Πολωνία Η Πολωνία άργησε ένα χρόνο!

[giannismits]

Βαρσοβία: Φθινοπωρινές τσάρκες και … το Wilanów

Η σημερινή μέρα θα ήταν σχετικά πιο χαλαρή. Σχετικά! Η μέρα μας ξεκίνησε νωρις το πρωί όταν η πόλη ακόμα δεν είχε ξυπνήσει καλά καλά. Στους δρόμους επικρατούσε μια ερημιά και ησυχία και είναι λογικό αφού ήταν Κυριακή. Με το τραμ μέχρι τη στάση Muzeum Narodowe κι από εκεί με τα πόδια πάλι στην Nowy Świat. Στίψαμε δεξιά στην οδό Ordynacka και στο τέρμα του δρόμου φτάσαμε στο Μουσείο Φρεντερίκ Σοπέν. Δεν είχαμε σκοπό να μπούμε μέσα, απλά ήθελα να δω εξωτερικά το κτίριο όπως και το μικρό πάρκο Bohdana Wodiczko που είναι δίπλα.

Μουσικό παγκάκι του Σοπέν!

Το μουσείο καταγράφει τη ζωή και το έργο του Fryderyk Chopin, του σπουδαίου Πολωνού συνθέτη, έναν από τους μεγαλύτερους εκπροσώπους του ρομαντισμού στη μουσική και από τους μεγαλύτερους πιανίστες της εποχής του. Αρκετές συνθέσεις του συγκαταλέγονται στα σημαντικότερα έργα του πιανιστικού ρεπερτορίου και είναι αξιοσημείωτο πως μέρος της συλλογής του μουσείου συμπεριλήφθηκε στον κατάλογο της UNESCO, Memory of the World Programme που είναι ένα παγκόσμιο μητρώο, που περιλαμβάνει τη συλλογή εγγράφων, χειρογράφων, προφορικών παραδόσεων, οπτικοακουστικού υλικού, βιβλιοθήκης και αρχειακών εκμεταλλεύσεων παγκόσμιας αξίας. Κάθε Πέμπτη γίνονται συναυλίες νέων πιανιστών στο πλαίσιο του κύκλου των ‘’Νέων Ταλέντων»’’ που πραγματοποιούνται στην αίθουσα συναυλιών του μουσείου. Το μουσείο στεγάζεται στο μπαρόκ Ανάκτορο Ostrogski του 1681 που ανακατασκευάστηκε κι αυτό μετά το 1950.

Η πίσω αυλή του μουσείου

Ωραία τοιχογραφία σε κτίριο

Επειδή μας άρεσε πολύ η γειτονιά με τα μπαρ που είχαμε βγει το προηγούμενο βράδυ, πήγαμε και πάλι αυτή τη φορά μόνο για να θαυμάσουμε τις τοιχογραφίες. Το μέρος δεν είχε καμία σχέση με την ζωηρή ατμόσφαιρα και την πολυκοσμία που είχε το βράδυ. Μόνο δυο άντρες (ίσως άστεγοι) που κάθονταν σε ένα σημείο και κοιτούσαν λίγο περίεργα που έβγαζα φωτογραφίες. Κάποια στιγμή με πλησιάζει ο ένας και μου έκανε νόημα να τον ακολουθήσω! Μου έδειχνε με το χέρι ένα σημείο κι εκεί κατάλαβα πως μου έλεγε να πάω πίσω από έναν τοίχο να δω και να φωτογραφίσω την πιο όμορφη τοιχογραφία. Τον ευχαρίστησα θερμά και πραγματικά βρήκα την κίνηση του πολύ γλυκιά, αυθόρμητη και ζεστή. Πολλές φορές οι άνθρωποι που χαρακτηρίζουμε ως του περιθωρίου έχουν μια ζεστασιά μέσα τους και μια αγνή καλοσύνη!

Αυτή είναι η τοιχογραφία που μου υπέδειξε ο άστεγος, την οποία είχαμε δει και το βράδυ. Δεν ξέρω ποιος τη δημιούργησε και τι είχε στο μυαλό του αλλά εμένα μου θυμίζει τη Σοφία Βόσσου!

Στη συνέχεια περάσαμε απέναντι από τη λεωφόρο al. Jerozolimskie, στην plac Trzech Krzyży που σημαίνει Πλατεία Τριών Σταυρών. Είναι η συνέχεια της Nowy Swiat και αποτελεί κι αυτή μέρος της Βασιλικής οδού. Στην πλατεία δεσπόζει η Εκκλησία του Αγίου Αλεξάνδρου του 1818 και όταν ανοικοδομήθηκε το 1895 το κτίριο έγινε ένα από τα μεγαλύτερα στη Βαρσοβία. Κατά τη διάρκεια της εξέγερσης της Βαρσοβίας, η εκκλησία χτυπήθηκε από 9 βόμβες με αποτέλεσμα την κατάρρευση του θόλου, του κύριου ναού και ενός από τους πύργους. Στα χρόνια μετά τον πόλεμο ήταν ένα ερείπιο, ενώ διεξήχθησαν συζητήσεις για το αν θα ανοικοδομηθεί στην προπολεμική εμφάνισή της ή στην αρχική της εμφάνιση πριν από την ανασυγκρότηση του 1895. Τελικά η εκκλησία ανοικοδομήθηκε μεταξύ 1949 και 1952 σε μια μορφή παρόμοια με την αρχική σχεδίαση του 1818.

Πλατεία Trzech Krzyży

Από την πλατεία μέσω της οδού Książęca, ανηφορίσαμε στο Park Na Książęcej. Τι καλύτερο από έναν πρωινό περίπατο μέσα σε καταπράσινα πάρκα, με τα πεσμένα φύλλα του φθινοπώρου και τα μοναδικά χρώματα αυτής της εποχής να δημιουργούν ένα πανέμορφο και γαλήνιο μέρος. Ειλικρινά δεν χόρταινα τα πάρκα της Βαρσοβίας. Μπορεί λίγο-πολύ το σκηνικό να ήταν παρόμοιο, όμως εγώ ήθελα να πάμε σε όλα. Ήταν μοναδική η αίσθηση και η μυρωδιά της φύσης μέσα σ’αυτά τα εξαιρετικά πάρκα της πόλης. Σαν να χάνεσαι, να σαν ξεχνιέσαι πως βρίσκεσαι σε μια πολύβουη πρωτεύουσα.

Η υπόγεια ροτόντα Elizeum, δίπλα από μια μικρή λίμνη

Από μια μικρή πεζογέφυρα πάνω από τη λεωφόρο Książęca, περάσαμε από το πάρκο Na Książęcej στο πάρκο Marshal Edward Rydz-Śmigły.

Οι παλιές ξύλινες καλύβες ήταν στην πραγματικότητα κατοικίες για ξένους εργαζόμενους που βοηθούσαν στην ανοικοδόμηση της Βαρσοβίας μετά τον πόλεμο. Το πάρκο είναι πολύ μεγάλο και έχει αρκετά σημεία ενδιαφέροντος αλλά επειδή δεν θέλαμε να απομακρυνθούμε και να χάσουμε πολύτιμο χρόνο περπατήσαμε μόνο ένα κομμάτι του, κυρίως σε ένα μεγάλο μπαλκόνι πλημμυρισμένο από πεσμένα φύλλα! Είναι ένα πολύ ωραίο πάρκο, διαφορετικό και σίγουρα όχι τόσο δημοφιλές όπως το πάρκο Lazienki.

Σκέφτηκα να πάμε μέχρι το τέλος του πάρκου που φτάνει στις όχθες του ποταμού Βίστουλα, να δούμε τα διάφορα μνημεία που υπάρχουν κατά μήκος του πάρκου και κυρίως αυτό στο τέλος δίπλα στον ποταμό, το εντυπωσιακό Μνημείο Δόξας στους Σκαπανείς αφιερωμένο στους εργάτες που δούλεψαν σκληρά και έχασαν τη ζωή τους μετά τον πόλεμο κατά την ανασυγκρότηση της χώρας και της πρωτεύουσας. Δεν θέλαμε όμως να ξοδέψουμε πολλές ώρες σε ένα πάρκο γι’αυτό και αποχωρήσαμε.

Επιστρέψαμε στην plac Trzech Krzyży και κατευθυνθήκαμε στην plac Zbawiciela που είχαμε περπατήσει το απόγευμα της πρώτης μέρας, όχι για να δούμε ξανά το μέρος αυτό αλλά για να φάμε πρωινό στο πολύ γνωστό καφέ Charlotte που βρίσκεται στην κυκλική πλατεία. Το Charlotte το τιμήσαμε και στην Κρακοβία στο οποίο απολαύσαμε κυρίως τις χειροποίητες νουτέλες και μαρμελάδες του. Παίρνεις άδεια κρουασάν και βάζεις μέσα όση πραλίνα θες. Τα βαζάκια βρίσκονται στο τραπέζι και δεν υπάρχει περιορισμός πόσο θα φας. Τέλειο! Έχει και λαχταριστά ανοιχτά τοστ σαν μπρουσκέτες και φυσικά αυγά. Φάγαμε τοστ με τηγανητό αυγό από πάνω και φυσικά κρουασάν που τα απογειώσαμε με τις εξαιρετικές πραλίνες του μαγαζιού!

Αφού φάγαμε και καρδαμώσαμε είχαμε συνέχεια και πάλι σε πάρκο. Για να γλιτώσουμε περπάτημα πήραμε το λεωφορείο και κατεβήκαμε στη στάση Łazienki Królewskie. Για τη δεύτερη επίσκεψή μας στο πιο δημοφιλές πάρκο της Βαρσοβίας το Łazienki Park. Το είχαμε δει σχεδόν όλο την πρώτη μέρα όμως επειδή ήταν αργά το απόγευμα ήθελα να το δω με το φως του ήλιου. Βέβαια δεν είχα σκοπό να δω πάλι όλα τα αξιοθέατα του ούτε να φτάσω μέχρι το Ανάκτορο Λαζένκι. Αυτή τη φορά μπήκαμε από την κεντρική είσοδο του πάρκου με το μεγάλο μνημείο του Σοπέν και τη στρόγγυλη λίμνη.

Ο Rose την άραξε στο παγκάκι κάτω από τον λαμπερό ήλιο, κι εγώ τον ενημέρωσα πως θα κάνω μια περιήγηση μόνος μου αλλά δεν θα απομακρυνθώ πολύ μακριά! Έτσι με τη φωτογραφική μου παραμάσχαλα έκανα μια πάρα πολύ ωραία βόλτα στο πάρκο, χόρτασα πράσινο και πεσμένα φύλλα και ομολογώ πως το πάρκο λουσμένο στο φως του ήλιου ήταν πανέμορφο.
Ξεκίνησα από το μνημείο του Σοπέν…

Για να μη χαθώ μέσα στην τεράστια έκταση του πάρκου, εννοείται είχα το gps στον χάρτη και πολύ εύκολα κατευθύνθηκα προς το Royal Theatre και Old Orangery, το ανάκτορο με τα αγάλματα στην αυλή του.

Ήταν πειρασμός το πάρκο και θα μπορούσα να τριγυρνώ για πολύ ώρα ακόμα και να φτάσω μέχρι το Παλάτι Λαζένκι που δεν ήταν και πολύ μακριά αλλά ο Rose περίμενε και στο κάτω κάτω το πάρκο το είχαμε δει δυο μέρες πριν. Οπότε επέστρεψα στην κεντρική είσοδο, ανασυνταχθήκαμε και πήγαμε στη στάση Łazienki Królewskie ακριβώς απέναντι από την είσοδο του πάρκου. Είχε έρθει η ώρα να πάμε στο Wilanów με το αστικό 116 ή 180 που περνάνε από αυτή τη στάση. Το 116 και 180 κάνουν όλη τη βασιλική διαδρομή που σημαίνει πως περνάνε και από την παλιά πόλη και τη Nowy Świat. Το 519 που επίσης πηγαίνει στο Wilanów, ξεκινάει από τον Dworzec Centralny, αλλά δεν περνάει από το Łazienki Park. Μετά από λίγα λεπτά αναμονής στη στάση ανεβήκαμε στο αστικό 116 και φύγαμε για Βιλάνοβ. Η διαδρομή κράτησε περίπου 20 λεπτά.

Ο καιρός ήταν κάτι παραπάνω από εξαιρετικός. Ήλιος και 21 βαθμοί, ο ιδανικός καιρός για εξορμήσεις και βόλτες. Το Wilanów είναι μια πόλη 40,000 κατοίκων στην οποία βρίσκεται το φημισμένο μπαρόκ βασιλικό παλάτι Wilanów στην αριστερή όχθη της λίμνης Wilanowskie. Το Ανάκτορο του Βιλάνοβ χτίστηκε από το 1681 μέχρι το 1696 για τον βασιλιά Jan III Sobieski και είναι το τέλος της Βασιλικής διαδρομής που ξεκινάει από την πλατεία του κάστρου της παλιάς πόλης της Βαρσοβίας.

Πριν μπούμε στην μεγάλη αυλή του παλατιού, περάσαμε από την εκκλησία της Αγίας Άννας, που λογικά είχε λειτουργία εκείνη την ώρα…

Mauzoleum Potockich

Η κεντρική πύλη του Παλατιού

Δυτική πρόσοψη

Μέσα στην αυλή…

Καταλάβαμε πως δεν ήμασταν σε φάση να μπούμε μέσα στο παλάτι να βλέπουμε συλλογές και εκθέματα. Θέλαμε να απολαύσουμε μια βόλτα στον ηλιόλουστο καιρό. Στην αυλή υπάρχει μια πύλη εισόδου για τους κήπους του παλατιού και ένα αυτόματο μηχάνημα για εισιτήρια τα οποία σκανάρει ο υπάλληλος που είναι στην πύλη. Το κόστος για τους κήπους είναι 7 ζλότι το άτομο.

Μπαίνοντας στους κήπους παρατήρησα πως τα δέντρα, οι θάμνοι, τα φανάρια καθώς και κάποιες άλλες διακοσμήσεις και εγκαταστάσεις ήταν επενδυμένες με χιλιάδες λαμπάκια χριστουγεννιάτικα που όμως δεν ήταν αναμμένα. Δεν θα είχε άλλωστε νόημα στον ηλιόλουστο καιρό. Αυτό μας κέντρισε το ενδιαφέρον και ρωτήσαμε τον υπάλληλο τι είναι αυτά τα φώτα και πότε ανάβουν. Η αλήθεια είναι πως δεν το είχα ψάξει και ήταν μέγα λάθος. Τα χιλιάδες λαμπάκια στους βασιλικούς κήπους είναι μέρος της ετήσιας φωταγώγησης Royal Garden of Light. Μια υπαίθρια έκθεση φωτός στην οποία χρωματίζονται χιλιάδες πολύχρωμα φανταστικά σχήματα. Φωτεινές στοές, φωτιζόμενες πέργκολες, πορτοκαλιές που ανθίζουν με το φως, σιντριβάνια φωτός και πολλά απίθανα σχέδια. Μάλιστα τα βράδια Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή στις 17:30, 18:30 και 19:30 η πρόσοψη του παλατιού Wilanow χρησιμοποιείται ως σκηνικό ήχου και φωτός με 3D προβολές και με συνοδεία μπαρόκ μουσικής.

Θα μπορούσαμε να ήμασταν τυχεροί και να δούμε αυτό το θέαμα αν το είχα ψάξει πιο πριν, αφού η έναρξη της φωταγώγησης ήταν ακριβώς εκείνη τη μέρα που πήγαμε 19 Οκτωβρίου και όλα τα φωτάκια θα άναβαν στις 17:30 το απόγευμα την ώρα που σουρουπώνει. Δεν γινόταν όμως να χάσουμε όλη τη μέρα μας και να μείνουμε στο Βιλάνοβ να περιμένουμε να βραδιάσει. Δεν μπορούσα να χαλάσω το πρόγραμμα της συνέχειας στη Βαρσοβία. Έχετε υπόψιν πως η λήξη της φωταγώγησης των κήπων είναι στις 23 Φεβρουαρίου 2020 και η τελευταία είσοδος είναι στις 20:00. Καθημερινές το κόστος εισιτηρίου για τους κήπους είναι 10 ζλότι και Σαβ/κα 20 ζλότι.
https://www.wilanow-palac.pl/en/palac/museum/events_and_exhibitions/royal_garden_of_light
https://www.facebook.com/krolewskiogrodswiatla/

Έτσι αρκεστήκαμε σ’αυτό που είχαμε εξ αρχής στο πρόγραμμα, μια απλή περιήγηση στην αυλή και στους μπαρόκ βασιλικούς κήπους του παλατιού που όμως σε κάθε σημείο ήταν καλυμμένοι με καλώδια και λαμπάκια.

Η Ανατολική πρόσοψη του παλατιού

Το σιντριβάνι φωτός… δεν λέει και πολλά στο φως της μέρας ε!

Όμως αυτό που έχω να θυμάμαι από το Βιλάνοβ δεν είναι οι κήποι του παλατιού, αλλά ολόκληρο το πάρκο και η λίμνη Wilanowskie που βρίσκεται έξω από τα περιφραγμένα σύνορα των κήπων. Ο περίπατος μέσα στα μονοπάτια ανάμεσα στα δέντρα και στην όχθη της λίμνης ήταν καταπληκτική. Θα το ξαναπώ, πως το Φθινόπωρο είναι η πιο όμορφη εποχή για τέτοια υπέροχα φυσικά τοπία.

Στις όχθες της λίμνης Wilanowskie βρίσκεται ένα νεο-γοτθικό κτίριο ενός πρώην υδραγωγείου. Η εγκατάσταση χτίστηκε γύρω στα μέσα του 19ου αιώνα. Ακριβώς δίπλα υπάρχει υπηρεσία ενοικίασης σκαφών και γόνδολα στο σταθμό άντλησης νερού, που κάνουν σύντομες κρουαζιέρες στη λίμνη. Γαλήνιο μέρος!

Καθίσαμε κάτω στο παχύ στρώμα φύλλων στο ανάχωμα της λίμνης και απολαύσαμε το τοπίο.

Ήταν λίγο μετά τη μια, κι έτσι πήραμε το δρόμο της επιστροφής για τη Βαρσοβία!
Το Μουσείο Εξέγερσης μας περίμενε!

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• …

  Go to chapter

  Go
• 4
• 5
• 6
• 7
• 8
• …

  Go to chapter

  Go
• 17

Επόμενο Κεφάλαιο

First Προηγούμενη 6 of 17

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[Tonia L.]

Συμφωνώ απόλυτα για όσα αναφέρεις για τις 2 πόλεις! Όχι ότι έχω πάει και σε πολλούς προορισμούς αλλά η Βαρσοβία σίγουρα με ξάφνιασε περισσότερο από όλους και έχει ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου. Αντιθέτως, η Κρακοβία - όμορφη και συμπαθητική - αλλά μέχρι εκεί. Από την πόλη της Κρακοβίας η εβραϊκή συνοικία και η Nowa Huta μου άρεσαν περισσότερο. Ίσως αν της είχα επισκεφθεί με αντίστροφη σειρά να μην είχα την αίσθηση αυτή.Το Άουσβιτς είναι ξεχωριστή εμπειρία, δεν επιδέχεται σύγκρισης με το οτιδήποτε.
Όποιος ενδιαφέρεται για χριστουγεννιάτικους προορισμούς η Βαρσοβία αποτελεί εξαιρετική επιλογή. Στολισμοί παντού, χριστουγεννιάτικες αγορές, πυροτεχνήματα στην αλλαγή του έτους. Σε συνδυασμό με την γραφική παλιά πόλη, το σύγχρονο κομμάτι αλλά και την συνοικία της Praga (που ξέρω ότι δεν αρέσει σε πολλούς) είναι μοναδική! Περιμένω να διαβάσω την ιστορία σου και να δω κι άλλες φωτογραφίες της ηλιόλουστης Βαρσοβίας και των υπέροχων πάρκων της, αφού εγώ την έζησα με τσουχτερό κρύο και χιόνι.

 

[giannismits]

Ναι εννοείται ότι η Βαρσοβία για περίοδο Χριστουγέννων έχει πολύ καλό γιορτινό κλίμα και η πόλη είναι σουπερ στολισμένη. Για την Κρακοβία περίμενα κάτι καλύτερο αλλά εντάξει δεν ήταν αυτός ο λόγος που δεν με συγκίνησε σαν πόλη. Η Εβραϊκή συνοικία της Κρακοβίας σαφώς είναι πολύ ενδιαφέρουσα και ιδιαίτερη γειτονιά, αλλά η Βαρσοβία ουσιαστικά δεν έχει εβραϊκή συνοικία δεν απέμεινε κάτι. Τώρα έχει ουρανοξύστες σε εκείνο το σημείο και ελάχιστα έμειναν μετά την ισοπέδωση της πόλης. Πάντως Nowa Huta κι εγώ ήθελα να πάω αλλά δυστυχώς δεν χωρούσε μέσα στο 3ημερο.

Ένας φίλος μου είχε πει για την Praga, να προσέχετε είναι κακόφημα κτλ. Δεν ξέρω σε ποιες γειτονιές η Praga είναι επικίνδυνη αλλά εμείς απολαύσαμε τις βόλτες εκεί. Ήταν βέβαια μέρα. Δεν ξέρω αφού νυχτώνει αν αλλάζει κάτι. Ότι ήταν τις προηγούμενες δεκαετίας παρακμιακή περιοχή και επικίνδυνη ισχύει.

 

[Tonia L.]

Ναι εννοείται ότι η Βαρσοβία για περίοδο Χριστουγέννων έχει πολύ καλό γιορτινό κλίμα και η πόλη είναι σουπερ στολισμένη. Για την Κρακοβία περίμενα κάτι καλύτερο αλλά εντάξει δεν ήταν αυτός ο λόγος που δεν με συγκίνησε σαν πόλη. Η Εβραϊκή συνοικία της Κρακοβίας σαφώς είναι πολύ ενδιαφέρουσα και ιδιαίτερη γειτονιά, αλλά η Βαρσοβία ουσιαστικά δεν έχει εβραϊκή συνοικία δεν απέμεινε κάτι. Τώρα έχει ουρανοξύστες σε εκείνο το σημείο και ελάχιστα έμειναν μετά την ισοπέδωση της πόλης. Πάντως Nowa Huta κι εγώ ήθελα να πάω αλλά δυστυχώς δεν χωρούσε μέσα στο 3ημερο.

Ένας φίλος μου είχε πει για την Praga, να προσέχετε είναι κακόφημα κτλ. Δεν ξέρω σε ποιες γειτονιές η Praga είναι επικίνδυνη αλλά εμείς απολαύσαμε τις βόλτες εκεί. Ήταν βέβαια μέρα. Δεν ξέρω αφού νυχτώνει αν αλλάζει κάτι. Ότι ήταν τις προηγούμενες δεκαετίας παρακμιακή περιοχή και επικίνδυνη ισχύει.

Κι εγώ ακόμα αναρωτιέμαι ποιο σημείο της συνοικίας της Praga φαίνεται στους περισσότερους επικίνδυνο. Σε φίλους που την είχα προτείνει, μόνο που δεν με έβρισαν όταν επέστρεψαν, χωρίς όμως να μου το δικαιολογήσουν. Εικάζω ότι σχετίζεται με το ότι διαφέρει από την γραφική παλιά πόλη, έχει πολλά γκράφιτι... Τι να πω! Εμένα πάντως μου άρεσε και δεν αισθάνθηκα ότι κινδυνεύω ούτε το βραδάκι!
Περιμένουμε την υπόλοιπη ιστορία! Keep going!

 

[greco]

Κι εγώ δεν συμμερίζομαι τον ενθουσιασμό πολλών για την Κρακοβία. Μια όμορφη πόλη σίγουρα αλλά δύσκολα θα ξαναπήγαινα.

 

[vangelis69]

Πολύ καλή η ιστορία σου και η περιγραφή σου για άλλη μια φορά!! Αν σου είναι εύκολο μπορείς να μου πεις που μείνατε στην Βαρσοβία; Σχεδιάζουμε να την επισκεφτούμε τον Αύγουστο. Σ΄ευχαριστώ.

 

[giannismits]

Κι εγώ δεν συμμερίζομαι τον ενθουσιασμό πολλών για την Κρακοβία. Μια όμορφη πόλη σίγουρα αλλά δύσκολα θα ξαναπήγαινα.

Πολύ δύσκολα θα έλεγα! Νομίζω τώρα τελευταία κι άλλοι δεν είπαν τα καλύτερα για την Κρακοβία. Δεν είμαστε λίγοι Εγώ από αυτά που διάβαζα παλιά για την Κρακοβία θεωρούσα πως θα είναι η απόλυτη μεσαιωνική ατμοσφαιρική πόλη! Αλλά όχι. Μια χαρά πόλη αλλά νομίζω αρκετά υπερεκτιμημένη.

 

[giannismits]

Πολύ καλή η ιστορία σου και η περιγραφή σου για άλλη μια φορά!! Αν σου είναι εύκολο μπορείς να μου πεις που μείνατε στην Βαρσοβία; Σχεδιάζουμε να την επισκεφτούμε τον Αύγουστο. Σ΄ευχαριστώ.

Ευχαριστώ. Ε μέχρι τον Αύγουστο θα έχω ανεβάσει το επόμενο κεφάλαιο που αναφέρω που μείναμε

Οι επιλογές ειδικά σε διαμερίσματα είναι άπειρες στη Βαρσοβία με πάρα πολύ καλές τιμές. Είχα βρει πάρα πολλά και επειδή στο τέλος κουράστηκα έκλεισα στο Warsaw Best Apartments Central πολύ κοντά στο Παλάτι κουλτούρας. Για μένα είναι το πιο βολικό να μείνεις στο κέντρο γύρω από τον πύργο. 188 ευρω οι 4 διανυκτερεύσεις.

 

[vangelis69]

Ευχαριστώ. Ε μέχρι τον Αύγουστο θα έχω ανεβάσει το επόμενο κεφάλαιο που αναφέρω που μείναμε

Οι επιλογές ειδικά σε διαμερίσματα είναι άπειρες στη Βαρσοβία με πάρα πολύ καλές τιμές. Είχα βρει πάρα πολλά και επειδή στο τέλος κουράστηκα έκλεισα στο Warsaw Best Apartments Central πολύ κοντά στο Παλάτι κουλτούρας. Για μένα είναι το πιο βολικό να μείνεις στο κέντρο γύρω από τον πύργο. 188 ευρω οι 4 διανυκτερεύσεις.

Σ' ευχαριστώ για άλλη μια φορά!!!

 

[Mantaralena]

Πόσο συμφωνώ με όλους σας. Έχω πάει δύο φορές Βαρσοβία και τώρα προγραμματίζω την τρίτη. Την αγαπώ αυτή την πόλη! Η Κρακοβία πέρασε και δεν ακούμπησε. Περιμένω την συνέχεια της ιστορίας σου!

 

[giannismits]

Βαρσοβία: Κέντρο… ανάμεσα στους Ουρανοξύστες!

18 Οκτωβρίου και η άφιξη μας στο αεροδρόμιο Μόντλιν ήταν στις 9:05 το πρωί. Συνάλλαγμα είχαμε κάνει από τη Θεσσαλονίκη όλο το ποσό που υπολογίζαμε ότι θα ξοδέψουμε, και είναι μια πρακτική που μας βολεύει και την εφαρμόζουμε σε όλες τις χώρες που δεν έχουν ευρώ. Φυσικά πάντα έχουμε και τις χρεωστικές και πιστωτικές μας κάρτες για παν ενδεχόμενο. Από τα αυτόματα μηχανήματα του αεροδρομίου βγάλαμε και τα εισιτήρια για τα μέσα μεταφοράς στην πόλη. Και εφόσον φτάσαμε Παρασκευή, βγάλαμε ο καθένας από ένα Weekend ticket που ισχύει από τις 19:00 της Παρασκευής μέχρι τις 8:00 της Δευτέρας με 24 ζλότι (5,60€), και ένα One-day ticket για 24 ώρες με 15 ζλότι (3,50€). Πήραμε το ModlinBus των 09:45 που είχα κλείσει από το site τους με 50,50 ζλότι δηλαδή 12 ευρώ για δυο άτομα. Στις 10:40 το λεωφορείο έφτασε στο τέρμα του στην οδό Aleje Jerozolimskie μπροστά από το Palace of Culture – Kinoteka.

Έτσι λοιπόν το πρώτο πράγμα που αντικρίσαμε ήταν το εμβληματικό κτίριο της πόλης ο Σταλινικός πύργος Πολιτισμού και Επιστημών, Pałac Kultury i Nauki. Ο καιρός εξαιρετικός με 18 βαθμούς που θα ανέβαινε κι άλλο στη διάρκεια της μέρας. Βλέποντας τους ουρανοξύστες χαζέψαμε λιγάκι αλλά πριν τη εξερεύνηση της πόλης έπρεπε να πάμε στο διαμέρισμά μας αφού είχαμε δώσει ραντεβού στην είσοδο με τον ιδιοκτήτη στις 11:00. Πολύ εύκολα και γύρω στα 8 λεπτά περπάτημα από το παλάτι Κουλτούρας, εντοπίσαμε την οδό Śliska 10 που βρίσκεται το διαμέρισμά μας Warsaw Best Apartments Central, και καθώς φτάσαμε στην είσοδο της πολυκατοικίας ακριβώς εκείνη την ώρα έφτασε και ο ιδιοκτήτης και έγινε η γνωριμία. Μας ανέβασε στο διαμέρισμα μας που ήταν στον 12ο όροφο, τον τελευταίο όροφο της οικοδομής. Ένα εξαιρετικό καινούριο διαμέρισμα, ευρύχωρο και με ωραία κουζίνα που μας άρεσε από την πρώτη ματιά. Το είχα κλείσει από την Hotels.com και για τέσσερις διανυκτερεύσεις μας κόστισε 800 ζλότι, δηλαδή περίπου 188 ευρώ. Μας έδειξε το σπίτι ο Jaroslaw, τον πληρώσαμε και δεν τον ξαναείδαμε. Φεύγοντας την μέρα αναχώρησης αφήσαμε το κλειδί στην κλειδοθήκη στην είσοδο της πολυκατοικίας. Επίσης εξαιρετικά βολικό ήταν το σούπερ μάρκετ Żabka δίπλα από την είσοδο της πολυκατοικίας μας το οποίο το τιμήσαμε τα τρία από τα τέσσερα βράδια που μείναμε και μας βόλεψε πολύ στις βραδινές μας λιγούρες!

Σχεδόν δίπλα από την πολυκατοικία μας, στην οδό Sienna 45, βρίσκεται το Blu's Mural. Μια εντυπωσιακή τοιχογραφίας της Βαρσοβίας ζωγραφισμένη το 2010 που απεικονίζει επτά μορφές στρατιωτών ως μαριονέτες, των οποίων τα κράνη και οι στολές είναι διακοσμημένα με σύμβολα νομισμάτων όπως το δολάριο και το ευρώ, δείχνοντας έτσι ότι ο πόλεμος είναι ένα εργαλείο στα χέρια εκείνων που βρίσκονται στην εξουσία και στο οποίο οι στρατιώτες είναι απλά μαριονέτες.

Ήταν από τις φορές που είχαμε απίστευτη ενέργεια και οι δυο και φάνηκε πως με το καλημέρα σας η Βαρσοβία μας ταίριαξε πάρα πολύ ίσως γιατί και η ίδια η πόλη είχε μια φοβερή ενέργεια. Η αρχή της γνωριμίας μας στην πόλη άρχισε από τον σταλινικό πύργο και κινηθήκαμε πέριξ αυτού στο κέντρο της πόλης ανάμεσα στους ουρανοξύστες και όχι μόνο.

Ετοιμοπόλεμος όπως πάντα!

Από τα αγαπημένα μου φωτογραφικά σημεία, η οδός Złota με φόντο φυσικά το Παλάτι πολιτισμού της Βαρσοβίας ή αλλιώς τον Σταλινικό πύργο!

Αρχιτεκτονική στον ουρανό!

,

Λεωφόρος Emilii Plater

Αυτό που διαπιστώσαμε αμέσως είναι πως η πόλη έχει πολύ άπλα και όλα είναι μεγάλα! Τεράστιοι δρόμοι, πεζοδρόμια, θεόρατα κτίρια. Το κέντρο της Βαρσοβίας είναι μια σύγχρονη μητρόπολη που όμως δεν σε πνίγει γιατί έχει αυτή την ανοιχτωσιά που σε κάνει να απολαμβάνεις τον περίπατό σου ανάμεσα σ’αυτά τα θηρία. Και η Βαρσοβία συνεχώς επεκτείνετε και έχει μια συνεχή ανάπτυξη κι αυτό το μαρτυρούν τα πολλά εργοτάξια που είδαμε σε πολλά σημεία του κέντρου. Επειδή είχαμε 4 μέρες στη διάθεσή μας ήξερα πως άνετα θα δω όσα ήθελα να δω κι αυτό μου έδινε μια άνεση στο να μη τρέχουμε. Κι ενώ είναι μια μεγάλη πόλη με αποστάσεις καθόλου αμελητέες την απολαύσαμε σε πολύ χαλαρούς ρυθμούς.

Θα βαρεθείτε να τον βλέπετε!

Świętokrzyski Park… Θα μπορούσε να είναι στο Sentral Park της NY ε!

Από το πάρκο Świętokrzyski, συνεχίσαμε ευθεία και ελάχιστα μέτρα μετά ήμασταν στην όμορφη μικρή πλατεία plac Grzybowski. Το 1940 η πλατεία Grzybowski ήταν μέρος του γκέτο της Βαρσοβίας και ένας τοίχος χώρισε την περιοχή από τη μη εβραϊκή πλευρά. Σπίτια, εκκλησίες, συναγωγές καταστράφηκαν και μεταπολεμικά το μέρος υπέστη μια ολική ανακαίνιση που τίποτα δεν θυμίζει την εποχή εκείνη. Δυστυχώς δεν πετύχαμε με νερό τις λιμνούλες του πάρκου αλλά και πάλι ήταν πολύ όμορφα με τα διαμορφωμένα παγκάκια και τους χώρους ανάπαυσης. Η μικρή πλατεία ομορφαίνει και από την εκκλησία των Αγίων Πάντων (Kościół pw. Wszystkich Świętych) την μεγαλύτερη εκκλησία της Βαρσοβίας. Η εκκλησία του 1883 αν και υπέστη τεράστιες ζημιές κατά τον βομβαρδισμό της στην εξέγερση της Βαρσοβίας, με κατάρρευση μέρους της στέγης και καταστροφή του ανατολικού πύργου του ναού η υπόλοιπη έμεινε ανέπαφη και τα επόμενα χρόνια ανοικοδομήθηκε.

Στη συνέχεια με λίγο ψάξιμο και μπέρδεμα, βρήκαμε το πέρασμα για τη Συναγωγή Νόζικ (Synagoga Nożyków) και την εβραϊκή κοινότητα της Βαρσοβίας πίσω από τον ψιλόλιγνο ουρανοξύστη Cosmopolitan Twarda 2/4 μέσα σε ένα μικρό πάρκο. Από το παρκάκι βγήκαμε στη λεωφόρο al. Jana Pawła II. Η μέρα ήταν καταπληκτική και η θερμοκρασία είχε ανέβει κι άλλο. Εκείνες τις μέρες στην Ελλάδα είχαμε 26-28 βαθμούς, όμως μέσα Οκτωβρίου στη Βαρσοβία με ήλιο και 20 βαθμούς περίπου ήταν κάτι που δεν το περίμενα. Λίγο μετά φτάσαμε στην αγορά Hala Mirowska.

Η Hala Mirowska είναι ένα μεγάλο συγκρότημα αγοράς που περιλαμβάνει δυο δίδυμες κλειστές αγορές τη Hala Mirowska και τη Hala Gwardii , το κατάστημα Pchli Targ ανάμεσα στα δυο κτίρια και υπαίθρια λαϊκή αγορά έξω και γύρω από τις κλειστές στοές. Τα κτίρια κατασκευάστηκαν το 1901 και μέχρι την καταστροφή τους κατά τη διάρκεια της εξέγερσης της Βαρσοβίας το 1944 , ήταν η μεγαλύτερη αγορά της Βαρσοβίας. Ανακατασκευάστηκαν στη δεκαετία του 1950-1960 και λειτούργησαν ως αγορά η Hala Mirowska και ως αποθήκη αστικών λεωφορείων και μετά ως αίθουσα πυγμαχίας η Hala Gwardii . Το 2017 η Hala Gwardii μετά από μεγάλη εσωτερική ανακαίνιση, έγινε ένα νέο γαστρονομικό σημείο της πόλης με μια τοπική αγορά βιολογικών τροφίμων και με εστιατόρια. Εδώ είμαστε! Οπότε είχαμε πολλά να δούμε και να αφουγκραστούμε! Μια πολύβουη αγορά γεμάτη ντόπιους με τοπικά προϊόντα έχει πάντα ενδιαφέρον για εξερεύνηση.

Hala Mirowska

Αβγουλάκια…

Ο Rose στο στοιχείο του, μυρίζει φρέσκα μυρωδικά

Η πίσω πλευρά της Hala Gwardii

Είσοδος στη γκουρμέ αγορά Hala Gwardii

Μπορεί να ήταν νωρίς ακόμα αλλά δεν υπήρχε περίπτωση να μη κάνουμε μια στάση για έναν καφέ ή ένα σνακ. Η στοά είναι σε αυτό το μοντέρνο βιομηχανικό στυλ που έχει πολύ πέραση τα τελευταία χρόνια και ήταν γεμάτη νέο κόσμο. Γύρω από την αίθουσα είχε μεγάλες φωτογραφίες από αγώνες πυγμαχίας για να μας θυμίσει τις ένδοξες εποχές που έχει ζήσει αφού το 1953, το 10ο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Πυγμαχίας πραγματοποιήθηκε σ’αυτήν την αίθουσα. Ήπιαμε τον πρώτο καφέ της ημέρας και μετά δοκιμάσαμε έτσι για τη λιγούρα λίγα πιερότζι, ξέρετε το τοπικό εθνικό γεμιστό ζυμαρικό! Πάντως ωραίος μοντέρνος χώρος που θα τον τιμούσα συχνά αν ήμουν κάτοικος!

Έπειτα από αυτή την ωραία στάση, διασχίσαμε και πάλι όλη την αγορά και βγήκαμε ξανά στη λεωφόρο al. Jana Pawła II απέναντι από την κεντρική είσοδο της Hala Mirowska.

Ακολουθήσαμε μια πολύ ωραία εναλλακτική διαδρομή στο κέντρο της Βαρσοβίας, από την οδό Chłodna, και την οδό Wronia με κατεύθυνση την πλατεία Ευρώπης Plac Europejski. Μου άρεσε που αρχίσαμε από μια πιο εναλλακτική γειτονιά και όχι από την τουριστική Βασιλική οδό και την παλιά πόλη. Άλλωστε πάντα με ενδιαφέρει η σύγχρονη αρχιτεκτονική και τα μεγάλα κτίρια σε μια πόλη και μου αρέσει να ανακαλύπτω και γειτονιές που δεν συρρέουν τουρίστες. Είδαμε τη σύγχρονη Βαρσοβία που αλλάζει, ζει στο παρόν και συνεχώς εξελίσσετε!

Στην οδό Chłodna, η Η Ρωμαιοκαθολική ενορία του Αγίου Ανδρέα του Απόστολου
(Kościół pw. św. Andrzeja Apostoła)

Λίγο μετά είναι η διασταύρωση της οδού Chłodna με τη λεωφόρο Żelazna. Το 1942 στο σημείο αυτό χτίστηκε μια ξύλινη γέφυρα πάνω από την οδό Chłodna που συνέδεε το ''μικρό'' και το ''μεγάλο'' γκέτο της Βαρσοβίας και την αποκαλούσαν Γέφυρα των στεναγμών. Η γέφυρα καταστράφηκε κατά τη διάρκεια της μεγάλης εκκαθάρισης του γκέτο σε συνδυασμό με μαζική εξόντωση του πληθυσμού. Στην θέση της έχει στηθεί μια συμβολική εγκατάσταση και ένα ιδιαίτερο μνημείο. Το Kładka Pamięci που σημαίνει Πεζογέφυρα μνήμης. Καλά αν δεν το ήξερα δεν νομίζω να καταλάβαινα κάτι περνώντας από το σημείο. Είναι τέσσερις πυλώνες, δυο σε κάθε πλευρά του δρόμου και τέσσερις οπτικές ίνες μήκους 27 μέτρων τεντωμένες ανάμεσα στις στήλες. Τη νύχτα όμως που φωτίζονται οι οπτικές ίνες και οι πυλώνες είναι πιο εντυπωσιακό.

Σε αυτή τη διαδρομή είδαμε ενδιαφέρουσες τοιχογραφίες σε διάφορα κτίρια

Εργοτάξια παντού…

Λεωφόρος Grzybowska

Και φτάσαμε στην πλατεία Ευρώπης

Στη θέση της πρώην παραμελημένης συνοικίας, δημιουργήθηκε ένας δημόσιος χώρος υψηλής αισθητικής αποκλειστικά για πεζούς. Η Plac Europejski είναι μια καταπληκτική σύγχρονη πλατεία, μια νέα προσθήκη στην πόλη που άνοιξε για το κοινό 4 Μαΐου 2016. Έκτοτε, ο τόπος αυτός είναι ένας αγαπημένος και πολύτιμος χώρος για τους κατοίκους και έχει εγγραφεί στον πολιτιστικό και ψυχαγωγικό χάρτη της Βαρσοβίας. Σε online ψηφοφορία, οι κάτοικοι αναγνώρισαν την πλατεία Ευρώπης ως την καλύτερη αρχιτεκτονική υλοποίηση και καλύτερο έργο ανάπλασης στην Βαρσοβία η οποία πήρε το βραβείο Αρχιτεκτονικής.

Μπαίνοντας στην πλατεία από την οδό Grzybowska, το πρώτο πράγμα που μας εντυπωσίασε στην πλατεία είναι μια φουτουριστική υπαίθρια γκαλερί, μια ειδικά σχεδιασμένη καλλιτεχνική στοά για προσωρινές εκθέσεις νέων καλλιτεχνών. Ακριβώς από πίσω στους τοίχους ενός παλιού κατοικήσιμου κτιρίου είναι δυο εντυπωσιακές τοιχογραφίες που δένουν εξαιρετικά με το περιβάλλον. Στο χώρο υπάρχουν παλέτες που έχουν σχεδιαστεί ως τραπέζια και καναπέδες ενώ βρίσκονται και δυο καντίνες με τραπεζάκια. Πριν συνεχίσουμε στο υπόλοιπο κομμάτι της πλατείας καθίσαμε λίγο στα ειδικά σχεδιασμένα παγκάκια και απολαύσαμε το μέρος.

Λίγα μέτρα πιο πέρα, βρίσκεται το ‘’Kocham Warszawa’’, δηλαδή Αγαπάω τη Βαρσοβία!

Ο ουρανοξύστη Spire, ένα από τα ψηλότερα κτίρια γραφείων στην Πολωνία

Το δάπεδο της πλατείας είναι γρανίτης. Παντού επικρατεί το πράσινο με πολλά δέντρα σε διάφορα σημεία, και το υδάτινο στοιχείο με μοναδικές εγκαταστάσεις νερού που ρέει πάνω από πέτρες σε όλο το μήκος της πλατείας. Παρ’όλο που τα δεκάδες σιντριβάνια κατά μήκος δεν λειτουργούσαν και δεν υπήρχε νερό στην εντυπωσιακή κατασκευή με τις λίμνες και τα ρυάκια, μου άρεσε υπερβολικά αυτή η πλατεία και θα συμφωνήσω με τους κατοίκους πως είναι η ωραιότερα νέα προσθήκη στην πόλη. Η plac Europejski γίνεται σιγά σιγά η βιτρίνα της σύγχρονης Βαρσοβίας. Αυτή είναι η Βαρσοβία του 21ο αιώνα!

Στη Βαρσοβία προσπαθήσαμε να εντοπίσουμε κάποια σημεία ενδιαφέροντος που μπορεί να μην είναι εντυπωσιακά ή γραφικά και να μην έχουν τουριστικό ενδιαφέρον αλλά έχουν ιστορική αξία και είναι ότι έχει απομείνει από την εβραϊκή κοινότητα που ζούσε στην πόλη προπολεμικά. Έτσι μετά το μνημείο πεζογέφυρας ψάξαμε την οδό Waliców 14 ένα παλιό ερειπωμένο συγκρότημα κατοικιών με κόκκινο τούβλο που είναι ένα απομεινάρι του πρώην εβραϊκού γκέτο, καταχωρημένο στο δημοτικό μητρώο μνημείων. Η κατοικία αυτή ήταν ένα από τα κύρια σημεία της άμυνας των Πολωνών ανταρτών κατά τη διάρκεια της εξέγερσης της Βαρσοβίας. Στον εξωτερικό τοίχο υπάρχει μια διακριτική τοιχογραφία που έχει την επιγραφή Kamien i co (πέτρα και τι) και ένα γυαλιστερό κόκκινο μπαλόνι, μια επιγραφή που συμβολίζει ''το μικρό μου σπίτι''. Το μέρος είναι περιφραγμένο και δεν μπορέσαμε να το δούμε από πιο κοντά, κι έτσι το φωτογράφισα χώνοντας τη μηχανή από τη περίφραξη!

Εδώ μια φοβερή τοιχογραφία στην οδό Icchoka Lejba Pereca!

Λεωφόρος al. Jana Pawła II

Να ‘μαι κι εγώ!

Είχαμε να δούμε ακόμα μια καλά κρυμμένη ιστορική τοποθεσία, το Ιστορικό τείχος του πρώην εβραϊκού γκέτο. Αν δεν γνωρίζεις που ακριβώς είναι, δεν υπάρχει περίπτωση να εντοπίσεις το σημείο ή να καταλάβεις ότι το τοιχάκι που βλέπεις ήταν κάποτε μέρος του τείχους του πρώην εβραϊκού γκέτο. Μπήκαμε από την αυλή ενός γυμνασίου στην οδό Sienna 53 και βρήκαμε το πίσω μέρος του τοίχος του γκέτο της Βαρσοβίας που υπήρχε πριν από το 1940, με μια αναμνηστική πλάκα μας υπενθυμίζει την ιστορία του.

Η κανονική είσοδος για τα απομεινάρια του Ιστορικού τείχους του πρώην εβραϊκού γκέτο είναι από την οδό Złota 62. Βέβαια εγώ ξεχάστηκα και μπήκαμε στην επόμενη αυλή η οποία είχε ανοιχτή πόρτα αλλά βρεθήκαμε σε αδιέξοδο. Όταν πήγαμε να βγούμε, η μεγάλη καγκελόπορτα είχε κλειδώσει και εμείς ήμασταν εγκλωβισμένοι μέσα! Λέει ο Rose έκανες τη μαλακία αλλά πριν με πιάσει πανικός ένας κάτοικος που βρέθηκε στο σημείο εκείνη τη στιγμή, κατάλαβε ότι κάναμε λάθος και μας άνοιξε πατώντας ένα κουμπί! Λίγο μετά μπήκαμε στη σωστή είσοδο από τον αριθμό 62 της οδού Złota. Μπήκαμε σε αυλές ανάμεσα σε κατοικίες και εντοπίσαμε τα δυο σημεία του τείχους, ενώ πετύχαμε ένα μικρό γκρουπ 3 ατόμων με μια ξεναγό που εξηγούσε την ιστορία του εβραϊκού γκέτο της Βαρσοβίας.

Το 1939, η Βαρσοβία ήταν η πόλη με το μεγαλύτερο πληθυσμό Εβραίων στην Ευρώπη και η δεύτερη - μετά τη Νέα Υόρκη - στον κόσμο. Το Γκέτο της Βαρσοβίας δημιουργήθηκε από τις γερμανικές αρχές τον Οκτώβριο του 1940 με σκοπό την απομόνωση του εβραϊκού πληθυσμού από την υπόλοιπη πόλη. Το 1940, το συνολικό μήκος του τείχους του γκέτο ήταν περίπου 18 χιλιόμετρα . Ήταν το μεγαλύτερο γκέτο όλης της κατεχόμενης Ευρώπης. Τον Απρίλιο του 1941, μέσα στα τείχη της εβραϊκής συνοικίας ζούσαν περίπου 450.000 άνθρωποι . Ως αποτέλεσμα της μεγάλης απέλασης από τον Ιούλιο μέχρι τον Σεπτέμβριο του 1942, περίπου 75% των κατοίκων του γκέτο απελάθηκαν και δολοφονήθηκαν σε στρατόπεδα εξόντωσης. Το γκέτο εκκαθαρίστηκε μετά την εξέγερση τον Μάιο του 1943. Τα κτίρια της "εβραϊκής συνοικίας" καταστράφηκαν με εντολή των Γερμανών, και οι υπόλοιποι κάτοικοι οδηγήθηκαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Ο συνολικός αριθμός θυμάτων του γκέτο της Βαρσοβίας εκτιμάται σε περίπου 400.000 άτομα, εκ των οποίων περίπου 92 χιλιάδες ήταν θύματα πείνας και ασθενειών και περίπου 300.000 στο στρατόπεδο εξόντωσης Treblinka.

Μετά το τέλος του Β Παγκοσμίου Πολέμου, οι τοίχοι της εβραϊκής κλειστής περιοχής που επιβίωσαν την εξέγερση του γκέτο και την εξέγερση της Βαρσοβίας, κατεδαφίστηκαν. Λίγα κομμάτια των τοίχων έχουν επιβιώσει που βρίσκονται μεταξύ των ιδιόκτητων σπιτιών, καθώς και τα τείχη των προπολεμικών κτιρίων που οριοθετούν τα σύνορα του γκέτο. Τα δυο πιο γνωστά κομμάτια του τείχους βρίσκονται στις αυλές των οδών Sienna 55 και Złota 62.

Έπρεπε να ψάξουμε λίγο ακόμα ανάμεσα στις αυλές για να βρούμε και το άλλο σημείο. Εδώ ο τοίχος του γκέτο, είναι ένα κομμάτι του τείχους ενός προπολεμικού κτιρίου, και περιλαμβάνει μια αναμνηστική πλάκα, καθώς και το σχέδιο του γκέτο της Βαρσοβίας.

Ήταν ένα ωραίο μάθημα ιστορίας και άξιζε το χρόνο μας για να ανακαλύψουμε αυτά τα ιστορικά σημεία. Φτάσαμε και πάλι στην πλατεία μπροστά από το Παλάτι Κουλτούρας, το αγαπημένο μου κτίριο σε όλη τη Βαρσοβία! Φυσικά και είχαμε σκοπό να ανέβουμε στο παρατηρητήριο του αλλά δεν είχε έρθει ακόμα η ώρα. Αυτό θα γινόταν την τελευταία ημέρα. Ένα μεγάλο μέρος της τεράστιας πλατείας είναι εργοτάξιο, όμως ευτυχώς το πάρκο στην οδό al. Jerozolimskie είναι ένα πολύ ωραίο μέρος να την αράξεις, να κάνεις βόλτα, να θαυμάσεις και να φωτογραφηθείς με το κτίριο ορόσημο της πόλης.

Συνεχίζεται...

 

[dimaq]

Χαιρομαι που επελεξες τελικα 4 ολοκληρες μερες στη Βαρσοβια.Οπως διαπιστωσες εκανες την καλυτερη επιλογη. Ξεκινησες δυναμικα,περιμενω τη συνεχεια,ειδικα για την παλια πολη.
Θα διαφωνησω ομως για την Κρακοβια.Ειναι πολυ ομορφη πολη, νομιζω οτι η εποχη που την επισκεφτήκατε εχασε μερος της μαγειας της.Προτεινω να της δωσεις,αλλη μια,ευκαιρια στο μελλον!