travelbreak
Member
- Μηνύματα
- 1.968
- Likes
- 17.262
- Επόμενο Ταξίδι
- ???
- Ταξίδι-Όνειρο
- Υπερσιβηρικός
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Πρώτη μέρα στο Βίντχοκ.
- Από το Windhoek στο Sossusvlei. 1
- Από το Windhoek στο Sossusvlei. 2
- Επίσκεψη στο Sossusvlei
- Επιστροφή από το Sossusvlei. Sesriem Canyon.
- Οδικώς στο Swakopmund.
- Βόλτες στο Σβάκοπμουντ.
- Πρώτη μέρα με το πρακτορείο
- Στο πάρκο Ετόσα.
- Σαφάρι στο πάρκο Ετόσα.
- Πάρκο Ετόσα, αλλαγή λοτζ.
- Ταξίδι δίπλα στον ποταμό Okavango.
- Βόλτες στο ποτάμι και άφιξη στη Μποτσουάνα.
- Στο Δέλτα του Οκαβάνγκο, με αεροπλάνο.
- Στο Δέλτα του Οκαβάνγκο, με αυτοκίνητο. Πρώτη μέρα.
- Ολοήμερο σαφάρι στο Δέλτα του Οκαβάνγκο. Δεύτερη μέρα.
- Λίγο σαφάρι ακόμα και άφιξη στη Νάτα.
- Nata salt pans.
- Βόλτα στον ποταμό Chobe
- Στους Καταρράκτες Βικτώρια.
- Επίσκεψη στους καταρράκτες.
- Η επιστροφή.
- Βίντεο
Nata salt pans.
Κάνουμε διαφήμιση στα λιπαντικά, αλλά ο τίτλος και η ζωγραφιά της εικόνας αξίζουν:
Βρισκόμασταν ακόμα στην Μποτσουάνα. Το πρωί στην πόλη Nata πήγαμε πολύ νωρίς, στις 6 το πρωί, να δούμε τα ταψιά ή λεκάνες (εδάφους εννοείται), Nata salt pans. Ξέραμε περίπου τι θα δούμε αν και πάλι περιμέναμε να δούμε κάτι με περισσότερο ενδιαφέρον. Ήμασταν σε τζιπ από 8 άτομα στο κάθε ένα και κάναμε αρκετά χιλιόμετρα στην περιοχή. Το κύριο ενδιαφέρον μας εστιάστηκε στα πουλιά. Γενικώς σε αυτό το ταξίδι οι οδηγοί των αυτοκινήτων ασχολούνται πολύ με τα διάφορα είδη πουλιών. Εμένα δεν με απασχόλησε και τόσο το αντικείμενο αυτό, όμως η αλήθεια είναι ότι είχε πολύ όμορφα πουλιά και προσπαθούσα να τραβώ φωτογραφίες γιατί είχαν υπέροχα χρώματα καθώς και ράμφη, και λαιμούς, και πόδια. Είναι δύσκολο όμως να θυμάμαι τόσα πολλά ονόματα.
Παρένθεση. Πριν λίγες μέρες έκανα βόλτα με ένα καλό φίλο μου σε ένα πάρκο προαστίου της Αθήνας. Τουλάχιστον πέντε φορές σταμάτησε και μου υπέδειξε να ακούσω διάφορα πουλιά. Καλά, τα παπαγαλάκια ήταν πανταχού παρόντα. Μου έλεγε όμως και διάφορα άλλα που άκουγε και μερικά τα έβλεπε. Δυο φορές μου είπε να προσέξω τις φωνές που έκαναν οι τσαλαπετεινοί. Βλέπω στο τηλέφωνο την εμφάνισή τους και τους θυμήθηκα. Μάλλον δεν είχα δει ποτέ στο παρελθόν. Είπε ότι είναι ζευγάρι και «φωλιάζουν». Πήγαμε προς το μέρος που ακούγονταν και δεν άργησε να μου δείξει δύο. Θέλω να πω με αυτή την αναφορά, ότι είναι κάποιοι που ενδιαφέρονται για τα πουλιά και εμένα είναι και κολλητός μου. Μέχρι τα 22 του χρόνια ήταν κυνηγός, αλλά τότε πήγε στη Ζυρίχη και είδε στα πάρκα άπειρα πουλιά και κατάλαβε πόσο κακό κάνει το κυνήγι. Δεν έπιασε έκτοτε όπλο εκτός από ψαροντούφεκο. Τέλος η παρένθεση. Πάμε ξανά Μποτσουάνα:
Στα διάφορα σαφάρι που κάναμε ασχοληθήκαμε πολύ και με τα ζώα. Μαθαίναμε πολλές λεπτομέρειες για τη ζωή τους και η Αμερικανίδα συνεχώς ρωτούσε ποιο είναι θηλυκό και πιο το αρσενικό και πώς μπορούμε να τα διαχωρίζουμε. Μου έκανε εντύπωση ότι όλοι οι οδηγοί ήξεραν από πολύ μακριά να σου πουν αν είναι θηλυκό ή αρσενικό ένα ή περισσότερα ζώα. Το καταλάβαιναν πιστεύω κυρίως από την ομάδα που έβλεπαν. Δηλαδή μπορεί να ήξεραν ότι 3 θηλυκά ποτέ δεν είναι μαζί. Αυτό είχε σαν συνέπεια να καταλαβαίνουν ότι είναι αρσενικοί, ας πούμε οι τρεις ελέφαντες. Αυτό που λέω απλά είναι ένα παράδειγμα για να δείξω ότι δεν είναι απαραίτητο να διακρίνουν κάποιο χαρακτηριστικό πάνω στο ζώο. Προφανώς όμως υπάρχουν και τέτοια. Στις λεκάνες που πήγαμε λοιπόν το πρωί ή τηγάνια όπως αλλιώς τα λένε, εκτός από πουλιά είδαμε και γκνου και λίγες ζέβρες, ιμπάλα και ίσως κάποια άλλα ακόμα.
Τα Nata salt pans, αν τα δεις σε φωτογραφίες στο ίντερνετ, θα παραδεχτείς ότι είναι κάτι υπέροχο. Η πραγματικότητα όμως που είδαμε εμείς δεν ήταν τόσο όμορφη. Πιστεύω ότι είχε πολύ ιδιαίτερα μέρη, τα οποία δεν είδαμε γιατί ήταν πολύ μακριά. Η περιοχή που επισκεφτήκαμε αρχικά είχε πάνω σε μια τελείως επίπεδη οριζόντια επιφάνεια χαμηλή βλάστηση, κυρίως χόρτα. Κάπου κάπου έβλεπες ένα τμήμα γης που καλυπτόταν από ένα λευκό χώμα. Εκεί μας είπε ο οδηγός μας ότι την περίοδο που έχει πολλές βροχές γεμίζει με νερό. Τέτοιες κενές από χόρτα περιοχές είναι τα ονομαζόμενα τηγάνια. Παρακάτω που προχωρήσαμε είδαμε τεράστιες εκτάσεις αυτού του είδους. Και αν το ψάξεις στο διαδίκτυο θα δεις ότι τέτοιες «λίμνες» υπάρχουν εκεί με έκταση αρκετές χιλιάδες τετραγωνικά χιλιόμετρα. Υπάρχουν τρεις τεράστιες τέτοιου είδους λίμνες με συνολική έκταση όσο η μισή Ελλάδα. Εμείς σε ορισμένες πολύ μικρές από αυτές τις λίμνες είδαμε να υπάρχει και λίγο νερό. Σίγουρα παρακάτω θα υπήρχαν και μεγαλύτερες εκτάσεις με νερό.
Στον επόμενο χάρτη φαίνεται η ευρύτερη περιοχή με τα τηγάνια, που είναι με το μπλε χρώμα. Όμως και οι περιοχές ανάμεσα σε αυτά αποτελούν τμήματα των τηγανιών.
Στις βόλτες που κάναμε εκτός από τα ζώα που είδαμε και τα τηγάνια, είδαμε σε κάποια σημεία και δέντρα μπάομπαμπ. Είχαν τον γνωστό κορμό που ξέρουμε αλλά όχι τη γενική μορφή του δένδρου από τη Μαδαγασκάρη που βλέπουμε στις φωτογραφίες. Στη Μαδαγασκάρη τα δένδρα αυτά έχουν φύλλωμα μόνο στο πάνω μέρος, και όλο το υπόλοιπο είναι κορμός με ελάχιστα κλαδιά. Στη Νάτα είχαν αρκετό φύλλωμα και μικρά κλαδιά σε όλο σχεδόν το ύψος τους. Δεν είδαμε μόνο εκεί Μπάομπαμπ αλλά και σε άλλα σημεία στην Μποτσουάνα. Τα δένδρα αυτά ανήκουν στο γένος Αδανσονία το οποίο έχει εννέα είδη. Κάποια από αυτά έχουν λιγότερα και άλλα περισσότερα κλαδιά. Επίσης ο κορμός μπορεί να είναι πιο χοντρός ή λιγότερο χοντρός. Αυτά που είδαμε εμείς είχαν πιο χοντρό κορμό από εκείνα της Μαδαγασκάρης.
Η βόλτα μας κράτησε περίπου δύο ώρες και παρά το ότι ήταν λιγότερο ενδιαφέρουσα από τις προσδοκίες μας, άξιζε. Όλες αυτές οι βόλτες με τζιπ δεν είναι προαιρετικές αλλά περιλαμβάνονται στο πρόγραμμα. Όσες δεν περιλαμβάνονται και τις πληρώνουμε το αναφέρω ρητά.
Κάνουμε διαφήμιση στα λιπαντικά, αλλά ο τίτλος και η ζωγραφιά της εικόνας αξίζουν:


Βρισκόμασταν ακόμα στην Μποτσουάνα. Το πρωί στην πόλη Nata πήγαμε πολύ νωρίς, στις 6 το πρωί, να δούμε τα ταψιά ή λεκάνες (εδάφους εννοείται), Nata salt pans. Ξέραμε περίπου τι θα δούμε αν και πάλι περιμέναμε να δούμε κάτι με περισσότερο ενδιαφέρον. Ήμασταν σε τζιπ από 8 άτομα στο κάθε ένα και κάναμε αρκετά χιλιόμετρα στην περιοχή. Το κύριο ενδιαφέρον μας εστιάστηκε στα πουλιά. Γενικώς σε αυτό το ταξίδι οι οδηγοί των αυτοκινήτων ασχολούνται πολύ με τα διάφορα είδη πουλιών. Εμένα δεν με απασχόλησε και τόσο το αντικείμενο αυτό, όμως η αλήθεια είναι ότι είχε πολύ όμορφα πουλιά και προσπαθούσα να τραβώ φωτογραφίες γιατί είχαν υπέροχα χρώματα καθώς και ράμφη, και λαιμούς, και πόδια. Είναι δύσκολο όμως να θυμάμαι τόσα πολλά ονόματα.



Παρένθεση. Πριν λίγες μέρες έκανα βόλτα με ένα καλό φίλο μου σε ένα πάρκο προαστίου της Αθήνας. Τουλάχιστον πέντε φορές σταμάτησε και μου υπέδειξε να ακούσω διάφορα πουλιά. Καλά, τα παπαγαλάκια ήταν πανταχού παρόντα. Μου έλεγε όμως και διάφορα άλλα που άκουγε και μερικά τα έβλεπε. Δυο φορές μου είπε να προσέξω τις φωνές που έκαναν οι τσαλαπετεινοί. Βλέπω στο τηλέφωνο την εμφάνισή τους και τους θυμήθηκα. Μάλλον δεν είχα δει ποτέ στο παρελθόν. Είπε ότι είναι ζευγάρι και «φωλιάζουν». Πήγαμε προς το μέρος που ακούγονταν και δεν άργησε να μου δείξει δύο. Θέλω να πω με αυτή την αναφορά, ότι είναι κάποιοι που ενδιαφέρονται για τα πουλιά και εμένα είναι και κολλητός μου. Μέχρι τα 22 του χρόνια ήταν κυνηγός, αλλά τότε πήγε στη Ζυρίχη και είδε στα πάρκα άπειρα πουλιά και κατάλαβε πόσο κακό κάνει το κυνήγι. Δεν έπιασε έκτοτε όπλο εκτός από ψαροντούφεκο. Τέλος η παρένθεση. Πάμε ξανά Μποτσουάνα:



Στα διάφορα σαφάρι που κάναμε ασχοληθήκαμε πολύ και με τα ζώα. Μαθαίναμε πολλές λεπτομέρειες για τη ζωή τους και η Αμερικανίδα συνεχώς ρωτούσε ποιο είναι θηλυκό και πιο το αρσενικό και πώς μπορούμε να τα διαχωρίζουμε. Μου έκανε εντύπωση ότι όλοι οι οδηγοί ήξεραν από πολύ μακριά να σου πουν αν είναι θηλυκό ή αρσενικό ένα ή περισσότερα ζώα. Το καταλάβαιναν πιστεύω κυρίως από την ομάδα που έβλεπαν. Δηλαδή μπορεί να ήξεραν ότι 3 θηλυκά ποτέ δεν είναι μαζί. Αυτό είχε σαν συνέπεια να καταλαβαίνουν ότι είναι αρσενικοί, ας πούμε οι τρεις ελέφαντες. Αυτό που λέω απλά είναι ένα παράδειγμα για να δείξω ότι δεν είναι απαραίτητο να διακρίνουν κάποιο χαρακτηριστικό πάνω στο ζώο. Προφανώς όμως υπάρχουν και τέτοια. Στις λεκάνες που πήγαμε λοιπόν το πρωί ή τηγάνια όπως αλλιώς τα λένε, εκτός από πουλιά είδαμε και γκνου και λίγες ζέβρες, ιμπάλα και ίσως κάποια άλλα ακόμα.



Τα Nata salt pans, αν τα δεις σε φωτογραφίες στο ίντερνετ, θα παραδεχτείς ότι είναι κάτι υπέροχο. Η πραγματικότητα όμως που είδαμε εμείς δεν ήταν τόσο όμορφη. Πιστεύω ότι είχε πολύ ιδιαίτερα μέρη, τα οποία δεν είδαμε γιατί ήταν πολύ μακριά. Η περιοχή που επισκεφτήκαμε αρχικά είχε πάνω σε μια τελείως επίπεδη οριζόντια επιφάνεια χαμηλή βλάστηση, κυρίως χόρτα. Κάπου κάπου έβλεπες ένα τμήμα γης που καλυπτόταν από ένα λευκό χώμα. Εκεί μας είπε ο οδηγός μας ότι την περίοδο που έχει πολλές βροχές γεμίζει με νερό. Τέτοιες κενές από χόρτα περιοχές είναι τα ονομαζόμενα τηγάνια. Παρακάτω που προχωρήσαμε είδαμε τεράστιες εκτάσεις αυτού του είδους. Και αν το ψάξεις στο διαδίκτυο θα δεις ότι τέτοιες «λίμνες» υπάρχουν εκεί με έκταση αρκετές χιλιάδες τετραγωνικά χιλιόμετρα. Υπάρχουν τρεις τεράστιες τέτοιου είδους λίμνες με συνολική έκταση όσο η μισή Ελλάδα. Εμείς σε ορισμένες πολύ μικρές από αυτές τις λίμνες είδαμε να υπάρχει και λίγο νερό. Σίγουρα παρακάτω θα υπήρχαν και μεγαλύτερες εκτάσεις με νερό.








Στον επόμενο χάρτη φαίνεται η ευρύτερη περιοχή με τα τηγάνια, που είναι με το μπλε χρώμα. Όμως και οι περιοχές ανάμεσα σε αυτά αποτελούν τμήματα των τηγανιών.


Στις βόλτες που κάναμε εκτός από τα ζώα που είδαμε και τα τηγάνια, είδαμε σε κάποια σημεία και δέντρα μπάομπαμπ. Είχαν τον γνωστό κορμό που ξέρουμε αλλά όχι τη γενική μορφή του δένδρου από τη Μαδαγασκάρη που βλέπουμε στις φωτογραφίες. Στη Μαδαγασκάρη τα δένδρα αυτά έχουν φύλλωμα μόνο στο πάνω μέρος, και όλο το υπόλοιπο είναι κορμός με ελάχιστα κλαδιά. Στη Νάτα είχαν αρκετό φύλλωμα και μικρά κλαδιά σε όλο σχεδόν το ύψος τους. Δεν είδαμε μόνο εκεί Μπάομπαμπ αλλά και σε άλλα σημεία στην Μποτσουάνα. Τα δένδρα αυτά ανήκουν στο γένος Αδανσονία το οποίο έχει εννέα είδη. Κάποια από αυτά έχουν λιγότερα και άλλα περισσότερα κλαδιά. Επίσης ο κορμός μπορεί να είναι πιο χοντρός ή λιγότερο χοντρός. Αυτά που είδαμε εμείς είχαν πιο χοντρό κορμό από εκείνα της Μαδαγασκάρης.




Η βόλτα μας κράτησε περίπου δύο ώρες και παρά το ότι ήταν λιγότερο ενδιαφέρουσα από τις προσδοκίες μας, άξιζε. Όλες αυτές οι βόλτες με τζιπ δεν είναι προαιρετικές αλλά περιλαμβάνονται στο πρόγραμμα. Όσες δεν περιλαμβάνονται και τις πληρώνουμε το αναφέρω ρητά.
