Ώρα 09:00
«Ξύπνα γιαβρί μ’ Ξύπνα τσουπί μ…’» (και ότι άλλο σε …μ’)
Ότι και να μου έλεγαν όμως δεν μπορούσα να ανοίξω τα μάτια μου εκείνο το πρωινό.
«Ξύπνα γιατί θα σου φάνε όλα τα media lunas…»
Ώρα 09:02 Έτοιμη, πατάω το κουμπί του ασανσέρ με μανία μήπως και το κάνω να έρθει γρηγορότερα. Τα κρουασανάκια μουυυυυ…..
Εντάξει, γενικώς δεν τρώω πολύ, εκείνο το πρωινό έφαγα μόνο 17 media lunas, 5 κομμάτια κέικ και χυμό…Με περίμενε όμως μια γεμάτη ημέρα.
Το Malba Museo, με έκανε να σιγουρευτώ πως δεν ξέρω τίποτα απολύτως από μοντέρνα τέχνη. Αλλά η απόλυτη έλλειψη γνώσεων στο θέμα, μού έδωσε μια καλή ευκαιρία να γελάσω λιγάκι…Είχε βέβαια και μερικά που αναγνώρισα όπως πίνακες του Botero καθώς και τον κλασσικό πίνακα της Frida Kahlo με την προσωπογραφία της. Αλλά εκεί περιορίστηκαν οι γνώσεις μου. Δεν ξέρω τι είναι τέχνη και δη μοντέρνα, αλλά δυο μαύρα τετράγωνα σε έναν τοίχο, όσο και να το παλέψω δεν πρόκειται να καταλάβω το απώτερο αίσθημα του ζωγράφου…
Ο ζωολογικός κήπος του Buenos Aires ήταν ο επόμενο sight. Πήγαμε γύρω στις 12 το μεσημέρι και φύγαμε ακριβώς τις 6 το απόγευμα επειδή έκλεινε! Άλλη μια όαση ηρεμίας μέσα σε μια τεράστια πόλη. Άψογα σχεδιασμένος, με όμορφα διαμορφωμένους χώρους ώστε να ζουν τα ζωάκια όσο γίνεται πιο κοντά στο φυσικό τους περιβάλλον, πεντακάθαρος και πάρα πολύ μεγάλος. Κάναμε έναν κύκλο όλο τον κήπο, πολλά τα προσπεράσαμε κιόλας και παρόλα αυτά είχε έρθει η ώρα του κλεισίματος όταν τελειώσαμε! Εκείνο το βράδυ το περάσαμε σε ένα εμπορικό – ψυχαγωγικό κέντρο, που στέγαζε και ένα μικρό λούνα παρκ και θυμηθήκαμε λιγάκι τα παιδικά μας χρόνια…Συγκρουόμενα, μια ρόδα, το traditional καράβι, ένα διαστημόπλοιο που σε πήγαινε βόλτα γύρω απ ΄όλο το λούνα παρκ ήταν μερικά από τα παιχνίδια που κάναμε μαζί με δεκάχρονους…συνομήλικους! Εκείνη την περίοδο είχα πραγματικά την τύχη να βρεθώ στο Buenos Aires μαζί με μια έκθεση, η οποία εκείνη την ημέρα, άνοιγε για πρώτη φορά στην πόλη, στο εμπορικό κέντρο που βρισκόμουν! «Bodies The Exhibition» με θέμα την ανατομία του ανθρώπινου σώματος! Σε αυτή την έκθεση, αν δεν είσαι γιατρός, πρέπει να είσαι έτοιμος για πολλά σοκ! Το σημαντικότερο, τα εκθέματα προέρχονταν από ανθρώπους που είχαν δωρίσει τη σωρό τους στην επιστήμη (μια άλλη εκδοχή λέει πως οι σωροί είναι από εγκληματίες που εκτελέστηκαν, μα κάτι τέτοιο δεν θέλω ούτε να το σκέφτομαι…) Πάρα πολύ ενδιαφέρουσα η έκθεση, παρουσίαζε ολόκληρο το ανθρώπινο σώμα, από έμβρυο σε διάφορες φάσεις της εγκυμοσύνης μέχρι και έξι μηνών, το νευρικό σύστημα ενός ενήλικου, κάθε όργανο ξεχωριστά καθώς και τις αλλοιώσεις αυτών από κάποια ασθένεια π.χ. καρκίνος, πνεύμονες καπνιστή κλπ., αλλά και πάρα πολλά άλλα θέματα γύρω από το σώμα μας, πάντα με την παρουσία εκθεμάτων προερχόμενων από ανθρώπους. Στο τέλος της έκθεσης, υπήρχε και ένα περίπτερο που μπορούσες να ζητήσεις να πιάσεις καρδιά, συκώτι, πνεύμονα και άλλα τέτοια…(ανατρίχιασα…) Οι υπέροχες, ζουμερές, καλοψημένες αργεντίνικες μπριζόλες του εστιατορίου στο ισόγειο του εμπορικού κέντρου, ειλικρινά, μας ανακάτεψαν το στομάχι και παρόλη την πείνα μας, μια σαλάτα με ωραία λαχανικά που ουδεμία σχέση δεν έχουν με συκώτι και καρδιά, ήταν ότι έπρεπε! Η milonga στο τέλος της βραδυάς, ήταν πολύ καλή, αφού οι περισσότεροι χορευτές ήταν δάσκαλοι του tango και μας προσέφεραν ένα πολύ καλό θέαμα. Όπως και να΄ χε όμως, κατά τη 01:30 είχαμε ήδη γυρίσει στο ξενοδοχείο για ξεκούραση …. ζζζ….ζζζζ…..
«Ξύπνα γιαβρί μ’ Ξύπνα τσουπί μ…’» (και ότι άλλο σε …μ’)
Ότι και να μου έλεγαν όμως δεν μπορούσα να ανοίξω τα μάτια μου εκείνο το πρωινό.
«Ξύπνα γιατί θα σου φάνε όλα τα media lunas…»
Ώρα 09:02 Έτοιμη, πατάω το κουμπί του ασανσέρ με μανία μήπως και το κάνω να έρθει γρηγορότερα. Τα κρουασανάκια μουυυυυ…..
Εντάξει, γενικώς δεν τρώω πολύ, εκείνο το πρωινό έφαγα μόνο 17 media lunas, 5 κομμάτια κέικ και χυμό…Με περίμενε όμως μια γεμάτη ημέρα.
Το Malba Museo, με έκανε να σιγουρευτώ πως δεν ξέρω τίποτα απολύτως από μοντέρνα τέχνη. Αλλά η απόλυτη έλλειψη γνώσεων στο θέμα, μού έδωσε μια καλή ευκαιρία να γελάσω λιγάκι…Είχε βέβαια και μερικά που αναγνώρισα όπως πίνακες του Botero καθώς και τον κλασσικό πίνακα της Frida Kahlo με την προσωπογραφία της. Αλλά εκεί περιορίστηκαν οι γνώσεις μου. Δεν ξέρω τι είναι τέχνη και δη μοντέρνα, αλλά δυο μαύρα τετράγωνα σε έναν τοίχο, όσο και να το παλέψω δεν πρόκειται να καταλάβω το απώτερο αίσθημα του ζωγράφου…
Ο ζωολογικός κήπος του Buenos Aires ήταν ο επόμενο sight. Πήγαμε γύρω στις 12 το μεσημέρι και φύγαμε ακριβώς τις 6 το απόγευμα επειδή έκλεινε! Άλλη μια όαση ηρεμίας μέσα σε μια τεράστια πόλη. Άψογα σχεδιασμένος, με όμορφα διαμορφωμένους χώρους ώστε να ζουν τα ζωάκια όσο γίνεται πιο κοντά στο φυσικό τους περιβάλλον, πεντακάθαρος και πάρα πολύ μεγάλος. Κάναμε έναν κύκλο όλο τον κήπο, πολλά τα προσπεράσαμε κιόλας και παρόλα αυτά είχε έρθει η ώρα του κλεισίματος όταν τελειώσαμε! Εκείνο το βράδυ το περάσαμε σε ένα εμπορικό – ψυχαγωγικό κέντρο, που στέγαζε και ένα μικρό λούνα παρκ και θυμηθήκαμε λιγάκι τα παιδικά μας χρόνια…Συγκρουόμενα, μια ρόδα, το traditional καράβι, ένα διαστημόπλοιο που σε πήγαινε βόλτα γύρω απ ΄όλο το λούνα παρκ ήταν μερικά από τα παιχνίδια που κάναμε μαζί με δεκάχρονους…συνομήλικους! Εκείνη την περίοδο είχα πραγματικά την τύχη να βρεθώ στο Buenos Aires μαζί με μια έκθεση, η οποία εκείνη την ημέρα, άνοιγε για πρώτη φορά στην πόλη, στο εμπορικό κέντρο που βρισκόμουν! «Bodies The Exhibition» με θέμα την ανατομία του ανθρώπινου σώματος! Σε αυτή την έκθεση, αν δεν είσαι γιατρός, πρέπει να είσαι έτοιμος για πολλά σοκ! Το σημαντικότερο, τα εκθέματα προέρχονταν από ανθρώπους που είχαν δωρίσει τη σωρό τους στην επιστήμη (μια άλλη εκδοχή λέει πως οι σωροί είναι από εγκληματίες που εκτελέστηκαν, μα κάτι τέτοιο δεν θέλω ούτε να το σκέφτομαι…) Πάρα πολύ ενδιαφέρουσα η έκθεση, παρουσίαζε ολόκληρο το ανθρώπινο σώμα, από έμβρυο σε διάφορες φάσεις της εγκυμοσύνης μέχρι και έξι μηνών, το νευρικό σύστημα ενός ενήλικου, κάθε όργανο ξεχωριστά καθώς και τις αλλοιώσεις αυτών από κάποια ασθένεια π.χ. καρκίνος, πνεύμονες καπνιστή κλπ., αλλά και πάρα πολλά άλλα θέματα γύρω από το σώμα μας, πάντα με την παρουσία εκθεμάτων προερχόμενων από ανθρώπους. Στο τέλος της έκθεσης, υπήρχε και ένα περίπτερο που μπορούσες να ζητήσεις να πιάσεις καρδιά, συκώτι, πνεύμονα και άλλα τέτοια…(ανατρίχιασα…) Οι υπέροχες, ζουμερές, καλοψημένες αργεντίνικες μπριζόλες του εστιατορίου στο ισόγειο του εμπορικού κέντρου, ειλικρινά, μας ανακάτεψαν το στομάχι και παρόλη την πείνα μας, μια σαλάτα με ωραία λαχανικά που ουδεμία σχέση δεν έχουν με συκώτι και καρδιά, ήταν ότι έπρεπε! Η milonga στο τέλος της βραδυάς, ήταν πολύ καλή, αφού οι περισσότεροι χορευτές ήταν δάσκαλοι του tango και μας προσέφεραν ένα πολύ καλό θέαμα. Όπως και να΄ χε όμως, κατά τη 01:30 είχαμε ήδη γυρίσει στο ξενοδοχείο για ξεκούραση …. ζζζ….ζζζζ…..
Επρεπε να μου περιγραψειs τον τρομο τηs πτησηs?
