giannismits
Member
- Μηνύματα
- 3.494
- Likes
- 11.728
- Επόμενο Ταξίδι
- ?
Η διαδρομή και η άφιξη στα Τίρανα!
Η πιο γρήγορη διαδρομή για να φτάσει κανείς στα Τίρανα είναι μέσω των συνόρων της Κρυσταλλοπηγής. Η προβλεπόμενη ώρα άφιξης ήταν γύρω στις 5 το απόγευμα τοπική ώρα, δηλαδή περίπου 9 ώρες διαδρομής. Στην Κρυσταλλοπηγή στην ελληνική πλευρά κατεβήκαμε όλοι από το λεωφορείο για να δώσουμε στο τελωνείο τα διαβατήρια μας. Δεν ήταν ιδιαίτερα χρονοβόρο αλλά 30 άτομα πρέπει να ήμασταν. Οι επιβάτες ήταν κλασικές γνώριμες αλβανικές φάτσες, μερικές τρομερές θείες αλλά και 2-3 νεαροί που δεν τους ξεχώριζες από Έλληνες. Τα κοινωνικά μας σχόλια τα κάναμε για τους συνεπιβάτες μας κι έτσι πέρασε πολύ ευχάριστα η ώρα αναμονής. Στην αλβανική πλευρά ο οδηγός έδωσε το τελωνείο τα διαβατήρια/ταυτότητες μας και η συνολική καθυστέρηση στα σύνορα ήταν περίπου 1,5 ώρα. Και μπαίνουμε επιτέλους Αλβανία.
Η πρώτη ολιγόλεπτη στάση έγινε λίγα χιλιόμετρα μετά αφού μπήκαμε στην Αλβανία σε ένα βενζινάδικο. Από εδώ έγινε αλλαγή και είχαμε άλλον οδηγό και συνοδηγό. Ο καιρός ήταν εξαιρετικός ότι πρέπει για εκδρομή!
Εκεί που λιαζόμασταν ξαφνικά μας πλησιάζει ένας νεαρός συνεπιβάτης μας και μας δίνει στα γρήγορα από ένα κουτάκι κρύο καφέ. Προς στιγμήν νόμιζα πως τα μοίραζε το λεωφορείο αλλά γρήγορα καταλάβαμε πως απλά μας το πρόσφερε ο ίδιος μόνο σε μας. Ξαφνιαστήκαμε και τον ευχαριστήσαμε και το μόνο που μας είπε αυτός κάπως ντροπαλά και με σπαστά ελληνικά, ήταν ένα 'δεν πειράζει''. Τέτοια ευγενική χειρονομία από άγνωστο και στο άσχετο δεν μας έχει ξανατύχει. Να εκτίμησε τόσο ότι είμαστε Έλληνες και ταξιδεύουμε στη χώρα του? Να του άρεσαν οι φυσιογνωμίες μας? Να είναι απλά ένα ευγενικό παλικάρι? Ότι και να ναι ήταν το πρώτο θετικό δείγμα από Αλβανό από τα πολλά που θα ακολουθούσαν. Στο λεωφορείο καθόταν σχεδόν απέναντί μας και ανά διαστήματα μας κοιτούσε διακριτικά. Αξιοπερίεργους πάντως δεν μας λες!
Μετά από 50 λεπτά φτάναμε στην πόλη του Πόγραδετς και στις όχθες της κρυστάλλινης λίμνης Οχρίδας. Το οδικό δίκτυο ήταν αρκετά καλό, η διαδρομή δεν ήταν καθόλου βαρετή ούτε κουραστική και είχε όμορφες εναλλαγές τοπίων.
Η δεύτερη στάση, αυτή τη φορά 30λεπτη, έγινε 1,5 ώρα μετά το Πόγραδετς στο Bar Kafe Rest Stop στην περιοχή Hotolisht πάνω στην εθνική οδό Ε852 και δίπλα στον ποταμό Shkumbin .
Ήμασταν στην τελική ευθεία για το Ελμπασάν όπου θα κατέβαινε αρκετός κόσμος. Κάποια στιγμή ο οδηγός κάτι ενημέρωσε τους επιβάτες αλλά φυσικά δεν καταλάβαμε. Η θεία απέναντί μας με σπαστά ελληνικά, μας είπε πως αν θέλαμε να κατέβουμε στο Ελμπασάν για να πάρουμε άλλο λεωφορείο εξπρές για Τίρανα γιατί αυτό θα συνεχίσει από άλλο δρόμο και θα κάνει 1,5 ώρα περισσότερο. Το αγνοήσαμε και είπαμε πως δεν μας πειράζει. Όταν φτάσαμε Ελμπασάν ο οδηγός πάλι το ανακοίνωσε και όταν μας είδε να το συζητάμε μας το είπε και στα ελληνικά. Ε πες βρε άνθρωπέ μου ότι ξέρεις ελληνικά. Ήταν μάλλον λεωφορείο ανταπόκρισης. Μας είπε πως εννοείται δεν θα πληρώσουμε έξτρα εισιτήριο στο άλλο λεωφορείο και ότι θα φτάσουμε πολύ νωρίτερα. Στη συζήτηση μας βοήθησε και ένας ευγενέστατος θείος που ήξερε καλά ελληνικά και τότε σηκωθήκαμε γρήγορα, πήραμε τις βαλίτσες μας και τις μεταφέραμε στο άλλο λεωφορείο που ήταν ακριβώς δίπλα. Πάνω στη βιασύνη μου δεν είχα καταλάβει ότι έπεσε το κινητό μου! Δεν το πήρα χαμπάρι και μου το έδωσε ελάχιστα μετά ένας νεαρός. Ακόμα ένα θετικό δείγμα. Πάντως μόνο 2-3 άτομα άλλαξαν λεωφορείο. Προφανώς οι περισσότεροι επιβάτες από Θεσσαλονίκη δεν είχαν τελικό προορισμό τα Τίρανα. Πριν την αναχώρηση εμφανίστηκε πάλι ο θείος του άλλου λεωφορείου να μας ρωτήσει μήπως ξεχάσαμε τις βαλίτσες κι αν τις μεταφέραμε. Μα με το καλημέρα σας μας σκλάβωσαν οι Αλβανοί με τη συμπεριφορά τους.
Όλα τέλεια λοιπόν και στην τελική ευθεία για τα Τίρανα. Ώσπου κάποια στιγμή συνειδητοποιώ κάτι. Ξέχασα το τζάκετ μου στο άλλο λεωφορείο! Ε δεν θα γινόταν κάτι να χαλάσει τη διάθεσή μας? Αφού αλληλοκατηγορηθήκαμε με τον Rose για το ποιος φταίει που ξεχάστηκε το τζάκετ στην θέση του άλλου λεωφορείου και ανέβηκαν οι τόνοι κλασικά, επικράτησε ψυχραιμία και είπαμε ας φτάσουμε και θα δούμε. Ευτυχώς δεν είχα τίποτα στις τσέπες του τζάκετ. Διαφορετικά θα πάθαινα αμόκ από το άγχος.
Γύρω στις 16:30 φτάσαμε στον σταθμό λεωφορείων (έναν από τους πολλούς στα Τίρανα). Είναι ο σταθμός για τα διεθνή δρομολόγια και βρίσκεται στην λεωφόρο Rruga Dritan Hoxha, πολύ κοντά στην κυκλική πλατεία Zogu I Zi. Όταν κατεβήκαμε πήγαμε κατευθείαν στο μικρό γραφείο της Metro να ενημερώσουμε για το τζάκετ που είχα ξεχάσει στο λεωφορείο που ήταν καθ’οδόν και σε καμιά ώρα θα έφτανε στον σταθμό. Η κοπέλα στο γραφείο δεν ήξερε ούτε ελληνικά ούτε αγγλικά αλλά φώναξε έναν συνάδελφο από διπλανό γραφείο να βοηθήσει. Το παλικάρι ήξερε πολύ καλά αγγλικά, συνεννοηθήκαμε και είπε στην κοπέλα την υπόθεση. Η οποία πήρε τηλέφωνο τον οδηγό, επιβεβαίωσε ότι το μπουφάν όντως ήταν στο λεωφορείο και μας είπε πως όταν έρθει θα το αφήσει ο οδηγός στο γραφείο το οποίο κλείνει στις 9 το βράδυ. Τέλεια.
Στην λεωφόρο Rruga Dritan Hoxha, πήγαμε σε μια στάση στην τύχη να περιμένουμε το αστικό που θα μας πήγαινε στο κέντρο. Δεν μπορεί, όλο και κάποιο αστικό θα μας βολέψει. Τα αστικά δεν αναγράφουν νούμερο, δεν μπορείς να καταλάβεις από αυτά που γράφει που πηγαίνουν, και στις στάσεις δεν υπάρχει χαρτί με ωράρια και δρομολόγια. Με λίγα λόγια βλέποντας και κάνοντας και χωρίς κανέναν προγραμματισμό. Στο πρώτο αστικό που ήρθε ρωτήσαμε στον οδηγό ''center?'', μας έγνεψε καταφατικά και ανεβήκαμε. Στα αστικά έχουν εισπράκτορες και ήταν κάτι που με ξένισε γιατί είχα να το δω χρόνια και ζαμάνια. Πολύ άβολο πάντως να είναι ένα αστικό τίγκα γεμάτο και ο εισπράκτορας να περνάει από τον καθένα να δώσει εισιτήριο. Το κόστος του εισιτηρίου είναι 40 lek(0,30€). Ο εισπράκτορας όταν άκουσε να μιλάμε ελληνικά μας έπιασε συζήτηση και μας είπε πως 7 χρόνια έζησε στην Ελλάδα και δούλεψε στον βόλο και ρώτησε ποια είναι τα ταξιδιωτικά μας πλάνα για την Αλβανία. Ευγενέστατος και μας είπε πως θα μας ενημερώσει σε ποια στάση να κατέβουμε.
Κατεβήκαμε πίσω από το Εθνικό Μουσείο και το κατάλυμα μας ήταν σε απόσταση αναπνοής. Επέλεξα κάτι πολύ φτηνό και αξιοπρεπές με 45€ το δίκλινο για 2 διανυκτερεύσεις. Το Bujtina Shqiptare βρίσκεται σε ένα στενό αλλά δεν ήταν δύσκολο να το εντοπίσουμε, με την βοήθεια πάντα του μόνιμου βοηθού μου maps.me στο κινητό. https://www.booking.com/hotel/al/bu...d=339530;sid=fd80f7b89c9b8ed525a5a2b592bddb55 Ο 50αρης ιδιοκτήτης μας υποδέχτηκε ένθερμα. Γνωρίζει 6 γλώσσες και άπταιστα την Ελληνική σαν έλληνας χωρίς καμία προφορά. Λογικό βέβαια αφού σπούδασε ξενοδοχειακά στην Ελλάδα. Το δωμάτιο μια χαρά αλλά το μόνο που δεν μ’άρεσε ήταν που ήταν δίπλα στο κοινό χωλ/ρεσεψιόν/σαλόνι! Και να έβηχα θα ακουγόταν! Επίσης το βράδυ ακούγαμε την τηλεόραση που έβλεπε ο ιδιοκτήτης ή οι γονείς του που στόμα είχαν και μιλιά δεν είχαν. Γλυκύτατοι. Μπήκαμε στο δωμάτιο, σενιαριστήκαμε και βουρ για την πρώτη γνωριμία με τα Τίρανα. Δεν θέλω καθυστερήσεις.
Το σημείο έναρξης είναι ένα. Η μεγάλη κεντρική πλατεία Skenderbej. Η πλατεία έχει υποστεί μια τεράστια αποκατάσταση και επαναλειτούργησε στις 10 Ιουνίου 2017. Είναι μια γιγαντιαία πεζοδρομημένη περιοχή και σύμφωνα με το Δήμαρχο των Τιράνων, η μεγαλύτερη στα Βαλκάνια. Σε ένα σημείο της πλατείας το δάπεδο είναι υπερυψωμένο και έχει μια μορφή χαμηλής πυραμίδας! Εμείς πάντως αναρωτιόμασταν αν είναι κακοτεχνία!
Η νέα πλατεία είναι σχεδόν 28.000 τετραγωνικά μέτρα στρωμένη με πλακάκια από όλη την Αλβανία. Μάλιστα μεταφέρθηκαν εκεί μεγάλα κομμάτια λίθων, και από τους από τους Φιλιάτες της Θεσπρωτίας όπου η ελληνική ονομασία "Φιλιάτες" χαράχτηκε επάνω στους λίθους. Λίγες μέρες μετά τα εγκαίνια, άμεση υπήρξε η αντίδραση του ελληνικού ΥΠΕΞ, που εξέδωσε αυστηρή Ανακοίνωση:
"Καταδικάζουμε την τοποθέτηση, στην ανακαινισμένη κεντρική πλατεία των Τιράνων, λίθων προερχόμενων από διάφορες περιοχές των Βαλκανίων, συμπεριλαμβανομένης της ελληνικής περιοχής των Φιλιατών. Οι λίθοι αυτοί, επί των οποίων έχουν χαραχθεί τα ονόματα των περιοχών προέλευσής τους, συνθέτουν έργο που συμβολίζει την «ενότητα των αλβανικών εδαφών» και πρόκειται καταφανώς για μία κρατική ενέργεια που καλλιεργεί και υποκρύπτει αλυτρωτισμό.
Πρόκειται περί ακόμα μίας πρόκλησης, εκ μέρους της αλβανικής Κυβέρνησης, η οποία απροκάλυπτα υποσκάπτει τις σχέσεις καλής γειτονίας. Μέσω αυτής εμπράκτως αποδεικνύεται η κεντρική υποστήριξη τάσεων αλυτρωτισμού έναντι των όμορων χωρών της Αλβανίας, δεδομένου ότι ρητώς αναφέρονται οι ονομασίες περιοχών από διάφορα βαλκανικά κράτη.
Το Υπουργείο Εξωτερικών προέβη και προβαίνει σε όλες τις απαραίτητες παραστάσεις, ενημερώνοντας σχετικά φίλους, εταίρους και διεθνείς οργανισμούς. Σεβόμενο δε την εκλογική διαδικασία στην γείτονα χώρα δεν εξέδωσε, μέχρι σήμερα, καμία δημόσια ανακοίνωση που θα μπορούσε να παρερμηνευτεί και διαστρεβλωθεί ως παρέμβαση στην προεκλογική διαδικασία"
Αυτό ουδόλως σημαίνει ότι θα ανεχτούμε συμπεριφορές που δεν συνάδουν με το ευρωπαϊκό πνεύμα ειρηνικής συνύπαρξης και συνεργασίας και παραβιάζουν κατάφωρα τη θεμελιώδη αρχή της τήρησης σχέσεων καλής γειτονίας μίας εκ των βασικών προϋποθέσεων της ευρωπαϊκής πορείας των Τιράνων. Δυστυχώς, ακόμα και σήμερα επικίνδυνες και ξεπερασμένες νοοτροπίες του περασμένου αιώνα υπονομεύουν την πρόοδο και την ευημερία της περιοχής και δημιουργούν ένα πέτρινο εμπόδιο στο ευρωπαϊκό μέλλον της Αλβανίας"!
Οι λίθοι από τους Φιλιάτες!
Στην πλατεία έχουν φυτευτεί 70.000 λουλούδια, 2.200 δέντρα και 4.500 δενδρύλλια, τα οποία τα έχουν φέρει από όλη την αλβανική επικράτεια! Μίνι-πάρκα, παγκάκια, πλατφόρμες για λήψη φωτογραφιών, ένας ειδικός χώρος για μικρές δεξιώσεις και περισσότερες από 100 κρήνες συνθέτουν την νέα κεντρική πλατεία των Τιράνων. Στην πλατεία Σκεντέρμπεη, το μεγάλο πέτρινο πεζοδρόμιο περιβάλλουν τα σημαντικότερα κτίρια και εθνικά μνημεία των Τιράνων και της Αλβανίας όπως το Εθνικό Μουσείο, η Εθνική Λυρική σκηνή, η εθνική βιβλιοθήκη, η Τράπεζα της Αλβανίας, ο Πύργος του ρολογιού, το τζαμί Ετχέμ Μπέι και τα περισσότερα από τα κυβερνητικά κτήρια. Ορόσημα στον ορίζοντα είναι και τα ξενοδοχεία Tirana International Hotel και Hotel Plaza καθώς και ο υπό κατασκευή Green Tower.
Εθνικό Μουσείο
Η τράπεζα της Αλβανίας και πίσω ο 4-ever Green Tower
4-ever Green Tower
Το κτίριο της Εθνικής Λυρικής σκηνής και της εθνικής βιβλιοθήκης
Hotel Plaza , Πύργος του ρολογιού, Τζαμί Et'hem Bej και δίπλα το Δημαρχείο
Το άγαλμα του Γκιέργκι Καστριότι ή Σκεντέρμπεη ο οποίος κατά τον 15ο αιώνα αντιστάθηκε για χρόνια στην εισβολή των Οθωμανών και είναι ο εθνικός ήρωας της Αλβανίας.
Τέμενος Et'hem Bej
Το Δημαρχείο
Το μεγάλο αυτό έργο της ριζικής ανακατασκευής της πλατείας, κόστισε περίπου 16 εκατομμύρια ευρώ και είχε σαν σκοπό να μεταμορφώσει την εικόνα του κέντρου της πρωτεύουσας, και ίσως να ενισχύσει τον εθνικισμό και την εικόνα της ''Μεγάλης Αλβανίας'' που συχνά-πυκνά αναφέρεται ο πρωθυπουργός Έντι Ράμα! Ο οποίος διατέλεσε Δήμαρχος Τιράνων για 11 ολόκληρα χρόνια από το 2000 μέχρι το 2011 και είναι αυτός που εκσυγχρόνισε την εικόνα των Τιράνων όλα αυτά τα χρόνια.
Εμένα η πλατεία και η αύρα της μου άρεσε αρκετά. Μπορεί να είναι αχανής όμως είναι επιβλητική λόγω μεγέθους και ενδιαφέρουσα με όλα τα σημαντικά κτίρια που την περιβάλλουν. Θα την προτιμούσα όμως με περισσότερο πράσινο γιατί μοιάζει με ένα απέραντο τσιμέντο. Βέβαια 2 κομμάτια της πλατείας είναι ακόμα υπό κατασκευή και περιφραγμένα πίσω από το άγαλμα του Σκεντέρμπεη και ανάμεσα στην Εθνική βιβλιοθήκη και τον πύργο ρολογιού όπου προβλέπεται να μπει πολύ πράσινο. Πάντως χαίρομαι που επισκεφτήκαμε τα Τίρανα με την νέα πλατεία να έχει παραδοθεί γιατί μήνες νωρίτερα να ερχόμασταν θα βλέπαμε ένα απέραντο εργοτάξιο και ένα χάος.
Πάντως και πριν η πλατεία δεν ήταν και άσχημη. Πάλι προσεγμένη μου φαίνεται και με αρκετό πράσινο. Απλά ήταν περισσότερο συγκοινωνιακός κόμβος. Αγνώριστη πάντως!
Κι ένα βίντεο με πανοραμική άποψη της πλατείας
Σοβαρή παρουσιάστρια ειδήσεων!
Όσο βράδιαζε η πλατεία ήταν πιο εντυπωσιακή με τα φωτεινά σιντριβάνια και τα φωταγωγημένα κτίρια. Ο κόσμος φαινόταν να απολαμβάνει τη βόλτα του στη νέα πλατεία που άλλαξε ριζικά το πρόσωπο της αλβανικής πρωτεύουσας. Μας άρεσε πάρα πολύ η όλη ατμόσφαιρα και ήταν η καλύτερη αρχή για μας για το ταξίδι στην Αλβανία που μόλις είχε αρχίσει.
Μια εκδήλωση άγνωστο τι και πως!
Είχε βραδιάσει πια και είχαμε την εκκρεμότητα να πάμε στον σταθμό να πάρουμε το τζάκετ μου. Και επειδή άκρη με τα αστικά δεν βγάλαμε αν και το ψιλοπροσπαθήσαμε, το πήραμε ποδαράτο. Σε κάνα 20λεπτο ήμασταν εκεί και το τζάκετ μου με περίμενε στο γραφείο. Ευχαριστήσαμε την κοπέλα και επιστρέψαμε στην μεγάλη πλατεία αυτή τη φορά με αστικό, όπως ακριβώς ήρθαμε λίγες ώρες πριν.
Μέχρι στιγμής είχαμε δει μόνο την πλατεία Skenderbej. Είχα σκοπό να είναι αναγνωριστική αυτή η πρώτη βόλτα μας στα Τίρανα, και την επόμενη μέρα να δούμε καλά όλο το κέντρο της πόλης και όχι μόνο. Επειδή όμως το κεντρικό κομμάτι είναι σχετικά μικρό και ήταν ακόμα νωρίς, είδαμε χαλαρά όλο το κέντρο με την άνεσή μας και πήραμε μια πολύ καλή δόση τι εστί Τίρανα. Ξεκινώντας και πάλι από την πλατεία Σκεντέρμπεη.
Κινηθήκαμε κατά βάση στην κεντρική Bulevardi Deshmoret e Kombit και δεξιά και αριστερά της λεωφόρου όπου βρίσκονται τα σημαντικότερα σημεία ενδιαφέροντος. Ομολογώ πως όσο περνούσε η ώρα που περπατούσαμε και θαυμάζαμε τα επιβλητικά καλοσυντηρημένα κτίρια και τα όμορφα πάρκα τόσο πιο πολύ ενθουσιαζόμουν από την εικόνα και την ατμόσφαιρα των Τιράνων. Όλο το κέντρο, από τα κυβερνητικά κτίρια, τις εικαστικές παρεμβάσεις και τα πάρκα μέχρι το οδόστρωμα είναι πραγματικά σαν καινούρια. Όλα πεντακάθαρα με καλαίσθητες παρεμβάσεις και προσεγμένα. Ο καιρός ήταν σαν ανοιξιάτικος, είχε κίνηση και ο κόσμος έβγαινε για τη νυχτερινή του έξοδο Παρασκευή βράδυ. Μαζί τους κι εμείς που στόχο είχαμε μετά την βραδινή περιήγηση να καταλήξουμε κάπου για φαγητό στην πιο in περιοχή των Τιράνων!
Το Δημαρχείο και πίσω ο πύργος του ρολογιού
Πίσω από το δημαρχείο, το μουσείο BunkArt 2. Ένα πρώην απόρρητο πυρηνικό καταφύγιο είναι τώρα ένα νέο Μουσείο που άνοιξε στα τέλη του 2016 με θέμα το πώς η κομμουνιστική αστυνομία, δίωξε τους αντιπάλους του καθεστώτος Χότζα.
Το Υπουργείο Εσωτερικών στον πεζόδρομο Sermedin Said Toptani
Ακριβώς απέναντι, το Εθνικό θέατρο Kombetar και το Εθνικό Πειραματικό Θέατρο
Το Εικαστικό ''σύννεφο'' δημιουργία Ιάπωνα αρχιτέκτονα από τζάμι και μέταλλο μπροστά από την εθνική Γκαλερί τέχνης, στην μεγάλη λεωφόρο των Τιράνων Deshmoret e Kombit
Στην απέναντι πλευρά, το πάρκο Rinia.
Πολύ όμορφο και περιποιημένο πάρκο με τελευταία προσθήκη, το λιτό όσο και εντυπωσιακό Μνημείο Ανεξαρτησίας
Λίγα μέτρα πιο πέρα, στο ίδιο πάρκο είναι το Taiwan Center, ένα δημοφιλές μοντέρνο και πολυσύχναστο εμπορικό κέντρο και εστιατόριο, και ακριβώς δίπλα το εντυπωσιακό σιντριβάνι Taivani!
Στο πάρκο Rinia, μπροστά στη λεωφόρο I Love Tirana! Κλασικό πια το λογότυπο, όπως σε πολλές πόλεις, αλλά εδώ με πιο αρτιστίκ διάθεση. Γιατί να μην έχουμε κάτι αντίστοιχο σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη?
Και συνεχίζουμε στην πλακόστρωτη λεωφόρο Deshmoret e Kombit. Αριστερά το Κυβερνητικό γραφείο Kryeministria όπως λέμε Μέγαρο Μαξίμου, και δίπλα με τον μπλε φωτισμό το ξενοδοχείο Rogner.
Απέναντι στο πάρκο Blloku, το Postbllok – Checkpoint. Ένα μνημείο από την περίοδο της κομμουνιστικής απομόνωσης που τιμά τους πολιτικούς κρατούμενους που υπέφεραν υπό το καθεστώς του Χότζα. Αποτελείται από 3 στοιχεία και περιλαμβάνει ένα τσιμεντένιο αμυντικό οχυρό από τα άπειρα που υπάρχουν μέσα στη χώρα, στήλες από το ορυχείο στο περιβόητο στρατόπεδο εργασίας Spac όπου χιλιάδες πολιτικοί κρατούμενοι υπέφεραν και από ένα τμήμα του τείχους του Βερολίνου από την Postdamer Platz! Το τελευταίο δεν ξέρω τι ρόλο βαράει και πότε Το Βερολίνο το χάρισε στα Τίρανα.
Πάρκο Blloku
Το Συνεδριακό Μέγαρο Pallati i Kongreseve
Απέναντι το Προεδρικό Μέγαρο
Αυτό είναι το τελευταίο κομμάτι της λεωφόρου η οποία καταλήγει στο Πανεπιστήμιο των Τιράνων στην πλατεία Nene Tereza / Μητέρας Τερέζας
Στην πλατεία βρίσκεται και το Εθνικό αρχαιολογικό Μουσείο
Αυτή η πρώτη γνωριμία με την πόλη ήταν πετυχημένη 100% και μας αναπτέρωσε το ηθικό για το κυρίως ταξιδιωτικό μενού που θα ακολουθούσε τις υπόλοιπες μέρες. Είπα μενού όμως και θυμήθηκα ότι η ώρα είχε περάσει κι είχαμε πεινάσει. Βρισκόμασταν στην περιοχή Blloku, την πιο μοντέρνα και ζωντανή γειτονιά των Τιράνων με αμέτρητες επιλογές σε εστιατόρια και καφέ. Στην αρχή της οδού Abdyl Frasheri εντοπίσαμε το ιταλικό εστιατόριο Artigiano, Νο3 εστιατόριο στο tripadvisor! Ωραίο περιβάλλον, εκλεπτυσμένη εξυπηρέτηση, ευγενέστατο προσωπικό με καλά αγγλικά και καλοβαλμένοι πελάτες. Η πίτσα και η μακαρονάδα ήταν εξαιρετικές και ιταλικές όπως πρέπει. Μάλιστα η πίτσα του Artigiano θεωρείται η καλύτερη πίτσα στα Τίρανα. Μαζί με κρασί και αναψυκτικό το γεύμα κόστισε κάπου στα 12€ δηλαδή 1600 lek αν θυμάμαι καλά! Τι ωραίες τιμές!
Όταν έψαχνα για φαγητό και καφέ στα Τίρανα, διαπίστωσα πως υπάρχουν πάρα πολλά καλά εστιατόρια και γενικά πολλές και ποιοτικές επιλογές. Ακόμα και στο θέμα της γαστριμαργίας και του καφέ τα Τίρανα ανεβαίνουν και έχουν δημιουργηθεί προσεγμένα και ψαγμένα στέκια και δεν ήξερα σε ποιο να πρωτοπάμε και τι να επιλέξουμε μέσα σε μόνο 2 μέρες. Τα περισσότερα βρίσκονται στην αριστοκρατική περιοχή Blloku. Η γειτονιά με τα μοντέρνα καταστήματα ρούχων, Εστιατόρια, μοδάτα μπαρ, παμπ και καφέ. Η αλβανική ελίτ βρίσκεται εδώ!
''μπρούσκο'' ή ''brusko'' τώρα και στην Αλβανία. Μπράβο σουξέ ο Γεωργίου!
Τέλεια βόλτα, εξαιρετικές οι πρώτες εντυπώσεις, φοβερό το γεύμα. Έγινε η ιδανική αρχή. Αν μου τα έλεγε όλα αυτά κάποιος λίγες ώρες πριν δεν θα τα πίστευα ή θα τον έλεγα υπερβολικό. Κι όμως η Αλβανική πρωτεύουσα μας άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις και είχαμε ακόμα μια ολόκληρη ημέρα να τη δούμε καλύτερα. Επιστρέψαμε στην λεωφόρο Deshmoret e Kombit, που ήταν αισθητά πιο έρημη και απολαύσαμε ξανά τα εντυπωσιακά κυβερνητικά κτίρια πηγαίνοντας προς την πλατεία Skenderbej.
Το αγαπημένο μου κάδρο στην πλατεία! Είναι ομολογούμενος η πιο όμορφη και ενδιαφέρουσα εικόνα στο κέντρο της πόλης. Ήταν και το φεγγάρι που πάλευε με τα σύννεφα.
Αν εμείς εντυπωσιαστήκαμε από τη νέα πλατεία, τότε είμαι σίγουρος πως και οι κάτοικοι πρέπει να απολαμβάνουν και να ενθουσιάζονται από αυτή την αλλαγή στην πόλη τους.
Έτσι τελείωσε η πρώτη ημέρα στα Τίρανα. Μολονότι ήμασταν στο πόδι από τις 7 το πρωί, ταξιδέψαμε με λεωφορείο περίπου 9 ώρες και γυρίζαμε την πόλη πάνω από 6 ώρες ήμασταν τρομερά ξεκούραστοι και περιμέναμε πως και πως την επόμενη μέρα.
Η πιο γρήγορη διαδρομή για να φτάσει κανείς στα Τίρανα είναι μέσω των συνόρων της Κρυσταλλοπηγής. Η προβλεπόμενη ώρα άφιξης ήταν γύρω στις 5 το απόγευμα τοπική ώρα, δηλαδή περίπου 9 ώρες διαδρομής. Στην Κρυσταλλοπηγή στην ελληνική πλευρά κατεβήκαμε όλοι από το λεωφορείο για να δώσουμε στο τελωνείο τα διαβατήρια μας. Δεν ήταν ιδιαίτερα χρονοβόρο αλλά 30 άτομα πρέπει να ήμασταν. Οι επιβάτες ήταν κλασικές γνώριμες αλβανικές φάτσες, μερικές τρομερές θείες αλλά και 2-3 νεαροί που δεν τους ξεχώριζες από Έλληνες. Τα κοινωνικά μας σχόλια τα κάναμε για τους συνεπιβάτες μας κι έτσι πέρασε πολύ ευχάριστα η ώρα αναμονής. Στην αλβανική πλευρά ο οδηγός έδωσε το τελωνείο τα διαβατήρια/ταυτότητες μας και η συνολική καθυστέρηση στα σύνορα ήταν περίπου 1,5 ώρα. Και μπαίνουμε επιτέλους Αλβανία.
Η πρώτη ολιγόλεπτη στάση έγινε λίγα χιλιόμετρα μετά αφού μπήκαμε στην Αλβανία σε ένα βενζινάδικο. Από εδώ έγινε αλλαγή και είχαμε άλλον οδηγό και συνοδηγό. Ο καιρός ήταν εξαιρετικός ότι πρέπει για εκδρομή!
Εκεί που λιαζόμασταν ξαφνικά μας πλησιάζει ένας νεαρός συνεπιβάτης μας και μας δίνει στα γρήγορα από ένα κουτάκι κρύο καφέ. Προς στιγμήν νόμιζα πως τα μοίραζε το λεωφορείο αλλά γρήγορα καταλάβαμε πως απλά μας το πρόσφερε ο ίδιος μόνο σε μας. Ξαφνιαστήκαμε και τον ευχαριστήσαμε και το μόνο που μας είπε αυτός κάπως ντροπαλά και με σπαστά ελληνικά, ήταν ένα 'δεν πειράζει''. Τέτοια ευγενική χειρονομία από άγνωστο και στο άσχετο δεν μας έχει ξανατύχει. Να εκτίμησε τόσο ότι είμαστε Έλληνες και ταξιδεύουμε στη χώρα του? Να του άρεσαν οι φυσιογνωμίες μας? Να είναι απλά ένα ευγενικό παλικάρι? Ότι και να ναι ήταν το πρώτο θετικό δείγμα από Αλβανό από τα πολλά που θα ακολουθούσαν. Στο λεωφορείο καθόταν σχεδόν απέναντί μας και ανά διαστήματα μας κοιτούσε διακριτικά. Αξιοπερίεργους πάντως δεν μας λες!
Μετά από 50 λεπτά φτάναμε στην πόλη του Πόγραδετς και στις όχθες της κρυστάλλινης λίμνης Οχρίδας. Το οδικό δίκτυο ήταν αρκετά καλό, η διαδρομή δεν ήταν καθόλου βαρετή ούτε κουραστική και είχε όμορφες εναλλαγές τοπίων.
Η δεύτερη στάση, αυτή τη φορά 30λεπτη, έγινε 1,5 ώρα μετά το Πόγραδετς στο Bar Kafe Rest Stop στην περιοχή Hotolisht πάνω στην εθνική οδό Ε852 και δίπλα στον ποταμό Shkumbin .
Ήμασταν στην τελική ευθεία για το Ελμπασάν όπου θα κατέβαινε αρκετός κόσμος. Κάποια στιγμή ο οδηγός κάτι ενημέρωσε τους επιβάτες αλλά φυσικά δεν καταλάβαμε. Η θεία απέναντί μας με σπαστά ελληνικά, μας είπε πως αν θέλαμε να κατέβουμε στο Ελμπασάν για να πάρουμε άλλο λεωφορείο εξπρές για Τίρανα γιατί αυτό θα συνεχίσει από άλλο δρόμο και θα κάνει 1,5 ώρα περισσότερο. Το αγνοήσαμε και είπαμε πως δεν μας πειράζει. Όταν φτάσαμε Ελμπασάν ο οδηγός πάλι το ανακοίνωσε και όταν μας είδε να το συζητάμε μας το είπε και στα ελληνικά. Ε πες βρε άνθρωπέ μου ότι ξέρεις ελληνικά. Ήταν μάλλον λεωφορείο ανταπόκρισης. Μας είπε πως εννοείται δεν θα πληρώσουμε έξτρα εισιτήριο στο άλλο λεωφορείο και ότι θα φτάσουμε πολύ νωρίτερα. Στη συζήτηση μας βοήθησε και ένας ευγενέστατος θείος που ήξερε καλά ελληνικά και τότε σηκωθήκαμε γρήγορα, πήραμε τις βαλίτσες μας και τις μεταφέραμε στο άλλο λεωφορείο που ήταν ακριβώς δίπλα. Πάνω στη βιασύνη μου δεν είχα καταλάβει ότι έπεσε το κινητό μου! Δεν το πήρα χαμπάρι και μου το έδωσε ελάχιστα μετά ένας νεαρός. Ακόμα ένα θετικό δείγμα. Πάντως μόνο 2-3 άτομα άλλαξαν λεωφορείο. Προφανώς οι περισσότεροι επιβάτες από Θεσσαλονίκη δεν είχαν τελικό προορισμό τα Τίρανα. Πριν την αναχώρηση εμφανίστηκε πάλι ο θείος του άλλου λεωφορείου να μας ρωτήσει μήπως ξεχάσαμε τις βαλίτσες κι αν τις μεταφέραμε. Μα με το καλημέρα σας μας σκλάβωσαν οι Αλβανοί με τη συμπεριφορά τους.
Όλα τέλεια λοιπόν και στην τελική ευθεία για τα Τίρανα. Ώσπου κάποια στιγμή συνειδητοποιώ κάτι. Ξέχασα το τζάκετ μου στο άλλο λεωφορείο! Ε δεν θα γινόταν κάτι να χαλάσει τη διάθεσή μας? Αφού αλληλοκατηγορηθήκαμε με τον Rose για το ποιος φταίει που ξεχάστηκε το τζάκετ στην θέση του άλλου λεωφορείου και ανέβηκαν οι τόνοι κλασικά, επικράτησε ψυχραιμία και είπαμε ας φτάσουμε και θα δούμε. Ευτυχώς δεν είχα τίποτα στις τσέπες του τζάκετ. Διαφορετικά θα πάθαινα αμόκ από το άγχος.
Γύρω στις 16:30 φτάσαμε στον σταθμό λεωφορείων (έναν από τους πολλούς στα Τίρανα). Είναι ο σταθμός για τα διεθνή δρομολόγια και βρίσκεται στην λεωφόρο Rruga Dritan Hoxha, πολύ κοντά στην κυκλική πλατεία Zogu I Zi. Όταν κατεβήκαμε πήγαμε κατευθείαν στο μικρό γραφείο της Metro να ενημερώσουμε για το τζάκετ που είχα ξεχάσει στο λεωφορείο που ήταν καθ’οδόν και σε καμιά ώρα θα έφτανε στον σταθμό. Η κοπέλα στο γραφείο δεν ήξερε ούτε ελληνικά ούτε αγγλικά αλλά φώναξε έναν συνάδελφο από διπλανό γραφείο να βοηθήσει. Το παλικάρι ήξερε πολύ καλά αγγλικά, συνεννοηθήκαμε και είπε στην κοπέλα την υπόθεση. Η οποία πήρε τηλέφωνο τον οδηγό, επιβεβαίωσε ότι το μπουφάν όντως ήταν στο λεωφορείο και μας είπε πως όταν έρθει θα το αφήσει ο οδηγός στο γραφείο το οποίο κλείνει στις 9 το βράδυ. Τέλεια.
Στην λεωφόρο Rruga Dritan Hoxha, πήγαμε σε μια στάση στην τύχη να περιμένουμε το αστικό που θα μας πήγαινε στο κέντρο. Δεν μπορεί, όλο και κάποιο αστικό θα μας βολέψει. Τα αστικά δεν αναγράφουν νούμερο, δεν μπορείς να καταλάβεις από αυτά που γράφει που πηγαίνουν, και στις στάσεις δεν υπάρχει χαρτί με ωράρια και δρομολόγια. Με λίγα λόγια βλέποντας και κάνοντας και χωρίς κανέναν προγραμματισμό. Στο πρώτο αστικό που ήρθε ρωτήσαμε στον οδηγό ''center?'', μας έγνεψε καταφατικά και ανεβήκαμε. Στα αστικά έχουν εισπράκτορες και ήταν κάτι που με ξένισε γιατί είχα να το δω χρόνια και ζαμάνια. Πολύ άβολο πάντως να είναι ένα αστικό τίγκα γεμάτο και ο εισπράκτορας να περνάει από τον καθένα να δώσει εισιτήριο. Το κόστος του εισιτηρίου είναι 40 lek(0,30€). Ο εισπράκτορας όταν άκουσε να μιλάμε ελληνικά μας έπιασε συζήτηση και μας είπε πως 7 χρόνια έζησε στην Ελλάδα και δούλεψε στον βόλο και ρώτησε ποια είναι τα ταξιδιωτικά μας πλάνα για την Αλβανία. Ευγενέστατος και μας είπε πως θα μας ενημερώσει σε ποια στάση να κατέβουμε.
Κατεβήκαμε πίσω από το Εθνικό Μουσείο και το κατάλυμα μας ήταν σε απόσταση αναπνοής. Επέλεξα κάτι πολύ φτηνό και αξιοπρεπές με 45€ το δίκλινο για 2 διανυκτερεύσεις. Το Bujtina Shqiptare βρίσκεται σε ένα στενό αλλά δεν ήταν δύσκολο να το εντοπίσουμε, με την βοήθεια πάντα του μόνιμου βοηθού μου maps.me στο κινητό. https://www.booking.com/hotel/al/bu...d=339530;sid=fd80f7b89c9b8ed525a5a2b592bddb55 Ο 50αρης ιδιοκτήτης μας υποδέχτηκε ένθερμα. Γνωρίζει 6 γλώσσες και άπταιστα την Ελληνική σαν έλληνας χωρίς καμία προφορά. Λογικό βέβαια αφού σπούδασε ξενοδοχειακά στην Ελλάδα. Το δωμάτιο μια χαρά αλλά το μόνο που δεν μ’άρεσε ήταν που ήταν δίπλα στο κοινό χωλ/ρεσεψιόν/σαλόνι! Και να έβηχα θα ακουγόταν! Επίσης το βράδυ ακούγαμε την τηλεόραση που έβλεπε ο ιδιοκτήτης ή οι γονείς του που στόμα είχαν και μιλιά δεν είχαν. Γλυκύτατοι. Μπήκαμε στο δωμάτιο, σενιαριστήκαμε και βουρ για την πρώτη γνωριμία με τα Τίρανα. Δεν θέλω καθυστερήσεις.
Το σημείο έναρξης είναι ένα. Η μεγάλη κεντρική πλατεία Skenderbej. Η πλατεία έχει υποστεί μια τεράστια αποκατάσταση και επαναλειτούργησε στις 10 Ιουνίου 2017. Είναι μια γιγαντιαία πεζοδρομημένη περιοχή και σύμφωνα με το Δήμαρχο των Τιράνων, η μεγαλύτερη στα Βαλκάνια. Σε ένα σημείο της πλατείας το δάπεδο είναι υπερυψωμένο και έχει μια μορφή χαμηλής πυραμίδας! Εμείς πάντως αναρωτιόμασταν αν είναι κακοτεχνία!
Η νέα πλατεία είναι σχεδόν 28.000 τετραγωνικά μέτρα στρωμένη με πλακάκια από όλη την Αλβανία. Μάλιστα μεταφέρθηκαν εκεί μεγάλα κομμάτια λίθων, και από τους από τους Φιλιάτες της Θεσπρωτίας όπου η ελληνική ονομασία "Φιλιάτες" χαράχτηκε επάνω στους λίθους. Λίγες μέρες μετά τα εγκαίνια, άμεση υπήρξε η αντίδραση του ελληνικού ΥΠΕΞ, που εξέδωσε αυστηρή Ανακοίνωση:
"Καταδικάζουμε την τοποθέτηση, στην ανακαινισμένη κεντρική πλατεία των Τιράνων, λίθων προερχόμενων από διάφορες περιοχές των Βαλκανίων, συμπεριλαμβανομένης της ελληνικής περιοχής των Φιλιατών. Οι λίθοι αυτοί, επί των οποίων έχουν χαραχθεί τα ονόματα των περιοχών προέλευσής τους, συνθέτουν έργο που συμβολίζει την «ενότητα των αλβανικών εδαφών» και πρόκειται καταφανώς για μία κρατική ενέργεια που καλλιεργεί και υποκρύπτει αλυτρωτισμό.
Πρόκειται περί ακόμα μίας πρόκλησης, εκ μέρους της αλβανικής Κυβέρνησης, η οποία απροκάλυπτα υποσκάπτει τις σχέσεις καλής γειτονίας. Μέσω αυτής εμπράκτως αποδεικνύεται η κεντρική υποστήριξη τάσεων αλυτρωτισμού έναντι των όμορων χωρών της Αλβανίας, δεδομένου ότι ρητώς αναφέρονται οι ονομασίες περιοχών από διάφορα βαλκανικά κράτη.
Το Υπουργείο Εξωτερικών προέβη και προβαίνει σε όλες τις απαραίτητες παραστάσεις, ενημερώνοντας σχετικά φίλους, εταίρους και διεθνείς οργανισμούς. Σεβόμενο δε την εκλογική διαδικασία στην γείτονα χώρα δεν εξέδωσε, μέχρι σήμερα, καμία δημόσια ανακοίνωση που θα μπορούσε να παρερμηνευτεί και διαστρεβλωθεί ως παρέμβαση στην προεκλογική διαδικασία"
Αυτό ουδόλως σημαίνει ότι θα ανεχτούμε συμπεριφορές που δεν συνάδουν με το ευρωπαϊκό πνεύμα ειρηνικής συνύπαρξης και συνεργασίας και παραβιάζουν κατάφωρα τη θεμελιώδη αρχή της τήρησης σχέσεων καλής γειτονίας μίας εκ των βασικών προϋποθέσεων της ευρωπαϊκής πορείας των Τιράνων. Δυστυχώς, ακόμα και σήμερα επικίνδυνες και ξεπερασμένες νοοτροπίες του περασμένου αιώνα υπονομεύουν την πρόοδο και την ευημερία της περιοχής και δημιουργούν ένα πέτρινο εμπόδιο στο ευρωπαϊκό μέλλον της Αλβανίας"!
Οι λίθοι από τους Φιλιάτες!
Στην πλατεία έχουν φυτευτεί 70.000 λουλούδια, 2.200 δέντρα και 4.500 δενδρύλλια, τα οποία τα έχουν φέρει από όλη την αλβανική επικράτεια! Μίνι-πάρκα, παγκάκια, πλατφόρμες για λήψη φωτογραφιών, ένας ειδικός χώρος για μικρές δεξιώσεις και περισσότερες από 100 κρήνες συνθέτουν την νέα κεντρική πλατεία των Τιράνων. Στην πλατεία Σκεντέρμπεη, το μεγάλο πέτρινο πεζοδρόμιο περιβάλλουν τα σημαντικότερα κτίρια και εθνικά μνημεία των Τιράνων και της Αλβανίας όπως το Εθνικό Μουσείο, η Εθνική Λυρική σκηνή, η εθνική βιβλιοθήκη, η Τράπεζα της Αλβανίας, ο Πύργος του ρολογιού, το τζαμί Ετχέμ Μπέι και τα περισσότερα από τα κυβερνητικά κτήρια. Ορόσημα στον ορίζοντα είναι και τα ξενοδοχεία Tirana International Hotel και Hotel Plaza καθώς και ο υπό κατασκευή Green Tower.
Εθνικό Μουσείο
Η τράπεζα της Αλβανίας και πίσω ο 4-ever Green Tower
4-ever Green Tower
Το κτίριο της Εθνικής Λυρικής σκηνής και της εθνικής βιβλιοθήκης
Hotel Plaza , Πύργος του ρολογιού, Τζαμί Et'hem Bej και δίπλα το Δημαρχείο
Το άγαλμα του Γκιέργκι Καστριότι ή Σκεντέρμπεη ο οποίος κατά τον 15ο αιώνα αντιστάθηκε για χρόνια στην εισβολή των Οθωμανών και είναι ο εθνικός ήρωας της Αλβανίας.
Τέμενος Et'hem Bej
Το Δημαρχείο
Το μεγάλο αυτό έργο της ριζικής ανακατασκευής της πλατείας, κόστισε περίπου 16 εκατομμύρια ευρώ και είχε σαν σκοπό να μεταμορφώσει την εικόνα του κέντρου της πρωτεύουσας, και ίσως να ενισχύσει τον εθνικισμό και την εικόνα της ''Μεγάλης Αλβανίας'' που συχνά-πυκνά αναφέρεται ο πρωθυπουργός Έντι Ράμα! Ο οποίος διατέλεσε Δήμαρχος Τιράνων για 11 ολόκληρα χρόνια από το 2000 μέχρι το 2011 και είναι αυτός που εκσυγχρόνισε την εικόνα των Τιράνων όλα αυτά τα χρόνια.
Εμένα η πλατεία και η αύρα της μου άρεσε αρκετά. Μπορεί να είναι αχανής όμως είναι επιβλητική λόγω μεγέθους και ενδιαφέρουσα με όλα τα σημαντικά κτίρια που την περιβάλλουν. Θα την προτιμούσα όμως με περισσότερο πράσινο γιατί μοιάζει με ένα απέραντο τσιμέντο. Βέβαια 2 κομμάτια της πλατείας είναι ακόμα υπό κατασκευή και περιφραγμένα πίσω από το άγαλμα του Σκεντέρμπεη και ανάμεσα στην Εθνική βιβλιοθήκη και τον πύργο ρολογιού όπου προβλέπεται να μπει πολύ πράσινο. Πάντως χαίρομαι που επισκεφτήκαμε τα Τίρανα με την νέα πλατεία να έχει παραδοθεί γιατί μήνες νωρίτερα να ερχόμασταν θα βλέπαμε ένα απέραντο εργοτάξιο και ένα χάος.
Πάντως και πριν η πλατεία δεν ήταν και άσχημη. Πάλι προσεγμένη μου φαίνεται και με αρκετό πράσινο. Απλά ήταν περισσότερο συγκοινωνιακός κόμβος. Αγνώριστη πάντως!
Κι ένα βίντεο με πανοραμική άποψη της πλατείας
Σοβαρή παρουσιάστρια ειδήσεων!
Όσο βράδιαζε η πλατεία ήταν πιο εντυπωσιακή με τα φωτεινά σιντριβάνια και τα φωταγωγημένα κτίρια. Ο κόσμος φαινόταν να απολαμβάνει τη βόλτα του στη νέα πλατεία που άλλαξε ριζικά το πρόσωπο της αλβανικής πρωτεύουσας. Μας άρεσε πάρα πολύ η όλη ατμόσφαιρα και ήταν η καλύτερη αρχή για μας για το ταξίδι στην Αλβανία που μόλις είχε αρχίσει.
Μια εκδήλωση άγνωστο τι και πως!
Είχε βραδιάσει πια και είχαμε την εκκρεμότητα να πάμε στον σταθμό να πάρουμε το τζάκετ μου. Και επειδή άκρη με τα αστικά δεν βγάλαμε αν και το ψιλοπροσπαθήσαμε, το πήραμε ποδαράτο. Σε κάνα 20λεπτο ήμασταν εκεί και το τζάκετ μου με περίμενε στο γραφείο. Ευχαριστήσαμε την κοπέλα και επιστρέψαμε στην μεγάλη πλατεία αυτή τη φορά με αστικό, όπως ακριβώς ήρθαμε λίγες ώρες πριν.
Μέχρι στιγμής είχαμε δει μόνο την πλατεία Skenderbej. Είχα σκοπό να είναι αναγνωριστική αυτή η πρώτη βόλτα μας στα Τίρανα, και την επόμενη μέρα να δούμε καλά όλο το κέντρο της πόλης και όχι μόνο. Επειδή όμως το κεντρικό κομμάτι είναι σχετικά μικρό και ήταν ακόμα νωρίς, είδαμε χαλαρά όλο το κέντρο με την άνεσή μας και πήραμε μια πολύ καλή δόση τι εστί Τίρανα. Ξεκινώντας και πάλι από την πλατεία Σκεντέρμπεη.
Κινηθήκαμε κατά βάση στην κεντρική Bulevardi Deshmoret e Kombit και δεξιά και αριστερά της λεωφόρου όπου βρίσκονται τα σημαντικότερα σημεία ενδιαφέροντος. Ομολογώ πως όσο περνούσε η ώρα που περπατούσαμε και θαυμάζαμε τα επιβλητικά καλοσυντηρημένα κτίρια και τα όμορφα πάρκα τόσο πιο πολύ ενθουσιαζόμουν από την εικόνα και την ατμόσφαιρα των Τιράνων. Όλο το κέντρο, από τα κυβερνητικά κτίρια, τις εικαστικές παρεμβάσεις και τα πάρκα μέχρι το οδόστρωμα είναι πραγματικά σαν καινούρια. Όλα πεντακάθαρα με καλαίσθητες παρεμβάσεις και προσεγμένα. Ο καιρός ήταν σαν ανοιξιάτικος, είχε κίνηση και ο κόσμος έβγαινε για τη νυχτερινή του έξοδο Παρασκευή βράδυ. Μαζί τους κι εμείς που στόχο είχαμε μετά την βραδινή περιήγηση να καταλήξουμε κάπου για φαγητό στην πιο in περιοχή των Τιράνων!
Το Δημαρχείο και πίσω ο πύργος του ρολογιού
Πίσω από το δημαρχείο, το μουσείο BunkArt 2. Ένα πρώην απόρρητο πυρηνικό καταφύγιο είναι τώρα ένα νέο Μουσείο που άνοιξε στα τέλη του 2016 με θέμα το πώς η κομμουνιστική αστυνομία, δίωξε τους αντιπάλους του καθεστώτος Χότζα.
Το Υπουργείο Εσωτερικών στον πεζόδρομο Sermedin Said Toptani
Ακριβώς απέναντι, το Εθνικό θέατρο Kombetar και το Εθνικό Πειραματικό Θέατρο
Το Εικαστικό ''σύννεφο'' δημιουργία Ιάπωνα αρχιτέκτονα από τζάμι και μέταλλο μπροστά από την εθνική Γκαλερί τέχνης, στην μεγάλη λεωφόρο των Τιράνων Deshmoret e Kombit
Στην απέναντι πλευρά, το πάρκο Rinia.
Πολύ όμορφο και περιποιημένο πάρκο με τελευταία προσθήκη, το λιτό όσο και εντυπωσιακό Μνημείο Ανεξαρτησίας
Λίγα μέτρα πιο πέρα, στο ίδιο πάρκο είναι το Taiwan Center, ένα δημοφιλές μοντέρνο και πολυσύχναστο εμπορικό κέντρο και εστιατόριο, και ακριβώς δίπλα το εντυπωσιακό σιντριβάνι Taivani!
Στο πάρκο Rinia, μπροστά στη λεωφόρο I Love Tirana! Κλασικό πια το λογότυπο, όπως σε πολλές πόλεις, αλλά εδώ με πιο αρτιστίκ διάθεση. Γιατί να μην έχουμε κάτι αντίστοιχο σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη?
Και συνεχίζουμε στην πλακόστρωτη λεωφόρο Deshmoret e Kombit. Αριστερά το Κυβερνητικό γραφείο Kryeministria όπως λέμε Μέγαρο Μαξίμου, και δίπλα με τον μπλε φωτισμό το ξενοδοχείο Rogner.
Απέναντι στο πάρκο Blloku, το Postbllok – Checkpoint. Ένα μνημείο από την περίοδο της κομμουνιστικής απομόνωσης που τιμά τους πολιτικούς κρατούμενους που υπέφεραν υπό το καθεστώς του Χότζα. Αποτελείται από 3 στοιχεία και περιλαμβάνει ένα τσιμεντένιο αμυντικό οχυρό από τα άπειρα που υπάρχουν μέσα στη χώρα, στήλες από το ορυχείο στο περιβόητο στρατόπεδο εργασίας Spac όπου χιλιάδες πολιτικοί κρατούμενοι υπέφεραν και από ένα τμήμα του τείχους του Βερολίνου από την Postdamer Platz! Το τελευταίο δεν ξέρω τι ρόλο βαράει και πότε Το Βερολίνο το χάρισε στα Τίρανα.
Πάρκο Blloku
Το Συνεδριακό Μέγαρο Pallati i Kongreseve
Απέναντι το Προεδρικό Μέγαρο
Αυτό είναι το τελευταίο κομμάτι της λεωφόρου η οποία καταλήγει στο Πανεπιστήμιο των Τιράνων στην πλατεία Nene Tereza / Μητέρας Τερέζας
Στην πλατεία βρίσκεται και το Εθνικό αρχαιολογικό Μουσείο
Αυτή η πρώτη γνωριμία με την πόλη ήταν πετυχημένη 100% και μας αναπτέρωσε το ηθικό για το κυρίως ταξιδιωτικό μενού που θα ακολουθούσε τις υπόλοιπες μέρες. Είπα μενού όμως και θυμήθηκα ότι η ώρα είχε περάσει κι είχαμε πεινάσει. Βρισκόμασταν στην περιοχή Blloku, την πιο μοντέρνα και ζωντανή γειτονιά των Τιράνων με αμέτρητες επιλογές σε εστιατόρια και καφέ. Στην αρχή της οδού Abdyl Frasheri εντοπίσαμε το ιταλικό εστιατόριο Artigiano, Νο3 εστιατόριο στο tripadvisor! Ωραίο περιβάλλον, εκλεπτυσμένη εξυπηρέτηση, ευγενέστατο προσωπικό με καλά αγγλικά και καλοβαλμένοι πελάτες. Η πίτσα και η μακαρονάδα ήταν εξαιρετικές και ιταλικές όπως πρέπει. Μάλιστα η πίτσα του Artigiano θεωρείται η καλύτερη πίτσα στα Τίρανα. Μαζί με κρασί και αναψυκτικό το γεύμα κόστισε κάπου στα 12€ δηλαδή 1600 lek αν θυμάμαι καλά! Τι ωραίες τιμές!
Όταν έψαχνα για φαγητό και καφέ στα Τίρανα, διαπίστωσα πως υπάρχουν πάρα πολλά καλά εστιατόρια και γενικά πολλές και ποιοτικές επιλογές. Ακόμα και στο θέμα της γαστριμαργίας και του καφέ τα Τίρανα ανεβαίνουν και έχουν δημιουργηθεί προσεγμένα και ψαγμένα στέκια και δεν ήξερα σε ποιο να πρωτοπάμε και τι να επιλέξουμε μέσα σε μόνο 2 μέρες. Τα περισσότερα βρίσκονται στην αριστοκρατική περιοχή Blloku. Η γειτονιά με τα μοντέρνα καταστήματα ρούχων, Εστιατόρια, μοδάτα μπαρ, παμπ και καφέ. Η αλβανική ελίτ βρίσκεται εδώ!
''μπρούσκο'' ή ''brusko'' τώρα και στην Αλβανία. Μπράβο σουξέ ο Γεωργίου!
Τέλεια βόλτα, εξαιρετικές οι πρώτες εντυπώσεις, φοβερό το γεύμα. Έγινε η ιδανική αρχή. Αν μου τα έλεγε όλα αυτά κάποιος λίγες ώρες πριν δεν θα τα πίστευα ή θα τον έλεγα υπερβολικό. Κι όμως η Αλβανική πρωτεύουσα μας άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις και είχαμε ακόμα μια ολόκληρη ημέρα να τη δούμε καλύτερα. Επιστρέψαμε στην λεωφόρο Deshmoret e Kombit, που ήταν αισθητά πιο έρημη και απολαύσαμε ξανά τα εντυπωσιακά κυβερνητικά κτίρια πηγαίνοντας προς την πλατεία Skenderbej.
Το αγαπημένο μου κάδρο στην πλατεία! Είναι ομολογούμενος η πιο όμορφη και ενδιαφέρουσα εικόνα στο κέντρο της πόλης. Ήταν και το φεγγάρι που πάλευε με τα σύννεφα.
Αν εμείς εντυπωσιαστήκαμε από τη νέα πλατεία, τότε είμαι σίγουρος πως και οι κάτοικοι πρέπει να απολαμβάνουν και να ενθουσιάζονται από αυτή την αλλαγή στην πόλη τους.
Έτσι τελείωσε η πρώτη ημέρα στα Τίρανα. Μολονότι ήμασταν στο πόδι από τις 7 το πρωί, ταξιδέψαμε με λεωφορείο περίπου 9 ώρες και γυρίζαμε την πόλη πάνω από 6 ώρες ήμασταν τρομερά ξεκούραστοι και περιμέναμε πως και πως την επόμενη μέρα.
Last edited:
.
