soudianos
Member
- Μηνύματα
- 3.781
- Likes
- 6.651
- Ταξίδι-Όνειρο
- Βερακρούζ
Δελχί. Μαυσωλείο του Μογγόλου αυτοκράτορα Χουμαγιούν. 1550 μ.Χ. Εδώ βρίσκεται ο τάφος του καθώς και οι τάφοι μελών της οικογένειας του. Κατασκευάστηκε με εντολή της γυναίκας του από Πέρση αρχιτέκτονα
Γεύμα στο εστιατόριο προσφορά του ταξιδιωτικού γραφείου για αποζημίωση ενός λάθος του προγράμματος του οδηγού σε μια άλλη πόλη. Όμως μας ήρθε ο λογαριασμός για το νερό και για ένα καφέ που πήραμε εκτός του κυρίως μενού. Τι να πούμε εδώ;;;; Να τα χρεώθηκε ο οδηγός και να απόφυγε τα επιπλέον μικροέξοδα; Τους τα είπα γραπτώς στο γραφείο μα δεν μου απάντησαν!!!! Το εστιατόριο ήταν αρκετά καλό, περιμέναμε λίγο μέχρι να αδειάσει τραπέζι, οι θαμώνες εκλεκτοί κι εδώ πρώτη φορά είδα Ινδό με γραβάτα. Πιθανώς πελάτες κοντινών γραφείων
Έξω από το εστιατόριο η κόμπρα καθώς κι ένα τεράστιο φίδι που τύλιγε στο λαιμό του συμπλήρωσαν τα είδη από το ζωικό βασίλειο που είδαμε στο ταξίδι μας.
Μιναρές του Qutab, 73m ύψος ο δεύτερος μεγαλύτερος στο κόσμο και τον πρώτο να βρίσκεται πάλι στη Ινδία. 1200 μ.Χ. Ισλαμική περίοδος και προσέξτε εδώ την κατασκευή των κιόνων του υπόλοιπου χώρου καμία σχέση με αυτή του Jama Masjid. Είναι μνημείο πολιτιστικής κληρονομιάς τηs UNESCO. Στο εσωτερικό του μιναρέ υπάρχει σκάλα που ανέβαινες στην κορυφή. Το 1981 45 άνθρωποι απ αυτούς που βρισκόταν μέσα σκοτώθηκαν όταν δημιουργήθηκε πανικός εξ αιτίας διακοπής του ηλεκτρικού ρεύματος. Από τότε απαγορεύτηκε η επίσκεψη.
Κι εδώ ένας άλλος μισοτελειωμένος...
Νύκτωσε κι αναγκαστικά η ξενάγηση στα αξιοθέατα του Δελχί τέλειωσε. Ζήτησα από τον οδηγό και μας άφησε στο δρόμο που οδηγεί στην Connaucg Place. Μια μεγάλη σειρά μικρών καταστημάτων που απευθύνονταν κυρία στους τουρίστες. Δεν έλειπαν οι απατεώνες. Ένα μικρό ομοίωμα του Taj Mahal παρότι ήταν τοποθετημένο ανάμεσα στα ρούχα της βαλίτσας έγινε θρύψαλα σχεδόν. Τα κομμάτια του τα έτριβες με τα δάκτυλα και γινόταν σκόνη. Όχι μάρμαρο ούτε καν γύψος. Κατάφερα πάντως και έσωσα το κυρίως θέμα χωρίς την βάση κολλώντας το με υπομονή. Στην φημισμένη εμπορική πλατεία τα μεγάλα μαγαζιά άρχισαν να κλείνουν, δυστυχώς δεν έτυχε να τη δούμε μέρα, κουρασμένοι όπως ήμασταν πήραμε ένα τουκ-τουκ και μας πήγε στο ξενοδοχείο περνώντας μέσα από ένα λαβύρινθο φασαριόζικων στενών δρόμων.
Γεύμα στο εστιατόριο προσφορά του ταξιδιωτικού γραφείου για αποζημίωση ενός λάθος του προγράμματος του οδηγού σε μια άλλη πόλη. Όμως μας ήρθε ο λογαριασμός για το νερό και για ένα καφέ που πήραμε εκτός του κυρίως μενού. Τι να πούμε εδώ;;;; Να τα χρεώθηκε ο οδηγός και να απόφυγε τα επιπλέον μικροέξοδα; Τους τα είπα γραπτώς στο γραφείο μα δεν μου απάντησαν!!!! Το εστιατόριο ήταν αρκετά καλό, περιμέναμε λίγο μέχρι να αδειάσει τραπέζι, οι θαμώνες εκλεκτοί κι εδώ πρώτη φορά είδα Ινδό με γραβάτα. Πιθανώς πελάτες κοντινών γραφείων
Έξω από το εστιατόριο η κόμπρα καθώς κι ένα τεράστιο φίδι που τύλιγε στο λαιμό του συμπλήρωσαν τα είδη από το ζωικό βασίλειο που είδαμε στο ταξίδι μας.
Μιναρές του Qutab, 73m ύψος ο δεύτερος μεγαλύτερος στο κόσμο και τον πρώτο να βρίσκεται πάλι στη Ινδία. 1200 μ.Χ. Ισλαμική περίοδος και προσέξτε εδώ την κατασκευή των κιόνων του υπόλοιπου χώρου καμία σχέση με αυτή του Jama Masjid. Είναι μνημείο πολιτιστικής κληρονομιάς τηs UNESCO. Στο εσωτερικό του μιναρέ υπάρχει σκάλα που ανέβαινες στην κορυφή. Το 1981 45 άνθρωποι απ αυτούς που βρισκόταν μέσα σκοτώθηκαν όταν δημιουργήθηκε πανικός εξ αιτίας διακοπής του ηλεκτρικού ρεύματος. Από τότε απαγορεύτηκε η επίσκεψη.
Κι εδώ ένας άλλος μισοτελειωμένος...
Νύκτωσε κι αναγκαστικά η ξενάγηση στα αξιοθέατα του Δελχί τέλειωσε. Ζήτησα από τον οδηγό και μας άφησε στο δρόμο που οδηγεί στην Connaucg Place. Μια μεγάλη σειρά μικρών καταστημάτων που απευθύνονταν κυρία στους τουρίστες. Δεν έλειπαν οι απατεώνες. Ένα μικρό ομοίωμα του Taj Mahal παρότι ήταν τοποθετημένο ανάμεσα στα ρούχα της βαλίτσας έγινε θρύψαλα σχεδόν. Τα κομμάτια του τα έτριβες με τα δάκτυλα και γινόταν σκόνη. Όχι μάρμαρο ούτε καν γύψος. Κατάφερα πάντως και έσωσα το κυρίως θέμα χωρίς την βάση κολλώντας το με υπομονή. Στην φημισμένη εμπορική πλατεία τα μεγάλα μαγαζιά άρχισαν να κλείνουν, δυστυχώς δεν έτυχε να τη δούμε μέρα, κουρασμένοι όπως ήμασταν πήραμε ένα τουκ-τουκ και μας πήγε στο ξενοδοχείο περνώντας μέσα από ένα λαβύρινθο φασαριόζικων στενών δρόμων.
