Πολωνία Η Πολωνία άργησε ένα χρόνο!

[giannismits]

Κρακοβία: Κάστρο Wawel και παραποτάμια διαδρομή!

Το βασιλικό κάστρο Βάβελ (Zamek Królewski na Wawelu), βρίσκεται σε έναν βράχο ύψους 228 μέτρων, δίπλα στον ποταμό Βιστούλα και αποτελεί ένα συγκρότημα από μνημεία με εξαιρετικές ιστορικές και καλλιτεχνικές αξίες. Αυτό το ασυνήθιστο ιερό καθορίζει την ταυτότητα των Πολωνών, και είναι το εθνικό και πολιτιστικό τους σύμβολο. Το κάστρο ήταν έδρα πολωνών ηγεμόνων, η νεκρόπολη και ο τόπος όπου διαμορφώθηκε η ιστορία της Πολωνίας.

Το βασιλικό κάστρο περιλαμβάνει αρκετές μόνιμες εκθέσεις όπως επίσης και προσωρινές εκθέσεις. Τα κρατικά δωμάτια, βασιλικά ιδιωτικά δωμάτια, το θησαυροφυλάκιο και το οπλοστάσιο, Ανατολίτικη τέχνη, τα υπόγεια αρχαία ερείπια του λόφου, ο Πύργος Sandomierska και οι κήποι Wawel. Οι ώρες λειτουργίας των εκθέσεων και οι τιμές των εισιτηρίων ποικίλλουν εποχιακά και κάποια είναι κλειστά το χειμώνα. Αυτό που μας ενδιέφερε περισσότερο ήταν ο πύργος Sandomierska ένας από τους τρεις πύργους του πυροβολικού του κάστρου Wawel. Ο πύργος όμως ήταν κλειστός λόγω εποχής. https://wawel.krakow.pl/en/hours-tickets-reservations-luggage

Να σημειώσω σ’αυτό το σημείο πως στο λόφο του κάστρου βρίσκεται και ο Καθεδρικός Ναός της Κρακοβίας που είναι ένα ξεχωριστό ίδρυμα και στο Κέντρο Επισκεπτών του κάστρου δεν πωλούνται εισιτήρια για τον Καθεδρικό. Η είσοδος στον Καθεδρικό είναι δωρεάν ενώ για το καμπαναριό Sigismund, τους βασιλικούς τάφους, και το μουσείο του Καθεδρικού το εισιτήριο κοστίζει 14 ζλότι. http://www.katedra-wawelska.pl/en/katedra-wawelska/zaplanuj-wizyte/
Αυτά τα ολίγα. Δεν επισκεφτήκαμε κάποια έκθεση στο κάστρο ούτε τον καθεδρικό, όμως κάναμε μια πολύ ωραία βόλτα στον προαύλιο χώρο του, και είδαμε τη θέα από τα τείχη του.

Ανεβήκαμε από την σκάλα στην οδό Podzamcze που μας οδήγησε στην πύλη Herbowa.

Μνημείο Tadeusz Kościuszko και ο πύργος ρολογιού του Καθεδρικού

Μνημείο του Πάπα Ιωάννη Παύλου II

Ο καθεδρικός ναός ήταν ο τόπος στέψης πολωνών βασιλιάδων και ο τόπος ταφής τους μέχρι τη σύγχρονη εποχή. 17 βασιλιάδες και μέλη βασιλικών οικογενειών καθώς και πολιτικοί ηγέτες και εθνικοί ποιητές .

Το εκθεσιακό κέντρο του Βασιλικού κάστρου και ο πύργος Sandomierska

Προχωρήσαμε προς τα τείχη και στον Πύργο του κλέφτη (Baszta Złodziejska), και αντικρίσαμε για πρώτη φορά τον ποταμό Βιστούλα και την παραλιακή. Ακριβώς από κάτω ο Δράκος της Βάβελ, ένα από τα πιο διάσημα σύμβολα της Κρακοβίας.

Ξανά στην αυλή… το γλυπτό – μακέτα του Βασιλικού κάστρου Wawel!

Ο τοίχος της αυλής και ο πύργος Γερουσίας (Baszta Senatorska)

Με λίγη δυσκολία, από τον τοίχο είδαμε τη θέα της πόλης

Το προαύλιο του κάστρου και ο Καθεδρικός Ναός

Η πύλη Bernardyńska δίπλα από τον πύργο Sandomierska

Η θέα προς τον ποταμό

Περάσαμε την πύλη Bernardyńska και κατηφορίσαμε…

Η οδός Bernardyńska… έχουμε κατέβει το κάστρο…

Ο ήλιος δεν είχε δύσει ακόμα και έδινε ένα ωραίο χρυσαφί χρώμα στο κάστρο και στην όχθη του ποταμού.

Και φτάσαμε στον Δράκο της Βάβελ. Το γλυπτό του δράκου εκπροσωπεί τον θρυλικό Δράκο Βάβελ (Smok wawelski), μια ιστορία που δημιουργήθηκε στα τέλη του 12ου αιώνα. Ο δημιουργός του θρύλου αυτού ήταν ο Wincenty Kadłubek, συγγραφέας του Χρονικού της Ιστορίας της Πολωνίας, που θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους ανθρώπους στην ιστορία της πολωνικής λογοτεχνίας και της ιστοριογραφίας και μερικές φορές αναφέρεται ως ο ‘’πατέρας της πολωνικής κουλτούρας’’. Το κρησφύγετο αυτής της μυθικής φιγούρας ήταν το Σπήλαιο του Δράκου (Smocza Jama) στους πρόποδες του λόφου Wawel πίσω από το άγαλμα. Το σπήλαιο έχει μήκος 270 μέτρα, εκ των οποίων τα 81 μέτρα είναι ανοιχτά στο κοινό από τον Απρίλιο μέχρι τον Οκτώβριο με 5 ζλότι.

Σ’αυτή τη σπηλιά λοιπόν, σύμφωνα με το θρύλο ζούσε ένα εξαιρετικά τρομακτικό τέρας, και κάθε βδομάδα απαιτούσε να το ταΐζουν με ένα συγκεκριμένο αριθμό βοοειδών. Εάν οι έποικοι δεν είχαν να του δώσουν τα βοοειδή που ήθελε, θα τους τιμωρούσε τρώγοντας τον αντίστοιχο αριθμό ανθρώπων. Ο Πολωνός άρχοντας, ο Grakch διέταξε τους γιους του να σκοτώσουν το τέρας . Μια λάθος κίνηση όμως θα μπορούσε να καταλήξει σε τραγωδία για τους δυο γιους του. Γι 'αυτό αποφάσισαν να κάνουν ένα κόλπο. Μέσα σε ένα κουφάρι αγελάδας έβαλαν θειάφι την οποία ο δράκος έφαγε με λαιμαργία! Αυτό το γεύμα ήταν το τελευταίο του αφού οι φλόγες έκαψαν τον δράκο εσωτερικά. Παρόλο που τα αδέρφια μπορούσαν να επιστρέψουν στον πατέρα τους ως ήρωες, ο νεώτερος σκότωσε τον μεγαλύτερο του αδερφό, φοβούμενος ότι θα του πάρει το θρόνο. Εν τω μεταξύ, η μάχη με το δράκο χρησιμοποιήθηκε ως δικαιολογία για το θάνατο του αδερφού του για να μην τον υποπτευθεί ο πατέρας του. Ο πατέρας ευχαρίστησε τον νεότερο γιο που σκότωσε το τέρας, και του ανακοίνωσε πως θα είναι ο διάδοχός του. Το έγκλημα αποκαλύφθηκε μετά από λίγα χρόνια και ο γιός του καταδικάστηκε σε αιώνια εξορία. Ως εκ τούτου, μετά τον Grakch, κανένας από τους γιους του δεν ανήλθε στο θρόνο, αλλά η κόρη του Wanda.

Η ιστορία του δράκου Wawel διαδόθηκε ευρέως σε σχολεία και βιβλία, καθώς και σε συλλογές πολωνικών θρύλων και παραμυθιών. Το 1972 τοποθετήθηκε στους πρόποδες του λόφου ένα άγαλμα 6 μέτρων του δράκου Wawel το οποίο δημιούργησε ο φημισμένος Πολωνός γλύπτης Bronisław Chromy. Το γλυπτό είναι ένα από τα πιο σημαντικά ορόσημα της πόλης. Είναι ενδιαφέρον ότι το γλυπτό τροφοδοτείται από φυσικό αέριο, το οποίο κάνει το δράκο ... να βγάζει πραγματική φωτιά! Γι’αυτό και έχει γίνει τουριστική ατραξιόν μιας και ανά δέκα λεπτά όλο το 24ωρο ο δράκος βγάζει φωτιά. Ορίστε!

Αφού χαζέψαμε λίγο το δράκο, συνεχίσαμε στην παραποτάμια λεωφόρο του Βιστούλα, bulwar Czerwieński. Οι λεωφόροι μαζί με τα παρακείμενα τμήματα των επιχωμάτων του Βιστούλα, έχουν τη μορφή πάρκων και αποτελούν δημοφιλές μέρος αναψυχής με μονοπάτια πεζοπορίας και ποδηλατόδρομους. Στη λεωφόρο Czerwieński βρίσκεται η Aleja Gwiazd δηλαδή η Λεωφόρος των Αστέρων. Τι νομίζατε, πως μόνο στο Χόλυγουντ υπάρχει Λεωφόρος της Δόξας? Η Λεωφόρος των Αστέρων στον Βιστούλα τιμά μουσικούς και συγκροτήματα από την Πολωνία και τον κόσμο και το πρώτο αστέρι, μπήκε στις 28 Ιουνίου 2008 για τη Céline Dion! Τώρα που κολλάει η Céline Dion με την Πολωνία δεν ξέρω! Η λεωφόρος έχει επίσης αστέρια και αποτυπώματα χεριών από ανεξάρτητους σκηνοθέτες του κινηματογράφου.

Συνεχίσαμε τη βόλτα μας στην bulwar Czerwieński μέχρι το πάρκο μνήμης

Φτάσαμε μέχρι εδώ για να πάμε στο καφέ-εστιατόριο Oranżeria στον τελευταίο όροφο του 4στερου Hotel Kossak στην οδό plac Kossaka 1 για να δούμε τη θέα. Ανεβήκαμε αλλά τελικά φάγαμε άκυρο. Ένας σερβιτόρος μας ενημέρωσε πως το μπαλκόνι του καφέ Oranżeria λειτουργεί μέχρι τη 1 το μεσημέρι χειμερινό ωράριο. Λέμε οκ έχουμε εναλλακτική. Λίγα μέτρα μετά είναι το Sheraton Grand Krakow, στην οδό Powiśle 7 πολύ κοντά στο κάστρο. Στο Sheraton υπάρχει το Roof Top Terrace & Lounge Bar στον 5ο όροφο με επίσης ωραία πανοραμική θέα. Μπαίνουμε στο γκλαμουράτο ξενοδοχείο, ρωτάμε για το μπαρ του 5ου ορόφου και τρώμε και πάλι άκυρο! Το Roof Top Terrace & Lounge Bar είναι τελείως κλειστό το χειμώνα! Ε δεν ήταν γραφτό να δούμε πανοραμική θέα το κάστρο και τον ποταμό.

Περπατήσαμε ξανά την παραποτάμια διαδρομή, με κατεύθυνση αυτή τη φορά τη γέφυρα Grunwaldzki η οποία προσφέρει πολύ ωραία θέα του κάστρου από τη μια μεριά και από την άλλη την Βασιλική του Αρχάγγελου Μιχαήλ με τη Μονή καλογραιών στην Εβραϊκή συνοικία. Η 153 μέτρων γέφυρα Grunwaldzki φτιάχτηκε το 1972 και συνδέει την παλιά πόλη με την περιοχή Dębnik. Ο ήλιος πια είχε πέσει και είχε αρχίσει να σουρουπώνει. Η θέα προς το κάστρο είναι από τις ομορφότερες εικόνες στην Κρακοβία!

Το κάστρο από την απέναντι όχθη του ποταμού

Αφού περάσαμε τη γέφυρα βρεθήκαμε στον κυκλικό κόμβο Grunwaldzkie και στο σύγχρονο κτίριο του συνεδριακού και ψυχαγωγικού κέντρου ICE Krakow που φτιάχτηκε το 2014.

Στο βάθος πετούσε το Balon widokowy. Το Μπαλκόνι Παρατήρησης είναι ένα ιδιαίτερο αξιοθέατο στην Κρακοβία. Ο ελάχιστος χρόνος πτήσης είναι 10 λεπτά, η χωρητικότητά του είναι μέχρι 30 άτομα και συνήθως το ύψος που πετάει η γόνδολα είναι τα 150 μέτρα αν και το υψηλότερο δυνατό ύψος στο οποίο μπορεί να φτάσει η γόνδολα είναι 275 μέτρα. Ο αριθμός των επιβατών εξαρτάται από την ισχύ του ανέμου, τη θερμοκρασία και την ατμοσφαιρική πίεση και οι πτήσεις επίσης εξαρτώνται από τις καιρικές συνθήκες καθ 'όλη τη διάρκεια του έτους, επτά ημέρες τη εβδομάδα. Το κόστος πτήσης με το μπαλόνι είναι 55,00 PLN (13€) τις καθημερινές και 69,00 PLN (16€) τα Σαβ/κα. Και η διεύθυνση είναι Ludwinowska, Bulwar Wołyński 2. http://balonwidokowy.pl/en/opis-przedsiewziecia-en/ Προσωπικά εγώ δεν θα τολμούσα πτήση με το μπαλόνι γιατί έχω υψοφοβία όπως και ο Rose έχει φοβία με τα εναέρια τελεφερίκ. Από την άλλη εγώ σας προτείνω να πετάξετε για να μας πείτε την εμπειρία σας!

Από την Bulwar Wołyński, απέναντι η εβραϊκή συνοικία με τη Μονή καλογραιών και την Βασιλική του Αρχάγγελου Μιχαήλ…

Είχε σουρουπώσει για τα καλά και επιστρέψαμε μέσω της γέφυρας Grunwaldzki στους πρόποδες του κάστρου, στην οδό Bernardyńska για την επιστροφή μας στην παλιά πόλη.

Μπορεί να είχε βραδιάσει όμως ήταν ακόμα μεσημέρι γύρω στις 4. Και εφόσον είχαμε τελειώσει την περιήγηση της ημέρας τι καλύτερο από μια στάση για φαγητό και ζεστασιά! Φτάνοντας και πάλι στο τέλος της οδού Grodzka, απέναντι από το κάστρο βρίσκεται το διάσημο εστιατόριο Pod Wawelem Kompania Kuflowa στην οδό Świętej Gertrudy 26/29.

Το εστιατόριο είναι πολύ μεγάλο κι ενώ είχε πολύ κόσμο πολύ εύκολα βρήκαμε τραπέζι. Το προσωπικό ήταν πολύ ευγενικό και η ατμόσφαιρα του μαγαζιού ζεστή και οικεία. Σίγουρα είναι δημοφιλές και στους τουρίστες αλλά και τι έγινε. Μπορεί να μην είχε σούπα σε ψωμί που ήθελα διακαώς όμως και η σουπίτσα γκούλας ήταν εξαιρετική και πλούσια. Ο Rose δεν ήταν σε φάση σούπας και καταβρόχθισε ένα τεράστιο πεντανόστιμο σνίτσελ. Μαζί με τις μπύρα και αναψυκτικό ο λογαριασμός ήρθε 47 ζλότι (11 ευρώ).

Κι ενώ είχε βραδιάσει, πήραμε το δρόμο της επιστροφής σιγά σιγά προς την κεντρική πλατεία μέσω της οδού Grodzka. Στην κεντρική πλατεία Rynek Główny το γνωστό σκηνικό, ενώ στην εξέδρα τραγουδούσε μια παιδική χορωδία με λίγο κόσμο να παρακολουθεί από κάτω.

Η Αίθουσα Sukiennice με την αγορά της…

Η Plac Szczepański από την οποία ξεκινήσαμε το πρωί…

Świętego Tomasza…

Στην οδό Świętego Tomasza 17 βρίσκεται ένα από τα πιο ατμοσφαιρικά καφέ στην παλιά πόλη, το Cafe Camelot. Έχω μεγάλη αδυναμία σε τέτοια σκοτεινά καφέ και ειδικά να τα επισκέπτομαι το Χειμώνα. Το Cafe Camelot λοιπόν δεν μου γλίτωσε!

Το καφέ είναι χωρισμένο σε τρία δωμάτια. Μεσαιωνική ατμόσφαιρα με χαμηλό φωτισμό, παλιούς πολυελαίους και παλιά έπιπλα, ιδιαίτερα αντικείμενα και μοναδική αισθητική. Εξαιρετικό. Τα γλυκά που φάγαμε μπορεί να μην ήταν τα ωραιότερα που έχουμε δοκιμάσει όμως αυτό που είχε σημασία ήταν ο εξαιρετικός χώρος και η ζεστή ατμόσφαιρα. Από τις πιο ωραίες στιγμές του ταξιδιού μας στην Κρακοβία!

Σε απόσταση αναπνοής από το Cafe Camelot, το ξενοδοχείο μας La Fontaine…

Επιστρέψαμε στη σοφίτα-σάουνα για λίγες ώρες ξεκούρασης. Δεν θέλαμε όμως να χάσουμε το βράδυ μας κι έτσι ντυθήκαμε και πάλι για τη νυχτερινή μας έξοδο. Δεν ήμασταν σίγουροι αν θέλαμε πάλι εστιατόριο ή να πάμε κάπου για καμιά μπύρα. Τελικά επιλέξαμε τη δεύτερη επιλογή. Κι επειδή δεν ήμασταν για πολλά πολλά μιας και τα πόδια μας πονούσαν από το περπάτημα της μέρας, μείναμε στην παλιά πόλη και πήγαμε μέχρι το House of Beer, στην οδό Świętego Tomasza 35. Η μπυραρία δεν μπορώ να πω πως μας ξετρέλανε σαν χώρος αν και είναι από τις πιο πολυδιαφημισμένες και δημοφιλείς στην παλιά πόλη αλλά πιο πολύ απογοητευτήκαμε που εκείνη την ώρα δεν σέρβιραν φαγητό. Έτσι ήπιαμε τις μπύρες μας και λίγη ώρα μετά αποχωρήσαμε.

Η ώρα ήταν μετά τις 12 και ξέραμε πως η αναζήτηση για φαγητό θα ήταν δύσκολη υπόθεση. Ψάξαμε κάποια μαγαζάκια με γρήγορο φαγητό όπως το Pierogarnia που έχει πιερότζι, κάποια μπεργκεράδικα, πιτσαρίες κτλ. αλλά ήταν κλειστά. Η food market στην πλατεία είχε κλείσει φυσικά. Και μέσα σε όλα αυτά να έχουμε τους κράχτες των μπουρδέλων να μας κυνηγούν. Ήταν η ώρα που ήταν peak η δραστηριότητα στα κωλόμπαρα οπότε οι κράχτες ήταν πιο ενοχλητικοί από ποτέ. Το κλου ήταν μια κράχτης-λολίτα που δεν έλεγε να μας αφήσει. Το περιέγραψα στο πρώτο κεφάλαιο αλλά δεν γίνεται να μη το αναφέρω πάλι. Είχαμε λοιπόν την πείνα μας είχαμε κι αυτή να μας κυνηγάει.

-Γεια σας αγόρια. Ελάτε στο μαγαζί μου έχω ωραία pussy.
-Όχι ευχαριστούμε.
-Μα γιατί θα σας πάρουν και πίπ@.
-Όχι ψάχνουμε εστιατόριο να φάμε (και το λέμε με εκνευρισμό του τύπου παράτα μας)
-Τι θέλετε να φάτε?
-Δεν απαντάμε (και συνεχίζουμε να περπατάμε για να μας αφήσει σε ησυχία)
-Ελάτε στο μαγαζί μου να φάτε pussy!

Ευτυχώς μας άφησε μετά την αδιαφορία μας και πήγε στην αρχική της θέση! Τελικά η λύση στην πείνα μας βρέθηκε και ήταν πολύ κοντά στο ξενοδοχείο μας. Τι άλλο? Κεμπάπ! Από έναν ευγενέστατο πακιστανό που μας ετοίμασε δυο σπέσιαλ τυλιχτά με γύρο κοτόπουλο τα οποία καταβροχθίσαμε στο δωμάτιο! Έτσι ελαφριά πέσαμε για ύπνο!

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• …

  Go to chapter

  Go
• 11
• 12
• 13
• 14
• 15
• 17
• 17

Επόμενο Κεφάλαιο

First Προηγούμενη 13 of 17

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[Tonia L.]

Συμφωνώ απόλυτα για όσα αναφέρεις για τις 2 πόλεις! Όχι ότι έχω πάει και σε πολλούς προορισμούς αλλά η Βαρσοβία σίγουρα με ξάφνιασε περισσότερο από όλους και έχει ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου. Αντιθέτως, η Κρακοβία - όμορφη και συμπαθητική - αλλά μέχρι εκεί. Από την πόλη της Κρακοβίας η εβραϊκή συνοικία και η Nowa Huta μου άρεσαν περισσότερο. Ίσως αν της είχα επισκεφθεί με αντίστροφη σειρά να μην είχα την αίσθηση αυτή.Το Άουσβιτς είναι ξεχωριστή εμπειρία, δεν επιδέχεται σύγκρισης με το οτιδήποτε.
Όποιος ενδιαφέρεται για χριστουγεννιάτικους προορισμούς η Βαρσοβία αποτελεί εξαιρετική επιλογή. Στολισμοί παντού, χριστουγεννιάτικες αγορές, πυροτεχνήματα στην αλλαγή του έτους. Σε συνδυασμό με την γραφική παλιά πόλη, το σύγχρονο κομμάτι αλλά και την συνοικία της Praga (που ξέρω ότι δεν αρέσει σε πολλούς) είναι μοναδική! Περιμένω να διαβάσω την ιστορία σου και να δω κι άλλες φωτογραφίες της ηλιόλουστης Βαρσοβίας και των υπέροχων πάρκων της, αφού εγώ την έζησα με τσουχτερό κρύο και χιόνι.

 

[giannismits]

Ναι εννοείται ότι η Βαρσοβία για περίοδο Χριστουγέννων έχει πολύ καλό γιορτινό κλίμα και η πόλη είναι σουπερ στολισμένη. Για την Κρακοβία περίμενα κάτι καλύτερο αλλά εντάξει δεν ήταν αυτός ο λόγος που δεν με συγκίνησε σαν πόλη. Η Εβραϊκή συνοικία της Κρακοβίας σαφώς είναι πολύ ενδιαφέρουσα και ιδιαίτερη γειτονιά, αλλά η Βαρσοβία ουσιαστικά δεν έχει εβραϊκή συνοικία δεν απέμεινε κάτι. Τώρα έχει ουρανοξύστες σε εκείνο το σημείο και ελάχιστα έμειναν μετά την ισοπέδωση της πόλης. Πάντως Nowa Huta κι εγώ ήθελα να πάω αλλά δυστυχώς δεν χωρούσε μέσα στο 3ημερο.

Ένας φίλος μου είχε πει για την Praga, να προσέχετε είναι κακόφημα κτλ. Δεν ξέρω σε ποιες γειτονιές η Praga είναι επικίνδυνη αλλά εμείς απολαύσαμε τις βόλτες εκεί. Ήταν βέβαια μέρα. Δεν ξέρω αφού νυχτώνει αν αλλάζει κάτι. Ότι ήταν τις προηγούμενες δεκαετίας παρακμιακή περιοχή και επικίνδυνη ισχύει.

 

[Tonia L.]

Ναι εννοείται ότι η Βαρσοβία για περίοδο Χριστουγέννων έχει πολύ καλό γιορτινό κλίμα και η πόλη είναι σουπερ στολισμένη. Για την Κρακοβία περίμενα κάτι καλύτερο αλλά εντάξει δεν ήταν αυτός ο λόγος που δεν με συγκίνησε σαν πόλη. Η Εβραϊκή συνοικία της Κρακοβίας σαφώς είναι πολύ ενδιαφέρουσα και ιδιαίτερη γειτονιά, αλλά η Βαρσοβία ουσιαστικά δεν έχει εβραϊκή συνοικία δεν απέμεινε κάτι. Τώρα έχει ουρανοξύστες σε εκείνο το σημείο και ελάχιστα έμειναν μετά την ισοπέδωση της πόλης. Πάντως Nowa Huta κι εγώ ήθελα να πάω αλλά δυστυχώς δεν χωρούσε μέσα στο 3ημερο.

Ένας φίλος μου είχε πει για την Praga, να προσέχετε είναι κακόφημα κτλ. Δεν ξέρω σε ποιες γειτονιές η Praga είναι επικίνδυνη αλλά εμείς απολαύσαμε τις βόλτες εκεί. Ήταν βέβαια μέρα. Δεν ξέρω αφού νυχτώνει αν αλλάζει κάτι. Ότι ήταν τις προηγούμενες δεκαετίας παρακμιακή περιοχή και επικίνδυνη ισχύει.

Κι εγώ ακόμα αναρωτιέμαι ποιο σημείο της συνοικίας της Praga φαίνεται στους περισσότερους επικίνδυνο. Σε φίλους που την είχα προτείνει, μόνο που δεν με έβρισαν όταν επέστρεψαν, χωρίς όμως να μου το δικαιολογήσουν. Εικάζω ότι σχετίζεται με το ότι διαφέρει από την γραφική παλιά πόλη, έχει πολλά γκράφιτι... Τι να πω! Εμένα πάντως μου άρεσε και δεν αισθάνθηκα ότι κινδυνεύω ούτε το βραδάκι!
Περιμένουμε την υπόλοιπη ιστορία! Keep going!

 

[greco]

Κι εγώ δεν συμμερίζομαι τον ενθουσιασμό πολλών για την Κρακοβία. Μια όμορφη πόλη σίγουρα αλλά δύσκολα θα ξαναπήγαινα.

 

[vangelis69]

Πολύ καλή η ιστορία σου και η περιγραφή σου για άλλη μια φορά!! Αν σου είναι εύκολο μπορείς να μου πεις που μείνατε στην Βαρσοβία; Σχεδιάζουμε να την επισκεφτούμε τον Αύγουστο. Σ΄ευχαριστώ.

 

[giannismits]

Κι εγώ δεν συμμερίζομαι τον ενθουσιασμό πολλών για την Κρακοβία. Μια όμορφη πόλη σίγουρα αλλά δύσκολα θα ξαναπήγαινα.

Πολύ δύσκολα θα έλεγα! Νομίζω τώρα τελευταία κι άλλοι δεν είπαν τα καλύτερα για την Κρακοβία. Δεν είμαστε λίγοι Εγώ από αυτά που διάβαζα παλιά για την Κρακοβία θεωρούσα πως θα είναι η απόλυτη μεσαιωνική ατμοσφαιρική πόλη! Αλλά όχι. Μια χαρά πόλη αλλά νομίζω αρκετά υπερεκτιμημένη.

 

[giannismits]

Πολύ καλή η ιστορία σου και η περιγραφή σου για άλλη μια φορά!! Αν σου είναι εύκολο μπορείς να μου πεις που μείνατε στην Βαρσοβία; Σχεδιάζουμε να την επισκεφτούμε τον Αύγουστο. Σ΄ευχαριστώ.

Ευχαριστώ. Ε μέχρι τον Αύγουστο θα έχω ανεβάσει το επόμενο κεφάλαιο που αναφέρω που μείναμε

Οι επιλογές ειδικά σε διαμερίσματα είναι άπειρες στη Βαρσοβία με πάρα πολύ καλές τιμές. Είχα βρει πάρα πολλά και επειδή στο τέλος κουράστηκα έκλεισα στο Warsaw Best Apartments Central πολύ κοντά στο Παλάτι κουλτούρας. Για μένα είναι το πιο βολικό να μείνεις στο κέντρο γύρω από τον πύργο. 188 ευρω οι 4 διανυκτερεύσεις.

 

[vangelis69]

Ευχαριστώ. Ε μέχρι τον Αύγουστο θα έχω ανεβάσει το επόμενο κεφάλαιο που αναφέρω που μείναμε

Οι επιλογές ειδικά σε διαμερίσματα είναι άπειρες στη Βαρσοβία με πάρα πολύ καλές τιμές. Είχα βρει πάρα πολλά και επειδή στο τέλος κουράστηκα έκλεισα στο Warsaw Best Apartments Central πολύ κοντά στο Παλάτι κουλτούρας. Για μένα είναι το πιο βολικό να μείνεις στο κέντρο γύρω από τον πύργο. 188 ευρω οι 4 διανυκτερεύσεις.

Σ' ευχαριστώ για άλλη μια φορά!!!

 

[Mantaralena]

Πόσο συμφωνώ με όλους σας. Έχω πάει δύο φορές Βαρσοβία και τώρα προγραμματίζω την τρίτη. Την αγαπώ αυτή την πόλη! Η Κρακοβία πέρασε και δεν ακούμπησε. Περιμένω την συνέχεια της ιστορίας σου!

 

[giannismits]

Βαρσοβία: Κέντρο… ανάμεσα στους Ουρανοξύστες!

18 Οκτωβρίου και η άφιξη μας στο αεροδρόμιο Μόντλιν ήταν στις 9:05 το πρωί. Συνάλλαγμα είχαμε κάνει από τη Θεσσαλονίκη όλο το ποσό που υπολογίζαμε ότι θα ξοδέψουμε, και είναι μια πρακτική που μας βολεύει και την εφαρμόζουμε σε όλες τις χώρες που δεν έχουν ευρώ. Φυσικά πάντα έχουμε και τις χρεωστικές και πιστωτικές μας κάρτες για παν ενδεχόμενο. Από τα αυτόματα μηχανήματα του αεροδρομίου βγάλαμε και τα εισιτήρια για τα μέσα μεταφοράς στην πόλη. Και εφόσον φτάσαμε Παρασκευή, βγάλαμε ο καθένας από ένα Weekend ticket που ισχύει από τις 19:00 της Παρασκευής μέχρι τις 8:00 της Δευτέρας με 24 ζλότι (5,60€), και ένα One-day ticket για 24 ώρες με 15 ζλότι (3,50€). Πήραμε το ModlinBus των 09:45 που είχα κλείσει από το site τους με 50,50 ζλότι δηλαδή 12 ευρώ για δυο άτομα. Στις 10:40 το λεωφορείο έφτασε στο τέρμα του στην οδό Aleje Jerozolimskie μπροστά από το Palace of Culture – Kinoteka.

Έτσι λοιπόν το πρώτο πράγμα που αντικρίσαμε ήταν το εμβληματικό κτίριο της πόλης ο Σταλινικός πύργος Πολιτισμού και Επιστημών, Pałac Kultury i Nauki. Ο καιρός εξαιρετικός με 18 βαθμούς που θα ανέβαινε κι άλλο στη διάρκεια της μέρας. Βλέποντας τους ουρανοξύστες χαζέψαμε λιγάκι αλλά πριν τη εξερεύνηση της πόλης έπρεπε να πάμε στο διαμέρισμά μας αφού είχαμε δώσει ραντεβού στην είσοδο με τον ιδιοκτήτη στις 11:00. Πολύ εύκολα και γύρω στα 8 λεπτά περπάτημα από το παλάτι Κουλτούρας, εντοπίσαμε την οδό Śliska 10 που βρίσκεται το διαμέρισμά μας Warsaw Best Apartments Central, και καθώς φτάσαμε στην είσοδο της πολυκατοικίας ακριβώς εκείνη την ώρα έφτασε και ο ιδιοκτήτης και έγινε η γνωριμία. Μας ανέβασε στο διαμέρισμα μας που ήταν στον 12ο όροφο, τον τελευταίο όροφο της οικοδομής. Ένα εξαιρετικό καινούριο διαμέρισμα, ευρύχωρο και με ωραία κουζίνα που μας άρεσε από την πρώτη ματιά. Το είχα κλείσει από την Hotels.com και για τέσσερις διανυκτερεύσεις μας κόστισε 800 ζλότι, δηλαδή περίπου 188 ευρώ. Μας έδειξε το σπίτι ο Jaroslaw, τον πληρώσαμε και δεν τον ξαναείδαμε. Φεύγοντας την μέρα αναχώρησης αφήσαμε το κλειδί στην κλειδοθήκη στην είσοδο της πολυκατοικίας. Επίσης εξαιρετικά βολικό ήταν το σούπερ μάρκετ Żabka δίπλα από την είσοδο της πολυκατοικίας μας το οποίο το τιμήσαμε τα τρία από τα τέσσερα βράδια που μείναμε και μας βόλεψε πολύ στις βραδινές μας λιγούρες!

Σχεδόν δίπλα από την πολυκατοικία μας, στην οδό Sienna 45, βρίσκεται το Blu's Mural. Μια εντυπωσιακή τοιχογραφίας της Βαρσοβίας ζωγραφισμένη το 2010 που απεικονίζει επτά μορφές στρατιωτών ως μαριονέτες, των οποίων τα κράνη και οι στολές είναι διακοσμημένα με σύμβολα νομισμάτων όπως το δολάριο και το ευρώ, δείχνοντας έτσι ότι ο πόλεμος είναι ένα εργαλείο στα χέρια εκείνων που βρίσκονται στην εξουσία και στο οποίο οι στρατιώτες είναι απλά μαριονέτες.

Ήταν από τις φορές που είχαμε απίστευτη ενέργεια και οι δυο και φάνηκε πως με το καλημέρα σας η Βαρσοβία μας ταίριαξε πάρα πολύ ίσως γιατί και η ίδια η πόλη είχε μια φοβερή ενέργεια. Η αρχή της γνωριμίας μας στην πόλη άρχισε από τον σταλινικό πύργο και κινηθήκαμε πέριξ αυτού στο κέντρο της πόλης ανάμεσα στους ουρανοξύστες και όχι μόνο.

Ετοιμοπόλεμος όπως πάντα!

Από τα αγαπημένα μου φωτογραφικά σημεία, η οδός Złota με φόντο φυσικά το Παλάτι πολιτισμού της Βαρσοβίας ή αλλιώς τον Σταλινικό πύργο!

Αρχιτεκτονική στον ουρανό!

,

Λεωφόρος Emilii Plater

Αυτό που διαπιστώσαμε αμέσως είναι πως η πόλη έχει πολύ άπλα και όλα είναι μεγάλα! Τεράστιοι δρόμοι, πεζοδρόμια, θεόρατα κτίρια. Το κέντρο της Βαρσοβίας είναι μια σύγχρονη μητρόπολη που όμως δεν σε πνίγει γιατί έχει αυτή την ανοιχτωσιά που σε κάνει να απολαμβάνεις τον περίπατό σου ανάμεσα σ’αυτά τα θηρία. Και η Βαρσοβία συνεχώς επεκτείνετε και έχει μια συνεχή ανάπτυξη κι αυτό το μαρτυρούν τα πολλά εργοτάξια που είδαμε σε πολλά σημεία του κέντρου. Επειδή είχαμε 4 μέρες στη διάθεσή μας ήξερα πως άνετα θα δω όσα ήθελα να δω κι αυτό μου έδινε μια άνεση στο να μη τρέχουμε. Κι ενώ είναι μια μεγάλη πόλη με αποστάσεις καθόλου αμελητέες την απολαύσαμε σε πολύ χαλαρούς ρυθμούς.

Θα βαρεθείτε να τον βλέπετε!

Świętokrzyski Park… Θα μπορούσε να είναι στο Sentral Park της NY ε!

Από το πάρκο Świętokrzyski, συνεχίσαμε ευθεία και ελάχιστα μέτρα μετά ήμασταν στην όμορφη μικρή πλατεία plac Grzybowski. Το 1940 η πλατεία Grzybowski ήταν μέρος του γκέτο της Βαρσοβίας και ένας τοίχος χώρισε την περιοχή από τη μη εβραϊκή πλευρά. Σπίτια, εκκλησίες, συναγωγές καταστράφηκαν και μεταπολεμικά το μέρος υπέστη μια ολική ανακαίνιση που τίποτα δεν θυμίζει την εποχή εκείνη. Δυστυχώς δεν πετύχαμε με νερό τις λιμνούλες του πάρκου αλλά και πάλι ήταν πολύ όμορφα με τα διαμορφωμένα παγκάκια και τους χώρους ανάπαυσης. Η μικρή πλατεία ομορφαίνει και από την εκκλησία των Αγίων Πάντων (Kościół pw. Wszystkich Świętych) την μεγαλύτερη εκκλησία της Βαρσοβίας. Η εκκλησία του 1883 αν και υπέστη τεράστιες ζημιές κατά τον βομβαρδισμό της στην εξέγερση της Βαρσοβίας, με κατάρρευση μέρους της στέγης και καταστροφή του ανατολικού πύργου του ναού η υπόλοιπη έμεινε ανέπαφη και τα επόμενα χρόνια ανοικοδομήθηκε.

Στη συνέχεια με λίγο ψάξιμο και μπέρδεμα, βρήκαμε το πέρασμα για τη Συναγωγή Νόζικ (Synagoga Nożyków) και την εβραϊκή κοινότητα της Βαρσοβίας πίσω από τον ψιλόλιγνο ουρανοξύστη Cosmopolitan Twarda 2/4 μέσα σε ένα μικρό πάρκο. Από το παρκάκι βγήκαμε στη λεωφόρο al. Jana Pawła II. Η μέρα ήταν καταπληκτική και η θερμοκρασία είχε ανέβει κι άλλο. Εκείνες τις μέρες στην Ελλάδα είχαμε 26-28 βαθμούς, όμως μέσα Οκτωβρίου στη Βαρσοβία με ήλιο και 20 βαθμούς περίπου ήταν κάτι που δεν το περίμενα. Λίγο μετά φτάσαμε στην αγορά Hala Mirowska.

Η Hala Mirowska είναι ένα μεγάλο συγκρότημα αγοράς που περιλαμβάνει δυο δίδυμες κλειστές αγορές τη Hala Mirowska και τη Hala Gwardii , το κατάστημα Pchli Targ ανάμεσα στα δυο κτίρια και υπαίθρια λαϊκή αγορά έξω και γύρω από τις κλειστές στοές. Τα κτίρια κατασκευάστηκαν το 1901 και μέχρι την καταστροφή τους κατά τη διάρκεια της εξέγερσης της Βαρσοβίας το 1944 , ήταν η μεγαλύτερη αγορά της Βαρσοβίας. Ανακατασκευάστηκαν στη δεκαετία του 1950-1960 και λειτούργησαν ως αγορά η Hala Mirowska και ως αποθήκη αστικών λεωφορείων και μετά ως αίθουσα πυγμαχίας η Hala Gwardii . Το 2017 η Hala Gwardii μετά από μεγάλη εσωτερική ανακαίνιση, έγινε ένα νέο γαστρονομικό σημείο της πόλης με μια τοπική αγορά βιολογικών τροφίμων και με εστιατόρια. Εδώ είμαστε! Οπότε είχαμε πολλά να δούμε και να αφουγκραστούμε! Μια πολύβουη αγορά γεμάτη ντόπιους με τοπικά προϊόντα έχει πάντα ενδιαφέρον για εξερεύνηση.

Hala Mirowska

Αβγουλάκια…

Ο Rose στο στοιχείο του, μυρίζει φρέσκα μυρωδικά

Η πίσω πλευρά της Hala Gwardii

Είσοδος στη γκουρμέ αγορά Hala Gwardii

Μπορεί να ήταν νωρίς ακόμα αλλά δεν υπήρχε περίπτωση να μη κάνουμε μια στάση για έναν καφέ ή ένα σνακ. Η στοά είναι σε αυτό το μοντέρνο βιομηχανικό στυλ που έχει πολύ πέραση τα τελευταία χρόνια και ήταν γεμάτη νέο κόσμο. Γύρω από την αίθουσα είχε μεγάλες φωτογραφίες από αγώνες πυγμαχίας για να μας θυμίσει τις ένδοξες εποχές που έχει ζήσει αφού το 1953, το 10ο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Πυγμαχίας πραγματοποιήθηκε σ’αυτήν την αίθουσα. Ήπιαμε τον πρώτο καφέ της ημέρας και μετά δοκιμάσαμε έτσι για τη λιγούρα λίγα πιερότζι, ξέρετε το τοπικό εθνικό γεμιστό ζυμαρικό! Πάντως ωραίος μοντέρνος χώρος που θα τον τιμούσα συχνά αν ήμουν κάτοικος!

Έπειτα από αυτή την ωραία στάση, διασχίσαμε και πάλι όλη την αγορά και βγήκαμε ξανά στη λεωφόρο al. Jana Pawła II απέναντι από την κεντρική είσοδο της Hala Mirowska.

Ακολουθήσαμε μια πολύ ωραία εναλλακτική διαδρομή στο κέντρο της Βαρσοβίας, από την οδό Chłodna, και την οδό Wronia με κατεύθυνση την πλατεία Ευρώπης Plac Europejski. Μου άρεσε που αρχίσαμε από μια πιο εναλλακτική γειτονιά και όχι από την τουριστική Βασιλική οδό και την παλιά πόλη. Άλλωστε πάντα με ενδιαφέρει η σύγχρονη αρχιτεκτονική και τα μεγάλα κτίρια σε μια πόλη και μου αρέσει να ανακαλύπτω και γειτονιές που δεν συρρέουν τουρίστες. Είδαμε τη σύγχρονη Βαρσοβία που αλλάζει, ζει στο παρόν και συνεχώς εξελίσσετε!

Στην οδό Chłodna, η Η Ρωμαιοκαθολική ενορία του Αγίου Ανδρέα του Απόστολου
(Kościół pw. św. Andrzeja Apostoła)

Λίγο μετά είναι η διασταύρωση της οδού Chłodna με τη λεωφόρο Żelazna. Το 1942 στο σημείο αυτό χτίστηκε μια ξύλινη γέφυρα πάνω από την οδό Chłodna που συνέδεε το ''μικρό'' και το ''μεγάλο'' γκέτο της Βαρσοβίας και την αποκαλούσαν Γέφυρα των στεναγμών. Η γέφυρα καταστράφηκε κατά τη διάρκεια της μεγάλης εκκαθάρισης του γκέτο σε συνδυασμό με μαζική εξόντωση του πληθυσμού. Στην θέση της έχει στηθεί μια συμβολική εγκατάσταση και ένα ιδιαίτερο μνημείο. Το Kładka Pamięci που σημαίνει Πεζογέφυρα μνήμης. Καλά αν δεν το ήξερα δεν νομίζω να καταλάβαινα κάτι περνώντας από το σημείο. Είναι τέσσερις πυλώνες, δυο σε κάθε πλευρά του δρόμου και τέσσερις οπτικές ίνες μήκους 27 μέτρων τεντωμένες ανάμεσα στις στήλες. Τη νύχτα όμως που φωτίζονται οι οπτικές ίνες και οι πυλώνες είναι πιο εντυπωσιακό.

Σε αυτή τη διαδρομή είδαμε ενδιαφέρουσες τοιχογραφίες σε διάφορα κτίρια

Εργοτάξια παντού…

Λεωφόρος Grzybowska

Και φτάσαμε στην πλατεία Ευρώπης

Στη θέση της πρώην παραμελημένης συνοικίας, δημιουργήθηκε ένας δημόσιος χώρος υψηλής αισθητικής αποκλειστικά για πεζούς. Η Plac Europejski είναι μια καταπληκτική σύγχρονη πλατεία, μια νέα προσθήκη στην πόλη που άνοιξε για το κοινό 4 Μαΐου 2016. Έκτοτε, ο τόπος αυτός είναι ένας αγαπημένος και πολύτιμος χώρος για τους κατοίκους και έχει εγγραφεί στον πολιτιστικό και ψυχαγωγικό χάρτη της Βαρσοβίας. Σε online ψηφοφορία, οι κάτοικοι αναγνώρισαν την πλατεία Ευρώπης ως την καλύτερη αρχιτεκτονική υλοποίηση και καλύτερο έργο ανάπλασης στην Βαρσοβία η οποία πήρε το βραβείο Αρχιτεκτονικής.

Μπαίνοντας στην πλατεία από την οδό Grzybowska, το πρώτο πράγμα που μας εντυπωσίασε στην πλατεία είναι μια φουτουριστική υπαίθρια γκαλερί, μια ειδικά σχεδιασμένη καλλιτεχνική στοά για προσωρινές εκθέσεις νέων καλλιτεχνών. Ακριβώς από πίσω στους τοίχους ενός παλιού κατοικήσιμου κτιρίου είναι δυο εντυπωσιακές τοιχογραφίες που δένουν εξαιρετικά με το περιβάλλον. Στο χώρο υπάρχουν παλέτες που έχουν σχεδιαστεί ως τραπέζια και καναπέδες ενώ βρίσκονται και δυο καντίνες με τραπεζάκια. Πριν συνεχίσουμε στο υπόλοιπο κομμάτι της πλατείας καθίσαμε λίγο στα ειδικά σχεδιασμένα παγκάκια και απολαύσαμε το μέρος.

Λίγα μέτρα πιο πέρα, βρίσκεται το ‘’Kocham Warszawa’’, δηλαδή Αγαπάω τη Βαρσοβία!

Ο ουρανοξύστη Spire, ένα από τα ψηλότερα κτίρια γραφείων στην Πολωνία

Το δάπεδο της πλατείας είναι γρανίτης. Παντού επικρατεί το πράσινο με πολλά δέντρα σε διάφορα σημεία, και το υδάτινο στοιχείο με μοναδικές εγκαταστάσεις νερού που ρέει πάνω από πέτρες σε όλο το μήκος της πλατείας. Παρ’όλο που τα δεκάδες σιντριβάνια κατά μήκος δεν λειτουργούσαν και δεν υπήρχε νερό στην εντυπωσιακή κατασκευή με τις λίμνες και τα ρυάκια, μου άρεσε υπερβολικά αυτή η πλατεία και θα συμφωνήσω με τους κατοίκους πως είναι η ωραιότερα νέα προσθήκη στην πόλη. Η plac Europejski γίνεται σιγά σιγά η βιτρίνα της σύγχρονης Βαρσοβίας. Αυτή είναι η Βαρσοβία του 21ο αιώνα!

Στη Βαρσοβία προσπαθήσαμε να εντοπίσουμε κάποια σημεία ενδιαφέροντος που μπορεί να μην είναι εντυπωσιακά ή γραφικά και να μην έχουν τουριστικό ενδιαφέρον αλλά έχουν ιστορική αξία και είναι ότι έχει απομείνει από την εβραϊκή κοινότητα που ζούσε στην πόλη προπολεμικά. Έτσι μετά το μνημείο πεζογέφυρας ψάξαμε την οδό Waliców 14 ένα παλιό ερειπωμένο συγκρότημα κατοικιών με κόκκινο τούβλο που είναι ένα απομεινάρι του πρώην εβραϊκού γκέτο, καταχωρημένο στο δημοτικό μητρώο μνημείων. Η κατοικία αυτή ήταν ένα από τα κύρια σημεία της άμυνας των Πολωνών ανταρτών κατά τη διάρκεια της εξέγερσης της Βαρσοβίας. Στον εξωτερικό τοίχο υπάρχει μια διακριτική τοιχογραφία που έχει την επιγραφή Kamien i co (πέτρα και τι) και ένα γυαλιστερό κόκκινο μπαλόνι, μια επιγραφή που συμβολίζει ''το μικρό μου σπίτι''. Το μέρος είναι περιφραγμένο και δεν μπορέσαμε να το δούμε από πιο κοντά, κι έτσι το φωτογράφισα χώνοντας τη μηχανή από τη περίφραξη!

Εδώ μια φοβερή τοιχογραφία στην οδό Icchoka Lejba Pereca!

Λεωφόρος al. Jana Pawła II

Να ‘μαι κι εγώ!

Είχαμε να δούμε ακόμα μια καλά κρυμμένη ιστορική τοποθεσία, το Ιστορικό τείχος του πρώην εβραϊκού γκέτο. Αν δεν γνωρίζεις που ακριβώς είναι, δεν υπάρχει περίπτωση να εντοπίσεις το σημείο ή να καταλάβεις ότι το τοιχάκι που βλέπεις ήταν κάποτε μέρος του τείχους του πρώην εβραϊκού γκέτο. Μπήκαμε από την αυλή ενός γυμνασίου στην οδό Sienna 53 και βρήκαμε το πίσω μέρος του τοίχος του γκέτο της Βαρσοβίας που υπήρχε πριν από το 1940, με μια αναμνηστική πλάκα μας υπενθυμίζει την ιστορία του.

Η κανονική είσοδος για τα απομεινάρια του Ιστορικού τείχους του πρώην εβραϊκού γκέτο είναι από την οδό Złota 62. Βέβαια εγώ ξεχάστηκα και μπήκαμε στην επόμενη αυλή η οποία είχε ανοιχτή πόρτα αλλά βρεθήκαμε σε αδιέξοδο. Όταν πήγαμε να βγούμε, η μεγάλη καγκελόπορτα είχε κλειδώσει και εμείς ήμασταν εγκλωβισμένοι μέσα! Λέει ο Rose έκανες τη μαλακία αλλά πριν με πιάσει πανικός ένας κάτοικος που βρέθηκε στο σημείο εκείνη τη στιγμή, κατάλαβε ότι κάναμε λάθος και μας άνοιξε πατώντας ένα κουμπί! Λίγο μετά μπήκαμε στη σωστή είσοδο από τον αριθμό 62 της οδού Złota. Μπήκαμε σε αυλές ανάμεσα σε κατοικίες και εντοπίσαμε τα δυο σημεία του τείχους, ενώ πετύχαμε ένα μικρό γκρουπ 3 ατόμων με μια ξεναγό που εξηγούσε την ιστορία του εβραϊκού γκέτο της Βαρσοβίας.

Το 1939, η Βαρσοβία ήταν η πόλη με το μεγαλύτερο πληθυσμό Εβραίων στην Ευρώπη και η δεύτερη - μετά τη Νέα Υόρκη - στον κόσμο. Το Γκέτο της Βαρσοβίας δημιουργήθηκε από τις γερμανικές αρχές τον Οκτώβριο του 1940 με σκοπό την απομόνωση του εβραϊκού πληθυσμού από την υπόλοιπη πόλη. Το 1940, το συνολικό μήκος του τείχους του γκέτο ήταν περίπου 18 χιλιόμετρα . Ήταν το μεγαλύτερο γκέτο όλης της κατεχόμενης Ευρώπης. Τον Απρίλιο του 1941, μέσα στα τείχη της εβραϊκής συνοικίας ζούσαν περίπου 450.000 άνθρωποι . Ως αποτέλεσμα της μεγάλης απέλασης από τον Ιούλιο μέχρι τον Σεπτέμβριο του 1942, περίπου 75% των κατοίκων του γκέτο απελάθηκαν και δολοφονήθηκαν σε στρατόπεδα εξόντωσης. Το γκέτο εκκαθαρίστηκε μετά την εξέγερση τον Μάιο του 1943. Τα κτίρια της "εβραϊκής συνοικίας" καταστράφηκαν με εντολή των Γερμανών, και οι υπόλοιποι κάτοικοι οδηγήθηκαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Ο συνολικός αριθμός θυμάτων του γκέτο της Βαρσοβίας εκτιμάται σε περίπου 400.000 άτομα, εκ των οποίων περίπου 92 χιλιάδες ήταν θύματα πείνας και ασθενειών και περίπου 300.000 στο στρατόπεδο εξόντωσης Treblinka.

Μετά το τέλος του Β Παγκοσμίου Πολέμου, οι τοίχοι της εβραϊκής κλειστής περιοχής που επιβίωσαν την εξέγερση του γκέτο και την εξέγερση της Βαρσοβίας, κατεδαφίστηκαν. Λίγα κομμάτια των τοίχων έχουν επιβιώσει που βρίσκονται μεταξύ των ιδιόκτητων σπιτιών, καθώς και τα τείχη των προπολεμικών κτιρίων που οριοθετούν τα σύνορα του γκέτο. Τα δυο πιο γνωστά κομμάτια του τείχους βρίσκονται στις αυλές των οδών Sienna 55 και Złota 62.

Έπρεπε να ψάξουμε λίγο ακόμα ανάμεσα στις αυλές για να βρούμε και το άλλο σημείο. Εδώ ο τοίχος του γκέτο, είναι ένα κομμάτι του τείχους ενός προπολεμικού κτιρίου, και περιλαμβάνει μια αναμνηστική πλάκα, καθώς και το σχέδιο του γκέτο της Βαρσοβίας.

Ήταν ένα ωραίο μάθημα ιστορίας και άξιζε το χρόνο μας για να ανακαλύψουμε αυτά τα ιστορικά σημεία. Φτάσαμε και πάλι στην πλατεία μπροστά από το Παλάτι Κουλτούρας, το αγαπημένο μου κτίριο σε όλη τη Βαρσοβία! Φυσικά και είχαμε σκοπό να ανέβουμε στο παρατηρητήριο του αλλά δεν είχε έρθει ακόμα η ώρα. Αυτό θα γινόταν την τελευταία ημέρα. Ένα μεγάλο μέρος της τεράστιας πλατείας είναι εργοτάξιο, όμως ευτυχώς το πάρκο στην οδό al. Jerozolimskie είναι ένα πολύ ωραίο μέρος να την αράξεις, να κάνεις βόλτα, να θαυμάσεις και να φωτογραφηθείς με το κτίριο ορόσημο της πόλης.

Συνεχίζεται...

 

[dimaq]

Χαιρομαι που επελεξες τελικα 4 ολοκληρες μερες στη Βαρσοβια.Οπως διαπιστωσες εκανες την καλυτερη επιλογη. Ξεκινησες δυναμικα,περιμενω τη συνεχεια,ειδικα για την παλια πολη.
Θα διαφωνησω ομως για την Κρακοβια.Ειναι πολυ ομορφη πολη, νομιζω οτι η εποχη που την επισκεφτήκατε εχασε μερος της μαγειας της.Προτεινω να της δωσεις,αλλη μια,ευκαιρια στο μελλον!