psilos3
Member
- Μηνύματα
- 6.094
- Likes
- 45.334
- Επόμενο Ταξίδι
- ?
- Ταξίδι-Όνειρο
- Peru, Japan, Iceland
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Σχεδιασμός εκδρομών
- 1a. Επιστροφή στα Βαλκάνια
- 1b. Στις ομορφιές της Σλοβενίας
- 1c. Βαλκανικές γεύσεις, κάστρα & μπύρες
- 1d. Ljubljana κιόλας τέλος
- 1e. Επιστροφή στο Ζάγκρεμπ
- 2a. Φύγαμε για Χαϊδελβέργη!
- 2b. Στο κάστρο και τις ομορφιές της πόλης
- 2c. Απ’ το δρόμο των φιλοσόφων ως τα μπαρ
- 2d. Επιστροφή στη Νυρεμβέργη
- 2e. Στο Κάστρο και την παλιά πόλη
- 2f. Wurst και πίσω στη Σαλονίκη
- Συμπεράσματα & αποτίμηση
2b. Στο κάστρο και τις ομορφιές της πόλης
Ούτε ‘γω δε θυμάμαι πόσο καιρό είχα να κοιμηθώ τόσο καλά, πάνω από δέκα ώρες συνεχόμενες, με αποτέλεσμα να σηκωθώ τόσο ξεκούραστος, έτοιμος για μια απαιτητική εκδρομική μέρα!
Ετοίμασα το σακίδιο μου και κατέβηκα περπατώντας αρχικά στην όμορφη γειτονιά που έμενα:
Η καντίνα στο πάρκο μόλις είχε ανοίξει με ουρά αναμονής φυσικά, μιας και ο καλός καιρός της Κυριακής είχε βγάλει τους Γερμανούς και πάλι έξω. Χρειαζόμουν έναν καφέ, χωρίς να μπορέσω να αντισταθώ και στον πειρασμό του αχνιστού Pretzel:
Με το που πέρασα τη γέφυρα προχώρησα για λίγο παράλληλα με το ποτάμι, προτού χωθώ στον πολύ όμορφο δρόμο Plöck, χρησιμοποιώντας εναλλακτική διαδρομή για το κέντρο της πόλης:
Η επιλογή μου ήταν σωστή μιας και μου δόθηκε η ευκαιρία να δω επιπλέον μέρη και κτήρια, όπως η καθολική εκκλησία «St. Anna» και η πολύ όμορφη πλατεία «Friedrich-Ebert-Platz»
Ο δρόμος με οδηγούσε σε μικρότερα στενάκια, πολλές φορές πεζοδρομημένα, αρκετά από τα οποία μπορεί να συναντήσει κανείς στο ιστορικό κέντρο:
Σ’ ένα παγκάκι της προτεσταντικής εκκλησίας «Peterskirche» με βρήκε το διάλλειμα δροσιάς, μιας και η μέρα ήταν ήδη πολύ ζεστή, πριν συνεχίσω το δρόμο μου για τα υπόλοιπα αξιοθέατα όπως ο καθολικός ναός «Jesuitenkirche», κατασκευής του 18ου αιώνα:
Ο κόσμος στο κέντρο της πόλης ήταν ήδη αρκετός, κάτι που συνειδητοποίησα όταν βρέθηκα μετά από λίγο στον πεζόδρομο, κάνοντας παράλληλα στάση για αγορά μερικών αναμνηστικών κι έναν ακόμη καφέ, βρίσκοντας παράλληλα δύο φίλες που είχαν έρθει από την Φρανκφούρτη και θα συνεχίζαμε μαζί ως το απόγευμα:
Πρώτο μας μέλημα ήταν να βρεθούμε στο κάστρο, έτσι σύντομα ξεκινήσαμε μέσω της Marktplatz, περνώντας δίπλα από την πιο γνωστή ίσως εκκλησία της Χαϊλδεβέργης «Heiliggeistkirche»
Με τη ζέστη που είχε δεν υπήρχε λόγος να μη χρησιμοποιήσουμε το τελεφερίκ (θα το βρείτε ως Heidelberg, Rathaus/Bergbahn), πληρώνοντας το αντίτιμο των 9€ που εκτός των άλλων αντιστοιχούσε και σε εισιτήριο για το κάστρο:
Κατεβήκαμε στην πρώτη στάση μετά από λίγο αν και η γραμμή συνέχιζε, προκειμένου να βρεθούμε στον λόφο που δεσπόζει ακριβώς επάνω απ’ την πόλη:
Εδώ καταλαβαίνει κανείς με τον καλύτερο ίσως τρόπο και την ομορφιά της Χαϊδελβέργης, που τόσα και τόσα λέγονται γι’ αυτήν:
Προχωρήσαμε ως την είσοδο του κάστρου δείχνοντας απλά το εισιτήριο μας στους φύλακες και ξεκινήσαμε την περιήγηση στο χώρο της αυλής:
Το παλάτι «Heidelberger Schloss» όπως είναι η επίσημη ονομασία, είναι το σύμβολο της πόλης κι ένα από τα διασημότερα κάστρα/ερείπια της Γερμανίας. Σχεδιάστηκε ως κάστρο, επεκτάθηκε ως παλάτι, έτυχε διπλής καταστροφής αρχικά από ανατίναξη των Γάλλων κι έπειτα από πυρκαγιά κι εντέλει εγκαταλείφθηκε στην τύχη του μετά από ορισμένες εργασίες αποκατάστασης:
Εκεί βρίσκεται και το δεύτερο διασημότερο μπαλκόνι της Χαϊδελβέργης με υπέροχη θέα προς τη γέφυρα και τον ποταμό Neckar:
Όπως επίσης και το Γερμανικό μουσείο φαρμακευτικής, στο οποίο κάναμε μια σύντομη επίσκεψη:
Πήραμε την απόφαση να επιστρέψουμε στο κέντρο με τα πόδια, μέσω μιας πολύ όμορφης διαδρομής με σπιτάκια, λουλούδια και βρύσες με τρεχούμενο νερό πάλι προς το κέντρο, αντικρύζοντας εικόνες που δεν είχα δει έως τότε στη Γερμανία:
Μη μου πείτε πως δεν ήταν η κατάλληλη στιγμή για μια παγωμένη Lager, δε θα σας πιστέψω…
Ούτε ‘γω δε θυμάμαι πόσο καιρό είχα να κοιμηθώ τόσο καλά, πάνω από δέκα ώρες συνεχόμενες, με αποτέλεσμα να σηκωθώ τόσο ξεκούραστος, έτοιμος για μια απαιτητική εκδρομική μέρα!
Ετοίμασα το σακίδιο μου και κατέβηκα περπατώντας αρχικά στην όμορφη γειτονιά που έμενα:
Η καντίνα στο πάρκο μόλις είχε ανοίξει με ουρά αναμονής φυσικά, μιας και ο καλός καιρός της Κυριακής είχε βγάλει τους Γερμανούς και πάλι έξω. Χρειαζόμουν έναν καφέ, χωρίς να μπορέσω να αντισταθώ και στον πειρασμό του αχνιστού Pretzel:
Με το που πέρασα τη γέφυρα προχώρησα για λίγο παράλληλα με το ποτάμι, προτού χωθώ στον πολύ όμορφο δρόμο Plöck, χρησιμοποιώντας εναλλακτική διαδρομή για το κέντρο της πόλης:
Η επιλογή μου ήταν σωστή μιας και μου δόθηκε η ευκαιρία να δω επιπλέον μέρη και κτήρια, όπως η καθολική εκκλησία «St. Anna» και η πολύ όμορφη πλατεία «Friedrich-Ebert-Platz»
Ο δρόμος με οδηγούσε σε μικρότερα στενάκια, πολλές φορές πεζοδρομημένα, αρκετά από τα οποία μπορεί να συναντήσει κανείς στο ιστορικό κέντρο:
Σ’ ένα παγκάκι της προτεσταντικής εκκλησίας «Peterskirche» με βρήκε το διάλλειμα δροσιάς, μιας και η μέρα ήταν ήδη πολύ ζεστή, πριν συνεχίσω το δρόμο μου για τα υπόλοιπα αξιοθέατα όπως ο καθολικός ναός «Jesuitenkirche», κατασκευής του 18ου αιώνα:
Ο κόσμος στο κέντρο της πόλης ήταν ήδη αρκετός, κάτι που συνειδητοποίησα όταν βρέθηκα μετά από λίγο στον πεζόδρομο, κάνοντας παράλληλα στάση για αγορά μερικών αναμνηστικών κι έναν ακόμη καφέ, βρίσκοντας παράλληλα δύο φίλες που είχαν έρθει από την Φρανκφούρτη και θα συνεχίζαμε μαζί ως το απόγευμα:
Πρώτο μας μέλημα ήταν να βρεθούμε στο κάστρο, έτσι σύντομα ξεκινήσαμε μέσω της Marktplatz, περνώντας δίπλα από την πιο γνωστή ίσως εκκλησία της Χαϊλδεβέργης «Heiliggeistkirche»
Με τη ζέστη που είχε δεν υπήρχε λόγος να μη χρησιμοποιήσουμε το τελεφερίκ (θα το βρείτε ως Heidelberg, Rathaus/Bergbahn), πληρώνοντας το αντίτιμο των 9€ που εκτός των άλλων αντιστοιχούσε και σε εισιτήριο για το κάστρο:
Κατεβήκαμε στην πρώτη στάση μετά από λίγο αν και η γραμμή συνέχιζε, προκειμένου να βρεθούμε στον λόφο που δεσπόζει ακριβώς επάνω απ’ την πόλη:
Εδώ καταλαβαίνει κανείς με τον καλύτερο ίσως τρόπο και την ομορφιά της Χαϊδελβέργης, που τόσα και τόσα λέγονται γι’ αυτήν:
Προχωρήσαμε ως την είσοδο του κάστρου δείχνοντας απλά το εισιτήριο μας στους φύλακες και ξεκινήσαμε την περιήγηση στο χώρο της αυλής:
Το παλάτι «Heidelberger Schloss» όπως είναι η επίσημη ονομασία, είναι το σύμβολο της πόλης κι ένα από τα διασημότερα κάστρα/ερείπια της Γερμανίας. Σχεδιάστηκε ως κάστρο, επεκτάθηκε ως παλάτι, έτυχε διπλής καταστροφής αρχικά από ανατίναξη των Γάλλων κι έπειτα από πυρκαγιά κι εντέλει εγκαταλείφθηκε στην τύχη του μετά από ορισμένες εργασίες αποκατάστασης:
Εκεί βρίσκεται και το δεύτερο διασημότερο μπαλκόνι της Χαϊδελβέργης με υπέροχη θέα προς τη γέφυρα και τον ποταμό Neckar:
Όπως επίσης και το Γερμανικό μουσείο φαρμακευτικής, στο οποίο κάναμε μια σύντομη επίσκεψη:
Πήραμε την απόφαση να επιστρέψουμε στο κέντρο με τα πόδια, μέσω μιας πολύ όμορφης διαδρομής με σπιτάκια, λουλούδια και βρύσες με τρεχούμενο νερό πάλι προς το κέντρο, αντικρύζοντας εικόνες που δεν είχα δει έως τότε στη Γερμανία:
Μη μου πείτε πως δεν ήταν η κατάλληλη στιγμή για μια παγωμένη Lager, δε θα σας πιστέψω…
