soudianos
Member
- Μηνύματα
- 3.781
- Likes
- 6.651
- Ταξίδι-Όνειρο
- Βερακρούζ
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Κεφάλαιο 2ο
- Κεφάλαιο 3ο
- Κεφάλαιο 4ο
- Κεφάλαιο 5ο
- Κεφάλαιο 6ο
- Κεφάλαιο 7ο
- Κεφάλαιο 8ο
- Κεφάλαιο 9ο
- Κεφάλαιο 10ο
- Κεφάλαιο 11ο
- Κεφάλαιο 12ο
- Κρήτη- Βενετία
- Ηράκλειο - Βενετία και η Κάρα του Αγ. Τίτου
- Φωτογραφίες 1/4][URL="http://img697.imageshack.us/i/carnivaldestiny.jpg/"][attach=full]27542[/attach][/URL
- Φωτογραφίες 2/4][URL="http://img168.imageshack.us/i/atlantes.jpg/"][attach=full]27545[/attach][/URL
- Φωτογραφίες 3/4][URL="http://img718.imageshack.us/i/89869010.jpg/"][attach=full]27549[/attach][/URL
- Φωτογραφίες 4/4][URL="http://img22.imageshack.us/i/canalettoreturnofthebuc.jpg/"][attach=full]27553[/attach][/URL
Ήταν ένα από τα πρώτα έργα του καλλιτέχνη που εκτίθετο σε δημόσιο χώρο, και το οποίο έδειχνε ότι ένας νέος ζωγράφος γεννιόταν που η φήμη του θα ξεπερνούσε τα σύνορα της πόλης και θα έφτανε αυτής του Μιχαηλάγγελου.
Ο Τιτιάνος διαφοροποιήθηκε από το δάσκαλο του Μπελίνι, παραβίασε γνωστούς μέχρι τότε κανόνες, οι μορφές των αγίων προσώπων του είναι ζωντανές, και χειριζόταν το χρώμα με ανυπέρβλητη επιδεξιότητα.
Στα θέματα του περιλαμβάνονται πολλές προσωπογραφίες, μεταξύ αυτών και του αυτοκράτορας Καρόλου του Ε’, μάλιστα οι βιογράφοι του ισχυρίζονται, ότι ο ίδιος ο Κάρολος έσκυψε και του σήκωσε το πινέλο από κάτω. Ένδειξη αναγνώρισης προς ένα μεγάλο καλλιτέχνη. [1]
Δίπλα από τη Frari βρίσκεται μια ιδιαιτέρως προσφιλής μου μικρή πλατεία που την στολίζουν δυο λευκά κτήρια tου 15ου αιώνα, ρυθμού μπαρόκ [2] διακοσμημένα εξωτερικά με κίονες και αγάλματα, που μαζί με τις εσοχές, τις λίγες αλλά εύστοχες διακοσμήσεις αποτελούν ένα τέλειο αρμονικό σύνολο που θυμίζει ελληνιστική ομορφιά. Το ένα εξ αυτών είναι η εκκλησία του San Rocco. Στην εκκλησία βρίσκεται το λείψανο του S. Rocco προστάτης άγιος της Βενετίας από επιδημία πανώλης καθώς και εικόνες του Τιντορέτο.
Το άλλο είναι η Scuola Grande di San Rocco, που ιδρύθηκε από μια αδελφότητα πλουσίων με σκοπό να βοηθήσουν τους άρρωστους την εποχή της επιδημίας της τον 15ο αιώνα. Μετά από διαγωνισμό ανατέθηκε στον Τιντορέτο η εικονογράφηση του εσωτερικού του διώροφου κτηρίου το 1564.
Η επίσκεψη μας εδώ επιβάλλεται για να γίνει η γνωριμία με το μεγάλο αυτό καλλιτέχνη ο οποίος γεννήθηκε στη Βενετία και ζωγράφιζε για την Βενετία.
Δεν ταξίδεψε έξω από την πόλη του εκτός για λίγο χρονικό διάστημα στο Μάντουα. Μαθήτευσε πολύ λίγο στο εργαστήριο του Τιτιάνο. Παρά τη επαφή του με την αριστοκρατία της πόλης, παρέμεινε απλός οικογενειάρχης χωρίς να δεχθεί θέσεις και αξιώματα. Τα έργα του χαρακτηρίζονται από πολλές μορφές σε κίνηση, βάθος και νόημα στο περιεχόμενο, που συνήθως ήταν από τη μυθολογία, η την Αγία γραφή, χωρίς να δίνει πολύ σημασία στο φως και το φινίρισμα των μορφών όπως του Τιτιάνο. [3]
Αμέσως μετά το εισιτήριο, μας δίνουν ένα καθρέπτη με ξύλινη κορνίζα πλάτους γύρω στους πενήντα πόντους. Μέσα απ’ αυτό θα βλέπουμε τις εικονογραφίας της οροφής. Οι τοίχοι είναι καλυμμένοι από τεράστιους πίνακες με θέμα τα πάθη του Χριστού, από την Αγία Γραφή και από τη ζωή του Αγίου Ρόκκο. Στο επάνω όροφο τα έργα στην οροφή είναι ακόμη περισσότερα και ο καθρέπτης μας γίνεται απαραίτητος. Στη μέση της αίθουσας βρίσκονται δερμάτινα καθίσματα όπου ξεκούραστα απολαμβάνουμε τη δημιουργία του κορυφαίου ζωγράφου της βενετικής σχολής. Όσο αδιάφορος να είναι κάποιος για την τέχνη, μια επίσκεψη εδώ, στην πληθώρα των αριστουργημάτων του κορυφαίου ζωγράφου της Βενετίας δεν θα τον αφήσει ασυγκίνητο. Βγαίνουμε έξω πλημμυρισμένοι από πνευματική έξαρση.
Σε λίγα λεπτά φτάνουμε στη Piazzale Roma. Ο βασικός γύρος της Βενετίας ο οποίος ξεκίνησε από τον επιβατικό σταθμό san Baslilio, τέλειωσε. O βιαστικός και αδιάφορος μπορεί να τον κάνει σε δυο ώρες, κάποιος άλλος σε πέντε μέρες, άλλοι σε περισσότερες. Η επιβάτης θα επιστρέψει απ΄ εδώ στο πλοίο από ένα δεντροφυτεμένο μονοπάτι παράλληλα με τον αυτοκινητόδρομο που είναι συνέχεια της γέφυρας Liberta, η οποία συνδέει τη Βενετία με το Μέστρε. Δεξιά του θα βρίσκεται το κανάλι Scomenzera και σε δεκαπέντε λεπτά θα δει την πινακίδα να γράφει «to Greece».
Μπορεί όμως να περπατήσει μέσα στα σοκάκια, στα γεφυράκια, να ξαναπεράσει κάτω από τις βενετσιάνικες απλώστρες, να περάσει δίπλα από την Αρχιτεκτονική σχολή ( πώς μπορεί να λείπει από την Βενετία!!!), και κάποια στιγμή θα δει την έξοδο που οδηγεί στην προβλήτα που βρίσκεται το πλοίο.
Τα αξιοθέατα όμως της πόλης που έχουν σχέση με το ελληνισμό δεν τελειώνουν ποτέ…
[1] Ε.Η. Gombrich Το χρονικό της τέχνης
[2] Μπαρόκ: Από το 1600 έως το 1750. Πιθανώς από την πορτογαλική λέξη barucca που σημαίνει ακατέργαστο μαργαριτάρι. Στην Ιταλία, πάνω εξ αρχής εννοούσαν κάτι που συγχύζει, αποπροσανατολίζει. Υιοθετήθηκε από την καθολική εκκλησία που με την υπερβολή που του πρόσθεσε (το παρατηρούμε σήμερα Παρίσι, Βιέννη, κλπ) αποσκοπούσε στην προπαγάνδα, και τον προσηλυτισμό προς το καθολικό δόγμα το οποίο έχανε πιστούς εξ αιτίας της Μεταρρύθμισης του Λουθήρου. Βλ. Μαρ. Κασιμάτη «17ος αιώνας η τέχνη του μπαρόκ» Ε.ΑΠ. Πάτρα 2008
[3] Μondadori-Φυτράκης Τα μεγάλα μουσεία του κόσμου, 1969 Αθήναι
Ο Τιτιάνος διαφοροποιήθηκε από το δάσκαλο του Μπελίνι, παραβίασε γνωστούς μέχρι τότε κανόνες, οι μορφές των αγίων προσώπων του είναι ζωντανές, και χειριζόταν το χρώμα με ανυπέρβλητη επιδεξιότητα.
Στα θέματα του περιλαμβάνονται πολλές προσωπογραφίες, μεταξύ αυτών και του αυτοκράτορας Καρόλου του Ε’, μάλιστα οι βιογράφοι του ισχυρίζονται, ότι ο ίδιος ο Κάρολος έσκυψε και του σήκωσε το πινέλο από κάτω. Ένδειξη αναγνώρισης προς ένα μεγάλο καλλιτέχνη. [1]
Δίπλα από τη Frari βρίσκεται μια ιδιαιτέρως προσφιλής μου μικρή πλατεία που την στολίζουν δυο λευκά κτήρια tου 15ου αιώνα, ρυθμού μπαρόκ [2] διακοσμημένα εξωτερικά με κίονες και αγάλματα, που μαζί με τις εσοχές, τις λίγες αλλά εύστοχες διακοσμήσεις αποτελούν ένα τέλειο αρμονικό σύνολο που θυμίζει ελληνιστική ομορφιά. Το ένα εξ αυτών είναι η εκκλησία του San Rocco. Στην εκκλησία βρίσκεται το λείψανο του S. Rocco προστάτης άγιος της Βενετίας από επιδημία πανώλης καθώς και εικόνες του Τιντορέτο.
Το άλλο είναι η Scuola Grande di San Rocco, που ιδρύθηκε από μια αδελφότητα πλουσίων με σκοπό να βοηθήσουν τους άρρωστους την εποχή της επιδημίας της τον 15ο αιώνα. Μετά από διαγωνισμό ανατέθηκε στον Τιντορέτο η εικονογράφηση του εσωτερικού του διώροφου κτηρίου το 1564.
Η επίσκεψη μας εδώ επιβάλλεται για να γίνει η γνωριμία με το μεγάλο αυτό καλλιτέχνη ο οποίος γεννήθηκε στη Βενετία και ζωγράφιζε για την Βενετία.
Δεν ταξίδεψε έξω από την πόλη του εκτός για λίγο χρονικό διάστημα στο Μάντουα. Μαθήτευσε πολύ λίγο στο εργαστήριο του Τιτιάνο. Παρά τη επαφή του με την αριστοκρατία της πόλης, παρέμεινε απλός οικογενειάρχης χωρίς να δεχθεί θέσεις και αξιώματα. Τα έργα του χαρακτηρίζονται από πολλές μορφές σε κίνηση, βάθος και νόημα στο περιεχόμενο, που συνήθως ήταν από τη μυθολογία, η την Αγία γραφή, χωρίς να δίνει πολύ σημασία στο φως και το φινίρισμα των μορφών όπως του Τιτιάνο. [3]
Αμέσως μετά το εισιτήριο, μας δίνουν ένα καθρέπτη με ξύλινη κορνίζα πλάτους γύρω στους πενήντα πόντους. Μέσα απ’ αυτό θα βλέπουμε τις εικονογραφίας της οροφής. Οι τοίχοι είναι καλυμμένοι από τεράστιους πίνακες με θέμα τα πάθη του Χριστού, από την Αγία Γραφή και από τη ζωή του Αγίου Ρόκκο. Στο επάνω όροφο τα έργα στην οροφή είναι ακόμη περισσότερα και ο καθρέπτης μας γίνεται απαραίτητος. Στη μέση της αίθουσας βρίσκονται δερμάτινα καθίσματα όπου ξεκούραστα απολαμβάνουμε τη δημιουργία του κορυφαίου ζωγράφου της βενετικής σχολής. Όσο αδιάφορος να είναι κάποιος για την τέχνη, μια επίσκεψη εδώ, στην πληθώρα των αριστουργημάτων του κορυφαίου ζωγράφου της Βενετίας δεν θα τον αφήσει ασυγκίνητο. Βγαίνουμε έξω πλημμυρισμένοι από πνευματική έξαρση.
Σε λίγα λεπτά φτάνουμε στη Piazzale Roma. Ο βασικός γύρος της Βενετίας ο οποίος ξεκίνησε από τον επιβατικό σταθμό san Baslilio, τέλειωσε. O βιαστικός και αδιάφορος μπορεί να τον κάνει σε δυο ώρες, κάποιος άλλος σε πέντε μέρες, άλλοι σε περισσότερες. Η επιβάτης θα επιστρέψει απ΄ εδώ στο πλοίο από ένα δεντροφυτεμένο μονοπάτι παράλληλα με τον αυτοκινητόδρομο που είναι συνέχεια της γέφυρας Liberta, η οποία συνδέει τη Βενετία με το Μέστρε. Δεξιά του θα βρίσκεται το κανάλι Scomenzera και σε δεκαπέντε λεπτά θα δει την πινακίδα να γράφει «to Greece».
Μπορεί όμως να περπατήσει μέσα στα σοκάκια, στα γεφυράκια, να ξαναπεράσει κάτω από τις βενετσιάνικες απλώστρες, να περάσει δίπλα από την Αρχιτεκτονική σχολή ( πώς μπορεί να λείπει από την Βενετία!!!), και κάποια στιγμή θα δει την έξοδο που οδηγεί στην προβλήτα που βρίσκεται το πλοίο.
Τα αξιοθέατα όμως της πόλης που έχουν σχέση με το ελληνισμό δεν τελειώνουν ποτέ…
[1] Ε.Η. Gombrich Το χρονικό της τέχνης
[2] Μπαρόκ: Από το 1600 έως το 1750. Πιθανώς από την πορτογαλική λέξη barucca που σημαίνει ακατέργαστο μαργαριτάρι. Στην Ιταλία, πάνω εξ αρχής εννοούσαν κάτι που συγχύζει, αποπροσανατολίζει. Υιοθετήθηκε από την καθολική εκκλησία που με την υπερβολή που του πρόσθεσε (το παρατηρούμε σήμερα Παρίσι, Βιέννη, κλπ) αποσκοπούσε στην προπαγάνδα, και τον προσηλυτισμό προς το καθολικό δόγμα το οποίο έχανε πιστούς εξ αιτίας της Μεταρρύθμισης του Λουθήρου. Βλ. Μαρ. Κασιμάτη «17ος αιώνας η τέχνη του μπαρόκ» Ε.ΑΠ. Πάτρα 2008
[3] Μondadori-Φυτράκης Τα μεγάλα μουσεία του κόσμου, 1969 Αθήναι
