themischar
Member
- Μηνύματα
- 512
- Likes
- 4.873
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Εδιμβούργο - στην Αθήνα του Βορρά
- Εδιμβούργο ΙΙ
- Εδιμβούργο ΙΙΙ
- Εδιμβούργο ΙV
- Εδιμβούργο V
- Εδιμβούργο VI
- Εδιμβούργο VII
- Εδιμβούργο VIII
- Εδιμβούργο VIIII
- Edinburgh - Callander
- Stirling Castle
- Callander
- Callander - Drumnadrochit
- Στο δρόμο για το Drumnadrochit
- Drumnadrochit
- Drumnadrochit - John o' Croats - Wick
- Lairg
- John o' Groates - Wick
- Wick - Laide
- Durness - Smoo Cave
- Στο δρόμο για το Leide
- Laide - Portree ([I]Isle of Skye)[/I]
- Portree
- Portree - Trotternish - The Pier - Dunvegan - Carbost - Portree
- Isle of Skye
- Portree II
- Portree - Inveraray
- Oban - Inveraray
- Inveraray - Loch Lomond
- Balmaha
- Inveraray
- Inveraray - Glasgow
- Γλασκώβη
- Γλασκώβη ΙΙ
- Γλασκώβη ΙΙΙ
- Γλασκώβη ΙV
- Γλασκώβη V
- Γλασκώβη VI
- Γλασκώβη VIII
- Γλασκώβη - Χανιά

Δείχνει ακίνητος στη μέση του ποταμού με την ενδεδειγμένη φόρμα ψαρέματος να ψαρεύει, πάντως όση ώρα τον παρακολουθούσαμε δεν είδαμε να βγάζει κάτι (θέλει γερά νεύρα και τέχνη).


Από την άλλη δεν αποκλείεται, πως ό,τι έπιανε να το πήγαινε κατ´ ευθείαν στο μπάρμπεκιου που ήταν τοποθετημένο, διακριτικά, στην όχθη.


Αφήσαμε τον ψαρά στα ντέρτια του και μετά από λίγη ώρα οδήγησης, αλλάζοντας ρότα κατευθυνόμαστε προς το Lairg. Μια περιοχή γνωστή ως το σταυροδρόμι στα βόρεια, ένα ήσυχο χωριό όμορφα διαμορφωμένο στις νότιες ακτές της λίμνης Loch Shin.

Οι δρόμοι που οδηγούν από το Lairg προς το βόρειο τμήμα της Σκωτίας, περνάνε από πολλούς οικισμούς και προσφέρουν τραχιά και ρομαντικά τοπία περιτριγυρισμένα από φυσική άγρια ζωή.
Τρία μίλια περίπου μακρυά από το χωριό βρίσκονται οι καταρράκτες Falls of Shin.
Ένα από τα καλύτερα μέρη στη Σκωτία για να καταφέρεις να δεις το σολομό να πηδάει, -ανάποδα προς τη φορά τους- τα ορμητικά νερά που χρόνια αμέτρητα πέφτουν κοχλάζοντας.


Δεν ήταν λίγοι αυτοί που είχαν ¨στηθεί¨ στην κατάλληλα διαμορφωμένη, για τους τουρίστες, εξέδρα -πλατφόρμα προβολής- για να καταφέρουν να πετύχουν κάποιον από τους σολομούς εν δράσει.




Κάθε χρόνο, καθ 'όλη τη διάρκεια του καλοκαιριού, τα ψάρια επιστρέφουν από τον ανοιχτό ωκεανό, κολυμπούν το Dornoch Firth και τον Kyle of Sutherland και προσπαθούν να φτάσουν μέχρι τον ποταμό Shin στο σημείο όπου γεννήθηκαν. Ωστόσο, προτού φτάσουν στον προορισμό τους, πρέπει να περάσουν τον ισχυρό χείμαρρο του νερού στους καταρράκτες.
Παρατηρούσαμε επισταμένα τις προσπάθειες που κατέβαλλαν τα ψαράκια ώστε να συνεχίσουν την πορεία τους στα ταραγμένα νερά που δημιουργούσε η δύναμη του ύψους.
Δε μπορεί να μη θες να χαθείς μέσα σ'αυτό το τοπίο !
Κάπου εκεί αποφασίσαμε να λάβουμε κι´εμείς θέση, για να αποθανατίσουμε αν τα καταφέρουμε, σε video, εκείνο το μοναδικό ΣΤΙΓΜΙΟΤΥΠΟ του αγώνα που δίνονταν μπροστά στα μάτια μας από το ¨πλήθος¨ των σολομών που διέσχιζε τον καταρράκτη.
Εστιάσαμε σε διαφορετικά σημεία, όσο αυτό μπορούσε να εξατομικευθεί, εγώ με τη φωτογραφική μηχανή και η Μάτα με το κινητό της.


Δεν πέρασε και πολύς χρόνος όταν η Μάτα αναφώνησε: <<ωέέε´, τα κατάφερα ! ! !>>
Παραδέχθηκα αυτοστιγμή την ήττα μου, τι άλλο θα μπορούσα να κάνω εξάλλου, και στο παρακάτω video αποτυπώνεται η δουλειά της !
Μάλιστα ! στο 00.09 διακρίνεται ένας σολομός που κάνει, με μεγάλη επιτυχία, το άλμα του :
Το καλά οργανωμένο, φουτουριστικό, μεγάλο τουριστικό περίπτερο (εστιατόριο & κατάστημα δώρων) υποδεχόταν τους επισκέπτες για χαλάρωση, ψώνια και σίτιση.

Όπως όλοι οι χώροι των τοποθεσιών που έχουμε επισκεφθεί έως τώρα, έτσι και αυτός, είναι απέριττος και καλοφροντισμένος σε όλα του και για όλες τις ηλικίες.

Αφήσαμε έκπληκτοι, μπορώ να πω, την περιοχή που μας μάγεψε μιας και δεν υπάρχει κάτι αντίστοιχο στην ευρεία καθημερινότητά μας και συνεχίσαμε πάλι στον κύριο δρόμο του NC500 με μια μκρή παράκαμψη κάποια μίλια παρακάτω πρός το αξιοθέατο και επιβλητικό Dunrobin Castle.


Φτάνοντας στο Dunrobin Castle να´σου η πρώτη έκπληξη. Εκτός της αυλής του κάστρου, εδώ θέση για παρκάρισμα, εκεί θέση, ζόρικα τα πράγματα από τα ήδη σταθμευμένα αυτοκίνητα των επισκεπτών.
Από την άλλη, ευτυχώς το παρκάρισμα στο χώρο ήταν ελεύθερο, όπου και όταν θα μπορούσες βέβαια να βρεις, όχι όμως και η είσοδος στο κάστρο που ήταν αλμυρή.


Η επόμενη έκπληξη, που δεν ήταν όμως η τελευταία, αφορούσε την απαγὀρευση της φωτογράφισης στους εσωτερικούς χώρους του παλατιού - κάστρου.
Μόνο στην είσοδο επιτρεπόταν γιατί στη συνέχεια υπήρχε παντού ανθρώπινη επίβλεψη.

Η τελευταία, σημερινή μας, έκπληξη αφορούσε το γεγονός πως ποτέ άλλοτε δεν είχαμε επισκεφθεί-δει σε παρόμοια κατάσταση, στο σύνολο του, άλλο παλάτι-κάστρο. Όλοι οι χώροι επιμελημένοι στην κάθε τους λεπτομέρεια όπως και τα αντικείμενα της καθημερινότητας που χρησιμοποιούσαν είτε ήταν οι Βασιλείς είτε οι υπηρέτες των.
Ήταν, μάλιστα, τόσο πολύ καλοδιατηρημένο που έδειχνε ζωντανό, λες και οι ένοικοί του είχαν πεταχτεί για μια βόλτα στους καταπράσινους παραδεισένιους κήπους τους.




Last edited: