Ηνωμένο Βασίλειο Road trip in the Scottish Highlands & Along the North Coast 500 (The Scottish Route 66)

[themischar]

04/08 και Portree - Trotternish - The Pier - Dunvegan - Carbost - Portree, 65 Mil



https://drive.google.com/open?id=1A-8icYVmthlb6_OfTE_0BdjkANckveB3&usp=sharing

Δε μπορούμε να πούμε, με ευκολία, πως κύλησε η βραδιά ήρεμα αφού όλο και κάποιος ήχος χαλούσε τη σιγαλιά της νύχτας αλλά το ότι το τραβήξαμε αρκετά μέχρι να σηκωθούμε είναι ένα αναμφισβήτητο γεγονός με την τόση συσκότιση που επικρατούσε στο camper-room !
Τα καλούδια του πρωινού μας τυλίχθηκαν ευπρεπώς και επιμελώς από εκείνο το μαγαζάκι της γειτονιάς, του λίγο απ᾽ όλα και καταναλώθηκαν, χωρίς λόγια, στο παρακείμενο υπαίθριο παγκάκι.

Με ένα one day trip (Portree - Trotternish - The Pier - Dunvegan - Carbost - Portee), θα επιχειρήσουμε να γνωρίσουμε, περισσότερο, το νησί για το οποίο τόσα έχουμε διαβάσει και ακούσει.
Ο καιρός δε φαίνεται ορεξάτος, εμείς πάλι είμαστε οπότε αναχωρούμε με πρώτη στάση στο Trotternish στην αρχή του μονοπατιού για το, The Old Man of Storr. Μια όμορφη διαδρομή αρχής γενομένης από το Portree ξεδιπλώνεται κατά μήκος της θάλασσας με υπέροχη θέα χωρίς όμως και ιδιαίτερο βάθος πεδίου.



Το The Old Man of Storr βρίσκεται στα βόρεια του Skye στην περιοχή που ονομάζεται Trotternish. Μετά από μόλις 7 χλμ από το Portree & διάρκειας περίπου 10 λεπτών φθάνουμε στο χώρο στάθμευσης αυτοκινήτων που βρίσκεται ακριβώς δίπλα στον κεντρικό δρόμο. Ο χώρος στάθμευσης δεν είναι τόσο μεγάλος και γέμισε γρήγορα (καλοκαίρι γαρ), αλλά χρησιμοποιούν και τον κεντρικό δρόμο που συνεχίζει από την είσοδο του πάρκινγκ.



Ὀλοι αφέρουν πως το The Old Man of Storr είναι ο πιο διάσημος περίπατος στο νησί και σίγουρα ο πιο πολυσύχναστος. Ως τμήμα της κορυφογραμμής Trotternish το The Old Man of Storr δημιουργήθηκε σε ένα τεράστιο αρχαίο τοπίο, δημιουργόντας ένα από τα πιο φωτογραφικά τοπία στον κόσμο.
Αυτός ο περίπατος είναι κατάλληλος κάτω από τις περισσότερες καιρικές συνθήκες και καλύπτει μια απόσταση 3,8 χλμ., με μέσο χρόνο ολοκλήρωσης της διαδρομής σε 1 ώρα 15 λεπτά (χωρίς στάσεις).



Στο τέλος του χώρου στάθμευσης υπάρχει μια ¨πύλη¨ και στη συνέχεια το μονοπάτι, που αναπτύσσεται στην πλαγιά και αρχικά είναι στρωμένο με χαλίκι.



Το μονοπάτι ολοένα γίνεται απότομο, αλλά καθαρό, με ζιγκ ζαγκ με κατεύθυνση πάνω στο λόφο και διανύοντας το σε οδηγεί σε μια άλλη ξύλινη πύλη, σχεδιασμένη για να κρατάει τα ελάφια. όπως αναγράφεται και σου ζητά να την κλείσεις πριν συνεχίσεις την ανάβασή σου προς το λόφο.



Στην αριστερή πλευρά της πύλης υπάρχει μια μικρή λίμνη που δημιουργήθηκε σαν μια πηγή νερού έκτακτης ανάγκης σε περίπτωση δασικής πυρκαγιάς.



Το πρώτο στάδιο της διαδρομής περνούσε από πευκόδασος, που έχει κοπεί.



Για το λόγο αυτό το μονοπάτι έχει επισκευαστεί και στρωθεί με ένα στρώμα χαλικιού καθώς περνά μέσα από αυτή την κατώτερη πλαγιά όπου κάποτε ήταν το δάσος.







Για να φτάσεις στους πρόποδες, του The Old Man of Storr, θέλεις περίπου 30 λεπτά. Από εκεί και πέρα, η συνέχεια της διαδρομής δείχνει και είναι σε κακή κατάσταση (πολύ τραχιά και βραχώδης) ενώ γίνεται ακόμη πιο πολύ απότομη θέλοντας αυξημένη προσοχή λόγω της μειωμένης πρόσφυσης και της ολισθηρότητας.





Το σταθμήσαμε και είπαμε καλά είναι κι´ως εδώ !
Έτσι όπως είναι κλειστός ο καιρός, αυτά που λένε πως θα δεις, δεν πρόκειται τώρα να τα δεις :
<< Από την κορυφή η θέα είναι φανταστική, βλέπεις προς τη θάλασσα πάνω από τα νησιά Raasay και Rona και στη συνέχεια πέρα από την ηπειρωτική χώρα. Κοιτάζοντας νότια βλέπεις το Storr Lochs και στη συνέχεια το Portree και τους λόφους Cuiliin.>>
Ατενίσαμε, όσο μπορούσαμε, δεξιά - αριστερά & πάνω - κάτω και μετά πήραμε τον κατήφορο.







Η επόμενη στάση ήταν πολύ κοντα στο Staffin, που βρίσκεται κάτω από το υπέροχο Trottenish Ridge που φημίζεται ως αραιοκατοικημένη περιοχή με υπέροχα σπίτια και μιια παραλία με εκπληκτική γεωλογία.
Η παραλία της άμμου Staffin είναι ένα ιδανικό μέρος για οικογένειες και έγινε περισσότερο γνωστή για τα αποτυπώματα δεινοσαύρων που ανακαλύφθηκαν εδώ το 2002, τα οποία είναι και τα μεγαλύτερα στο είδος τους στη Σκωτία.















Είναι ήσυχο, άγριο, αλλά εκπληκτικό και όμορφο τοπίο, προστατευμένο και εύκολα προσβάσιμο από τον κεντρικό δρόμο.





Συνεχίζοντας την οδήγηση στον Staffin Rd. κάπου στα 2χλμ περίπου συναντάμε την τοποθεσία του viewpoint Kilt Rock.

Ο Kilt Rock είναι ένας ομορφος μεγαλος καταρακτης τον οποίο μπορείς να τον δεις από τον χώρο που έχει διαμορφωθεί. Και υπάρχει και ένα μονοπάτι που οδηγει κάτω από αυτόν.
Ο μαγευτικός 90 μ. καταρράκτης Kilt Rock, μοιάζει εντυπωσιακά με το πτυχωτό kilt (γι´αυτό και η ονομασία). Αποτελείται από στήλες βασάλτη που στηρίζονται πάνω σε μια βάση ψαμμίτη και καταρρέει από την κορυφή των βράχων μέχρι την βραχώδη ακτή κάτω.
Όταν μάλιστα φυσάει ισχυρός άνεμος ακούγεται ένας συγκλονιστικός ήχος από τις πέτρινες σωληνώσεις και από το πάφλασμα του νερού που γεμίζει τη γύρω περιοχή.







Η ώρα ήταν ήδη 14.30μμ και υποκύψαμε στη δόξα και στη δεξιοτεχνία του σταθμευμένου ¨βρώμικου¨ για ένα Fish & Chips και όχι για ένα παγωτό, ώστε να συνεχίσουμε την περιήγησή μας με περισσή άνεση.

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• …

  Go to chapter

  Go
• 23
• 24
• 25
• 26
• 27
• …

  Go to chapter

  Go
• 41

Επόμενο Κεφάλαιο

First Προηγούμενη 25 of 41

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[Dina Z]

Και είτε γίνεται πιστευτό είτε όχι εμείς μείναμε στην ουρά μαζί με τους Εγγλέζους που επέστρεφαν από τις οικογενειακές διακοπές τους και ἀνετοι χαχάνιζαν με την αγωνία μας. Μάλιστα, ένας από αυτούς έλεγε στην παρέα του << Μπορούν να πάρουν το βραδυνό τραίνο >>.

Τι να σχολιάσει κανείς;
Σημασία έχει πως η περιπέτεια σας είχε αίσιο τέλος. Περιμένω με ενδιαφέρον την συνέχεια.

 

[Sassenach77]

Είναι δύσκολο να μείνω ασυγκίνητη απο οδικά, ειδικά απο το συγκεκριμένο!!!
Τα βόρεια Χάιλαντς είναι διαμαντάκι για μένα....

Όπως αποδείχθηκε, ωστόσο, το κατακαλόκαιρο με τα κλειστά σχολεία και τις διακοπές και τα φεστιβάλ σε εγρήγορση, γίνεται κακός χαμός τηρουμένων των αναλογιών περισσότερο στις τουριστικές υποδομές.

Αυτό που περιγράφεις αφορά και τις περιοχές βόρεια του Ινβερνές; Εννοώ, διασχίζοντας τον NC500; Γιατί εμείς τέλη Ιουνίου εκεί συναντούσαμε αυτοκίνητα στη χάση και στη φέξη και τα κάμπινγκ που περάσαμε (πχ Durness) δεν τα έλεγες και γεμάτα. Ένας μήνας κάνει τόσο μεγάλη διαφορά;

 

[paefstra]

Γιατί εμείς τέλη Ιουνίου εκεί συναντούσαμε αυτοκίνητα στη χάση και στη φέξη και τα κάμπινγκ που περάσαμε (πχ Durness) δεν τα έλεγες και γεμάτα. Ένας μήνας κάνει τόσο μεγάλη διαφορά;

Οι σχολικες διακοπες ξεκινουν τελος Ιουλη στην Αγγλια. Η διαφορα ειναι χαωδης, απο τις τιμες των πτησεων μεχρι τη διαμονη.

 

[themischar]

Είναι δύσκολο να μείνω ασυγκίνητη απο οδικά, ειδικά απο το συγκεκριμένο!!!
Τα βόρεια Χάιλαντς είναι διαμαντάκι για μένα....


Αυτό που περιγράφεις αφορά και τις περιοχές βόρεια του Ινβερνές; Εννοώ, διασχίζοντας τον NC500; Γιατί εμείς τέλη Ιουνίου εκεί συναντούσαμε αυτοκίνητα στη χάση και στη φέξη και τα κάμπινγκ που περάσαμε (πχ Durness) δεν τα έλεγες και γεμάτα. Ένας μήνας κάνει τόσο μεγάλη διαφορά;

Το ταξίδι μας πραγματοποίηθηκε 27/07 - 09/08 δηλ. στο απόγειο των καλοκαιρινών διακοπών όπου η ζήτηση ήταν αυξημένη και η προσφορά μικρή.
Και στη διαδρομή μας μετά το Inverness, ενώ θα θέλαμε να διανυκτερεύσουμε στο John O' Croats ή στο Thurso δεν τα καταφέραμε και μείναμε στο Wick.
Το ίδιο συνέβη και στην Ullapool και καταλήξαμε στο Laide.
Στο Applecross, αφήσαμε κατα μέρος τα θέλω μας αφού δεν τελεσφόρησε συνεχίζοντας στο Portree.
Όλα αυτά, δυο μήνες πριν την αναχώρισή μας, τότε που το αποφασίσαμε μιας και δεν υπήρχε ως πλάνο γρηγορότερα, και εξυπακούεται πως σκηνή και παρελκόμενα δεν είχαμε για υπαίθρια διανυκτέρευση.
Σαφέστατα δε, δεν είμασταν διατεθειμένοι να πληρώσουμε για ένα βράδυ >140 € και μάλιστα χωρίς πρωϊνό σε ένα οδικό ταξίδι.

 

[Sassenach77]

Οι σχολικες διακοπες ξεκινουν τελος Ιουλη στην Αγγλια. Η διαφορα ειναι χαωδης, απο τις τιμες των πτησεων μεχρι τη διαμονη.

Το ταξίδι μας πραγματοποίηθηκε 27/07 - 09/08 δηλ. στο απόγειο των καλοκαιρινών διακοπών όπου η ζήτηση ήταν αυξημένη και η προσφορά μικρή.
Και στη διαδρομή μας μετά το Inverness, ενώ θα θέλαμε να διανυκτερεύσουμε στο John O' Croats ή στο Thurso δεν τα καταφέραμε και μείναμε στο Wick.
Το ίδιο συνέβη και στην Ullapool και καταλήξαμε στο Laide.
Στο Applecross, αφήσαμε κατα μέρος τα θέλω μας αφού δεν τελεσφόρησε συνεχίζοντας στο Portree.
Όλα αυτά, δυο μήνες πριν την αναχώρισή μας, τότε που το αποφασίσαμε μιας και δεν υπήρχε ως πλάνο γρηγορότερα, και εξυπακούεται πως σκηνή και παρελκόμενα δεν είχαμε για υπαίθρια διανυκτέρευση.
Σαφέστατα δε, δεν είμασταν διατεθειμένοι να πληρώσουμε για ένα βράδυ >140 € και μάλιστα χωρίς πρωϊνό σε ένα οδικό ταξίδι.

Μάλιστα....θα το έχω υπ 'οψιν μου αυτό, καθώς θέλω να ξαναπάω! Διάλεξα τη σωστή εποχή χωρίς να το ξέρω. Φαντάσου στα νησιά πως θα είναι το θέμα της διαμονής....θα πρέπει να το ψάξω πολύ πιο νωρίς για να βρω αυτό που θέλω.
Ευχαριστώ και τους δύο και αναμένω τη συνέχεια του οδικού!!!

 

[themischar]

28/07, Εδιμβούργο, στην Αθήνα του Βορρά.

Αν και η μέρα βιάστηκε να φωτίσει το δωμάτιο μας καταφέραμε με δυό-τρία παραπάνω στριφογυρίσματα να παρατείνουμε την παραμονή μας σε οριζόντια θέση μήπως και με αυτόν τον τρόπο απαλύνουμε λίγο ακόμη τη φόρτισή μας από τη χθεσινή παραφορτωμένη μέρα.
Ούτως ή άλλως για πρωινό δεν είχαμε εξασφαλίσει κάτι τις και φυσικά δεν υπήρχε ως επιλογή στην πολιτική του καταλύματος. Έτσι κάπως βιαστικά κοντρολαριστήκαμε και βγήκαμε, αργούτσικα βέβαια, στο δρόμο για την πρώτη γνωριμία μας με την πόλη.

Και σαν πρώτο αξιοθέατο είχαμε αποφασίσει να επισκεφτούμε το γοητευτικό κάστρο αφού από ¨κάτω¨ του διαμέναμε.



Η Βικιπαίδεια γράφει:
“Το Εδιμβούργο συχνά αποκαλείται “Αθήνα του Βορρά” για πολλούς λόγους. Μια πρώτη σύγκριση μεταξύ των δυο πόλεων φανέρωνε ότι είχαν την ίδια τοπογραφία, καθώς η Παλιά Πόλη του Εδιμβούργου αντιστοιχούσε με την Ακρόπολη στην Αθήνα. Κι οι δυο πόλεις βρίσκονταν σε πεδιάδα, που κατέληγε σε λιμάνι: ο Πειραιάς στην Αθήνα και το Λίθ στο Εδιμβούργο. Επίσης, όντας η πόλη του Εδιμβούργου κέντρο του διαφωτισμού, με προσωπικότητες όπως ο Ντέιβιντ Χιουμ κι ο Άνταμ Σμιθ, πολλοί ήλπιζαν πως θα επηρέαζε πολιτισμικά το Λονδίνο με τον ίδιο τρόπο που η Αθήνα επηρέασε τη Ρώμη.”

Πραγματικά, αυτές και μόνο αυτές είναι ομοιότητες μεταξύ των δύο πόλεων. Σε όλα τα υπόλοιπα ισχύει το καμία μα καμία σχέση. Η πόλη είναι απίστευτα διατηρημένη με τα μεσαιωνικά της κτίρια (αριθμούνται γύρω στις 4.500) και σοκάκια που σε ταξιδεύουν, με περισσή ευκολία, σε άλλες εποχές. Στα παραπάνω προστίθενται αρκετά απέραντα πάρκα, το επιβλητικό κάστρο, ένα πολυσχιδές μουσείο και μερικές δεκάδες άλλα μικρότερα αλλά σημαντικά αξιοθέατα.



Το κάστρο-σήμα κατατεθέν του Εδιμβούργου που ίσως και να είναι και το πιο iconic φρούριο της Σκωτίας, μας υποδέχεται με το Fàilte gu Dùn Èideann δηλ. "καλώς ήρθατε στο Εδιμβούργο" όπως λέγεται στη Σκωτσέζικη γαελική γλώσσα. Σκαρφαλωμένο για αιώνες πάνω στον επιβλητικό βράχο σε περίοπτη θέση δεσπόζει στον ορίζοντα της πόλης διαθέτοντας μακρά ιστορία. Ανηφορίζουμε προς το κάστρο και φθάνουμε στην Esplanade την περιοχή που είναι ελεύθερη σε οποιονδήποτε να την επισκεφθεί και να δει.

Σ' αυτόν το χώρο διοργανώνονται διάφορες εκδηλώσεις, κυρίως την καλοκαιρινή περίοδο, και στον οποίο έχει ήδη σχηματισθεί μια ουρά πάνω από 80-100 άτομα για την είσοδο τους στο κυρίως κάστρο.



Όντας στην ουρά παρατηρούμε πως είναι ήδη σε πλήρη εξέλιξη οι ετοιμασίες για το Royal Edinburgh Military Tattoo που ξεκινά, στις αρχές Αυγούστου.
Πρόκειται για ένα από τα πιο δημοφιλή show της πόλης και οι επισκέπτες καταφθάνουν από όλο τον κόσμο για να το παρακολουθήσουν, γι´αυτό, και που να βρείς εύκολα κατάλυμα για να μείνεις αυτή την περίοδο και να το θες μάλιστα και προσιτό !



Το κάστρο είναι επισκέψιμο 9.30π.μ. - 6.00μ.μ. για Απρίλιο-Σεπτέμβριο και για Οκτώβριο-Μάρτιο ... δε θυμάμαι.
Το κάστρο, έχει εξυπηρετήσει διάφορους σκοπούς καθ’ όλη τη διάρκεια της ιστορίας του. Η τωρινή του μορφή είναι ένα σύμπλεγμα κτιρίων και πύργων από τα οποία τα περισσότερα είναι ανακατασκευασμένα λόγω αφενός της φθοράς και αφετέρου των μαχών που έλαβαν μέρος σε αυτό.





Η θέα, για όλους τους επισκέπτες, από τον περιβάλλοντα χώρο του κάστρου -τις καλές μέρες όπως μας έτυχε- είναι με μια λέξη απερίγραπτη.

Οι προσκεκλημένοι με την επίσημη ενδυμασία τους συγκεντρώνονται με τον γαμπρό, στη μέση, ντυμένο με την κόκκινη καρό φούστα. Η νύφη, όπως συνήθως συμβαίνει, αργεί παντού.





Θα πρέπει να διαθέτεις, ουκ ολίγη, υπομονή στην κάθε ουρά για να καταφέρεις να δεις με σειρά όλα τα εκθέματα στα διάφορα κτίρια. Διαφορετικά, αν χρησιμοποιήσεις τη μέθοδο, όπως εμείς, δεν έχει μεγάλη ουρά πάω εδώ στο τέλος δε θα θυμάσαι από ποια αίθουσα πέρασες και από ποια δεν πέρασες.

Η αίθουσα The Queen's Embroideries, με τα εξαιρετικά αντίγραφα - ρεπλίκα ενός σετ κεντημάτων που δημιούργησε η Mary Queen of Scots κατά τη διάρκεια της εξορίας της στην Αγγλία που εκτίθενται στον προθάλαμο των Βασιλικών Διαμερισμάτων. Υπάρχουν 37 εικόνες με κεντήματα, κάθε μία με μια ιστορία που πρέπει να πουν.
Τα κεντήματα ρεπλίκα έγιναν από 33 εθελοντές, της Σχολής Αρχαίας Τέχνης, που πέρασαν περισσότερες από 7.300 ώρες εργασίας για αυτό το έργο μεταξύ των ετών 2014-17, χρησιμοποιώντας μόνο αυθεντικά υλικά, εργαλεία και τεχνικές.

 

[themischar]

Το Scottish National War Memorial, είναι ένα όμορφο κτίριο βρίσκεται στο πάνω μέρος του Κάστρου και αρχικά άνοιξε το 1927. Το μνημείο αποτίει φόρο τιμής στους Σκωτσέζους (συνολικά δώδεκα Συντάγματα) που έχασαν τη ζωή τους κατά τη διάρκεια του Πρώτου και του Δεύτερου Παγκόσμιου Πολέμου.











Η είσοδος στο The Great Hall, γίνεται από την πλατεία όπου βρίσκονται τα κοσμήματα Crown Jewels και το Scottish War Memorial και είναι πολύ πιθανόν να είναι το πλέον αγαπημένο μέρος σε όλο το κάστρο. Το μέγεθός του, η άριστη κατάστασή του, ο πολεμικός εξοπλισμός του κατά μήκος των τειχών, οι τεράστιες και περίπλοκοι ξύλινοι δοκοί στην οροφή με την υπέροχη επεξεργασία ξύλου αποπνέουν μια ξεχωριστή γοητεία.











Τα εκθετήρια με σουβενίρ, που συνεισφέρουν με τον τρόπο τους στη μαγεία του κάστρου, είναι αρκετά αλλά όχι αδιάφορα στην πλειονότητά τους.





Το παρεκκλήσι St Margaret’s Chapel θεωρείται ως το παλαιότερο διατηρητέο κτίριο του κάστρου και αυτό έχει να κάνει με το γεγονός ότι ο Ροβέρτος Α΄ της Σκωτίας (Robert the Bruce) κατέστρεψε όλα τα κτίρια στο κάστρο, αλλά έσωσε αυτό το μικρό παρεκκλήσι. Ένα γιατί άραγε εξακολουθεί και πλανάται . . .
Είναι ένα πολύ μικρό κτίσμα και δέχεται μέσα, ταυτόχρονα, ένα μικρό αριθμό επισκεπτών.











Αλλοίμονο, από ένα κάστρο, δε θα μπορούσε να λείπει η σημαία της χώρας.



Το Museum of The Royal Scots (The Royal Regiment) μοιράζεται το κτίριο με το Μουσείο του Βασιλικού συντάγματος της Σκωτίας, που είναι το νεώτερο Σκωτσέζικο σύνταγμα και σχηματίστηκε στις 28/03/2006.

Η ιστορία του Συντάγματος αναγράφεται με χρονολογική σειρά σε πίνακες εικονογραφημένων τοίχων που υποστηρίζονται από χάρτες, θήκες για προβολές και πίνακες. Επίσης πολλές είναι και οι περιγραφές της σύγχρονης ζωής στον Στρατό και τα πάνελ που δείχνουν σημαντικά εθνικά και παγκόσμια γεγονότα της σχετικής περιόδου.









Ξαφνικά !
Οι ομιλίες των επισκεπτών στο κάστρο εντείνονται στους υπαίθριους χώρους, αφού η μεγάλη πλειοψηφία από αυτούς βρίσκεται εκτός των αιθουσών, και προχωρούν βιαστικά πάνω στα επιμελώς ακατάστατα λιθόστρωτα μονοπάτια προσπερνώντας και σπρώχνοντας μάλιστα μετακινούμενοι προς αυτό το σημείο.



Ακριβώς στη 01.00μ.μ.(κάθε μέρα εκτός Κυριακής) για να ακούσουν να ηχεί από το Κάστρο το One o’ Clock Gun. Ένα παλιό κανόνι να ρίχνει μια συμβολική βολή.
Ο χώρος, όπως ήταν κάποια στιγμή, παντελώς άδειος !



Και γιατί επέλεξαν στις 01.00μ.μ και όχι στις 12.00 π.μ. πιθανά θα αναρωτηθείτε ? Μα, εντελώς φυσικά, γιατί στις 12.00 π.μ. θα χρειαζόταν δώδεκα βλήματα ενώ στις 01.00 μ.μ μόνο ένα !
Σκωτσέζοι τσιφούτηδες, αλλά με αστείρευτο χιούμορ καθώς τα προαναφερθέντα είναι η δικιά τους εκδοχή.
Πρόκειται, για μια τελετουργική παράδοση που χρονολογείται από το 1861, τότε που τα πλοία στο Firth of Forth ρύθμιζαν αναλόγως τα ρολόγια τους για να πλεύσουν στους ωκεανούς.
Και ο χώρος, λίγο αργότερα, όπως ήταν στην ¨ώρα¨ του !



Το βλέμμα του επισκέπτη με τη βοήθεια της μεσημεριανής λιακάδας που πότε-πότε συρρικνώνεται από τα πλανώμενα στον ορίζοντα σύννεφα, εύκολα, αγναντεύει έως και το λιμάνι του Leith.

 

[themischar]

Κατά την έξοδο μας από το κάστρο αν και είπαμε πολύ διακριτικά το <<άρατε πύλας>>, ακούσθηκε ηχηρά εξ᾽αιτίας της αντήχησης και αφού αλληλοκοιταχθήκαμε, σιωπώντας, βγήκαμε από το στολίδι του Εδιμβούργου.



Ο δρόμος του κάστρου, λίγο μετά, ενώνεται με τον ιστορικό δρόμο Βασιλικό Μίλι (Royal Mile) και είναι εκείνος απο τον μεσαίωνα δρόμος που στη συνέχειά του ενώνει το κάστρο με το παλάτι του Χόλιρουντ, ένα ακόμη από τα «εξοχικά» της Βασιλικής οικογένειας.

Ο δρόμος είναι πλέον πεζόδρομος και είναι ένα ζωντανό υπαίθριο μουσείο με φόντο τόσο τα ιστορικά κτίρια που τον περιβάλλουν όσο και τον ναό του St. Giles.





Το The Scotch Whisky Experience, είναι λίγο απ᾽ όλα;
- Mουσείο με μια συλλογή πάνω από 3.500 συλλεκτικά μπουκάλια ουίσκι.
- Μπαρ για να δοκιμάσεις ουίσκι όλων των κατηγοριών ή και να αγοράσεις αν θέλεις.
- Εστιατόριο για να φας με τιμές αρκετά ακριβές.
- Ξενάγηση στους χώρους παρασκευής - απόσταξης ουίσκι έναντι τιμήματος.





Ο 2χλμ περίπου πεζόδρομος Royal Mile, της παλιάς πόλης, είναι μία διαδρομή που ενώνει τέσσερις δρόμους, και οδηγεί τα βήματα των επισκεπτών από την κορυφή του κάστρου έως χαμηλά στο Κοινοβούλιο της Σκωτίας. Και στο ενδιάμεσο πολλά κι ενδιαφέροντα όπως υπόγειες pub, μικρομάγαζα με σουβενίρ, μικρά μουσεία, στενάκια με hipster καταστήματα και στο μέσο περίπου της διαδρομής δεσπόζει περήφανα, ο Καθεδρικός του St Giles.

Άρτος και θεάματα, καταμεσίς του πεζόδρομου προς τέρψη, από ¨star¨ του δρόμου που δίνουν και κλεβουν την παράσταση χάριν του τουρισμού και όχι μόνον.















Ο St Giles' Cathedral ναός ξεχωρίζει με την λεπτομερή αρχιτεκτονική του. Το εσωτερικό είναι ωραίο με το χαρακτηριστικό παρεκκλήσι Thistle. Το ξυλόγλυπτο τέμπλο είναι εξαιρετικό όπως και η οροφή. Αλλά χρειάζεται και κάποιο ποσό ? για άδεια εσωτερικής φωτογράφισης ! ! !
Ακούσαμε, ακούσαμε και δεν . .





Είχα, κάποια στιγμή, την ιδέα να τα φωτογραφίσω όλα μα όλα τα closes της Royal Mile, όπως αυτά και να ήταν, μικρά, στενά, διατηρημένα ή όχι όμως γρήγορα ξενέρωσα. Γιατί δε θέλει και πολύ να σου ξεφύγει και κάποιο σαν το παρακάτω και άντε ξεμπέρδευε μετά.





Το επιβλητικό σύμπλεγμα City Chambers στεγάζει Δημόσιες Υπηρεσίες (Δημαρχείο, Επιμελητήρια κλπ), είναι ένα νεοκλασικό μεγάλο κτίριο που κατασκευάστηκε στα μέσα του 18ου αιώνα από τον διάσημο αρχιτέκτονα John Adam και αρχικά χρησιμοποιήθηκε ως κατοικία.



Το μνημείο του Adam Smith είναι ένα χάλκινο άγαλμα (ύψους 3μ) πάνω στην τεράστια πέτρινη πλίνθο, βρίσκεται ακριβώς στην καρδιά της πρωτεύουσας όπου ο πρωτοπόρος της πολιτικής οικονομίας εργάστηκε και πέθανε. Το άγαλμα δημιουργήθηκε από τον Alexander Stoddart, κορυφαίο γλύπτη της Σκωτίας.



Αν η εξωτερική αισθητική σε προδιαθέτει να τρέχουν τα ¨σάλια¨ σου, τότε φαντάζεσαι και το τι μπορεί να περιμένεις από τη μπάρα του.



Που θα πάει, οσονούπω, έτσι θα καταλήξουν να γίνουν και τα περιβόητα δικά μας Εξάρχεια, με ενδελεχή έλεγχο, όταν και εφόσον χρειάζεται . . . εδώ πάντως ενεργοποιούνται κατά τη διάρκεια των φεστιβάλ.

 

[georgeant]

Με ταξίδεψες 8 χρόνια πίσω στο δικό μου ταξίδι στο Εδιμβούργο, από τα πρώτα ταξίδια που έκανα στο εξωτερικό και που θυμάμαι με χαρά και νοσταλγία! Τόσο που σκέφτομαι να γράψω ιστορία για εκείνο το ταξίδι. Φοβερές οι φωτογραφίες σου και η περιγραφή, ανυπομονώ για Highlands!

 

[themischar]

Με ταξίδεψες 8 χρόνια πίσω στο δικό μου ταξίδι στο Εδιμβούργο, από τα πρώτα ταξίδια που έκανα στο εξωτερικό και που θυμάμαι με χαρά και νοσταλγία! Τόσο που σκέφτομαι να γράψω ιστορία για εκείνο το ταξίδι. Φοβερές οι φωτογραφίες σου και η περιγραφή, ανυπομονώ για Highlands!

Μεγάλη η χαρά μου που κατάφερα να "σκαλίσω" ωραίες ταξιδιωτικές αναμνήσεις.
Και βέβαια να μπεις στον πειρασμό να γράψεις και για εκείνο το ταξίδι.

 

[themischar]

Τι κι´αν έχει φθάσει το μεσημέρι οι τουρίστες δε λείπουν, τουναντίον δείχνουν να βρίσκονται παντού !







Το Μουσείο του Εδιμβούργου φιλοξενεί ένα μεγάλο μέρος των αντικειμένων που ανήκουν στην πόλη και αφορούν τις βιομηχανίες, την αστική ανάπτυξη και τους πολίτες της.



H Canongate Kirk εκκλησία, oλοκληρώθηκε το 1691, κατόπιν εντολής του Bασιλιά James VII. Το μεικτό αρχιτεκτονικό στυλ περιλαμβάνει οροφή Ολλανδικού στυλ και Δωρική στήλη στην είσοδο. Ο σταυροειδής σχεδιασμός είναι συνηθισμένος στους Καθολικούς καθεδρικούς ναούς, αλλά πολύ λιγότερο συνηθισμένος στα κτίρια της Εκκλησίας της Σκωτίας. Ο άμβωνας εσωτερικά και το εκκλησιαστικό όργανο προστέθηκαν αργότερα, στα τέλη του 19ου αιώνα, και έγιναν επανειλημμένες μοντελοποιήσεις και αποκαταστάσεις πολλές φορές κατά τον 20ο αιώνα.



Τίποτα δεν προμήνυε τι θα γινόταν σε κλάσμα του δευτερολέπτου, αφού δεν διαφαινόταν κάτι στον προαύλιο χώρο.
Ξάφνου ανοίγει η πόρτα και μέρα μεσημέρι τα φλας των επαγγελματιών φωτογράφων άστραψαν για να αποθανατίσουν τη ¨στιγμή¨ μαζί βέβαια, διακριτικά πάντα, και το δικό μου.



Απ᾽ότι όμως βλέπετε δε φύγαμε, από εκεί, χέρι με χέρι . . .



The Queen's Gallery, Palace of Holyroodhouse, βρίσκεται ακριβώς δυτικά του παλατιού Holyroodhouse και στο κάτω μέρος του Royal Mile. Άνοιξε από την HM Queen Elizabeth II το Νοέμβριο του 2002.
Η γκαλερί είναι ο πρώτος μόνιμος εκθεσιακός χώρος στη Σκωτία για τη Βασιλική συλλογή της Βασίλισσας και φιλοξενεί εκθέσεις βασισμένες στην τέχνη, τα κοσμήματα και τα έπιπλα της Royal Collection.



Το Κοινοβούλιο της Σκωτίας είναι το νομοθετικό σκέλος της κυβέρνησης της Σκωτίας. Το συγκρότημα κτιρίων βρίσκεται απέναντι από το παλάτι Holyrood και στο χαμηλότερο άκρο του πεζόδρομου Royal Mile.
Αυτή η σύγχρονη δομή ολοκληρώθηκε το 2004 και είναι ανοιχτό στους επισκέπτες όλο το χρόνο, εκτός εάν το Κοινοβούλιο συνεδριάζει.



Η έδρα του Σκωτσέζικου Κοινοβουλίου.



Το καλλιτεχνικό μονοπάτι, μπροστά μας, οδηγεί μετά από λίγο στο χωμάτινο μονοπάτι της διαδρομής που, ύστερα από 45λεπτη χαλαρή πεζοπορία, σε ανεβάζει στο Arthur's Seat στο οποίο όμως δεν προχωρήσαμε μιας και δεν ήταν στο σχεδιασμό μας και εξαίσια θέα της πόλης θα βρίσκαμε και αλλού (στο μέσον της πλαγιάς διακρίνονται αμυδρά, μερικοί που το επιχειρούν).



Το θερινό ανάκτορο Holyrood βρίσκεται βέβαια στην άλλη άκρη από το κάστρο, αλλά απέναντι από Κοινοβούλιο της Σκωτίας. Το κτήριο είναι επιβλητικό απ'έξω (17ου αι.) με κλασική πολυτέλεια αλλά και απλότητα μέσα. Οι κήποι και τα ερείπεια του αββαείου συμπληρώνουν το μέρος όπου έζησε η Βασίλισσα Μαρία Στιούαρτ κατά τη σύντομη θητεία της στο θρόνο της Σκωτίας. Είναι το παλάτι όπου γράφτηκαν τα σημαντικότερα κεφάλαια της Σκωτσέζικης Ιστορίας, διαθέτει 14 ιστορικές πολυτελείς αίθουσες, υπέροχους κήπους και περιλαμβάνει τα ερείπια του Αββαείου του Holyrood, από τον 12ο αιώνα.





Τερματίσαμε τον πολυφημσμένο πεζόδρομο και αργά και σταθερά, μαζί με άλλους πολλούς σαν κι´εμάς, παίρνουμε το δρόμο προς τα πίσω.











Η Fabhatrix, φτιάχνει καπέλα χειροποίητα κάθε είδους στο εργαστήρι της που βρίσκεται στο υπόγειο, και κάτι μοντελἀκια που θα μπορούσε να λατρέψει ο υποψήφιος πελάτης.
Τα καπέλα τους είναι ένα μείγμα παραδοσιακών σχεδίων και μοναδικών σχεδίων του Fabhatrix. Εμπορεύονται επίσης, πανέμορφα Σκωτσέζικα tweeds, κερωμένο βαμβάκι, βελούδο και vintage υφάσματα.







To Burke & Hare, είναι το πιο γνωστό stripbar του Εδιμβούργου που βρίσκεται στο επωνομαζόμενο "ηβικό τρίγωνο". Το όνομά του προέρχεται από τους περιβόητους δολοφόνους του 19ου αιώνα της πόλης, ο πρώτος από τους οποίους κρεμάστηκε κατά μήκος του δρόμου στο Lawnmarket.



Η Grassmarket είναι πολυ όμορφη συνοικία στο κέντρο της πόλης με πάρα πολλά μαγαζιά και εστιατόρια, κοντολογίς, για ολα τα γούστα !







Στη συμβολή των οδών West Bow & Victoria St , υπάρχει το πρώτο πηγάδι χτισμένο από το 1681 που τροφοδοτούσε την περιοχή Grassmarket με νερό και συχνά τραβάει το βλέμμα των επισκεπτών για φωτογραφίες.



Υπάρχουν, όπως ισχυρίζονται, πολλοί λόγοι για να επεισκεφθεί κανείς την ιστορική Victoria St, που κατασκευάτσηκε μεταξύ 1829 και 1834, από τον αριστουργηματικό αρχιτέκτονα Thomas Hamilton που είναι ο άνθρωπος πίσω από το δίκτυο των περισσότερων νεοκλασικών της πόλης.



Τα πολλά καταστήματα στην Victoria St, αποτελούν ένα μαγικό εμπορικό κέντρο. Στο Νο 40 δε, όπου πωλούνται τα επίσημα εμπορεύματα του Χάρι Πότερ δημιουργούνται σκηνές πανικού κάποιες ώρες της ημέρας.