Ισλανδία Ισλανδία - Η απόκοσμη ομορφιά

[panlek30]

Συνεχίζουμε ακόμα βορειότερα προς το γεωθερμικό πάρκο Namafjall. Το τοπίο συνεχίζει να είναι κατάλευκο σε όλη την διαδρομή, με τον δρόμο όμως σε καλή κατάσταση.

Φτάνουμε λοιπόν στο Namafjall, το οποίο είναι ένα ακόμα γεωθερμικό πάρκο τεραστίων διαστάσεων, γεμάτο από κοχλάζουσες λίμνες λάσπης και έντονη οσμή θειαφιού. Από εδώ ξεκινούν πολλά μονοπάτια αρκετών χιλιομέτρων όμως αποφασίζουμε να μην πάρουμε κάποιο, καθότι το έδαφος ήταν σε κακή κατάσταση. Ακόμα και μια μικρή απόσταση κάποιων μέτρων στην είσοδο του πάρκου ήταν αρκετή για να γεμίσουν τα μποτάκια μας πηχτή λάσπη.

Προσπερνάμε λοιπόν το πάρκο και ξεκινάμε για την παρακείμενη σπηλιά του Game of Thrones, Grjotagja! Εκεί όπου ο Jon Snow και η άγρια Ygritte κολύμπησαν γυμνοί!
Πρόκειται για μία φυσική γεωθερμική πισίνα που κάποτε οι Ισλανδοί της περιοχής συνήθιζαν να κολυμπούν. Πλέον όμως λόγω μικροοργανισμών, το μπάνιο δεν ενδείκνυται! Το φως εσωτερικά ήταν σχεδόν ανύπαρκτο και μόνο με την βοήθεια φακών καταφέραμε να την δούμε. Για να είμαι ειλικρινής δε μπορώ να πω ότι άξιζε ιδιαίτερα…

Εδώ κοντά στη λίμνη Myvatn έχουμε εντοπίσει και ένα κρατήρα που προσφέρει ωραία θέα και δε θέλουμε σε καμία περίπτωση να τον χάσουμε. Ο κρατήρας Hverfjall έχει διάμετρο 1 χιλιομέτρου, ύψος 460 μέτρα και ηλικία 2.500 ετών.

Ο δρόμος προς αυτόν ήταν σε πολύ κακή κατάσταση, σκέτος πάγος! Το σημείο δεν είναι ιδιαίτερα τουριστικό μάλλον και η συντήρηση του δρόμου είναι ανύπαρκτη.

Ξεκινήσαμε την ανάβαση η οποία ήταν αρκετά κουραστική εξαιτίας της πολύ μεγάλης κλίσης. Η αλήθεια είναι ότι από κάτω η διαδρομή φαινόταν πολύ μικρότερη και ευκολότερη. Μετά από κανα 20 λεπτο ήμασταν στην καλντέρα του κρατήρα!

Εδώ υπάρχει η δυνατότητα να περπατήσει κανείς σε όλο το μήκος της περιμέτρου της καλντέρας αλλά το κρύο και ο αέρας ήταν πολύς και η ιδέα απορρίφθηκε αμέσως!
Από την κορυφή η θέα ήταν καταπληκτική τόσο εντός του κρατήρα όσο και εκτός με τις πεδιάδες, τα βουνά και την λίμνη Myvatn στο πιάτο μας!

Η μέρα μας θα κλείσει με ένα χαλαρωτικό μπανάκι στα Μyvatn Νature Βaths, που θα αποτελέσει και την τελευταία στάση μας για σήμερα! Εξάλλου αυτός ήταν και ένας από τους λόγους που φτάσαμε μέχρι εδώ. Τα Μyvatn Νature Βaths είναι το αντίπαλο δέος της Blue Lagoon και όχι άδικα. Η μεγάλη τους διαφορά με την Blue Lagoon είναι ότι προσφέρουν πολύ καλύτερη θέα και δεν είναι τόσο τουριστικά. Καθόλου θα έλεγα. Ειδικά την περίοδο που τα επισκεφτήκαμε εμείς που οι περισσότεροι λόγω καιρού, δε φτάνουν καν πάνω από την λίμνη Jokulsarlon.
Πληρώνοντας το σχετικό αντίτιμο, μπαίνουμε στα αποδυτήρια ξεχωριστά άνδρες – γυναίκες, βάζουμε γρήγορα μαγιό και φτάνουμε με τον Pollar Bear στην πόρτα που οδηγεί στην εξωτερική πισίνα. Ήδη από μέσα κιόλας κρυώνουμε…. Τώρα, η δύσκολη απόφαση να βγούμε! Ανοίγουμε την πόρτα γρήγορα αλλά από το κρύο και τον πανικό μας να μπούμε κάπου ζεστά, αντί να πάμε προς την πισίνα ανοίγουμε μια άλλη πόρτα και μπαίνουμε απέναντι σε μια σάουνα! Ούτε που καταλάβαμε πως βρεθήκαμε εδώ και μας πιάνουν γέλια. Να βγούμε, αλλά προς τα πού να πάμε αλήθεια; Που είναι η πισίνα;
Βγαίνουμε και μπαίνουμε πάλι απέναντι στον προθάλαμο των αποδυτηρίων. Ρωτάμε πως θα πάμε στην πισίνα η οποία τελικά ήταν μπροστά στα μάτια μας! Ανοίγουμε και πάλι την πόρτα και με ταχύτητα κομήτη, σκάμε στην πισίνα. Τι ανακούφιση! Το νερό έβραζε. Έξω 1° C και μέσα 38°C! Πραγματικά απόλαυση. Σε λίγο φάνηκαν και οι Frosty & Pingui. Λιώσαμε εκεί μέσα για κανα 2ωρο...

Πηγαίναμε από υδρομασάζ σε υδρομασάζ γύρω-γύρω. Δεν χορταίναμε...Είχαμε μουλιάσει και παράλληλα είχε εξαφανιστεί όλη η κούραση της ημέρας. Είχε νυχτώσει πια και είχαν ανάψει και τα περιμετρικά φώτα. Μαγεία! Και όλη η πισίνα άδεια για πάρτι μας. Αυτό και αν δε το βρίσκεις στη Blue Lagoon!

Η έξοδος δεν ήταν τόσο δύσκολη γιατί τόση ώρα εκεί μέσα είχαμε ανάψει… Ετοιμαστήκαμε και ξεκινήσαμε για το Aureyri όπου θα διανυκτερεύαμε.

Το hostel που θα μέναμε απόψε ήταν το Akureyri H.I. Hostel. Αποδείχθηκε αρκετά καλό και καθαρό αλλά είχε τις «ιδιαιτερότητές» του. Ο ιδιόκτητης του ήταν τόσο οργανωτικός, σχεδόν ψυχασθενής θα έλεγα! Από την είσοδο κιόλας διαπιστώσαμε μια παράνοια από ταμπελάκια και επεξηγηματικές σημειώσεις. Βγάζουμε παπούτσια, παίρνουμε το κλειδί για το δωμάτιο και βλέπουμε όλα τα κρεβάτια ξέστρωτα. Οι οδηγίες έλεγαν ότι έπρεπε να τα στρώσουμε μόνοι μας παίρνοντας τα σεντόνια από την ντουλάπα και το πρωί να τα ξεστρώσουμε και να παραδώσουμε τα σεντόνια την υποδοχή… Άλλο κι αυτό!!!!
Όλοι μέρα νηστικοί είπαμε να μαγειρέψουμε κάτι. Σχετικό ταμπελάκι στην πόρτα της κουζίνας ενημέρωνε ότι είναι κλειστή από τις 22:00 και μετά, ενώ η ώρα ήταν ήδη 22:30. Δεν υπήρχε περίπτωση όμως να μείνουμε νηστικοί! Μπουκάρουμε με τις προμήθειες και εκεί η παράνοια συνεχίζεται… Κάθε συρτάρι/ντουλάπι με το δικό του ταμπελάκι με το τι περιέχει ακριβώς. Εσωτερικά άλλα ταμπελάκια που προσδιόριζαν την ακριβή θέση που πρέπει να έχει π.χ το πιπέρι, το αλάτι κτλ!!!!
Οδηγίες πάνω στο ψυγείο προειδοποιούσαν ότι οτιδήποτε τοποθετηθεί εντός, θα πρέπει να είναι μέσα στο ειδικό καλαθάκι που αντιστοιχεί στο κάθε δωμάτιο, γράφοντας απαραιτήτως επάνω την ημερομηνία check in & check out. Οτιδήποτε άλλο μπει παραβαίνοντας τους κανόνες, απλά πετιέται!!!
Χριστέ μου τι ζούμε! Ούτε στην 80 ΕΑΡΜΕΘ στην Κω που υπηρέτησα δεν ήταν έτσι! Ο τύπος δεν πάει καλά… Τι γέλια μας πιασαν πάλι νυχτιάτικα….

Το σέλας ήταν στα φόρτε του απόψε. Η εφαρμογή έδινε 5αρι αλλά πόσο άτυχοι ήμασταν πάλι! Λες και όπου πηγαίναμε μας ακολουθούσε ένα συννεφάκι. Βγαίνουμε έξω και διαπιστώνουμε ότι πάνω από τα σύννεφα η πράσινη κυρία έκανε πάρτι! Εμείς όμως δεν ήμασταν καλεσμένοι ούτε απόψε! Φαινόταν ότι υπάρχει έντονη δραστηριότητα γιατί τα σύννεφα ανά διαστήματα πρασίνιζαν αλλά δυστυχώς δε μπορούσαμε να δούμε τίποτα! Έχουν μείνει μόνο 2 βράδια πια μέχρι να φύγουμε και πλέον αρχίζουμε να πιστεύουμε ότι δεν θα καταφέρουμε να το δούμε! Ποσό κρίμα αλήθεια! Και ήμασταν τόσο κοντά απόψε…

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• …

  Go to chapter

  Go
• 9
• 10
• 11
• 12
• 13
• …

  Go to chapter

  Go
• 19

Επόμενο Κεφάλαιο

First Προηγούμενη 11 of 19

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[Sassenach77]

Σε λίγους μήνες θα σε ταράξω στις ερωτήσεις εσένα
Αναμένω συνέχεια

 

[Dina Z]

Δωσε πονο, μη δειξεις ελεος
Δώσε λεπτομέρειες: που, πως, πόσο .....

 

[panlek30]

Δωσε πονο, μη δειξεις ελεος
Δώσε λεπτομέρειες: που, πως, πόσο .....

Εννοείται θα τα γράψω όλα αναλυτικά. Τελικά η Ισλανδία δεν είναι πανάκριβο-άπιαστο όνειρο όπως πολλοί μπορεί να πιστεύετε. Απαιτεί όμως καλή οργάνωση κ να παρέα για να επιμεριστούν τα έξοδα. Εμάς μας στοίχισε κάτι παραπάνω απο χιλιάρικο το άτομο για 8 μερες. Πολύ καλά θεωρώ.
Τα υπόλοιπα στην ιστορία μου.

 

[Dina Z]

Εννοείται θα τα γράψω όλα αναλυτικά. Τελικά η Ισλανδία δεν είναι πανάκριβο-απιαστο όνειρο πως πολλοί μπορεί να πιστεύετε. Απαιτεί όμως καλή οργάνωση κ να παρέα για να επιμεριστούν τα έξοδα. Έμας μας στοίχισε κατι παραπάνω απο χιλιάρικο το άτομο για 8 μερες. Πολύ καλά θεωρώ.
Τα υπόλοιπα στην ιστορία μου.

Πολύ καλά ακούγεται! Θα σε διαβάσω με προσοχή μήπως αρχίσω να ελπίζω

 

[panlek30]

1η Μέρα

Που είχαμε μείνει; Α, ναι! Το ημερολόγιο έλεγε 11.03.2018 και οι iceland bitches στις 6 το πρωί, περνούσαν την πύλη του αεροδρομίου! Άυπνοι αλλά μες την τρελή χαρά σκεπτόμενοι το τι πρόκειται να επακολουθήσει... Στο σημείο αυτό να κάνω μία παρένθεση και να σημειώσω ότι το iceland bitches προέκυψε από την ονομασία της ομάδας μας στο messenger που δημιουργήσαμε για την οργάνωση του ταξιδιού μας μήνες πριν. Οι Iceland Bitches αποτελoύνται από τα ζευγάρια (Frosty - Ιcy) και (Pingui - Pollar Bear)!!! Αφού συστηθήκαμε, στο θέμα μας τώρα...
Η διπλή επτάωρη πτήση της Lufthansa μας φάνηκε αιώνας. Στις 14.00 αισίως φτάσαμε Ισλανδία! Οι πρώτες εικόνες από ψηλά απόκοσμες. Νερό - Πάγος - Βουνά. Τίποτα άλλο! Που ήρθαμε ρε παιδιά;;;

Παραλαμβάνουμε το Dacia μας με συνοπτικές διαδικασίες και ξεκινάμε για το Reykjavik. Από την αρχή κιόλας διαπιστώνουμε ότι η οδήγηση δεν θα είναι τόσο εύκολη όσο νομίζαμε. Ο πάγος σε αρκετά σημεία κάνει το αμάξι να χορεύει... Κοιτάμε αριστερά - δεξιά και δεν μπορούμε να πιστέψουμε πόσο λευκά είναι όλα. Τα πάντα καλυμμένα με χιόνι. Πλησιάζοντας την πόλη τα πράγματα είναι καλύτερα και αρχίζουμε να ψάχνουμε το hostel που θα μείνουμε το πρώτο μας βράδυ. Ούτε με το GPS δε μπορούσαμε να το εντοπίσουμε. Χωμένο τελικά σε ένα εμπορικό φάντασμα έξω από την πόλη. Τα καταστήματα έμοιαζαν να ναι κλειστά εδώ και καμιά δεκαετία. Δεν κυκλοφορούσε ψυχή πουθενά. Μας πιάνει νευρικό γέλιο μη μπορώντας να πιστέψουμε αυτό που ζούμε και πλάθουμε σενάρια ταινιών με ψυχοπαθείς που την "βρίσκουν" ξεκοιλιάζοντας ανυποψίαστους τουρίστες σε ξεχασμένα hostel του Reykjavik! Μπαίνουμε στο hostel, κανείς. Καλούμε στο τηλέφωνο, τίποτα! Αχ, στις καρέκλες της reception θα την βγάλουμε απόψε. Ξαφνικά βλέπω στον πάγκο ένα καλαθάκι με κάτι φακέλους και τους περιεργάζομαι για να περάσει η ώρα μέχρι να έρθει - εάν έρθει κάποιος. Προς έκπληξή μου ο ένας έγραφε το όνομά μου. Μέσα ένα κλειδί. Ναι, καλά καταλάβατε, μόλις κάναμε check in!!! Ότι να ναι! Το συγκεκριμένο κατάλυμα δεν άστραφτε από καθαριότητα αλλά τίποτα δε θα χαλούσε την διάθεσή μας. Εξάλλου μόλις είχαμε φτάσει στο Reykjavik και η πόλη μας περίμενε! Πρώτη στάση ο καθεδρικός ναός. Μοναδική αρχιτεκτονική εμπνευσμένη από τα βράχια βασάλτες.

Συνεχίσαμε προς το κέντρο και το λιμάνι. Επισκεφθήκαμε την Harpa, το Sun Voyager και σουλατσάραμε στα μαγαζάκια της πόλης.

Το κρύο τσουχτερό και η πείνα μεγάλη. Χωθήκαμε σε ένα μαγαζάκι που είχα διαβάσει ότι είναι από τα παλιότερα της πόλης και φημίζεται για την σούπα αστακού. Πήρε ο καθένας από μία και για την μέση έναν μπακαλιάρο και ένα σολομό. Ομολογώ τα ψαράκια ήταν καλά αλλά όχι κάτι το ιδιαίτερο. Η σούπα όμως ήταν η καλύτερη που είχαμε φάει στη ζωή μας. Το μαγαζί επίσης είναι από τα οικονομικότερα για τα δεδομένα της πόλης. Σίγουρα αξίζει επίσκεψη. https://www.tripadvisor.com.gr/Rest...n_The_Sea_Baron-Reykjavik_Capital_Region.html
Η ώρα είχε πάει ήδη 20.00 και η συνέχεια έλεγε μπιρίτσα σε μία παμπ που είχε live Jazz με έναν φίλο που μένει Λονδίνο και συμπτωματικά βρισκόταν και αυτός εδώ. Δυστυχώς ούτε τον φίλο είδαμε ούτε κανένα live. Πήγαμε στο κοντινότερο supermarket για προμήθειες και καταλήξαμε στο hostel. Είμασταν όλοι πτώματα. Τσεκάραμε την δραστηριότητα του σέλας για απόψε και ήταν στη κλίμακα 2. Αρκετά χαμηλή. Με τα φώτα της πόλης, δεν είχαμε πιθανότητες να το δούμε. Το μόνο που είδαμε στην συνέχεια ήταν κάτι όνειρα! Μεταξύ ύπνου- ξύπνιου άκουσα κάποιον να λέει ότι κάτι φαίνεται! Αλήθεια - ψέματα κανένας δεν είχε το κουράγιο να το κυνηγήσει απόψε! Άλλωστε ήταν η πρώτη νύχτα μας...

 

[NightcoreKing]

προχωωωρα ! Κ θελω να αναφερεις καταλυματα κ που μεινατε καθε μερα κ τιμες

Δωωωωωσε Ισλανδια στο λαοοοοοο

Υ.Γ Καλημερα ..απο δουλειαααα ..ςςςςς μη μας ακουσουν στα διπλα γραφεια

 

[Marios_Gr]

"Οι Iceland Bitches αποτελoύνται από τα ζευγάρια (Frosty - Ιcy) και (Pingui - Pollar Bear)!!!". Eχμ, οι πιγκουίνοι είναι στον Νότιο Πόλο...

 

[panlek30]

"Οι Iceland Bitches αποτελoύνται από τα ζευγάρια (Frosty - Ιcy) και (Pingui - Pollar Bear)!!!". Eχμ, οι πιγκουίνοι είναι στον Νότιο Πόλο...

Όπως έχει αλλάξει το κλίμα της γης, όλα να τα περιμένεις πια!

 

[Dina Z]

προχωωωρα ! Κ θελω να αναφερεις καταλυματα κ που μεινατε καθε μερα κ τιμες

Δωωωωωσε Ισλανδια στο λαοοοοοο

Υ.Γ Καλημερα ..απο δουλειαααα ..ςςςςς μη μας ακουσουν στα διπλα γραφεια

...... ςςςςςςς !!! Χα, χα, χα

 

[panlek30]

2η Μέρα

Δεύτερη μέρα λοιπόν και ο ενθουσιασμός μας στα ύψη! Ο καιρός είναι ηλιόλουστος και σήμερα ξεκινάμε σβήνοντας έναν bucket list πόθο. Snorkeling στο Silfra! Το Silfra είναι ένα καταδυτικό σημείο στο εθνικό πάρκο Thingvellir που κανείς μπορεί να βουτήξει στο ρήγμα που δημιουργούν οι δύο τεκτονικές πλάκες της γης, η ευρασιατική και η βορειοαμερικάνικη! Κάθε χρόνο το ρήγμα μεγαλώνει κατά 2 εκατοστά καθώς οι πλάκες απομακρύνονται. Κατά την διαδρομή μας προς το πάρκο είδαμε μερικές πολύ όμορφες εικόνες.

Στο Silfra το νερό έχει σταθερή θερμοκρασία όλο το έτος (2-4 βαθμούς Κελσίου) και προέρχεται από την τήξη των παγετώνων.
Η προετοιμασία του εξοπλισμού είναι ολόκληρη ιεροτελεστία και διαρκεί πολύ ώρα καθώς πρέπει να γίνει σωστή μόνωση να για μην περάσει το κρύο νερό στο σώμα. Αφού βγάζουμε όλα μας τα ρούχα πλην των ισοθερμικών μας, φοράμε μία ολόσωμη φόρμα fleece. Πάνω από αυτή, μία ειδική διπλή καταδυτική στολή που ενδιάμεσα έχει εγκλωβισμένο αέρα για έξτρα μόνωση και ενσωματωμένα μποτάκια. Κατά την διαδικασία περιττό να σας περιγράψω το γέλιο που έπεσε... Η στολή είχε λαστιχένιες απολήξεις στο κεφάλι και στα χέρια που ήταν απιιιιιιιιστευτα σφικτές! Ήταν σχεδόν αδύνατον να περάσεις το οτιδήποτε! Θυμάμαι χαρακτηριστικά την ατάκα του φοβερού Weston (ο εκπαιδευτής μας) όταν φτάσαμε στο σημείο να περάσουμε το κεφάλι να μας λέει : "πάρτε βαθιά ανάσα και σπρώξτε με όλη σας την δύναμη. Σήμερα ετοιμαστείτε να ξαναγεννηθείτε". Σα να μην έφταναν όλα αυτά, έπρεπε να προχωρήσουμε σαν ρόμποκοπ καμιά 100 μέτρα από το πάρκινγκ που αλλάξαμε μέχρι το σημείο που θα βουτάγαμε! Το αποτέλεσμα ήταν ακριβώς αυτό!

Φτάνοντας στο σημείο η αναμονή ήταν αρκετή καθώς υπήρχαν και άλλα γκρουπ. Οι εκπαιδευτές που γνωρίσαμε ήταν απ΄όλα τα μήκη και πλάτη της γης. Ιταλοί, Γερμανοί, Αμερικάνοι και 2 από αυτούς Έλληνες. Τελικά εμείς είμαστε παντού! Ο ένας ήταν τρισευτυχισμένος που ζούσε εδώ και έκανε την δουλειά που του άρεσε και ο άλλος που είχε κλείσει μόλις ένα 6μηνο, δεν την πάλευε καθόλου. Είχε φρικάρει με τον χειμώνα που μόλις είχε περάσει, το κρύο που είχε φάει και με το συνεχές σκοτάδι. Τον ενθαρρύναμε ότι τα δύσκολα πέρασαν και ότι έρχεται το καλοκαίρι και τον αποχαιρετήσαμε.
Αυτό που διαπιστώσαμε και αργότερα στο ταξίδι μας είναι ότι όλοι όσοι ασχολούνται με τον τουρισμό και την εστίαση στην Ισλανδία, δεν είναι Ισλανδοί. Προφανώς με την τουριστική έκρηξη τα τελευταία χρόνια και τα σχεδόν μηδενικά ποσοστά ανεργίας που έχουν έτσι και αλλιώς, έχουν δημιουργηθεί θέσεις που δεν μπορούν να καλύψουν εσωτερικά! Όσοι ενδιαφερόμενοι λοιπόν, σπεύσατε!
Ηρθε λοιπόν και η σειρά μας, και μπλουμμμμ....
Οι εικόνες που αντικρίσαμε αμέσως μετά ξεπερνούσαν οποιοδήποτε snorkeling είχαμε κάνει, παρά το γεγονός ότι στον συγκεκριμένο βυθό δεν ζει τίποτα παρά μόνο ένα είδος ψαριού (απ' ότι μας είπε ο εκπαιδευτής μας), το οποίο δεν είδαμε καν! Το βάθος του ρήγματος που δημιουργούν οι τεκτονικές πλάκες σου κόβει την ανάσα! Σε κάποια σημεία φτάνει τα 58 μέτρα!

Η εκπληκτική διαύγεια του νερού σου δίνει την αίσθηση ότι αιωρείσαι !

Κατά το τελείωμα της διαδρομής. Το νερό πραγματικά κρυστάλλινο και εννοείται πόσιμο!

Οι παραπάνω φωτογραφίες είναι χωρίς επεξεργασία, με τα φυσικά τους χρώματα και μας τις έβγαλε ο εκπαιδευτής μας ο οποίος φορούσε βάρη και μπορούσε να καταδυθεί. Εμείς δυστυχώς πάρα τις επανειλημμένες προσπάθειες, λόγω της στολής μας, ανεβαίναμε σαν αερόστατα! Για τους πιο τολμηρούς κατά την κράτηση υπήρχε και η επιλογή για snorkeling με απλή καταδυτική στολή ώστε να μπορείς να καταδυθείς ή καλύτερα να......καταψυχθείς!!! Ούτε να το σκέφτομαι δεν θέλω!
Ακόμα και έτσι πάντως η εμπειρία ήταν εκπληκτική και κατά γενική ομολογία και των 4άρων είναι must δραστηριότητα, παρά το τσουχτερό (όπως όλα στην Ισλανδία άλλωστε) κόστος!

 

[spirosninja]

τελειο!!! μηπως θυμασαι το κοστος ? ειχατε εμπειρια απο καταδυσεις ή χωρις χαρτι κανατε?