτε ποντο. Ο Mr. κρατουσε τον junior αλλα το ρευμα αργα και σταθερα μας τραβουσε προς τα μεσα στο καναλι...
Πριν απο 50 χρόνια περιπου, ένας νεαρος νησιωτης ονοματι Κάρλος Γκαρσια Καστίγια, που βουτουσε για αστακους, ανακαλυψε μια σπηλια οπου έμπαιναν οι καρχαριες, χωρις να βγαινουν ξανα. Αυτο του κινησε την περιεργια και αποφασισε να βουτηξει και να δει οτι οι καρχαρίες κοιμόντουσαν με τα μάτια ορθανοιχτα μέσα στη σπηλια. Ήταν η σπηλια με τους κοιμωμενους καρχαρίες οπως την ξερουν σημερα. Τι ήταν να θυμηθω την ιστορια αυτη την πιο ακαταλληλη στιγμή! Πιστευα οτι το ρεύμα μας τραβαει προς τη σπηλια και πιθανον να ειναι η ωρα που ξυπνανε οι καρχαρίες. Ευτυχως ο βαρκαρης – που απο τη στιγμή του ημίχρονου είχε πάθει παρακρουση – θυμήθηκε οτι καποιοι λείπουν απο τη βάρκα, μας ειδε και ηρθε και μας μαζεψε.
Επιστρέψαμε στο λιμανάκι, ο βαρκάρης παράτησε τη βαρκα και τον Μπεν Χουρ να τακτοποιήσει και έφυγε τρέχοντας.
Καθως πηγαιναμε προς το δωματιο , συναντησαμε μπροστα απο το “Καλυψω” τον Μεξικανο που μου το είχε συστήσει, αγκαλια με ενα ραδιάκι να ακουει τον αγώνα. Του ειπα για την εκδρομη μας και οτι ηταν κριμα που ο υφαλος ειχε καταστραφει. Εκπληκτος μου ειπε οτι ο υφαλος ηταν πιο ζωντανος απο ποτε , ο υποβρυχιος σταυρος δεν επεφτε ουτε με ατομικη βομβα , οτι ειχαμε επιστρεψει τουλαχιστον μια ωρα νωρίτερα απο την εκδρομη και ο αγωνας θα πηγαινε στην παραταση την οποια προφανώς αυτη τη στιγμή θα παρακολουθουσε ο συμπαθης κατα τα άλλα βαρκαρης !
Τελικα οπωs εγω εχασα το Ελ Γαραφον ετσι και το Μεξικό εχασε απ'την Αργεντινη .
Πηρε το δρομο προς τα πισω κι εγω του ειπα οτι το Γαραφον ειναι απο την αντιθετη μερια.Μου ειπε οτι το μερος ειχε καταστραφει απο τον τυφωνα , δεν ειχε μεινει κοραλλι αθικτο , ουτε καρχαριες, ουτε ο υποβρυχιος σταυρος και αλλα τετοια.Τον πιστεψα..γιατι οχι?Ειδα και στο Κοζουμελ την καταστροφη..
Εκανε μια σταση σε ενα καναλι και μου εδειξε ενα μερος οπου μαζευονται ολα τα τροπικα ψαρια. Τον ρωτησα: δηλαδη να παμε προς τα εκει εκει να εξερευνησουμε? Μπορει να μη μιλαω απταιστα Ισπανικα , αλλα το ' si ' με το ' no ' τα ξεχωριζω , και μου ειπε si seniorita!
Βουτηξαμε και χαθηκαμε στη μαγεια των χρωματων του βυθου , ακολουθωντας μπλε καβουρια , χελωνες , πορτοκαλοχρυσους ανεμοστροβιλους ψαριων , αγγελοψαρα , ριγε κιτρινομαυρα κοπαδια ψαριων , ασημι μπαρακουντα και πολυχρωμα κοραλια. Οταν ομως προσπαθησαμε να κολυμπησουμε προς τη βαρκα , απλα δε γινοταν! Και ειχαμε ηδη απομακρυνθει αρκετα.Εβαζα ολη μου τη δυναμη , κι ομως εβλεπα το ιδιο κοραλι απο κατω , δεν μετακινουμουν ουτε ποντο. Ο Mr. κρατουσε τον junior αλλα το ρευμα αργα και σταθερα μας τραβουσε προς τα μεσα στο καναλι...
Πριν απο 50 χρόνια περιπου, ένας νεαρος νησιωτης ονοματι Κάρλος Γκαρσια Καστίγια, που βουτουσε για αστακους, ανακαλυψε μια σπηλια οπου έμπαιναν οι καρχαριες, χωρις να βγαινουν ξανα. Αυτο του κινησε την περιεργια και αποφασισε να βουτηξει και να δει οτι οι καρχαρίες κοιμόντουσαν με τα μάτια ορθανοιχτα μέσα στη σπηλια. Ήταν η σπηλια με τους κοιμωμενους καρχαρίες οπως την ξερουν σημερα. Τι ήταν να θυμηθω την ιστορια αυτη την πιο ακαταλληλη στιγμή! Πιστευα οτι το ρεύμα μας τραβαει προς τη σπηλια και πιθανον να ειναι η ωρα που ξυπνανε οι καρχαρίες. Ευτυχως ο βαρκαρης – που απο τη στιγμή του ημίχρονου είχε πάθει παρακρουση – θυμήθηκε οτι καποιοι λείπουν απο τη βάρκα, μας ειδε και ηρθε και μας μαζεψε.
Επιστρέψαμε στο λιμανάκι, ο βαρκάρης παράτησε τη βαρκα και τον Μπεν Χουρ να τακτοποιήσει και έφυγε τρέχοντας.
Καθως πηγαιναμε προς το δωματιο , συναντησαμε μπροστα απο το “Καλυψω” τον Μεξικανο που μου το είχε συστήσει, αγκαλια με ενα ραδιάκι να ακουει τον αγώνα. Του ειπα για την εκδρομη μας και οτι ηταν κριμα που ο υφαλος ειχε καταστραφει. Εκπληκτος μου ειπε οτι ο υφαλος ηταν πιο ζωντανος απο ποτε , ο υποβρυχιος σταυρος δεν επεφτε ουτε με ατομικη βομβα , οτι ειχαμε επιστρεψει τουλαχιστον μια ωρα νωρίτερα απο την εκδρομη και ο αγωνας θα πηγαινε στην παραταση την οποια προφανώς αυτη τη στιγμή θα παρακολουθουσε ο συμπαθης κατα τα άλλα βαρκαρης !
Τελικα οπωs εγω εχασα το Ελ Γαραφον ετσι και το Μεξικό εχασε απ'την Αργεντινη .
Attachments
Last edited:
. Δύο θέσεις παρακαλώ.
Δε με θελετε μαζι?
