giannismits
Member
- Μηνύματα
- 3.497
- Likes
- 11.829
- Επόμενο Ταξίδι
- ?
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Βαρσοβία: Κέντρο… ανάμεσα στους Ουρανοξύστες!
- Βαρσοβία: Central και…Łazienki Park!
- Βαρσοβία: Εβραϊκή συνοικία και Βασιλική διαδρομή!
- Βαρσοβία: Παλιά πόλη… νέα πόλη και Warsaw by night!
- Βαρσοβία: Φθινοπωρινές τσάρκες και … το Wilanów
- Βαρσοβία: Μουσείο Εξέγερσης Βαρσοβίας!
- Βαρσοβία: Praga… στην απέναντι όχθη!
- Βαρσοβία: Παραποτάμια λεωφόρος και… Pałac Kultury!
- Κρακοβία: Άφιξη στην παλιά πόλη!
- Κρακοβία: Stare Miasto (Παλιά πόλη) I
- Κρακοβία: Stare Miasto (Παλιά πόλη) II
- Κρακοβία: Κάστρο Wawel και παραποτάμια διαδρομή!
- Κρακοβία: Καζιμιέρζ, η Εβραϊκή συνοικία!
- Κρακοβία: Η Εβραϊκή συνοικία Podgórze
- Άουσβιτς-Μπιρκενάου: Οδοιπορικό στον τόπο της κόλασης!
- Κρακοβία: Αλατωρυχεία… και επίλογος!
Βαρσοβία: Παλιά πόλη… νέα πόλη και Warsaw by night!
Το καμπαναριό της εκκλησίας της Αγίας Άννας χρονολογίας 1818 με το κατάστρωμα παρατήρησης προσφέρει μια από τις ομορφότερες απόψεις της παλιάς πόλης και της ανατολικής πλευράς της Βαρσοβίας. Πληρώσαμε 6 ζλότι δηλαδή 1,5€ και ανεβήκαμε τα 150 σκαλιά του πύργου. Η ταράτσα είναι αρκετά ευρύχωρη κι έτσι απολαύσαμε άνετα την εξαιρετική θέα της πόλης. Ήταν η καλύτερη γνωριμία με την παλιά πόλη που τη βλέπαμε από ψηλά όπως και τη συνοικία Praga στο βάθος και ένα μέρος του ποταμού Βίστουλα. Η Βαρσοβία στα καλύτερα της. Είναι σίγουρα η ομορφότερη θέα και αυτή που έχω στο μυαλό μου όταν θυμάμαι τη Βαρσοβία!
Σε πρώτο πλάνο η πλατεία Zamkowy
Αριστερά το Βασιλικό Κάστρο και στο βάθος η συνοικία Praga
Krakowskie Przedmieście και στο βάθος οι ουρανοξύστες του κέντρου
Αφού χορτάσαμε θέα, κατεβήκαμε στην πλατεία του κάστρου Plac Zamkowy που έσφυζε από ζωή για την εξερεύνηση της παλιάς πόλης. Τα κτίρια της πλατείας Zamkowy, τα οποία είχαν ήδη υποστεί σοβαρή ζημιά το 1939, καταστράφηκαν κατά τη διάρκεια της εξέγερσης της Βαρσοβίας το 1944 και πριν από την αποχώρηση των γερμανικών δυνάμεων κατοχής. Η Στήλη με το άγαλμα του Σίσιμσουντ που αρχικά χτίστηκε το 1644 μνημονεύει τον βασιλιά Sigismund III Vasa, ο οποίος το 1596 είχε μεταφέρει την πρωτεύουσα της Πολωνίας από την Κρακοβία στη Βαρσοβία. Το 1887 αντικαταστάθηκε με μια νέα στήλη γρανίτη. Την 1η Σεπτεμβρίου 1944, κατά τη διάρκεια της εξέγερσης, η στήλη του μνημείου κατεδαφίστηκε από τους Γερμανούς και το χάλκινο άγαλμα της υπέστη σοβαρές ζημιές. Μετά τον πόλεμο, το άγαλμα επισκευάστηκε και το 1949 δημιουργήθηκε μια νέα στήλη, που τοποθετήθηκε λίγα μέτρα από το αρχικό σημείο. Η αρχική σπασμένη στήλη βρίσκεται σε ένα σημείο δίπλα στο Βασιλικό Κάστρο.
Το Βασιλικό Κάστρο στη Βαρσοβία που δεσπόζει στην πλατεία, ήταν το μεσαίωνα η επίσημη κατοικία των Πολωνών μοναρχών. Κάηκε και λεηλατήθηκε από τους Ναζί μετά την εισβολή στην Πολωνία το 1939 και το 1944 μετά την εξέγερση. Όταν οι εχθροπραξίες είχαν ήδη σταματήσει, οι Γερμανοί ανατίναξαν και κατέστρεψαν σχεδόν ολοκληρωτικά το κάστρο. Ένας σωρός από ερείπια, και μόνο δύο απομεινάρια των τοίχων, ήταν ο,τι έμεινε από ένα κάστρο έξι αιώνων! Τελικά το 1971 ξεκίνησε η αναδημιουργία του κάστρου που ανοικοδομήθηκε και ανακατασκευάστηκε από το μηδέν και ολοκληρώθηκε το 1984. Όμως οι ανακατασκευές δεν σταμάτησαν και συνεχίστηκαν και τα επόμενα χρόνια με αμείωτο ρυθμό. Από το 1994 έως το 2009, από το 2013 μέχρι το 2015 ενώ το τελευταίο τμήμα της ανακατασκευής του συγκροτήματος του Βασιλικού Κάστρου έλαβε χώρα τον Μάιο του 2019, όταν ο Κάτω Κήπος ανοικοδομήθηκε και άνοιξε εκ νέου στο κοινό.
Αυτός ο τεράστιος πύργος ρολογιού που σχεδιάστηκε 16ο αιώνα, ήταν πάντα σύμβολο της πολωνικής πρωτεύουσας και πηγή έμπνευσης για άλλους αρχιτέκτονες.
Η παλιά πόλη της Βαρσοβίας Stare Miasto είναι το κόσμημα στο στέμμα της πολωνικής πρωτεύουσας! Μπορεί να είναι μικρή, η ατμόσφαιρά της όμως είναι μοναδική και για μένα είναι από τις ομορφότερες παλιές πόλεις στην Ευρώπη. Με πολύ χρώμα, μεσαιωνική αρχιτεκτονική με τα τείχη της πόλης, ωραίες πλατείες και λιθόστρωτα σοκάκια, σημεία με θέα και πολύ ζωντάνια. Είναι ίσως το πιο σημαντικό τουριστικό αξιοθέατο στη Βαρσοβίας με τα καλά και τα κακά του υπερτουρισμού αλλά είναι κούκλα η άτιμη.
Η παλιά πόλη ιδρύθηκε τον 13ο αιώνα αλλά το σύνολο της ιστορικής αρχιτεκτονικής της, είναι κυρίως από τον 17ο και τον 18ο αιώνα με μεσαιωνική διάταξη, που περιβάλλεται από ένα δαχτυλίδι διπλής γραμμής αμυντικών τειχών από τον 14ο έως τον 16ο αιώνα. Το Barbican ανεγέρθηκε γύρω στο 1548 ως τμήμα των αμυντικών τειχών, σαν ένα φρούριο ανάμεσα στην παλιά και τη νέα πόλη. Τον 17ο αιώνα η κατεδάφιση των τειχών άρχισε σιγά-σιγά, και κατά τον 19ο αιώνα οι πύλες της πόλης καταστράφηκαν και δεν υπάρχει καμία. Από το 1906 μέχρι το 1938 έγιναν πολλές αλλαγές και ανακατασκευές στην παλιά πόλη της Βαρσοβίας.
Όμως το 1939 κατά τη διάρκεια της εισβολής στην Πολωνία μεγάλο μέρος της περιοχής υπέστη σοβαρές ζημιές από τη γερμανική Luftwaffe , η οποία στόχευε τις κατοικημένες περιοχές της πόλης και τα ιστορικά μνημεία της σε μια σειρά από βομβιστικές επιθέσεις. Μετά την πολιορκία, τμήματα της παλαιάς πόλης ανοικοδομήθηκαν αλλά αμέσως μετά τη Εξέγερση της Βαρσοβίας από τον Αύγουστο μέχρι τον Οκτώβριο του 1944 αυτό που είχε απομείνει, ανατινάχτηκε συστηματικά από τον Γερμανικό Στρατό. Η παλιά πόλη καταστράφηκε στο 90% . Από τις 260 κατοικίες μόνο οι 6 επέζησαν!
Τον Ιανουάριο του 1945, η Βαρσοβία ήταν μια θάλασσα ερειπίων, ένα τρομακτικό θέαμα όπως τεκμηριώνεται από πολλές φωτογραφίες. Η καταστροφή της πόλης, η οποία φιλοξένησε πάνω από ένα εκατομμύριο ανθρώπους πριν από τον πόλεμο, ήταν σχεδόν έρημη, με λίγες μόνο χιλιάδες κατοίκους να ζουν στα ερείπια της. Όλα αυτά έκαναν την ανακατασκευή της Βαρσοβίας πολύ απίθανη. Στην πραγματικότητα, στις αρχές του 1945, οι νέες κομμουνιστικές αρχές σκέφτηκαν να μετακινήσουν την πρωτεύουσα στο Łódź, το οποίο είχε επιζήσει από τον πόλεμο ως επί το πλείστον άθικτο. Σύμφωνα με μια ιδέα που είχαν, η Βαρσοβία έπρεπε να μείνει όπως ήταν - ένα σεληνιακό τοπίο ερειπίων - ως μνημείο πολέμου για τις μελλοντικές γενιές.
Γιατί λοιπόν η Βαρσοβία ανοικοδομήθηκε; Δύο λόγοι αποδείχθηκαν κρίσιμοι παράγοντες. Πρώτον, υπήρχε ο ανθρώπινος παράγοντας. Από τον Ιανουάριο του 1945, υπήρξε σταθερή εισροή ανθρώπων στην πόλη. Μεταξύ αυτών ήταν οι πρώην κάτοικοι, καθώς και εκτοπισμένοι, που πήγαιναν στα ερείπια και ξεκίνησαν ουσιαστικά τη διαδικασία ανασυγκρότησης. Ο δεύτερος λόγος ήταν ο πολιτικός παράγοντας. Ο Στάλιν, ο οποίος προετοίμαζε τη διάσκεψη της Γιάλτας, χρειαζόταν διεθνή αναγνώριση - και αυτό σήμαινε μια Πολωνία με πρωτεύουσα στη Βαρσοβία. Στις 3 Φεβρουαρίου 1945, το Εθνικό Συμβούλιο ψήφισε ένα ψήφισμα που ζητούσε την ανασυγκρότηση της Βαρσοβίας. Στις 14 Φεβρουαρίου, δημιουργήθηκε το Γραφείο Ανασυγκρότησης της Πρωτεύουσας.
Η Βαρσοβία είχε το δύσκολο έργο να σώσει την κληρονομιά του παρελθόντος της. Έτσι ξεκίνησε ένα από τα πιο φιλόδοξα έργα στην ανθρώπινη ιστορία. Κανείς δεν προσπάθησε ποτέ να ανακατασκευάσει μια πόλη σε τέτοια κλίμακα. Αυτό πρακτικά σήμαινε πως μεγάλο μέρος της ανακατασκευασμένης πόλης θα ήταν ουσιαστικά ... ένα αντίγραφο. Κατά τα έτη 1945-1947 διεξήχθησαν κυρίως εργασίες απομάκρυνσης των ερειπίων. Η συμβολική ημερομηνία για την έναρξη της ανακατασκευής της Παλιάς Πόλης ήταν η 1η Σεπτεμβρίου 1947. Το πρώτο στάδιο ανακατασκευής της Παλιάς Πόλης ολοκληρώθηκε στις 22 Ιουλίου 1953. Ανοικοδόμηση έγινε και μετά το 1974 και τα επόμενα χρόνια ενώ το 2008 επισήμως ολοκληρώθηκε η ανακαίνιση των τειχών της πόλης και όπως ανέφερα πιο πάνω η ανακατασκευή των κήπων στο Βασιλικό κάστρο ολοκληρώθηκε το 2019. Με λίγα λόγια η Βαρσοβία είναι μια ολοκαίνουρια πόλη!
Το έργο ανασυγκρότησης αναπτύχθηκε από μια ομάδα αρχιτεκτόνων σε συνεργασία με ιστορικούς και ιστορικούς τέχνης, με βάση τις διατηρημένες εικόνες της Βαρσοβίας. Η παλιά πόλη ξαναχτίστηκε σχολαστικά και χρησιμοποιήθηκαν όσο το δυνατόν περισσότερα από τα αρχικά τούβλα και διακοσμητικά στοιχεία κτιρίων που βρέθηκαν στα ερείπια, και επανατοποθετήθηκαν στους αρχικούς χώρους τους. Η εσωτερική διάταξη των κτιρίων άλλαξε ως επί το πλείστον και προσαρμόστηκε σε νέες λειτουργίες. Ωστόσο, η ανασυγκρότηση δεν ήταν πάντα ακριβής. Σύμφωνα με τη σύγχρονη θεωρία, η ανασυγκρότηση και η ανοικοδόμηση είναι παραποίηση της ιστορίας, αλλά έγινε εξαίρεση για την παλαιά πόλη της Βαρσοβίας για ηθικούς και ιδεολογικούς λόγους. Οι οδηγίες διατήρησης και η έρευνα προετοιμάστηκαν για αρκετά χρόνια. Αποφασίστηκε να αποκατασταθεί το μεγαλείο της παλιάς πόλης του 18ο αιώνα, αν και όχι με όλες τις λεπτομέρειες. Η παλιά πόλη της Βαρσοβίας είναι η μόνη περιοχή στον κόσμο (σε αυτή την κλίμακα), που έγινε προγραμματισμένη και ολοκληρωμένη ανακατασκευή όλης της περιοχής μετά από καταστροφικές ζημιές που φθάνουν περίπου το 90%.
Στις 2 Σεπτεμβρίου 1980, η παλιά πόλη της Βαρσοβία εγγράφηκε στον κατάλογο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO. Η παλιά πόλη της Βαρσοβίας μπήκε στον κατάλογο ως παράδειγμα σχεδόν πλήρους ανοικοδόμησης . Το επεξηγηματικό κείμενο λέει :
΄΄Πάνω από το 85% του ιστορικού κέντρου της Βαρσοβίας καταστράφηκε από τα ναζιστικά στρατεύματα κατοχής. Μετά τον πόλεμο, οι κάτοικοι της Βαρσοβίας ανέλαβαν το έργο της ανασυγκρότησης, το οποίο οδήγησε στην αποκατάσταση των εκκλησιών, των παλατιών και των σπιτιών που αποτελούσαν σύμβολο της πολωνικής κουλτούρας και της εθνικής ταυτότητας. Πρόκειται για ένα μοναδικό παράδειγμα πλήρους ανασυγκρότησης του ιστορικού συνόλου’’.
Δεν γινόταν να μην αναφέρω την ιστορία αυτής της πόλης και την εντυπωσιακή της αναδημιουργία από το μηδέν! Προσωπικά με εντυπωσιάζει πολύ που αυτή η πόλη συνεχίζει να συντηρεί και να ανακατασκευάζει τα ιστορικά της μνημεία. Είναι μια πόλη που έχει σηκωθεί όρθια μετά την πλήρη καταστροφή, συντηρεί την ιστορία του παρελθόντος της, αλλά βλέπει και μπροστά στο μέλλον. Επειδή είπα όμως πάαααρα πολλά, ήρθε η ώρα να περιηγηθούμε στα στενά της μικρής αλλά καθόλου ασήμαντης παλιάς πόλης της Βαρσοβίας.
Πλατεία του κάστρου plac Zamkowy… έχει λίγο κόσμο ε!
Οδός Piwna
Οδος Świętojańska, με τον Καθεδρικό Ναό της Βαρσοβίας του Αγίου Ιωάννη
στενό ανάμεσα στις οδούς Świętojańska και Piwna
οδός Kanonia
Η πλατεία Kanonia πίσω από τον καθεδρικό ναό του Αγίου Ιωάννη , είναι μια μικρή τριγωνική πλατεία με μια μυστηριώδη καμπάνα στη μέση της πλατείας! Είναι η χάλκινη καμπάνα που χτυπήθηκε στη Βαρσοβία το 1646 από τον Daniel Tym τον σχεδιαστή της στήλης του Σίσιμσουντ, για την εκκλησία των Ιησουιτών στο Γιάροσλαβ. Για άγνωστους λόγους βέβαια αυτή η καμπάνα δεν έφτασε ποτέ στο Jarosław. Ορισμένες πηγές αναφέρουν ότι είχε κατασκευαστικό ελάττωμα. Η ραγισμένη καμπάνα βρέθηκε μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο και αγοράστηκε από το Εθνικό Μουσείο το οποίο μετά την ανασυγκρότηση του, το τοποθέτησε στην αυλή του. Κατά τη διάρκεια του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου, οι Γερμανοί σκόπευαν να πάρουν το κουδούνι στο Ράιχ, αλλά οι δυσκολίες με τη μεταφορά τους εμπόδισαν και δεν κατάφεραν να το κάνουν. Το 1972 με απόφαση του Υπουργείου Πολιτισμού η καμπάνα τοποθετήθηκε στο βόρειο τμήμα της πλατείας Kanonia.
Γύρω από την καμπάνα είχαν μαζευτεί καμιά δεκαριά τουρίστες όπου ένας ένας έκανε τον γύρω της καμπάνας τρεις φορές ακουμπώντας την. Ήταν λίγο αστείο το θέαμα και είναι από αυτές τις ‘’ατραξιόν’’ που με αφήνουν παγερά αδιάφορο! Φυσικά πίσω από αυτή την ‘’αθόρυβη’’ καμπάνα υπάρχει ένας μύθος για την αγάπη, τη ζήλια και τον φθόνο. Επειδή όμως είναι μεγάλος δεν θα σας το πω! Η καμπάνα υποτίθεται εκπληρώνει μυστικές επιθυμίες αρκεί να κλείσεις τα μάτια, να πεις από μέσα σου μια επιθυμία να αγγίξεις την καμπάνα και να κάνεις γύρω τις τρεις στροφές!
Τα σπίτια στην πλατεία αυτή είναι τα μοναδικά στην Παλιά Πόλη που έχουν διατηρήσει το στυλ των κτιρίων της βόρειας Ευρώπη. Στη γωνία της πλατείας είναι η στενότερη κατοικία με πλάτος μόνο 2 μέτρα που χτίστηκε τον 18ο αιώνα, και αυτό οφείλεται στην φορολογική ελάφρυνση που είχε ο ιδιοκτήτης αφού ο φόρος ακίνητης περιουσίας ήταν πληρωτέος ανάλογα το πλάτος της κατοικίας. Ήταν το κτίριο με τη μικρότερη φορολογία τον 18ο αιώνα. Θεωρείται το στενότερο σπίτι σε όλη την Ευρώπη. Ωστόσο, όταν βλέπουμε την πρόσοψη του κτιρίου από την πλευρά του Βιστούλα, είναι πολύ ευρύτερη.
Το στενό Celna που οδηγεί στη Gnojna Góra, το μεγάλο μπαλκόνι με θέα τον ποταμό
Το μπαλκόνι Góra Gnojna είναι ακριβώς πίσω από την παλιά πόλη και την πλατεία Kanonia. Ήταν αρκετά πιο ήσυχα από την υπόλοιπη πολύβουη παλιά πόλη και μας έδωσε την ευκαιρία να ατενίσουμε τον ποταμό Βίστουλα και να δούμε από άλλη οπτική τα σπίτια της παλιάς πόλης και του στενότερου σπιτιού που είδαμε λίγο πριν στην πλατεία Kanonia. Πραγματικά ήταν πολύ ήσυχα και το μοναδικό που τάραξε την ησυχία μου ήταν η λέξη πεινάω! Ναι ναι, και πάλι ο Rose που υπενθύμισε πως καλή χρυσή η παλιά πόλη αλλά νηστικό αρκούδι δεν περπατάει και πως ήρθε η ώρα για φαγητό! Μα με χρονοδιακόπτη δουλεύει? Η αλήθεια είναι πως θα καθυστερούσαμε λίγο ακόμα να φάμε και του το δήλωσα. Οπότε για λίγη ώρα ακόμα είχα παρενοχλήσεις ανά διαστήματα με ένα μουρμουρητό με τη λέξη πεινάω!
Οδός Brzozowa
Και ήρθε η ώρα της κεντρικής πλατείας της παλιάς πόλης, Rynek Starego Miasta. Η πλατεία δημιουργήθηκε τον 13ο αιώνα και παρ’όλο που έχει πάνω από επτά αιώνες ζωής, και ισοπεδώθηκε το 1944, η μορφή της έχει αλλάξει ελάχιστα. Η τελευταία ανακαίνιση των σπιτιών στην πλατεία ολοκληρώθηκε το 2016. Μια καταπληκτική πλατεία με πανέμορφα χρωματιστά κτίρια γύρω της με μοναδικές προσόψεις. Είναι μία από τις πιο γοητευτικές πλατείες στη Βαρσοβία και είναι αδύνατο να μην ερωτευτείς αυτό το μέρος!
Στη μέση της πλατείας βρίσκεται το άγαλμα της Γοργόνας, το έμβλημα της πόλης. Η γοργόνα ήταν το οικόσημο της Παλαιάς Βαρσοβίας που εμφανίστηκε πρώτη φορά στις σφραγίδες των εγγράφων του Δημοτικού Συμβουλίου της Βαρσοβίας το 1400! Η γοργόνα είναι η ηρωίδα πολλών θρύλων της Βαρσοβίας η οποία έχει το ρόλο του προστάτη και κηδεμόνα της πόλης. Σε πολλά σημεία της πόλης υπάρχουν αγάλματα από γοργόνες ακόμα και σε προσόψεις κτιρίων αλλά σαφώς η πιο φίρμα γοργόνα είναι αυτή στην κεντρική πλατείας της παλιάς πόλης που τοποθετήθηκε το 1855. Από το 1928 και για πολλά χρόνια της άλλαζαν τοποθεσία μέχρι που το 1999 επανήλθε στην αρχική της τοποθεσία. Τον Μάιο του 2008, το άγαλμα αντικαταστάθηκε με ένα αντίγραφο και το αρχικό γλυπτό του 1855 μεταφέρθηκε λίγα μέτρα μακριά σχεδόν απέναντι στο Μουσείο της Βαρσοβίας.
Το Μουσείο της Βαρσοβίας στην rynek Starego Miasta 28-42, είναι ένα μουσείο που συγκεντρώνει και παρουσιάζει συλλογές που σχετίζονται με την ιστορία της Βαρσοβίας . Εμείς βέβαια δεν πήγαμε για τις συλλογές να πω την αλήθεια αλλά για τη θέα που προσφέρει ο τελευταίος όροφος. Μπαίνοντας μέσα στην κεντρική είσοδο, στο ταμείο μας ενημέρωσαν πως λόγω Σαββάτου το μουσείο έχει δωρεάν είσοδο! Πολύ ωραία. Πάντα το τζάμπα είναι καλοδεχούμενο. Γλιτώσαμε 20 ζλότι ο καθένας. Ανεβαίνοντας έναν έναν τους ορόφους μου έκανε εντύπωση πως σε κάθε όροφο οι υπάλληλοι μας προέτρεπαν να δούμε τα εκθέματα στα διάφορα δωμάτια σαν να μη μας άφηναν να πάμε κατευθείαν στον τελευταίο όροφο, σαν να μας λένε ‘’μη βιάζεστε να δείτε τη θέα, δείτε και τα εκθέματα του μουσείου’’.
Μέσα στο εσωτερικό, έχουν διατηρηθεί η αρχική διάταξη, οι ξύλινες οροφές του 17ου αιώνα, οι λεπτομέρειες στους διαδρόμους και τα έργα ζωγραφικής. Αφού λοιπόν ρίξαμε μια ματιά στις συλλογές, ανεβήκαμε στον τελευταίο όροφο. Η θέα πίσω από το τζάμι στη συννεφιασμένη φθινοπωρινή πλατεία ήταν εξαιρετική!
Η παλιά πόλη είναι τόσο μικρή που την είχαμε δει όλη και ήμασταν προς την έξοδο από την οδό Nowomiejska που οδηγεί στο Barbican και τα ανακατασκευασμένα τείχη της πόλης.
Κάναμε μια βόλτα περιμετρικά των τειχών και ομολογώ πως εντυπωσιάστηκα από τη δουλειά που έχουν κάνει. Σίγουρα όλο αυτό το αμυντικό σύστημα μοιάζει καινούριο και δεν παραπέμπει και πολύ σε μεσαίωνα αλλά ας μην επαναληφθεί το πόσο σπουδαίο είναι που ανακατασκευάστηκε η πόλη από την αρχή. Σε ένα σημείο της εξωτερικής περιμέτρου των αμυντικών τειχών, εντοπίσαμε ένα από τα πιο συγκινητικά μνημεία στη Βαρσοβία, το Μνημείο του Μικρού Αντάρτη (Mały Powstaniec) που τιμά όλα τα παιδιά που συμμετείχαν στην Εξέγερση της Βαρσοβίας.
Περπατήσαμε την οδό Międzymura Piotr Biegański που είναι το στενό δρομάκι ανάμεσα στο διπλό τοίχος και καταλήγει την πλατεία του κάστρου, αλλά επιστρέψαμε στο Barbican για να συνεχίσουμε στη νέα πόλη.
Έξω από το Barbican στην οδό Freta. Η αρχή της Νέας πόλης
Οδός Długa
Επειδή ήμουν έτοιμος να φάω ξύλο από τον Rose, είχε έρθει η ώρα να πάμε να φάμε κι εμείς σαν άνθρωποι. Οι επιλογές είναι πολλές όμως επέλεξα το πολύ γνωστό Zapiecek στην Freta 1. Είναι ιδιαίτερα δημοφιλής εστιατόριο και όπως αναμενόταν είχε μια μικρή ουρά. Ευτυχώς δεν αργήσαμε πολύ να μπούμε. Το εστιατόριο είναι όμορφο και παραδοσιακό και χωρίζεται σε δυο δωμάτιο. Αν και τουριστικό οι σερβιτόρες ήταν ευγενέστατες και εξυπηρετικές. Φάγαμε τα πιερότζι μας, χοιρινό με λάχανο, ήπιαμε τις μπύρες μας και επιτέλους στανιάραμε. Ο λογαριασμός ήταν μόνο 75,60 ζλότι δηλαδή 18 ευρώ.
Η συνέχεια επί της Νέας πόλης από την οδό Freta προς την πλατεία Νέας πόλης, Rynek Nowego Miasta. Πόσο νέα βέβαια να θεωρείται μια γειτονιά που χρονολογείται από τον 15ο αιώνα. Όπως η Παλιά Πόλη, και η Νέα Πόλη καταστράφηκε σχεδόν ολοκληρωτικά από τους Γερμανούς και ξαναχτίστηκε μετά τον πόλεμο.
Η πλατεία Nowego Miasta
Μετά την πλατεία, βγήκαμε στην οδό Kościelna, όπου βρίσκεται ο ενοριακός Ναός Επίσκεψης της Θεοτόκου. Είναι ένα από τα παλαιότερα κτίρια και ένα από τα λίγα επιζώντα παραδείγματα γοτθικής αρχιτεκτονικής στην πόλη χρονολογίας 1411.
Το άγαλμα της Maria Skłodowska Curie
Το μέρος αυτό είναι πολύ ωραίο να καθίσεις και να δεις τη θέα προς το πάρκο που υπάρχει κάτω και τον ποταμό. Μια σκάλα οδηγεί κάτω στο Βιστούλα και στο σημείο αυτό βρίσκεται και το hi tech σιντριβάνι της Βαρσοβίας Multimedialny Park Fontann, που δυστυχώς το πετύχαμε άνευ λειτουργίας και χωρίς νερό. Το σιντριβάνι λειτουργεί από το Μάιο μέχρι τέλος Σεπτεμβρίου ενώ τα απογεύματα κάθε Παρασκευή και Σάββατο τον Μάιο, Ιούνιο και Ιούλιο στις 9.30 μ.μ., τον Αύγουστο στις 21.00 και το Σεπτέμβριο στις 8.30 μ.μ., γίνεται μια θεαματική επίδειξη φωτός, ήχου και νερού. Από φωτογραφίες και βίντεο που έχω δει ομολογώ εντυπωσιάστηκα, ειδικά όταν πάνω στο νερό παρουσιάζεται μια κινούμενη ιστορία για την ιστορία της Βαρσοβίας και τους μύθους της που συνοδεύεται από φώτα λέιζερ και πίδακες αρκετών μέτρων που ανεβαίνουν στο ρυθμό της μουσικής, και φωτίζονται από πολύχρωμους προβολείς.
Το επίσημο site http://park-fontann.pl/en/573-2/
Κατεβήκαμε στην παραλιακή δίπλα στο ποτάμι την ώρα που άρχιζε να σουρουπώνει. Ήθελα να πάμε κάπου διαφορετικά. Σίγουρα ήμασταν κουρασμένοι από το περπάτημα όλης της μέρας και παρ’ όλο που στη λεωφόρο bulwar Karskiego περνάνε αστικά και υπήρχε στάση σε εκείνο το σημείο αποφασίσαμε να συνεχίσουμε με τα πόδια κατά μήκος της παραλίας μέχρι τη γέφυρα Most Gdański.
miło cię widzieć δηλαδή Χαίρομαι που σε βλέπω!
Η Most Gdański είναι μια γέφυρα με δυο επίπεδα όπου στο πάνω είναι αυτοκινητόδρομος και στο κάτω έχει γραμμές για τα τραμ. Ανεβήκαμε από τις σκάλες για να πάρουμε το τραμ ώστε να πάμε στο τέλος της γέφυρας. Εννοείται πως μπορείς να τη διασχίσεις και πεζός ή με ποδήλατο αλλά με την κούραση που είχαμε αυτή η μια στάση ήταν κέρδος για μας.
Κατεβήκαμε λοιπόν μια στάση μετά στη Wybrzeże Helskie και ανεβήκαμε πάνω στον αυτοκινητόδρομο. Ήταν η καλύτερη ώρα που ο ήλιος είχε πέσει και άρχιζε να σκοτεινιάζει. Σταθήκαμε στην άκρη της γέφυρας και θαυμάσαμε τη Βαρσοβία απέναντι από τον ποταμό. Μια μαγική και διαφορετική θέα στον ορίζοντα της Βαρσοβίας με την παλιά πόλη και τους ουρανοξύστες στο παρασκήνιο!
Επιστρέψαμε πάλι με το τραμ στη στάση Most Gdański και κατεβήκαμε τη γέφυρα. Τα φώτα νέον άναψαν και για άλλη μια φορά ‘’ miło cię widzieć’’!
Και κάπου εδώ η drsl μου έμεινε από μπαταρία. Για ώρα την παρακολουθούσα και με άγχωνε και να που τελείωσε η μπαταρία της. Οπότε για το υπόλοιπο της βραδιάς έβγαζα φωτογραφίες με το κινητό και την απλή φωτογραφική οπότε η ποιότητα ήταν μάπα! Κρίμα γιατί περάσαμε ξανά από την παλιά πόλη η οποία ήταν υπέροχη το βράδυ. Κάναμε την ίδια διαδρομή και φτάσαμε και πάλι στο πάρκο στους πρόποδες της παλιάς ή μάλλον της νέας πόλης!
Είχε έρθει η ώρα για μια ζεστή σοκολάτα. Το καφέ TO LUBIĘ, στην οδό Freta 8 λίγο πριν το Barbican είναι από τα πιο γνωστά καφέ της Βαρσοβίας. Είναι πολύ μικρό αλλά έχει δυο ορόφους. Μικρό, γουστόζικο, ήσυχο με ωραία ατμόσφαιρα. Φάγαμε τα γλυκά μας και χαλαρώσαμε αποβάλλοντας την κούραση της ημέρας. Μια ωραία κούραση όμως !
Βράδυ πια και η παλιά πόλη στα φώτα της νύχτας ήταν ιδιαίτερα ατμοσφαιρική. Πήγαμε σε δρομάκια έρημα αλλά περάσαμε και από τις κεντρικές οδούς και τις δυο πλατείες. Η φωτογραφίες χάλια, αλλά αυτό που μετράει η ζωντανή εικόνα που έβλεπα εκείνη τη στιγμή!
Barbican
Rynek Starego Miasta
Οδός Świętojańska
Το κάστρο στην plac Zamkowy
Η βραδιά ήταν τόσο ωραία που δεν το σκεφτόμασταν να επιστρέψουμε στο διαμέρισμά μας. Η παλιά πόλη όσο κι αν μας άρεσε την είχαμε εξαντλήσει και είπαμε να συνεχίσουμε κάπου διαφορετικά. Πήραμε το αστικό από την στάση Plac Zamkowy και κατεβήκαμε στη στάση Foksal στη Nowy Świat. Στον αριθμό 22/28 της Nowy Świat περάσαμε μια είσοδο σαν πύλη ή στοά και μπήκαμε σε μια αυλή. Η άγνωστη στους πολλούς, νυχτερινή ζωή της Βαρσοβίας είναι σ’αυτό εδώ το μέρος! Ένα Κρυμμένο στέκι που όμως είναι δημοφιλές για την ντόπια νεολαία. Είναι μια αυλή που περιλαμβάνει καμιά 20αριά παμπ, μπαρ και εστιατόρια. Το μέρος μου έβγαλε κάτι το αυθεντικό και καθόλου δήθεν. Μη περιμένετε πολυτέλειες και γκλαμουριές! Απλές παμπ και μικρά μαγαζιά για να πιεις τις μπύρες σου μέσα ή στα τραπέζια έξω ενώ σε διάφορα σημεία είχε κόσμο που είχε καθίσει χύμα κάτω. Σε αρκετούς τοίχους, street art που συμπληρώνει ιδανικά αυτό το ξεχωριστό μέρος.
Η πιο εντυπωσιακή τοιχογραφίας της γειτονιάς
Αφού επεξεργαστήκαμε το μέρος και εντοπίσαμε τις εντυπωσιακές τοιχογραφίες, καθίσαμε σε ένα στενό, σε ένα από τα μπαρ που ήταν στη σειρά και απολαύσαμε τις μπύρες μας μαζί με τους ζωηρούς Βαρσοβιανούς!
Η βραδιά έκλεισε μετά από λίγες ώρες στη γειτονιά μας, χαζεύοντας και πάλι το Παλάτι Πολιτισμού και τους γύρω ουρανοξύστες ενώ κάναμε και ένα πέρασμα από το εμπορικό Złote Tarasy δίπλα από τον κεντρικό σταθμό Warszawa Centralna.
Dobranoc!
Το καμπαναριό της εκκλησίας της Αγίας Άννας χρονολογίας 1818 με το κατάστρωμα παρατήρησης προσφέρει μια από τις ομορφότερες απόψεις της παλιάς πόλης και της ανατολικής πλευράς της Βαρσοβίας. Πληρώσαμε 6 ζλότι δηλαδή 1,5€ και ανεβήκαμε τα 150 σκαλιά του πύργου. Η ταράτσα είναι αρκετά ευρύχωρη κι έτσι απολαύσαμε άνετα την εξαιρετική θέα της πόλης. Ήταν η καλύτερη γνωριμία με την παλιά πόλη που τη βλέπαμε από ψηλά όπως και τη συνοικία Praga στο βάθος και ένα μέρος του ποταμού Βίστουλα. Η Βαρσοβία στα καλύτερα της. Είναι σίγουρα η ομορφότερη θέα και αυτή που έχω στο μυαλό μου όταν θυμάμαι τη Βαρσοβία!
Σε πρώτο πλάνο η πλατεία Zamkowy
Αριστερά το Βασιλικό Κάστρο και στο βάθος η συνοικία Praga
Krakowskie Przedmieście και στο βάθος οι ουρανοξύστες του κέντρου
Αφού χορτάσαμε θέα, κατεβήκαμε στην πλατεία του κάστρου Plac Zamkowy που έσφυζε από ζωή για την εξερεύνηση της παλιάς πόλης. Τα κτίρια της πλατείας Zamkowy, τα οποία είχαν ήδη υποστεί σοβαρή ζημιά το 1939, καταστράφηκαν κατά τη διάρκεια της εξέγερσης της Βαρσοβίας το 1944 και πριν από την αποχώρηση των γερμανικών δυνάμεων κατοχής. Η Στήλη με το άγαλμα του Σίσιμσουντ που αρχικά χτίστηκε το 1644 μνημονεύει τον βασιλιά Sigismund III Vasa, ο οποίος το 1596 είχε μεταφέρει την πρωτεύουσα της Πολωνίας από την Κρακοβία στη Βαρσοβία. Το 1887 αντικαταστάθηκε με μια νέα στήλη γρανίτη. Την 1η Σεπτεμβρίου 1944, κατά τη διάρκεια της εξέγερσης, η στήλη του μνημείου κατεδαφίστηκε από τους Γερμανούς και το χάλκινο άγαλμα της υπέστη σοβαρές ζημιές. Μετά τον πόλεμο, το άγαλμα επισκευάστηκε και το 1949 δημιουργήθηκε μια νέα στήλη, που τοποθετήθηκε λίγα μέτρα από το αρχικό σημείο. Η αρχική σπασμένη στήλη βρίσκεται σε ένα σημείο δίπλα στο Βασιλικό Κάστρο.
Το Βασιλικό Κάστρο στη Βαρσοβία που δεσπόζει στην πλατεία, ήταν το μεσαίωνα η επίσημη κατοικία των Πολωνών μοναρχών. Κάηκε και λεηλατήθηκε από τους Ναζί μετά την εισβολή στην Πολωνία το 1939 και το 1944 μετά την εξέγερση. Όταν οι εχθροπραξίες είχαν ήδη σταματήσει, οι Γερμανοί ανατίναξαν και κατέστρεψαν σχεδόν ολοκληρωτικά το κάστρο. Ένας σωρός από ερείπια, και μόνο δύο απομεινάρια των τοίχων, ήταν ο,τι έμεινε από ένα κάστρο έξι αιώνων! Τελικά το 1971 ξεκίνησε η αναδημιουργία του κάστρου που ανοικοδομήθηκε και ανακατασκευάστηκε από το μηδέν και ολοκληρώθηκε το 1984. Όμως οι ανακατασκευές δεν σταμάτησαν και συνεχίστηκαν και τα επόμενα χρόνια με αμείωτο ρυθμό. Από το 1994 έως το 2009, από το 2013 μέχρι το 2015 ενώ το τελευταίο τμήμα της ανακατασκευής του συγκροτήματος του Βασιλικού Κάστρου έλαβε χώρα τον Μάιο του 2019, όταν ο Κάτω Κήπος ανοικοδομήθηκε και άνοιξε εκ νέου στο κοινό.
Αυτός ο τεράστιος πύργος ρολογιού που σχεδιάστηκε 16ο αιώνα, ήταν πάντα σύμβολο της πολωνικής πρωτεύουσας και πηγή έμπνευσης για άλλους αρχιτέκτονες.
Η παλιά πόλη της Βαρσοβίας Stare Miasto είναι το κόσμημα στο στέμμα της πολωνικής πρωτεύουσας! Μπορεί να είναι μικρή, η ατμόσφαιρά της όμως είναι μοναδική και για μένα είναι από τις ομορφότερες παλιές πόλεις στην Ευρώπη. Με πολύ χρώμα, μεσαιωνική αρχιτεκτονική με τα τείχη της πόλης, ωραίες πλατείες και λιθόστρωτα σοκάκια, σημεία με θέα και πολύ ζωντάνια. Είναι ίσως το πιο σημαντικό τουριστικό αξιοθέατο στη Βαρσοβίας με τα καλά και τα κακά του υπερτουρισμού αλλά είναι κούκλα η άτιμη.
Η παλιά πόλη ιδρύθηκε τον 13ο αιώνα αλλά το σύνολο της ιστορικής αρχιτεκτονικής της, είναι κυρίως από τον 17ο και τον 18ο αιώνα με μεσαιωνική διάταξη, που περιβάλλεται από ένα δαχτυλίδι διπλής γραμμής αμυντικών τειχών από τον 14ο έως τον 16ο αιώνα. Το Barbican ανεγέρθηκε γύρω στο 1548 ως τμήμα των αμυντικών τειχών, σαν ένα φρούριο ανάμεσα στην παλιά και τη νέα πόλη. Τον 17ο αιώνα η κατεδάφιση των τειχών άρχισε σιγά-σιγά, και κατά τον 19ο αιώνα οι πύλες της πόλης καταστράφηκαν και δεν υπάρχει καμία. Από το 1906 μέχρι το 1938 έγιναν πολλές αλλαγές και ανακατασκευές στην παλιά πόλη της Βαρσοβίας.
Όμως το 1939 κατά τη διάρκεια της εισβολής στην Πολωνία μεγάλο μέρος της περιοχής υπέστη σοβαρές ζημιές από τη γερμανική Luftwaffe , η οποία στόχευε τις κατοικημένες περιοχές της πόλης και τα ιστορικά μνημεία της σε μια σειρά από βομβιστικές επιθέσεις. Μετά την πολιορκία, τμήματα της παλαιάς πόλης ανοικοδομήθηκαν αλλά αμέσως μετά τη Εξέγερση της Βαρσοβίας από τον Αύγουστο μέχρι τον Οκτώβριο του 1944 αυτό που είχε απομείνει, ανατινάχτηκε συστηματικά από τον Γερμανικό Στρατό. Η παλιά πόλη καταστράφηκε στο 90% . Από τις 260 κατοικίες μόνο οι 6 επέζησαν!
Τον Ιανουάριο του 1945, η Βαρσοβία ήταν μια θάλασσα ερειπίων, ένα τρομακτικό θέαμα όπως τεκμηριώνεται από πολλές φωτογραφίες. Η καταστροφή της πόλης, η οποία φιλοξένησε πάνω από ένα εκατομμύριο ανθρώπους πριν από τον πόλεμο, ήταν σχεδόν έρημη, με λίγες μόνο χιλιάδες κατοίκους να ζουν στα ερείπια της. Όλα αυτά έκαναν την ανακατασκευή της Βαρσοβίας πολύ απίθανη. Στην πραγματικότητα, στις αρχές του 1945, οι νέες κομμουνιστικές αρχές σκέφτηκαν να μετακινήσουν την πρωτεύουσα στο Łódź, το οποίο είχε επιζήσει από τον πόλεμο ως επί το πλείστον άθικτο. Σύμφωνα με μια ιδέα που είχαν, η Βαρσοβία έπρεπε να μείνει όπως ήταν - ένα σεληνιακό τοπίο ερειπίων - ως μνημείο πολέμου για τις μελλοντικές γενιές.
Γιατί λοιπόν η Βαρσοβία ανοικοδομήθηκε; Δύο λόγοι αποδείχθηκαν κρίσιμοι παράγοντες. Πρώτον, υπήρχε ο ανθρώπινος παράγοντας. Από τον Ιανουάριο του 1945, υπήρξε σταθερή εισροή ανθρώπων στην πόλη. Μεταξύ αυτών ήταν οι πρώην κάτοικοι, καθώς και εκτοπισμένοι, που πήγαιναν στα ερείπια και ξεκίνησαν ουσιαστικά τη διαδικασία ανασυγκρότησης. Ο δεύτερος λόγος ήταν ο πολιτικός παράγοντας. Ο Στάλιν, ο οποίος προετοίμαζε τη διάσκεψη της Γιάλτας, χρειαζόταν διεθνή αναγνώριση - και αυτό σήμαινε μια Πολωνία με πρωτεύουσα στη Βαρσοβία. Στις 3 Φεβρουαρίου 1945, το Εθνικό Συμβούλιο ψήφισε ένα ψήφισμα που ζητούσε την ανασυγκρότηση της Βαρσοβίας. Στις 14 Φεβρουαρίου, δημιουργήθηκε το Γραφείο Ανασυγκρότησης της Πρωτεύουσας.
Η Βαρσοβία είχε το δύσκολο έργο να σώσει την κληρονομιά του παρελθόντος της. Έτσι ξεκίνησε ένα από τα πιο φιλόδοξα έργα στην ανθρώπινη ιστορία. Κανείς δεν προσπάθησε ποτέ να ανακατασκευάσει μια πόλη σε τέτοια κλίμακα. Αυτό πρακτικά σήμαινε πως μεγάλο μέρος της ανακατασκευασμένης πόλης θα ήταν ουσιαστικά ... ένα αντίγραφο. Κατά τα έτη 1945-1947 διεξήχθησαν κυρίως εργασίες απομάκρυνσης των ερειπίων. Η συμβολική ημερομηνία για την έναρξη της ανακατασκευής της Παλιάς Πόλης ήταν η 1η Σεπτεμβρίου 1947. Το πρώτο στάδιο ανακατασκευής της Παλιάς Πόλης ολοκληρώθηκε στις 22 Ιουλίου 1953. Ανοικοδόμηση έγινε και μετά το 1974 και τα επόμενα χρόνια ενώ το 2008 επισήμως ολοκληρώθηκε η ανακαίνιση των τειχών της πόλης και όπως ανέφερα πιο πάνω η ανακατασκευή των κήπων στο Βασιλικό κάστρο ολοκληρώθηκε το 2019. Με λίγα λόγια η Βαρσοβία είναι μια ολοκαίνουρια πόλη!
Το έργο ανασυγκρότησης αναπτύχθηκε από μια ομάδα αρχιτεκτόνων σε συνεργασία με ιστορικούς και ιστορικούς τέχνης, με βάση τις διατηρημένες εικόνες της Βαρσοβίας. Η παλιά πόλη ξαναχτίστηκε σχολαστικά και χρησιμοποιήθηκαν όσο το δυνατόν περισσότερα από τα αρχικά τούβλα και διακοσμητικά στοιχεία κτιρίων που βρέθηκαν στα ερείπια, και επανατοποθετήθηκαν στους αρχικούς χώρους τους. Η εσωτερική διάταξη των κτιρίων άλλαξε ως επί το πλείστον και προσαρμόστηκε σε νέες λειτουργίες. Ωστόσο, η ανασυγκρότηση δεν ήταν πάντα ακριβής. Σύμφωνα με τη σύγχρονη θεωρία, η ανασυγκρότηση και η ανοικοδόμηση είναι παραποίηση της ιστορίας, αλλά έγινε εξαίρεση για την παλαιά πόλη της Βαρσοβίας για ηθικούς και ιδεολογικούς λόγους. Οι οδηγίες διατήρησης και η έρευνα προετοιμάστηκαν για αρκετά χρόνια. Αποφασίστηκε να αποκατασταθεί το μεγαλείο της παλιάς πόλης του 18ο αιώνα, αν και όχι με όλες τις λεπτομέρειες. Η παλιά πόλη της Βαρσοβίας είναι η μόνη περιοχή στον κόσμο (σε αυτή την κλίμακα), που έγινε προγραμματισμένη και ολοκληρωμένη ανακατασκευή όλης της περιοχής μετά από καταστροφικές ζημιές που φθάνουν περίπου το 90%.
Στις 2 Σεπτεμβρίου 1980, η παλιά πόλη της Βαρσοβία εγγράφηκε στον κατάλογο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO. Η παλιά πόλη της Βαρσοβίας μπήκε στον κατάλογο ως παράδειγμα σχεδόν πλήρους ανοικοδόμησης . Το επεξηγηματικό κείμενο λέει :
΄΄Πάνω από το 85% του ιστορικού κέντρου της Βαρσοβίας καταστράφηκε από τα ναζιστικά στρατεύματα κατοχής. Μετά τον πόλεμο, οι κάτοικοι της Βαρσοβίας ανέλαβαν το έργο της ανασυγκρότησης, το οποίο οδήγησε στην αποκατάσταση των εκκλησιών, των παλατιών και των σπιτιών που αποτελούσαν σύμβολο της πολωνικής κουλτούρας και της εθνικής ταυτότητας. Πρόκειται για ένα μοναδικό παράδειγμα πλήρους ανασυγκρότησης του ιστορικού συνόλου’’.
Δεν γινόταν να μην αναφέρω την ιστορία αυτής της πόλης και την εντυπωσιακή της αναδημιουργία από το μηδέν! Προσωπικά με εντυπωσιάζει πολύ που αυτή η πόλη συνεχίζει να συντηρεί και να ανακατασκευάζει τα ιστορικά της μνημεία. Είναι μια πόλη που έχει σηκωθεί όρθια μετά την πλήρη καταστροφή, συντηρεί την ιστορία του παρελθόντος της, αλλά βλέπει και μπροστά στο μέλλον. Επειδή είπα όμως πάαααρα πολλά, ήρθε η ώρα να περιηγηθούμε στα στενά της μικρής αλλά καθόλου ασήμαντης παλιάς πόλης της Βαρσοβίας.
Πλατεία του κάστρου plac Zamkowy… έχει λίγο κόσμο ε!
Οδός Piwna
Οδος Świętojańska, με τον Καθεδρικό Ναό της Βαρσοβίας του Αγίου Ιωάννη
στενό ανάμεσα στις οδούς Świętojańska και Piwna
οδός Kanonia
Η πλατεία Kanonia πίσω από τον καθεδρικό ναό του Αγίου Ιωάννη , είναι μια μικρή τριγωνική πλατεία με μια μυστηριώδη καμπάνα στη μέση της πλατείας! Είναι η χάλκινη καμπάνα που χτυπήθηκε στη Βαρσοβία το 1646 από τον Daniel Tym τον σχεδιαστή της στήλης του Σίσιμσουντ, για την εκκλησία των Ιησουιτών στο Γιάροσλαβ. Για άγνωστους λόγους βέβαια αυτή η καμπάνα δεν έφτασε ποτέ στο Jarosław. Ορισμένες πηγές αναφέρουν ότι είχε κατασκευαστικό ελάττωμα. Η ραγισμένη καμπάνα βρέθηκε μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο και αγοράστηκε από το Εθνικό Μουσείο το οποίο μετά την ανασυγκρότηση του, το τοποθέτησε στην αυλή του. Κατά τη διάρκεια του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου, οι Γερμανοί σκόπευαν να πάρουν το κουδούνι στο Ράιχ, αλλά οι δυσκολίες με τη μεταφορά τους εμπόδισαν και δεν κατάφεραν να το κάνουν. Το 1972 με απόφαση του Υπουργείου Πολιτισμού η καμπάνα τοποθετήθηκε στο βόρειο τμήμα της πλατείας Kanonia.
Γύρω από την καμπάνα είχαν μαζευτεί καμιά δεκαριά τουρίστες όπου ένας ένας έκανε τον γύρω της καμπάνας τρεις φορές ακουμπώντας την. Ήταν λίγο αστείο το θέαμα και είναι από αυτές τις ‘’ατραξιόν’’ που με αφήνουν παγερά αδιάφορο! Φυσικά πίσω από αυτή την ‘’αθόρυβη’’ καμπάνα υπάρχει ένας μύθος για την αγάπη, τη ζήλια και τον φθόνο. Επειδή όμως είναι μεγάλος δεν θα σας το πω! Η καμπάνα υποτίθεται εκπληρώνει μυστικές επιθυμίες αρκεί να κλείσεις τα μάτια, να πεις από μέσα σου μια επιθυμία να αγγίξεις την καμπάνα και να κάνεις γύρω τις τρεις στροφές!
Τα σπίτια στην πλατεία αυτή είναι τα μοναδικά στην Παλιά Πόλη που έχουν διατηρήσει το στυλ των κτιρίων της βόρειας Ευρώπη. Στη γωνία της πλατείας είναι η στενότερη κατοικία με πλάτος μόνο 2 μέτρα που χτίστηκε τον 18ο αιώνα, και αυτό οφείλεται στην φορολογική ελάφρυνση που είχε ο ιδιοκτήτης αφού ο φόρος ακίνητης περιουσίας ήταν πληρωτέος ανάλογα το πλάτος της κατοικίας. Ήταν το κτίριο με τη μικρότερη φορολογία τον 18ο αιώνα. Θεωρείται το στενότερο σπίτι σε όλη την Ευρώπη. Ωστόσο, όταν βλέπουμε την πρόσοψη του κτιρίου από την πλευρά του Βιστούλα, είναι πολύ ευρύτερη.
Το στενό Celna που οδηγεί στη Gnojna Góra, το μεγάλο μπαλκόνι με θέα τον ποταμό

Το μπαλκόνι Góra Gnojna είναι ακριβώς πίσω από την παλιά πόλη και την πλατεία Kanonia. Ήταν αρκετά πιο ήσυχα από την υπόλοιπη πολύβουη παλιά πόλη και μας έδωσε την ευκαιρία να ατενίσουμε τον ποταμό Βίστουλα και να δούμε από άλλη οπτική τα σπίτια της παλιάς πόλης και του στενότερου σπιτιού που είδαμε λίγο πριν στην πλατεία Kanonia. Πραγματικά ήταν πολύ ήσυχα και το μοναδικό που τάραξε την ησυχία μου ήταν η λέξη πεινάω! Ναι ναι, και πάλι ο Rose που υπενθύμισε πως καλή χρυσή η παλιά πόλη αλλά νηστικό αρκούδι δεν περπατάει και πως ήρθε η ώρα για φαγητό! Μα με χρονοδιακόπτη δουλεύει? Η αλήθεια είναι πως θα καθυστερούσαμε λίγο ακόμα να φάμε και του το δήλωσα. Οπότε για λίγη ώρα ακόμα είχα παρενοχλήσεις ανά διαστήματα με ένα μουρμουρητό με τη λέξη πεινάω!
Οδός Brzozowa
Και ήρθε η ώρα της κεντρικής πλατείας της παλιάς πόλης, Rynek Starego Miasta. Η πλατεία δημιουργήθηκε τον 13ο αιώνα και παρ’όλο που έχει πάνω από επτά αιώνες ζωής, και ισοπεδώθηκε το 1944, η μορφή της έχει αλλάξει ελάχιστα. Η τελευταία ανακαίνιση των σπιτιών στην πλατεία ολοκληρώθηκε το 2016. Μια καταπληκτική πλατεία με πανέμορφα χρωματιστά κτίρια γύρω της με μοναδικές προσόψεις. Είναι μία από τις πιο γοητευτικές πλατείες στη Βαρσοβία και είναι αδύνατο να μην ερωτευτείς αυτό το μέρος!
Στη μέση της πλατείας βρίσκεται το άγαλμα της Γοργόνας, το έμβλημα της πόλης. Η γοργόνα ήταν το οικόσημο της Παλαιάς Βαρσοβίας που εμφανίστηκε πρώτη φορά στις σφραγίδες των εγγράφων του Δημοτικού Συμβουλίου της Βαρσοβίας το 1400! Η γοργόνα είναι η ηρωίδα πολλών θρύλων της Βαρσοβίας η οποία έχει το ρόλο του προστάτη και κηδεμόνα της πόλης. Σε πολλά σημεία της πόλης υπάρχουν αγάλματα από γοργόνες ακόμα και σε προσόψεις κτιρίων αλλά σαφώς η πιο φίρμα γοργόνα είναι αυτή στην κεντρική πλατείας της παλιάς πόλης που τοποθετήθηκε το 1855. Από το 1928 και για πολλά χρόνια της άλλαζαν τοποθεσία μέχρι που το 1999 επανήλθε στην αρχική της τοποθεσία. Τον Μάιο του 2008, το άγαλμα αντικαταστάθηκε με ένα αντίγραφο και το αρχικό γλυπτό του 1855 μεταφέρθηκε λίγα μέτρα μακριά σχεδόν απέναντι στο Μουσείο της Βαρσοβίας.
Το Μουσείο της Βαρσοβίας στην rynek Starego Miasta 28-42, είναι ένα μουσείο που συγκεντρώνει και παρουσιάζει συλλογές που σχετίζονται με την ιστορία της Βαρσοβίας . Εμείς βέβαια δεν πήγαμε για τις συλλογές να πω την αλήθεια αλλά για τη θέα που προσφέρει ο τελευταίος όροφος. Μπαίνοντας μέσα στην κεντρική είσοδο, στο ταμείο μας ενημέρωσαν πως λόγω Σαββάτου το μουσείο έχει δωρεάν είσοδο! Πολύ ωραία. Πάντα το τζάμπα είναι καλοδεχούμενο. Γλιτώσαμε 20 ζλότι ο καθένας. Ανεβαίνοντας έναν έναν τους ορόφους μου έκανε εντύπωση πως σε κάθε όροφο οι υπάλληλοι μας προέτρεπαν να δούμε τα εκθέματα στα διάφορα δωμάτια σαν να μη μας άφηναν να πάμε κατευθείαν στον τελευταίο όροφο, σαν να μας λένε ‘’μη βιάζεστε να δείτε τη θέα, δείτε και τα εκθέματα του μουσείου’’.
Μέσα στο εσωτερικό, έχουν διατηρηθεί η αρχική διάταξη, οι ξύλινες οροφές του 17ου αιώνα, οι λεπτομέρειες στους διαδρόμους και τα έργα ζωγραφικής. Αφού λοιπόν ρίξαμε μια ματιά στις συλλογές, ανεβήκαμε στον τελευταίο όροφο. Η θέα πίσω από το τζάμι στη συννεφιασμένη φθινοπωρινή πλατεία ήταν εξαιρετική!
Η παλιά πόλη είναι τόσο μικρή που την είχαμε δει όλη και ήμασταν προς την έξοδο από την οδό Nowomiejska που οδηγεί στο Barbican και τα ανακατασκευασμένα τείχη της πόλης.
Κάναμε μια βόλτα περιμετρικά των τειχών και ομολογώ πως εντυπωσιάστηκα από τη δουλειά που έχουν κάνει. Σίγουρα όλο αυτό το αμυντικό σύστημα μοιάζει καινούριο και δεν παραπέμπει και πολύ σε μεσαίωνα αλλά ας μην επαναληφθεί το πόσο σπουδαίο είναι που ανακατασκευάστηκε η πόλη από την αρχή. Σε ένα σημείο της εξωτερικής περιμέτρου των αμυντικών τειχών, εντοπίσαμε ένα από τα πιο συγκινητικά μνημεία στη Βαρσοβία, το Μνημείο του Μικρού Αντάρτη (Mały Powstaniec) που τιμά όλα τα παιδιά που συμμετείχαν στην Εξέγερση της Βαρσοβίας.
Περπατήσαμε την οδό Międzymura Piotr Biegański που είναι το στενό δρομάκι ανάμεσα στο διπλό τοίχος και καταλήγει την πλατεία του κάστρου, αλλά επιστρέψαμε στο Barbican για να συνεχίσουμε στη νέα πόλη.
Έξω από το Barbican στην οδό Freta. Η αρχή της Νέας πόλης
Οδός Długa
Επειδή ήμουν έτοιμος να φάω ξύλο από τον Rose, είχε έρθει η ώρα να πάμε να φάμε κι εμείς σαν άνθρωποι. Οι επιλογές είναι πολλές όμως επέλεξα το πολύ γνωστό Zapiecek στην Freta 1. Είναι ιδιαίτερα δημοφιλής εστιατόριο και όπως αναμενόταν είχε μια μικρή ουρά. Ευτυχώς δεν αργήσαμε πολύ να μπούμε. Το εστιατόριο είναι όμορφο και παραδοσιακό και χωρίζεται σε δυο δωμάτιο. Αν και τουριστικό οι σερβιτόρες ήταν ευγενέστατες και εξυπηρετικές. Φάγαμε τα πιερότζι μας, χοιρινό με λάχανο, ήπιαμε τις μπύρες μας και επιτέλους στανιάραμε. Ο λογαριασμός ήταν μόνο 75,60 ζλότι δηλαδή 18 ευρώ.
Η συνέχεια επί της Νέας πόλης από την οδό Freta προς την πλατεία Νέας πόλης, Rynek Nowego Miasta. Πόσο νέα βέβαια να θεωρείται μια γειτονιά που χρονολογείται από τον 15ο αιώνα. Όπως η Παλιά Πόλη, και η Νέα Πόλη καταστράφηκε σχεδόν ολοκληρωτικά από τους Γερμανούς και ξαναχτίστηκε μετά τον πόλεμο.
Η πλατεία Nowego Miasta
Μετά την πλατεία, βγήκαμε στην οδό Kościelna, όπου βρίσκεται ο ενοριακός Ναός Επίσκεψης της Θεοτόκου. Είναι ένα από τα παλαιότερα κτίρια και ένα από τα λίγα επιζώντα παραδείγματα γοτθικής αρχιτεκτονικής στην πόλη χρονολογίας 1411.
Το άγαλμα της Maria Skłodowska Curie
Το μέρος αυτό είναι πολύ ωραίο να καθίσεις και να δεις τη θέα προς το πάρκο που υπάρχει κάτω και τον ποταμό. Μια σκάλα οδηγεί κάτω στο Βιστούλα και στο σημείο αυτό βρίσκεται και το hi tech σιντριβάνι της Βαρσοβίας Multimedialny Park Fontann, που δυστυχώς το πετύχαμε άνευ λειτουργίας και χωρίς νερό. Το σιντριβάνι λειτουργεί από το Μάιο μέχρι τέλος Σεπτεμβρίου ενώ τα απογεύματα κάθε Παρασκευή και Σάββατο τον Μάιο, Ιούνιο και Ιούλιο στις 9.30 μ.μ., τον Αύγουστο στις 21.00 και το Σεπτέμβριο στις 8.30 μ.μ., γίνεται μια θεαματική επίδειξη φωτός, ήχου και νερού. Από φωτογραφίες και βίντεο που έχω δει ομολογώ εντυπωσιάστηκα, ειδικά όταν πάνω στο νερό παρουσιάζεται μια κινούμενη ιστορία για την ιστορία της Βαρσοβίας και τους μύθους της που συνοδεύεται από φώτα λέιζερ και πίδακες αρκετών μέτρων που ανεβαίνουν στο ρυθμό της μουσικής, και φωτίζονται από πολύχρωμους προβολείς.
Το επίσημο site http://park-fontann.pl/en/573-2/
Κατεβήκαμε στην παραλιακή δίπλα στο ποτάμι την ώρα που άρχιζε να σουρουπώνει. Ήθελα να πάμε κάπου διαφορετικά. Σίγουρα ήμασταν κουρασμένοι από το περπάτημα όλης της μέρας και παρ’ όλο που στη λεωφόρο bulwar Karskiego περνάνε αστικά και υπήρχε στάση σε εκείνο το σημείο αποφασίσαμε να συνεχίσουμε με τα πόδια κατά μήκος της παραλίας μέχρι τη γέφυρα Most Gdański.
miło cię widzieć δηλαδή Χαίρομαι που σε βλέπω!
Η Most Gdański είναι μια γέφυρα με δυο επίπεδα όπου στο πάνω είναι αυτοκινητόδρομος και στο κάτω έχει γραμμές για τα τραμ. Ανεβήκαμε από τις σκάλες για να πάρουμε το τραμ ώστε να πάμε στο τέλος της γέφυρας. Εννοείται πως μπορείς να τη διασχίσεις και πεζός ή με ποδήλατο αλλά με την κούραση που είχαμε αυτή η μια στάση ήταν κέρδος για μας.
Κατεβήκαμε λοιπόν μια στάση μετά στη Wybrzeże Helskie και ανεβήκαμε πάνω στον αυτοκινητόδρομο. Ήταν η καλύτερη ώρα που ο ήλιος είχε πέσει και άρχιζε να σκοτεινιάζει. Σταθήκαμε στην άκρη της γέφυρας και θαυμάσαμε τη Βαρσοβία απέναντι από τον ποταμό. Μια μαγική και διαφορετική θέα στον ορίζοντα της Βαρσοβίας με την παλιά πόλη και τους ουρανοξύστες στο παρασκήνιο!
Επιστρέψαμε πάλι με το τραμ στη στάση Most Gdański και κατεβήκαμε τη γέφυρα. Τα φώτα νέον άναψαν και για άλλη μια φορά ‘’ miło cię widzieć’’!
Και κάπου εδώ η drsl μου έμεινε από μπαταρία. Για ώρα την παρακολουθούσα και με άγχωνε και να που τελείωσε η μπαταρία της. Οπότε για το υπόλοιπο της βραδιάς έβγαζα φωτογραφίες με το κινητό και την απλή φωτογραφική οπότε η ποιότητα ήταν μάπα! Κρίμα γιατί περάσαμε ξανά από την παλιά πόλη η οποία ήταν υπέροχη το βράδυ. Κάναμε την ίδια διαδρομή και φτάσαμε και πάλι στο πάρκο στους πρόποδες της παλιάς ή μάλλον της νέας πόλης!
Είχε έρθει η ώρα για μια ζεστή σοκολάτα. Το καφέ TO LUBIĘ, στην οδό Freta 8 λίγο πριν το Barbican είναι από τα πιο γνωστά καφέ της Βαρσοβίας. Είναι πολύ μικρό αλλά έχει δυο ορόφους. Μικρό, γουστόζικο, ήσυχο με ωραία ατμόσφαιρα. Φάγαμε τα γλυκά μας και χαλαρώσαμε αποβάλλοντας την κούραση της ημέρας. Μια ωραία κούραση όμως !

Βράδυ πια και η παλιά πόλη στα φώτα της νύχτας ήταν ιδιαίτερα ατμοσφαιρική. Πήγαμε σε δρομάκια έρημα αλλά περάσαμε και από τις κεντρικές οδούς και τις δυο πλατείες. Η φωτογραφίες χάλια, αλλά αυτό που μετράει η ζωντανή εικόνα που έβλεπα εκείνη τη στιγμή!
Barbican
Rynek Starego Miasta
Οδός Świętojańska
Το κάστρο στην plac Zamkowy
Η βραδιά ήταν τόσο ωραία που δεν το σκεφτόμασταν να επιστρέψουμε στο διαμέρισμά μας. Η παλιά πόλη όσο κι αν μας άρεσε την είχαμε εξαντλήσει και είπαμε να συνεχίσουμε κάπου διαφορετικά. Πήραμε το αστικό από την στάση Plac Zamkowy και κατεβήκαμε στη στάση Foksal στη Nowy Świat. Στον αριθμό 22/28 της Nowy Świat περάσαμε μια είσοδο σαν πύλη ή στοά και μπήκαμε σε μια αυλή. Η άγνωστη στους πολλούς, νυχτερινή ζωή της Βαρσοβίας είναι σ’αυτό εδώ το μέρος! Ένα Κρυμμένο στέκι που όμως είναι δημοφιλές για την ντόπια νεολαία. Είναι μια αυλή που περιλαμβάνει καμιά 20αριά παμπ, μπαρ και εστιατόρια. Το μέρος μου έβγαλε κάτι το αυθεντικό και καθόλου δήθεν. Μη περιμένετε πολυτέλειες και γκλαμουριές! Απλές παμπ και μικρά μαγαζιά για να πιεις τις μπύρες σου μέσα ή στα τραπέζια έξω ενώ σε διάφορα σημεία είχε κόσμο που είχε καθίσει χύμα κάτω. Σε αρκετούς τοίχους, street art που συμπληρώνει ιδανικά αυτό το ξεχωριστό μέρος.
Η πιο εντυπωσιακή τοιχογραφίας της γειτονιάς
Αφού επεξεργαστήκαμε το μέρος και εντοπίσαμε τις εντυπωσιακές τοιχογραφίες, καθίσαμε σε ένα στενό, σε ένα από τα μπαρ που ήταν στη σειρά και απολαύσαμε τις μπύρες μας μαζί με τους ζωηρούς Βαρσοβιανούς!
Η βραδιά έκλεισε μετά από λίγες ώρες στη γειτονιά μας, χαζεύοντας και πάλι το Παλάτι Πολιτισμού και τους γύρω ουρανοξύστες ενώ κάναμε και ένα πέρασμα από το εμπορικό Złote Tarasy δίπλα από τον κεντρικό σταθμό Warszawa Centralna.
Dobranoc!
Last edited: