Πολωνία Η Πολωνία άργησε ένα χρόνο!

[giannismits]

Βαρσοβία: Μουσείο Εξέγερσης Βαρσοβίας!

Με το αστικό κατεβήκαμε στον πεζόδρομο Krakowskie Przedmieście. Είχε ακόμα περισσότερο κόσμο από χθες ενώ ο ζεστός ήλιος μετέτρεψε τμήμα του δρόμου σε παραλία!

Στην πλατεία του κάστρου, plac Zamkowy γινόταν χαμός. Κάναμε ένα γρήγορο πέρασμα από την παλιά πόλη όχι για να τη δούμε ξανά, αλλά προς αναζήτηση εστιατορίου μιας είχε πάει μεσημέρι και ήταν η κατάλληλη ώρα για φαγητό.

Στο προαύλιο του κάστρου

Pałac Pod Blachą

Κεντρική πλατεία παλιάς πόλης, Rynek Starego Miasta

Για φαγητό πήγαμε στο γνωστό Gospoda Kwiaty Polskie στην οδό Wąski Dunaj δίπλα ακριβώς από την κεντρική πλατεία.

Σχεδόν γεμάτο το εστιατόριο, τουριστικό αλλά καλό. Αυτό που μου αρέσει στα ταξίδια στο εξωτερικό και ειδικά σε φτηνές χώρες, είναι ότι πάμε στις ταβέρνες για μια σύντομη στάση και κανείς δεν θα παραξενευτεί ή δεν θα δώσει σημασία αν παραγγείλεις μόνο δυο πιάτα. Είναι πολύ διαφορετικά από τη δική μας νοοτροπία και από αυτό που κάνουμε στις ελληνικές ταβέρνες. Και φυσικά είναι προτιμότερο να φας σε ένα όμορφο περιβάλλον ενός ωραίου εστιατορίου παρά σε ένα fast food. Διότι οι τιμές είναι τόσο χαμηλές που αξίζει να επιλέξεις μια ταβέρνα για να φας κάτι στα γρήγορα. Έτσι λοιπόν φάγαμε τα πιερότζι μας και ήπιαμε τις μπύρες μας και πληρώσαμε 66 ζλότι δηλαδη 15€. Τα πιερότζι σε σούπα πατζαριού αρκετά ενδιαφέρον πιάτο!

Μετά από λίγη ώρα σηκωθήκαμε και ανασυνταχθήκαμε. Αποχωρήσαμε από την παλιά πόλη και πήγαμε στον σταθμό μετρό Nowy Świat-Uniwersytet. Με τη γραμμή Μ2 κατεβήκαμε στο τέρμα στον σταθμό Rondo Daszyńskiego. Στρίψαμε στην οδό Przyokopowa και λίγο μετά βρεθήκαμε μπροστά από το Μουσείο Εξέγερσης Βαρσοβίας (Muzeum Powstania Warszawskiego).

Στην αυλή του μουσείου βρίσκονται τα ντουλάπια αποθήκευσης αποσκευών καθώς απαγορεύονται μέσα στο μουσείο. Αφού αφήσαμε τους σάκους μας, μπήκαμε από την κεντρική είσοδο. Είναι Κυριακή και η είσοδος στο μουσείο είναι δωρεάν! Με το που μπήκαμε, η σκοτεινή ατμόσφαιρα, ο τρόπος που είναι στημένος ο χώρος μας έβαλαν στο κλίμα. Είναι ένα από τα καλύτερα μουσεία που έχω δει και αν σας αρέσει η ιστορία προτείνω να το εντάξετε στο πρόγραμμα σας στη Βαρσοβία. Ένα μουσείο που ξεδιπλώνει την πιο μαύρη ιστορία αυτής της πόλης. Το μουσείο είναι διαδραστικό και αφηγηματικό με εικόνα, φως και ήχο. Η διάταξη του εσωτερικού χώρου και η χρήση πολυμέσων αποσκοπούν στην προσέγγιση της επανάστασης. https://www.1944.pl/en/article/visit-us,4993.html

Κομμάτια από το κατεδαφισμένο Βασιλικό Κάστρο.
Στο βάθος μια φωτογραφία της ανύπαρκτης πια κατοικίας Pinkus Lothe.

Ένα κομμάτι της έκθεσης είναι αφιερωμένο στη γερμανική τρομοκρατία στην κατεχόμενη πρωτεύουσα και στην ιστορία του γκέτο της Βαρσοβίας

1η Αυγούστου 1944, ώρα 5.00 μ.μ. Οι πατριωτικές δυνάμεις της Βαρσοβίας, που αριθμούσαν 40.000 άντρες και με διοικητή τους το στρατηγό Tadeusz Komorowski, γνωστό με το ψευδώνυμο Μπορ (Bόr), επιτέθηκαν στις γερμανικές δυνάμεις και μέσα σε τρεις ημέρες είχαν θέσει υπό τον έλεγχό τους το μεγαλύτερο μέρος της πόλης. Η απόφαση για την εξέγερση στη Βαρσοβία είχε παρθεί από την εξόριστη πολωνική κυβέρνηση που ήταν εγκατεστημένη στο Λονδίνο. Δυνάμεις του ‘’Στρατού της πατρίδας’’, ένοπλοι πολίτες, μαθητές, φοιτητές, νέες γυναίκες, θα ξεχυθούν από τις κρυψώνες τους στους δρόμους της πρωτεύουσας για μια επική αναμέτρηση με τους ναζί, που όμοιά της δεν θα υπάρξει στην Ιστορία του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.

Μέχρι και την 4η Αυγούστου οι Γερμανοί, πανικόβλητοι, υποχωρούν απ’ όλα τα κεντρικά σημεία της πόλης, μα ένα απροσδόκητο γεγονός, καθοριστικής όμως σημασίας, θα αναζωογονήσει το καταρρακωμένο ηθικό τους: Ο Στάλιν διατάζει τον Κόκκινο Στρατό, που βρίσκεται προ των πυλών, να σταματήσει την προέλασή του. Σταματάει στην Praga, το προάστιο της Βαρσοβίας στην αντίπερα όχθη του ποταμού Βιστούλα, όπου παρέμεινε αδρανής και απλά παρακολουθούσε τις εξελίξεις. Παράλληλα, η σοβιετική κυβέρνηση αρνήθηκε να επιτρέψει τη χρησιμοποίηση των σοβιετικών αεροπορικών βάσεων στους Δυτικούς Συμμάχους για τη μεταφορά εφοδίων και πολεμικού υλικού στους αγωνιζόμενους Πολωνούς. Ο Στάλιν δεν είχε κανένα συμφέρον να βοηθήσει τον αποκαλούμενο "πατριωτικό στρατό" της Πολωνίας, που ορκιζόταν πίστη σε μία εξόριστη, αντικομμουνιστική κυβέρνηση.

Η εξέγερση της Βαρσοβίας όμως ταίριαζε στα σχέδια των Γερμανών, καθώς όπως προκύπτει από την αλληλογραφία υψηλόβαθμων στελεχών των Ναζί, ο τότε ηγέτης των Ες Ες Χαινριχ Χίμλερ έγραφε στον Χίτλερ τα εξής: ‘’Φύρερ μου, είναι πραγματική ευλογία αυτό που κάνουν οι Πολωνοί. Εμείς θα τις υπομείνουμε τις πέντε, έξι εβδομάδες αλλά μετά θα έχει αφανιστεί ολόκληρη η Βαρσοβία, η κεφαλή ενός λαού 16 – 17 εκατομμυρίων’’. Οι σχεδιασμοί του Αδόλφου Χίτλερ, είχαν εκφραστεί ήδη από το 1939, σύμφωνα με τους οποίους η Βαρσοβία είτε θα γινόταν κέντρο του ‘’γερμανικού πολιτισμού’’ είτε θα ισοπεδωνόταν! Οι Γερμανοί έστειλαν ενισχύσεις και βομβάρδισαν επί 63 ημέρες τους Πολωνούς. Δεκάδες χιλιάδες Πολωνοί, ανάμεσά τους και πολίτες, σκοτώθηκαν κατά τη διάρκεια της κατάπνιξης της εξέγερσης από τους Γερμανούς. Ήδη τις πρώτες μέρες της εξέγερσης οι Ναζί είχαν εκτελέσει περισσότερους από 15.000 αμάχους. Ανείπωτες υπήρξαν οι αγριότητες των ναζιστικών στρατευμάτων, όπως ένα νοσοκομείο στην οδό Dluga αριθ. 7 που πυρπολήθηκε μαζί με τους νοσηλευόμενους ασθενείς.

Βομβαρδισμός της Παλιάς Πόλης από το γερμανικό πυροβολικό
https://upload.wikimedia.org/wikipe...arschauer_Aufstand,_Raketenwerfer-Einsatz.jpg

https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/4/48/Warsaw_1944.jpg

Δίχως την υποστήριξη από το σοβιετικό στρατό, οι πατριωτικές δυνάμεις της Βαρσοβίας υποχρεώθηκαν να παραδοθούν στις 2 Οκτωβρίου 1944, μετά την εξάντληση των εφοδίων τους. Ο Μπορ και οι δυνάμεις του αιχμαλωτίστηκαν. Το φθινόπωρο του 1944 μόλις λίγες χιλιάδες άνθρωποι είχαν απομείνει να ζουν στα ερείπια. Οι περισσότεροι, πεινασμένοι, εξαθλιωμένοι, άυπνοι, αρχίζουν να ζουν μια τρωγλοδυτική ζωή μέσα στα ερείπια των κτιρίων, στα υπόγεια και τους υπονόμους οι οποίοι έγιναν το πεδίο μιας αθέατης μάχης, που εξελισσόταν κάτω από τη γη.

Κατά τη διάρκεια της εξέγερσης, τα SS προχώρησαν σε μαζικές εκτελέσεις και μετέφεραν δεκάδες χιλιάδες σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Από τους 950.000 κατοίκους της Βαρσοβίας, 700.000 περίπου εκτοπίστηκαν από τους Γερμανού, ενώ υπολογίζεται ότι στην εξέγερση της Βαρσοβίας έχασαν τη ζωή τους περίπου 200.000 άνθρωποι, οι περισσότεροι άμαχοι. Μετά την οριστική καταστολή της εξέγερσης, ο Χίτλερ διέταξε την ολοκληρωτική καταστροφή της Βαρσοβίας. Υπολογίζοντας και τις καταστροφές που είχαν αρχίσει από το 1939 και κατά την εξέγερση του Γκέτο της Βαρσοβίας το 1943, συνολικά πάνω από 85% η προπολεμική πόλη ήταν κατεστραμμένη τον Ιανουάριο του 1945, όταν οι Σοβιετικοί εισήλθαν σε αυτή. Το 85% της πόλης μετατράπηκε σε σωρούς ερειπίων.

Κεντρική πλατεία παλιάς πόλης κατά τη διάρκεια της εξέγερσης, 1944
https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/0/06/Warsaw_Uprising_12345.jpg

https://upload.wikimedia.org/wikipe...px-Old_Town_Warsaw_waf-2012-1501-31(1945).jpg

Το βομβαρδισμένο κάστρο
https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/d/d9/The_Royal_Castle_in_Warsaw,_1945.jpg

Η αδράνεια των Σοβιετικών θεωρήθηκε πως ήταν αποτέλεσμα εντολής του Ιωσήφ Στάλιν, ο οποίος επιθυμούσε να αποτύχει η εξέγερση ώστε μετά την επικείμενη υποχώρηση των Γερμανών, ο έλεγχος της Πολωνίας από την Σοβιετική Ένωση να είναι απόλυτος. Με τη συγκατάθεση μάλιστα του Ρούσβελτ και Τσώρτσιλ, μετέτρεψαν την προσκείμενη στη σοβιετική πολιτική Πολωνική Επιτροπή Εθνικής Απελευθέρωσης σε Προσωρινή Πολωνική Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας στη 1 Ιανουαρίου 1945, υπό τον απόλυτο έλεγχο της ΕΣΣΔ.

Τα ερείπια της Βαρσοβίας τον Ιανουάριο του 1945

Με την εγκαθίδρυση του κομμουνιστικού καθεστώτος και το οριστικό πέρασμα της χώρας στο Ανατολικό Μπλοκ, η εξέγερση αποσιωπήθηκε και δυσφημίστηκε συλλήβδην από την κομμουνιστική ιστοριογραφία ως προβοκάτσια, εγκληματική και τυχοδιωκτική ενέργεια, ενώ οι πρωταγωνιστές της χαρακτηρίστηκαν αντιδραστικοί. Για πολλές δεκαετίες το κομμουνιστικό καθεστώς προτιμούσε να αποσιωπήσει τα γεγονότα του 1944. Μόλις το 1989 άρχισε μία σοβαρή δημόσια συζήτηση για τον ηρωικό χαρακτήρα της εξέγερσης αλλά και τον αβάσταχτο φόρο αίματος.

Το Μουσείο άνοιξε στις 31 Ιουλίου 2004, την παραμονή της 60ής επετείου της εξέγερσης. Είναι ένα αφιέρωμα για όσους πολέμησαν και πέθαναν για την ελεύθερη Πολωνία και την πρωτεύουσά της, δείχνοντας τις επόμενες γενιές την έννοια αυτών των γεγονότων. Η έκθεση απεικονίζει την πάλη και την καθημερινή ζωή κατά τη διάρκεια της εξέγερσης, και τον τρόμο της κατοχής. Την πολυπλοκότητα της διεθνούς κατάστασης κατά την εποχή της εξέγερσης μέχρι τον μεταπολεμικό κομμουνιστικό τρόμο και την τύχη των ανταρτών.

Η έκθεση βρίσκεται σε τρεις ορόφους (ισόγειο, ημιώροφος και όροφος), συνολικής επιφάνειας άνω των 3000 τ.μ. , με πάνω από 30.000 συλλεχθέντα – εκθέματα όπως όπλα, έγγραφα, επιστολές, προσωπικά αντικείμενα, 1.500 φωτογραφίες, πάνω από 200 βιογραφικά και ιστορικά στοιχεία, καθώς και χάρτες, πίνακες και ταινίες και ηχογραφήσεις από το 1944.

Τηλεφωνικές συσκευές της εποχής με ηχογραφήσεις των ανταρτών την παραμονή της 60ής επετείου από την έναρξη της εξέγερσης.

Η αίθουσα αφιερωμένη στα παιδιά που πήραν μέρος στην Εξέγερση, με ένα αντίγραφο του Αγάλματος του Μικρού Αντάρτη που βρίσκεται στην παλιά πόλη.

Στο τετράγωνο τοιχίο υπάρχει μια μικρή οθόνη μέσα που δείχνει σκληρές φωτογραφίες από νεκρούς. Υπάρχει προειδοποιητική πινακίδα έξω απ’ αυτό.

Εκθεσιακή Δράση "Θύελλα"

Διαδραστικά στοιχεία της έκθεσης

Το δεύτερο μέρος της μόνιμης έκθεσης στην Αίθουσα Β, είναι ένας εντελώς διαφορετικός χώρος ο οποίος παίζει σημαντικό ρόλο το παιχνίδι του φωτός και του χώρου. Το highlight της είναι ένα αντίγραφο του αεροσκάφους Liberator B-24J. Κάτω από το αεροπλάνο υπάρχει μια έκθεση αφιερωμένη στην ιστορία των Συμμαχικών αεροπορικών επιδρομών.

Μεγάλο μέρος της έκθεσης έχει αφιερωθεί στους Γερμανούς και τους συμμάχους τους, δείχνοντας τις ενέργειές τους στη Βαρσοβία, όπως τεκμηριώνεται στα επίσημα κείμενα της εποχής. Οι ιστορίες των μαρτύρων των γεγονότων του Αυγούστου και του Σεπτέμβρη του 1944 παίζονται στην Αίθουσα Β.
Στην αίθουσα Β, σε προτζέκτορα παρουσιάζονται ειδησεογραφικά δρώμενα κατά τη διάρκεια της εξέγερσης.

Καθώς ήμασταν στην Αίθουσα και βλέπαμε τα εκθέματα, σε ένα σημείο υπήρχε ουρά και μας κέντρισε το ενδιαφέρον, για το τι περιμένει ο κόσμος. Ήταν η έκθεση Miasto ruin – City of Ruins! Μια μικρή αίθουσα κινηματογράφου παρουσιάζει την ταινία City of Ruins. Μια 3d ταινία λίγων λεπτών που δείχνει την κατεδαφισμένη Βαρσοβία από την προοπτική μιας πτήσης την άνοιξη του 1945. Είναι μια ταινία που φτιάχτηκε το 2010 και αποτελεί την πρώτη ψηφιακή απεικόνιση ανακατασκευής κατεστραμμένης πόλης στον κόσμο! Τα άτομα έμπαιναν ανά 10δες και η αναμονή κρατούσε όση ώρα διαρκεί η ταινία και στη συνέχεια έμπαινε το επόμενο γκρουπ. Πριν μπούμε προμηθευτήκαμε τα 3d γυαλιά και μπήκαμε στην αίθουσα. Το βίντεο ήταν συγκλονιστικό. Ένοιωσα πράγματι σαν να βρίσκομαι σε ένα ελικόπτερο και πετάω πάνω από την ισοπεδωμένη Βαρσοβία. Σε συνδυασμό με τη μουσική υπόκρουση ήταν από τα πιο συγκλονιστικά πράγματα που έχω δει.

Διαδραστική ιστοσελίδα με την ιστορία της Βαρσοβίας. Συγκλονιστική παρουσίαση με φωτογραφίες, βίντεο και ηχητικά αρχεία της ιστορίας της Βαρσοβίας προπολεμικά και κατά τη διάρκεια της κατοχής, η τραγωδία και ο θλιβερός απολογισμός. Συνολικά η ιστοσελίδα είναι 10 κεφάλαια, μέχρι και την αναγέννηση της Βαρσοβίας από τις στάχτες της! Στο τέλος του 8ου κεφαλαίου δείχνει την ψηφιακή πανοραμική απεικόνιση της βομβαρδισμένης πόλης, από την ταινία που παρακολουθήσαμε και αποτελεί μέρος της μόνιμης έκθεσης στο Μουσείο.

(Scroll με το ποντίκι και επιλογή με τον κέρσορα).
http://www.warsawrising.eu/?chapter=1

Στη συνέχεια από τις σκάλες ανεβήκαμε στον όροφο του Μουσείου. Το στήσιμο του μουσείου είναι πραγματικά εξαιρετικό. Αυτό το κομμάτι της έκθεσης δείχνει τις συγκρούσεις που πραγματοποιήθηκαν το Σεπτέμβριο σε διάφορες πόλεις της Πολωνίας, τη συμμετοχή στην εξέγερση, στρατιωτών των εθνικών ενόπλων δυνάμεων και του Λαϊκού Στρατού , καθώς και αλλοδαπών. Επίσης την κατάρρευση της εξέγερσης και τα γεγονότα που ακολούθησαν. Σε ένα μικρό δωμάτιο έχει στηθεί ο Ραδιοφωνικός σταθμός "Błyskawica", και υπάρχουν ακόμα πάρα πολλά ενδιαφέροντα εκθέματα σ'αυτόν τον όροφο. Ένα ξεχωριστό κομμάτι είναι το Μνημείο, όπου βρίσκονται οι τάφοι των εξεγερμένων με σκόρπιες φωτογραφίες των θυμάτων.

Στον πρώτο όροφο υπάρχει επίσης το καφέ "Pół Czarna" με στυλιζαρισμένους εσωτερικούς χώρους στα μεσοπολεμικά χρόνια.

Στο τέλος αφήσαμε τον πύργο του Μουσείου. Έναν πύργο παρατήρησης 32 μέτρων στην κορυφή του οποίου υπάρχει βεράντα θέασης. Πήραμε λοιπόν το ασανσέρ και ανεβήκαμε στην κορυφή. Από τη βεράντα είδαμε πανοραμική θέα της περιοχής της Wola, και βέβαια το πάρκο Ελευθερίας στην αυλή του Μουσείου.

Η εξέγερση της 1ης Αυγούστου του 1944 κατέχει μοναδική θέση στη συλλογική μνήμη και στην ιστορική συνείδηση των Πολωνών ως σύμβολο μιας ισχυρής και ανεξάρτητης Πολωνίας. Η εξέγερση της Βαρσοβίας θεωρείται ως η σημαντικότερη επιχείρηση αντιστασιακής οργάνωσης κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Παρ ’όλα αυτά, τόσο κατά τη διάρκειά της όσο και το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα μετά την κατάπνιξη της και με τις συνέπειές της ακόμη νωπές (μαζική σφαγή και εκτοπισμός του πληθυσμού, καταστροφή της πόλης και ουσιαστική εκμηδένιση του φιλοδυτικού αντιστασιακού κινήματος), θεωρήθηκε από την πολωνική κοινή γνώμη ως ολέθριο λάθος. Πόσος ηρωισμός έχει τελικά νόημα, αναρωτιούνται ακόμα και σήμερα πολλοί Πολωνοί. Ο δημοσιογράφος Πιότρ Ζίχοβιτς προκάλεσε έντονες αντιδράσεις πριν από μερικά χρόνια στην πολωνική κοινή γνώμη με το βιβλίο του ‘’Παραλογισμός 1944’’, στο οποίο χαρακτήρισε την εξέγερση ‘’θυσία χωρίς λόγο’’.

Το σίγουρο είναι ότι δεν μπορούμε να κρίνουμε αυτή την πράξη απελπισίας με σημερινά κριτήρια, και το ερώτημα αν είχε τελικά νόημα η εξέγερσης κατά των ναζί, θα μείνει αναπάντητο! Όπως και να έχει η πόλη τιμά την Εξέγερση με πληθώρα μνημείων και αναθηματικών πλακών, αφιερωμένων στην εξέγερση και τους αντάρτες της και κάθε 1η Αυγούστου πραγματοποιούνται στη Βαρσοβία επίσημες εκδηλώσεις μνήμης.

Ήταν σίγουρα ένα μεγάλο μάθημα ιστορίας η επίσκεψή μας στο Μουσείο Εξέγερσης το οποίο μας φόρτισε. Αναρωτιόμουν τι θα νοιώσουμε όταν πάμε στο Άουσβιτς! Πριν φύγουμε κάναμε μια μικρή περιήγηση στην αυλή γύρω από το μουσείο η οποία έχει ενδιαφέρον καθώς περιμετρικά της περίφραξης και του τοίχου που περιβάλει το μουσείο υπάρχει μια υπαίθρια γκαλερί με πίνακες.

Και ο πύργος με το κατάστρωμα παρατήρησης από την αυλή

Στη συνέχεια πήραμε το τραμ και επιστρέψαμε κοντά στο Παλάτι Πολιτισμού στο κέντρο. Θα επισκεπτόμασταν το Panorama Sky Bar το οποίο βρίσκεται στον ουρανοξύστη του ξενοδοχείου Warsaw Marriott Hotel. Ο ουρανοξύστης είναι μέρος ενός τεράστιου συγκροτήματος με εμπορικά, καταστήματα, τράπεζες κτλ. και η αλήθεια είναι πως δυσκολευτήκαμε να βρούμε την είσοδο του ξενοδοχείου. Τελικά η είσοδος ήταν από την οδό Emilii Plater και όχι από τη λεωφόρο al. Jerozolimskie. Μπήκαμε λοιπόν και με το ασανσέρ ανεβήκαμε στο 40ο όροφο! Οι πόρτες του μπαρ ήταν κλειστές γιατί ανοίγει στις 18:00 κι εμείς ήμασταν εκεί 6 παρά όπως και 5-6 άτομα ακόμα. Και μιας και είχαμε χρόνο, είπα να φρεσκαριστώ και να βάλω πουκάμισο (ναι είχα μαζί μου), διότι το μπαρ δεν είναι ότι κι ότι!

Στις 6 ακριβώς άνοιξαν οι πόρτες και στην υποδοχή μας καλωσόρισε η καλλονή η οποία μας ρώτησε αν έχουμε κάνει κράτηση, της είπαμε όχι και μας είπε να καθίσουμε σε όποιο σταντάκι θέλουμε. Αν και νωρίς το απόγευμα, όλο και περισσότερος κόσμος έμπαινε στο γκλαμουράτο μπαρ. Η επίσκεψη στο Panorama Sky Bar δεν ήταν όμως για να πιούμε κάποιο κοκτέιλ αλλά για να δούμε την καλύτερη πανοραμική θέα της Βαρσοβίας. Όμως Οκτώβριο μήνα στη Βαρσοβία βραδιάζει 17:30 η ώρα και στις 18:00 που μπήκαμε μέσα είχε νυχτώσει κανονικά. Οπότε από την τζαμαρία ναι μεν είδαμε τη θέα αλλά με τις αντανακλάσεις από τα φώτα δεν πήρα αυτό που ήθελα! Εκτός αυτού βέβαια, περάσαμε ένα όμορφο απόγευμα και ήπιαμε τις μπύρες μας στο φινετσάτο μπαρ!

Ήταν νωρίς το βράδυ αλλά δεν είχαμε σκοπό να συνεχίσουμε, γιατί ήμασταν υπερπλήρεις αλλά και πολύ κουρασμένοι. Φεύγοντας όμως προς το δωμάτιο κάναμε μια στάση στο εμπορικό Złote Tarasy δίπλα από τον κεντρικό σιδηροδρομικό σταθμό.

Το εμπορικό είναι πολύ εντυπωσιακό εσωτερικά και πολύ μεγάλο. Ανεβήκαμε επάνω και πήγαμε που αλλού, στους ορόφους με τα εστιατόρια. Αυτό που μας κέρδισε ήταν το εστιατόριο Express Kuchnia Marche στον 2ο όροφο, που διαθέτει έναν τεράστιο σελφ σέρβις μπουφέ με τρελή ποικιλία. Στη μια μεριά τοπικές γεύσεις, κρέατα και γαρνιτούρες και στην άλλη ασιατικές λιχουδιές! Γεμίσαμε τα πιάτα μας, τα ζύγισαν και πληρώσαμε 40 ζλότι δηλαδή 10 ευρώ περίπου! Όλα ήταν τέλεια!

Η 3η μέρα στη Βαρσοβία έφτασε στο τέλος της!

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• …

  Go to chapter

  Go
• 5
• 6
• 7
• 8
• 9
• …

  Go to chapter

  Go
• 17

Επόμενο Κεφάλαιο

First Προηγούμενη 7 of 17

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[Tonia L.]

Συμφωνώ απόλυτα για όσα αναφέρεις για τις 2 πόλεις! Όχι ότι έχω πάει και σε πολλούς προορισμούς αλλά η Βαρσοβία σίγουρα με ξάφνιασε περισσότερο από όλους και έχει ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου. Αντιθέτως, η Κρακοβία - όμορφη και συμπαθητική - αλλά μέχρι εκεί. Από την πόλη της Κρακοβίας η εβραϊκή συνοικία και η Nowa Huta μου άρεσαν περισσότερο. Ίσως αν της είχα επισκεφθεί με αντίστροφη σειρά να μην είχα την αίσθηση αυτή.Το Άουσβιτς είναι ξεχωριστή εμπειρία, δεν επιδέχεται σύγκρισης με το οτιδήποτε.
Όποιος ενδιαφέρεται για χριστουγεννιάτικους προορισμούς η Βαρσοβία αποτελεί εξαιρετική επιλογή. Στολισμοί παντού, χριστουγεννιάτικες αγορές, πυροτεχνήματα στην αλλαγή του έτους. Σε συνδυασμό με την γραφική παλιά πόλη, το σύγχρονο κομμάτι αλλά και την συνοικία της Praga (που ξέρω ότι δεν αρέσει σε πολλούς) είναι μοναδική! Περιμένω να διαβάσω την ιστορία σου και να δω κι άλλες φωτογραφίες της ηλιόλουστης Βαρσοβίας και των υπέροχων πάρκων της, αφού εγώ την έζησα με τσουχτερό κρύο και χιόνι.

 

[giannismits]

Ναι εννοείται ότι η Βαρσοβία για περίοδο Χριστουγέννων έχει πολύ καλό γιορτινό κλίμα και η πόλη είναι σουπερ στολισμένη. Για την Κρακοβία περίμενα κάτι καλύτερο αλλά εντάξει δεν ήταν αυτός ο λόγος που δεν με συγκίνησε σαν πόλη. Η Εβραϊκή συνοικία της Κρακοβίας σαφώς είναι πολύ ενδιαφέρουσα και ιδιαίτερη γειτονιά, αλλά η Βαρσοβία ουσιαστικά δεν έχει εβραϊκή συνοικία δεν απέμεινε κάτι. Τώρα έχει ουρανοξύστες σε εκείνο το σημείο και ελάχιστα έμειναν μετά την ισοπέδωση της πόλης. Πάντως Nowa Huta κι εγώ ήθελα να πάω αλλά δυστυχώς δεν χωρούσε μέσα στο 3ημερο.

Ένας φίλος μου είχε πει για την Praga, να προσέχετε είναι κακόφημα κτλ. Δεν ξέρω σε ποιες γειτονιές η Praga είναι επικίνδυνη αλλά εμείς απολαύσαμε τις βόλτες εκεί. Ήταν βέβαια μέρα. Δεν ξέρω αφού νυχτώνει αν αλλάζει κάτι. Ότι ήταν τις προηγούμενες δεκαετίας παρακμιακή περιοχή και επικίνδυνη ισχύει.

 

[Tonia L.]

Ναι εννοείται ότι η Βαρσοβία για περίοδο Χριστουγέννων έχει πολύ καλό γιορτινό κλίμα και η πόλη είναι σουπερ στολισμένη. Για την Κρακοβία περίμενα κάτι καλύτερο αλλά εντάξει δεν ήταν αυτός ο λόγος που δεν με συγκίνησε σαν πόλη. Η Εβραϊκή συνοικία της Κρακοβίας σαφώς είναι πολύ ενδιαφέρουσα και ιδιαίτερη γειτονιά, αλλά η Βαρσοβία ουσιαστικά δεν έχει εβραϊκή συνοικία δεν απέμεινε κάτι. Τώρα έχει ουρανοξύστες σε εκείνο το σημείο και ελάχιστα έμειναν μετά την ισοπέδωση της πόλης. Πάντως Nowa Huta κι εγώ ήθελα να πάω αλλά δυστυχώς δεν χωρούσε μέσα στο 3ημερο.

Ένας φίλος μου είχε πει για την Praga, να προσέχετε είναι κακόφημα κτλ. Δεν ξέρω σε ποιες γειτονιές η Praga είναι επικίνδυνη αλλά εμείς απολαύσαμε τις βόλτες εκεί. Ήταν βέβαια μέρα. Δεν ξέρω αφού νυχτώνει αν αλλάζει κάτι. Ότι ήταν τις προηγούμενες δεκαετίας παρακμιακή περιοχή και επικίνδυνη ισχύει.

Κι εγώ ακόμα αναρωτιέμαι ποιο σημείο της συνοικίας της Praga φαίνεται στους περισσότερους επικίνδυνο. Σε φίλους που την είχα προτείνει, μόνο που δεν με έβρισαν όταν επέστρεψαν, χωρίς όμως να μου το δικαιολογήσουν. Εικάζω ότι σχετίζεται με το ότι διαφέρει από την γραφική παλιά πόλη, έχει πολλά γκράφιτι... Τι να πω! Εμένα πάντως μου άρεσε και δεν αισθάνθηκα ότι κινδυνεύω ούτε το βραδάκι!
Περιμένουμε την υπόλοιπη ιστορία! Keep going!

 

[greco]

Κι εγώ δεν συμμερίζομαι τον ενθουσιασμό πολλών για την Κρακοβία. Μια όμορφη πόλη σίγουρα αλλά δύσκολα θα ξαναπήγαινα.

 

[vangelis69]

Πολύ καλή η ιστορία σου και η περιγραφή σου για άλλη μια φορά!! Αν σου είναι εύκολο μπορείς να μου πεις που μείνατε στην Βαρσοβία; Σχεδιάζουμε να την επισκεφτούμε τον Αύγουστο. Σ΄ευχαριστώ.

 

[giannismits]

Κι εγώ δεν συμμερίζομαι τον ενθουσιασμό πολλών για την Κρακοβία. Μια όμορφη πόλη σίγουρα αλλά δύσκολα θα ξαναπήγαινα.

Πολύ δύσκολα θα έλεγα! Νομίζω τώρα τελευταία κι άλλοι δεν είπαν τα καλύτερα για την Κρακοβία. Δεν είμαστε λίγοι Εγώ από αυτά που διάβαζα παλιά για την Κρακοβία θεωρούσα πως θα είναι η απόλυτη μεσαιωνική ατμοσφαιρική πόλη! Αλλά όχι. Μια χαρά πόλη αλλά νομίζω αρκετά υπερεκτιμημένη.

 

[giannismits]

Πολύ καλή η ιστορία σου και η περιγραφή σου για άλλη μια φορά!! Αν σου είναι εύκολο μπορείς να μου πεις που μείνατε στην Βαρσοβία; Σχεδιάζουμε να την επισκεφτούμε τον Αύγουστο. Σ΄ευχαριστώ.

Ευχαριστώ. Ε μέχρι τον Αύγουστο θα έχω ανεβάσει το επόμενο κεφάλαιο που αναφέρω που μείναμε

Οι επιλογές ειδικά σε διαμερίσματα είναι άπειρες στη Βαρσοβία με πάρα πολύ καλές τιμές. Είχα βρει πάρα πολλά και επειδή στο τέλος κουράστηκα έκλεισα στο Warsaw Best Apartments Central πολύ κοντά στο Παλάτι κουλτούρας. Για μένα είναι το πιο βολικό να μείνεις στο κέντρο γύρω από τον πύργο. 188 ευρω οι 4 διανυκτερεύσεις.

 

[vangelis69]

Ευχαριστώ. Ε μέχρι τον Αύγουστο θα έχω ανεβάσει το επόμενο κεφάλαιο που αναφέρω που μείναμε

Οι επιλογές ειδικά σε διαμερίσματα είναι άπειρες στη Βαρσοβία με πάρα πολύ καλές τιμές. Είχα βρει πάρα πολλά και επειδή στο τέλος κουράστηκα έκλεισα στο Warsaw Best Apartments Central πολύ κοντά στο Παλάτι κουλτούρας. Για μένα είναι το πιο βολικό να μείνεις στο κέντρο γύρω από τον πύργο. 188 ευρω οι 4 διανυκτερεύσεις.

Σ' ευχαριστώ για άλλη μια φορά!!!

 

[Mantaralena]

Πόσο συμφωνώ με όλους σας. Έχω πάει δύο φορές Βαρσοβία και τώρα προγραμματίζω την τρίτη. Την αγαπώ αυτή την πόλη! Η Κρακοβία πέρασε και δεν ακούμπησε. Περιμένω την συνέχεια της ιστορίας σου!

 

[giannismits]

Βαρσοβία: Κέντρο… ανάμεσα στους Ουρανοξύστες!

18 Οκτωβρίου και η άφιξη μας στο αεροδρόμιο Μόντλιν ήταν στις 9:05 το πρωί. Συνάλλαγμα είχαμε κάνει από τη Θεσσαλονίκη όλο το ποσό που υπολογίζαμε ότι θα ξοδέψουμε, και είναι μια πρακτική που μας βολεύει και την εφαρμόζουμε σε όλες τις χώρες που δεν έχουν ευρώ. Φυσικά πάντα έχουμε και τις χρεωστικές και πιστωτικές μας κάρτες για παν ενδεχόμενο. Από τα αυτόματα μηχανήματα του αεροδρομίου βγάλαμε και τα εισιτήρια για τα μέσα μεταφοράς στην πόλη. Και εφόσον φτάσαμε Παρασκευή, βγάλαμε ο καθένας από ένα Weekend ticket που ισχύει από τις 19:00 της Παρασκευής μέχρι τις 8:00 της Δευτέρας με 24 ζλότι (5,60€), και ένα One-day ticket για 24 ώρες με 15 ζλότι (3,50€). Πήραμε το ModlinBus των 09:45 που είχα κλείσει από το site τους με 50,50 ζλότι δηλαδή 12 ευρώ για δυο άτομα. Στις 10:40 το λεωφορείο έφτασε στο τέρμα του στην οδό Aleje Jerozolimskie μπροστά από το Palace of Culture – Kinoteka.

Έτσι λοιπόν το πρώτο πράγμα που αντικρίσαμε ήταν το εμβληματικό κτίριο της πόλης ο Σταλινικός πύργος Πολιτισμού και Επιστημών, Pałac Kultury i Nauki. Ο καιρός εξαιρετικός με 18 βαθμούς που θα ανέβαινε κι άλλο στη διάρκεια της μέρας. Βλέποντας τους ουρανοξύστες χαζέψαμε λιγάκι αλλά πριν τη εξερεύνηση της πόλης έπρεπε να πάμε στο διαμέρισμά μας αφού είχαμε δώσει ραντεβού στην είσοδο με τον ιδιοκτήτη στις 11:00. Πολύ εύκολα και γύρω στα 8 λεπτά περπάτημα από το παλάτι Κουλτούρας, εντοπίσαμε την οδό Śliska 10 που βρίσκεται το διαμέρισμά μας Warsaw Best Apartments Central, και καθώς φτάσαμε στην είσοδο της πολυκατοικίας ακριβώς εκείνη την ώρα έφτασε και ο ιδιοκτήτης και έγινε η γνωριμία. Μας ανέβασε στο διαμέρισμα μας που ήταν στον 12ο όροφο, τον τελευταίο όροφο της οικοδομής. Ένα εξαιρετικό καινούριο διαμέρισμα, ευρύχωρο και με ωραία κουζίνα που μας άρεσε από την πρώτη ματιά. Το είχα κλείσει από την Hotels.com και για τέσσερις διανυκτερεύσεις μας κόστισε 800 ζλότι, δηλαδή περίπου 188 ευρώ. Μας έδειξε το σπίτι ο Jaroslaw, τον πληρώσαμε και δεν τον ξαναείδαμε. Φεύγοντας την μέρα αναχώρησης αφήσαμε το κλειδί στην κλειδοθήκη στην είσοδο της πολυκατοικίας. Επίσης εξαιρετικά βολικό ήταν το σούπερ μάρκετ Żabka δίπλα από την είσοδο της πολυκατοικίας μας το οποίο το τιμήσαμε τα τρία από τα τέσσερα βράδια που μείναμε και μας βόλεψε πολύ στις βραδινές μας λιγούρες!

Σχεδόν δίπλα από την πολυκατοικία μας, στην οδό Sienna 45, βρίσκεται το Blu's Mural. Μια εντυπωσιακή τοιχογραφίας της Βαρσοβίας ζωγραφισμένη το 2010 που απεικονίζει επτά μορφές στρατιωτών ως μαριονέτες, των οποίων τα κράνη και οι στολές είναι διακοσμημένα με σύμβολα νομισμάτων όπως το δολάριο και το ευρώ, δείχνοντας έτσι ότι ο πόλεμος είναι ένα εργαλείο στα χέρια εκείνων που βρίσκονται στην εξουσία και στο οποίο οι στρατιώτες είναι απλά μαριονέτες.

Ήταν από τις φορές που είχαμε απίστευτη ενέργεια και οι δυο και φάνηκε πως με το καλημέρα σας η Βαρσοβία μας ταίριαξε πάρα πολύ ίσως γιατί και η ίδια η πόλη είχε μια φοβερή ενέργεια. Η αρχή της γνωριμίας μας στην πόλη άρχισε από τον σταλινικό πύργο και κινηθήκαμε πέριξ αυτού στο κέντρο της πόλης ανάμεσα στους ουρανοξύστες και όχι μόνο.

Ετοιμοπόλεμος όπως πάντα!

Από τα αγαπημένα μου φωτογραφικά σημεία, η οδός Złota με φόντο φυσικά το Παλάτι πολιτισμού της Βαρσοβίας ή αλλιώς τον Σταλινικό πύργο!

Αρχιτεκτονική στον ουρανό!

,

Λεωφόρος Emilii Plater

Αυτό που διαπιστώσαμε αμέσως είναι πως η πόλη έχει πολύ άπλα και όλα είναι μεγάλα! Τεράστιοι δρόμοι, πεζοδρόμια, θεόρατα κτίρια. Το κέντρο της Βαρσοβίας είναι μια σύγχρονη μητρόπολη που όμως δεν σε πνίγει γιατί έχει αυτή την ανοιχτωσιά που σε κάνει να απολαμβάνεις τον περίπατό σου ανάμεσα σ’αυτά τα θηρία. Και η Βαρσοβία συνεχώς επεκτείνετε και έχει μια συνεχή ανάπτυξη κι αυτό το μαρτυρούν τα πολλά εργοτάξια που είδαμε σε πολλά σημεία του κέντρου. Επειδή είχαμε 4 μέρες στη διάθεσή μας ήξερα πως άνετα θα δω όσα ήθελα να δω κι αυτό μου έδινε μια άνεση στο να μη τρέχουμε. Κι ενώ είναι μια μεγάλη πόλη με αποστάσεις καθόλου αμελητέες την απολαύσαμε σε πολύ χαλαρούς ρυθμούς.

Θα βαρεθείτε να τον βλέπετε!

Świętokrzyski Park… Θα μπορούσε να είναι στο Sentral Park της NY ε!

Από το πάρκο Świętokrzyski, συνεχίσαμε ευθεία και ελάχιστα μέτρα μετά ήμασταν στην όμορφη μικρή πλατεία plac Grzybowski. Το 1940 η πλατεία Grzybowski ήταν μέρος του γκέτο της Βαρσοβίας και ένας τοίχος χώρισε την περιοχή από τη μη εβραϊκή πλευρά. Σπίτια, εκκλησίες, συναγωγές καταστράφηκαν και μεταπολεμικά το μέρος υπέστη μια ολική ανακαίνιση που τίποτα δεν θυμίζει την εποχή εκείνη. Δυστυχώς δεν πετύχαμε με νερό τις λιμνούλες του πάρκου αλλά και πάλι ήταν πολύ όμορφα με τα διαμορφωμένα παγκάκια και τους χώρους ανάπαυσης. Η μικρή πλατεία ομορφαίνει και από την εκκλησία των Αγίων Πάντων (Kościół pw. Wszystkich Świętych) την μεγαλύτερη εκκλησία της Βαρσοβίας. Η εκκλησία του 1883 αν και υπέστη τεράστιες ζημιές κατά τον βομβαρδισμό της στην εξέγερση της Βαρσοβίας, με κατάρρευση μέρους της στέγης και καταστροφή του ανατολικού πύργου του ναού η υπόλοιπη έμεινε ανέπαφη και τα επόμενα χρόνια ανοικοδομήθηκε.

Στη συνέχεια με λίγο ψάξιμο και μπέρδεμα, βρήκαμε το πέρασμα για τη Συναγωγή Νόζικ (Synagoga Nożyków) και την εβραϊκή κοινότητα της Βαρσοβίας πίσω από τον ψιλόλιγνο ουρανοξύστη Cosmopolitan Twarda 2/4 μέσα σε ένα μικρό πάρκο. Από το παρκάκι βγήκαμε στη λεωφόρο al. Jana Pawła II. Η μέρα ήταν καταπληκτική και η θερμοκρασία είχε ανέβει κι άλλο. Εκείνες τις μέρες στην Ελλάδα είχαμε 26-28 βαθμούς, όμως μέσα Οκτωβρίου στη Βαρσοβία με ήλιο και 20 βαθμούς περίπου ήταν κάτι που δεν το περίμενα. Λίγο μετά φτάσαμε στην αγορά Hala Mirowska.

Η Hala Mirowska είναι ένα μεγάλο συγκρότημα αγοράς που περιλαμβάνει δυο δίδυμες κλειστές αγορές τη Hala Mirowska και τη Hala Gwardii , το κατάστημα Pchli Targ ανάμεσα στα δυο κτίρια και υπαίθρια λαϊκή αγορά έξω και γύρω από τις κλειστές στοές. Τα κτίρια κατασκευάστηκαν το 1901 και μέχρι την καταστροφή τους κατά τη διάρκεια της εξέγερσης της Βαρσοβίας το 1944 , ήταν η μεγαλύτερη αγορά της Βαρσοβίας. Ανακατασκευάστηκαν στη δεκαετία του 1950-1960 και λειτούργησαν ως αγορά η Hala Mirowska και ως αποθήκη αστικών λεωφορείων και μετά ως αίθουσα πυγμαχίας η Hala Gwardii . Το 2017 η Hala Gwardii μετά από μεγάλη εσωτερική ανακαίνιση, έγινε ένα νέο γαστρονομικό σημείο της πόλης με μια τοπική αγορά βιολογικών τροφίμων και με εστιατόρια. Εδώ είμαστε! Οπότε είχαμε πολλά να δούμε και να αφουγκραστούμε! Μια πολύβουη αγορά γεμάτη ντόπιους με τοπικά προϊόντα έχει πάντα ενδιαφέρον για εξερεύνηση.

Hala Mirowska

Αβγουλάκια…

Ο Rose στο στοιχείο του, μυρίζει φρέσκα μυρωδικά

Η πίσω πλευρά της Hala Gwardii

Είσοδος στη γκουρμέ αγορά Hala Gwardii

Μπορεί να ήταν νωρίς ακόμα αλλά δεν υπήρχε περίπτωση να μη κάνουμε μια στάση για έναν καφέ ή ένα σνακ. Η στοά είναι σε αυτό το μοντέρνο βιομηχανικό στυλ που έχει πολύ πέραση τα τελευταία χρόνια και ήταν γεμάτη νέο κόσμο. Γύρω από την αίθουσα είχε μεγάλες φωτογραφίες από αγώνες πυγμαχίας για να μας θυμίσει τις ένδοξες εποχές που έχει ζήσει αφού το 1953, το 10ο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Πυγμαχίας πραγματοποιήθηκε σ’αυτήν την αίθουσα. Ήπιαμε τον πρώτο καφέ της ημέρας και μετά δοκιμάσαμε έτσι για τη λιγούρα λίγα πιερότζι, ξέρετε το τοπικό εθνικό γεμιστό ζυμαρικό! Πάντως ωραίος μοντέρνος χώρος που θα τον τιμούσα συχνά αν ήμουν κάτοικος!

Έπειτα από αυτή την ωραία στάση, διασχίσαμε και πάλι όλη την αγορά και βγήκαμε ξανά στη λεωφόρο al. Jana Pawła II απέναντι από την κεντρική είσοδο της Hala Mirowska.

Ακολουθήσαμε μια πολύ ωραία εναλλακτική διαδρομή στο κέντρο της Βαρσοβίας, από την οδό Chłodna, και την οδό Wronia με κατεύθυνση την πλατεία Ευρώπης Plac Europejski. Μου άρεσε που αρχίσαμε από μια πιο εναλλακτική γειτονιά και όχι από την τουριστική Βασιλική οδό και την παλιά πόλη. Άλλωστε πάντα με ενδιαφέρει η σύγχρονη αρχιτεκτονική και τα μεγάλα κτίρια σε μια πόλη και μου αρέσει να ανακαλύπτω και γειτονιές που δεν συρρέουν τουρίστες. Είδαμε τη σύγχρονη Βαρσοβία που αλλάζει, ζει στο παρόν και συνεχώς εξελίσσετε!

Στην οδό Chłodna, η Η Ρωμαιοκαθολική ενορία του Αγίου Ανδρέα του Απόστολου
(Kościół pw. św. Andrzeja Apostoła)

Λίγο μετά είναι η διασταύρωση της οδού Chłodna με τη λεωφόρο Żelazna. Το 1942 στο σημείο αυτό χτίστηκε μια ξύλινη γέφυρα πάνω από την οδό Chłodna που συνέδεε το ''μικρό'' και το ''μεγάλο'' γκέτο της Βαρσοβίας και την αποκαλούσαν Γέφυρα των στεναγμών. Η γέφυρα καταστράφηκε κατά τη διάρκεια της μεγάλης εκκαθάρισης του γκέτο σε συνδυασμό με μαζική εξόντωση του πληθυσμού. Στην θέση της έχει στηθεί μια συμβολική εγκατάσταση και ένα ιδιαίτερο μνημείο. Το Kładka Pamięci που σημαίνει Πεζογέφυρα μνήμης. Καλά αν δεν το ήξερα δεν νομίζω να καταλάβαινα κάτι περνώντας από το σημείο. Είναι τέσσερις πυλώνες, δυο σε κάθε πλευρά του δρόμου και τέσσερις οπτικές ίνες μήκους 27 μέτρων τεντωμένες ανάμεσα στις στήλες. Τη νύχτα όμως που φωτίζονται οι οπτικές ίνες και οι πυλώνες είναι πιο εντυπωσιακό.

Σε αυτή τη διαδρομή είδαμε ενδιαφέρουσες τοιχογραφίες σε διάφορα κτίρια

Εργοτάξια παντού…

Λεωφόρος Grzybowska

Και φτάσαμε στην πλατεία Ευρώπης

Στη θέση της πρώην παραμελημένης συνοικίας, δημιουργήθηκε ένας δημόσιος χώρος υψηλής αισθητικής αποκλειστικά για πεζούς. Η Plac Europejski είναι μια καταπληκτική σύγχρονη πλατεία, μια νέα προσθήκη στην πόλη που άνοιξε για το κοινό 4 Μαΐου 2016. Έκτοτε, ο τόπος αυτός είναι ένας αγαπημένος και πολύτιμος χώρος για τους κατοίκους και έχει εγγραφεί στον πολιτιστικό και ψυχαγωγικό χάρτη της Βαρσοβίας. Σε online ψηφοφορία, οι κάτοικοι αναγνώρισαν την πλατεία Ευρώπης ως την καλύτερη αρχιτεκτονική υλοποίηση και καλύτερο έργο ανάπλασης στην Βαρσοβία η οποία πήρε το βραβείο Αρχιτεκτονικής.

Μπαίνοντας στην πλατεία από την οδό Grzybowska, το πρώτο πράγμα που μας εντυπωσίασε στην πλατεία είναι μια φουτουριστική υπαίθρια γκαλερί, μια ειδικά σχεδιασμένη καλλιτεχνική στοά για προσωρινές εκθέσεις νέων καλλιτεχνών. Ακριβώς από πίσω στους τοίχους ενός παλιού κατοικήσιμου κτιρίου είναι δυο εντυπωσιακές τοιχογραφίες που δένουν εξαιρετικά με το περιβάλλον. Στο χώρο υπάρχουν παλέτες που έχουν σχεδιαστεί ως τραπέζια και καναπέδες ενώ βρίσκονται και δυο καντίνες με τραπεζάκια. Πριν συνεχίσουμε στο υπόλοιπο κομμάτι της πλατείας καθίσαμε λίγο στα ειδικά σχεδιασμένα παγκάκια και απολαύσαμε το μέρος.

Λίγα μέτρα πιο πέρα, βρίσκεται το ‘’Kocham Warszawa’’, δηλαδή Αγαπάω τη Βαρσοβία!

Ο ουρανοξύστη Spire, ένα από τα ψηλότερα κτίρια γραφείων στην Πολωνία

Το δάπεδο της πλατείας είναι γρανίτης. Παντού επικρατεί το πράσινο με πολλά δέντρα σε διάφορα σημεία, και το υδάτινο στοιχείο με μοναδικές εγκαταστάσεις νερού που ρέει πάνω από πέτρες σε όλο το μήκος της πλατείας. Παρ’όλο που τα δεκάδες σιντριβάνια κατά μήκος δεν λειτουργούσαν και δεν υπήρχε νερό στην εντυπωσιακή κατασκευή με τις λίμνες και τα ρυάκια, μου άρεσε υπερβολικά αυτή η πλατεία και θα συμφωνήσω με τους κατοίκους πως είναι η ωραιότερα νέα προσθήκη στην πόλη. Η plac Europejski γίνεται σιγά σιγά η βιτρίνα της σύγχρονης Βαρσοβίας. Αυτή είναι η Βαρσοβία του 21ο αιώνα!

Στη Βαρσοβία προσπαθήσαμε να εντοπίσουμε κάποια σημεία ενδιαφέροντος που μπορεί να μην είναι εντυπωσιακά ή γραφικά και να μην έχουν τουριστικό ενδιαφέρον αλλά έχουν ιστορική αξία και είναι ότι έχει απομείνει από την εβραϊκή κοινότητα που ζούσε στην πόλη προπολεμικά. Έτσι μετά το μνημείο πεζογέφυρας ψάξαμε την οδό Waliców 14 ένα παλιό ερειπωμένο συγκρότημα κατοικιών με κόκκινο τούβλο που είναι ένα απομεινάρι του πρώην εβραϊκού γκέτο, καταχωρημένο στο δημοτικό μητρώο μνημείων. Η κατοικία αυτή ήταν ένα από τα κύρια σημεία της άμυνας των Πολωνών ανταρτών κατά τη διάρκεια της εξέγερσης της Βαρσοβίας. Στον εξωτερικό τοίχο υπάρχει μια διακριτική τοιχογραφία που έχει την επιγραφή Kamien i co (πέτρα και τι) και ένα γυαλιστερό κόκκινο μπαλόνι, μια επιγραφή που συμβολίζει ''το μικρό μου σπίτι''. Το μέρος είναι περιφραγμένο και δεν μπορέσαμε να το δούμε από πιο κοντά, κι έτσι το φωτογράφισα χώνοντας τη μηχανή από τη περίφραξη!

Εδώ μια φοβερή τοιχογραφία στην οδό Icchoka Lejba Pereca!

Λεωφόρος al. Jana Pawła II

Να ‘μαι κι εγώ!

Είχαμε να δούμε ακόμα μια καλά κρυμμένη ιστορική τοποθεσία, το Ιστορικό τείχος του πρώην εβραϊκού γκέτο. Αν δεν γνωρίζεις που ακριβώς είναι, δεν υπάρχει περίπτωση να εντοπίσεις το σημείο ή να καταλάβεις ότι το τοιχάκι που βλέπεις ήταν κάποτε μέρος του τείχους του πρώην εβραϊκού γκέτο. Μπήκαμε από την αυλή ενός γυμνασίου στην οδό Sienna 53 και βρήκαμε το πίσω μέρος του τοίχος του γκέτο της Βαρσοβίας που υπήρχε πριν από το 1940, με μια αναμνηστική πλάκα μας υπενθυμίζει την ιστορία του.

Η κανονική είσοδος για τα απομεινάρια του Ιστορικού τείχους του πρώην εβραϊκού γκέτο είναι από την οδό Złota 62. Βέβαια εγώ ξεχάστηκα και μπήκαμε στην επόμενη αυλή η οποία είχε ανοιχτή πόρτα αλλά βρεθήκαμε σε αδιέξοδο. Όταν πήγαμε να βγούμε, η μεγάλη καγκελόπορτα είχε κλειδώσει και εμείς ήμασταν εγκλωβισμένοι μέσα! Λέει ο Rose έκανες τη μαλακία αλλά πριν με πιάσει πανικός ένας κάτοικος που βρέθηκε στο σημείο εκείνη τη στιγμή, κατάλαβε ότι κάναμε λάθος και μας άνοιξε πατώντας ένα κουμπί! Λίγο μετά μπήκαμε στη σωστή είσοδο από τον αριθμό 62 της οδού Złota. Μπήκαμε σε αυλές ανάμεσα σε κατοικίες και εντοπίσαμε τα δυο σημεία του τείχους, ενώ πετύχαμε ένα μικρό γκρουπ 3 ατόμων με μια ξεναγό που εξηγούσε την ιστορία του εβραϊκού γκέτο της Βαρσοβίας.

Το 1939, η Βαρσοβία ήταν η πόλη με το μεγαλύτερο πληθυσμό Εβραίων στην Ευρώπη και η δεύτερη - μετά τη Νέα Υόρκη - στον κόσμο. Το Γκέτο της Βαρσοβίας δημιουργήθηκε από τις γερμανικές αρχές τον Οκτώβριο του 1940 με σκοπό την απομόνωση του εβραϊκού πληθυσμού από την υπόλοιπη πόλη. Το 1940, το συνολικό μήκος του τείχους του γκέτο ήταν περίπου 18 χιλιόμετρα . Ήταν το μεγαλύτερο γκέτο όλης της κατεχόμενης Ευρώπης. Τον Απρίλιο του 1941, μέσα στα τείχη της εβραϊκής συνοικίας ζούσαν περίπου 450.000 άνθρωποι . Ως αποτέλεσμα της μεγάλης απέλασης από τον Ιούλιο μέχρι τον Σεπτέμβριο του 1942, περίπου 75% των κατοίκων του γκέτο απελάθηκαν και δολοφονήθηκαν σε στρατόπεδα εξόντωσης. Το γκέτο εκκαθαρίστηκε μετά την εξέγερση τον Μάιο του 1943. Τα κτίρια της "εβραϊκής συνοικίας" καταστράφηκαν με εντολή των Γερμανών, και οι υπόλοιποι κάτοικοι οδηγήθηκαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Ο συνολικός αριθμός θυμάτων του γκέτο της Βαρσοβίας εκτιμάται σε περίπου 400.000 άτομα, εκ των οποίων περίπου 92 χιλιάδες ήταν θύματα πείνας και ασθενειών και περίπου 300.000 στο στρατόπεδο εξόντωσης Treblinka.

Μετά το τέλος του Β Παγκοσμίου Πολέμου, οι τοίχοι της εβραϊκής κλειστής περιοχής που επιβίωσαν την εξέγερση του γκέτο και την εξέγερση της Βαρσοβίας, κατεδαφίστηκαν. Λίγα κομμάτια των τοίχων έχουν επιβιώσει που βρίσκονται μεταξύ των ιδιόκτητων σπιτιών, καθώς και τα τείχη των προπολεμικών κτιρίων που οριοθετούν τα σύνορα του γκέτο. Τα δυο πιο γνωστά κομμάτια του τείχους βρίσκονται στις αυλές των οδών Sienna 55 και Złota 62.

Έπρεπε να ψάξουμε λίγο ακόμα ανάμεσα στις αυλές για να βρούμε και το άλλο σημείο. Εδώ ο τοίχος του γκέτο, είναι ένα κομμάτι του τείχους ενός προπολεμικού κτιρίου, και περιλαμβάνει μια αναμνηστική πλάκα, καθώς και το σχέδιο του γκέτο της Βαρσοβίας.

Ήταν ένα ωραίο μάθημα ιστορίας και άξιζε το χρόνο μας για να ανακαλύψουμε αυτά τα ιστορικά σημεία. Φτάσαμε και πάλι στην πλατεία μπροστά από το Παλάτι Κουλτούρας, το αγαπημένο μου κτίριο σε όλη τη Βαρσοβία! Φυσικά και είχαμε σκοπό να ανέβουμε στο παρατηρητήριο του αλλά δεν είχε έρθει ακόμα η ώρα. Αυτό θα γινόταν την τελευταία ημέρα. Ένα μεγάλο μέρος της τεράστιας πλατείας είναι εργοτάξιο, όμως ευτυχώς το πάρκο στην οδό al. Jerozolimskie είναι ένα πολύ ωραίο μέρος να την αράξεις, να κάνεις βόλτα, να θαυμάσεις και να φωτογραφηθείς με το κτίριο ορόσημο της πόλης.

Συνεχίζεται...

 

[dimaq]

Χαιρομαι που επελεξες τελικα 4 ολοκληρες μερες στη Βαρσοβια.Οπως διαπιστωσες εκανες την καλυτερη επιλογη. Ξεκινησες δυναμικα,περιμενω τη συνεχεια,ειδικα για την παλια πολη.
Θα διαφωνησω ομως για την Κρακοβια.Ειναι πολυ ομορφη πολη, νομιζω οτι η εποχη που την επισκεφτήκατε εχασε μερος της μαγειας της.Προτεινω να της δωσεις,αλλη μια,ευκαιρια στο μελλον!