giannismits
Member
- Μηνύματα
- 3.497
- Likes
- 11.829
- Επόμενο Ταξίδι
- ?
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Βαρσοβία: Κέντρο… ανάμεσα στους Ουρανοξύστες!
- Βαρσοβία: Central και…Łazienki Park!
- Βαρσοβία: Εβραϊκή συνοικία και Βασιλική διαδρομή!
- Βαρσοβία: Παλιά πόλη… νέα πόλη και Warsaw by night!
- Βαρσοβία: Φθινοπωρινές τσάρκες και … το Wilanów
- Βαρσοβία: Μουσείο Εξέγερσης Βαρσοβίας!
- Βαρσοβία: Praga… στην απέναντι όχθη!
- Βαρσοβία: Παραποτάμια λεωφόρος και… Pałac Kultury!
- Κρακοβία: Άφιξη στην παλιά πόλη!
- Κρακοβία: Stare Miasto (Παλιά πόλη) I
- Κρακοβία: Stare Miasto (Παλιά πόλη) II
- Κρακοβία: Κάστρο Wawel και παραποτάμια διαδρομή!
- Κρακοβία: Καζιμιέρζ, η Εβραϊκή συνοικία!
- Κρακοβία: Η Εβραϊκή συνοικία Podgórze
- Άουσβιτς-Μπιρκενάου: Οδοιπορικό στον τόπο της κόλασης!
- Κρακοβία: Αλατωρυχεία… και επίλογος!
Βαρσοβία: Κέντρο… ανάμεσα στους Ουρανοξύστες!
18 Οκτωβρίου και η άφιξη μας στο αεροδρόμιο Μόντλιν ήταν στις 9:05 το πρωί. Συνάλλαγμα είχαμε κάνει από τη Θεσσαλονίκη όλο το ποσό που υπολογίζαμε ότι θα ξοδέψουμε, και είναι μια πρακτική που μας βολεύει και την εφαρμόζουμε σε όλες τις χώρες που δεν έχουν ευρώ. Φυσικά πάντα έχουμε και τις χρεωστικές και πιστωτικές μας κάρτες για παν ενδεχόμενο. Από τα αυτόματα μηχανήματα του αεροδρομίου βγάλαμε και τα εισιτήρια για τα μέσα μεταφοράς στην πόλη. Και εφόσον φτάσαμε Παρασκευή, βγάλαμε ο καθένας από ένα Weekend ticket που ισχύει από τις 19:00 της Παρασκευής μέχρι τις 8:00 της Δευτέρας με 24 ζλότι (5,60€), και ένα One-day ticket για 24 ώρες με 15 ζλότι (3,50€). Πήραμε το ModlinBus των 09:45 που είχα κλείσει από το site τους με 50,50 ζλότι δηλαδή 12 ευρώ για δυο άτομα. Στις 10:40 το λεωφορείο έφτασε στο τέρμα του στην οδό Aleje Jerozolimskie μπροστά από το Palace of Culture – Kinoteka.
Έτσι λοιπόν το πρώτο πράγμα που αντικρίσαμε ήταν το εμβληματικό κτίριο της πόλης ο Σταλινικός πύργος Πολιτισμού και Επιστημών, Pałac Kultury i Nauki. Ο καιρός εξαιρετικός με 18 βαθμούς που θα ανέβαινε κι άλλο στη διάρκεια της μέρας. Βλέποντας τους ουρανοξύστες χαζέψαμε λιγάκι αλλά πριν τη εξερεύνηση της πόλης έπρεπε να πάμε στο διαμέρισμά μας αφού είχαμε δώσει ραντεβού στην είσοδο με τον ιδιοκτήτη στις 11:00. Πολύ εύκολα και γύρω στα 8 λεπτά περπάτημα από το παλάτι Κουλτούρας, εντοπίσαμε την οδό Śliska 10 που βρίσκεται το διαμέρισμά μας Warsaw Best Apartments Central, και καθώς φτάσαμε στην είσοδο της πολυκατοικίας ακριβώς εκείνη την ώρα έφτασε και ο ιδιοκτήτης και έγινε η γνωριμία. Μας ανέβασε στο διαμέρισμα μας που ήταν στον 12ο όροφο, τον τελευταίο όροφο της οικοδομής. Ένα εξαιρετικό καινούριο διαμέρισμα, ευρύχωρο και με ωραία κουζίνα που μας άρεσε από την πρώτη ματιά. Το είχα κλείσει από την Hotels.com και για τέσσερις διανυκτερεύσεις μας κόστισε 800 ζλότι, δηλαδή περίπου 188 ευρώ. Μας έδειξε το σπίτι ο Jaroslaw, τον πληρώσαμε και δεν τον ξαναείδαμε. Φεύγοντας την μέρα αναχώρησης αφήσαμε το κλειδί στην κλειδοθήκη στην είσοδο της πολυκατοικίας. Επίσης εξαιρετικά βολικό ήταν το σούπερ μάρκετ Żabka δίπλα από την είσοδο της πολυκατοικίας μας το οποίο το τιμήσαμε τα τρία από τα τέσσερα βράδια που μείναμε και μας βόλεψε πολύ στις βραδινές μας λιγούρες!
Σχεδόν δίπλα από την πολυκατοικία μας, στην οδό Sienna 45, βρίσκεται το Blu's Mural. Μια εντυπωσιακή τοιχογραφίας της Βαρσοβίας ζωγραφισμένη το 2010 που απεικονίζει επτά μορφές στρατιωτών ως μαριονέτες, των οποίων τα κράνη και οι στολές είναι διακοσμημένα με σύμβολα νομισμάτων όπως το δολάριο και το ευρώ, δείχνοντας έτσι ότι ο πόλεμος είναι ένα εργαλείο στα χέρια εκείνων που βρίσκονται στην εξουσία και στο οποίο οι στρατιώτες είναι απλά μαριονέτες.
Ήταν από τις φορές που είχαμε απίστευτη ενέργεια και οι δυο και φάνηκε πως με το καλημέρα σας η Βαρσοβία μας ταίριαξε πάρα πολύ ίσως γιατί και η ίδια η πόλη είχε μια φοβερή ενέργεια. Η αρχή της γνωριμίας μας στην πόλη άρχισε από τον σταλινικό πύργο και κινηθήκαμε πέριξ αυτού στο κέντρο της πόλης ανάμεσα στους ουρανοξύστες και όχι μόνο.
Ετοιμοπόλεμος όπως πάντα!
Από τα αγαπημένα μου φωτογραφικά σημεία, η οδός Złota με φόντο φυσικά το Παλάτι πολιτισμού της Βαρσοβίας ή αλλιώς τον Σταλινικό πύργο!
Αρχιτεκτονική στον ουρανό!
,
Λεωφόρος Emilii Plater
Αυτό που διαπιστώσαμε αμέσως είναι πως η πόλη έχει πολύ άπλα και όλα είναι μεγάλα! Τεράστιοι δρόμοι, πεζοδρόμια, θεόρατα κτίρια. Το κέντρο της Βαρσοβίας είναι μια σύγχρονη μητρόπολη που όμως δεν σε πνίγει γιατί έχει αυτή την ανοιχτωσιά που σε κάνει να απολαμβάνεις τον περίπατό σου ανάμεσα σ’αυτά τα θηρία. Και η Βαρσοβία συνεχώς επεκτείνετε και έχει μια συνεχή ανάπτυξη κι αυτό το μαρτυρούν τα πολλά εργοτάξια που είδαμε σε πολλά σημεία του κέντρου. Επειδή είχαμε 4 μέρες στη διάθεσή μας ήξερα πως άνετα θα δω όσα ήθελα να δω κι αυτό μου έδινε μια άνεση στο να μη τρέχουμε. Κι ενώ είναι μια μεγάλη πόλη με αποστάσεις καθόλου αμελητέες την απολαύσαμε σε πολύ χαλαρούς ρυθμούς.
Θα βαρεθείτε να τον βλέπετε!
Świętokrzyski Park… Θα μπορούσε να είναι στο Sentral Park της NY ε!
Από το πάρκο Świętokrzyski, συνεχίσαμε ευθεία και ελάχιστα μέτρα μετά ήμασταν στην όμορφη μικρή πλατεία plac Grzybowski. Το 1940 η πλατεία Grzybowski ήταν μέρος του γκέτο της Βαρσοβίας και ένας τοίχος χώρισε την περιοχή από τη μη εβραϊκή πλευρά. Σπίτια, εκκλησίες, συναγωγές καταστράφηκαν και μεταπολεμικά το μέρος υπέστη μια ολική ανακαίνιση που τίποτα δεν θυμίζει την εποχή εκείνη. Δυστυχώς δεν πετύχαμε με νερό τις λιμνούλες του πάρκου αλλά και πάλι ήταν πολύ όμορφα με τα διαμορφωμένα παγκάκια και τους χώρους ανάπαυσης. Η μικρή πλατεία ομορφαίνει και από την εκκλησία των Αγίων Πάντων (Kościół pw. Wszystkich Świętych) την μεγαλύτερη εκκλησία της Βαρσοβίας. Η εκκλησία του 1883 αν και υπέστη τεράστιες ζημιές κατά τον βομβαρδισμό της στην εξέγερση της Βαρσοβίας, με κατάρρευση μέρους της στέγης και καταστροφή του ανατολικού πύργου του ναού η υπόλοιπη έμεινε ανέπαφη και τα επόμενα χρόνια ανοικοδομήθηκε.
Στη συνέχεια με λίγο ψάξιμο και μπέρδεμα, βρήκαμε το πέρασμα για τη Συναγωγή Νόζικ (Synagoga Nożyków) και την εβραϊκή κοινότητα της Βαρσοβίας πίσω από τον ψιλόλιγνο ουρανοξύστη Cosmopolitan Twarda 2/4 μέσα σε ένα μικρό πάρκο. Από το παρκάκι βγήκαμε στη λεωφόρο al. Jana Pawła II. Η μέρα ήταν καταπληκτική και η θερμοκρασία είχε ανέβει κι άλλο. Εκείνες τις μέρες στην Ελλάδα είχαμε 26-28 βαθμούς, όμως μέσα Οκτωβρίου στη Βαρσοβία με ήλιο και 20 βαθμούς περίπου ήταν κάτι που δεν το περίμενα. Λίγο μετά φτάσαμε στην αγορά Hala Mirowska.
Η Hala Mirowska είναι ένα μεγάλο συγκρότημα αγοράς που περιλαμβάνει δυο δίδυμες κλειστές αγορές τη Hala Mirowska και τη Hala Gwardii , το κατάστημα Pchli Targ ανάμεσα στα δυο κτίρια και υπαίθρια λαϊκή αγορά έξω και γύρω από τις κλειστές στοές. Τα κτίρια κατασκευάστηκαν το 1901 και μέχρι την καταστροφή τους κατά τη διάρκεια της εξέγερσης της Βαρσοβίας το 1944 , ήταν η μεγαλύτερη αγορά της Βαρσοβίας. Ανακατασκευάστηκαν στη δεκαετία του 1950-1960 και λειτούργησαν ως αγορά η Hala Mirowska και ως αποθήκη αστικών λεωφορείων και μετά ως αίθουσα πυγμαχίας η Hala Gwardii . Το 2017 η Hala Gwardii μετά από μεγάλη εσωτερική ανακαίνιση, έγινε ένα νέο γαστρονομικό σημείο της πόλης με μια τοπική αγορά βιολογικών τροφίμων και με εστιατόρια. Εδώ είμαστε! Οπότε είχαμε πολλά να δούμε και να αφουγκραστούμε! Μια πολύβουη αγορά γεμάτη ντόπιους με τοπικά προϊόντα έχει πάντα ενδιαφέρον για εξερεύνηση.
Hala Mirowska
Αβγουλάκια…
Ο Rose στο στοιχείο του, μυρίζει φρέσκα μυρωδικά
Η πίσω πλευρά της Hala Gwardii
Είσοδος στη γκουρμέ αγορά Hala Gwardii
Μπορεί να ήταν νωρίς ακόμα αλλά δεν υπήρχε περίπτωση να μη κάνουμε μια στάση για έναν καφέ ή ένα σνακ. Η στοά είναι σε αυτό το μοντέρνο βιομηχανικό στυλ που έχει πολύ πέραση τα τελευταία χρόνια και ήταν γεμάτη νέο κόσμο. Γύρω από την αίθουσα είχε μεγάλες φωτογραφίες από αγώνες πυγμαχίας για να μας θυμίσει τις ένδοξες εποχές που έχει ζήσει αφού το 1953, το 10ο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Πυγμαχίας πραγματοποιήθηκε σ’αυτήν την αίθουσα. Ήπιαμε τον πρώτο καφέ της ημέρας και μετά δοκιμάσαμε έτσι για τη λιγούρα λίγα πιερότζι, ξέρετε το τοπικό εθνικό γεμιστό ζυμαρικό! Πάντως ωραίος μοντέρνος χώρος που θα τον τιμούσα συχνά αν ήμουν κάτοικος!
Έπειτα από αυτή την ωραία στάση, διασχίσαμε και πάλι όλη την αγορά και βγήκαμε ξανά στη λεωφόρο al. Jana Pawła II απέναντι από την κεντρική είσοδο της Hala Mirowska.
Ακολουθήσαμε μια πολύ ωραία εναλλακτική διαδρομή στο κέντρο της Βαρσοβίας, από την οδό Chłodna, και την οδό Wronia με κατεύθυνση την πλατεία Ευρώπης Plac Europejski. Μου άρεσε που αρχίσαμε από μια πιο εναλλακτική γειτονιά και όχι από την τουριστική Βασιλική οδό και την παλιά πόλη. Άλλωστε πάντα με ενδιαφέρει η σύγχρονη αρχιτεκτονική και τα μεγάλα κτίρια σε μια πόλη και μου αρέσει να ανακαλύπτω και γειτονιές που δεν συρρέουν τουρίστες. Είδαμε τη σύγχρονη Βαρσοβία που αλλάζει, ζει στο παρόν και συνεχώς εξελίσσετε!
Στην οδό Chłodna, η Η Ρωμαιοκαθολική ενορία του Αγίου Ανδρέα του Απόστολου
(Kościół pw. św. Andrzeja Apostoła)
Λίγο μετά είναι η διασταύρωση της οδού Chłodna με τη λεωφόρο Żelazna. Το 1942 στο σημείο αυτό χτίστηκε μια ξύλινη γέφυρα πάνω από την οδό Chłodna που συνέδεε το ''μικρό'' και το ''μεγάλο'' γκέτο της Βαρσοβίας και την αποκαλούσαν Γέφυρα των στεναγμών. Η γέφυρα καταστράφηκε κατά τη διάρκεια της μεγάλης εκκαθάρισης του γκέτο σε συνδυασμό με μαζική εξόντωση του πληθυσμού. Στην θέση της έχει στηθεί μια συμβολική εγκατάσταση και ένα ιδιαίτερο μνημείο. Το Kładka Pamięci που σημαίνει Πεζογέφυρα μνήμης. Καλά αν δεν το ήξερα δεν νομίζω να καταλάβαινα κάτι περνώντας από το σημείο. Είναι τέσσερις πυλώνες, δυο σε κάθε πλευρά του δρόμου και τέσσερις οπτικές ίνες μήκους 27 μέτρων τεντωμένες ανάμεσα στις στήλες. Τη νύχτα όμως που φωτίζονται οι οπτικές ίνες και οι πυλώνες είναι πιο εντυπωσιακό.
Σε αυτή τη διαδρομή είδαμε ενδιαφέρουσες τοιχογραφίες σε διάφορα κτίρια
Εργοτάξια παντού…
Λεωφόρος Grzybowska
Και φτάσαμε στην πλατεία Ευρώπης
Στη θέση της πρώην παραμελημένης συνοικίας, δημιουργήθηκε ένας δημόσιος χώρος υψηλής αισθητικής αποκλειστικά για πεζούς. Η Plac Europejski είναι μια καταπληκτική σύγχρονη πλατεία, μια νέα προσθήκη στην πόλη που άνοιξε για το κοινό 4 Μαΐου 2016. Έκτοτε, ο τόπος αυτός είναι ένας αγαπημένος και πολύτιμος χώρος για τους κατοίκους και έχει εγγραφεί στον πολιτιστικό και ψυχαγωγικό χάρτη της Βαρσοβίας. Σε online ψηφοφορία, οι κάτοικοι αναγνώρισαν την πλατεία Ευρώπης ως την καλύτερη αρχιτεκτονική υλοποίηση και καλύτερο έργο ανάπλασης στην Βαρσοβία η οποία πήρε το βραβείο Αρχιτεκτονικής.
Μπαίνοντας στην πλατεία από την οδό Grzybowska, το πρώτο πράγμα που μας εντυπωσίασε στην πλατεία είναι μια φουτουριστική υπαίθρια γκαλερί, μια ειδικά σχεδιασμένη καλλιτεχνική στοά για προσωρινές εκθέσεις νέων καλλιτεχνών. Ακριβώς από πίσω στους τοίχους ενός παλιού κατοικήσιμου κτιρίου είναι δυο εντυπωσιακές τοιχογραφίες που δένουν εξαιρετικά με το περιβάλλον. Στο χώρο υπάρχουν παλέτες που έχουν σχεδιαστεί ως τραπέζια και καναπέδες ενώ βρίσκονται και δυο καντίνες με τραπεζάκια. Πριν συνεχίσουμε στο υπόλοιπο κομμάτι της πλατείας καθίσαμε λίγο στα ειδικά σχεδιασμένα παγκάκια και απολαύσαμε το μέρος.
Λίγα μέτρα πιο πέρα, βρίσκεται το ‘’Kocham Warszawa’’, δηλαδή Αγαπάω τη Βαρσοβία!
Ο ουρανοξύστη Spire, ένα από τα ψηλότερα κτίρια γραφείων στην Πολωνία
Το δάπεδο της πλατείας είναι γρανίτης. Παντού επικρατεί το πράσινο με πολλά δέντρα σε διάφορα σημεία, και το υδάτινο στοιχείο με μοναδικές εγκαταστάσεις νερού που ρέει πάνω από πέτρες σε όλο το μήκος της πλατείας. Παρ’όλο που τα δεκάδες σιντριβάνια κατά μήκος δεν λειτουργούσαν και δεν υπήρχε νερό στην εντυπωσιακή κατασκευή με τις λίμνες και τα ρυάκια, μου άρεσε υπερβολικά αυτή η πλατεία και θα συμφωνήσω με τους κατοίκους πως είναι η ωραιότερα νέα προσθήκη στην πόλη. Η plac Europejski γίνεται σιγά σιγά η βιτρίνα της σύγχρονης Βαρσοβίας. Αυτή είναι η Βαρσοβία του 21ο αιώνα!
Στη Βαρσοβία προσπαθήσαμε να εντοπίσουμε κάποια σημεία ενδιαφέροντος που μπορεί να μην είναι εντυπωσιακά ή γραφικά και να μην έχουν τουριστικό ενδιαφέρον αλλά έχουν ιστορική αξία και είναι ότι έχει απομείνει από την εβραϊκή κοινότητα που ζούσε στην πόλη προπολεμικά. Έτσι μετά το μνημείο πεζογέφυρας ψάξαμε την οδό Waliców 14 ένα παλιό ερειπωμένο συγκρότημα κατοικιών με κόκκινο τούβλο που είναι ένα απομεινάρι του πρώην εβραϊκού γκέτο, καταχωρημένο στο δημοτικό μητρώο μνημείων. Η κατοικία αυτή ήταν ένα από τα κύρια σημεία της άμυνας των Πολωνών ανταρτών κατά τη διάρκεια της εξέγερσης της Βαρσοβίας. Στον εξωτερικό τοίχο υπάρχει μια διακριτική τοιχογραφία που έχει την επιγραφή Kamien i co (πέτρα και τι) και ένα γυαλιστερό κόκκινο μπαλόνι, μια επιγραφή που συμβολίζει ''το μικρό μου σπίτι''. Το μέρος είναι περιφραγμένο και δεν μπορέσαμε να το δούμε από πιο κοντά, κι έτσι το φωτογράφισα χώνοντας τη μηχανή από τη περίφραξη!
Εδώ μια φοβερή τοιχογραφία στην οδό Icchoka Lejba Pereca!
Λεωφόρος al. Jana Pawła II
Να ‘μαι κι εγώ!
Είχαμε να δούμε ακόμα μια καλά κρυμμένη ιστορική τοποθεσία, το Ιστορικό τείχος του πρώην εβραϊκού γκέτο. Αν δεν γνωρίζεις που ακριβώς είναι, δεν υπάρχει περίπτωση να εντοπίσεις το σημείο ή να καταλάβεις ότι το τοιχάκι που βλέπεις ήταν κάποτε μέρος του τείχους του πρώην εβραϊκού γκέτο. Μπήκαμε από την αυλή ενός γυμνασίου στην οδό Sienna 53 και βρήκαμε το πίσω μέρος του τοίχος του γκέτο της Βαρσοβίας που υπήρχε πριν από το 1940, με μια αναμνηστική πλάκα μας υπενθυμίζει την ιστορία του.
Η κανονική είσοδος για τα απομεινάρια του Ιστορικού τείχους του πρώην εβραϊκού γκέτο είναι από την οδό Złota 62. Βέβαια εγώ ξεχάστηκα και μπήκαμε στην επόμενη αυλή η οποία είχε ανοιχτή πόρτα αλλά βρεθήκαμε σε αδιέξοδο. Όταν πήγαμε να βγούμε, η μεγάλη καγκελόπορτα είχε κλειδώσει και εμείς ήμασταν εγκλωβισμένοι μέσα! Λέει ο Rose έκανες τη μαλακία αλλά πριν με πιάσει πανικός ένας κάτοικος που βρέθηκε στο σημείο εκείνη τη στιγμή, κατάλαβε ότι κάναμε λάθος και μας άνοιξε πατώντας ένα κουμπί! Λίγο μετά μπήκαμε στη σωστή είσοδο από τον αριθμό 62 της οδού Złota. Μπήκαμε σε αυλές ανάμεσα σε κατοικίες και εντοπίσαμε τα δυο σημεία του τείχους, ενώ πετύχαμε ένα μικρό γκρουπ 3 ατόμων με μια ξεναγό που εξηγούσε την ιστορία του εβραϊκού γκέτο της Βαρσοβίας.
Το 1939, η Βαρσοβία ήταν η πόλη με το μεγαλύτερο πληθυσμό Εβραίων στην Ευρώπη και η δεύτερη - μετά τη Νέα Υόρκη - στον κόσμο. Το Γκέτο της Βαρσοβίας δημιουργήθηκε από τις γερμανικές αρχές τον Οκτώβριο του 1940 με σκοπό την απομόνωση του εβραϊκού πληθυσμού από την υπόλοιπη πόλη. Το 1940, το συνολικό μήκος του τείχους του γκέτο ήταν περίπου 18 χιλιόμετρα . Ήταν το μεγαλύτερο γκέτο όλης της κατεχόμενης Ευρώπης. Τον Απρίλιο του 1941, μέσα στα τείχη της εβραϊκής συνοικίας ζούσαν περίπου 450.000 άνθρωποι . Ως αποτέλεσμα της μεγάλης απέλασης από τον Ιούλιο μέχρι τον Σεπτέμβριο του 1942, περίπου 75% των κατοίκων του γκέτο απελάθηκαν και δολοφονήθηκαν σε στρατόπεδα εξόντωσης. Το γκέτο εκκαθαρίστηκε μετά την εξέγερση τον Μάιο του 1943. Τα κτίρια της "εβραϊκής συνοικίας" καταστράφηκαν με εντολή των Γερμανών, και οι υπόλοιποι κάτοικοι οδηγήθηκαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Ο συνολικός αριθμός θυμάτων του γκέτο της Βαρσοβίας εκτιμάται σε περίπου 400.000 άτομα, εκ των οποίων περίπου 92 χιλιάδες ήταν θύματα πείνας και ασθενειών και περίπου 300.000 στο στρατόπεδο εξόντωσης Treblinka.
Μετά το τέλος του Β Παγκοσμίου Πολέμου, οι τοίχοι της εβραϊκής κλειστής περιοχής που επιβίωσαν την εξέγερση του γκέτο και την εξέγερση της Βαρσοβίας, κατεδαφίστηκαν. Λίγα κομμάτια των τοίχων έχουν επιβιώσει που βρίσκονται μεταξύ των ιδιόκτητων σπιτιών, καθώς και τα τείχη των προπολεμικών κτιρίων που οριοθετούν τα σύνορα του γκέτο. Τα δυο πιο γνωστά κομμάτια του τείχους βρίσκονται στις αυλές των οδών Sienna 55 και Złota 62.
Έπρεπε να ψάξουμε λίγο ακόμα ανάμεσα στις αυλές για να βρούμε και το άλλο σημείο. Εδώ ο τοίχος του γκέτο, είναι ένα κομμάτι του τείχους ενός προπολεμικού κτιρίου, και περιλαμβάνει μια αναμνηστική πλάκα, καθώς και το σχέδιο του γκέτο της Βαρσοβίας.
Ήταν ένα ωραίο μάθημα ιστορίας και άξιζε το χρόνο μας για να ανακαλύψουμε αυτά τα ιστορικά σημεία. Φτάσαμε και πάλι στην πλατεία μπροστά από το Παλάτι Κουλτούρας, το αγαπημένο μου κτίριο σε όλη τη Βαρσοβία! Φυσικά και είχαμε σκοπό να ανέβουμε στο παρατηρητήριο του αλλά δεν είχε έρθει ακόμα η ώρα. Αυτό θα γινόταν την τελευταία ημέρα. Ένα μεγάλο μέρος της τεράστιας πλατείας είναι εργοτάξιο, όμως ευτυχώς το πάρκο στην οδό al. Jerozolimskie είναι ένα πολύ ωραίο μέρος να την αράξεις, να κάνεις βόλτα, να θαυμάσεις και να φωτογραφηθείς με το κτίριο ορόσημο της πόλης.
18 Οκτωβρίου και η άφιξη μας στο αεροδρόμιο Μόντλιν ήταν στις 9:05 το πρωί. Συνάλλαγμα είχαμε κάνει από τη Θεσσαλονίκη όλο το ποσό που υπολογίζαμε ότι θα ξοδέψουμε, και είναι μια πρακτική που μας βολεύει και την εφαρμόζουμε σε όλες τις χώρες που δεν έχουν ευρώ. Φυσικά πάντα έχουμε και τις χρεωστικές και πιστωτικές μας κάρτες για παν ενδεχόμενο. Από τα αυτόματα μηχανήματα του αεροδρομίου βγάλαμε και τα εισιτήρια για τα μέσα μεταφοράς στην πόλη. Και εφόσον φτάσαμε Παρασκευή, βγάλαμε ο καθένας από ένα Weekend ticket που ισχύει από τις 19:00 της Παρασκευής μέχρι τις 8:00 της Δευτέρας με 24 ζλότι (5,60€), και ένα One-day ticket για 24 ώρες με 15 ζλότι (3,50€). Πήραμε το ModlinBus των 09:45 που είχα κλείσει από το site τους με 50,50 ζλότι δηλαδή 12 ευρώ για δυο άτομα. Στις 10:40 το λεωφορείο έφτασε στο τέρμα του στην οδό Aleje Jerozolimskie μπροστά από το Palace of Culture – Kinoteka.
Έτσι λοιπόν το πρώτο πράγμα που αντικρίσαμε ήταν το εμβληματικό κτίριο της πόλης ο Σταλινικός πύργος Πολιτισμού και Επιστημών, Pałac Kultury i Nauki. Ο καιρός εξαιρετικός με 18 βαθμούς που θα ανέβαινε κι άλλο στη διάρκεια της μέρας. Βλέποντας τους ουρανοξύστες χαζέψαμε λιγάκι αλλά πριν τη εξερεύνηση της πόλης έπρεπε να πάμε στο διαμέρισμά μας αφού είχαμε δώσει ραντεβού στην είσοδο με τον ιδιοκτήτη στις 11:00. Πολύ εύκολα και γύρω στα 8 λεπτά περπάτημα από το παλάτι Κουλτούρας, εντοπίσαμε την οδό Śliska 10 που βρίσκεται το διαμέρισμά μας Warsaw Best Apartments Central, και καθώς φτάσαμε στην είσοδο της πολυκατοικίας ακριβώς εκείνη την ώρα έφτασε και ο ιδιοκτήτης και έγινε η γνωριμία. Μας ανέβασε στο διαμέρισμα μας που ήταν στον 12ο όροφο, τον τελευταίο όροφο της οικοδομής. Ένα εξαιρετικό καινούριο διαμέρισμα, ευρύχωρο και με ωραία κουζίνα που μας άρεσε από την πρώτη ματιά. Το είχα κλείσει από την Hotels.com και για τέσσερις διανυκτερεύσεις μας κόστισε 800 ζλότι, δηλαδή περίπου 188 ευρώ. Μας έδειξε το σπίτι ο Jaroslaw, τον πληρώσαμε και δεν τον ξαναείδαμε. Φεύγοντας την μέρα αναχώρησης αφήσαμε το κλειδί στην κλειδοθήκη στην είσοδο της πολυκατοικίας. Επίσης εξαιρετικά βολικό ήταν το σούπερ μάρκετ Żabka δίπλα από την είσοδο της πολυκατοικίας μας το οποίο το τιμήσαμε τα τρία από τα τέσσερα βράδια που μείναμε και μας βόλεψε πολύ στις βραδινές μας λιγούρες!
Σχεδόν δίπλα από την πολυκατοικία μας, στην οδό Sienna 45, βρίσκεται το Blu's Mural. Μια εντυπωσιακή τοιχογραφίας της Βαρσοβίας ζωγραφισμένη το 2010 που απεικονίζει επτά μορφές στρατιωτών ως μαριονέτες, των οποίων τα κράνη και οι στολές είναι διακοσμημένα με σύμβολα νομισμάτων όπως το δολάριο και το ευρώ, δείχνοντας έτσι ότι ο πόλεμος είναι ένα εργαλείο στα χέρια εκείνων που βρίσκονται στην εξουσία και στο οποίο οι στρατιώτες είναι απλά μαριονέτες.
Ήταν από τις φορές που είχαμε απίστευτη ενέργεια και οι δυο και φάνηκε πως με το καλημέρα σας η Βαρσοβία μας ταίριαξε πάρα πολύ ίσως γιατί και η ίδια η πόλη είχε μια φοβερή ενέργεια. Η αρχή της γνωριμίας μας στην πόλη άρχισε από τον σταλινικό πύργο και κινηθήκαμε πέριξ αυτού στο κέντρο της πόλης ανάμεσα στους ουρανοξύστες και όχι μόνο.
Ετοιμοπόλεμος όπως πάντα!
Από τα αγαπημένα μου φωτογραφικά σημεία, η οδός Złota με φόντο φυσικά το Παλάτι πολιτισμού της Βαρσοβίας ή αλλιώς τον Σταλινικό πύργο!
Αρχιτεκτονική στον ουρανό!
Λεωφόρος Emilii Plater
Αυτό που διαπιστώσαμε αμέσως είναι πως η πόλη έχει πολύ άπλα και όλα είναι μεγάλα! Τεράστιοι δρόμοι, πεζοδρόμια, θεόρατα κτίρια. Το κέντρο της Βαρσοβίας είναι μια σύγχρονη μητρόπολη που όμως δεν σε πνίγει γιατί έχει αυτή την ανοιχτωσιά που σε κάνει να απολαμβάνεις τον περίπατό σου ανάμεσα σ’αυτά τα θηρία. Και η Βαρσοβία συνεχώς επεκτείνετε και έχει μια συνεχή ανάπτυξη κι αυτό το μαρτυρούν τα πολλά εργοτάξια που είδαμε σε πολλά σημεία του κέντρου. Επειδή είχαμε 4 μέρες στη διάθεσή μας ήξερα πως άνετα θα δω όσα ήθελα να δω κι αυτό μου έδινε μια άνεση στο να μη τρέχουμε. Κι ενώ είναι μια μεγάλη πόλη με αποστάσεις καθόλου αμελητέες την απολαύσαμε σε πολύ χαλαρούς ρυθμούς.
Θα βαρεθείτε να τον βλέπετε!
Świętokrzyski Park… Θα μπορούσε να είναι στο Sentral Park της NY ε!
Από το πάρκο Świętokrzyski, συνεχίσαμε ευθεία και ελάχιστα μέτρα μετά ήμασταν στην όμορφη μικρή πλατεία plac Grzybowski. Το 1940 η πλατεία Grzybowski ήταν μέρος του γκέτο της Βαρσοβίας και ένας τοίχος χώρισε την περιοχή από τη μη εβραϊκή πλευρά. Σπίτια, εκκλησίες, συναγωγές καταστράφηκαν και μεταπολεμικά το μέρος υπέστη μια ολική ανακαίνιση που τίποτα δεν θυμίζει την εποχή εκείνη. Δυστυχώς δεν πετύχαμε με νερό τις λιμνούλες του πάρκου αλλά και πάλι ήταν πολύ όμορφα με τα διαμορφωμένα παγκάκια και τους χώρους ανάπαυσης. Η μικρή πλατεία ομορφαίνει και από την εκκλησία των Αγίων Πάντων (Kościół pw. Wszystkich Świętych) την μεγαλύτερη εκκλησία της Βαρσοβίας. Η εκκλησία του 1883 αν και υπέστη τεράστιες ζημιές κατά τον βομβαρδισμό της στην εξέγερση της Βαρσοβίας, με κατάρρευση μέρους της στέγης και καταστροφή του ανατολικού πύργου του ναού η υπόλοιπη έμεινε ανέπαφη και τα επόμενα χρόνια ανοικοδομήθηκε.
Στη συνέχεια με λίγο ψάξιμο και μπέρδεμα, βρήκαμε το πέρασμα για τη Συναγωγή Νόζικ (Synagoga Nożyków) και την εβραϊκή κοινότητα της Βαρσοβίας πίσω από τον ψιλόλιγνο ουρανοξύστη Cosmopolitan Twarda 2/4 μέσα σε ένα μικρό πάρκο. Από το παρκάκι βγήκαμε στη λεωφόρο al. Jana Pawła II. Η μέρα ήταν καταπληκτική και η θερμοκρασία είχε ανέβει κι άλλο. Εκείνες τις μέρες στην Ελλάδα είχαμε 26-28 βαθμούς, όμως μέσα Οκτωβρίου στη Βαρσοβία με ήλιο και 20 βαθμούς περίπου ήταν κάτι που δεν το περίμενα. Λίγο μετά φτάσαμε στην αγορά Hala Mirowska.
Η Hala Mirowska είναι ένα μεγάλο συγκρότημα αγοράς που περιλαμβάνει δυο δίδυμες κλειστές αγορές τη Hala Mirowska και τη Hala Gwardii , το κατάστημα Pchli Targ ανάμεσα στα δυο κτίρια και υπαίθρια λαϊκή αγορά έξω και γύρω από τις κλειστές στοές. Τα κτίρια κατασκευάστηκαν το 1901 και μέχρι την καταστροφή τους κατά τη διάρκεια της εξέγερσης της Βαρσοβίας το 1944 , ήταν η μεγαλύτερη αγορά της Βαρσοβίας. Ανακατασκευάστηκαν στη δεκαετία του 1950-1960 και λειτούργησαν ως αγορά η Hala Mirowska και ως αποθήκη αστικών λεωφορείων και μετά ως αίθουσα πυγμαχίας η Hala Gwardii . Το 2017 η Hala Gwardii μετά από μεγάλη εσωτερική ανακαίνιση, έγινε ένα νέο γαστρονομικό σημείο της πόλης με μια τοπική αγορά βιολογικών τροφίμων και με εστιατόρια. Εδώ είμαστε! Οπότε είχαμε πολλά να δούμε και να αφουγκραστούμε! Μια πολύβουη αγορά γεμάτη ντόπιους με τοπικά προϊόντα έχει πάντα ενδιαφέρον για εξερεύνηση.
Hala Mirowska
Αβγουλάκια…
Ο Rose στο στοιχείο του, μυρίζει φρέσκα μυρωδικά
Η πίσω πλευρά της Hala Gwardii
Είσοδος στη γκουρμέ αγορά Hala Gwardii
Μπορεί να ήταν νωρίς ακόμα αλλά δεν υπήρχε περίπτωση να μη κάνουμε μια στάση για έναν καφέ ή ένα σνακ. Η στοά είναι σε αυτό το μοντέρνο βιομηχανικό στυλ που έχει πολύ πέραση τα τελευταία χρόνια και ήταν γεμάτη νέο κόσμο. Γύρω από την αίθουσα είχε μεγάλες φωτογραφίες από αγώνες πυγμαχίας για να μας θυμίσει τις ένδοξες εποχές που έχει ζήσει αφού το 1953, το 10ο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Πυγμαχίας πραγματοποιήθηκε σ’αυτήν την αίθουσα. Ήπιαμε τον πρώτο καφέ της ημέρας και μετά δοκιμάσαμε έτσι για τη λιγούρα λίγα πιερότζι, ξέρετε το τοπικό εθνικό γεμιστό ζυμαρικό! Πάντως ωραίος μοντέρνος χώρος που θα τον τιμούσα συχνά αν ήμουν κάτοικος!
Έπειτα από αυτή την ωραία στάση, διασχίσαμε και πάλι όλη την αγορά και βγήκαμε ξανά στη λεωφόρο al. Jana Pawła II απέναντι από την κεντρική είσοδο της Hala Mirowska.
Ακολουθήσαμε μια πολύ ωραία εναλλακτική διαδρομή στο κέντρο της Βαρσοβίας, από την οδό Chłodna, και την οδό Wronia με κατεύθυνση την πλατεία Ευρώπης Plac Europejski. Μου άρεσε που αρχίσαμε από μια πιο εναλλακτική γειτονιά και όχι από την τουριστική Βασιλική οδό και την παλιά πόλη. Άλλωστε πάντα με ενδιαφέρει η σύγχρονη αρχιτεκτονική και τα μεγάλα κτίρια σε μια πόλη και μου αρέσει να ανακαλύπτω και γειτονιές που δεν συρρέουν τουρίστες. Είδαμε τη σύγχρονη Βαρσοβία που αλλάζει, ζει στο παρόν και συνεχώς εξελίσσετε!
Στην οδό Chłodna, η Η Ρωμαιοκαθολική ενορία του Αγίου Ανδρέα του Απόστολου
(Kościół pw. św. Andrzeja Apostoła)
Λίγο μετά είναι η διασταύρωση της οδού Chłodna με τη λεωφόρο Żelazna. Το 1942 στο σημείο αυτό χτίστηκε μια ξύλινη γέφυρα πάνω από την οδό Chłodna που συνέδεε το ''μικρό'' και το ''μεγάλο'' γκέτο της Βαρσοβίας και την αποκαλούσαν Γέφυρα των στεναγμών. Η γέφυρα καταστράφηκε κατά τη διάρκεια της μεγάλης εκκαθάρισης του γκέτο σε συνδυασμό με μαζική εξόντωση του πληθυσμού. Στην θέση της έχει στηθεί μια συμβολική εγκατάσταση και ένα ιδιαίτερο μνημείο. Το Kładka Pamięci που σημαίνει Πεζογέφυρα μνήμης. Καλά αν δεν το ήξερα δεν νομίζω να καταλάβαινα κάτι περνώντας από το σημείο. Είναι τέσσερις πυλώνες, δυο σε κάθε πλευρά του δρόμου και τέσσερις οπτικές ίνες μήκους 27 μέτρων τεντωμένες ανάμεσα στις στήλες. Τη νύχτα όμως που φωτίζονται οι οπτικές ίνες και οι πυλώνες είναι πιο εντυπωσιακό.
Σε αυτή τη διαδρομή είδαμε ενδιαφέρουσες τοιχογραφίες σε διάφορα κτίρια
Εργοτάξια παντού…
Λεωφόρος Grzybowska
Και φτάσαμε στην πλατεία Ευρώπης
Στη θέση της πρώην παραμελημένης συνοικίας, δημιουργήθηκε ένας δημόσιος χώρος υψηλής αισθητικής αποκλειστικά για πεζούς. Η Plac Europejski είναι μια καταπληκτική σύγχρονη πλατεία, μια νέα προσθήκη στην πόλη που άνοιξε για το κοινό 4 Μαΐου 2016. Έκτοτε, ο τόπος αυτός είναι ένας αγαπημένος και πολύτιμος χώρος για τους κατοίκους και έχει εγγραφεί στον πολιτιστικό και ψυχαγωγικό χάρτη της Βαρσοβίας. Σε online ψηφοφορία, οι κάτοικοι αναγνώρισαν την πλατεία Ευρώπης ως την καλύτερη αρχιτεκτονική υλοποίηση και καλύτερο έργο ανάπλασης στην Βαρσοβία η οποία πήρε το βραβείο Αρχιτεκτονικής.
Μπαίνοντας στην πλατεία από την οδό Grzybowska, το πρώτο πράγμα που μας εντυπωσίασε στην πλατεία είναι μια φουτουριστική υπαίθρια γκαλερί, μια ειδικά σχεδιασμένη καλλιτεχνική στοά για προσωρινές εκθέσεις νέων καλλιτεχνών. Ακριβώς από πίσω στους τοίχους ενός παλιού κατοικήσιμου κτιρίου είναι δυο εντυπωσιακές τοιχογραφίες που δένουν εξαιρετικά με το περιβάλλον. Στο χώρο υπάρχουν παλέτες που έχουν σχεδιαστεί ως τραπέζια και καναπέδες ενώ βρίσκονται και δυο καντίνες με τραπεζάκια. Πριν συνεχίσουμε στο υπόλοιπο κομμάτι της πλατείας καθίσαμε λίγο στα ειδικά σχεδιασμένα παγκάκια και απολαύσαμε το μέρος.
Λίγα μέτρα πιο πέρα, βρίσκεται το ‘’Kocham Warszawa’’, δηλαδή Αγαπάω τη Βαρσοβία!
Ο ουρανοξύστη Spire, ένα από τα ψηλότερα κτίρια γραφείων στην Πολωνία
Το δάπεδο της πλατείας είναι γρανίτης. Παντού επικρατεί το πράσινο με πολλά δέντρα σε διάφορα σημεία, και το υδάτινο στοιχείο με μοναδικές εγκαταστάσεις νερού που ρέει πάνω από πέτρες σε όλο το μήκος της πλατείας. Παρ’όλο που τα δεκάδες σιντριβάνια κατά μήκος δεν λειτουργούσαν και δεν υπήρχε νερό στην εντυπωσιακή κατασκευή με τις λίμνες και τα ρυάκια, μου άρεσε υπερβολικά αυτή η πλατεία και θα συμφωνήσω με τους κατοίκους πως είναι η ωραιότερα νέα προσθήκη στην πόλη. Η plac Europejski γίνεται σιγά σιγά η βιτρίνα της σύγχρονης Βαρσοβίας. Αυτή είναι η Βαρσοβία του 21ο αιώνα!
Στη Βαρσοβία προσπαθήσαμε να εντοπίσουμε κάποια σημεία ενδιαφέροντος που μπορεί να μην είναι εντυπωσιακά ή γραφικά και να μην έχουν τουριστικό ενδιαφέρον αλλά έχουν ιστορική αξία και είναι ότι έχει απομείνει από την εβραϊκή κοινότητα που ζούσε στην πόλη προπολεμικά. Έτσι μετά το μνημείο πεζογέφυρας ψάξαμε την οδό Waliców 14 ένα παλιό ερειπωμένο συγκρότημα κατοικιών με κόκκινο τούβλο που είναι ένα απομεινάρι του πρώην εβραϊκού γκέτο, καταχωρημένο στο δημοτικό μητρώο μνημείων. Η κατοικία αυτή ήταν ένα από τα κύρια σημεία της άμυνας των Πολωνών ανταρτών κατά τη διάρκεια της εξέγερσης της Βαρσοβίας. Στον εξωτερικό τοίχο υπάρχει μια διακριτική τοιχογραφία που έχει την επιγραφή Kamien i co (πέτρα και τι) και ένα γυαλιστερό κόκκινο μπαλόνι, μια επιγραφή που συμβολίζει ''το μικρό μου σπίτι''. Το μέρος είναι περιφραγμένο και δεν μπορέσαμε να το δούμε από πιο κοντά, κι έτσι το φωτογράφισα χώνοντας τη μηχανή από τη περίφραξη!
Εδώ μια φοβερή τοιχογραφία στην οδό Icchoka Lejba Pereca!
Λεωφόρος al. Jana Pawła II
Να ‘μαι κι εγώ!
Είχαμε να δούμε ακόμα μια καλά κρυμμένη ιστορική τοποθεσία, το Ιστορικό τείχος του πρώην εβραϊκού γκέτο. Αν δεν γνωρίζεις που ακριβώς είναι, δεν υπάρχει περίπτωση να εντοπίσεις το σημείο ή να καταλάβεις ότι το τοιχάκι που βλέπεις ήταν κάποτε μέρος του τείχους του πρώην εβραϊκού γκέτο. Μπήκαμε από την αυλή ενός γυμνασίου στην οδό Sienna 53 και βρήκαμε το πίσω μέρος του τοίχος του γκέτο της Βαρσοβίας που υπήρχε πριν από το 1940, με μια αναμνηστική πλάκα μας υπενθυμίζει την ιστορία του.
Η κανονική είσοδος για τα απομεινάρια του Ιστορικού τείχους του πρώην εβραϊκού γκέτο είναι από την οδό Złota 62. Βέβαια εγώ ξεχάστηκα και μπήκαμε στην επόμενη αυλή η οποία είχε ανοιχτή πόρτα αλλά βρεθήκαμε σε αδιέξοδο. Όταν πήγαμε να βγούμε, η μεγάλη καγκελόπορτα είχε κλειδώσει και εμείς ήμασταν εγκλωβισμένοι μέσα! Λέει ο Rose έκανες τη μαλακία αλλά πριν με πιάσει πανικός ένας κάτοικος που βρέθηκε στο σημείο εκείνη τη στιγμή, κατάλαβε ότι κάναμε λάθος και μας άνοιξε πατώντας ένα κουμπί! Λίγο μετά μπήκαμε στη σωστή είσοδο από τον αριθμό 62 της οδού Złota. Μπήκαμε σε αυλές ανάμεσα σε κατοικίες και εντοπίσαμε τα δυο σημεία του τείχους, ενώ πετύχαμε ένα μικρό γκρουπ 3 ατόμων με μια ξεναγό που εξηγούσε την ιστορία του εβραϊκού γκέτο της Βαρσοβίας.
Το 1939, η Βαρσοβία ήταν η πόλη με το μεγαλύτερο πληθυσμό Εβραίων στην Ευρώπη και η δεύτερη - μετά τη Νέα Υόρκη - στον κόσμο. Το Γκέτο της Βαρσοβίας δημιουργήθηκε από τις γερμανικές αρχές τον Οκτώβριο του 1940 με σκοπό την απομόνωση του εβραϊκού πληθυσμού από την υπόλοιπη πόλη. Το 1940, το συνολικό μήκος του τείχους του γκέτο ήταν περίπου 18 χιλιόμετρα . Ήταν το μεγαλύτερο γκέτο όλης της κατεχόμενης Ευρώπης. Τον Απρίλιο του 1941, μέσα στα τείχη της εβραϊκής συνοικίας ζούσαν περίπου 450.000 άνθρωποι . Ως αποτέλεσμα της μεγάλης απέλασης από τον Ιούλιο μέχρι τον Σεπτέμβριο του 1942, περίπου 75% των κατοίκων του γκέτο απελάθηκαν και δολοφονήθηκαν σε στρατόπεδα εξόντωσης. Το γκέτο εκκαθαρίστηκε μετά την εξέγερση τον Μάιο του 1943. Τα κτίρια της "εβραϊκής συνοικίας" καταστράφηκαν με εντολή των Γερμανών, και οι υπόλοιποι κάτοικοι οδηγήθηκαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Ο συνολικός αριθμός θυμάτων του γκέτο της Βαρσοβίας εκτιμάται σε περίπου 400.000 άτομα, εκ των οποίων περίπου 92 χιλιάδες ήταν θύματα πείνας και ασθενειών και περίπου 300.000 στο στρατόπεδο εξόντωσης Treblinka.
Μετά το τέλος του Β Παγκοσμίου Πολέμου, οι τοίχοι της εβραϊκής κλειστής περιοχής που επιβίωσαν την εξέγερση του γκέτο και την εξέγερση της Βαρσοβίας, κατεδαφίστηκαν. Λίγα κομμάτια των τοίχων έχουν επιβιώσει που βρίσκονται μεταξύ των ιδιόκτητων σπιτιών, καθώς και τα τείχη των προπολεμικών κτιρίων που οριοθετούν τα σύνορα του γκέτο. Τα δυο πιο γνωστά κομμάτια του τείχους βρίσκονται στις αυλές των οδών Sienna 55 και Złota 62.
Έπρεπε να ψάξουμε λίγο ακόμα ανάμεσα στις αυλές για να βρούμε και το άλλο σημείο. Εδώ ο τοίχος του γκέτο, είναι ένα κομμάτι του τείχους ενός προπολεμικού κτιρίου, και περιλαμβάνει μια αναμνηστική πλάκα, καθώς και το σχέδιο του γκέτο της Βαρσοβίας.
Ήταν ένα ωραίο μάθημα ιστορίας και άξιζε το χρόνο μας για να ανακαλύψουμε αυτά τα ιστορικά σημεία. Φτάσαμε και πάλι στην πλατεία μπροστά από το Παλάτι Κουλτούρας, το αγαπημένο μου κτίριο σε όλη τη Βαρσοβία! Φυσικά και είχαμε σκοπό να ανέβουμε στο παρατηρητήριο του αλλά δεν είχε έρθει ακόμα η ώρα. Αυτό θα γινόταν την τελευταία ημέρα. Ένα μεγάλο μέρος της τεράστιας πλατείας είναι εργοτάξιο, όμως ευτυχώς το πάρκο στην οδό al. Jerozolimskie είναι ένα πολύ ωραίο μέρος να την αράξεις, να κάνεις βόλτα, να θαυμάσεις και να φωτογραφηθείς με το κτίριο ορόσημο της πόλης.
Last edited:
Εγώ από αυτά που διάβαζα παλιά για την Κρακοβία θεωρούσα πως θα είναι η απόλυτη μεσαιωνική ατμοσφαιρική πόλη! Αλλά όχι. Μια χαρά πόλη αλλά νομίζω αρκετά υπερεκτιμημένη.
