Αυστρία Βιέννη - Τόση ομορφιά!!!

[dorita18]

Πήραμε και σοκολατάκια από το δρόμο, εεε, τόσο δρόμο άξιζαν τα λίγα παραπάνω ευρώ δεν πειράζει! Λίγο πριν φτάσουμε στο ξενοδοχείο τσουπππ, να και ένα ωραίο ζαχαροπλαστείοοο!!! Είπαμε να κρατήσαμε τα σοκολατάκια για το βράδυ και να γευτούμε τα γλυκάκια μιας και θέλαμε κάτι γλυκό για τονώσει (και καλά όχι ότι μας είχε πιάσει αυτό το "τα θέλω όλααα" χα χα). Αν παρατηρήσετε την φώτο θα δείτε και το κατάστημα που πήραμε τα γλυκάκια που ήταν γευστικότατα!!! Πολύ ευγενικές οι κοπέλες και τιμές γύρο στα 3,4 ευρώ.

Ααααα!!! Φάγαμε και το γλυκό!!! ωραίοοο;;;;!!! Πολύ ωραίοοο!!! Ξεκουραστήκαμε αρκετά και βγήκαμε την βραδινή μας βολτούλα χωρίς κανένα άγχος φόβου. Κάτι πολύ σημαντικό για εμένα και πιστεύω για πολλούς από εδώ. Στην Βιέννη μέρα, νύχτα δεν φοβήθηκα καθόλου!!! Συναντήσαμε ελάχιστους " τύπους " που έτσι μου φάνηκαν κάπως, και μετρημένους ζητιάνους και διάφορους τέτοιους. Παντού υπήρχε μία ηρεμία και ασφάλεια και μία καθαριότητα τουλάχιστον εκεί που γυρίζαμε εμείς. Επίσης παρατήρησα ότι σέβονται πολύ τα άτομα με ειδικές ανάγκες καθώς και τους τυφλούς. Τα φανάρια έχουν και ήχο για να τους βοηθάει αλλά και σε πολλά σημεία συνάντησα ότι είχαν σκαλιστά γράμματα για να την εξυπηρέτησή τους. Ένα μεγάλο μπράβο από εμάς!! .
Περάσαμε τα φανάρια και τους και πήγαμε βόλτα στη granben αποφασισμένοι ότι θα φάμε αυτά τα πασίγνωστα λουκάνικα. Εγώ επέμενα κιόλας ότι πρέπει να τα δοκιμάσουμε παρόλο που εγώ δεν είμαι πολύ του hot dog. Βρήκαμε μια καντηνούλα και πήραμε δύο Hot dog με τυρί μουστάρδα και κέτσαπ και ευτυχώςςς νερά, χα χα . Γιατί γελάωω;;; με το που τα είδα εγώ έτσι στρουμπουλά με τα συγχωρήσεως τα φοβήθηκε το μάτι μου χα χα. Λέω δεν μου φαίνονται σαν τα δικά μας. Τρώω την πρώτη μπουκια... αμάνννν λύσαααα!!! χα χα . Σε όλο το δρόμο έλεγα την λέξη λύσααα!!! Ο άντρας μου είχε πεθάνει στο γέλιο γιατί εγώ επέμενα για όλο αυτό. Εκείνος βέβαια το έφαγε μια χαρά και έφαγε και το δικό μου και μου έλεγε " να πως ζεσταίνονται εδώ χα χα". Με τόσο αλάτι όχι ζεσταίνεσαι σου πάει η πίεση 20 χα χα. Το ζήσαμε και αυτό πάντως, τα λουκάνικα κόστιζαν 3,5 ευρω το ένα hot dog και τα νεράκια 3 ευρώ το ένα. Εμένα όπως καταλάβατε δεν μου άρεσαν αλλά γούστα είναι αυτά.
Περπατήσαμε μέσα στον κόσμο χαζέψαμε τα μαγαζιά και γυρίσαμε στο ξενοδοχείο μας απολαμβάνοντας για άλλη μια νύχτα την υπέροχη θέα από το δωμάτιο μας τρώγοντας σοκολατάκια του μότσαρ για να απαλύνω την γεύση του λουκάνικου . Δείτε τι ωραία βιτρίνααα!! Είχα ήδη ξεκινήσει να στολίζουν πασχαλιάτικα.

Εδώ να συμπληρώσω ότι ήταν η μέρα την γυναίκας!!! Ναιιι!!! περνόντας τον δρόμο για το ξενοδοχείο είχε ένα μαγαζάκι που πουλούσε βολβους, λουλούδια κ.α. Από νωρίς πείραζα τον άντρα μου ότι είναι η μέρα της γυναίκαςςς!! Τι θα μου κάνεις που είμαστε εδώωω μαζίιι!!! Εεε δεν θα πω πολλάα... Το επόμενο πρωί ήταν η πρώτη μου φωτογραφία.

Κάνε μικρά πράγματα με ΜΕΓΑΛΗ ΑΓΑΠΗ!

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• …

  Go to chapter

  Go
• 5
• 6
• 7
• 8
• 9
• …

  Go to chapter

  Go
• 17

Επόμενο Κεφάλαιο

First Προηγούμενη 7 of 17

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[dorita18]

...η ιστορία συνεχίζετε εννοείται προσεχώς...

 

[panpan]

Μην αγχώνεσαι κάποια στιγμή θα το διορθώσουν.

 

[dorita18]

ευχαριστω panpan , κανω καποια λαθακια αλλα οκ, τα παιδια εδω θα το δουνε πριν αποφασίσουν αν κανει για ταξιδιωτικη ιστορια και πιστεύω να διορθωσουν καποια εντονα λαθοι μου

 

[panpan]

λαθοι

Λάθη.
όλοι κάνουμε.

 

[dorita18]

χαχα ειδες να αυτα λεω..λαθη με η το η του ηλιου!!χαχα παντα ημουν καλη στη εκθεση 19 (απο τα λιγα μη φανταστεις) ε λοιπον εχανα το 20 απο κατι τετοια ορθογραφικα γιατι συνηθως θελω να πω πολλα και βιαζομαι μαλλον... και κανω λαθη που αμα τα δω μετα λεω αμαννν τι ηταν αυτο χαχα

 

[panpan]

Δεν πειράζει,γράψε εσύ την ιστορία σου.

 

[karfitsa]

Μια Βιεννη ειναι παντα ευπροσδεκτη...μπραβο dorita

 

[dorita18]

1η μέρα λοιπόν ώρα γύρο στης 17:00 είχε ξεκινήσει και έπεφτε ο ήλιος ανάμεσα στα όμορφα κτίρια της Βιέννης "Πόση ομορφιά" είπα μέσα μου, δεν μπορώ να μην σας δείξω την υπέροχη μου θέα και το όμορφο ξενοδοχείο μας που μας άφησε με το στόμα ανοιχτό, αγκαλιασμένους και γεμάτους ευχαρίστηση για την επιλογή μας.

να 'μαι και εγώ!!! στο βάθος!! ένα μπάνιοοο!!! όνειρο!!! χαχα και ντουζιέρα δίπλα!! χαχα. Δυο λόγια για το ξενοδοχείο, πεντακάθαρο, ευγενικό προσωπικό με απίστευτη θέα,βλέπετε και μόνη σας, πολύ καλό ίντερνετ (εγώ μιλούσα με τους γονείς μου μέσω skype) , τιμή 120 με πρωινό (νομίζω μια χαρά για το συγκεκριμένο) και το σημαντικότερο, 5 λεπτά από τον Άγιο Στέφανο. Το μόνο αρνητικό αν έβρισκα ήταν ότι μας κράτησαν μέσω κάρτα 400 ευρώ μας τα δέσμευσα για κάποιες μέρες (ακόμα σήμερα περιμένω να τα επιστρέψουν). Το λέω αυτό γιατί αν δεν είχαμε την κάρτα και τα ήθελαν μετρητά θα είχαμε ένα μικρό πρόβλημα. Θα έπρεπε να δώσουμε από αυτά που είχαμε και να τρέχαμε να σηκώσουμε η κάποιοι δεν περνούν κάρτες και θα είχαν ακόμα μεγαλύτερο πρόβλημα γιατί 400 ευρώ δεν είναι και λίγα. Τελικά οι πληροφορία σας από εδώ μέσα με έσωσε και πήραμε τις κάρτες μας (απλές κάρτες αναλήψεως) και όλα πήγαν μία χαρά. Σας ευχαριστώ για αυτό!
Δεν χάσαμε χρόνο φόρεσα το σκουφάκι μου και τσουπ σε 5 λεπτά να μαστέ!! Περνώντας τον δρόμο λίγο δεξία και πάνω..σηκώνουμε το βλέμα μας ψηλά, και σταματήσαμε να μιλάμε μπροστά στο Αριστούργημα του Αγίου Στεφάνου.

Απλά συγκλονιστικό!! Θέλεις να το κοιτάζεις και να το φωτογραφίζεις παράλληλα!!
Μπροστά του ήταν πολλές άμαξες που έπαιρναν τον κόσμο ( με κάποιο κόστος φυσικά) και τον πήγαιναν βολτούλες. Σαν να 'χει βγει από παραμύθι με έκανε να νιώσω εκείνο το σημείο από την γραφικότητά του.

Ο καιρός πολύ καλός,. Είχε έτσι μια ψυχρούλα μια "γλυκιά παγωνιά" αλλά εδώ στη Χίο είχε περισσότερο κρύο το τελευταίο διάστημα και ο αέρας που έχουμε εδώ κάνει το κρύο να φαίνεται περισσότερο. Ο κόσμος περπατούσε στης πλατεία και στα υπέροχα πεζοδρόμια. Έχουν τεράστια πεζοδρόμια και άνετα ποδηλατοδρόμια. Από την πρώτη στιγμή ένιωσα πολύ ασφαλής στη Βιέννη και ανυπομονούσα να ξημερώσει η επόμενη μέρα για να ξεκινήσω να την γνωρίζω όσο περισσότερο μπορώ της 5 μερούλες που θα ήμασταν εκεί.
Βολτάροντας γύρο από τον Άγιο Στέφανο και πάνω κάτω σε δρόμους που δεν ξέραμε ακόμα, είπαμε να πάμε να φάμε κάτι κάπου κοντά να ξεκουραστούμε και να χαλαρώσουμε.
Δεν ξέραμε που να φάμε πρώτη μέρα, και από τύχη πετύχαμε αυτό το μαγαζάκι Pizza Bizi https://www.google.com/url?sa=t&rct=j&q=&esrc=s&source=web&cd=6&cad=rja&uact=8&ved=0CGEQFjAF&url=http://www.tripadvisor.com.gr/Restaurant_Review-g190454-d1153819-Reviews-Pizza_bizi-Vienna.html&ei=ZtcHVfC3KMjLaMnygKAP&usg=AFQjCNHw7i3Zzb55haz8KIvVXJTy9Za3Gg&bvm=bv.88198703,d.d2s
Δε ξέρω εσάς εμένα με έπιανε καμιά φορά αυτό το.. πως θα συννενοηθούμε, τι θα φάμε κτλ. Εγώ το έχω ξεπεράσει αρκετά θα έλεγα αλλά ο αντρούλης μου που έχει ταξιδέψει λιγότερο από εμένα ενώ ξέρει Αγγλικά πολύ καλύτερα από εμένα τον πιάνει αυτό ακόμα. Έκατσα 2 λεπτά απέξω από το μαγαζί εστιάζοντας τον τρόπο που δουλεύει. Είδα τους ανθρώπους που έμπαιναν έδειχναν ποιο κομμάτι ήθελαν να φάνε τους το έβαζε σε πιάτο πλήρωναν απευθείας αυτόν που τους έδινε την πίτσα και αυτό ήταν όλο. Πάμεεεε του είπα!! Πανεύκολο!!! χαχα Γέλασε και εκείνος και χωρίς δεύτερη σκέψη μπήκαμε μέσα στο μαγαζάκι. Εγώ παρακολουθόντας τον προηγούμενο το έπαιζα και άνετη χαχα.
Είχα αρκετό κόσμο και όχι μόνο τουρίστες, είδαμε εκεί και τους πρώτους Έλληνες. Το φαγητό μας ήταν πίτσα!!! χαχα έχουμε ξεχαστεί από την Ρώμη χαχα. Φάγαμε 3 κομμάτια πίτσα τεράστια και 2 μικρές coca coles και δώσαμε 12 ευρώ. Μια χαρά. Αυτό το μαγαζάκι είχε και μαγειρευτό φαγητό ήταν seiservice έπαιρνες το δίσκο σου το φαγητό σου και καθόσουν όπου ήθελες. Ήταν συμπαθητικό σε βολικό σημείο καλό και οικονομικό φαγητό. Της 3 φορές φάγαμε εκεί.

Ξεκουράσαμε λίγο τα πόδια μας χαλαρώσαμε, πήραμε σοκολατάκια, χαζέψαμε τα μαγαζιά και σιγά, σιγά πηγαίναμε προς το ξενοδοχείο.
Ξαπλώσαμε στο κρεβατάκι μας και αφήσαμε την κουρτίνα ανοιχτή... Περιττό να σας πω ότι εγώ σχεδόν όλο το βράδυ δεν κοιμήθηκα..τα μάτια μου δεν ήθελα να χάσουν αυτό το πριγκιπικό μέρος που όσο νύχτωνε γινόταν όλο και ποιο λαμπερό!

 

[dorita18]

2η μέρα και βγάζοντας η Βιέννη τα λαμπερά της στολίδια που την κάνουν να φωτίζει όλο το βράδυ, άρχισε ο ήλιος να ανατέλλει. Εμείς από της 5 η ώρα είχαμε ήδη ανοίξει τα μάτια μας συνηθισμένοι από τα πρωινά μας ξυπνήματα λόγο δουλειάς και χαζεύαμε απέξω απολαμβάνοντας την ηρεμία του δωματίου μας.

Λίγη κουβεντούλα με τους γονείς μας στο skype τους ξεσήκωσα δείχνοντας το πόσο όμορφα ήταν εκεί που είμαστε και ξεκίνησα να δείχνω στον άντρα μου που θα πάμε την πρώτη μέρα. Ο άντρας μου όπως οι περισσότεροι νομίζω έχει φοβερό προσανατολισμό σε αντίθεση με εμένα που αν με βγάλεις από άλλη πόρτα του σπιτιού μου θα χαθώ χα χα . Έτσι πάντα σε κάθε ταξίδι εγώ οργανώνω το ταξίδι το που και πως θα πάμε, τι θα δούμε κτλ... και για εκείνον είναι όλα έκπληξη. Του δείχνω στο χάρτη που θα πάμε και με πηγαίνει. Καλό;;;!!! Φέτος βέβαια είχα και το tablet μου μαζί το οποίο έχει gps και το έπαιζα ανώτερη χα χα .
Πατάμε το κουμπάκι λοιπόν του ασανσέρ στο 18ο όροφο και τσουπππ φτάνουμε στο πρωινόοο!!

Γεμίζουμε τα κοιλιδάκια μας παρατηρούμε από ψηλά πόσο κοντά είναι όλα και ξεκινάμε!!!
Είπαμε πρώτη μέρα να πάμε στα κοντινά αξιοθέατα να πάρουμε μια γεύση από την Βιέννη και τις επόμενες μέρες να πάμε στα ποιο μακρινά. Έτσι και έγινε! Ξεκινήσαμε με τα ποδαράκια μας να περπατάμε τους δρόμους γεμάτοι ευχαρίστηση. Εγώ το απολάμβανα τόσο πολύ!!! Βέβαια ήταν Κυριακή και τα μαγαζιά ήταν κλειστά, αλλά δεν με πείραξε γιατί η επόμενη μέρα ήταν δευτέρα έτσι είχα το χρόνο μου να χαζέψω και να ξέρω που θα πάω την επόμενη μέρα. Κόσμος πολύς παντού!! Καθόταν στις καφετέριες και στα εστιατόρια έξω. Είχε όπως σας είπα πολύ ωραία μέρα και όλοι αναζητούσαν να πάρουν την ζεστασιά του ήλιου.
Περπατούσαμε, περπατούσαμε και συναντάμε την Ελληνική εκκλησία και ορθόδοξη Αγία Τριάδα. Δυστυχώς για κάποιο λόγο δεν ήταν ανοιχτή αλλά διαβάσαμε ότι είχε λειτουργία δίπλα ακριβώς ο Άγιος Γεώργιος. Δυο βήματα και ένιωσα ένα "τσίμπημα" μία συγκίνηση όταν είδα τον Άγιο Γεώργιο να στέκεται ανάμεσα στα κτίρια της Βιέννη και μέσα πιστούς να ανάβουν τα κεράκια τους. Με την σειρά μας και εμείς ανάψαμε δύο κεράκια φιλήσαμε και τις εικόνες και συνεχίσαμε την βόλτα μας στην ελληνική συνοικία. Περάσαμε από την διάσημη ταβέρνα τον Ελλήνων και το σπίτι του Ρήγα Φεραίου.

Περπατήσαμε μέχρι τον Άγιο Στέφανο και είπαμε να τον απολαύσουμε λίγο και μέρα.
Ότι και να πω είναι λίγο...

 

[Kanel28]

Βλέπω ότι δεν είμαι πια η μόνη, που έχει τέτοιο έρωτα για τη Βιέννη

 

[dorita18]

Kanel την βοηθεια σου παρακαλω , σβήσε μου τα τελευταια επισυναπτομενα αρχεια ταβαλα κατα λαθος για να εξηγαω και να βαζω και την εικονα. Αν μπορείς αν οχι οκ εγω θα τις ξαναβαλω και παρακατω.