psilos3
Member
- Μηνύματα
- 6.094
- Likes
- 45.334
- Επόμενο Ταξίδι
- ?
- Ταξίδι-Όνειρο
- Peru, Japan, Iceland
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Σχεδιασμός εκδρομών
- 1a. Επιστροφή στα Βαλκάνια
- 1b. Στις ομορφιές της Σλοβενίας
- 1c. Βαλκανικές γεύσεις, κάστρα & μπύρες
- 1d. Ljubljana κιόλας τέλος
- 1e. Επιστροφή στο Ζάγκρεμπ
- 2a. Φύγαμε για Χαϊδελβέργη!
- 2b. Στο κάστρο και τις ομορφιές της πόλης
- 2c. Απ’ το δρόμο των φιλοσόφων ως τα μπαρ
- 2d. Επιστροφή στη Νυρεμβέργη
- 2e. Στο Κάστρο και την παλιά πόλη
- 2f. Wurst και πίσω στη Σαλονίκη
- Συμπεράσματα & αποτίμηση
2f. Wurst και πίσω στη Σαλονίκη
Ρίχνοντας μια ματιά στον ηλεκτρονικό μου χάρτη διαπίστωσα ότι είχα ακόμη πραγματάκια να δω, έτσι επέστρεψα στο κάστρο και ξεκίνησα να κατεβαίνω παράλληλα:
Μέσα σε λίγα μόνο μέτρα βρισκόμουν μπροστά στο Albrecht-Dürer-Haus και την περιοχή Wehr- und Geheimgänge unter der Burg στα όρια των τειχών.
Το σιδερένιο γλυπτό Dürer-Hase Skulptur αφορά ένα κουνέλι και κατασκευάστηκε το 1984 από ένα σύγχρονο γλύπτη προς τιμήν του ξακουστού Albrecht Dürer, καλλιτέχνη άρρηκτα συνδεδεμένο με την πόλη της Νυρεμβέργης:
Η πλατεία με τις μπυραρίες ήταν ιδιαίτερα όμορφη αλλά δε μ’ έψηνε να καθίσω κάπου μιας και είχα άλλα σχέδια, έτσι συνέχισα την πορεία μου προς το κέντρο, περπατώντας στο πολύ όμορφο στενάκι που περνάει ακριβώς κάτω από το κάστρο:
Έφτασα μέχρι την Burgstraße απ’ όπου ξεκίνησα λίγες ώρες νωρίτερα, βλέποντας και το πολύ όμορφο κυβερνητικό κτήριο Gesundheitsamt. Είχα βρει βεβαίως αυτό που έψαχνα, ωστόσο υπήρχε μια ακόμη εκκρεμότητα:
Αυτή ήταν η επίσκεψη στην εντυπωσιακή μεσαιωνική Ευαγγελική εκκλησία που ξεχώρισα νωρίτερα από ψηλά με το όνομα «Gesundheitsamt»
Βρήκα ανοικτή πόρτα και μπήκα, ωστόσο έκανα γρήγορα μεταβολή αντικρύζοντας το μικρό τουριστικό πανηγυράκι:
Ο στόχος μου εξάλλου ήταν σαφέστατος. Γερμανικό παραδοσιακό wurst, έτσι γύρισα προς τα πίσω μπαίνοντας στο κατάστημα Bratwursthäusle bei St. Sebald που είχε περίοπτη θέση στις σημειώσεις μου:
Έφαγα με την ησυχία μου και συνέχισα περνώντας το ποτάμι, μιας και είχα μερικές ακόμα ώρες να σκοτώσω:
Θεώρησα καλό να κάνω ένα πέρασμα από δρόμους του κέντρου που δεν είχα περπατήσει, βλέποντας με την ευκαιρία και το πολεμικό μνημείο Köpfleinsberg που τιμά τη μνήμη των πεσόντων του Γαλλοπρωσικού πολέμου του 1870:
Ο κλασσικός πεζόδρομος με οδηγούσε προς την έξοδο και το ξενοδοχείο, ωστόσο είχα κάτι χρωστούμενα να ξοφλήσω, κάτι που έγινε στο bar της mulligans μέχρι να συμπληρωθεί το ποσό πληρωμής με κάρτα:
Η ώρα είχε πάει κιόλας 7, έτσι ανέβηκα στο ξενοδοχείο να πάρω το σακίδιο μου και προχώρησα μέχρι το σταθμό του μετρό (χωρίς οδηγό παρακαλώ) όπου θα με έβγαζε στο σχεδόν άδειο αεροδρόμιο 15 λεπτά αργότερα:
Η πτήση της Ryan ήταν ασφυκτικά γεμάτη και γι’ ακόμη μια φορά συνεπέστατη, φτάνοντας πίσω στην πατρίδα στις 12 το βράδυ.
Γερμανία τέλος, για μια ακόμη φορά με τις καλύτερες εντυπώσεις!
Ρίχνοντας μια ματιά στον ηλεκτρονικό μου χάρτη διαπίστωσα ότι είχα ακόμη πραγματάκια να δω, έτσι επέστρεψα στο κάστρο και ξεκίνησα να κατεβαίνω παράλληλα:
Μέσα σε λίγα μόνο μέτρα βρισκόμουν μπροστά στο Albrecht-Dürer-Haus και την περιοχή Wehr- und Geheimgänge unter der Burg στα όρια των τειχών.
Το σιδερένιο γλυπτό Dürer-Hase Skulptur αφορά ένα κουνέλι και κατασκευάστηκε το 1984 από ένα σύγχρονο γλύπτη προς τιμήν του ξακουστού Albrecht Dürer, καλλιτέχνη άρρηκτα συνδεδεμένο με την πόλη της Νυρεμβέργης:
Η πλατεία με τις μπυραρίες ήταν ιδιαίτερα όμορφη αλλά δε μ’ έψηνε να καθίσω κάπου μιας και είχα άλλα σχέδια, έτσι συνέχισα την πορεία μου προς το κέντρο, περπατώντας στο πολύ όμορφο στενάκι που περνάει ακριβώς κάτω από το κάστρο:
Έφτασα μέχρι την Burgstraße απ’ όπου ξεκίνησα λίγες ώρες νωρίτερα, βλέποντας και το πολύ όμορφο κυβερνητικό κτήριο Gesundheitsamt. Είχα βρει βεβαίως αυτό που έψαχνα, ωστόσο υπήρχε μια ακόμη εκκρεμότητα:
Αυτή ήταν η επίσκεψη στην εντυπωσιακή μεσαιωνική Ευαγγελική εκκλησία που ξεχώρισα νωρίτερα από ψηλά με το όνομα «Gesundheitsamt»
Βρήκα ανοικτή πόρτα και μπήκα, ωστόσο έκανα γρήγορα μεταβολή αντικρύζοντας το μικρό τουριστικό πανηγυράκι:
Ο στόχος μου εξάλλου ήταν σαφέστατος. Γερμανικό παραδοσιακό wurst, έτσι γύρισα προς τα πίσω μπαίνοντας στο κατάστημα Bratwursthäusle bei St. Sebald που είχε περίοπτη θέση στις σημειώσεις μου:
- Θέλω το δικό σας παραδοσιακό πιάτο της πόλης παρακαλώ
- Ναι αλλά δεν είναι ζεστό, δε ξέρω αν θα σας αρέσει
- Εγώ το θέλω
Έφαγα με την ησυχία μου και συνέχισα περνώντας το ποτάμι, μιας και είχα μερικές ακόμα ώρες να σκοτώσω:
Θεώρησα καλό να κάνω ένα πέρασμα από δρόμους του κέντρου που δεν είχα περπατήσει, βλέποντας με την ευκαιρία και το πολεμικό μνημείο Köpfleinsberg που τιμά τη μνήμη των πεσόντων του Γαλλοπρωσικού πολέμου του 1870:
Ο κλασσικός πεζόδρομος με οδηγούσε προς την έξοδο και το ξενοδοχείο, ωστόσο είχα κάτι χρωστούμενα να ξοφλήσω, κάτι που έγινε στο bar της mulligans μέχρι να συμπληρωθεί το ποσό πληρωμής με κάρτα:
Η ώρα είχε πάει κιόλας 7, έτσι ανέβηκα στο ξενοδοχείο να πάρω το σακίδιο μου και προχώρησα μέχρι το σταθμό του μετρό (χωρίς οδηγό παρακαλώ) όπου θα με έβγαζε στο σχεδόν άδειο αεροδρόμιο 15 λεπτά αργότερα:
Η πτήση της Ryan ήταν ασφυκτικά γεμάτη και γι’ ακόμη μια φορά συνεπέστατη, φτάνοντας πίσω στην πατρίδα στις 12 το βράδυ.
Γερμανία τέλος, για μια ακόμη φορά με τις καλύτερες εντυπώσεις!
