Mikkael Sin
Member
- Μηνύματα
- 38
- Likes
- 395
- Επόμενο Ταξίδι
- Βαλκάνια
- Ταξίδι-Όνειρο
- Νορβηγικά φιορδ
Αυτό δεν ήταν ύπνος... Λήθαργος ήταν αφού κράτησε κάτι περισσότερο από 2 μήνες 
Ξημέρωσε μια ηλιόλουστη μέρα στην Κοστάντσα και βγήκαμε κατ' ευθείαν για βόλτα στην πόλη. Για αρχή πήραμε το αυτοκίνητο και ξεκινήσαμε για τη Μαμάια, μια χερσόνησο κοντά στην πόλη, στο πλέον τουριστικό-παραθεριστικό τμήμα της Ρουμανίας.
Προσωπικά, μέρος που να παραπέμπει τόσο σε "μαζικό" τουρισμό, δεν έχω ξαναδεί πουθενά στον κόσμο! Τόσα χιλιόμετρα παραλίας με συνεχόμενες μονάδες ξενοδοχείων, χώρων εστίασης και διασκέδασης δεν έχω ξαναδεί... Τα θεματικά πάρκα διαδέχονταν τα λούνα πάρκ, πάνω απ' το κεφάλι μας πηγαινοέρχονταν τελεφερίκ, ενώ θεόρατες ξενοδοχειακές μονάδες διαδέχονταν η μια την άλλη. Επίσης, πουθενά αλλού -ως τότε- δεν είχα δει τόσες διαφημίσεις που παρέπεμπαν σε... σεξ (είτε επρόκειτο για διαφήμιση προφυλακτικών, είτε τα μοντέλα που είχαν επιλεγεί για να διαφημίσουν κάποιο club, casino και δεν ξέρω τι άλλο). Παράλληλα, στη δεξιά μεριά του δρόμου κι όπως κινούμασταν με μικρή ταχύτητα, ηλικιωμένοι κατά κανόνα ιδιοκτήτες δωματίων κουνούσαν τα κλειδιά μπροστά στα διερχόμενα οχήματα ή τους περαστικούς! Η αλήθεια είναι πως βρήκα αυτή τη μέθοδο πολύ λιγότερο ενοχλητική από την αντίστοιχη συμπεριφορά των "δικών μας" στα νησιά και τα παραθαλάσσια μέρη γενικώς.
Δεν ήταν όλα ωραία, ούτε όλα καινούρια. Σύμφωνοι, η περιοχή είναι... καρακιτς κι αυτό είναι το κύριο χαρακτηριστικό της. Από εκεί και πέρα, άναρχη δόμηση αλλά και κάποιες εξαιρετικές μονάδες, ανάμεσα σε πρώην σοσιαλιστικά μεγαθήρια που ακόμα και την περίοδο Τσαουσέσκου φιλοξενούσαν τουρίστες από ολόκληρη τη Ρουμανία αλλά και τις χώρες του Ανατολικού Μπλοκ.
Σε καμία περίπτωση δε "ζήλεψα" διακοπές μακράς διαρκείας σ' εκείνο το μέρος. Στο φοιτητιλίκι μου δε θα έλεγα όχι μάλλον, για 1-2 εξαντλητικές βραδιές αλλά τίποτα περισσότερο. Η πιο μεγάλη απογοήτευση όμως, ήρθε από το αμιγώς παραλιακό μέτωπο! Πέρα απ' το ότι η παραλία είναι αρκετά χιλιόμετρα με μεγάλο πλάτος θυμίζοντας περισσότερο ωκεανό, είχε μια απίστευτη λασπούρα που πιθανόν προέρχονταν κι από την κακοκαιρία της προηγούμενης μέρας. Η θάλασσα ήρεμη αλλά περισσότερος κόσμος κάθονταν έξω παρά δροσίζονταν σ' αυτή. Μας έπιασε κάτι σαν "αηδία" και αποφασίσαμε να επιστρέψουμε για βόλτες στην πόλη.
Η Κοστάντσα δε λέει και πολλά. Το λιμάνι της ήταν πολύ βρώμικο και δεν ήταν ευχάριστο για περπάτημα. Βεβαίως δεν πρέπει να παραλείψεις μια επίσκεψη στο παλιό καζίνο, το οποίο είναι πραγματικά εντυπωσιακό. Είχε αρχίσει και πάλι να σκοτεινιάζει κι έρχονταν καταιγίδα από τη Μαύρη Θάλασσα. Εδώ το τοπίο μου θύμισε κάτι από Βόσπορο και Κωνσταντινούπολη.
Στην παλιά πόλη επίσης δεν είδαμε κάτι σπουδαίο. Βασικά, απ' όλες τις πόλεις της Ρουμανίας που γυρίσαμε στα ταξίδια μας, η Κοστάντσα είναι η πιο "μπερδεμένη". Το παλιό παντρεύεται με το νέο, το αριστοκρατικό με το "βρώμικο", η παράδοση με τους νεωτερισμούς. Παρόλα αυτά, είναι μια "ζωντανή" πόλη κι έχεις πολλά να κάνεις αν βρεθείς εκεί.
Ξημέρωσε μια ηλιόλουστη μέρα στην Κοστάντσα και βγήκαμε κατ' ευθείαν για βόλτα στην πόλη. Για αρχή πήραμε το αυτοκίνητο και ξεκινήσαμε για τη Μαμάια, μια χερσόνησο κοντά στην πόλη, στο πλέον τουριστικό-παραθεριστικό τμήμα της Ρουμανίας.
Προσωπικά, μέρος που να παραπέμπει τόσο σε "μαζικό" τουρισμό, δεν έχω ξαναδεί πουθενά στον κόσμο! Τόσα χιλιόμετρα παραλίας με συνεχόμενες μονάδες ξενοδοχείων, χώρων εστίασης και διασκέδασης δεν έχω ξαναδεί... Τα θεματικά πάρκα διαδέχονταν τα λούνα πάρκ, πάνω απ' το κεφάλι μας πηγαινοέρχονταν τελεφερίκ, ενώ θεόρατες ξενοδοχειακές μονάδες διαδέχονταν η μια την άλλη. Επίσης, πουθενά αλλού -ως τότε- δεν είχα δει τόσες διαφημίσεις που παρέπεμπαν σε... σεξ (είτε επρόκειτο για διαφήμιση προφυλακτικών, είτε τα μοντέλα που είχαν επιλεγεί για να διαφημίσουν κάποιο club, casino και δεν ξέρω τι άλλο). Παράλληλα, στη δεξιά μεριά του δρόμου κι όπως κινούμασταν με μικρή ταχύτητα, ηλικιωμένοι κατά κανόνα ιδιοκτήτες δωματίων κουνούσαν τα κλειδιά μπροστά στα διερχόμενα οχήματα ή τους περαστικούς! Η αλήθεια είναι πως βρήκα αυτή τη μέθοδο πολύ λιγότερο ενοχλητική από την αντίστοιχη συμπεριφορά των "δικών μας" στα νησιά και τα παραθαλάσσια μέρη γενικώς.
Δεν ήταν όλα ωραία, ούτε όλα καινούρια. Σύμφωνοι, η περιοχή είναι... καρακιτς κι αυτό είναι το κύριο χαρακτηριστικό της. Από εκεί και πέρα, άναρχη δόμηση αλλά και κάποιες εξαιρετικές μονάδες, ανάμεσα σε πρώην σοσιαλιστικά μεγαθήρια που ακόμα και την περίοδο Τσαουσέσκου φιλοξενούσαν τουρίστες από ολόκληρη τη Ρουμανία αλλά και τις χώρες του Ανατολικού Μπλοκ.
Σε καμία περίπτωση δε "ζήλεψα" διακοπές μακράς διαρκείας σ' εκείνο το μέρος. Στο φοιτητιλίκι μου δε θα έλεγα όχι μάλλον, για 1-2 εξαντλητικές βραδιές αλλά τίποτα περισσότερο. Η πιο μεγάλη απογοήτευση όμως, ήρθε από το αμιγώς παραλιακό μέτωπο! Πέρα απ' το ότι η παραλία είναι αρκετά χιλιόμετρα με μεγάλο πλάτος θυμίζοντας περισσότερο ωκεανό, είχε μια απίστευτη λασπούρα που πιθανόν προέρχονταν κι από την κακοκαιρία της προηγούμενης μέρας. Η θάλασσα ήρεμη αλλά περισσότερος κόσμος κάθονταν έξω παρά δροσίζονταν σ' αυτή. Μας έπιασε κάτι σαν "αηδία" και αποφασίσαμε να επιστρέψουμε για βόλτες στην πόλη.
Η Κοστάντσα δε λέει και πολλά. Το λιμάνι της ήταν πολύ βρώμικο και δεν ήταν ευχάριστο για περπάτημα. Βεβαίως δεν πρέπει να παραλείψεις μια επίσκεψη στο παλιό καζίνο, το οποίο είναι πραγματικά εντυπωσιακό. Είχε αρχίσει και πάλι να σκοτεινιάζει κι έρχονταν καταιγίδα από τη Μαύρη Θάλασσα. Εδώ το τοπίο μου θύμισε κάτι από Βόσπορο και Κωνσταντινούπολη.
Στην παλιά πόλη επίσης δεν είδαμε κάτι σπουδαίο. Βασικά, απ' όλες τις πόλεις της Ρουμανίας που γυρίσαμε στα ταξίδια μας, η Κοστάντσα είναι η πιο "μπερδεμένη". Το παλιό παντρεύεται με το νέο, το αριστοκρατικό με το "βρώμικο", η παράδοση με τους νεωτερισμούς. Παρόλα αυτά, είναι μια "ζωντανή" πόλη κι έχεις πολλά να κάνεις αν βρεθείς εκεί.