echo2011
Member
- Μηνύματα
- 2.398
- Likes
- 3.572
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- ΠΣΚ πριν το ταξίδι
- Άφιξη στο Αμπου Νταμπι
- Άξιοθέατα στο Αμπου Νταμπι
- Σαφάρι Στην Έρημο
- Σαφάρι - Φωτογραφίες
- Σαφάρι - Φωτογραφίες B'
- Οι Βεδουίνοι
- Sheikh Zayed Grand Mosque
- Παραμονή Πρωτοχρονιάς στο Ντουμπάι
- Τα πυροτεχνήματα
- H άφιξη στην Σρι Λάνκα
- Το πρώτο βράδυ στην Σρι Λάνκα
- Sigiriya Rock Fortress
- Dambulla Golden Temple
- Κάντυ
- Κάντυ, στο ξενοδοχείο
- Φυτείες Τσαγιού
- Nuwara Eliya
- Haputalle - Lipton's seat
- Εργοστάσιο τσαγιού και ξενοδοχείο στην Godakawela
- Udawalawe ορφανοτροφείο ελεφάντων
- Tangalle και Matara
- Mirissa
- Unawatuna part 1
- Μπάνιο στην Unawatuna
- Galle
- Κολόμπο
- Nτουμπάι
Φυτείες τσαγιού
Ετοιμαστήκαμε και κατεβήκαμε για το πρωινό. Δοκίμασα και κάποια τροπικά φρούτα. Μου άρεσαν πολύ οι μικρές μπανανίτσες, έχουν κάπως "πικάντικη" γεύση και είναι πολύ αρωματικές.
Ambul bananas
Kάναμε check out και πληρώσαμε με μετρητά (όπως παντού στη Σρι λάνκα) αλλά ο νεαρός υπεύθυνος (ο κουστουμάτος με τις σαγιονάρες που έγραψα νωρίτερα) δεν είχε καθόλου ρέστα. Οπότε άρχισε να ρωτάει όποιον έβρισκε αν έχει να του χαλάσει.. Πήγε στον διευθυντή του και δεν είχε, πήγε σε έναν οδηγό από άλλο πελάτη, τίποτα, ρώτησε ένα συνάδελφό του δεν είχε κι αυτός. Μέχρι και τον σεφ που στεκόταν στην αίθουσα πρωινού ρώτησε. Τελικά έφυγε για λίγο και όταν επέστρεψε είχε τα ρέστα.. Δε μας φάνηκε και πολύ επαγγελματικό όλο αυτό.. Πήραμε τις βαλίτσες μας και βγήκαμε έξω που είχαμε ραντεβού με τον Τίσσα. Είχε έρθει γιατί το αμάξι ήταν εκεί αλλά ο ίδιος δεν ήταν μέσα. Κοιτάξαμε τριγύρω, ρωτήσαμε αλλά δε τον είχαν δει.. Και ξαφνικά πετιέται από ένα δωμάτιο με τη μπουκιά στο στόμα. Sorry sorry, μας έλεγε..
-" Δε πειράζει βρε Τίσσα, άνοιξε μας το αυτοκίνητο για να περιμένουμε μέσα και πήγαινε να συνεχίσεις το πρωινό σου, μην αγχώνεσαι."
-"Thank you thank you, very good breakfast here!"
Είχε φτάσει λίγο νωρίτερα και κάποιος συνάδελφός του του είπε πως το ξενοδοχείο παρέχει πρωινό στους οδηγούς σε ξεχωριστό χώρο.
Μετά από 10 λεπτά επέστρεψε για να ξεκινήσουμε. Είχαμε να διανύσουμε πολλάαα χιλιόμετρα και ήταν 8 παρά. Oυσιαστικά θα διανύαμε την κεντρική Σρι λάνκα που χαρακτηρίζεται ως "hill country". Πρώτα όμως έπρεπε να πάμε στην τράπεζα για να σηκώσουμε χρήματα (ευτυχώς το ΑΤΜ δούλευε πλέον). Επίσης πριν φύγουμε απ'την Κάντυ μας πήγε στο "Kandy view point" για να δούμε την τεχνητή λίμνη της Κάντυ από ψηλά.
H πρώτη μας στάση ήταν στον εντυπωσιακό καταρράκτη Ramboda που έχει μήκος 109 μέτρα. Επόμενος προορισμός η πόλη Nuwara Eliya, ή αλλιώς η «Μικρή Αγγλία» των υψιπέδων. Είδαμε τις περίφημες φυτείες τσαγιού και επισκεφτήκαμε το πιο γνωστό εργοστάσιο παραγωγής τσαγιού. Μετά κατευθυνθήκαμε προς το Haputalle και ανεβήκαμε στο lipton's seat (ως ένα σημείο δηλαδή, όπου μπορούσαμε να δούμε την θέα γιατί στην κορυφή είχε πολύ πυκνή ομίχλη). Για την διανυκτέρευση μας είχαμε κλείσει σε ένα ξενοδοχείο στην περιοχή Godakawela (πολύ κοντά στο εθνικό πάρκο Udawalawe). Ο Τίσσα μας είπε πως για να φτάσουμε στον τελικό μας προορισμό έπρεπε να ανέβουμε και να κατέβουμε 3 βουνά! Άρα αμέτρητες στροφές και πολλές ώρες στο αυτοκίνητο..
Στην διαδρομή είδαμε κι άλλους μικρότερους καταρράκτες.
Μετά από 2 ώρες περίπου φτάσαμε στον καταρράκτη Ramboda. Για να τον δεις πρέπει να κατέβεις μια πολύ απότομη κατηφόρα (με τα πόδια γιατί μετά το ανέβασμα με αυτοκίνητο θα ήταν πολύ δύσκολο, η κλίση είναι πολύ μεγάλη) και μετά μπαίνεις μέσα σε ένα ξενοδοχείο-εστιατόριο. Η είσοδος είναι ελεύθερη και μόνο μέσα από το εστιατόριο του ξενοδοχείου μπορείς να δεις τον καταρράκτη. Ακούγεται λίγο περίεργο αλλά έτσι είναι!
Βγαίνοντας λοιπόν στο μπαλκόνι του εστιατορίου βλέπεις γύρω γύρω τα καταπράσινα βουνά και βέβαια τον καταρράκτη Ramboda.
Αφού θαυμάσαμε τη θέα, ανεβήκαμε με πολύ δυσκολία (γιατί ήμουν πιασμένη από τις σκάλες της προηγούμενης μέρας) την ανηφόρα για να συνεχίσουμε τη διαδρομή μας.
Κάναμε άλλο ένα μικρό διάλειμμα και ο Τίσσα πάρκαρε κάτω από ένα μεγάλο δέντρο. Ευτυχώς δεν μας ήρθε κανένα κλαδί!
Μέχρι να φτάσουμε στην Νuwara Eliya περάσαμε από απέραντες εκτάσεις φυτειών τσαγιού στους γύρω λόφους. Η Mackwoods κατέχει μεγάλο μέρος τους. Είδαμε πολλές γυναίκες να συλλέγουν το τσάι κάτω από τον καυτό ήλιο. Δύσκολη δουλειά και καθόλου καλοπληρωμένη απόσο μάθαμε αργότερα. Δεν υπάρχει σταθερό ωράριο, αλλά στόχος 20 κιλών(!)/ημέρα που πρέπει να συλλέξει κάθε εργάτρια.
Ετοιμαστήκαμε και κατεβήκαμε για το πρωινό. Δοκίμασα και κάποια τροπικά φρούτα. Μου άρεσαν πολύ οι μικρές μπανανίτσες, έχουν κάπως "πικάντικη" γεύση και είναι πολύ αρωματικές.
Ambul bananas
Kάναμε check out και πληρώσαμε με μετρητά (όπως παντού στη Σρι λάνκα) αλλά ο νεαρός υπεύθυνος (ο κουστουμάτος με τις σαγιονάρες που έγραψα νωρίτερα) δεν είχε καθόλου ρέστα. Οπότε άρχισε να ρωτάει όποιον έβρισκε αν έχει να του χαλάσει.. Πήγε στον διευθυντή του και δεν είχε, πήγε σε έναν οδηγό από άλλο πελάτη, τίποτα, ρώτησε ένα συνάδελφό του δεν είχε κι αυτός. Μέχρι και τον σεφ που στεκόταν στην αίθουσα πρωινού ρώτησε. Τελικά έφυγε για λίγο και όταν επέστρεψε είχε τα ρέστα.. Δε μας φάνηκε και πολύ επαγγελματικό όλο αυτό.. Πήραμε τις βαλίτσες μας και βγήκαμε έξω που είχαμε ραντεβού με τον Τίσσα. Είχε έρθει γιατί το αμάξι ήταν εκεί αλλά ο ίδιος δεν ήταν μέσα. Κοιτάξαμε τριγύρω, ρωτήσαμε αλλά δε τον είχαν δει.. Και ξαφνικά πετιέται από ένα δωμάτιο με τη μπουκιά στο στόμα. Sorry sorry, μας έλεγε..
-" Δε πειράζει βρε Τίσσα, άνοιξε μας το αυτοκίνητο για να περιμένουμε μέσα και πήγαινε να συνεχίσεις το πρωινό σου, μην αγχώνεσαι."
-"Thank you thank you, very good breakfast here!"
Είχε φτάσει λίγο νωρίτερα και κάποιος συνάδελφός του του είπε πως το ξενοδοχείο παρέχει πρωινό στους οδηγούς σε ξεχωριστό χώρο.
Μετά από 10 λεπτά επέστρεψε για να ξεκινήσουμε. Είχαμε να διανύσουμε πολλάαα χιλιόμετρα και ήταν 8 παρά. Oυσιαστικά θα διανύαμε την κεντρική Σρι λάνκα που χαρακτηρίζεται ως "hill country". Πρώτα όμως έπρεπε να πάμε στην τράπεζα για να σηκώσουμε χρήματα (ευτυχώς το ΑΤΜ δούλευε πλέον). Επίσης πριν φύγουμε απ'την Κάντυ μας πήγε στο "Kandy view point" για να δούμε την τεχνητή λίμνη της Κάντυ από ψηλά.
H πρώτη μας στάση ήταν στον εντυπωσιακό καταρράκτη Ramboda που έχει μήκος 109 μέτρα. Επόμενος προορισμός η πόλη Nuwara Eliya, ή αλλιώς η «Μικρή Αγγλία» των υψιπέδων. Είδαμε τις περίφημες φυτείες τσαγιού και επισκεφτήκαμε το πιο γνωστό εργοστάσιο παραγωγής τσαγιού. Μετά κατευθυνθήκαμε προς το Haputalle και ανεβήκαμε στο lipton's seat (ως ένα σημείο δηλαδή, όπου μπορούσαμε να δούμε την θέα γιατί στην κορυφή είχε πολύ πυκνή ομίχλη). Για την διανυκτέρευση μας είχαμε κλείσει σε ένα ξενοδοχείο στην περιοχή Godakawela (πολύ κοντά στο εθνικό πάρκο Udawalawe). Ο Τίσσα μας είπε πως για να φτάσουμε στον τελικό μας προορισμό έπρεπε να ανέβουμε και να κατέβουμε 3 βουνά! Άρα αμέτρητες στροφές και πολλές ώρες στο αυτοκίνητο..
Στην διαδρομή είδαμε κι άλλους μικρότερους καταρράκτες.
Μετά από 2 ώρες περίπου φτάσαμε στον καταρράκτη Ramboda. Για να τον δεις πρέπει να κατέβεις μια πολύ απότομη κατηφόρα (με τα πόδια γιατί μετά το ανέβασμα με αυτοκίνητο θα ήταν πολύ δύσκολο, η κλίση είναι πολύ μεγάλη) και μετά μπαίνεις μέσα σε ένα ξενοδοχείο-εστιατόριο. Η είσοδος είναι ελεύθερη και μόνο μέσα από το εστιατόριο του ξενοδοχείου μπορείς να δεις τον καταρράκτη. Ακούγεται λίγο περίεργο αλλά έτσι είναι!
Βγαίνοντας λοιπόν στο μπαλκόνι του εστιατορίου βλέπεις γύρω γύρω τα καταπράσινα βουνά και βέβαια τον καταρράκτη Ramboda.
Αφού θαυμάσαμε τη θέα, ανεβήκαμε με πολύ δυσκολία (γιατί ήμουν πιασμένη από τις σκάλες της προηγούμενης μέρας) την ανηφόρα για να συνεχίσουμε τη διαδρομή μας.
Κάναμε άλλο ένα μικρό διάλειμμα και ο Τίσσα πάρκαρε κάτω από ένα μεγάλο δέντρο. Ευτυχώς δεν μας ήρθε κανένα κλαδί!
Μέχρι να φτάσουμε στην Νuwara Eliya περάσαμε από απέραντες εκτάσεις φυτειών τσαγιού στους γύρω λόφους. Η Mackwoods κατέχει μεγάλο μέρος τους. Είδαμε πολλές γυναίκες να συλλέγουν το τσάι κάτω από τον καυτό ήλιο. Δύσκολη δουλειά και καθόλου καλοπληρωμένη απόσο μάθαμε αργότερα. Δεν υπάρχει σταθερό ωράριο, αλλά στόχος 20 κιλών(!)/ημέρα που πρέπει να συλλέξει κάθε εργάτρια.
Last edited:
