themischar
Member
- Μηνύματα
- 490
- Likes
- 4.577
- Επόμενο Ταξίδι
- Έλα (μου) ντε
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Εδιμβούργο - στην Αθήνα του Βορρά
- Εδιμβούργο ΙΙ
- Εδιμβούργο ΙΙΙ
- Εδιμβούργο ΙV
- Εδιμβούργο V
- Εδιμβούργο VI
- Εδιμβούργο VII
- Εδιμβούργο VIII
- Εδιμβούργο VIIII
- Edinburgh - Callander
- Stirling Castle
- Callander
- Callander - Drumnadrochit
- Στο δρόμο για το Drumnadrochit
- Drumnadrochit
- Drumnadrochit - John o' Croats - Wick
- Lairg
- John o' Groates - Wick
- Wick - Laide
- Durness - Smoo Cave
- Στο δρόμο για το Leide
- Laide - Portree ([I]Isle of Skye)[/I]
- Portree
- Portree - Trotternish - The Pier - Dunvegan - Carbost - Portree
- Isle of Skye
- Portree II
- Portree - Inveraray
- Oban - Inveraray
- Inveraray - Loch Lomond
- Balmaha
- Inveraray
- Inveraray - Glasgow
- Γλασκώβη
- Γλασκώβη ΙΙ
- Γλασκώβη ΙΙΙ
- Γλασκώβη ΙV
- Γλασκώβη V
- Γλασκώβη VI
- Γλασκώβη VIII
- Γλασκώβη - Χανιά
30/07 και Edinburgh - Callander, 83Km
Η ξεκούρασή μας ήταν εμφανής και γρήγορα κατεβήκαμε να παραδώσουμε τα κλειδιά στους receptionists φοιτητές που αν και πρωϊ σιγοτραγουδούσαν το Achilles Last Stand των Led Zeppelin το οποίο ακουγόταν, από τα διακριτικά μεγάφωνα, σε όλο το χώρο υποδοχής.
https://drive.google.com/open?id=1xqMIEzbQtzB6GDkofU00eHfSnzY&usp=sharing
Σήμερα έπρεπε να πάμε έως το αεροδρόμιο, που βρίσκεται 9,3Km δυτικά του κέντρου της πόλης, για να παραλάβουμε το αυτοκίνητο που είχαμε ενοικιάσει με παραλαβή αεροδρόμιο Εδιμβούργου και παράδοση στο αεροδρόμιο της Γλασκώβης.
Και γιατί η παραλαβή του, να γίνει, από το αεροδρόμιο ?
Για δυό λόγους :
1. Παραλαμβάνοντάς το από το αεροδρόμιο γρήγορα θα βγαίναμε εκτός των ορίων της πόλης και η προσαρμογή μας στον ιστό της κυκλοφορίας θα γινόταν ευκολότερα και
2. Η συνολική αξία μίσθωσης ήταν αδιαφιλονίκητα η φθηνότερη.
Με ένα τελευταίο βλέφαρο τριγύρω βγήκαμε έξω και προχωρήσαμε λίγα μέτρα έως τη στάση για να πάρουμε το ¨γνωστό¨ μας αργό λεωφορείο.
Για τις ανάγκες της μετακίνησης μας τις επόμενες μέρες είχα επιλέξει ένα μικρό αυτοκίνητο χωρίς εξάρσεις για να μη δέχεται με τίποτα τις, τυχόν, δικές μου ορέξεις.
Έκανα όμως ένα λάθος, το επέλεξα με μηχανικό κιβώτιο ταχυτήτων και όχι με αυτόματο γιατί ανέκαθεν είχα μια απέχθεια στο αυτόματο κιβώτιο ταχυτήτων. Έτσι, δυσκόλεψα την προσαρμογή μου κοντά ένα 48ώρο και βέβαια δεν ήταν λίγες οι φορές που κρατώντας το τιμόνι με τα δυο χέρια άπλωνα το δεξί μου χέρι για να αλλάξω ταχύτητα και ευτυχώς το πόμολο της πόρτας ήταν πιο μπροστά διαφορετικά θα την είχα ανοίξει ουκ ολίγες φορές. Στο τέλος κατέληξα στη λύση του να κρατώ με το δεξί χέρι το τιμόνι και το αριστερό χέρι να κρατά σφιχτά το λεβιέ ταχυτήτων και πιστέψτε με, αυτό, ήταν Ο.K.
Αν και εφόσον, λοιπόν, κι´εσείς τολμήσετε να ενοικιάσετε αυτοκίνητο σε μια από τις 75 χώρες που χρησιμοποιούν το αριστερό κυκλοφοριακό σύστημα, προτιμήστε με 1000 θα´ λεγα εκείνο με το αυτόματο κιβώτιο ταχυτήτων κι´ας σας προκαλεί αλλεργία κατά τα άλλα όπως εμένα. Θα είναι σαφώς καλύτερα, παθών βεβαίως αλλά και μαθών.
Το ¨αργό¨ λεωφορείο μας κατέβασε στο αεροδρόμιο και εμείς κατευθυνθήκαμε στο σημείο που μας είχε υποδειχθεί για την παραλαβή μας και μεταφορά στο χώρο ενοικίασης.
Τα διαδικαστικά γνώριμα αλλά η επιμονή της επιπλέον ασφάλισης πρωτόγνωρη! Δεν υπέκυψα αφού οι όροι της αρχικής ασφάλισης κατά το κλείσιμο ήταν σαφέστατοι <<αρκεί για όλα, τίποτα περισσότερο>>.
Ένα Smart Forfour, η εκδοχή των 898 cm³ με turbo, μας περίμενε ανυπόμονα -να ενταχθεί στην παρέα μας- κάτω από το ψιλόβροχο που ράντιζε.
Αρχικά, στο πλάνο μας, είχαμε συμπεριλάβει να κατευθυνθούμε ελαφρώς ανάποδα από τον προορισμό μας και να επισκεφθούμε το Rosslyn Chapel.
Το Rosslyn Chapel ιδρύθηκε το 1446 ως τόπος λατρείας και, το παρεκκλήσι, έγινε ένας ολοένα αυξανόμενος δημοφιλής προορισμός μετά τη δημοσίευση του μυθιστορήματος του Νταν Μπράουν το 2003, "The Da Vinci Code" και της ταινίας που εν συνεχεία το ακολούθησε.
Όταν όμως είμασταν σε έναν κόμβο για τον αυτοκινητόδρομο Α8 αντί να οδηγήσω λοξά αριστερά όπως όφειλα, συνέχισα στα δεξιά (ήταν πολύ άβολο στον πρωτάρη να κάνει τη σωστή επιλογή την κατάλληλη στιγμή) και πήγε πολύ μακρυά η επόμενη έξοδος για να γυρίσω πίσω. Έτσι είναι αυτά, πάει έφυγε, και καλή αρχή. Έτσι, για να μη καταλήξουμε να χαλάσουμε τη μέρα μας συνέχισα στη ¨σωστή¨ κατεύθυνση.
Ο δεύτερος σημερινός προορισμός μας, αφού ο πρώτος χάθηκε, ήταν η κωμὀπολη Falkirk και το Falkirk Wheel και από αυτή τη διαδρομή, τολμώ να πω πως θυμάμαι πολύ λίγα πράγματα.
Φθάσαμε, στην επέκταση του καναλιού Forth και Clyde με τα Kelpies να κλέβουν την ομορφιά του τοπίου. Τα Kelpies, είναι γλυπτά ύψους 30 μέτρων που βρίσκονται στο νέο πάρκο που κατασκευάστηκε και συνδέει 16 κοινότητες στην περιοχή του Falkirk. Σχεδιάστηκαν από τον γλύπτη Andy Scott τον Οκτώβριο του 2013 και σχηματίζουν μια πύλη στην ανατολική είσοδο του καναλιού Forth και Clyde.
Το kelpie είναι συνήθως σε σχήμα αλόγου και λέγεται ότι στοιχειώνουν ποτάμια και ρέματα. Το όνομά του πιθανόν να προέρχεται από τις γαελικές λέξεις «cailpeach» ή «colpach», που σημαίνουν juniper ή colt.
Στη συνέχεια περπατήσαμε προς το Falkirk Wheel, μπροστά μας απλωνόταν ένα θαύμα της μηχανικής, βασισμένο σε θεώρημα του Αρχιμήδη, πρόκειται για τη σύνδεση δύο καναλιών τα οποία έχουν μεταξύ τους υψομετρική διαφορά 24 μέτρων !
Ένα έργο μοναδικό στον κόσμο, που κατασκευάστηκε το 2002 και αντικατέστησε τα 11 locks που υπήρχαν. Ο τροχός του περιστρέφεται είτε στα δεξιά είτε στα αριστερά -ώστε να μειώνονται οι φθορές στα γρανάζια- και η περιστροφή του διαρκεί περίπου 5 λεπτά.
Κάθε δεξαμενή (η επωνομαζόμενη και γόνδολα) μεταφέρει 300 τόνους νερό. Και εδώ γίνεται πράξη το θεώρημα του Αρχιμήδη <<Η δύναμη της άνωσης σε ένα βυθισμένο αντικείμενο είναι ίση με το βάρος του υγρού που εκτοπίζεται>>.
Επομένως, όσο και να είναι το βάρος του σκάφους που θα μπει στην γόνδολα, το βάρος της γόνδολας θα παραμείνει σταθερό.
Ευτυχώς το τυραννικό ψιλόβροχο σταμάτησε και μας επιτρέπει να χαζέψουμε τον τριγύρω καταπληκτικά διαμορφμένο χώρο που πραγματικά είναι για οικογένειες με παιδιά και όχι μόνον.
Δεν κοπιάζουμε ιδιαίτερα και φθάνουμε εκεί όπου μια εκπαιδευτική μακέτα βασισμένη στο θεώρημα του Αρχιμήδη, απασχολεί δημιουργικά τα παιδιά.Όπως εξάλλου και η διπλανή της, αυτή, του τροχού στην οποία μπορούσες να δεις πως δουλεύει το σύστημα.
Αφήσαμε το κάτω επίπεδο του καναλιού και φτάσαμε στο πάνω κανάλι και εδώ θα επιτρέψω στις επόμενες φωτογραφίες να αποδώσουν αυτό που τα λόγια δυσκολεύονται να περιγράψουν.
Το ψιλόβροχο έκανε ξανά την εμφάνισή του και εμέις ήμασταν αποροφημένοι στο τι μπορεί να κάνει ο άνθρωπος όταν θέλει. Και τότε μια μυστηριώδης κυρία βλέποντάς μας επέμενε να μας απαθανατίσει, φωτογραφικά, με τα Kelpies που προσπερνούσαμε και πραγματικά μας αιφνιδίασε ευχάριστα.
Η ξεκούρασή μας ήταν εμφανής και γρήγορα κατεβήκαμε να παραδώσουμε τα κλειδιά στους receptionists φοιτητές που αν και πρωϊ σιγοτραγουδούσαν το Achilles Last Stand των Led Zeppelin το οποίο ακουγόταν, από τα διακριτικά μεγάφωνα, σε όλο το χώρο υποδοχής.
https://drive.google.com/open?id=1xqMIEzbQtzB6GDkofU00eHfSnzY&usp=sharing
Σήμερα έπρεπε να πάμε έως το αεροδρόμιο, που βρίσκεται 9,3Km δυτικά του κέντρου της πόλης, για να παραλάβουμε το αυτοκίνητο που είχαμε ενοικιάσει με παραλαβή αεροδρόμιο Εδιμβούργου και παράδοση στο αεροδρόμιο της Γλασκώβης.
Και γιατί η παραλαβή του, να γίνει, από το αεροδρόμιο ?
Για δυό λόγους :
1. Παραλαμβάνοντάς το από το αεροδρόμιο γρήγορα θα βγαίναμε εκτός των ορίων της πόλης και η προσαρμογή μας στον ιστό της κυκλοφορίας θα γινόταν ευκολότερα και
2. Η συνολική αξία μίσθωσης ήταν αδιαφιλονίκητα η φθηνότερη.
Με ένα τελευταίο βλέφαρο τριγύρω βγήκαμε έξω και προχωρήσαμε λίγα μέτρα έως τη στάση για να πάρουμε το ¨γνωστό¨ μας αργό λεωφορείο.
Για τις ανάγκες της μετακίνησης μας τις επόμενες μέρες είχα επιλέξει ένα μικρό αυτοκίνητο χωρίς εξάρσεις για να μη δέχεται με τίποτα τις, τυχόν, δικές μου ορέξεις.
Έκανα όμως ένα λάθος, το επέλεξα με μηχανικό κιβώτιο ταχυτήτων και όχι με αυτόματο γιατί ανέκαθεν είχα μια απέχθεια στο αυτόματο κιβώτιο ταχυτήτων. Έτσι, δυσκόλεψα την προσαρμογή μου κοντά ένα 48ώρο και βέβαια δεν ήταν λίγες οι φορές που κρατώντας το τιμόνι με τα δυο χέρια άπλωνα το δεξί μου χέρι για να αλλάξω ταχύτητα και ευτυχώς το πόμολο της πόρτας ήταν πιο μπροστά διαφορετικά θα την είχα ανοίξει ουκ ολίγες φορές. Στο τέλος κατέληξα στη λύση του να κρατώ με το δεξί χέρι το τιμόνι και το αριστερό χέρι να κρατά σφιχτά το λεβιέ ταχυτήτων και πιστέψτε με, αυτό, ήταν Ο.K.
Αν και εφόσον, λοιπόν, κι´εσείς τολμήσετε να ενοικιάσετε αυτοκίνητο σε μια από τις 75 χώρες που χρησιμοποιούν το αριστερό κυκλοφοριακό σύστημα, προτιμήστε με 1000 θα´ λεγα εκείνο με το αυτόματο κιβώτιο ταχυτήτων κι´ας σας προκαλεί αλλεργία κατά τα άλλα όπως εμένα. Θα είναι σαφώς καλύτερα, παθών βεβαίως αλλά και μαθών.
Το ¨αργό¨ λεωφορείο μας κατέβασε στο αεροδρόμιο και εμείς κατευθυνθήκαμε στο σημείο που μας είχε υποδειχθεί για την παραλαβή μας και μεταφορά στο χώρο ενοικίασης.
Τα διαδικαστικά γνώριμα αλλά η επιμονή της επιπλέον ασφάλισης πρωτόγνωρη! Δεν υπέκυψα αφού οι όροι της αρχικής ασφάλισης κατά το κλείσιμο ήταν σαφέστατοι <<αρκεί για όλα, τίποτα περισσότερο>>.
Ένα Smart Forfour, η εκδοχή των 898 cm³ με turbo, μας περίμενε ανυπόμονα -να ενταχθεί στην παρέα μας- κάτω από το ψιλόβροχο που ράντιζε.
Αρχικά, στο πλάνο μας, είχαμε συμπεριλάβει να κατευθυνθούμε ελαφρώς ανάποδα από τον προορισμό μας και να επισκεφθούμε το Rosslyn Chapel.
Το Rosslyn Chapel ιδρύθηκε το 1446 ως τόπος λατρείας και, το παρεκκλήσι, έγινε ένας ολοένα αυξανόμενος δημοφιλής προορισμός μετά τη δημοσίευση του μυθιστορήματος του Νταν Μπράουν το 2003, "The Da Vinci Code" και της ταινίας που εν συνεχεία το ακολούθησε.
Όταν όμως είμασταν σε έναν κόμβο για τον αυτοκινητόδρομο Α8 αντί να οδηγήσω λοξά αριστερά όπως όφειλα, συνέχισα στα δεξιά (ήταν πολύ άβολο στον πρωτάρη να κάνει τη σωστή επιλογή την κατάλληλη στιγμή) και πήγε πολύ μακρυά η επόμενη έξοδος για να γυρίσω πίσω. Έτσι είναι αυτά, πάει έφυγε, και καλή αρχή. Έτσι, για να μη καταλήξουμε να χαλάσουμε τη μέρα μας συνέχισα στη ¨σωστή¨ κατεύθυνση.
Ο δεύτερος σημερινός προορισμός μας, αφού ο πρώτος χάθηκε, ήταν η κωμὀπολη Falkirk και το Falkirk Wheel και από αυτή τη διαδρομή, τολμώ να πω πως θυμάμαι πολύ λίγα πράγματα.
Φθάσαμε, στην επέκταση του καναλιού Forth και Clyde με τα Kelpies να κλέβουν την ομορφιά του τοπίου. Τα Kelpies, είναι γλυπτά ύψους 30 μέτρων που βρίσκονται στο νέο πάρκο που κατασκευάστηκε και συνδέει 16 κοινότητες στην περιοχή του Falkirk. Σχεδιάστηκαν από τον γλύπτη Andy Scott τον Οκτώβριο του 2013 και σχηματίζουν μια πύλη στην ανατολική είσοδο του καναλιού Forth και Clyde.
Το kelpie είναι συνήθως σε σχήμα αλόγου και λέγεται ότι στοιχειώνουν ποτάμια και ρέματα. Το όνομά του πιθανόν να προέρχεται από τις γαελικές λέξεις «cailpeach» ή «colpach», που σημαίνουν juniper ή colt.
Στη συνέχεια περπατήσαμε προς το Falkirk Wheel, μπροστά μας απλωνόταν ένα θαύμα της μηχανικής, βασισμένο σε θεώρημα του Αρχιμήδη, πρόκειται για τη σύνδεση δύο καναλιών τα οποία έχουν μεταξύ τους υψομετρική διαφορά 24 μέτρων !
Ένα έργο μοναδικό στον κόσμο, που κατασκευάστηκε το 2002 και αντικατέστησε τα 11 locks που υπήρχαν. Ο τροχός του περιστρέφεται είτε στα δεξιά είτε στα αριστερά -ώστε να μειώνονται οι φθορές στα γρανάζια- και η περιστροφή του διαρκεί περίπου 5 λεπτά.
Κάθε δεξαμενή (η επωνομαζόμενη και γόνδολα) μεταφέρει 300 τόνους νερό. Και εδώ γίνεται πράξη το θεώρημα του Αρχιμήδη <<Η δύναμη της άνωσης σε ένα βυθισμένο αντικείμενο είναι ίση με το βάρος του υγρού που εκτοπίζεται>>.
Επομένως, όσο και να είναι το βάρος του σκάφους που θα μπει στην γόνδολα, το βάρος της γόνδολας θα παραμείνει σταθερό.
Ευτυχώς το τυραννικό ψιλόβροχο σταμάτησε και μας επιτρέπει να χαζέψουμε τον τριγύρω καταπληκτικά διαμορφμένο χώρο που πραγματικά είναι για οικογένειες με παιδιά και όχι μόνον.
Δεν κοπιάζουμε ιδιαίτερα και φθάνουμε εκεί όπου μια εκπαιδευτική μακέτα βασισμένη στο θεώρημα του Αρχιμήδη, απασχολεί δημιουργικά τα παιδιά.Όπως εξάλλου και η διπλανή της, αυτή, του τροχού στην οποία μπορούσες να δεις πως δουλεύει το σύστημα.
Αφήσαμε το κάτω επίπεδο του καναλιού και φτάσαμε στο πάνω κανάλι και εδώ θα επιτρέψω στις επόμενες φωτογραφίες να αποδώσουν αυτό που τα λόγια δυσκολεύονται να περιγράψουν.
Το ψιλόβροχο έκανε ξανά την εμφάνισή του και εμέις ήμασταν αποροφημένοι στο τι μπορεί να κάνει ο άνθρωπος όταν θέλει. Και τότε μια μυστηριώδης κυρία βλέποντάς μας επέμενε να μας απαθανατίσει, φωτογραφικά, με τα Kelpies που προσπερνούσαμε και πραγματικά μας αιφνιδίασε ευχάριστα.
Last edited: