dorita18
Member
2η μέρα και βγάζοντας η Βιέννη τα λαμπερά της στολίδια που την κάνουν να φωτίζει όλο το βράδυ, άρχισε ο ήλιος να ανατέλλει. Εμείς από της 5 η ώρα είχαμε ήδη ανοίξει τα μάτια μας συνηθισμένοι από τα πρωινά μας ξυπνήματα λόγο δουλειάς και χαζεύαμε απέξω απολαμβάνοντας την ηρεμία του δωματίου μας.
Λίγη κουβεντούλα με τους γονείς μας στο skype τους ξεσήκωσα δείχνοντας το πόσο όμορφα ήταν εκεί που είμαστε και ξεκίνησα να δείχνω στον άντρα μου που θα πάμε την πρώτη μέρα. Ο άντρας μου όπως οι περισσότεροι νομίζω έχει φοβερό προσανατολισμό σε αντίθεση με εμένα που αν με βγάλεις από άλλη πόρτα του σπιτιού μου θα χαθώ χα χα
. Έτσι πάντα σε κάθε ταξίδι εγώ οργανώνω το ταξίδι το που και πως θα πάμε, τι θα δούμε κτλ... και για εκείνον είναι όλα έκπληξη. Του δείχνω στο χάρτη που θα πάμε και με πηγαίνει. Καλό;;;!!! Φέτος βέβαια είχα και το tablet μου μαζί το οποίο έχει gps και το έπαιζα ανώτερη χα χα
.
Πατάμε το κουμπάκι λοιπόν του ασανσέρ στο 18ο όροφο και τσουπππ φτάνουμε στο πρωινόοο!!
Γεμίζουμε τα κοιλιδάκια μας παρατηρούμε από ψηλά πόσο κοντά είναι όλα και ξεκινάμε!!!
Είπαμε πρώτη μέρα να πάμε στα κοντινά αξιοθέατα να πάρουμε μια γεύση από τηνΒιέννη και τις επόμενες μέρες να πάμε στα ποιο μακρινά. Έτσι και έγινε! Ξεκινήσαμε με τα ποδαράκια μας να περπατάμε τους δρόμους γεμάτοι ευχαρίστηση. Εγώ το απολάμβανα τόσο πολύ!!! Βέβαια ήταν Κυριακή και τα μαγαζιά ήταν κλειστά, αλλά δεν με πείραξε γιατί η επόμενη μέρα ήταν δευτέρα έτσι είχα το χρόνο μου να χαζέψω και να ξέρω που θα πάω την επόμενη μέρα. Κόσμος πολύς παντού!! Καθόταν στις καφετέριες και στα εστιατόρια έξω. Είχε όπως σας είπα πολύ ωραία μέρα και όλοι αναζητούσαν να πάρουν την ζεστασιά του ήλιου.
Περπατούσαμε, περπατούσαμε και συναντάμε την Ελληνική εκκλησία και ορθόδοξη Αγία Τριάδα. Δυστυχώς για κάποιο λόγο δεν ήταν ανοιχτή αλλά διαβάσαμε ότι είχε λειτουργία δίπλα ακριβώς ο Άγιος Γεώργιος. Δυο βήματα και ένιωσα ένα "τσίμπημα" μία συγκίνηση όταν είδα τον Άγιο Γεώργιο να στέκεται ανάμεσα στα κτίρια της Βιέννη και μέσα πιστούς να ανάβουν τα κεράκια τους. Με την σειρά μας και εμείς ανάψαμε δύο κεράκια φιλήσαμε και τις εικόνες και συνεχίσαμε την βόλτα μας στην ελληνική συνοικία. Περάσαμε από την διάσημη ταβέρνα τον Ελλήνων και το σπίτι του Ρήγα Φεραίου.
Περπατήσαμε μέχρι τον Άγιο Στέφανο και είπαμε να τον απολαύσουμε λίγο και μέρα.
Ότι και να πω είναι λίγο...
Λίγη κουβεντούλα με τους γονείς μας στο skype τους ξεσήκωσα δείχνοντας το πόσο όμορφα ήταν εκεί που είμαστε και ξεκίνησα να δείχνω στον άντρα μου που θα πάμε την πρώτη μέρα. Ο άντρας μου όπως οι περισσότεροι νομίζω έχει φοβερό προσανατολισμό σε αντίθεση με εμένα που αν με βγάλεις από άλλη πόρτα του σπιτιού μου θα χαθώ χα χα

Πατάμε το κουμπάκι λοιπόν του ασανσέρ στο 18ο όροφο και τσουπππ φτάνουμε στο πρωινόοο!!
Γεμίζουμε τα κοιλιδάκια μας παρατηρούμε από ψηλά πόσο κοντά είναι όλα και ξεκινάμε!!!
Είπαμε πρώτη μέρα να πάμε στα κοντινά αξιοθέατα να πάρουμε μια γεύση από τηνΒιέννη και τις επόμενες μέρες να πάμε στα ποιο μακρινά. Έτσι και έγινε! Ξεκινήσαμε με τα ποδαράκια μας να περπατάμε τους δρόμους γεμάτοι ευχαρίστηση. Εγώ το απολάμβανα τόσο πολύ!!! Βέβαια ήταν Κυριακή και τα μαγαζιά ήταν κλειστά, αλλά δεν με πείραξε γιατί η επόμενη μέρα ήταν δευτέρα έτσι είχα το χρόνο μου να χαζέψω και να ξέρω που θα πάω την επόμενη μέρα. Κόσμος πολύς παντού!! Καθόταν στις καφετέριες και στα εστιατόρια έξω. Είχε όπως σας είπα πολύ ωραία μέρα και όλοι αναζητούσαν να πάρουν την ζεστασιά του ήλιου.
Περπατούσαμε, περπατούσαμε και συναντάμε την Ελληνική εκκλησία και ορθόδοξη Αγία Τριάδα. Δυστυχώς για κάποιο λόγο δεν ήταν ανοιχτή αλλά διαβάσαμε ότι είχε λειτουργία δίπλα ακριβώς ο Άγιος Γεώργιος. Δυο βήματα και ένιωσα ένα "τσίμπημα" μία συγκίνηση όταν είδα τον Άγιο Γεώργιο να στέκεται ανάμεσα στα κτίρια της Βιέννη και μέσα πιστούς να ανάβουν τα κεράκια τους. Με την σειρά μας και εμείς ανάψαμε δύο κεράκια φιλήσαμε και τις εικόνες και συνεχίσαμε την βόλτα μας στην ελληνική συνοικία. Περάσαμε από την διάσημη ταβέρνα τον Ελλήνων και το σπίτι του Ρήγα Φεραίου.
Περπατήσαμε μέχρι τον Άγιο Στέφανο και είπαμε να τον απολαύσουμε λίγο και μέρα.
Ότι και να πω είναι λίγο...
Last edited by a moderator: