Ταϊλάνδη Ταϋλάνδη? Όχι! όχι ευχαριστώ, δεν θα πάρω!

[dim kyr]

Νωρίς το πρωί περνάει το βανάκι και τους παίρνει. Το λιμανάκι από το οποίο θα πάρουν το καράβι να τους περάσει απέναντι είναι μακρυά. Αποχαιρετούν την ιδιοκτήτρια, δίνουν εντολή να μην καθαριστεί το δωμάτιο τις επόμενες 3 ημέρες (μην γίνει και καμμιά ζημιά στο μουσείο και την πληρώνουν χρυσάφι), αφήνουν το κλειδί και φεύγουν. Μέσα στο αυτοκίνητο είναι και άλλοι τουρίστες κυρίως Ταυλανδοί και ένα ζευγάρι ηλικιωμένων Αμερικανών με το γιό τους , ο οποίος δεν θα λέγαμε ότι είναι και ο πιο έξυπνος στον κόσμο. Η διαδρομή δεν παρουσιάζει ενδιαφέρον και είναι και κουραστική. Οταν φθάνουν στο λιμάνι είναι και άλλοι τουρίστες, αρκετοί στον αριθμό, σχεδόν όλοι Ταυλανδοί. Κόβονται τα εισιτήρια από τον οδηγό, ο οποίος εκτελεί και χρέη ξεναγού, και περιμένουν το καράβι να έρθει από απέναντι. Η Dim θέλει τσίσα (είχαν χτυπήσει μωρέ κάτι μπυρόνια σε ένα βενζινάδικο). Λέει λοιπόν του Γκιούλιβερ , -κάτσε εσύ εδώ με τα πράγματα και έρχομαι σε ένα λεπτό. Οταν βγαίνει αντικρύζει τον Γκιούλιβερ-Οliver Stone χαμένο στα 20 μέτρα από την τσάντα να τραβάει το πέλαγος με την κάμερα ενώ αυτή (τσάντα) να βρίσκεται έρμαιο και βορά στον οποιοδήποτε θέλει να την "υιοθετήσει". Αυτό σημαίνει αξιοπιστία τράπεζας! Οταν από μακρυά βλέπουν το καράβι να έρχεται, αρχίζουν να σκέπτονται τις ικανότητές τους στο κολύμβι. Αυτό βέβαια δεν είναι καράβι. Είναι σκυλοπνίχτης. Ψάχνουν έντρομοι να βρούν να αγοράσουν μπρατσάκια ή έστω ένα σωσίβιο. Με τέτοιο καράβι το ναυάγιο είναι εξασφαλισμένο. Τεράστιο, με διαφήμιση της Pepci στην μια του πλευρά και τόση σκουριά πάνω του, που έστω και να ανέβεις επάνω θα μετατραπείς αυτόματα σε Iron man!! Η χρήση της αμμοβολής προφανώς δεν είναι γνωστή στην χώρα. Χρειάζεται πολύ κουράγιο να ανέβεις στο σαπιοκάραβο. Ηρωισμός. Ατσαλένια θέληση! Και φυσικά τις ικανότητες του Ian Thorpe. Δελφίνια δεν είναι, παρόλα αυτά ανεβαίνουν στον Τιτανικό -ως προς την κατάληξη και οχι ως προς την πολυτέλεια- αφού επικαλούνται τον Αγιο Νικόλαο και την βοήθειά του. Με δειλία πιάνουν μια θέση στο μπροστινό μέρος του πλοίου στο πρώτο κατάστρωμα και με περιέργεια διαπιστώνουν ότι αν και είναι οι καλύτερες θέσεις -από άποψη θέας- κανείς δεν τις προτιμά. Σιγά σιγά η ντροπή του Ταυλανδικού Ναυτικού ξεκινά. Οταν πλέον έχει λάβει την κατάλληλη θέση οι μηχανές θέτονται στο φούλ και ενθουσιασμένοι οι φίλοι μας χαζογελάν από ευχαρίστηση. Επιτέλους! πάνε στον Παράδεισο! Τα μαλλια τους ανεμίζουν από την αύρα, είναι χαρούμενοι που η γκίνια έσπασε, ο ήλιος καίει, οι γλάροι πετούν ανέμελα, το μέλλον διαγράφεται λαμπρό και αυτοί αγκαλιά , ατενίζουν το πέλαγος, κάνουν όνειρα, , σκέφτονται τι ρομαντικά που είναι και απολαμβάνουν την στιγμή. Εεεεε......... σοβαρευτείτε... Για τον Γκιούλιβερ και την Dim μιλάμε όχι για τον Ντι Κάπριο και την άλλη, πως την λένε! Για διαβάστε τι έγινε πιο κάτω και μην σας ξανασυνεπάρουν οι παραπλανητικές και επί σκοπού περιγραφές του στυλ "λίγο κρασί λίγο θάλασσα και το αγόρι μου". Μα τίποτα δεν συγκρατείσατε τόση ώρα? Ξαφνικά κύματα νερού τους σκεπάζουν!!!! Μάλλον απόνερα δηλαδή που αφήνει το καράβι από την ανάπτυξη απότομης ταχύτητας . Ωραίες τσιπούρες!!! Γίνονται και ψητές? Οι παρευρισκόμενοι προσπαθούν ευγενικά να κρύψουν τα αυθόρμητα γέλια μπροστά στο θέαμα. Αααα! ώστε γι΄ αυτό κανείς δεν καθόταν στις θέσεις-κελεπούρια. Ουτε οι χαζοαμερικάνοι δεν κάθισαν, οι οποίοι παρεπιμπτόντως είναι οι μόνοι που δεν κρατάν τα προσχήματα και έχουν ξεσπάσει σε τρανταχτά γέλια. Μόνο οι Ελληνες, γνήσιοι απόγονοι θαλασσόλυκων!!!Μεγάλη παγκόσμια ναυτική δύναμη με άξιους εκπροσώπους της στο εξωτερικό που γνωρίζουν τα μυστικά της ναυσιπλοίας καλύτερα από όλα τα έθνη. Στάζοντας νερά, σαν χταπόδια, απομακρύνονται , αλλά αργά -αργά μαζεύοντας από το σκουριασμένο πάτωμα τα κουρέλια της αξιοπρέπειας τους, ανάκατα με τα όνειρά τους και την αισιοδοξία τους.. Δεν είναι και λίγο ένα καράβι να γελάει εις βάρος σου!!Φυσικά!!! Ηταν πολύ ωραίο για να είναι αληθινό!! Πάντως υπήρξε εμφανής βελτίωση. Η καλή στιγμή διήρκησε τουλάχιστον 3 λεπτά. Παλέψτε το! Θα το φάτε το θηρίο. Ανεβαίνουν ντροπιασμένοι στο πάνω μέρος του καραβιού παιρνώντας μπροστά από ένα λοστρόμο που έχει σκάσει στα γέλια. Οι επιβάτες στο πάνω μέρος τουλάχιστον δεν έγιναν θεατές του συμβάντος και έτσι μπορούν να αισθάνονται πιο άνετα. Μετά από λίγο φθάνουν στο νησί. Καταπράσινο!
Κατεβαίνουν και μαζεύονται γύρω από τον οδηγό. Αρχίζει φωνάζει τα ονόματα των οποίων έχουν πληρώσει την μετάβαση στο ξενοδοχείο. Οι φίλοι μας αν θυμάστε δεν είχαν κάνει τέτοια επιλογή θεωρώντας ότι θα ήταν καλύτερα να πάνε ανεξάρτητοι. Κοντά στα ονόματα όμως των άλλων ακούγονται και τα δικά τους. Δεν χάνουν ευκαιρία. Μπουκάρουν γρήγορα-γρήγορα στο βανάκι μην τυχόν ανακαλυφθεί το λάθος. Υπάρχει όμως ένα πρόβλημα. Οι Αμερικάνοι έχουν προπληρώσει την μετακίνηση, αλλά τα ονόματά τους δεν είναι γραμμένα πουθενά. Το ζευγάρι από την Ελλάδα κάνει τους Κινέζους. Κοιτά από την αντίθετη πλευρά το νησί και σιγοσφυρίζει αδιάφορα. Λυπάμαι λέει ο οδηγός στους Αμερικάνους, αλλά δεν υπάρχουν στην λίστα τα ονόματά σας! Απογοητευμένοι προσπαθούν να του εξηγήσουν ότι έχουν πληρώσει, αλλά αυτός αμετάπειστος. Τους λέει ότι τα άτομα που έχουν μπει στο βανάκι έχουν καταβάλει το τίμημα και είναι άδικο για αυτούς (τους νόμιμους) να τους πάρει μαζί. Χωρίς επιχειρηματολογία ή αποδείξεις , οι Αμερικανοί ξεμένουν στο λιμάνι, ενώ οι φίλοι μας τους χαιρετάν όταν ξεκινά το βανάκι από το παράθυρο. Η εκδίκηση είναι ένα πιάτο που τρώγεται κρύο. Και ως επιστέγασμα αυτού η Dim , βγάζει το κεφάλι της από το παράθυρο και προτού προλάβει να την σταματήσει ο πάντα σοβαρός και μετρημένος Γκιούλιβερ τους φωνάζει δυνατά "δεν πειράζει, πληρώστε σε δολλάριααααααααααα........προς το παρόν, φάτε την σκόνη μας Αμερικανάκια" σε άψογα ελληνικά........" αγνοώντας ότι πολύ σύντομα σε ένα αεροδρόμιο σε αραβική χώρα, όταν την είχε η ασφάλεια στριμωγμένη και την έψαχνε θα άρχιζε να έχει σοβαρές αμφιβολίες για την αρνητική κριτική που ασκούσε στην εξωτερική πολιτική των Αμερικανών......

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• …

  Go to chapter

  Go
• 11
• 12
• 13
• 14
• 15
• …

  Go to chapter

  Go
• 23

Επόμενο Κεφάλαιο

First Προηγούμενη 13 of 23

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[Rosa]

Ώπα, ν' αρχίσουν τα στοιχήματα!!!

Αυτή vs. Αυτοί!!!!!!!!!!!!!!!

Κάνω την αρχή και ποντάρω στο γνωστό ζευγάρι......εδώ Μαρόκα και Νεπάλια και Ινδίες δεν τους βάλανε κάτω, θα τους βάλει μια 'πτωχή' Ταϋλάνδη??? Αναμένω συνέχεια κολλημένη στην οθόνη μου!!!

 

[ΕΡΣΗ]

Τι εγινε; Πέσατε σε πραξικοπήματα και ηφαιστεια; τσουναμι και σεισμους; απεργιες και επαναστάσεις; Ξεσηκωθηκαν η ηρεμοι και υπομονετικοι βουδιστες και σας πηραν στο κατόπιν;

 

[dim kyr]

Η απάντησή μου σε εσάς τις αποπάνω δίδεται εντός 5 λεπτών που ποστάρω την συνέχεια

 

[latina]

ταυλανδη??τελεια!!
αντε να δουμε την συνεχεια!!!!!

 

[dim kyr]

H dim μπήκε βιαστική και φορτωμένη σαν μουλάρι μέσα στον αερολιμένα των Αθηνών, συνοδευόμενη από τον καλό της Γκιούλιβερ. Ειχαν αποφασίσει από κοινού -σχεδόν-, να μεταβούν στην Ταυλάνδη για να περάσουν ιδανικές διακοπές τις επόμενες 18 ημέρες. Ο μήνας ήταν Αυγουστος και η ζέστη αρκετή, αλλά τα κλιματιστικά του αεροδρομίου δημιουργούσαν την κατάλληλη θερμοκρασία. Το γκισέ είχε ανοίξει και έτσι δεν καθυστέρησαν καθόλου. Γρήγορο chek in, καφέδες και τσιγάρο. Η dim είναι ενθουσιασμένη και δεν το κρύβει, απόδειξη αυτού οι 45 φορές που πήγε τουαλέττα. Ο Γκιούλιβερ σοβαρός, μετρημένος την περίμενε στωικά, χωρίς να την ρωτά χαζά όπως πολλοί άντρες που πέφτουν στην παγίδα και το κάνουν "πάλι? μα πριν 5 λεπτά πήγες! Καλά τι σε έχει πιάσει?". Τόσα χρόνια που την ήξερε , είχε μάθει για το αλλοπρόσαλο του χαρακτήρα της, τις εμμονές της του στυλ "μην ξεχάσεις την τσάντα, τα διαβατήρια τα πήρες?, που είναι τα εισιτήρια?" και φυσικά την συχνοουρία της, η οποία τις περισσότερες φορές οφειλόταν στην κατανάλωση άφθονης μπύρας. Ο Γκιούλιβερ επίσης γνώριζε και το πόσο κακομαθημένη και απαιτητική ήταν και έτσι δεν της έφερνε αντιρρίσεις. Είναι ένας έξυπνος άνθρωπος και ως γνωστό οι έξυπνοι άνθρωποι παραμένουν σιωπηλοί.
Μετά από ολιγόωρη στάση στο Μπαχρέιν φτάνουν στο παλιό τώρα πια αεροδρόμιο της Μπανγκοκ. Χαιρετούν τους φίλους τους και δίνουν ραντεβού στην πόλη της ηδονής Πατάγια μετά από μια εβδομάδα. Ο Γκιούλιβερ παίρνει ένα καρότσι και βάζει πάνω τις αποσκευές και την Dim, έτσι για μια βόλτα. Το αεροδρόμιο ούτως ή άλλως είναι άδειο και η Dim δεν είναι υπέρβαρη ευτυχώς για τον Γκιούλιβερ αλλά και για το καρότσι. Τώρα απλά πρέπει να βρούν το Τέρμιναλ για να πάρουν το επόμενο αεροπλάνο που θα τους οδηγήσει στον προορισμό τους. Εχουν κλείσει εισιτήρια με μια εταιρεία χαμηλού κόστους που ο Γκιούλιβερ συνηθίζει να τις αποκαλεί 50 -50. Δηλαδή 50% πιθανότητες να πάνε όλα καλά και 50% πιθανότητες να πέσει το αερόπλανο. Σε μερικές εταιρείες όμως αυτό το ποσοστό αλλάζει και μπορεί να γίνει άνετα 60-40 ή ακόμα και 70-30, εννοείται πάντα εις βάρος σου. Επίσης λέει ότι πριν μπείς σε αυτού του είδους τα αεροπλάνα των παραπάνω εταιρειών, καλό θα είναι να βάζεις στο στόμα σου το διαβατήριό σου και να το δαγκώνεις σφιχτά για να μπορέσουν οι αρχές να σε αναγνωρίσουν όταν το κουφάρι σου θα έχει πια καεί. Αισιόδοξο αγόρι. Το αεροδρόμιο όμως είναι μεγάλο , τεράστιο και το τέρμιναλ που ψάχνουν πολύ μακριά. Μέχρι να το καταλάβουν χάνουν πολύτιμη για αυτούς ώρα. Η πτήση είναι σε 1 ώρα και αυτοί βολοδέρνουν πάνω κατω, προσπαθόντας να βρούν το άτιμο τέρμιναλ.Πλησίασαν πολλούς υπαλλήλους και όλοι τους έδειχναν προς τα έξω. Μα αυτοί δεν θέλαν να βγούν έξω, αφού το αεροδρόμιο διάολε ήταν εδώ τι να κάνουν έξω? Και πάλι πάνω και πάλι κάτω, η ώρα πέρναγε και είχε μείνει πλέον μισή ώρα μέχρι να κλείσει το γκισέ. Απελπισμένοι, κουρασμένοι άυπνοι και αγχωμένοι βγαίνουν έξω και ρωτούν ένα ταξιτζή (?). Αυτός τους δείχνει ένα πουλμανάκι και τους λέει ανεβείτε, ανεβείτε. Και ανεβαίνουν. Φτάνουν μετά από ένα λεπτό στο τέρμιναλ, κόσμος πολύς, ουρές ατελείωτες, παιδιά να κλαίνε, υπάλληλοι να περιφέρονται άσκοπα... και οι ήρωές μας να στέκουν στο τέλος της ουράς που έφθανε περί τα 20 μέτρα. Με περισσή υπομονή δέχονται στωικά την αναμονή αλλά και την καθυστέρηση της μίας ώρας που είχε η πτήση τους.Οταν μπαίνουν στο αεροπλάνο το οποίο επαναλαμβάνω ήταν low cost εταιρείας, δεν υπάρχουν αριθμισμένες θέσεις, όπου θέλει ο καθένας κάθεται. Ετσι λαβαίνουν χώρα απίστευτες σκηνές με το που ανοίγει η πύλη. Μανάδες σπρώχνουν τα παιδιά τους, τουρίστες κυρίως δυτικοί περνάν πάνω από γιαγιάδες και παπούδες, γυναίκες ποδοπατούνται, άντρες τσακώνονται, ολοι για μια θέση στον ήλιο. Οταν μπαίνουν μέσα βρίσκουν και κάθονται δίπλα από ένα μεσήλικα Ταυλανδό, ο οποίος μέχρι να τροχιοδρομίσει το αεροπλάνο έχει κοιμηθεί. Ο πιλότος φουλάρει τις μηχανές για την απογείωση και η δύστηχη Dim τρομοκρατείται. Οχι βέβαια γιατί φοβάται τα αεροπλάνα. Η αιτία είναι ο διπλανός συνεπιβάτης , ο οποίος έχοντας προφανώς καθαρή τη συνείδηση, ο απλός υπνάκος που είχε πάρει, μετατρέπεται σε βαθύ λήθαργο συνοδευόμενος από ροχαλητά με τόσα ντεσιμπέλ που καλύπτουν ακόμα και τις 2 μηχανές του αεροπλάνου. Συν τοις άλλοις έχει να αντιμετωπίσει και τις χερούκλες του, που ονειρευόμενος, τις τινάζει ποικιλοτρόπως και προς το μέρος της με όλη του την δύναμη.Ωραία! σκέφτεται, "ή αυτός δεν θα κατέβει ζωντανός από το αεροπλάνο όταν φτάσουμε ή εγώ θα γεμίσω καρούμπαλα, και θα υποστώ ρήξη τυμπάνου, αλλη λύση δεν βλέπω να υπάρχει". Αφού όμως συμβιβάζεται με την ιδέα ότι για 2 ώρες περίπου θα μετατραπεί σε σάκο του μπόξ, αισθάνεται αμέσως καλύτερα. Το θέμα είναι να παίρνεις τα πράγματα όπως είναι, θα προσπαθήσει να αποφεύγει τις απότομες εκτινάξεις του διπλανού και θα αποφεύγει όπως μπορεί τις σφαλιάρες του, άλλωστε σκέφτεται με το πρακτικό της μυαλό, έχει και την καλή του πλευρά το πράγμα, είναι ένας τρόπος να διατηρείται σε εγρήγορση ωστε αν γίνει το μοιραίο να προλάβει να πιάσει και να δαγκώσει έγκαιρα το διαβατήριο όπως της έχει υποδείξει ο σοφός Γκιούλιβερ, ώστε να αναγνωριστεί έστω το κουφάρι. Δεν γνώριζε τότε ότι ο εν λόγω Ταυλανδός της πρόσφερε μεγάλη εκδούλευση κουφαίνοντας της μόνιμα. Αν το ήξερε θα τον ευγνωμονούσε. Οταν επιτέλους φθάνουν, και επαναλαμβάνεται η σκηνή με το ποιός θα βγεί πρώτος από το αεροπλάνο, στέκονται στην ειδική ταινία για να παραλάβουν τις αποσκευές. Ειναι και οι δύο άυπνοι, στο πόδι 24 ώρες, νηστικοί, κουρασμένοι, και -μην ξεχνάμε τα ροχαλητά-, θεόκουφοι. Επιπροσθέτως η Dim έχει γεμίσει καρούμπαλα όπως είχε προβλέψει. Η ταινία παρουσιάζει κάποια μικρά τεχνικά προβλήματα και έτσι αναγκαστικά περιμένουν. Κατά την διάρκεια της αναμονής πέφτει το μάτι τους σε κάποια προσπέκτους από το Υπουργείο Τουρισμού της χώρας που αναφέρουν περίπου 23 ασθένειες που αφορούν την περιοχή και συνιστούν την προσοχή των επισκεπτών. Δεν είναι και οι καλύτερες συστάσεις για πρώτη γνωριμία με την πόλη. Μετά από αρκετή ώρα η ταινία επισκευάζεται και οι αποσκευές καταφθάνουν. Βγαίνουν από το αεροδρόμιο και κάθονται σε ένα παγκάκι σαν ζητιανάκια να κάνουν και αυτοί ένα τσιγάρο , καθώς έχουν να καπνίσουν πολλές ώρες και τους έχει λήψει. Το κάπνισμα ήταν και θα είναι το μεγάλο τους πάθος.
Οταν ξεχαρμάνιασαν βαδίζουν λίγο , βρίσκουν ένα τουκ-τουκ και του λένε το ξενοδοχείο τους για να τους μεταφέρει.Πράγμα που έγινε. Το ξενοδοχείο έχει επιλεχθεί και κλειστεί από την Dim ένα μήνα περίπου πριν. Ο Γκιούλιβερ μισοκοιμόταν, ενώ η Dim έψαχνε για την ανεύρεση του τέλειου όπως έλεγε ξενοδοχείου. Κάποια στιγμή πέφτει το μάτι της σε ένα συγκεκριμένο που από 100 ευρώ, το είχαν βάλει προσφορά στα 30! Το θεώρησε ευκαιρία και γυρίζοντας προς τον μισοκοιμισμένο Γκιούλιβερ του κάνει την εξής ερώτηση "Είναι δυνατόν ένα ξενοδοχείο της τάξης των 100 ευρώ να δίδεται μόνο 30?" και παίρνει την απάντηση "όχι, κάποιο πρόβλημα θα έχει, μην το κλείσεις". Αλλά η Dim είχε άλλη γνώμη και..... το έκλεισε, σίγουρη ότι έπραξε το σωστό. Κακομοίρα Dim, δεν συνήθιζε ποτέ να διαβάζει τα ψιλά γράμματα, αν το έκανε θα διάβαζε πολύ καθαρά στο σαιτ ότι αυτήν την περίοδο φτιαχνόταν ένα spa στο ξενοδοχείο που τελούσε υπό ανακαίνιση και ειδοποιούσε τους πελάτες για τυχόν ενοχλήσεις που θα μπορούσαν να υποστούν λόγω αυτής. Αυτό πρακτικά μεταφράζεται σε υπερβολικό θόρυβο από κάθε είδους εργαλεία όπως κρουστικά δράπανα, τροχούς, μπετονιέρες, σφυριά κλπ καθώς και από περιφερόμενους ημίγυμνους ιδρωμένους εργάτες που λυμαίνονταν το ξενοδοχείο και τους χώρους του, ως θεατές, αλλά και όντας οι ίδιοι θεάματα........

 

[stellina]

απολαυστική περιγραφή!ανυπομονώ για τη συνέχεια!

 

[ευαγγελια]

Χααχχαχαχα dim το 'χεις με τρέλα!!!
Αναμενουμε την συνεχεια... Μην αργεις!!!

 

[ΕΡΣΗ]

Τουλάχιστον φθάσατε ως εκει!!!

 

[Lalibela]

 

[Evmenis]

εγω συμπασχω με τον Γκιούλιβερ

 

[dim kyr]

εγω συμπασχω με τον Γκιούλιβερ

Εμ βέβαια, άντρας δεν είσαι? κόρακας κοράκου μάτι δεν βγάζει Εγώ συμπάσχω με την άμοιρη Dim.