echo2011
Member
- Μηνύματα
- 2.398
- Likes
- 3.572
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- ΠΣΚ πριν το ταξίδι
- Άφιξη στο Αμπου Νταμπι
- Άξιοθέατα στο Αμπου Νταμπι
- Σαφάρι Στην Έρημο
- Σαφάρι - Φωτογραφίες
- Σαφάρι - Φωτογραφίες B'
- Οι Βεδουίνοι
- Sheikh Zayed Grand Mosque
- Παραμονή Πρωτοχρονιάς στο Ντουμπάι
- Τα πυροτεχνήματα
- H άφιξη στην Σρι Λάνκα
- Το πρώτο βράδυ στην Σρι Λάνκα
- Sigiriya Rock Fortress
- Dambulla Golden Temple
- Κάντυ
- Κάντυ, στο ξενοδοχείο
- Φυτείες Τσαγιού
- Nuwara Eliya
- Haputalle - Lipton's seat
- Εργοστάσιο τσαγιού και ξενοδοχείο στην Godakawela
- Udawalawe ορφανοτροφείο ελεφάντων
- Tangalle και Matara
- Mirissa
- Unawatuna part 1
- Μπάνιο στην Unawatuna
- Galle
- Κολόμπο
- Nτουμπάι
Εργοστάσιο τσαγιού και ξενοδοχείο στην Godakawela
Ο Τίσσα συνεννοήθηκε με τους υπεύθυνους στο εργοστάσιο και αφού βγάλαμε εισιτήριο περιμέναμε στον χώρο αναμονής να έρθει ένας υπάλληλος για να μας ξεναγήσει σε όλους τους χώρους. Για τον ίδιο λόγο ήταν εκεί μόνο άλλο ένα ζευγάρι Ολλανδών. Μέχρι να έρθει ο ξεναγός, χάζευα γύρω γύρω τις εικόνες που είχαν στους τοίχους..
Μετά από λίγο ήρθε και ήταν ένας 60άρης Σριλανκένζος με πολύ ακαταλαβίστικη προφορά. Μέσα στο εργοστάσιο είχε και πολύ θόρυβο από τα μηχανήματα οπότε δε καταλαβαίναμε ούτε τα μισά απόσα έλεγε. Μας είπε ότι απαγορεύονται οι φωτογραφίες στους περισσότερους χώρους και βέβαια το σεβαστήκαμε. Μας έδειξε όλη τη διαδικασία και όλα τα στάδια απ'τα οποία περνάνε τα φύλλα τσαγιού μέχρι να έχουμε το προϊόν, το οποίο βγαίνει σε διάφορες ποιότητες.
Δε γινόταν να μη προσέξουμε το πόσο παλιό ήταν το εργοστάσιο, οι εγκαταστάσεις, τα μηχανήματα.. Παμπάλαια και σκουριασμένα έκαναν αυτή τη δουλειά εδώ και δεκάααδες χρόνια.. Παντού σκόνη από την επεξεργασία του τσαγιού και ξυπόλητοι εργάτες μέσα, πατούσαν πάνω σε ποσότητες τσαγιού που μάζευαν ακόμα και απ'το πάτωμα. Όταν ανοίγω ένα φακελάκι τσάι πλέον σκέφτομαι πως μπορεί να έχει βρεθεί σε βρώμικα πατώματα και να το έχουν πατήσει και μερικοί άνθρωποι, οπότε θέλει καλό βράσιμο!
Ο ξεναγός μας έδειξε την αποθήκη με το τσάι συσκευασμένο σε τεράστια τσουβάλια. Από εκεί φεύγουν για τους πελάτες τους που είναι μεγάλες εταιρίες τσαγιού σε όλο το κόσμο οι οποίες απλά προσθέτουν διάφορα αρώματα και τα βάζουν στις δικές τους συσκευασίες για να τα διαθέσουν στην αγορά.
Το εργοστάσιο εξωτερικά
Λευκό τσάι - silver tips η πιο ακριβή ποικιλία τσαγιού
Τα φύλλα για αποξήρανση (εδώ μας άφησε να βγάλουμε φώτο)
Οι τρεις φάσεις που περνάνε τα φύλλα τσαγιού (υπάρχει και τέταρτη σε κάποια είδη που τα κάνουν πούδρα)
Tea tasting (όταν πήγαμε εμείς δεν είχε)
Φύγαμε λοιπόν από το εργοστάσιο και είχαμε ακόμα πολύ δρόμο μέχρι το ξενοδοχείο μας, που ήταν στην Godakawela. Στη διαδρομή ο Τίσσα μας έδειξε κάποιες εγκαταστάσεις όπου γίνεται εξόρυξη πολύτιμων λίθων. Η Σρι λάνκα εκτός των άλλων είναι γνωστή και για τα ζαφείρια της..
Και όταν κόντευε να νυχτώσει πέσαμε πάνω σε εκδηλώσεις για τις επερχόμενες εκλογές. Διάφοροι με πλακάτ στα χέρια, περπατούσαν στο δρόμο και φώναζαν συνθήματα υπέρ του πρώην πρωθυπουργού..
Ένα από τα αμέτρητα εκλογικά του κέντρα
Και βέβαια γιγαντοαφίσες
Ο πρώην πρωθυπουργός διοργάνωσε και συναυλία.. Συγγνώμη για την ποιότητα των φωτογραφιών αλλά μέσα απ'το αμάξι δε μπορούσα να κάνω και πολλά..
Σταματήσαμε σε ένα super market food city που βρήκαμε στο δρόμο μας και πήραμε διάφορα εφόδια καθώς και ντόπια φρούτα για να δοκιμάσουμε. Ο σριλανκέζικος ανανάς είναι ο πιο νόστιμος που έχω φάει. Ο Τίσσα μας περίμενε στο πάρκινγκ, και ενώ είναι πολύ καλός οδηγός και τα έβγαλε πέρα σε πολύ αντίξοες συνθήκες, εκεί στο ξεπαρκάρισμα, με τις λάθος οδηγίες ενός υπαλλήλου χτύπησε λίγο πίσω το αυτοκίνητο.. Ευτυχώς όχι κάτι σοβαρό..
Πιάσαμε συζήτηση με τον Τίσσα για το φαγητό και για τα φρούτα. Μας έλεγε πόσο εκτιμά την μεσογειακή διατροφή και γνώριζε αρκετά πράγματα. Στην Σρι λάνκα χρησιμοποιούν σχεδόν αποκλειστικά λάδι από καρύδα στην διατροφή τους. Μιλούσαμε για τα αγαπημένα μας φρούτα, και εμείς λέγαμε για φράουλες, ανανάδες, μπανάνες.. Ο Τίσσα όμως είχε λαχτάρα για ένα φρούτο που πολύ δύσκολα βρίσκει εκεί. Δεν θυμόταν πως το λένε, και μας λέει "αυτό που βάζουν για διακόσμηση στις τούρτες"..
-"Α! μήπως κεράσια;"
-" Yes, yes the cherries!! I don't care about the strawberries, I don't care about the bananas or the pineapples.. Ahh the cherries.." έλεγε με λαχτάρα! "Όποτε βρω δε μπορώ να αντισταθώ.."
-" Στην Ελλάδα το καλοκαίρι έχουμε πολλά κεράσια, και μας μας αρέσουν, αλλά συνήθως αυτό που βρίσκεις δύσκολα το λαχταράς και πιο πολύ.."
Ο Τίσσα συμφώνησε και μας είπε για τα αβοκάντο, που σε άλλες χώρες είναι ακριβά αλλά εκεί κανείς δεν αγοράζει γιατί έχει παντού άγρια και όποιος θέλει κόβει και τρώει..
Είχε πλέον νυχτώσει για τα καλά και κοντεύαμε στην πόλη που ήταν το ξενοδοχείο. Ο Τίσσα ρωτούσε μήπως το ξέρει κανείς, αλλά ήταν καινούριο, και μέσα στη ζούγκλα όπως αποδείχτηκε, οπότε δυσκολευτήκαμε πολύ να το βρούμε. Επρεπε να πάμε από έναν στενό χωματόδρομο που από τις βροχές είχε γεμίσει τεράστιες λακούβες. Μπήκαμε αρκετά μέσα στο δάσος όταν ξεπρόβαλλαν τα φώτα του ξενοδοχείου Οwinrich resort.
Mόλις φτάσαμε 2-3 άτομα από το προσωπικό βγήκαν έξω να μας υποδεχτούν και να πάρουν τις βαλίτσες μας. Ο Τίσσα θα έμενε σε δωμάτιο που είχαν για τους οδηγούς. Περιμέναμε λίγο και σύντομα μας έδωσαν το δωμάτιο μας, το οποίο ήταν μεγάλο και κάπως άδειο. Είχε βέβαια air condition και επίσης είχαν θυμηθεί και έβαλαν πάνω απ'το κρεβάτι κουνουπιέρα. Ευτυχώς δηλαδή, γιατί είμασταν πάλι μέσα στην φύση και είχε πάρα πολλά έντομα.
Το δωμάτιο
Από το check in μας ρώτησαν τι θέλουμε να παραγγείλουμε για το δείπνο μας για να προλάβουν να τα ετοιμάσουν. Πριν πάμε στο εστιατόριο του ξενοδοχείου είδαμε στο μπάνιο του δωματίου μας ότι στον νιπτήρα είχε αμέτρητα μυρμήγκια σε όλα τα μεγέθη.. Το είπαμε στη ρεσεψιόν και όταν λίγο μετά ήρθε ένα παιδί να καθαρίσει τα μυρμήγκια είχαν εξαφανιστεί! Ούτε ένα.. Οπότε έφυγε και εμείς πήγαμε για φαγητό. Το εστιατόριο είναι έξω, κάτω από υπόστεγο, οπότε βάλαμε αντικουνουπικό γιατί θα γινόταν μάχη. Ήταν και ο στόχος για "ούτε ένα τσίμπημα" και μέχρι τώρα το είχαμε καταφέρει.
Το τραπέζι μας ήταν στρωμένο και περιμέναμε να μας φέρουν τα πιάτα μας. Στο άδειο πιάτο του άντρα μου ήταν μέσα ένα έντομο.. Όταν ο σερβιτόρος ήρθε για να μας φέρει κάτι, το είδε, το έλιωσε και το έβγαλε απ'το πιάτο.. Βέβαια δεν έφερε άλλο (πιάτο).. Εντάξει αφού το καθάρισε, λέγαμε και γελούσαμε. Εγώ σηκώθηκα, μιας και δε μας είχαν σερβίρει ακόμα, πήγα στο δωμάτιο και πήρα ένα μαντιλάκι ντετόλ. Γύρισα στο τραπέζι, πέρασα ένα χεράκι τα μαχαιροπίρουνά μας και τα άδεια πιατάκια και ένιωσα πολύ καλύτερα
Ήρθε και το φαγητό και ήταν ίσως το καλυτερο γεύμα μας όσο μείναμε στην Σρι λάνκα. Εγώ πήρα king prawns rice curry και ο άντρας μου chicken curry αν θυμάμαι καλά. Ήταν σκοτεινά και δεν βλέπαμε την φύση γύρω μας, κάτι βέβαια που εκτιμήσαμε πολύ την επόμενη μέρα στο πρωινό.
Γυρίσαμε στο δωμάτιο και τα μυρμήγκια στο μπάνιο είχαν βέβαια επιστρέψει. Αθώα λέμε είναι, δε πειράζει.. Ξαπλώσαμε κάτω από την κουνουπιέρα μας και ένιωθα ασφάλεια σε σχέση με το προηγούμενο βράδυ που δεν είχαμε. Κάποια στιγμή σηκώθηκα για να πάρω κάτι από την βαλίτσα μου και έπαθα σοκ!!! Η βαλίτσα μου ήταν πάνω σε μια καρέκλα και ήταν ανοιχτή.. Και είχαν μπει μέσα άπειρα μυρμήγκια!!! Ήταν παντού! Μέσα σε όλα μου τα ρούχα! Ακόμα και στο τσαντάκι μου που ήταν εκεί μπήκαν γιατί είχα κάνει το λάθος μέσα σε ένα τσεπάκι να αφήσω το νάυλον από κάτι κρακεράκια που είχα φάει και είχαν μείνει λίγα ψιχουλάκια.. Οπότε για καμιά ώρα, και ενώ είμασταν κουρασμένοι και νυστάζαμε, αδειάσαμε όλη τη βαλίτσα και τινάξαμε ένα ένα όλα τα ρούχα. Τινάξαμε τη βαλίτσα, την πέρασα με ντετόλ, τα ξανάβαλα μέσα και μετά ψάχναμε το κατάλληλο μέρος για να βάλουμε τα πράγματα μας για να μην έχουν πρόσβαση τα βρωμομύρμηγκα. Ευτυχώς η άλλη μας βαλίτσα ήταν κλειστή και δε μπήκε τίποτα μέσα. Βάλαμε κάποια πράγματα πάνω στην ντουλάπα, κρεμάσαμε κάποια άλλα και ελπίζαμε ότι δε θα βρούνε τρόπο να μπουν στις κλειστές βαλίτσες.. Πάντως κοιμηθήκαμε αρκετά καλά, αφού πρώτα σερφάραμε λίγο από τα κινητά μας..
Το πρωί ελέγξαμε ξανά τις βαλίτσες μας και ευτυχώς ήταν οκ.. Οπότε βγήκαμε στο εστιατόριο για πρωινό. Ήταν πανέμορφα!
Ο Τίσσα συνεννοήθηκε με τους υπεύθυνους στο εργοστάσιο και αφού βγάλαμε εισιτήριο περιμέναμε στον χώρο αναμονής να έρθει ένας υπάλληλος για να μας ξεναγήσει σε όλους τους χώρους. Για τον ίδιο λόγο ήταν εκεί μόνο άλλο ένα ζευγάρι Ολλανδών. Μέχρι να έρθει ο ξεναγός, χάζευα γύρω γύρω τις εικόνες που είχαν στους τοίχους..
Μετά από λίγο ήρθε και ήταν ένας 60άρης Σριλανκένζος με πολύ ακαταλαβίστικη προφορά. Μέσα στο εργοστάσιο είχε και πολύ θόρυβο από τα μηχανήματα οπότε δε καταλαβαίναμε ούτε τα μισά απόσα έλεγε. Μας είπε ότι απαγορεύονται οι φωτογραφίες στους περισσότερους χώρους και βέβαια το σεβαστήκαμε. Μας έδειξε όλη τη διαδικασία και όλα τα στάδια απ'τα οποία περνάνε τα φύλλα τσαγιού μέχρι να έχουμε το προϊόν, το οποίο βγαίνει σε διάφορες ποιότητες.
Δε γινόταν να μη προσέξουμε το πόσο παλιό ήταν το εργοστάσιο, οι εγκαταστάσεις, τα μηχανήματα.. Παμπάλαια και σκουριασμένα έκαναν αυτή τη δουλειά εδώ και δεκάααδες χρόνια.. Παντού σκόνη από την επεξεργασία του τσαγιού και ξυπόλητοι εργάτες μέσα, πατούσαν πάνω σε ποσότητες τσαγιού που μάζευαν ακόμα και απ'το πάτωμα. Όταν ανοίγω ένα φακελάκι τσάι πλέον σκέφτομαι πως μπορεί να έχει βρεθεί σε βρώμικα πατώματα και να το έχουν πατήσει και μερικοί άνθρωποι, οπότε θέλει καλό βράσιμο!
Ο ξεναγός μας έδειξε την αποθήκη με το τσάι συσκευασμένο σε τεράστια τσουβάλια. Από εκεί φεύγουν για τους πελάτες τους που είναι μεγάλες εταιρίες τσαγιού σε όλο το κόσμο οι οποίες απλά προσθέτουν διάφορα αρώματα και τα βάζουν στις δικές τους συσκευασίες για να τα διαθέσουν στην αγορά.
Το εργοστάσιο εξωτερικά
Λευκό τσάι - silver tips η πιο ακριβή ποικιλία τσαγιού
Τα φύλλα για αποξήρανση (εδώ μας άφησε να βγάλουμε φώτο)
Οι τρεις φάσεις που περνάνε τα φύλλα τσαγιού (υπάρχει και τέταρτη σε κάποια είδη που τα κάνουν πούδρα)
Tea tasting (όταν πήγαμε εμείς δεν είχε)
Φύγαμε λοιπόν από το εργοστάσιο και είχαμε ακόμα πολύ δρόμο μέχρι το ξενοδοχείο μας, που ήταν στην Godakawela. Στη διαδρομή ο Τίσσα μας έδειξε κάποιες εγκαταστάσεις όπου γίνεται εξόρυξη πολύτιμων λίθων. Η Σρι λάνκα εκτός των άλλων είναι γνωστή και για τα ζαφείρια της..
Και όταν κόντευε να νυχτώσει πέσαμε πάνω σε εκδηλώσεις για τις επερχόμενες εκλογές. Διάφοροι με πλακάτ στα χέρια, περπατούσαν στο δρόμο και φώναζαν συνθήματα υπέρ του πρώην πρωθυπουργού..
Ένα από τα αμέτρητα εκλογικά του κέντρα
Και βέβαια γιγαντοαφίσες
Ο πρώην πρωθυπουργός διοργάνωσε και συναυλία.. Συγγνώμη για την ποιότητα των φωτογραφιών αλλά μέσα απ'το αμάξι δε μπορούσα να κάνω και πολλά..
Σταματήσαμε σε ένα super market food city που βρήκαμε στο δρόμο μας και πήραμε διάφορα εφόδια καθώς και ντόπια φρούτα για να δοκιμάσουμε. Ο σριλανκέζικος ανανάς είναι ο πιο νόστιμος που έχω φάει. Ο Τίσσα μας περίμενε στο πάρκινγκ, και ενώ είναι πολύ καλός οδηγός και τα έβγαλε πέρα σε πολύ αντίξοες συνθήκες, εκεί στο ξεπαρκάρισμα, με τις λάθος οδηγίες ενός υπαλλήλου χτύπησε λίγο πίσω το αυτοκίνητο.. Ευτυχώς όχι κάτι σοβαρό..
Πιάσαμε συζήτηση με τον Τίσσα για το φαγητό και για τα φρούτα. Μας έλεγε πόσο εκτιμά την μεσογειακή διατροφή και γνώριζε αρκετά πράγματα. Στην Σρι λάνκα χρησιμοποιούν σχεδόν αποκλειστικά λάδι από καρύδα στην διατροφή τους. Μιλούσαμε για τα αγαπημένα μας φρούτα, και εμείς λέγαμε για φράουλες, ανανάδες, μπανάνες.. Ο Τίσσα όμως είχε λαχτάρα για ένα φρούτο που πολύ δύσκολα βρίσκει εκεί. Δεν θυμόταν πως το λένε, και μας λέει "αυτό που βάζουν για διακόσμηση στις τούρτες"..
-"Α! μήπως κεράσια;"
-" Yes, yes the cherries!! I don't care about the strawberries, I don't care about the bananas or the pineapples.. Ahh the cherries.." έλεγε με λαχτάρα! "Όποτε βρω δε μπορώ να αντισταθώ.."
-" Στην Ελλάδα το καλοκαίρι έχουμε πολλά κεράσια, και μας μας αρέσουν, αλλά συνήθως αυτό που βρίσκεις δύσκολα το λαχταράς και πιο πολύ.."
Ο Τίσσα συμφώνησε και μας είπε για τα αβοκάντο, που σε άλλες χώρες είναι ακριβά αλλά εκεί κανείς δεν αγοράζει γιατί έχει παντού άγρια και όποιος θέλει κόβει και τρώει..
Είχε πλέον νυχτώσει για τα καλά και κοντεύαμε στην πόλη που ήταν το ξενοδοχείο. Ο Τίσσα ρωτούσε μήπως το ξέρει κανείς, αλλά ήταν καινούριο, και μέσα στη ζούγκλα όπως αποδείχτηκε, οπότε δυσκολευτήκαμε πολύ να το βρούμε. Επρεπε να πάμε από έναν στενό χωματόδρομο που από τις βροχές είχε γεμίσει τεράστιες λακούβες. Μπήκαμε αρκετά μέσα στο δάσος όταν ξεπρόβαλλαν τα φώτα του ξενοδοχείου Οwinrich resort.
Mόλις φτάσαμε 2-3 άτομα από το προσωπικό βγήκαν έξω να μας υποδεχτούν και να πάρουν τις βαλίτσες μας. Ο Τίσσα θα έμενε σε δωμάτιο που είχαν για τους οδηγούς. Περιμέναμε λίγο και σύντομα μας έδωσαν το δωμάτιο μας, το οποίο ήταν μεγάλο και κάπως άδειο. Είχε βέβαια air condition και επίσης είχαν θυμηθεί και έβαλαν πάνω απ'το κρεβάτι κουνουπιέρα. Ευτυχώς δηλαδή, γιατί είμασταν πάλι μέσα στην φύση και είχε πάρα πολλά έντομα.
Το δωμάτιο
Από το check in μας ρώτησαν τι θέλουμε να παραγγείλουμε για το δείπνο μας για να προλάβουν να τα ετοιμάσουν. Πριν πάμε στο εστιατόριο του ξενοδοχείου είδαμε στο μπάνιο του δωματίου μας ότι στον νιπτήρα είχε αμέτρητα μυρμήγκια σε όλα τα μεγέθη.. Το είπαμε στη ρεσεψιόν και όταν λίγο μετά ήρθε ένα παιδί να καθαρίσει τα μυρμήγκια είχαν εξαφανιστεί! Ούτε ένα.. Οπότε έφυγε και εμείς πήγαμε για φαγητό. Το εστιατόριο είναι έξω, κάτω από υπόστεγο, οπότε βάλαμε αντικουνουπικό γιατί θα γινόταν μάχη. Ήταν και ο στόχος για "ούτε ένα τσίμπημα" και μέχρι τώρα το είχαμε καταφέρει.
Το τραπέζι μας ήταν στρωμένο και περιμέναμε να μας φέρουν τα πιάτα μας. Στο άδειο πιάτο του άντρα μου ήταν μέσα ένα έντομο.. Όταν ο σερβιτόρος ήρθε για να μας φέρει κάτι, το είδε, το έλιωσε και το έβγαλε απ'το πιάτο.. Βέβαια δεν έφερε άλλο (πιάτο).. Εντάξει αφού το καθάρισε, λέγαμε και γελούσαμε. Εγώ σηκώθηκα, μιας και δε μας είχαν σερβίρει ακόμα, πήγα στο δωμάτιο και πήρα ένα μαντιλάκι ντετόλ. Γύρισα στο τραπέζι, πέρασα ένα χεράκι τα μαχαιροπίρουνά μας και τα άδεια πιατάκια και ένιωσα πολύ καλύτερα
Ήρθε και το φαγητό και ήταν ίσως το καλυτερο γεύμα μας όσο μείναμε στην Σρι λάνκα. Εγώ πήρα king prawns rice curry και ο άντρας μου chicken curry αν θυμάμαι καλά. Ήταν σκοτεινά και δεν βλέπαμε την φύση γύρω μας, κάτι βέβαια που εκτιμήσαμε πολύ την επόμενη μέρα στο πρωινό.
Γυρίσαμε στο δωμάτιο και τα μυρμήγκια στο μπάνιο είχαν βέβαια επιστρέψει. Αθώα λέμε είναι, δε πειράζει.. Ξαπλώσαμε κάτω από την κουνουπιέρα μας και ένιωθα ασφάλεια σε σχέση με το προηγούμενο βράδυ που δεν είχαμε. Κάποια στιγμή σηκώθηκα για να πάρω κάτι από την βαλίτσα μου και έπαθα σοκ!!! Η βαλίτσα μου ήταν πάνω σε μια καρέκλα και ήταν ανοιχτή.. Και είχαν μπει μέσα άπειρα μυρμήγκια!!! Ήταν παντού! Μέσα σε όλα μου τα ρούχα! Ακόμα και στο τσαντάκι μου που ήταν εκεί μπήκαν γιατί είχα κάνει το λάθος μέσα σε ένα τσεπάκι να αφήσω το νάυλον από κάτι κρακεράκια που είχα φάει και είχαν μείνει λίγα ψιχουλάκια.. Οπότε για καμιά ώρα, και ενώ είμασταν κουρασμένοι και νυστάζαμε, αδειάσαμε όλη τη βαλίτσα και τινάξαμε ένα ένα όλα τα ρούχα. Τινάξαμε τη βαλίτσα, την πέρασα με ντετόλ, τα ξανάβαλα μέσα και μετά ψάχναμε το κατάλληλο μέρος για να βάλουμε τα πράγματα μας για να μην έχουν πρόσβαση τα βρωμομύρμηγκα. Ευτυχώς η άλλη μας βαλίτσα ήταν κλειστή και δε μπήκε τίποτα μέσα. Βάλαμε κάποια πράγματα πάνω στην ντουλάπα, κρεμάσαμε κάποια άλλα και ελπίζαμε ότι δε θα βρούνε τρόπο να μπουν στις κλειστές βαλίτσες.. Πάντως κοιμηθήκαμε αρκετά καλά, αφού πρώτα σερφάραμε λίγο από τα κινητά μας..
Το πρωί ελέγξαμε ξανά τις βαλίτσες μας και ευτυχώς ήταν οκ.. Οπότε βγήκαμε στο εστιατόριο για πρωινό. Ήταν πανέμορφα!
Last edited:
