go2dbeach
Member
- Μηνύματα
- 5.967
- Likes
- 9.374
- Επόμενο Ταξίδι
- Λατινική Αμερική
- Ταξίδι-Όνειρο
- Λατινική Αμερική
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Κεφάλαιο 2ο
- Boca chica
- Κεφάλαιο 4ο
- Κεφάλαιο 5ο
- Σάντο Ντομίνγκο
- Vamos a la playa?
- Νότια ακτογράμμη
- Κεφάλαιο 10ο
- Punta Cana
- Bayahibe
- Κεφάλαιο 13ο
- Bayahibe
- Bayahibe
- Isla Saona
- Isla Saona
- Κεφάλαιο 18ο
- Κεφάλαιο 19ο
- Κεφάλαιο 20ο
- Λας Γκαλέρας
- Ελ Ρινκόν
- Ελ Ρινκόν-στον παράδεισο
- Ελ Ρινκόν
- Λοs Κακάοs
- Isla Bacardi
- Σαμάνα
- Πλάγια ελ Βάγιε
- Ελ Ρινκόν
- Salto de Limon
- Salto de Limon
- Λας Τερένας
- Loma Cercada hotel
- Amber coast
- Amber coast
- Πουέρτο Πλάτα-Σαντιάγο
- Δομηνικανές Άλπεις-Jarabacoa
- Κεφάλαιο 38ο (Επίλογος)
Οι Δομηνικανοι επιασαν δουλεια ετοιμαζοντας το bbq στην παραλια.
Μας ειπαν να παμε οπου θελουμε και να γυρισουμε σε καμια ωρα αν θελαμε για φαγητο και ποτα.Ειχαμε τρεις ωρες να περασουμε πανω στο νησι , αφου για να κερδισουμε χρονο θα φευγαμε με ταχυπλοο.Ωραια!
Πηρα ενα δροσερο κοκτειλ , απομακρυνθηκαμε αρκετα απο τους υπολοιπους και επιασα μια ξαπλωστρα απ’τις πολλες που ηταν σκορπιες εκει που οι φοινικες συναντουσαν τη θαλασσα..Η ωρα περασε με βουτιες στα ζεστα νερα , φωτογραφιες , ξαπλα , βολτα στο δασος με τους φοινικες που λατρευω! Ο ηλιος , η θαλασσα , η αμμος , το φοβερο τοπιο συνωμοτουν ωστε να ζησεις μια αξεχαστη αυθεντικη μερα με τις αισθησεις σου να παιρνουν φωτια και την ψυχη σου να γαληνευει. Μακρια απο ολα...
Καταλαβα οτι ηταν η ωρα του φαγητου απο τις μυρωδιες του ψητου χοιρινου και του ξιφια που μου εσπαγαν τη μυτη. Τα φαγητα ηταν σαν ενας Ισπανος και ενας Αφρικανος μαγειρας να ανακατεψαν τα υλικα , να εσμιξαν τις τεχνικες τους και δημιουργησαν απιθανες γευσεις και πραγματικα δεν ηξερες τι να διαλεξεις!Δεν ξερω πως καταφεραν πανω σε μια παραλια να φιαξουν αυτον τον μεγαλο και ποικιλο μπουφε!
Στη περιοχη του bbq υπηρχαν σκορπια παγκακια με palapa οροφες τελεια για να μας φιλοξενησουν για φαγητο αλλα ακομα και για φωτογραφιες.Η βλαστηση ηταν τοσο πυκνη που δε βλεποσουν με αυτους που ετρωγαν στο διπλανο παγκακι.Η αισθηση οτι εισαι ολομοναχος επικρατουσε παντου..
Ευτυχως οι βαρκες και τα καταμαραν αραζουν σε διαφορετικα σημεια του νησιου κι ετσι εξασφαλιζεται η αισθηση "ειμαι ο Ροβινσωνας Κρουσος" εστα και για μια μερα σε καθε εκδρομεα.
Αναμεσα στα φοινικοδεντρα υπαρχει ενα μικρο ψαροχωρι, το Mano Juan.
Το επισημο ονομα του μοναδικου χωριου του νησιου ειναι Adanamay, αλλα ειναι γνωστο ως Mano Juan προερχομενο απο το hermano Juan που σημαινει αδελφος Χουαν. Ο Χουαν ηταν ενας κατοικος του χωριου τοσο δημοφιλης που οποιος αναφεροταν στο Adamanay το ελεγε 'το μερος που κατοικει ο αδελφος Χουαν' κι ετσι εμεινε.Οι κατοικοι ειναι σεμνοι και φιλικοι και υποδεχονται τους επισκεπτες με χαμογελο. Καποιες καλυβες εχουν αρχισει να λειτουργουν ως μινι μαρκετ πουλωντας απο κρυα αναψυκτικα μεχρι παγωτα και σουβενιρ προσπαθωντας να βγαλουν κατι και απο τον τουρισμο εκτος απο το ψαρεμα.
Οι ντοπιοι ψαραδες εχουν βαψει με ζωντανα παστελ χρωματα τις καλυβες και τις βαρκες τους προσπαθωντας να συναγωνιστουν την πολυχρωμια του βυθου.
Δεν ηθελα να χασω δευτερολεπτο! Ο ωκεανος με καλουσε , η ζεστη θαλασσα με καλοδεχοταν , τα πολυχρωμα κοπαδια κολυμπουσαν διπλα μου , σχεδον κολουσαν πανω στη μασκα μου με περιεργεια μεγαλυτερη απ’τη δικη μου.Οι πειρατες της Καραιβικης γυρνουσαν για χρονια στα νερα τριγυρω ψαχνοντας για μυθικους θησαυρους κι εγω τον βρηκα σε μια μερα!
Τι ονειρο! Μη με ξυπνησει κανεις!! Οχι δε φευγουμε!!! Φευγουμε...
Χαιρετησα τους κομενους κορμους πανω στην αμμο , που καποιος ειχε λαξεψει σαν αγαλματα Τικι.Τον γαλανο ουρανο με τα δυο μολις συννεφα , απαραιτητο αξεσουαρ για πιο πολυ γοητεια στο ντεκορ , τη φυτεια με τους φοινικες , την παραλια με τη λευκη πουδρενια αμμο , τα τυρκουαζ νερα...
Επιστρεψαμε προς Bayahibe με ενα ταχυπλοο που πετουσε πανω απο τα κυμματα με τον οδηγο να κανει επιτηδες αποτομες στροφες και τρελες μανουβρες και ξαφνικα εκοψε ταχυτητα καθως πλησιασαμε την piscina naturale, μια περιοχη με ρηχα ζεστα νερα και μερος του εθνικου παρκου. Ειναι ενα κομματι αμμου βυθισμενο λιγα μολις εκατοστα κατω απο το νερο σε χρωμα και θερμοκρασια πισινας και που κατοικειται κυριως απο μεγαλους πορτοκαλι αστεριες.
Μιση ωριτσα για κοκτειλ εδω, με το ποτο σου μεσα στο νερο, σνορκελ μεχρι τελικης πτωσης και παιχνιδια με μικρα ψαρια που μαζευονται γυρω απο τα κομμενα ψωμακια τοστ που πετουσαν στο νερο οι βαρκαρηδες.
Ετσςι τελειωσε αυτη η ημερισια εκδρομη στις δυτικες ακτες του Αγιου Δομηνικου, μια μερα γεματη ομορφες εικονες. Το απογευματακι βρεθηκα στις ακτες του Bayahibe να ξεθαβω ενα μπουκαλι ρουμι που τωρα κοσμει το μπαρ του σαλονιου μου και στη φωτογραφια του βλεπω τον Mr σε μια ξιφομαχια μεχρι θανατου με τον πειρατη, ενω εγω χαμογελω αναμεσα τους..Καθε φορα που το βλεπω θυμαμαι το νησι των πειρατων και σκεφτομαι οτι πραγματι υπαρχουν καποια μερη που η τελειοτητα της φυσικης ομορφιας σου δινει την αισθηση οτι ο μυθος του επιγειου παραδεισου πιθανον και να μην ειναι μυθος.
Αυτο το μερος επρεπε να το κρατησουμε για το τελος του ταξιδιου , ειπα στον Mr.
Δε νομιζω οτι θα δουμε πιο ωραιο μερος σε ολο το ταξιδι μας!Συμφωνησε.
Ποσο λαθος καναμε και οι δυο...
Μας ειπαν να παμε οπου θελουμε και να γυρισουμε σε καμια ωρα αν θελαμε για φαγητο και ποτα.Ειχαμε τρεις ωρες να περασουμε πανω στο νησι , αφου για να κερδισουμε χρονο θα φευγαμε με ταχυπλοο.Ωραια!
Πηρα ενα δροσερο κοκτειλ , απομακρυνθηκαμε αρκετα απο τους υπολοιπους και επιασα μια ξαπλωστρα απ’τις πολλες που ηταν σκορπιες εκει που οι φοινικες συναντουσαν τη θαλασσα..Η ωρα περασε με βουτιες στα ζεστα νερα , φωτογραφιες , ξαπλα , βολτα στο δασος με τους φοινικες που λατρευω! Ο ηλιος , η θαλασσα , η αμμος , το φοβερο τοπιο συνωμοτουν ωστε να ζησεις μια αξεχαστη αυθεντικη μερα με τις αισθησεις σου να παιρνουν φωτια και την ψυχη σου να γαληνευει. Μακρια απο ολα...
Στη περιοχη του bbq υπηρχαν σκορπια παγκακια με palapa οροφες τελεια για να μας φιλοξενησουν για φαγητο αλλα ακομα και για φωτογραφιες.Η βλαστηση ηταν τοσο πυκνη που δε βλεποσουν με αυτους που ετρωγαν στο διπλανο παγκακι.Η αισθηση οτι εισαι ολομοναχος επικρατουσε παντου..
Ευτυχως οι βαρκες και τα καταμαραν αραζουν σε διαφορετικα σημεια του νησιου κι ετσι εξασφαλιζεται η αισθηση "ειμαι ο Ροβινσωνας Κρουσος" εστα και για μια μερα σε καθε εκδρομεα.
Αναμεσα στα φοινικοδεντρα υπαρχει ενα μικρο ψαροχωρι, το Mano Juan.
Το επισημο ονομα του μοναδικου χωριου του νησιου ειναι Adanamay, αλλα ειναι γνωστο ως Mano Juan προερχομενο απο το hermano Juan που σημαινει αδελφος Χουαν. Ο Χουαν ηταν ενας κατοικος του χωριου τοσο δημοφιλης που οποιος αναφεροταν στο Adamanay το ελεγε 'το μερος που κατοικει ο αδελφος Χουαν' κι ετσι εμεινε.Οι κατοικοι ειναι σεμνοι και φιλικοι και υποδεχονται τους επισκεπτες με χαμογελο. Καποιες καλυβες εχουν αρχισει να λειτουργουν ως μινι μαρκετ πουλωντας απο κρυα αναψυκτικα μεχρι παγωτα και σουβενιρ προσπαθωντας να βγαλουν κατι και απο τον τουρισμο εκτος απο το ψαρεμα.
Οι ντοπιοι ψαραδες εχουν βαψει με ζωντανα παστελ χρωματα τις καλυβες και τις βαρκες τους προσπαθωντας να συναγωνιστουν την πολυχρωμια του βυθου.
Δεν ηθελα να χασω δευτερολεπτο! Ο ωκεανος με καλουσε , η ζεστη θαλασσα με καλοδεχοταν , τα πολυχρωμα κοπαδια κολυμπουσαν διπλα μου , σχεδον κολουσαν πανω στη μασκα μου με περιεργεια μεγαλυτερη απ’τη δικη μου.Οι πειρατες της Καραιβικης γυρνουσαν για χρονια στα νερα τριγυρω ψαχνοντας για μυθικους θησαυρους κι εγω τον βρηκα σε μια μερα!
Τι ονειρο! Μη με ξυπνησει κανεις!! Οχι δε φευγουμε!!! Φευγουμε...
Χαιρετησα τους κομενους κορμους πανω στην αμμο , που καποιος ειχε λαξεψει σαν αγαλματα Τικι.Τον γαλανο ουρανο με τα δυο μολις συννεφα , απαραιτητο αξεσουαρ για πιο πολυ γοητεια στο ντεκορ , τη φυτεια με τους φοινικες , την παραλια με τη λευκη πουδρενια αμμο , τα τυρκουαζ νερα...
Επιστρεψαμε προς Bayahibe με ενα ταχυπλοο που πετουσε πανω απο τα κυμματα με τον οδηγο να κανει επιτηδες αποτομες στροφες και τρελες μανουβρες και ξαφνικα εκοψε ταχυτητα καθως πλησιασαμε την piscina naturale, μια περιοχη με ρηχα ζεστα νερα και μερος του εθνικου παρκου. Ειναι ενα κομματι αμμου βυθισμενο λιγα μολις εκατοστα κατω απο το νερο σε χρωμα και θερμοκρασια πισινας και που κατοικειται κυριως απο μεγαλους πορτοκαλι αστεριες.
Μιση ωριτσα για κοκτειλ εδω, με το ποτο σου μεσα στο νερο, σνορκελ μεχρι τελικης πτωσης και παιχνιδια με μικρα ψαρια που μαζευονται γυρω απο τα κομμενα ψωμακια τοστ που πετουσαν στο νερο οι βαρκαρηδες.
Ετσςι τελειωσε αυτη η ημερισια εκδρομη στις δυτικες ακτες του Αγιου Δομηνικου, μια μερα γεματη ομορφες εικονες. Το απογευματακι βρεθηκα στις ακτες του Bayahibe να ξεθαβω ενα μπουκαλι ρουμι που τωρα κοσμει το μπαρ του σαλονιου μου και στη φωτογραφια του βλεπω τον Mr σε μια ξιφομαχια μεχρι θανατου με τον πειρατη, ενω εγω χαμογελω αναμεσα τους..Καθε φορα που το βλεπω θυμαμαι το νησι των πειρατων και σκεφτομαι οτι πραγματι υπαρχουν καποια μερη που η τελειοτητα της φυσικης ομορφιας σου δινει την αισθηση οτι ο μυθος του επιγειου παραδεισου πιθανον και να μην ειναι μυθος.
Αυτο το μερος επρεπε να το κρατησουμε για το τελος του ταξιδιου , ειπα στον Mr.
Δε νομιζω οτι θα δουμε πιο ωραιο μερος σε ολο το ταξιδι μας!Συμφωνησε.
Ποσο λαθος καναμε και οι δυο...
Last edited:
